Heimskringla - 19.07.1917, Qupperneq 7

WWfíIPEG, lt, J*LÍ JM7
HJEIM8KSIX6LA
7. BLAÐflfBA
Um nokkur íslenzk
mannanöfn
Eftir Kr. Asg. Benediktsson.
(Framh.) IV. + ff>r-
J ,s? •
Útlend nöfn.
Mannanöfn úr flestum, eða öll-
um tungumálum, má finna meðal
ísiendinga nú á tímum. öll þau
nöfn, seip talin eru hér á undan,
eru komin úr Norðprlandamálum,
að segja má. Þau fluttust með
Norðmönnum, Svíum og Dönum
til íslands á landnámstíð og síðar,
og eru af þjóðlegum rótum runnin
og þjóðeign íslendinga. Nokkur
fluttust til íslands með mönnum
frá Skotlandi og írlandi. Þau eru
af keltnesku bergi brotin. En kyn-
fosta Norðmanna, bæði að þjóð-
erni og máli, var svo fast gróin, að
slík nöfn gleymdust fljótt og duttu
lír sögunni, svo sem: Bekan, Duf-
an, Dufpakur, Kýian, og mörg önn-
ur. Einstaka nafn er enn þá á
slæðingi, svo sem Kjartan og
Njáll, og eru búin að ná hefð í
málinu og taka beygingar þess.
■Útlend nöfn tel eg þau, sem kom-
in eru frá Gyðingum.iGrikkjum og
Rómverjum, og fleiri Suðurlanda
og Austurálfu þjóðum.
.Þegar kristln trú náði haldi á
Norðurlöndum og íslandi, byrj-
uðu menn að láta skíra og nefna
börn sín alls konar nöfnum í
biblíunni, sem flest voru Gyðinga-
nöfn. Síðar ýmis konar helgra
manna nöfnum og dýrðlinga heit-
um. Nafnatökur þessar voru eðli-
leg trúarfyigja um öll Norðurlönd.
Klerkar og klaustralýður liefir átt
mikirtn ]iá.t í nafnatökum þess-
um. Ivennilýðurinn var fáfróður
og nýjungagjarn. Létu sumir skíra
sig helgimanna og dýrðlinga nöfn-
um og sleptu nöfnum sínum.
Þessi nafnasýki Jijáir marga enn
þá, og er því ekki vert að lág fólki,
scm uppi var fyrir nær þúsund ár-
um.
En sá er stóri munurinn á Gyð-
inga nöfnum og íslenzkum nöfn-
um ,að hin fyrnefndu tákna máls-
greinir fyrir manna nöfn, en nöfn
okkar Islendinga eru nafnorð, lýs-
' ingarorð og einstöku nöfn byggj-
ast á sagnstofnum. Dað er ekki
eðli tungu vorrar, að hnýta saman
heilar málsgreinar í eitt nafn.
nnað er það, að hvorki hebresk
nöfn, né önur útlend nöfn, geta
tekið öllum beygingum á norrænu
máli, og ekki haldð uppruna beyg-
ngum sínum. Allur fjöldinn þess-
ara nafna verða þess vegna mál-
leysisvillingar og nafna viðrini.
Dað viðurkenna allír og vita, að
barnið getur ekki ráðið nafni
sínu. Foreldrar þess eða vanda-
menn ráða nafninu. Þráfaldlega
ber miaður það nafn, eem hann er
óánægður með, þá hann er kom-
I inn til vits og ára. Pað hefir bor-
ið við, og ber við enn, að nöfn
manna eru höfð að lýtum og til á-
steitingar. Hvað geta þeir? Ekki
nokkurn 'hlut. Það ætti því iað
komast inn í meðvitund foreldra,
að láta börnin heita viðunandi
nöfnum, og helzt þjóðlegum. Samt
er það hægra sagt en gjört. Yfir-
leitt vill fólk láta heita eða yngja
nöfn nánustu ættingja og vina
einna. .Einhverjir eru ættingjar og
vinir, sem ekki iheita fallogum
nöfnum. Dau verða því oftast við-
loða við ættina, sem ættarsjúk-
dómar.
Um 1860 hét hér um bil sjötti
karlmaður á íslandi Jón. Jón er
komið af nafninu Jóhannes. Af
nöfnunum: Jóhannes, Jóel, Jós-
fas, Jens, Hans og Hannes fyrir ut-
an konunöfn, svo sem: Jóhanna,
Jónfna, og fleiri. Svo dugði ekki
ell þessi nafnakássa, heldur voru
norrænir stofnar brasaðir við Jóns
nafnið, svo sem: Sigurjón, Sigur-
k páll, og Guðjón. Nafnið, sem fjöl-
nefndast var næst Jóni, á þeim
tíma, var einnig útlent, nafnið
Magnvis. Það er Suðurlanda nafn,
en þó miklu þolaníegra. Dað er
lýsingarorð, en /ekki heil máls-
grein, og mikið viðráðanlegra. A
áðurnefndu tímabili mun nafnið
Sigurður hafa verið fjölmennast
af þjóðlegum nöfnum á íslandi. —
Sum postulanöfnin hafa verið ær-
ið fjölhefnd, svo sem: Páll, Pétur,
Jakob, Andrés, Tómas, M'arkús, m.
fl. En sum af þeim eru ekki Gyð--
> inganöfn, að uppruna, þó þau séu
ritningarnöfn.
Rómversku og grísku nöfnin
eru að því miklu þolanlcgri, að
þau eru nafnorð eða lýsingarorð,
eins og áður er fram tekið. Engu
að sfður eiga þau ekki heima í ís-
lenzkri tungu og ættu að fara
smátt og smátt út úr málinu.
Mörg af þeim nöfnum hafa fagra
og góða þýðingu, svo sem: Augus-
tus (Ágúst), upphafinn. Benediet,
blessaður. Christopher, berandi
1 Krist. Erasmus, elskulegur. Per-
dinand, hraustur. Hilary, kátur.
ur. Júlíus, mjúkhærður. Krist-
ján, Krisb-sinni. Laurence, kórón-J
aður. Mareus, hamar. Nicolas, sig-
ur fólksins. Oliver, olíutré. Paul-
us, lítill. Rufus, rauðhærður.
Stephan, kóróna. Theophilus, guð-
elskandi. Ulyssus, hatursmaður.
Victor, sigrari.
Konunöfn: Agatha, góð. Bar-
bara, ókunn kona. Clara, björt.
Dorothea, guðs gjöf. Esther,
stjarna. Elora, blómstur. Grace,
velvild. pelena, Ijós. Inez, siðlát.
Julia, parar við Júlíus. Lilian,
lilja. Mýra, grátkona. Nora, virð-
ing. Olivia, parar við Oliver. Pau-
la, parar við Paulus. Rósa, rós.
Sophia, vísdómur. Theodosia, guðs
gjöf. Ursula, birná. Victoria, par-
ar við Victor. Zenóbía: fædd
Júpíter.
Dessi ofan greindu nöfn eru úr
latínu, grísku og persnesku. Sýna
þau, að þau eru orð með þýðinu
í eigin málum sínum, eins og fsl.
nöfnin, en ekki málsgreinar, sem
sum nöfn í hebreskunni, svo sem:
Immanúel: guð með oss, og Micha-
el: hver er líkur guði? o.s.frv. —
Nöfn þau, eem hér eru nefnd, eru
flest stöfuð öðru vísi í íslenzkum
nöfnum en hér, eins og fyrsta nafn-
ið sýnir, en allir skilja þau.
Nokkur af þessum xitlendu nöfn-
um hafa komið til Islands mjög
snemma, og fáein jafnvel áður en
kristni var lögtekin í landinu.
Hafa þau borist þangað með
kristnum mönnum í landnáms-
tíð. Þess má vænta, þar sem land-
námsmenn kendu bæi sína við
Krist (Kristnes) og kirkjur
(Ivirkjubær, Kirkjuhóll, o. fl.), þá
hafi þeir látið börn sín heita
kristnum nöfnum engu síður.
Jóns nafnið hefir líklega verið
með þeim allra fyrstu Gyðinga-
nöfnum, sem náðu fótfestu á Is-
landi. Jón hinn helgi ögmundar-
son biskup á Hólum, 1106—1121,
hefir borið nafnið með fyrstu
mönnum á íslandi. Nafnið kom
þangað líklega vestan um haf og
var á söguöldinni ritað Jóan.
Þannig ritar Ari hinn fróði það í
ættartölu hans: Hrollaugr land-
námsmaþr sá, es bygþi austr í
Síþu á Breiþabólstaþ, vas faþir
özorar, föþor Þórdfsar, móþor
Halls á SíÞu, föþor Egils, föþor
Þorgerþar, móðor Jóans, er fyrstr
vas byskop á Ilólum.—
Suðurlandanöfn eins og Magnús
og Markús, hafa komið til Islands
mjög tíðlega. Magnús konungur
góði gaf Þorsteini Síðu-Hallssyni
nafn sitt, á deyjandi degi. Þor-
steinn lét heita Magnús. Sá Magn-
ús má vera fæddur fyrir 1050, tæp-
lega síðar. Markús Skeggjason lög-
maður 1084—1107. Hann varð gam-
all maður, og hefir verið fæddur
fyrir 1050. Páls og Tómasar nöfn-
in hafa komið snemma til Islands.
Enn fremur Andrésar og Nikulás-
ar nöfnin og fleiri.
Hér er ekki rúm að telja aldur
útlendra nafna, ])ó fróðlegt væri.
Eg' læt hér staðar nema. Margt
fleira þyrfti að skrifa. Ritgerðin
yrði þá of löng í dagblað. Van-
smíðar eru á ritgjörðinni, svo sem
prentvillur, ruglingur og ónógur
prófarkalestur, og óhentugt rúm f
blaðinu. Þess má geta, að eg
hugði prentsmiðjuna eiga nægi-
lega fjölbúið letur og merki að
prenta bana þá byrjað var. En
]>annig reyndist ekki. Þurfti því
ráðsmaður blaðsins að kaupa við-
bót í stílinn, þó ekki næmi því,
sem fjárhæð héti. Engu síður er
eg honum og ritstjóranum þakk-
látur fyrir þá viðvikni og fyrir-
höfn.
Þeir sem unna íslenku þjóðerni
og viðhaldi tungu vorrar um kom-
andi tíma, vona eg að hafi gagn
og fróðleik úr ritgjörðinni. Allir
góðir Islendingar geta stuðlað
meira og minna að heilbrigði og
viðhaldi tungunnar, í einu og öllu.
Eg álít það mjög viðeigandi, að
ísl. prestar litu eftir nafnagjöfum.
Þeir ættu að örva og glæða þekk-
ipgu almennings á nafnagjöfum í
söfnuðum sínum, að eins miklu
leyti sem verkahringur þeirra leyf-
ir. Þetta mál varðar alla, sem
telja sig Islendinga, ritstjóra og
leiðtoga, leikna, sem lærða. Menn-
irnir eru hyrningarsteinar sögunn-
ar á öllum stundum mannkynsins.
Skemtilegri nöfn f sögu eru: Egill,
Sæmundur, Ari og Isleifur, en
Mörður, Hrappur, Refur, Skamm-
ketill og Þjóstólfur, að eg ekki
nefni lakari nöfn.
Búið að þessu sinni.
------o-----
LANDBÚNAÐUR
OG SVEITALÍF
Áhrif stríðsins á landbúnaðinn,
(útdráttur.)
Styrjöldin mikla er að hafa þýð-
ingrmikil áhrif á landbúnaðinn
hér í landi eins og í öðrum lönd-
um, jafnvel óháðu löudunum, sem
eufan þátl í htnni taka. Jafnvæg-
Jnu hefir verið raskað og viðtek-
inni rás allra hluta. Hlýtur þ !tía
að liafa meiri og minni óþægilegai
afleiðingar, sérstaklega nú um
nokkur næstkomandi ár. Af því
hvað margir af verkamönnum
bænda hafa gengið í herinn, orsak-
ast vinnumanna eklan til sveita og
hefir þetta orðið mjög tilfinnanlegt
fyrir bændurna, Strax og stríðið
byrjaði átti þetta sér stað hér f
Oanada og það sama er nú að
koina í Ijós í Bandaríkjunum. Þáð
er örðugt að fylla þetta skarð með
óæfðum mönnum, sem lítið eða
ekkert til bændavinnunnar kunna
og hljóta því af þessu að stafa
meiri og ininni vandræði. Yon-
andi er þó, að hægt verði að ráða
fram úr þessu einhvern vcginn
þannig, að landbúnaðurinn líði
ekki meiri baga við þetta en nú á
sér stað. Vér ræðum svo ekki
þessa hlið málsins meira að sinni,
en tökum aðnar breytingar ögn til
íhugunar, sem styrjöldin hefir or-
sakað.
Allir góðir bændur hafa eitt-
hvert vfst og ákveðið takmark
fyrir augum. Þeir halla sér að
þeirri grein landbúnaðarins, er
dómgreind þeirra og reynsla segir
þcim að sé arðvænlegust. Og til
þess að geta unnið að þessu, hafa
þeir aflað sér ýmislegs útbúnaðar,
sérstakra akuryrkju verkfæra og
margs fleira. En þegar nú að öllu
þessu verður að raska, alt fyrir-
komulag bændanna verður meira
og meira að breytast, þá er ekki að
undra, þótt þetta hafi mikil ó-
l^ægindi í för með sér.
Bæði í Vestur Canada og Banda-
ríkjunum hafa bændur hveitihér-
aðanna á undanfarinni tíð verið
hvattir til þess að rækta minna af
hveitinu en ihalla sér meira að
griparæktinni. Orsakir tilfærðar
fyrir þessu hafa verið þær, að
griparækt samfara hveitiræktinni
myndi stuðla til þess að efla land-
búmaðinn og gera framtíðarhorfur
bændanna vissari og öruggari.
Hafa verið færð að þessu ótal rök.
En nú hefir þetta tekið breyting-
um, því nú er þess krafist af bænd-
um, að þeir rækti alt það hveiti,
sem þeim er unt, og sái í hvern ein-
asta blett, sem þeir eiga völ á, til
þess að mæta hinum miklu þörf-
um þessarar yfirstandandi stríðs-
tíðar. Hið háa hveitiverð hefir
komið heildinni af hveitibændun-
um til þess að verða við þessari
kröfu og hafa þeir því, bæði hér
og í Bandaríkjunum, sáð hveiti í
það land, sem ekki var nægilega
vel undir búið til þess að þetta
væri líklcgt til þess að bera heppi-
legan árangur.
Þetta getur aldrei farið vel.
Hveiti útiheimtir ekki eingöngu
bezta land, heldur einnig land,
sem vel hefir verið yrkt og undir-
búið. I slíkt land ber betri árang-
ur að sá einhverri grófgerðari korn-
tegund. Góð uppskera af höfrum
eða byggi er betri en léleg upp-
skera af hveiti. Þessum kornteg-
undum er hægt að sá seinna, en
hveiti verður að setja í jörðina
eins snemma og mögulegt er. Þeg-
ar því hefir verið sáð seint, er hætt
við—sérstaklega þar sem þurt er—
að það vaxi ekki vel, og svo er það
þá líka í hættu að eyðileggjast af
haustfrostum. Og það er þessi
hætta, sem mest vofir yfir hveiti-
uppskerunni þetta ár. Ef veðrátta
helzt góð, getur þó alt farið vel —
og er vonandi að svo verði.
En slík aðferð er þó æfinlega
hættu undirorpin. Til þess að
tryggja góða uppskeru, verður
landið að vera gott og vel yrkt.
Bezt er að undirbúa hveitiakur-
inn árið á undan. Ef landið, sem
sá á í hveiti, er vel plægt sumarið
á undan (summer fallowed) þá
tryggir þetta uppskeruna svo mik-
ið, að við góðri meðaluppskeru er
hægt að búast jafnvel á þurkaár-
um.
Það er hrósvert á núverandi tíð,
að gera tilraun til þesss að rækta
sem mest af hveiti, en taka verður
líka til greina, að gripaverðið er
nú hlutfallslega jafn mikið hærra
og hveiti verðið. Alt virðist líka
benda til þess, að það baldist hátt
í mörg komandi ár.
Eftirspurn verður einlægt meiri
og meiri á nautgripum, kindum og
svínum, eftir því sem strfðið end-
ist lengur. Allar líkur bera það
með sér, að þetta muni haldast
löngu eftir að friður er kominn á.
En sama verður ekki sagt um
hveiti verðið. — Þetta verða Can-
ada bændurnir að taka til íhugun-
ar, því þeir mega ekki sleppa
höndum af neinu, sem jafn varan-
legt er og felur í sér jafn mikla
möguleika í framtíðinni.
Allar breytingar verða þeir iað
gera varlega og halda ef þeir geta
viðtekinni stefnu sinni.' Þó þprf-
in fyrir hveiti sé nú mikil, verður
ekki úr henni bætt með því að sá í
lélegt land — eða þetta er ekki lfk-
legt til þess að bera góðan árang-
ur. Til þess að tryggja hveitiupp-
skeruna, er aldrei hægt að undir-
búa landið of vel.
-------O-------
Dánarfregn.
Minneota, Minn., 9. Júlí 1917.
Mrs. Guðrún Björnsson, kona
Eyjólfs Björnssonar, er býr fjórar
og hálfa mílu norðvestur frá bæn-
um, andaðist í morgun eftir fleiri
ára kvaliaifullar þjáningar
Guðrún var ein af okkar eldri
frumiherjum þessa bygðarlags, sem
eru nú óðum að hverfa úr okkar
fámenna flokki yfir til hins ósýni-
lega. — Þau hjón komu hingað
1880 og hafa búið á sama stað síð-
an því rausnarbúi, er gerði heim-
ili þeirra að miðstöð eða áfianga-
stöð landa vorra; gestrisni og val-
menska þeirra hjóna er dæmafá;
dreg eg það iaif þvf, að öll þessi ár
hefi eg aldrei heyrt hnjóðyrði í
garð þeirra, og mun slíkt fádæmi á
þessum .illmælgis tímum.
Það er sælt að ganga til hinnav
hinstu hvílu ia\ð vel af loknu æfi-
starfi, eins og þessi vina vor gerði.
Endurminningar ástar og virð-
ingar fylgja þér, með þeirri yfir-
gnæfandi hugsun, að heiður þinn
muni lengur lifa á meðal komandi
kynslóða en letur endist á köldum
bautasteini.
G. A. Dalmann.
“ElJingar”
Flest fólk er hraett viS eld-
ingar, en nú er ekki þörf á
aS hræðast slíkt, því að
Townsleys Þrumuleiðarar
eru örugg vörn gegn öllum
voða af eldingum.
Bxðjið oss um upplýsingar
tafarlaust.
THE
CANADIAN LIGHTNING
ARRESTER and ELEC-
TRICAL CO., LTD.
Brandon. Dept. H. Man.
Oss vantar góða Islenzka
umboðsmenn. Skrifið strax
eftir tiboði voru.
EINMITT NÚ er bezti tími að
gerast kaupaadi að Heiras-
kringlu. Sjá auglýsingu vora
á öðrum stað i blaðinu.
Nýtt verzlunar
námsskeið.
Nýjir stúdentar mega nú byrja
haustnám sitt á WINNIPXG
BUSINESS COLLEGE.— Skrifið
eftir skólaskrá vorri moð öllum
upplýsingum. Munið, að það
eru einungis TVEIR skólar í
Canada, gem kenna hina ágætu
einföldu Paragon hraðritun, nfL
Regina Federal Business College.
og Winnipeg Business College.
Það er eg verður mikil ef tirspurn
eftir ikrifgtefu fólki. Byrjið þvi
nám yðar gem fyrst á öðrum
hvorum af þessum velþektu
verzlunarskólum.
GEO. S. HOUSTON, ríWtor.
LÁTIÐ EKKI ELD-
INGAR BRENNA
HÚS YÐAR.
Komist hjá eldsvoða áhyggj-
um. Fáið billegri eldsábyrgð,
þegar byggingar yðer eru varð-
lar með góðum ÞRUMULEIÐ-
URtTM. Varist járnleiðara —
verri en ekki neitt. — Lesið
bækling stjórnarinnar nr. 220,
og sjáið að álierzla er lögð á
að HREINN KOPAR sé búk-
aður. — Vorir leiðarar eru úr
kopar. — Vér höfum liaft 21
árs reynslu. — Vér viljum fá
góða umboðsmenn upp til 1.
Okt. Einn umboðsmaður vor
græddi $10,000 árið 1916. Höf-
um 10 umboðsmenn sem hafa
yfir $2,000 um árið. — Skrifið
eftir upplýsingum 1 dag. —
BRANDON WIRE & STAMP
CO, BRANDON, Man.
(Nefnið Heimskringlu, þegar
þér skrifið)
Oss vantar duglega íslenzka
umboðamenn. Góð laun boð-
in, Skrifið strax eftir tilboði
voru og takið til hvaða bygð
þér viljið vinna í
(
Ljómandi Fallegar
Silkipjötlur.
til að búa til úr rúmábreiður —
“Crazy Patohwork”. — Stórt úrval
af stórum silki-afklippum, hentug-
ar f ábreiður, kodda, sessur og fl.
—Stór “pakki” á 25c., fimm fyrir $1.
PEOPLE’S SPECIALTIES CO.
Dept. 17. P.O. Box 1836
WINNIPEG
HRAÐRITARA
OG BÓKHALD-
ARA VANTAR
Það er orðið örðugt að fá
æft skrifstofufólk vegna
þesg hvað margir karlmenn
hafa gengið í herinn. Þeir
sem lært hafa á SUCCESS
BUSINESS College ganga
fyrir. Success skólinn er sá
stærsti, sterkasti, ábyggileg-
asti verzlunarskóli bæjarins
Vór kennum fleiri nemend-
um en hinir allir til samans
—höfum einnig 10 deildar-
skóla víðsvegar um Vestur-
landið; innritum meira en
5,000 nemendur árlega og
eru kennarar vorir æfðir,
kurteisir og vel starfa sín-
um vaxnir. — Innritist hve-
nær sem er.
The Success
Business College
Portnsre ort Edmonton
WINNIPEG
™§ DOMINION BANK
H.ral Netrð D.M og IkgrkrMk*
Itrart
HttaSrtlll ■gpb_____________IMIMII
Vrrujtlrr__________________ IMIMM
4Uar rlsnlr. „ ________ g7g.»»g,»M
Vér éskum aftlr TllrkUtra r«rs-
lustrriaana og ébyrgjura.l aH gotWL
kelm fullnwgju. SperieJéUeéellé Ter
er sd rtrereta iem nokkur bauki ket-
lr i borglnnl.
lbúeodur þeaea bluta kergartarcr
éaka a« aklfta vlB rtofnum eem belr
vita al er algerleca trjfi. tfafa
vert er fulltrrffing éblutleika.
BjrrjiH epari lunleff fjrrir ejélfa
yUur, konu eg btro.
W. M. HAMILTON, RáSmaÍm
PHOIVB GARRT t48>
Ungir^Gripir
TIL SÖLU
MIKLA peninga má græða á
því að kaupa unga gripi og ala
þá upp. Ef þú ert að hugsa
um þennan gróðaveg, kauptu
þá gripina í stærsta gripamark-
aði Vestur-Canada, og kauptu
á réttu verði. Skrifð eftir upp-
lýsingum í dag—til
Coivin & Wodlioger
Dept. H, 310 Exchange Bldg.
Union Stock Yards,
St. Boniface, Man.
North Star Drilling' Co.
'CORNKR DEWDNEY AND ARMOUR STREBTS
Regina, Sask.
Agentar í Canada fyrir Gus Pech Foundry Co. og Monitor
Brunnborunar áhöld.
LOÐSKINN ! HÚÐIR! ULL
Ef þér Tiljið hljóta fljótustu gkil á andvirði
og hæita verð fyrir lóðskinn, húðir, ull fl. sendið þetta til. Og
Frank Massin, Brandon, Man.
Dept H.
Skrifið eftir prísum og shipping tags.
t——---------
BORÐViÐUR
SASH, DOORS AND
MOULDIMCS.
ViS höfum fullkomnar birgðir af öllum tegundum
Verðskrá verður send hverjum þeim er þess óskar
THE EMPtRE SASH & DOOR CO., LTD.
Hwary Ave. East, Winnipeg, Man., Telephone: Main 2511
Tannlækning
VIÐ höfum rétt nýlega fengið tannlæknir sem er
ættaSur frá NortSurlöndum en nýkominn frá
Chicago. Hkann hefir útskrífast frá einum af
gtæfgtu akólum Bandaríkjaima. Hann hefir aðal um-
ijón yfir hinni gkandimavisku tannlækninga-deild vorri.
Haon vfðkefir allar nýjustu uppfundningar vi8 þaS
starf. Sérstaklega er Utið eftir þetm, sem he'msækja
oss utan af landsbygðínnL
Skrifíð oss á yðar eigin tungumálL Alt verk
leyst af hendi með sanngjömu verðL
REYNIÐ OSSl
VERKSTOFA: TALSIMI:
Steiman Block, Selkirk Ave. St. Jobn 2447
Dr. Basil O’Grady
áður hjá Intemational Dcntal Parlors
WINNHPEG