Heimskringla - 20.09.1917, Blaðsíða 1

Heimskringla - 20.09.1917, Blaðsíða 1
XXXI ÁR. WINNIPEG, MANITOBA, 20. SEPTEMBER 1917 j/i ,------------------------------— R@ya! Optical Cq* Btatm OptÍGÍans í WUwipeg. Viíi Wmm reynet vinum þínian ocl, —H pefén eidnhr tteki/mri tU aC reyn- aei þtr noi. Stefnsett 1965. W. fi. Fawl<r, Opt. _______________________________/ NÚMER 52 Styrjöldin Frá vestur-vígstöívunum. Á Frakklandi gengur • við það *ama. Engar stórorustur hafa átt eér stað upp á isíðkastið éða sókn í stórum «týl verið ihafin á ihvoruga hliðina. Á ölluim svæðunum eru þó hersveitir bandamanna vel vak- andi og eins og að Jtreifa fyrir sér aneð smá-áiilaupum hér og þar. Loftbáta iflotarnir eru á einlægum njósnarferðum og takandi ljós- myndir af ihersvæðum óvinanna. Alt er því í undirbúningi og getur stór sókn verið hafin á einhverju svæðinu þegar minst varir. Nýlega komust Bretar ögn áfram é einu svæðinu í Belgíu austur af Westhoek; tóku iþeir þar nokkra fanga og þrátt fyrir öflug áhlaup Þjóðverja á þenna stað, hafa þeir getað haldið honum. Áhlaup Þjóð- verja fyrir norðaustan St. Julien brutu Bretar á bak aftur með stór- skotabyssum sínum. Fyrir norð- austan Langemark gerðu Þjóð- verjar einnig áhiaup á hergarð Breta f lok síðustu viku, en urðu frá að hverfa eftir snarpa orustu á báðar hliðar. — Á Arras og Somme svæðunum áttu sér stað smáorustur í byrjun þessarar viku. Varð þar töluvert mannfall á báð- ar hliðar, en þó meira í liði Þjóð- Verja. Sex þýzkir loftbátar voru skotnir niður í byrjun vikunnar, en fjórir af þeim ensku gerðu ekki vart við sig aftur og hafa líklega orðið óvinunum að bráð. Haldið er, að herdeildirnar frá Bandaríkjunum séu nú komnar í fremstu skotgrafir. Ekki hafa þó ljósar fregnir borist um þetta enn þá. — Þýzkur herforingi einn á að ha.fa boðið að gofa 400 marks þeim af mönnum sínum, sem færi hon- um fyrsta hermanninn úr liði Bandaríkjanna dauðan eða lifandi. Camadamenn sækja enn að borginni Lens og er þetta nú orðin einhver lengsta og torsóttasta orusta er háð hefir verið á Frakklandi siðan atríðið byrjaði. Margir 'harðir slagir voru háðir á Verdun svæðinu síðustu viku og virðist sem að Þjóðverjar hafi far- ið halloka í þeim flestum. Fyrir norðan Couriers gerðu Frakkar öfl- ugt áhlaup í lok vikunnar og kom- ust þar áfram á allstóru svæði. Beggja nnegin við Meuse ána er ein- lægt knálega barist og Frakkar heldur að þokast áfram. Þótt sigurvinningar bandamanna sé ekki stórir við þessar smáorust- ur, sem háðar hafa verið á Frakk- landi í seinni tíð, þá miða þeir þó allir að því að veikja mótstöðuafl Þjóðverja og gera þeim örðugra fyrir en áður. Yið hverja orustu virðist nú vera að miklum mun nieira mannlfall í liði Þjóðverja og hlýtur þetta fyr eða síðar að hafa þær fieiðingar, að hinn mikli her- garður þeirra taki að'hrynja. ------o------ Frá Rússum. Alt er nú tekið að færast í viðun- anlegra horf á Rússlandi aftur. Borgarastríði hefir verið afstýrt, i bráðina að minsta kosti. Korni- loff, æðsti heröhöfðingi, var tekinn ftð sækja í áttina til Petrograd, en sókn hans linaðist áður langt leið, er menn hans tóku stórum hópurn að svíkjast undan merkjum hans °g gefa sig á vaid (hinna. Sumar herdeildirnar snerust gegn herfor- ingjum sfnum og drápu þá. — Nú tnun vera búið að hneppa Korni- loff f varðhald og þá af herforingj- um hans, sem eftir lifa. Bráða- birgða stjórnin með Kerensky i broddi fylkingar hefir nú borið al- k'erðan sigur úr býtum. Hefir Ker- ensky lýst því formlega yfir, að nú sé Rússland orðið lýðveldi og nefn- ir hann sig bæði stjórnarráðherra og forseta þessarar lýðveldis- stjórnar. Þó undarlega megi virðiast, sýn- ist þessi óöld á Rússlandi ekki hafa ihaft mikil baka haldandi á hrif á rússneska herinn á sumum svæðunum. Um miðja vikuna hófu Rússar öifluga sókn í grend við borgina Riga og tóku þar mörg I>orp aif Þjóðverjum og í einni or- ústunni tóku þeir um 400 menn af hði þeirra fanga. Á Rúmeníusvæð- hnum og víðar tóku Rússar einnig að sækja og virtist ganga vel í öll* um þessum viðureignum. Sú frétt kemur þó ifrá Bandarfkj- unum, sem sögð er áreiðanleg, að ef til vill muni Rússar semja sér- frið við Þjóðverja í nálægri framtíð og selja þeim öll sfn vopn, skotfæri og óunnið efni. Yonandi er þetta bara flugufrótt, en reynist það sannleikur, verður þetta stærsti sigurinn, isem Þjóðverjara hafa unnið, síðan stríðið hófst. Italir vinna marga sigra. ítalir hafa haldið uppi stöðugri sókn á flestum svæðum sínum. Nú síðustu daga virðist þó sókn þeirra vera ögn að linna. — Einna öflug- ast hafa þeir sótt fram á Isonzo svæðinu og Bainsizza hésléttunni. 1 grend við fjallið San Gabrele hafa þeir ihrakið Austurrfkismenn á stóru svæði. -----o----- Edison finnur rá8. Síðan Bandaríkin hófu að taka þátt í ófriðinum hefir Thomas A. Edison, hugvitsmaðurinn frægi, verið önnum kafinn að fást við ýmsar uppgötvanir, sem koma mættu að haldi í strfðinu. Ekki hefir verið gert uppskátt ihvernig uppgötvunum þessum væri iháttað, en stundum ihofir verið sagt frá þvf, að vörður væri haldinn um Edison og staijfsmenn hans og engum leyft að koma þar nærri. — Nú kemur sú frétt frá Bandaríkj- unum, að hann sé nýlega búinn að uppfinna áhald eitt, sem reynast muni ágæt vörn gegn kafbátum Þjóðverja. Þessi útbúnaður Edi- sons á að breyta stefnu sprengivél- anna (torpedoes), sem kafbátarnir sökkva skipunum með. Sagt er að þossi uppgötvun liafi þegar verið reynd og gefist ágætlega. -------o------ Stigamenn ræna banka. Hópur af stigamönnum óku f sex biifreiðum inn í bæinn Climax í Miehigan í Bandarfkjunum á laug- ardaginn var og tóku þar öll völd í sínar hendur. Voru stigamenn þessir allir vopnaðir og sáu borg- arbúar því sér liann kost vænstan að reyna ekki að veita þeim neitt viðnám. Skáru þeir sundur alla talþráðavfra, sem út *frá bænum lágu, og óku svo til ríkishankans í bænum og sprengdu upp peninga- skáp hans. Komust þeir burt með um $7,000 í gulli og seðlum og hefir ekki til þeirra spurzt síðan. -------O------- Ekkjur verða að giftast. Félag eitt er nú myndað í Þýzka landi, sem hefir það þýðingarmikla starf með höndum að gifta aftur allar ekkjur fallinna ihermanna í stríðinu. Hefir félag þetta >sent yf- irlýsingu til allra syrgjanai ekkna í landinu þess efnis, að hvetja þær til þess að gifta sig aftur ihið bráð- asta. Tvær ástæður eru færðar sem sönnun þess, ihve áríðandi og nauðsynlegt þetta «é. Fyrri ástæð- an er, að keisaravaldið þýzka þarfn- ist þannig aðstoðar þeirra til þess að viðhalda herafla landsins í framtíðinni. Seinni ástæðan er á þá leið, að ekkjurnar séu nú að fást við 8törí sinna föllnu manna, sem þær hafi lítið eða ekkert vit á. Af þessum ofangreindu ástæðum er ekkjunum boðið með harðri hendi að gifta sig aftur tafarlaust og er um leið gefið það heilræði, að velja halta og limlesta hermenn fyrir seinni bændur sína. — Er þetta öflug tilraun keisarastjórnan innar þýzku til þess að viðhalda höfðatölu ríkisins. Mannfall Þjóðverja meira. Ritgerð birtist nýlega í ensku vikublaði, sem iskýrir frá afstöðu Þjóðverja og bandamanna á Frakk- landi og einnig frá mismunandi aðferð þessara þjóða við 'sókn og vörn. Þjóðverjar hafa þann sið, að sækja fram í þéttum fylkingum og reka herforingjar þeirra þannig menn sína oft og tíðum út í opinn dauðann. Hefir þetta þær afleið- ingar, að mannfallið við hverja or- ustu er ætíð mikið meira í liði Þjóðverja en í liði bandamanna— stundum jafnvel tíu sinnum meira. Þeir síðarnefndu eru varasamir og leitast við að stofna mönnum sín- um í sein minsfa hættu þeir geta. Skýrslur yfir mannfall banda- manna og særðra og sjúkra manna f liði þeirra sýna, að að eins einn af liverjum 500 herm°nna þeirra hafa mist lim, 95 af hverjum hundr- að, sem særst hafa, hafa la*knast af sárum sínum — en að eins einn fimtándi hluti af 1% af hermönn- um bandamanna f alt hafa fallið. Sýna skýrslur þessar ljóslega, að varasemi bandaþjóðanna á vfg- velli hefir borið góðan árangur. Loftbáta áhlaup Breta. Sjóliðs loftbátar Brela steyptu á laugardaginn sprengikúlum nið- ur á þýzk herskip og tundur- snekkjur við strönd Belgíu, á milli Ostend og Blankenberghe. Eitt lierskipið iaskaðist við áhlaup þetta og tveimur eða ef til vill fleiri skútum var sökt. Sjóliðs loftbátar Breta eru nú einlægt á ferðinni og sagt er að þeir eigi mikinn þátt í að ögn er unt ð hnekkja kafbátum Þjóðverja. Lieut. M. S. Kelly Frézt hefir, að íslendingurinn M. S. Kelly hafi nú.fengið skírteini frá brezku Stjórninni um að vera út- lærður fiugmaður (aviator) og sé hann nú meðlimur flugmannaliðs- ins á Frakklandi, Englandi og Beigíu. Iíann mun vera fyrsti Is- lendingur að fá slíkt skírteini.— Lieut. M. S. Kelly gekk á Wesley háskólann hér í borginni og vit- skrifaðist þaðan. Síðan hann inn- ritaðist í 223. herdeildina liefir hann unnið af kappi að stofna til allrar tegundar af leikfimni í her- deildinni. Hann er æfður leikfimn- ismaður sjálfur og vann margar fnedalíur og verðlauin fyrir leik- fimni á skólaárum sínum. GrunaSur um þjófnaS. Einn* af starfsmönnunum í skrif- stofum bæjarstjómarinnar hér í Winnipeg var tekinn fastur á laug- ardaginn var. Er hann grunaður um að íhafa' stolið undir sig fé i deild þeirri sem hann ihefir starfað í. Annast deild sú urn öll leyfis- bréf, sem seld eru í bænum. Svo kænlega hafði maður þossi framið stuid þenna, að l>ótt allar bækur og reikningar hvcrrar deildar bæj- arstjórnarinnar sé vandlega skoð- að af yfirlitsmönnum, hafði þetta þó alveg farið fram hjá þeim. Ekki er enn víst hvTað mikið fé þetta er, sem liorfið hefir, en að sjálfsögðu nernur það mörgum þúsundum.— Maðurinn, som grunaður ,er um þjófnaðinn, heitir W. J. B. Hyatt og er búinn að vera lengi í þjón- ustu bæjarins. Fóðurskortur í Svíþjóð. Mesti skortur á öllu gripafóðri er í Svíþjóð þetta haust. Hafa sænsk- ir gripabændur orðið að fækka gripum sínum að miklum mun sökum þessa tilfinnanlega fóður- skorts. Stjórnin hefir leyft útflutn- ing á 5,000 gripum til Noregs og Finnlands, en vill ekki ieyfa út- flutning á sláturgripum eða öðrum gripum til Þýzkalands. Alvarleg- ur skortur á koium þrengir einnig að Svíum, sökum þess að kol fást nú engin frá Þýzkalandi eða Eng- landi. Stunda þeir því skógathögg af mesta kappi til þess að afla sér eldsneytis til vetrarins. Undanþága frá herskyldunni. Menn geta lagt inn beiðni um undanþágu frá herskyldunni fyrir átta undanþágu-ástæður. Þetta hefir nú verið tilkynt, og innan skammis verða eyðuhlöð fáanleg á öllum pósthúsum fyrir þá, sem senda vilja slíka beiðni. En ástæð- urnar eru þessar: 1— Ef áríðandi er að halda áfram starfi við einhverja atvinnu grein. 2— Ef áriðandi er að fá að vinna á- fram við tiltekið starf sem mað- ur er sérstaklega hæfur fyrir. 3— Ef áríðandi er að geta haldið áfram námi eða undirbúningi. 4— Alvarlegar kröggur er orsakast af óvenjulegum fjárhags klíp- um. 5— Alvarlegar kröggur, er orsakast af einhverri starfrækslu (busi- ness). 6— Alvarlegar kröggur, er orsakast af óvenjulegum heimilis ástæð- um . 7— Vanheiisa eða veikleiki. 8— Að maðurinn er tilheyrandi trú- arbragða stofnun, sem leggur bann við herþjónustu. -------o—----- SkoÓun Japana á ÞjóÓverjum. Japanar hafa dyggilega fylgt banda]>jóðunuim að málum síðan istyrjöldini byrjaði. Hcfir marga furðað á þessari afstöðu þeirra. Svo margir hafa hingað til skoðað Japana iitt *siðaða og ofbeldis- gjarna þjóð, sem engan veginn væri treystandi, að þeir hafa átt bágt með að átta sig á þessu. En hvað eftir annað hafa.Japanar sýnt, að þcir vilji ekki vera neinir oftirbátar annara í að styðja sanna siðmenri- iníju og ljá réttum málstað íylgi. Fra því fyrsta hat'a þeir skoðað liemaðaraðferö Þjóðverja grimmúð- lega og illa og engan veginn vott l>ess, að hér eigi siöuö þjóð hiut að máli. Hafa rithöfundar og stjómmálamenn Japana verið al- veg ófeimnir að birta þessa skoð- un sína. — Á margan hátt hafa Japanar aðstoðað bandamenn 1 stríðinu. Þeir hafa sent hjúkrun- arkonur til Frakklands, Rússlands og Rúmeníu. Margir japanskir læknar hafa verið með rússnoska hernum og eru enn, en hjúkrunar- konurnar japönsku fengu ekki haldist þar við til lengdar sökum kaldrar veðráttu. Peningagjafir hafa Japanar einnig sent banda- þjóðumum í stórum stýl.—Með allri þessari aðstoð sinni hafa þeir ljós- lega sýnt, að þeir hafi fulikominn vilja að fylla flokk siðaðra þjóða. -------o------ Hveiti ódýrara á Englandi en í Ameríku. Þó undarlegt megi virðast, er hæði brauð og mjöl ódýrara á Eng- iandi en í Bandaríkjunum og Can- ada. Orsakast )>etta af því, að nú í nærri ár hefir brezka stjórnin haft umráð yfir allri hveitiverzlun í landinu og komið í veg fyrir all- an prívat gróða einstaklinga og fé- laga. Stjórnin sér um að bakarar fái sæmileg laun fyrir vinnu sína, en ekkert meira. — Eftir 17. Sept. þ. á. býst brezka stjórnin við að eyða um $200,000,000 árlega á meðan stríðið stendur yfir til þess að lialda hveitimjöli og brauði í land- inu I réttu verði. Núverandi mat- vælastjóri Englands, Rhondda lá- varður, hefir sýnt frarn úr skarandi dugnað og afkastasemi í stöðu sinni og geta matvælastjórar Oan- ada og Bandarfkjanna tekið ihanm sér til fyrirmyndar. -------o------:—- Seinustu stríðs-fréttir Rússar vinna nýja sigra nálægt Riga og víðar. Kerensky er nú lagður af stað til vígvaliarins og með honum margir af helztu mönnum stjórnarinnar. Talið er víst, að mú muni öflug tilraun verða gerð tii þess að koma góðu skipulagi á rússneiska herinn. Ekki ibendir þetta til þess, að Rússar séu nú að uppgefast og í þann veginn að semja sérfrið, eins og fréttist fyrir skömmu síðan. Samsæri Þjóðverja og Svía í Mexico. Bandaríkjastjórnin er ekki af baki dottin með að uppljósta svika-samráðum Þjóðverja og Svía. Ekki mun þetta þó gert í þeim til- gangi að kasta skugga á þá síðar- nefndu og efla til óvinsælda í þeirra garð. Aðal-tiigangurinn með þessu mun vera sá, að kynna ah heiminum hve ófyririeitnir og ó- svífnir Þjóðverjar geta verið. Svik- ráð þeirrn og samsæri í löndum hlutlausra þjóða sanna þetta tvf- mælalaust. I Argentinu nota Þjóðverjar þar konsúl Svía til þess að senda skeyti til Beriínar—*sem þeir koma ekki þangað með neinu öðru móti. Þannig hefir þýzka stjórnin heima fyrir fengið vitneskju um siglingar margra þeirra skipa, sem sökt hefir verið. Síðan Bandaríkjastjórnin gerði þetta heyrum kunnugt, hefir þjóðin í Argentinu fylst sárri gremju í garð Þjóðverja. Uppþot hafa átt sér stað f borginni Buenos Ayres og stórir hópar af borgarbú- um hafa gert aðsúg að skrifstofuhi ræðismannanna þýzku og húsum annara Þjóðverja. Hefir lögreglan átt fult í fangi ineð að bæla upp- þot þessi niður. Á fimtudaginn í sfðustu viku birti Robert Lansing, ríkisritari Bandaríkjanna, bréf frá ræðls- manni Þjóðverja f Mexico, sem sannar, að bókstaflega þaö sama hefir átt sér staö þar. Konsúll Svfa þar hefir verið notaður se*m hlaupadrengur fyrir Þjóðverja. Skeyti send í gegn um ihann til Þýzkalands og liann látinn fara með þau sjálfur á talþráðastofurn- ar. Til endurgjalds fyrir sína þörfu þjónustu, átti keisarinn svo að sæma iiann einhverjum merkum heiðurstitli. Bréfið, sem nú er birt frá ræðismanninum þýzka f Mexi- co, ber þetta iceð sér. Þegar tekið er til greina, að Bandaríkin liafa lengi haft með höndum þossar sannanir um svik- semi Þjóðverja, þarf ekki að undr- ast yfir afstöðu þeirra í stríðinu. ----------------o—— Þrælsleg meíferí á föngum. Englendingar og Þjóðverjar eru nú teknir að skifta um fanga í all- stórum stýl. Verða þó ekki aðrir fangar fyrir þessu en þeir, sem á- litnir eni að vera ófærir til allrar herþjónustu. Nýlega komust til Englands aftur á þenna hátt nokkrir herinenn, sem búnir voru að vera í fangavist á Þýzkalandi síðan fyrsta árið að styrjöldin hófst. Létu menn þessir flestir hið versta af meðf-erð Þjóðverja á brezkum föngum. Hatrið mikla, sem þjóðin þýzka ber til Englend- inga -og allr,_sem enskt er, er þannig látið bitna á varnarlausum föng- um og þeir látnir sæta þrælslegri og svívirðilegri meðferð. Farast einum hinna fyrverandi fanga orð um þetta á þessa leið: “Þótt við værum særðir, var okk- ur haldið þyrstum og hungruðum dögum saman, og ef einhver okkar bað um vatn -að drekka, færði hjúkrunarkonan honum ætíð lítið glas af vatni—en skvetti því bara í andlit hans. Eftir nokkurn tíma vorum við fluttir á sjúkrahæli í Sclnverin og fór þar vel um okkilr; en þaðan vorum við færðir til fangastöðvanna í Gustrow og þar var farið með okkur eins og hunda. Margir af okkur voru illa til reika af sárum, er við ivorum flutt- ir til Gustrow; þó vorum við iátn*- ir standa skólausir í snjónum alt frá því kl. 11 fyrir hádegi og þang- að til kl. 10 um nóttina. Eftir bið þessa voru m'argir okkar nær daúða en lífi af hungri og kulda. Ef einhver heyrðist kvarta var byssustyngjum otað að honum og fylgdi þessu hörð skipun að þegja —“hafnarbanninu brezka” var kent um fæðuskort þann, sem í landinu væri. Um nóttina vorum við látn- ir dvelja í tómu ihússkrifli og sváf- um þar á hörðu gólfinu. Eftir margar vikur 1 þessu víti á jörðu, vorum við svo látnir fara að vinna við að grafa skurði. Allir fangar, sem vetlingi gátu valdið, voru reknir með harðri hendi í vinnu þessa. Særðir rnenn, ef þeir gátu tekið hendi til, voru notaðir engu síður en aðrir. Ef einhver maldaði í móinn, var honum mis- þyrmt. Einn daginn sá eg marga brezka fanga stungna með byssu- stingjum og voru þeir svo bornir í sjúkrahús þarna nærri. Einn af okkar mönnum, sem þverneitaði að vinna, var fluttur eitthvað burtu og vissum við ekkert hvað um hann varð.” 1 þessum fanghópi, sem nú komu til Englands, voru fáeinir rnenn frá Winnipeg. -------o------- Fáninn. Þingsélyktunar tillaga um sigl- ingafánann var til einnar umræðu l>ann 7. þ.m. Framsögumaður sjálf- stæðismanna, Bjarni frá Vogi, mælti á þessa leið: “Eg þarf eigi að leiða rök að þvf hér, að fsland eigi fullan rétt á því, að ihafa sinn eiginn farfána jafn- gildan farfánum annara ríkja og rétt til þess, að sigla undir honum hvar sem er um höf heimsins. Eg þarf eigi að leiða rök að þessu fyrir þá sök, að hér er enginn inn- an vébanda þingsins, er eigi sé fullkomle.ra snnnfr"rðuT’ um það áður. Eg þarf eigi 'heldur aö leiða rök að því, að réítmætur sé brennandi áhugi á því, að fá hann þegar, þvf að eg veit að hér er enginn sá, að liann hafi eigi áður fullráðið við sig að veita þessu máli fast fylgi. Mér er engin þörf að telja rök til þess, að nauðsyn sé á íslenzkum farfána, því að hún hefir ætíð verið rík. En nú er lífsnauðsyn að fram gangi málið. B*er það einkum til nú, að ait er á hverfanda hveli á þessum ófriðartímum og veit engi, livenær oss verður meinað að sigla undir þeim fána, sem vér höfum liingað til haft með samþykki ann- ars ríkis, þess er fánann á, né held- ur veit nokkur livenær tekið getur fyrir alla aðflutninga af þeirri á- stæðu. Nú er svo langt *að ná til kon- ungs, að eigi yrði bætt úr í svip, ef þetta bæri að höndum, og er því cigi seinna vænna að bera fram þessa alþjóðarkröfu, svo að vér ná- um fullum rétti vorum hér um. Fullveldisnefndin ihefir borið fánamálið fram með þessum hætti sakir þess, að hún hafði ástæðu til að vænta greiðari framkvæmda með því. Hins vegar var henni það ljóst, að þingvilji er jafngildur við þessum hætti sem öðrum. Styrkleik hans ber eigi iað meta eftir þvf, með hverjum Ijætti hann kemur f ljós, heldur eftir því at- kvæðamagni, sem styður málið og atliygli þings og stjórnar. Sá ótoti ihefir komið fram, að Al- þingi léti málið úr höndum sér með þessari tillögu. En hann er þó með öll ástæðulaus við það niðurlag, sem er á tillögunni. Því að eins lieimtar þingið þesssa meðferð, að það telur sig bært um að veita þá heimild. Hér er því eigi játning um hið gagnstæða. Og aðferðin sem er heimiluð, er flutningur á málinu frá löggjafarvaidinu til úr- skurðarvaldsins. Hvorttveggja er ís- lenzkt og hlýtur þinginu því að vera jafnheimilt að flytja málið aft- ur frá úrskurðarvaldinu til lög- gjafarvaldsins, þótt svo ólíklega færi, að til þyrfti að taka. Alþinigi treystir því, að stjörnin leggi alla alúð við þetta mál og geri sitt ítrasta til að tram gangi. Veit eg með vissu, að hiin hefir þar að baki fult og óskift fylgi þings- ins og þingmenn standa þar allir sem einn maður. En þingmenn hafa að bakhjalli alla kjósendur landsins, er standa svo fast að þessari einróma alþjóðarkröfu, að þeir munu nú eigi skiljast við mál- ið, fyr en það er leitt til farsæl- legra lykta. Eg vænti þess, a^ menn sanni mál mitt með samhljóða atkvæð- um um tillöguna og samþykki hana í fullu trausti þóss, að kon- ungur gefi nú þegar út á ábyrgð forsætisráðherra vors og með und- irskrift lians úrskurð sinn um að gera íslenzka fánann fullkominn farfána 1 samræmi við tillöguna og einróma viljayfirlýsing þings og þjóðar.” Forsætlsráðherra: Ráðuneytið veit hve mikils vert málið er og mun því leggja alla sína krafta fram til að koma málinu fram, og það svo fljótt sem verða má. Var síðan gengið til atkvæða, og sögðu allir, að viðhöfðu nafnakalli, já. Ráðherrarnir greiddu ekki sb- kvæði.—ísafold.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.