Heimskringla - 01.08.1918, Qupperneq 3

WINNIPEG, 1. ÁGÚST 1918
HEIMSKRINGLA
3. BLAÐSIÐA
gala eins og hanarnir á mykju-
haugunum. —
Og inn í skóginn fórum viS á
eftir þeim Hildu og Larsen. ÞaS
var afar þröngur stígur, er viS fór-
um eftir, og lá hann í gegn um
skóginn þar sem hann var þéttast-
ur; mér virtist engu líkara, en eg
væri á leiS niSur í jörSina; enda
voru viSbrigSin mikil, því þarna
inni í skóginum var hálfrökkur, en
úti var bjart sólskin.
“Þenna stíg lét Ole Bull búa til
vreturinn 1859, og hefir honum
veriS haldiS viS síSan," mælti
ungfrú Larsen eins og til skýring-
ar. “LimiS er ár hvert höggviS
af trjánum og jarSvegurinn jafn-
aSur svo stígurinn verSi ekki ó-
fær. Annars fara fáir þessa leiS
út aS vatninu.”
“Er önnur leiS fær?” spurSi eg
og fekk þá þaS svar, aS viS mund-
um fara hana, hina leiSina, til
baká.
Eftir nokkra stund komum
viS út úr skóginum, og blasti þá
vatn allstórt viS fram undan. Út í
vatn þetta lá einkennilegur tangi,
sem var alveg skógarlaus, og
fremst á honum var dálítill hólmi,
er næstum því var skorinn frá
meginlandinu af vatni. Á hólma
þessum, þar sem hann var hæstur,
voru ræktuS tré í hring, sem stóSu
svo fast saman, aS ógreitt var aS
komast á milli þeirra inn í lauf-
skála, er þau mynduSu. I skála
þessum voru steinar, er auSsæi-
lega höfSu veriS fluttir þangaS
sem sæti. Voru nú körfurnar opn-
aSar og eg sá aS andlit Larsens
ljómaSi af fögnuSi, er hann
heyrSi hvellinn sem varS viS þaS
aS sjamapaní-flaskan var opnuS,
er veriS hafSi í körfunni sem eg
hafSi boriS. ÞaS var skemtilegt
og gott borShald, sem nú fór fram
þarna inni í í lundinum hans Ole
Bull, og eg held næstum því aS
Ole Bull sjálfur myndi hafa tekí
iS þátt í því meS okkur, ef hann
hefSi veriS kominn, og ef til vill
gefiS okkur dálítiS “lag” á eftir.
Líklega hafa tré þav;, er Ole
Bull lét hringsetja þarna á hólm-
anum, ekki veriS fullþroska viS
dauSa hans 22 árum síSar ( 1 880)
svo hann hefir aldrei getaS glatt
sig viS þaS, aS sitja inni í lauf-
skála þessum meS samvaxin blöS-
in yfir höfSi sér. En lækurinn og
vatniS viS heimili hans, brautin
gegn um skóginn og hinn afskekti
hólmi þarna í vatninu, og margt
fleira, sem þarna ber merki hans,
er lína í æfisögu hans, sem ef til
vill segir meira en mörg blöS af
því, sem um hann hefir veriS rit-
aS, því þaS er rún rist af hans eig-
in vilja, og stendur húp í nánu
sambandi viS sálarlíf hans og eSl-
isfar. —
Eg var sérlega ánægSur yfir því
aS hafa fariS út á Valaströnd, er
eg kom til Bergen aftur eftir
þriggja daga burtuveru. Mér fanst
ferSin hafa borgaS sig og þaS sem
meira var: Eg,,var búinn aS fá
þenna fallega “jómfrú-bruna-lit” í
andlitiS, og þaS svo heppilega, aS
eg þurfti á engum húSlyfjum aS
halda. (Meira.)
Reynið Magnesíu
við magakvillum
EyíJir Magasýrunni, Ver Ger-
ingu Fæíunnar og Seinni
Meltingu.
Ef þú þjáist af meltlngrarleysi, þá
hefir þú vafalaust reynt pepsin, bi-
smuth, soda, charcoal og ýms önnur
mebul, sem lækna eiga þenna al-
genga sjúkdóm—en þessi mcðul hafa
ekki læknað þig, í sumum tilfellum
ekki einu sinni bætt þér um stund.
En áður en þú gefur upp alla von
og álítur, að þér sé óviðhjálpandi 1
f»essum sökum, þá reyndu hvaða af-
eiðingar brúkun á Bisurated Magn-
esia hefir — ekki hin vanalega car-
bonate, citrate, oxide eða mjólk —
að eins hrein, ómengufi Bisurated
Magnesia, og sem fæst hjá nálega öll-
að eins hrein, ómenguð Bisurated
um lyfsölum, annað hvort í dufti eða
plötum.
Taktu teskeið af duftinu eða tvær
plötur, í dálitlu vatni, á eftir næstu
máltíð og taktu eftir hvaða áhrif það
hefir á þig. Það eyðir á svipstundu
hinum hættulega magasúr, sem nú
gerar fæðuna og orsakar vindgang,
uppþembu, brjóstsviða og þessum blý-
kendu og þungu tilfiningum, eftir að
þú hefir neytt matar.
í»ú munt finna. að ef þú brúkar
Bisurated Magnesia strax á eftir mál-
tíðum, þá gjörlr ekkert til hvaða
matartegund þú hefir borðað, því alt
meltist jafnvel og tilkenningarlaust,
og Bisurated Magnesia hefir ekki
nema góð áhrif á magann, þótt lengi
sé brúkað.
Raymond Poincare
• (Framhald)
Bregður hér fyrir sömu stefnu
og fyriradtlun, sem vér höfum áð-
ur vikiS aS, að Poincaré vildi að
Frakkland yrði viSbúiS, aS bera
af sér ólög þau og holskeflur, er
hann þóttist sjá, aS ókominn tími
bæri í skauti sfnu.
Annars átti Poincaré viS all-
mikla erfiSleika aS stríSa fyrsta
og annaS forseta-ár sitt. Frum-
vörp um umbætur á kosningarfyr-
irkomulaginu og um tekjuskatt
gengu ekki fram, og frumvarpiS
um þriggja ára herþjónustu, sem
fyr var getiS, sóttist seint. Ákafir
lýSvaldsmenn neyddu loks Bri-
and til aS fara frá í marz 1913.
HöfSu þeir Clemenceau og Cail-
laux gert sér vísa von um, aS
Poincaré myndi fela öSrum hvor-
um þeirra aS stofna nýtt ráSa-
neyti, en sú von brást. Hann fól
vini sínum Barthou aS gangast
fyrir því. Þeir Caillaux þóttust
illum brögSum beittir og hófu
sókn á ný, en Barthou fór undan í
flæmingi og gaf nokkra hríS ekki
höggstaS á sér. En í byrjun des-
embermánaSar tókst þeim aS
steypa ráSaneytinu og átti Poin-
caré þá ekki annars kost en aS
snúa sér til Caillaux. Hann gerSi
Gaston Doumergue aS forsætis-
ráSherra en tókst sjálfur á hendur
stjórn fjármálanna, og réS annars
mestu um afstöSu ráSaneytisins til
málanna. Caillaux varS aS vísu
skömmu síSar aS fara úr ráSa-
neytinu, þegar kona hans hafSi
vegiS Calmette, ritstjóra Figaros,
en áköfum lýSvaldsmönnum tókst
samt sem áSur aS halda í völdin
og menn Briands báru lægri hlut
viS kosningarnar 1914.
I skjótu bragSi virtist Poincaré
hafa reist sér hurSarás umöxl, er
hann tók sér (ýr ir hendur aS etja
kappi viS hina áköfu lýSvalds-
menn og koma fram áhugamálum
sínum. En í raun réttri var þjóS-
in farin aS snúast á sveif meS hon-
um og þeim sem honum fylgdu.
Ákafir lýSvaldsmenn treystust
ekki til aS færa herþjónustuskyld-
una niSur, þó þeir fegnir vildu-
svo mjög hafSi þjóSinni aukist
varnarhugur — og á hinn bóginn
hafSi Poincaré gert sér far um aS
treysta afstöSuna til annara ríkja
meS því aS sækja stjórnendur
þeirra heim og þrva frægSarhug
manna meS liSskönnunum og á-
vörpum til frakkneskra hermanna
og nýlenduliSa, sem viS þær voru
staddir. Eftir tiliögu Joffres, vara
forseta herstjórnarráSsins, er síS-
ar varS hershöfSingi alls Frakka-
hers, voru nokkrir hershöfSingjar,
sem ekki þóttu vaxnir stöSu sinni,
leystir frá embætti. Loks var í
árslok 1913 komiS á fót nýjum
her í viSbót viS þá, sem fyrir
voru. Telst frakkneskum rithöf-
undum svo til, aS viSbúnaSur
þessi hafi veriS sprottinn af vax-
andi óvild ÞjóSverja til Frakka, er
sendiherra þeirra í Berlín, Jules
Cambon, þóttist geta þreifaS á.
En ekki er ósennilegt, aS löngun
Frakka, aS vera ekki eins vanbún-
ir og 1870, ef ófriS bæri aS höpd-
um, og viSsjár þær, er voru ihn
þessar mundir meS ÞjóSverjum
og íbúunum í Elsass-Lothringen,
hafi einnig ýtt undir herbúnaS
þeirra.
Doumergue-ráSaneytiS var nú
fariS aS eiga allerfitt uppdráttar,
epda lagSi þaS niSur völdin í
byrjun júnímánaSar 1914. Poin-
caré fól þar næst Ribot, er taldist
til hóflátra lýSvaldsmanna, aS
koma á fót nýju ráSaneyti, en þaS
varS aS fara frá aS nokkrum dög-
um liSnum. VarS Poincaré þá aS
fela Viviani, áköfum lýSvalds-
manni, aS stofna nýtt ráSaneyti,
en hann var fylgjandi frumvarpinu
um 3 ára herþjónustuskyldu og
kom því fram, og sýnir þaS bezt,
hversu varnarstefnunni hafSi auk-
ist byr á Frakklandi síSan 1911.
Um miSjan júnfmánuS brá Poin-
caré forseti sér ásamt hinum nýja
forsætisráSherra í “kynnisferS” til
Pétursborgar og Stokkhólms. Þeir
urSu þó brátt aS hverfa aftur
heim, sakir bliku þeirrar hinnar
miklu, er dró upp á hinum pólit-
iska himni eftir vígin í Sarajevo
28. dag júnímánaSar, er erkiher-
toginn Franz Ferdinand, ríkiserf-
ingi í Austurríki og kona hans
voru myrt af ungum námsmanni
af Serbaættum. ViS rannsókn þá,
er hafin var út af víginu, þóttist
stjórn Austurríkis hafa fengiS
sannanir fyrir því, aS undirróSur
Serba og æsingar í Bosníu hefSi
átt mikinn þátt í því aS vígin voru
framin, og vildi nú nota tækifæriS
aS “hirta” Serba. Fóru svo leik-
ar, aS Austurríkismenn sögSu
Serbum stríS á hendur, en af því
leiddi aftur friSslit meS Austurríki
og Rússlandi og ríkjum þeim, sem
voru í bandalagi viS þau. Þýzka-
land sagSi Rússum stríS á hendur
1. dag ágústmánaSar og 2 dögum
síSar Frökkum, er snúist höfSu á
sveifina meS bandamönnum sín-
um, Rússum, eins og eSlilegt var.
Loks sagSi Bretland Þýzkalandi
stríS á hendur 4 ágúst,. þegar
Bethmann-HollW'eg, þýzki ríkis-
kanslarinn, neitaSi aS verSa viS
tilmælum brezku stjórnarinnar, aS
gæta hlutleysis Belgíu og ráSast
ekki meS her manns inn í landiS.
ÞaS er kunnugt, aS Frakkar og
Bretar leituSust í byrjun ófriSarins
viS aS hefta framsókn ÞjóSverja
í suSurhluta Belgíu, en fengu ekki
rönd viS reist. ÞjóSverjar sigr-
uSust einnig á frakkneskum liS-
sveitum, er brotist höfSu inn í El-
sass-Lothringen, sóttu meS afar-
miklum her inn á NorSurfrakk-
land og náSu þar á sitt vald mörg-
um kastölum. SíSan stefndu her-
ir þeirra úr öllum áttum til Parísar
og var ekki annaS sýnna en þeir
mundu taka borgina, því aS í
byrjun septembermán. var hægri
fylkingararmur þeirra kominn
suSur yfir Marne. Frakkland var
nú, eins og gefur aS skilja, miklum
vanda statt, en hvorki þjóSinni né
stjórninni félzt hugur. Stjórnin
var skinnuS upp og dugandi menn
gerSir ráSherrar. Stefnuskrá hinn-
ar nýju stjórnar var aS róa öllum
áum aS því, aS treysta varnirnar
og verjast meSan auSiS væri.
Mun'Poincaré hafa átt góSan þátt
í henni.
Joffre, hershöfSingi Frakkahers,
hafSi nú dregiS aS sér svo mikiS
liS, aS 10. september treystist
hann til þess aS hefja sókn á
hendur ÞjóSverjum og hrekja þá
úr stöSvum þeirra Marne bardag-
inn). ÞjóSverjar létu þó ekki
undan síga nema norSur fyrir
Aisne-fljótiS og bjuggust þar fyr-
ir. Nokkur beztu héruS NorSur-
Frakklands hafa síSan veriS á
valdi þeirra, aS heita má fram á
þenna dag. Hafa Bretar og
Frakkar unniS lítiS á á vestur-
vígstöSvunum fyr en nú í sumar,
aS ÞjóSverjar hafa hörfaS undan
ofurefli þeirra á all-3tóru svæSi.
Viviani veitti ráSanleytinu for-
stöSu fram á haust 1915, en þegar
hann fór frá kvaddi Poincaré Bri-
and, sem veriS hafSi dómsmála-
ráSherra í ráSaneyti Vivianis, til
forsætisráSherra. Hann myndaSi
aS dæmi Asquiths, forsætisráS-
herra Breta, mikiS og öflugt sam-
steypu ráSaneyti 29. okt. 1915.
Allir þingflokkar þjóSveldis-
manna áttu fulltrúa í þessu ráSa-
neyti og þar aS auki voru í því 5
aukaráSherrar, og þar á meSal 3
fyrverandi forsætisráSherrar, þeií
Freycinet, Bourgeois og Combes.
SíSan hafa þeir Poincaré og
Briand fram í marzmánuS 1917
— en þá varS Briand aS fara frá,
stjórnaS utanríkismálum og innan-
Iandsmálum hins Frakkneska lýS-
veldis meS mikilli forsjá og staS-
fegtu. Hafa þeir aS vísu oft sætt
allmegnri og viSsjárverSri mót-
spyrnu af hálfu Clemenceaus og
nokkurra annara ákafra lýSvalds-
manna, er vildu aS þingiS hefSi
hönd í bagga meS herstjórninni.
En þeir Poincaré forseti og Briand
ráSherra hafa kveSiS niSur öll
slík afskifti, aS því er virSist meS
fullu samþykki meiri hluta þjóS-
arinnar. HerstjórnarráSiS eitt
hefir meS forsjá Joffres og annara
herkænna sérfræSinga fjallaS um
hermalin og stjórnaS hinum hug-
prúSu og hraustu herjum Frakka.
Kennir þar vitsmuna þeirra Poin-
carés, og vonandi anSnast honum
aS fleyta hinni gáfuSu og göfugu
frakknesku þjóS yfir brimlöSur og
boSa heimsstyrjaldarinnar.
Þorleifur H. Bjamason.
— ISunn.
------o-------
Brezku samningamir.
(Eftir “Vísi.”)
MatvöruverðiS.
Stjórnin ihofir smátt og smátt lát-
ið birta verðlag það á fslenzkum af-
urðum, sem samið hefir verið um
við stjórnir bandamannia, þ. e. á
allri uli, fiski og lýsi. Kunnugt er,
að samið hefir einnlg verið um
kaup á útlendum nauðsynjavörum,
matvörum öllum, kolum, salti og
steinolíu, en vandlega hofir því ver-
ið haldið leyndu, hvaða Verð œtti
að verða á þossutn vörum, óg er þó
vitanlegt, að verðið-á matvörunum
er fast ákveðið. _.
En nú hefir Vísir séð það í Sigíu-
fjarðarblaðinu “Fram”, að þessi
sama launung er ekki látin gilda
um land alt, heidur hetfir þvi blaði
verið sagt alt af létta, ekki að eins
um verðlag á innlendum afurðum,
heldur einnig á útlendu vörunni, og
segir blaðið vel og greipilega frá þvi
öllu saman á þessa leið:
“Þá hafa bandamenn skuldbund-
ið sig til að eelja íslenzku stjórn-
inni 11,500 smál. af kornvöru fyrir á-
kveðið verð og er það sem hér
segir:
Hiveiti nr. 1, 482 kr. smál.; hveiti
nr. 2, 355 kr.; rúgmjöl, 471 kr.; banka
bygg 500 kr.; heilbaunir, 857 kr.;
liálfbauniir, 750 kr.; haframjöl, 464
kr. smál. — Þetta verð er miðað við
varan sé tekin í Ameríku.
Einnig skuldbundu þeir sig til að
seija 45 þús. steimolíuföt, 30 þús.
sfál. af kolum og 50 þús. smál. af
salti, en um verð á því er óákveðið
enn, búist við almennu markaðs-
verði.”
Til samanburðar skal hér sett nú-
verandi verðlag landsverzlunarinn-
ar hér á þes^un kornvörutegund-
um: Hveiti nr. 1, 880 kr. smál.; rúg-
mjöl, 600 kr.; ibaiikabygg, 650 kr.;
haframjöl, 820 kr.
Vísi er ekki kunnugt um hvað
flutningskostnaðurinn hefir verið
reiknaður en óifklegt virðist ]>ö að
verð á hveiti og haframjöli þurfi að
hækka frá þvf sem verið hefir, en
rúgmjöl og bankabygg aftur tals-
vert. Og ef farið verður eftir gömlu
grundvallarrefvunum, sem kunnar
eru af sykúrmálinu, þá verður verð-
ið vafalaust hækkað á öllum þess-
um vörum.
Um rúgmjöl, bankabygg og baun-
ir er þess að gæta, að þær tegundir
munu hingað til hafa verið fluttar
aðallega eða eingöngu frá Dan-
mörku og ólíklegt er að þvertekið
verði fyrir þá flulniniga. Um það
verður þó eigi sagt fyr en stjórninni
þóknast að skýra almenningi nánar
frá samningunum .
I>á er enn frá því sagt i Fram, að
verð á kjöti til útflutnings sé á-
kveðið 140 kr. fyrir tuninuna og 170
kr. íyrir það, sem fram yfir yrði tíu
þús. tunnur, og gæruverðið kr. 1.50
fyrir kg.
------ O - — " -
Bréf frá Alaska
Noine, AJaska, 19. júní 1918
Herra ritst. Heimskringlu.
Mér kemur til hugar að senda yð-
ur fáar línur, um leið og eg isondi
yður iborgun fyrir blaðið, sem eg
því miður hefi látið dragast svo
lengi án verulegra orsaka, og í trássi
við þá góðu reglu mína að borga
fyrirfram; en nú vil eg bæta það dá-
lítið upp og senda fjóra dali í stað-
inn fyrir tvo, er gjöra mig skuldlaus-
an við Heimskringlu upp til októ-
ber 1919.
Eg hefi fengið Heimskringlu með
líkum skilum og vanalega (það eru
aldrei góð iskil á blaðiinu yfir vetrar-
mánuðina), þó eg stæði ekki í skil-
um við hana, og er eg yður þakklát-
ur fyrir það, svo og virðiinigarverð-
asta þakklæti mitt til yðar og út-
gefenda Hkr. fyrir jólagjöfina — jóla-
blaðið—, sem var svo Iprýðilega úr
garði gert og 'svo heppilega og vel
hugsað, að það ihlýtur að vekja og
glæða vinsemdina og velviljann til
blaðsins. Ekkert var jafn heppiíegt
til að vekja upp gamlar endurminn-
ar hjá lesendunum, en hinar mörgu
myndir af ritstjórunum, sem að vel-
ferð Hkr. hafa unnið. Eg álft Eigg-
ert Jóhannsson einn af allra farsæl-
ustu ritstjórum blaðsins, þegar á
alt er litið, og iniæstur honum er B.
L. Baldwinson, sem tók blaðið að
sér á einum af þess mörgu erviðis-
tímum, og setti það upp á þær sjá-
anlegu traustu undirstöður, ,sem
það nú stendur á, þar sem það
þrátt fyrir dýrtfð og erviða tíma
getur haldið áfram að ikoma út án
þess að hækka verð eða minka
stærð. B. L. Baldwinson sýndi öðr-
um ifremur sannfæringar ihreinskilni
og viðleitni á öllu þvf, er til gagns
og særndar mætti verða, én tillits til
almenna álitsins; samamburður
hans á Islandi og Ameríku t. d. var
hans hjartans einlægni, og það sem
bezt var, alveg rétt og satt; en þar
sannaðist sem oftar gamli málsliátt-
urinn, “gáttu fyrir hvers manns dyr
og segðu aldrei nema satt og muntn
hverjum mamni hvimlieiður verða”,
eða “sannleikanum verður hver sár-
reiðastur.”
Að mínu áliti var alt '^em hann
skrifaði því viðvfkjandi ekki ein-
asta rétt og satt, heldur og einng
velsæmis viðleitni til lislands og ís-
lendimga yfirleitt. Sama má segja
ur ritdóm ihans á leikritinu “Fjalla
Eyvindur” m. cm. fl.
Skorinorta og vel ritaða rit-
stjórnargrein ritaði ha: n um “tí-
undir til kirkna”, ep nær er mér að
halda, að þeirri grein hefði mátt
svara og sýna honum fram á ranga
skoðun þar.
Fæstir aðrir - ritstjórar Heimis-
kringlu lrafa verið nógu lengi við
blaðið til þess að hægt sé að draga
álit af á blaðamensku dugnaði
þeirra, og meðal þeirra voru orð-
lögðu snillingarnir Gestur Pálsson
og Jón ólafsson; sama má og segja
um séra Rögnvald Pétursson; hans
ritstjórn varaði svo stutt, að ekki
verður af því séð hvað í mamninum
býr. Ferðasagan hans var góð, en
ef eg mætti dæma manninn af lffs-
starfi því, sem hann hefir valið sér,
þá held eg að liyggindi fylgi ekki
gáfuimum.
Eg hefi aldi'ei liaft mikið álit á
trúarskoðun þeirri, ér hann fylgir;
en nú er eg svo sannfærður um að
álit mitt ihefir verið rétt því nýlega
vkr mér sei.t mikið af Dæklingum—
að líkindum rnargt af þvf allra
bezta þeirri trú viðkomandi— en
við lestur þess fæ eg ekki séð að
það sé einusinni eðliieg (reasona-
ble) trúarskoðun, og því mikið síð-
ur skynsamleg.
Séra Maginiús Skaptason sýndi
dugnað og einurð með fegurðar til-
þrifum góðrar íslenzku, en var of
cinskorðaður í skoðunum fyrir mig
yfirleitt.
Að stefnu og frágangi blaðsins
undir núverandi ritstjórn, verður
ekki með sanngir.U fundið.
Ritgjörðir þær er komu frá pemna
séra F. J. Bergmanns í blaðinu, eru
sérlega fróðlegar og virðingarverð-
ar, sérstaklega þær um “kesaraveld-
ið þýzka.’ Hkr. ætti að prenta
það í bókarformi, í istað sumra
sagnanna, sem hún er að prenta.
Það er svo gamalt og hversdags-
legt, sem viðber hér, að það tekur
því ekki að tileinka það fréttúm, og
fyrir það verð eg fáorður um það er
hér gerist. Það eru hér nú að eins
fjórir íslendingar, sem eg veit um:
Kristján Guðmundsson uppfylti þá
mannlegu framför næstliðið ár að
ganga í heilagt hjónaband. Brúður-
in kom frá Seattle, hún er íslenzk
og gekk undir nafninu Dísa P.
Steiniberg; hún er systurdóttir hr.
Jónatans Steiinlbergs í Seattle; hún
á bróður hér, Pétur J. Pálsson að
nafni,- hann er ungur og efnilegur
piltur og er einn af þeim sem varð
að skrásetjast samkvæmt herskyldu
lögum “Uncle Sam.”, en það er von-
andi að hann þurfi ekki að fara í
þann grimma hildarleik, þ.e., að
það verði búið að ibrjóta þýzka
járnhrygginn áður en skyldukallið
kemur til hams.
Þeir svilarnir, Kristján og Pétur,
voru í loð'skinna kaupförum næst-
liðinn vetuir; það er þriðji vetur
Ivristjáns í þeirri sýslan, en fyrsti
vetur Péturs, og farnaðist þeim vel.
það er ábyrgðarmikið ogJiættulogt
starf, í fyrsta lagi vegna tíðarfars-
ns, sem er svo kalt og veðrasanrt, og
f öðru lagi vegna mikillar peninga-
upphæðar, er þeir verða að hafa
með sér; það skiftir þúsundum
dollara, er þeir verða að hafa mieð
með sér á ferðum þeim.
Það er gamall og góður vani að
geta tíðarfars og vil eg því í fám
orðum lýsa tið hér slðan næstliðið
haust. Upp úr miðjum október fór
verulega að kólna og þeir kuldar
héldust þetta 10 til 20 gr. og stöku
sinnum 30 gr. fyrir neðan zero—með
fáum undantekningum, en því
fylgdi enginn snjór, og fraus því
það sem frosið gat, óvanalega og
ótrúlega; í flestum^ tilfellum frís
jörð hér ekki meira en 2 fet á vetr-
um, en nú er frostið 6 fet og meira.
Það gat varla heitið, að snjór sæist
hér fyr en í fobrúar (4.), en úr því
var fremur óstöðug tíð, mjög frost-
vægt með köflum, en kalt og storma
samt með köflum. en yfirleitt var
snjór með langminsta móti, en ísar
—frá vatna-belgingi—óskapa miklir;
allir lækir og ár belgdust upp og
frusu og varð ísþyktin frá 5 til 6 fet.
Vorið var kalt og nœðingssamt með
háifgerðum snjóhreitingi; hinn 3. þ.
m. snjóaði framt að tveim þumlumg-
um og þann 13. varð alt ihvítt af
snjó; aftur og aftur hafa nætur-
kuldar verið svo miklir að for hef-
frosið. En nú f meir en viiku hefir
verið hlýindavindur og sumarveður,
en enn hefir ekkert skip komist
inn hingað; þau liggja um 50 mílur
úti við fsinn og komast ekki áfram;
en nú er vindur af ilandi og vona
menn að það gefi ísnum ferðafjaðr-
ir. En af því ]>etta 'bréf kemst ekki
fyr en með fyrstu skipum, þá læt eg
hviðuorðin bíða..
Nú er kominn 29. júní og fyrsta
skipið hafnaði sig 25, en þau eru nú
flest eða öll inni hér. Það er enn
mikill fe og í dag er þokuþykt og
kalt veður með súldu. Eg hefi ekki
tíma til að orðlengja þetta. Bið
yður vel að virða og lesa í málið og
lagfíra.
Með virðingu,
S. F. Björnsson.
Stöður fyrir Stúlkur og Drengi
Það er nú mikil vöntun á skrifstofufólki í Winni-
peg, vegna hinna mörgu ungu manna er í herinn hafa
farið. Útskrifaðir stúdentar af Success Business College
ganga fyrir um veitingu verks. Success skólinn mentar
og setur í stöður fleiri útskrifaða Hraöritara, Bókhald-
ara og Verzlunarfræöi-kennara heldur en allir aðrir
verzlunarskólar Manitoba til samans. Vér höfum í
þjónustu vorri 30 reynda kennara, vér eigum og brúk-
um 150 ritvélar og höfum hinar stærstu og bezt útbúnu
skólastofur hér. Success skólinn er sá eini, sem hefir
“Chartered Accountant” á meðal dagkennara sinna,
einnig er hann á undan öllum öðrum skólum með tölu
útskrifaðra nemenda og medalíu vinnenda. Skólinn
útvegar stöður. — Stundið nám I Winnipeg, þar sem
nóg er af stöðum og íæði ódýrara. Skrifið eftir full-
komnum upplýsingum.
PHONE MAIN 1664 1665.
The Success Business Gollsge,
WINNIPEG
LIMITED
MANITOBA
99 Out of 100 men say:
c
IF Kor-Ker will do what you
claim you have a wonder-
ful product.’ ’
Kor-Ker does more then we
claim—and we truly 'have a
wonderful product.
We want to demonstrate the value of Kor-Ker to you
—we want to drive nails into our tires and show you that
Kor-Ker seals the punctures instantly.
But most important of all Kor-Ker
stops the slow leaks that gradually de-
fiate every tire.
KOU-KKll PRISAR
Xo. 1—fyrlr S x ttre«............912JSO fyrlr fjðrar
No. 2—fyrlr 4 I tir«i............«15.00 fyrlr fjOrar
No. 3—fyrtr 5 * 5*4 tlr«*..........«20.00 fyrir fjOrar
Ef yða.r næstl kaupmntlur varzlar ekkl með KOS-KEK, þ& skriflU eu
eftir sýniahoml og n.fnlB þetta blað. Dept. H.
AtlTO ACtHSSORmS, LT», 003 Comto4*rmtim» UN
WUatsur