Heimskringla - 22.09.1920, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 22. SEPT. 1920.
HEIMSKRINGL A !

5. BLAÐSIÐA
/mperíaf Bank of
Canada .
STOFNSETTUR 187Í,—AÐALSKRIFST.: TORONTO, #NT.
Höfu’Sstóll uppborgaSur: $7,096,60«. VarasjóSur: 7,566400
AHar eígnir......................$188,80«,«00
183 ötbfl f Donalnlon »f Caada. 8pa rlsjASsdrUd f h,ci ju fitbOt, ec m,í
byrja .SparlsjASsrrlkiiinc mi?» því aS Irjtcja inn yt.&a ebn laefra. Vexttr
era borcaSfr af prn!nCum fSar fr* laaleeca-deirt. ðakaS rftlr vlSabtft-
ain fSar. AraxJultK vfSalrtftl ucKlaaa o* fMivrftat-
Ctibá Baukans að Gimli og Riverton, Manifoba.
ÞJÓÐRÆKNI3FÉLAG ÍSLENDIWGA í VESTURHEIMI.
P. O. Box 923, Winnipeg, Manitoba.
í stjórnarnefnd íélagsins eru: Séra Rögnvaldur Pétursson
forseti, 650 Maryland St., Winnipeg; Jón J. Bíldfell vara-forseti,
2i06 Portage Ave., Wpg.; Sig. Júl. Jóhannosson akrifari, 917 Ing-
ersoil St-, Wpg.; Ásg. I. Blöndal, varaskrifari, Wynyard, Snsk.;
Gfali Jónsson fjánnáiaritari, 906 Banning St-, Wpg.; Stofán Ein-
arsson vara-fjármálaritari, Riverton, Man-; Ásm. P. Jóhanneaon
gjaidkeri, 796 Victor St., Wpg.; séra Albert Kristjánaeon vara-
gjaldkeri, Lundar Man.; og Pinnur Johnson skjaiavörður, 098
Sargent Ave., Wpg.
Fastafundi hefir nefndin fjórða föstudagskv. hvers mánaðar.
SÉR3TAKT MATARHÆFI
EKKI LENGUR NAUDSYN.
LEGT.
Þ*a?5 eru tveir vegrir fyrir fóik, sem
þjáist af meltingarleysi, súrum maga,
v'indþembu o. s. frv., aó fá bót á þessu.
Fyrst, vegna þess aó nálega öll tilfelli
af ofannefndum kvillum eru bein af-
leiöing af súr og ýldu, þá má foröast
aö boröa þann mat, sem myndar súr
og meltist seinlega, elns og t. d. alt
stífelsi og sykur, kartöflur, brauö, ald-
ini og flestar kjöttegundir. £*á eru aö-
eins eftir sem hættulausar fæíuteg-
undir “gluten” braut5, kál, og litlir
skamtar af hvítu kjöti, hænsnum og
kalkúnum. Svona matarhæfi er ekki
fullnægjandi, en stundum bætir þat5.
Hinn vegurinn, og sem kemur þeim
sérstaklega vel, sem matlystugir eru,
er aö boröa alt, sem þá langar í, en
fyrirbyggja alla meltingarleysishættu
meí því að brúka Bisurated Magnesia
— teskeiö í volgu vatni eftir máltít5-
um, eöa hvenær sem tilkenning er í
maganum. í»aö eyt5ir á svipstundu
öllum súr og öt5ru skat5næmu eitri í
fæt5unni og lætur magann gera sitt
verk náttúrlega. — Vegna þess hve
imet5alit5 er handhægt, þá er nú þessi
vegur brúkat5ur mjög almept — í stat5
gamla vanans at5 fasta og kvelja sjálf.
an sig met5 sulti. í þessu sambandi
»má geta þess, at5 sít5an fólk fór at5
þekkja þetta rát5, þá hafa margir lyf-I
salar bet5it5 um at5 Bisurated Magnesia
væri sett saman í Iitlar 5 gr. plötur, og
eru 2 etSa 3 af þeim á vit5 teskeitS í
duftformi, en er þægilegra at5 bera þatS l
á sér þannig.
Rutuhenian Booksellers & Publishing
Co. Ltd., 850 Main st., Winnipeg.
þeim á hverju hausti. Það er her- ’ fengið fyrir hveitið, hvað þá að lánsamir- aS hafa komiS
6p kornbraskaranna. Auðvitað af þeir hafi notið beins ágóða af að
því, að það er þeim sjálfum mest íj radkta það. Og á ekki aílfáum
hag. Þeir vita af reynslunni, að búum munu þau vinnulaun ekki
hægt er að telja a^nenningi trú um hafa jafnast við verkalaun þau, er
að miklar vörubjrgðir lækki verð-j vinnulýður bæjanna riú nýtur.
ið, og þegar mikið af hveiti flytjist j Það er stundum piinst á bændur
til markaðarins, eins og ávalt á sér s*m kapitalista, auðsseggi o. s. frv.
stað um uppskerutimann, hljóti Með þetta ofanskráða fyrir augum,
Alveg eins ætÞ hey eg e;ns ve| vjg að kaj]a
nema púísklárana, sem harðast vinna og
lifa á því óbrotnasta, og sem mest
, , ., . u ^ , r-1 er fIutt af Jífsnauðsynjum á heim í
. sk.ln.ng um það, að vorur þurfi j þjgðadbúið, á meðan gæðingarnir
að lækka 1 veiði, og það er ekki jgjka ser j stóðinu og skeyta lítt,
um
verðið á því að lækka
og hveiti væri óþarfú vara,
siuttan tíma að hausþnu I
Um leið og búið er að koma fólki
erfitt á þessum tímum, þá er auð
vitað alt fengið og verðið lækkar
umsvifalaust. Alt bendir því á,
ef þessi öfl ráða nokkru um verð-
ið, að það verði lágt á hveiti í
haust, hræðilega lágt, að minsta
kosti á meðan kórnkaupmenr.irnir
eru að ná því í sínar hendur.
En hvað er þá sanngjarnt verð á
hveiti. Akuryrkjustjórnardeildin í
Bandaríkjunum hefir nú nýlega
lokið við að rannsaka, hve m.kið
það kostaði árið 1919, að rækta
hveiti, og hefir birt niðurstöouna,
sem hún komst að. Af tveimur
búum aðeins af 481, er hún rann-
sakaði, varð kostnaðurinn við að
framleiða hvert bushel af hveiti
ékki mikið fram yfir einn dal. Á
20 búum 5 dali og þar yfir. En á
flestum búunum varð kostnaðurinn
þarna mitt á milli. Og meðaltal-
ið af þeim öllum varð það, að
bóndann kostaði $2,15 að rækta
hvert bushel. 1 norðurhluta Banda-
ríkjanna var þó kostnaðurinn að
meðaltali meiri en þetta. Til þess
að bændur þar fengju 10 prósent
ágóða, utan vinnulauna sinna,
hefðu þeir orðið að selja hveitið á
3 dali busbelið. án það fengu
þeir nú ekki fyrir það. I Canada
var bændunum heldur ekki borgað
það fyrir sitt hveiti. Að því er
kostnað snerti við ræktun þess, er
hann álitinn svipaður eða heldur
meiri hér en í Bandaríkjunum.
Og að hvaða niðurstöðu kom-
umst vér þá um hveitiverðið?
Þeirri, að bændum er ekki sann-
gjarnlega borgað fyrir það nú, ef
þeir fá ékki þrjá dali fyrir bushel-
ið- Með tölur Bandaríkjastjórnar-
innar fyrir framan sig, er það ljóst,
að bændur hér mega þakka fyrir
hafi þeir fengið vinnulaun sín full-
goldin með verðinu, sem þeirhafa
að því er þjóðarbúið snertir, að
draga á vetur kálf eða kið.
Stefán Einarsson.
IJtgáfukostnaður
blaða.
G igt.
af
Eftlrtektarverfl la-knlDK: tfigS
]>elm er Njfllfur reymll hann
“VoritS 1893 þját5ist eg af gigt;
kvaldi hún mig í þrjú ár. Eg reynúi
eitt metSal eftir annatS, en alt til
einkis. Loks fann eg m.tSal sem
læknatSi mig, svo atS eg hefi ekki
sítSan kent til glgtar. — Eg hefl lát-
itS atSra, stundum 70—80 ára karla,
hafa þetta metSal, og þats hefir æf-
iniega læknat5 þá.
Eg vlldi ati hver matSur, Sem gigt
hefir reyndi þetta metSal. Sendu
ekki peninga; sendu atSeins nafu
þitt og þú færtS atS reyna þatS frítt.
Eftir ati þú ert búinn atS sjá atS þatS
læknar þig, geturtSu sent andvirtSitS,
einn dal, en mundu ats oss vantar
þatS ekki nema þú álítir atS metSalitS
hafi læknatS þig.
Mark H Jackson, No. 866 G., Ourston
Bldg., Syracuse, N. Y.
Mr. Jaokson áhyrgist sannleiksgildi
ofanritatSs.
Herra ritstjóri Heimskringlu.
Kæri vinurl
I síSasta blaSi Heimskringlu tók
eg eftir því, aS þar er ritstjórnar-
grein um “útgáfukostnaS iblaSa”.
Er þaS víst þriSja greinin, sem
komiS hefir út um sama efni, allar
skrifaSar af ritstjóranum. 1 þess-
ari síSustu grein stendur skrifaS:
“Vilja því Iandar vorir aS Heims-
kringla 'haldi áfram tilveru sinni?
Vilja þeir ha'lda áfrám aS vera
kaupendur hennar og standa í sk.il-
um, þó verS blaSsins hækki um
helming?"
Mér datt í hug aS svara þessum
spurningum, ekki fyrir alla Islend-
inga, heldur aSeins 'fyrir mig ein-
an, og er þá svariS viS báSum
spurningunum þaS sama, ákveS-
iS já. Eg vil aS Heimskringla
haldi áfram aS koma út, og eg er
viljugur til aS borga 4 dollara fyrir
hana á ári. Eg er jáfnvel ánægS-
ari yfir aS borga fyrir Heims-
kring'lu $4 um áriS en $2 eins og
nú ert því þar sem eg veit, aS þaS
er hverju orSi sannara, aS eins og
nú kostar aS gefa út blaS á stærS
viS Heimskringlu, þá hljóta útgef-
endurnir aS vera í stórkostlegum
skaSa meS því aS selja blaSiS fyr-
ir aSeins 2 dollara. 'Þá gizka eg
á aS flestir kaupendur Heims-
kringlu, aS minsta kosti þeir, sem
óska eftir áframhaldandi útkomu
blaSsins, yrSu ánægSari meS aS
borga $4 fyrir árganginn (en aS
boíga $2, einsog nú er) og vita sig
um leiS vera lausa viS aS stór-
skaSa útgefenduma á hverju ári.
Ef Heimskringla á nú aS hætta
göngu sinin og deyja úr harSrétti,
myndi ekik verSa sagt um okkur
Vestur-Islendinga, og þaS áSur en
langt um liSi, eins og oft hefir ver.
iS sagt um 'þjóS vora, þá talaS er
um sum af okkar miklu og góSu
skáldum (SigurS BreiSfjörS, Jón-
as Hállgrímsson o. fl.), aS Islend
ingar drápu þá úr hor? Jú, eg
býst því. ÞaS sama yrSi sagt um
okkur nú, ef viS eigum aS láta
Heimskringlu deyja úr harSrétti.
En getum viS látiS þaS viSgangast
aS þaS sé sagt um okkur meS
réttu? Nei, og aftur nei, viS er-
um stoltari en svo. Enda eru Is-
lendingar í iþessu landi yfirleitt svo
ár sinni
sVo myndarlega fyrir borS. aS þá
munar mjög h'tiS um aS borga
sómasamlega fyrir blaS eins og
Heimskringlu; og flestk munu þeir
vera þeir höfSingjar í lund aS þeir
myndu fremur vilja vita sig borga
fullt gjald og meS því gera viS-
skiftin heiSarleg, heldur en aS vita
aSra borga fyrir þá, vitandi sjálfa
sig þiggja gjafir meS hverjum ár-
gangi frá útgefendunum, þar til
blaSiS yrSi aS deyja út fátækt og
hor.
Ef Heimskringla deyr, hvaS
gerir þaS til. Já, þar er margs aS
minnast og margs aS sakna. Ekk_
ert íslenzkt blaS í Vesturheimi hef-
if eins lengi flutt Islendingum marg
ar og góSar skemtistundir, meS á-
gætum kvæSum, ýmsum skemti-
legum og fræSandi ritgerSum og
fréttum. E’kkert blaS eins og
Heimskringla, hefir bjargaS hinu
andlega frelsi þjóSar vorrar, og
JiaS hvaS bezt, þegar reynt hefir
veriS aS ræna hinu andlega sjálf-
stæSi og frelsi einstaklinganna. Má
finna þaS svo oft í ritstjórnartíS
þeirra Jóns Ólafssonar, Eggerts
Jóhannssonar, B. L. Baldwinson-
ar og séra Rögnvaldar Pétursson-
ar. Ekki ska'l eg neita því, aS
komiS hafa fyrir þau tímabil í æfi
Heimskringlu, aS meiri sómi hefSi
veriS fyrir íslenzku þjóSina, aS
hún (Heimskringla) hefSi veriS
dauS, heldur en aS koma út und-
ir þeirri stjórn, er hún þá kom
út undir. Og er sanni næst aS
hún gjaldi stórkostlega þeirra
tímabila enn þann dag í dag. En
vonandi er, aS viS, sem nú lifum,
þurfum ekki aS horfe upp á slikar
slysfarir aftur.
Eg man eítir aS eg muni ekki
hafa borgaS Heimskringlu fyrir
standandi árgang. Sendi eg því
peningaávísun fyrÍT $6, sem á aS
vera $2 fyrir yfirstandandi árgang
og $4 fyrir þann næsta. En vona
aS Heimskringla lifi sem lengst.
MeS vinsemd. x
G. J. Goodmundson.
er mjöllin jók sitt hvíta lín.
En kæra vor! eg þráSi þig
og þaS var eina líknin mín.
Er kveldin urSu leiS og löng,
eg lifSi mest á draum um þig.
Eg fyltist aftur sumri og söng,
er sólin blessuS kysti mig.
Eg vík meS glöSu vori í för
og vetrarkufiinn af mér ríf.
Eg leik mér dátt af angan ör —
eg elska þetta jarSarlíf I
Þótt ýmsum falli ógnar þungt
og ákaft hringi Líkaböng.
En þar sem lífiS angar ungt,
er éfni nóg í glaSan söng.
Eg gleSst sem bóndi yfir ull
því ársæld böfg á bú mitt draup.
Af söngvaefni’. er sál mín full,
viS sjóSsins menn eg ætti’ ei kaup.
Þá seSur engin sólargnótt
og saga af þeim mun blaSafá.
Þeir síga og hverfa í svarta nótt
og söngvar mínir lifa þá.
Eg þakka, guS! hvaS æfin er,
aS altaf býSst mér skjó.1 og hlíf.
Eg vaki’ í nótt og vagga mér
í vonadýrS um starf og líf.
Og handa mér eg heiminn vinn,
eg hlakka til aS vaka einn.
Eg ber í hendi bikar minn,
svo bresti ekki fagnaS neinn.
Og flösku geymdri fram eg næ.
Nú flýgur tappinn hátt í loft.
Þú gam'la vín! meS blávatns blæ,
þú bikar skáldsins fyllir oft.
En litnum breytt eg gjarnan get,
þá gleSjast líka augu mín.
I glasiS “drúu-safa” eg set
og sýp í teig hiS gullna vín.
Þú svalar enn og gerir gagn.
ÞaS gægist roSi’ í fölva kinn,
um hjartaS læsist hitamagn,
eg hugsa gott um lækni minn.
Og ungra vona blóm eg bind
og baggann mér á herSar tek.
Og blessa vínsins líknarlind
og læknarausn — hvert apótek.
Hvert dægurok á braut sig býr,
er bergi’ eg íþetta gamla vín.
Nú breytist alt í æfintýr
og æskulblóminn vitjar mín.
í glöSum nautnum guS eg finn,
iþær göfga mig í lengd og bráS;
eg tek þeim glaSur, maSur minn
því mér er augljós drottins náS.
Eg Iþekki margan galla-grip,
sem getur aldrei hlotnast ró
og ber því jafnan súran svip,
og segist trúa á drottinn þó.
er smækkar lífsins smæsta bál
og smánar alt, sem glæSir þaS.
Eg gæti drukkiS drottins skál
og drukkiS hana á vígSum staS.
Nú líSur óSum langt á nótt,
nú lykur svefninn flestra brá.
Og blærinn sjálfur blundar rótt,
þaS bærist ekki nokkurt strá.
Og sólin blessuS sígur rjóS,
hún síSla gengur hvílu til;
hún stráSi um loftiS gullnri glóS.
Hún gyllir snemma bæjiarþil.
Eg vaki enn, og vornótt heit
mig vefur hlýtt í faSminn sinn.
LögjafnaðarnefBdin.
A mánudaginn hélt dansk-ís.
lenzka lögjafnaSamefndin síSasta
undinn á þessu ári. Er störfum
ntfrdarinnar lokiS í bili og munu
dönsku nefndarmennirnir nú ’nugsa
.il heimferSar.
Vér höfum hitt Borgbjerg rit-
stjóra aS máli og spurt hann frétta
um þau mál, sem nefndin hefii
fjallaS um aS þessu sinni.
— Ails höfum viS haldiS fimm
fundi, segir Borgbjerg. Svo sem
kunnugt er, er aSal markmiS
nefndarinnar aS rannsaka þau
'lagafrumvörp, sem fram koma á
jþingum þjóSanna, til þess aS
koma í veg fyrir aS í þeim sé
nokkuS, sem sé gagnstætt hags-
munum hinnar þjóSarinnar. Höf-
um vér ekkert fundiS athugavert
viS lög þau, er vér höfum athug-
aS.
!, Nefndin hefir þá fjallaS um út-
sendingu íslenzks konsúls til Gen-
úa. Isllenzki hluti nefndarinnar
hafSi þegar í júnímánuSi látiS
uppi álit sitt um þetta, eftir beiSni
íslenzku stjórnarinnar, aSallega
um ’hiS ytra fyrirkomulag. ÁkvaS .
danski hluti nefndarinnar aS bíSa
meS ályktun um þetta mál. unz
hann hefSi ráSgast um þaS viS
dönsku stjsérnina, og kemur því
máliS til frekari umræSu á næsta
fundi, sem haldinn verSur í |
Kaupmannahöfn næsta sumar.
Strandgæzlan.
Þá skoSun er fram kom frá hin- |
um íslenzku nefndarmönnum, aS ,
aS fiskiveiSaeftirlitiS háfi, einkum
á síSari árum, veriS ófullnægjajidi.
geta dönsku nefndarmennrnir fáll-
ist á. Eitt skip er ekki nægilegt,
og vaxandi hraSi botnvörupskip-
anna veldur því, aS eftirlitsskipiS
jþarf ennig aS verSa hraSskreiS- j
Læínaðist at fcvioshti.
Fyrir nokkrum árum lyfti eg þungri
kistu og kvit5slitnat5i. Lækn&r sögt5u
at5 eina lækningarvonin væri uppskur'Ö
ur. Belti bætti mig: ekki. En loks náöi
egr í meðal er algerlegra læknaði mig.
síT5an eru mörg ár, og þó eg hafi unn-
it5 erfiöa vinnu, svo sem smíöavinnu,
hefi eg aldrei fundiö til þess sítSan.
Enginn uppskuröur, enginn tímamiss-
ir, ekkert ónæt5i. Eg sel ekki þetta
meT5al, en eg get gefiö þér allar upp-
lýsingar um þat5 og hvar hægt er at5 fá
met5al sem læknar kvit5slit án upp-
skuröar.
Eugene M. Pullen, Carpenter,
No. 129 G., Marcellus Avenue
Manasquan N. J.
Sýnit5 öT5rum þetta, sem af kviT5sliti
þjást.
ir um bætt símaviSskífti verði byrj
aSir sem fyrst.
SáttmáiasjóÖurinn.
AS lokum hafa stjórnir háskóSa.
sjóSa beggja landanna, sem mynd
aSÍT voru meÖ sambandslögunum,
ræÖst hér við og komið sár saman
um grundvallarreglur til samvinnu
framvegis( en í stjórn þess sjóðs-
ins, sem danski háskólinn hefir
umráð yfir, eru allir dönsku nefnd-
armennimir þrír og Finnur Jóns-
son prófessor, sem einnig hefir
verið hér staddur nú, svo að þar
vantaði aðeins einn mann áf fimm.
Dönsku nefndarmennirnir og
frúr þeirra fara héðan í dag eða á
rnorgun með Islands Falk til 'B;r-
gen. Var fyrst í ráði að þeir
færu með Botníu, en eitt yar það,
að enn er óákveðið, hvort Botnía
kemst af stað héðem í þessari viku,
og einnig hitt, að Kragh rektor
verður nauðsynlega að vera kom-
inn til Kristjaníu 18. þ. m. til þess
að vera þar fulltrúi Dana á fundi.
Símaði formaður nefndarinnar,
JBorgbjerg ritstjóri, til hermála-
ráðuneytisins danska, og gaf það
sambykki sitt til þéss, að Fálkinn
flytti fulltrúana til Bergen.
Á síðasta fundinum flúttu þeir
Bjarni frá Vogi og Borgbjerg
stuttar tölur og þökkuðu fyrir
góða samvinnu. Að þAT loknu
var nefndarfundum slitio.
(Isafold 16. ág.)
Samkvæmt 8. gr. samlbandslag- Wonderland
anna er Danmörku aðeins skylt að f d&g Qg ^orgun verSu, hin
leggja til eitt skip til eftirlits á fræ£a feikkona Blanche Sweet sjn:i
fiskimiðum Islands í tíu mánuði ár í mjög tilkomumikilli mynd “li;o
hvert. En dönsku nefndarmenn- Deadlier Sex’ ; einnig Herbert Ra.v
irnir hafa — án þess þó að þeir þar linson leynilögregluinynd “The
með a nokkurn hatt taki afstoðu til og ]augardaginn verður hinn ágæ'.i
óska íslendinga um endanlegt fyr- lejjjaj-j Rrank Keenan sýndur í afar
irkomulag fiskiveiðaeftirlitsins — ispennandi mynd “The Smouldering
lýst yfir, að þeir mundu leggja það Embeiis”; leikur Mr. Keenan l>ar
til við stjórn og ríkisþing Danmerk tlæking af snild mikilli. Einnig
v, v, . . verða gamanmyndir syndar þessa
ur. að bað tari i pessu mali a næstu , .. , , „ „
’ F K . daga. Næstkomandi mánudag og,
árum alveg eftir því, hverja af- þri«jlKjag verða þau SyJvia Breemer
stöðu alþingi og hin íslenzka stjórn 0g Robert Gordon sýnd í myndinni
taki til þess má'ls, er alþing kemur “The Blood Barrier", sem þykir
saman 1921.
Annars hefr nefndin haft tii
meðferðar framháldandi frana
kvæmdir á ákvæðum sambands-
laganna, og hefir orðið ásátt um,
að beina athygli dönsku og ís-
lenzku stjórnanna að iþví, að hag
kvæmt væri, að sem fyrst yrðu
gerðir samningar milli Islands og
Danmerkur um:
1. Heimsending sjómanna.
mjög tilkomumikil. I’ar á eftir verð
ur David Belasco sýndur í myndinni
“A Star Over Night”.
Stafrofskver.
Sérstaklega ætlað íslenzkum börn-
um í Vesturheimi.
Eftir séra Adam Þorgrímsson.
1 kverinu eru 20 myndir.
Kostar 50 cent.
2. Gagnkvæma hjálp til manna, Verður til sölu í ölilum bygðum
sem þurfandi verða í öðru iland- lslendinga hér í landi.
en eiga heima í hinu. ÓLAFUR S. THORGEIRSSON,
ínu
3. Framsal sakamanna og
4. Fullnæging dóma.
Símasambandið,
Fyrir sambandið milli landanna
Á mcðan blundar svefnþung sveil framvegis mundi það verða mjög |
eg sæki yngsta hestinn minn. : mikils vert, að símaviðskifti yrðu
Á hann skal verða hætt og treyst hægari og gætu aukist á þann veg |
eg hnakkinn min ná folann legg. eg simagjáldið lækkaði og loft-
Bjartar nætur.
I kveld er alt svo hreint og blátt—
Eg ‘hníg í faðm þinn, græna jörð,
— og sveitin fyllist sunanátt
og sólfar hlýtt um Breiðafjörð.
Eg þráði vorið ljóst og leynt
og langa biðin þungt mér sveið.
Ó vor! mér fanst þú vikaseint
og víða tÖf á þinni leið.
Og, Rauður minn, eg ríð þér
geyst,
uns roðar sólin fjallsins egg.
/ !
Eg hrekkjum þ’num heillast af
og hlakka til að kynnast þér.
Þín lund er æstsem ölduhaf,
|þú átt að læra að treysta mér.
—En göldum fola’ er gatan bein,
eg gæti mín og sit þig rétt.
Eg hleypi iþér á stóran stein,
|þú stekkur ýfir djarft og létt.
Þú komst með hlátri
Er sólin rís, eg ríð í hlaðy
hafðir áð, þar rauðar vaiir fagna iriér.
á hörfði barstu grænan klút.
Ó hvílík dýrð! og nautn! og náð!
og nasir mínar þöndust út.
Eg að mér gróður-ilminn dró
og angan svalg frá blaði og legg
og sýrúþéf úr mýrar-mó
og moldar-eim úr flagi og vegg.
1 vetur nóttin mæddi mig,
En ekkert deilt um stund og stað
og straumtir heitur um mig fer.
Því ásökun, jafnt heil sem half,
hún hæfir aðeins blindri drott,
En kor.an mín hún sér það, sjálf
að sólin lýsir dag og nótt.
Stefán frá Hvítadal.
—Eimreiðin.
skeytasambandið yrði meir not-
að, svo að daglegar blaðafregnir
og annað það, sem báðum er aríð- |
andi til samskífta, gæti orðið sem
greiðast, en þetat er með núver-
andi símagjaldi og starfsafli sam-
bandstækjanna mjög miklum erf-
iðleikum bundið.
Þar sem bið stora norræna
símafélag hefir einkarétt á síma-
sambandinu milli Danmerkur og
lslands, er nauðsynlegt, ef breyt-
ing aetti að nást á þessu sviði, að
stjórnirnar tækju upp samninga
um málið við félagið, og mætti þá
búast við, að félagið, sem venju-
lega befir góðan skilning a þeim
þjóðfélagsþörfum, sem starfsemi
þess snerta, mundi láta að óskum
er bornar væru fram sem áhuga-«.
mál beggja þjóðanna.
Nefndin hefir því orðið ásátt
um, að leggja það til við báðar
stjórnirnar, að samningaumleitan-
674 Sargent Ave., Winnipeg.
ReiShjclaaðgerðh
leystar fljótt og vel af hendi.
Höfum til sölu
Perfect Bicyde
Einnig ömul reíðhjól í góÖu
standi.
Erapire Cyde Co»
J. E. C. WILLIAMS
eigandi.
641 Notre Dame Ave.
Skrifið eftir verðlista voram. Vér
getum sparað yð» peatnga.
J. F. McKeazie Co.
Galt BnUng,
(Cor. Princess og Bannatyoe)
Winnipeg( Mifc
Spyrjið um verð vort 6 þreski-
vélabeltum og áhöldmn. — Sér-
staklega gerum við Judsorj vélar
og höfum parta í þær. Seadið
okkur Judson vélaTTiaj ykÍBJ og
vér munum gera vel við þær ooeð
mjög sanngjöjnu verði, eða pantíð
frá oss vélarhlutana og gerið Teik-
ið ejálfir. __________.J&od
V