Heimskringla - 30.03.1921, Qupperneq 2

2. BLA32IDA.
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 30. MARZ, 1921
Athugim um
AfleiíSingar og áhrif Tjaldbúðar-
málsins.
Eftir M. J.
sakirnar — og sá vegur er, aS
báSir málspartar leggi kenningar-
kerfi þau eSa trúaratriSi, sem mál-
iS var.bygt á, undir rannsókn og
úrskurS óviíhalllra upplýstra
manna. Rannsókn þessi skyldi haf-
in til aS finan sannleiksgildi beggja
trúmálakerfanna, miSaS viS vís-
Er ,þaS ekki rétt skiliS aS af
meiri 'KIuta TjaldbúSarsafnaSar
ha'fi veriS dæmd saínaSarréttindi indar 8annanir á veruleikanum, og
og safnaSareign, vegna þess aS me$ hllSsJón af ihvaða áhrif
•hann sannaSi m:S orSum og fram kennin?arnar hafa á s*3menning
kvæmdum, aS hann blýddi ekki manna °g fraraÞróun maimsand-
lögum safnaSarins og var hættur ans‘ MarkmiS bessarar rannsókn-
áS trúa og Ifylgja sumum kenning- ar ætti aS VCTa að bá8ir má,sPart'
um lúterslku kirkjunnar? Ef aS ar lfinni og falfet á sameiginleg
betta er réttur skilnmgur á málinU, tráaratriSi eSa kenmngarkerf, sem
r -__i • i ... , leiSi bá saman í sátt og til sam-
pa er pessi domur mjog merkileg- K
ur. Því samkvæmt honum getur
minni h-lutui sérhverts safnaS-ar, í
hinni kristnu kirkju, lögsótt meiri
hlutann ifyrir brot á trúaratriSum,
vinnu, og kirkjan verSi aftur sam-
eiginleg eign allra hlutaSeigenda,
og afleiSingar af þessu yrSu efa-
laust nýtt spor á framsóknarvegi
sam kíkjan viSurkennir, og fengiS manmsandans innbyrgSis samúS
sama dóm eins og TjaldbúSar-
málinu, meiri hlutann rekinn rétt-
friSur.
Óskandi væri aS íslenzki bjóSar
ils virSi, ef áviextir hennar sjást
ekki í einhverjum yfirburSum í
lausan og eignirnar dæmdar minni hlultinn hér vestra auglýstl slg ekkl
Mutanum. ÞaS væri vissulega á oPinherum svlSum hér f landl-
mjög auSvelt aS finna sakir á nema t5ar sem at>hafnir hans eru
fjölda safnaSar meSllma hvers bÍóSarheildinni til sæmdar. Inn-
sáfnaSar, um brot á trúaratriSum byrgSis hjóSræknisstarfsemi erlít-
beim sem beir segjast játa og trúa; |
t d. kædei'kskenningu Krists, og
baS væri álls ekki óhugsandi aS herlenda bjóSIDfinu.
hinn núverandi TjaldbúSarsöfnuS ÞaS er vissulega göifugt starf aS
ur yrSi látinn svara til saka, fyrir viSlhalda bjóSræknisböndum meS
brotá kenningum og játningum og all bjóSarbrotsins, meS bv* augna-
boSorSum; t. d. níunda boSorSs- miSi aS reyna aS vera fremstur a
*ns, og ekki s:zt fyrir brot á hölfuS öllum menningarsviSum bj°®ar"
•.triSum kr.’stindómsins: ElskaSu Innar; ba® er rétta markmiSiS.
GuS af ölliu hjarta og náungan eins 1-----------1" ■■
og sjálfan jpig. En hvernig lýtur |
svo betta mál út íyrir íslenzka
bjóSflokkinn meSal hérilendu
bjóSarinnar? HvaSa ábrif hefir
Á förum.
vel sé. ÞaS er aS minni hyggju Þá er baS fyrir mitt 'leyii aS
sérstákir hæfileikar sem gera góS- segja, sem særSs hermanns, ekS eg
an ritstjóra, og ba hæfiieika eiga vil ekiki aS knúS sé 10 dala bók
gkki allir, bótt færir væru til aS inn á ilanda mína, mestmegins meS
skipa önnur vandasöm sæti. Ri't- vafasömum og hártoguSum rit-
stjóri barf ekki einungis aS eiga gerSum um tildrög strí&sins. ÞaS
skýra og góSa bekking á stjóm hefir aliareiSu veriS margt um þsS
landsmálanna, hann barf líka aS giamraS í ísl. blöSunum eftir hér-
vera hreinhjartaSur til'íinningar- lendum b'löSum, margt, eSa fiest
maSur og prúSmenni, og á sama óábyggilegt. RitgerSir háfa birst
tíma strangur dómari. Hann á víS- austan hafs sama efnis, bar á meS-
ara sviS og ítök tíl a'liira mála en ál ágæt grein eftir Jakob Gunn-
nokkur annar, og Líka vandasam-
ari verkahring aS gegna en nokkur
annar maSurf ef alt á æskilegt aS
vera. — Sú móSir sem á stóran
barnaihóp, meS mismunandi lund-
laugson stórkaupmann í Khöfn,
sem prgntaS var í tímaritinu
“Syrpu”. Umm ba ritgerS getur
ekki Jóns SigurSssonar féiIagiS
•bætt. Tiildrög og framgangur
arfari, ástríSum, tilfinningum og heimsstríSsins, er hverjum sann-
hælfileikum, hefir örSugt hlutverk kristnum manni hin skelfilegasta
aS inna af höndum, tíl bess aS hrygSár- og sársauka minning, aS
glæSa alt baó bezta sem í barn- síst ætti aS bregSa b6*1111 endur-
inu býr, og einnig víkja b'lly bVI" minningum upp, sem barnaspili og
á bug sém á ranga leiS hortfir. Þar gamangetni, er hefir ærna fjár-
er mestur vandinn og mest snild- kröfu í för meS sér úr vös'Jm fá-
in innifalin í bv>. ah sýna aSferS-
ina, eSa sitt lagiS barf aS hafa viS
hvert eitt áf börnunum. Mér er
nær aS halda aS tíl bess btir.fi sá'l-
tækra Islendinga..Þessvegna er eg
algerlega á rnióti ibessum ritgerS-
um, og baraf!eiSandi ntífndri bók
í heild sinni. Eg og landar mínir
arfræSiálegan lærdóm, og framúr- erum búnir aS vita nóg um hekns-
skarandi stilling og dómgreind, og stríSiS, bó enn'bá sé ekki lögS
mörg blessuS móSurin gerir bejta Jjung fébyrS i á þjóSbrotiS hér
vel. En líka finnast dæmi, og bau vestra, ti'I aS ýfa upp dauSans al'ln
mörg, sem skólanum var ábóta- ar Ihjarta undir. Eg tala hér aS-
vant^ og framíeiddi sorg og svekk- eins fyrir skilning fninn og sann-
ingu, af því röng aSferS var viS Jæringu; aSrir táli fyrir sig.
höfS, og engin sálaffræSisieg AS minningarrit ísl. hermanna
bekking höfS til grundvallar. — Væri gefiS út und;r sgru visi fyrir.
ÞaS er ekkert ósvipaS meS rit- Itoxnullagi, gæti veriS bæSi skemti-
stjórastöSuna; be>r burfa alla tíS jegt og lflaft ibókmentálegt gildi bá
Fremur er baS k'laufalegt 'hjá
baS á innlbyrgSis bjóSræknissam- mér eins og margt fleira, kæri
úSina og samvinnuna? ritstjóri, aS byrja sálminn meS
ÞaS væri hugsandi aS hérlendu bessarl fyrirsögn. En er ekki alt
bjóSinni findist mfkiS til um þá aílt á ‘fleygiferS og bá vitanlega á
uppgötvun, aS safnaSarréttur og förum? Fyrst er upplhaft, svo á-
eignaréttur sáfnaSar meSlima væri framhald, og bá erum viS skyn-
í hættu, elf hægt væri aS sanna á semi gæddu verurnar, sem kallaS-
bá 'boSorSábrot, og önnur brot á ar eru menn (og líklega allfílestir
trúarákoSun kirkjunnar, bv* betta bera ba$ nafn meS rentu aS heita
hílyti aS leiSa af sér stórkostlegar menn) annaShvort bramrnancl* á
endurbætur í safnaSárlífinu, bar förum annara sem á undan eru
sem félagsréttindi og eignir eru í gengnir, eSa þá sumir af hugsjóna
veSi. Af bessu getur leitt aS máls ofur mönnum, sem stíga ný spor
hefjendur í TjaldbúSarmálinu fyrir næstu kynálóS aS stíga í.
Mjóti samtíSar og framtíSar Þetta er gangur lífsins, eilíf byrj-
frægS af bessu máli. ! un og endir, og sífelt áframhald.
Svo er önnjur hiKS á be*su máli. Ekki aetlaSi eg nú samt aS ífara
Lögin og slkilningur lögmanna á útí neina heimspeki; síSur en svo,
beim eru ekki æfinlega í samræmi en, en enga menn öfunda eg meir
viS réttlætistiilfinning manna eSa en bá heimspekinga, bv* enda bótt
sifmvizku. ÞaS er elfalaust mjög aS spor be*rra á pörtum — eins
særandi fyrir réttlætis tilfinning og 0g állra vor — kunni aS liggja i
bjóSarsamviz'kuna, í samtíS og krókum og á rangar brautir, bá
framtíS aS vita eignir og réttindi Samt er be*rra sjóndeildarhringjr
dæmd af heilum hóp manna fyrir svo afarstór og yndisllega faglr,
baS aS hann vildi brúka ofurlítiS ag engir menn eru jafn öfunds-
mismunandi aSferS til aS nálgast verSir í mínum augum.
guS og bjóna honum. Og fyrir| En ba<5 ert bu> kæri ritstjóri og
baS aS bess* ’flokkur vildi gefa vinur, sem eg sný mér aS, bu ert
öSrum kirkju'Plokk rúm í kirkjunni nú bráSum á iförum frá okkur hér
sinni til aS bjóna bar grub* á sína vestra. Eg bykist vita, aS rriargur
vísu, og ba8 meS bv*. a® 9á fl'okk- verSi hér til, sem í hreinni alvöru
ur bjargaSi kirkjueigninni frá lög- sendi ber dýrSlegri kveSju en eg
sókn lánsfélaga. j er fær um. En frá mér og mínum
Réttlætis tilfinningu manna tek- tBfinningum áttu kæra b°kk fyrir
ur afar sárt aS sjá hina fögru a]la bína veru ihér vestra meSal
KÍikju sem fátæklingarnir hafa lagt Vor.
alt tiil aS koma upp fyrfr helgi- ÞaS má segja, aS starf Sþitt hér
staS, skúli hafa VeriS tekin frá hafi ‘frá byrjun veriS aS mestu scmd.
beim undir ýfirslkini laga og rétt- bundiS viS okkar góSa og gamla
inda; og ekki síSur er bah sárt, aS albýSlega blaS Heimskringlu. Og
sjá tilraunit aS ónýta allar fram- brátt fyrir ba®> b° einhverstaSar
kvæmdir leiStoga beirra ' fram- j mætti finna aS ólgandi og brenn-
sóknarstarfi mannsandans, á frjáls ancfi æskufjör b*tt haifi boriS hug-
aS gl'ím^i viS mismunandi skoS-
anir, og burfa alla tiS aS reyna aS
framleiSa ba® bezta hjá mönnum,
og á bug víkja öl'lu sem til óheilla
stelfnir. Þeir burfa a® vera af-
burSamenn, aS stefnulfestu á öll-
um heilbrigSum leiSum, og aldrei
aS víkja, en b° alla jafna verSa
beir aS sigla milli skers og báru.
Og í sannleika er ritstjórinn al'la
t'íS milli steins og sleggju; bvi er
óhugsanlegt 'fyrir ístöSulítiS smá-
menni aS komast meS sæmd og
IheiSri óskemdur úr beim Jeik.
Samt hefi eg alla tíS skoSaS rit-
stjóraslöSuna eíftirsóknarverSasta
fyrir rétt kjörinn mann, og áhrifa-
mesta staSa sem til er í mannfélags
ár og aldir renna, og orSiS vestur-
ísl. bjóSbroti sagnbok og minnis-
varSi. Þar ætti aS vera mynd af
hermanninum, fæSingarár og dag
ur, ifæSingarstaSur, foreldrar, bú-
staSur þeirra, og foreldrar þeirra.
og helzt rakiS í einhvern afa eSa
ömmu ættþátt, og inniprentaSar
ættifræSibækur. Ennfremur stutt
ljós lýsing af lunderni ihermanns-
ins og ágæti, e'f fyrir findist. Enn-
fremur néfna börn ■ þeirra her
manna, sem átt höfSu. Þessi bók
gæti orSiS mörgum ti'l ánægju, op
niSjum og komandi kynslóSum
líróS'iel'kur, og Vestur-Islendingum
bautasteinn. 1 þeiri bók eiga eng-
ar utanaSsvífandi ritgerSir heima.
skipuninni. Hvergi getur andi og þessi, aSeins mirtningar ísl.
orka mikílmenna unniS jafn mikiS bermanna, næSi aSeins tilgangi
og vel sem þar, og hvergi getur sfnumi en ekki neitt annaS fyrir-
frélsi og sjálfstæSi átt veglegra há- bomdlag. Látum veralldarsöguna
3æti en í ritstjórnarstólnum. éiga sig meS heimsstríSiS — kven
Þú ert á förum, og því er nú ver félagg]ausa. MinningarritiS meS
og aS mínu mdómi, áttu marga þá þessum sniSum mundi kosta all-
haeffleilka, sem gera góSan rit- mikiS. En ódýrara ætti þaS aS
stjóra, og alla tíS í Iframför, og .geta orSiS, en hafa ritgerSirna:
hvergi nærri fullfariS fram en; því b'ka, og þjóSlegra og hugfólgn-
þykir mér svo ákalflega sárt aS ara kaupendunum, og varanlegt og
missa þig. Eg hefSi viIjaS sjá og gagnauSugt------- og ram-íslenzkt.
geta notiS áhrifa þinna hér vestrá þ£ er annaS atriSi í efni þessu.
í fullu framfaraskeiSi. og líka sjá þaS virSist Jóns SigurSssonarfé
þig verSa höfSi hærri en fjölda ]aginu o'fraun, aS ná saman minn-
annara í andlegum skilningi, á ingarþattum vor ísl. hermanna. Eg
þessu sviSi, því eg éfast um aS þú held sigursælasta aSferSin væri.
sert fyrir nökkra aSra stöSu jafn ag fs] blöSin hér vestra mynduSu
vel fa'llinn, þótt þú kunnir mörg félag, aS ná þeim inn og prentuSu
önnur sæti vel aS skipa. svo, gæfu út í ifélagi elrthverja
Gullhamralaust þakka eg þér arkatöllu á hverju nýári, þar til lok-
innilega aUa þína 'framkomu í rit- fg Væri.
stjómarsætinu, og óska þér .allra Sem máske er eSlilegt, hallast
góSrar framitíSar meS alúSar vin-
Lárus GuSmundsson
um leiSum trúar og þékkingar.
ÞaS endurtékur sig í þessu máli,
eins og öSrum, aS þegar ‘þjóSar-
sjónina og áhugann úr hófsemi há-
degistaSar, þá er þín stranga ráS-
vendni og hreina heilbrigSa stefna
mvizkan he.fir veriS nógu mikiS f mannlfélagsmálum vorum hér
Minningarritið.
Viíll Hieimskringla gera svo vel
og ljá eftirfarandi línum rúm í
dálkum sínum?
KvenfélagiS Jón SigurSsson,
hefir í undirbúningi, aS gefa út
bók um ísl. menn er gengu í Can- rf-
íærS, þá breytir hún þeim lögum | Vestra, sem aldrei verSur þér fu
sem eru rangíát og sem orsaka; bökkuS.
s:-randi meSvitund. . Heilbrigt j þag getur meira en veriS, aS ’ adajherinn. VerkiS hefir gen^iS
manneSli hefir þó einkum, aS ( eg sé ekki fær um aS vera óskeik- 9tirt ýmsra 0rsaka vegna. Af síS-
menn finna til hvor meS öSrum, ; ul*l dómari í því mikilsverSa at-; ustu blöSum sést, aS þaS á ennþá
hermennirnir á víxl aS blöSunum.
Jón og SigurSur aS 'Heimskringlu’
Ari og Björn aS “Lögbergi” og
Pétur og Pál'l aS "Voröld”. MeS
þessu eina móti og engu öSru er
eg viss aS flestir hermenn eSa aS-
standendur þeirra muni láta til sín
heyra. ÞaS væri nauS^synlegt aS
fleiri létu í 'ljósi slkoSanir sínar, en
án þess þó, umifram ált, aS hileypa
málinu í hita og hávaSa.
SærSur hermSaur.
Má! ín Olíu

:annar aS altir menn eru sann- i rigj þar sem um er aS ræSa leiS-' ]angt lf ]and;
gjarr Lg heild. ÞaS má því ganga toga 4 gviSi almennra mála, sem ’ tregSa hermannanna sjálfra og aS-
virSist því valda Merkileg uppfynding, sem lækkar
IV málningarkostnaðinn um
út frá því aS sigurvegararnir í j miga ti] farsældar og frama fyrir standenda þeirra, aS senda félag-! 75 prósent.
tjaldbúSarmíáilinu líSi þrautir meS! c., þvf tilifeHiS er, aS staSa rit- inu upplýsin,gar> ásamt f^rþröng. '
Iþeím sigr'uSu, fyrir ranglæti þaS, | 3tjóranS á öllum verslegum sviSum þe
Æfiminning.
Þann 7 marz 1921 andaSist aS
heimili sínu aS Lundar, Manitoba
bóndinn GuSmundur Bjarnason,
74 áta aS aldri. Hann var jarS-
sunginn af séra Hirti Leo.
GuSmundur sál.var fæddur 12.
marz 1847 aS Austur-Skálanesi í
VopnafirSi í NorSur-Múlasýslu á
Islandi. Foréldrar hans voru
Bjarni Árnason og Ingveldur Sig-
urSardótítir, ættuS úr þeirrí sveit.
Ellefu ára gamall gamall misti'
GuSmundur móSur sína og fór þá
til vandalausral Dvaldi hann sem
vinnudrengur hjá ýmsum bænd-
um í VopnafirSi, þar til hann var
kominn yfir tvítugt. 1871 fluttist
hann aS SómastöSum í ReySar-
IfirSi og þar dvaldi hann I 1 ár, til
I 882, er hanri flu'ttist til Ameríku.
Fyrstu árin var hann í Winnipeg
og viS vinnu á ýmsum stöSum viS
járn'brautarlagningu o. fl. 1884
gékk Ihann aS eiga eftirlifandi
konu sína, GuSrúnu Eyjólfínu Eyj-
ólfsdóttur, ættaSa úr Fljótsdals-
héraSi. ÁriS 1892 fluttust þau
hjón til Mary Hill í Álftavatns-
bygS ogþar bjuggu þau 25 ár. Nú
nokkur síSustu árin hafa þau átt
heima aS Lundar.
Þeim þjónum varS átta barna
auSiS og eru sex þeirra á ífi; eitt
dó ungt og dóttur, GuSrúnu Ing-
vedi aS nafni, mistu þau 24 ára
gamla.. Var hún afbragSs vel gef-
in stúíka og ha'fSi náS góSri ment-
un. Börn þeirra, sem á lífi eru,
eru þessi: Stefán Ágúst, útskrif-
aSur af hásóla og búnaSarskó'ia
Manito'ba, stundar nú áframhalds-
nám í bú freeSi viS háskóla í|Cali-
forna; Þóra, gift Bjarna Lóftssyni
trésmiS aS Lundar; Eyjólfur og
‘Cristján, bændur í Sask.; Jón
Hélgi, stundar nám víS Manitoiba-
búnaSarskólann, og Björgmann,
símskeytasendir hjá C. N. R. fé-
laginu.
GuSm. sál. var í röS mestu
myndar'bænda í íslenzku bygSinni
viS Manitolbavatn. Hann var ekki
fjáSur maSur, en komst þó áva’.t
vel af. Hann var starfsmaSur góS-
ur og mesti þrJfnaSar- og reglu-
maSur. Greindur var hann í betra
lagi og minnugur vel. Var oft
skemtilegt aS hlusta á hann segja
sögur frá æslkuárum sínum og ár-
unum sem hann dvaldi í ReySar-
rirSi. Mátti fá glögga 'lýsingu af
'jfi sjómanna á Austurlandi á þeim
arum hjá honum. HafSi hann gott
lag á aS gera frásögnina skertiti-
lega, og virtist hann fáu hafa
gleymt, þótt al'l-langt væri um liS-
iS. í skoSunum var GuSm. sál.
yfirleitt frjálslyndur og víSsýnn.
SagSi hann skoSun sína bláitt á-
fram og hispurslaust í hverju máli
sem var, en var þó Iaus viS þaS
aS vilja standa í dei'lum viS menn.
Hann var fróSleiksgjarn og las
mikiS íslenzkar bækur. Mjög lét
hann sér ant um mentun barna
sinna og alþýSuskólafræSslu í
sínu bygSaríagi, meSan bygSin
var ung og skó'lahöld eigi all-Iitl-j
um erfiSIeikum ‘bundiS.
Sem heimiIisfaSir og eiginmaS-;
ur var GuSm. sál. fyrirmynd. Var
hjúskaparlíf þeirra hjóna mjög
ástúS'legt og 'báru þau saman!
hverja sorg og alla erfiSleika og
nutu einnig í sameiningu allrar
gleSi og ánægju, sem aS höndum
bar. LífiS átti engin þau gæSi. I
sem GuSm. sál. hefSi ekki viljaS
g'laSur veita fjölskyldu sinni; fyrir
hana lifSi hann og fyrir Ihana lagSi j
hann Ifram al'la sína krafta. Og nú
TEETH
WSTHOUT
PLATES
Þetta þrent fýlgist jafnan að.
Byrjið vorið með því að láta
gera við tennurnar í ykkur, sé þess
| c-örf. Það byrtir yfir sjóndeildar-
J hringnum, og starfslönguni'n eykst,
j þegar heilsan er þér trygð.
Fannlækningastofa mín gefur
yður tækifæri að fá hina beztu
tannlækningu fáanlega fyrir lægsta
verð. Ætti öllum að vera hugar
haldið að færa sér þetta tvent í
nyt.
Með því að koma á skrifstofu
vora, petum vér talað við yður á
yðar eigin tungu. . •
011 skoðun og áætlun um kostn-
að við aðgerðir á tönnum ókeypis.
Skrifleg ábyrgð gefin með öllu
tannverki.
Dr. H. C. JEFFRY
205 Alexander Ave., cor. Main St.
Winnipeg.
Verkstofan opin á kvöldin.
! var skjöldur hennar og 'hlíf á liífs-
' leiSinni.
í banalegunni, er var löng,
stundaSi kona hans hann meS
»
1 stakri þolinmæSi og var glaSur og
hress í viSmóti fram undir þaS
síSasta.
MeS GuSmundi sál. er fallinn
' frá einn af íslenzku ,frumbyggjun-
um hér í 'landi. Fer þeim nú óSum
ækkandi, en flestum öSrum eiga
þe’r fremur skiliS, aS minningu
þeirra sé IhaldiS á lofti.
Ek’kjan vottar ö’ilum þeim, se.m
' aSstoSuSu hana viS hj.úlkrun eSa
i léttu honum sjúkdómslþrautirnar,
sitt innilegasita þak'klæti.
I IBessuS sé minning hins látna.
G. Á.
V > ,, . OkfTPls pakkl Kendur tll reynslu hVei-J-1
, . x x k 1 R'ít' i „ , , „ i j SS Vat ^etlS aS 1J°km mundi • R1 “"L**?1 ö*k“r-, | þegar dauSinrf hefir aSskiliS þau
““ Þ'" V"Sa ** M fS tram/ara 08 framkvæmcla-—j ko„a tfa dali, .Sa moira þá út- hjón. rf.ir la„e. o8 v,l u„„i5 da5,
. l,t.„ hatt o,„, „g eS ,ao«a t„min ^ B(ni hmnar væT;. .Jtá.*" áíííS Í*.K I verlt, hetir ekkjan l.org ,i„„i'
p,.,t,,.etti„. e,S,„ga tmmakana „„kkr.r.ritgerSir um „ri8iS og SS.it? S55 K’S,*U7\ÍS5. minningun. „m þaS. hv. vel
þvi er afarmikiS í þaS variS og tfldrög þess, eftir «jnhvr-’~____________Y?r.anI.e*rt sem hYert annats| , , _.........*
málspartar þurfa því aS læknast,
eSa ná jafnvægi aftur. En lækn-
ing’n getur aSeins átt sér staS meS
því aS ranglætiS sé réttlætt, og
þe:m sem ranglætiS frömdu sé fyr-
irsrefiS. En eins og máliS nú
sl .-ndur, er aSeins einn vegur til aS
koma þessu í framkvæmd —jafna
. . - erJa menn oiíumái, bætsi tyrir utan og innanhúss- dyggílega hann bar meS henni alla
undir þvi komiS, aS eiga v^l hæfa sem féilagiS ‘hefir fengiS til aS raf!ingu- *Ia® f vl? hvat5a yfirborti
er, via etsa stein, lítur út sem; erfiSleika og hve umhygsrjusamur
menn l þeirn ðtoSu, og þaS er rfta fr •„ gvo æthi aS vel-A 4 bezla olíumál en kostar þrisvar kina-' . ... f .
, e . V e , , , «• rita ryrir sig. avo ættu aö vefa « „m minna ! heimihsfaSir hann var. Minning-
langt fra þvi, þott lærSir menn og ega g hermenn á hverri blaSsíS,, skr A’ L- Rlce’ Inc-' Manufact- \ . .., ... .
, , * r nermenn a nverri OiaOsiOu ,lrers. 27« North st., Adams, n. t„ og:in er sem Ijosgeishnn í sortanum,
velgefnir seu a ymsan 'hatt, aö Itær- meg aettfærslu rw jr-fiatr,'S„m „ bicJi® um dkeypis reynslupakka. Verh- , , , , „ , . , . . . ,
, „ ° æcwærstu og ænatnOum, o. ^ ur hann sendur þér um hæl ésamt fyr- i þegar hún nú á gamailsáldri þarf á
ir seu um aS gegna kallll þvll, svo frv lrsdgn um notkun. SkrifiTS nú þegar. i, , * .
veistu hvad pktta Eut j bak aS sja vim og eilginmanni, er
Vonbrigði.
1
i Nú undanfarin ár, héfi eg gerr
j “svo litlar” t31raunir til aS draga
úr peninga e'ftirgangi í sambandi
v.S kristindómsstarf okkar og var
því vel tekiS í fyrstu, en svo hafa
menn, sem áliíta sig gædda svo
| miklum peninga eftirgangs gáífum,
gert alt till aS baéla mínar hug-
myndir niSur og brúkaS tungu
höggormsins í sínum munni til þess
Þetta hefir gert kirkjulega starfiS
svo lítilsvirSi í mínum augum, og
svo þegar viS sjáum og heyrum.
um uppistandiS út af TjaldbúSar-
| kirkjunni í Winnip'eg, sem er efá
j laust mesta skömm og bölvun sem
hefir framkomiS hjá okkur Vestur
Islendingum, og hefSi veriS betur
; samboSiS víkingasögu en nútíma
1 kristindómssögu, því eg sé ekki
betur en aS framkoman í því máli
brjóti á móti því sem sem barna-
| barniS okkar kennir, þó viS ekki
förum enn lengra í boSorSin; svo
líka þetta einkenni'lega peninga-
betl sem áltti sér staS fyrir séra B.
B. Jónsson, prest hjá stærsta og
rfkasta söfnuSi í Kirkjufélaginu,
aS senda út aS betla peninga á
m~Sal sa'fnaSa sem hafa prest og
eiga ifúlt í fangi meS aS leggja
honum sómasamlegt viSurværi;
slíkt er samvizkulaust og sjálfs-
elskandi aSfarir og eg \sé enga
kristni eSa bróSurkærleika í því,
og ég sé ekki annaS en aS þa.S sé
á móti þeirri kristni sem okkar leiS
arvísir, “Biblían”. kennir, og eg
skiil þaS ékki í samræmi viS þá
sönnu kenningu sem Fvristur kenn-
ir og biSur ok'kur aS sýna í verki.
Þegar menn brúka tungu högg-
ormsins og aSra mannvonsku til
aS svála ágirndareSli sínu, svo nú
er um tvent fyrir mig aS gera,
fylgja þeim mönnum sem hafa
þessa framkomu, sem eg sé ekki
aS sé í samræmi viS þá játningu
sem eg játa, svo eg ték þann kost
aS segja mig og mína fjölskyldu
úr Ágústínusar söfnuSi og fylgja
minni eigin sannfæring, aS breyta
sem bezt elftir kenningum Krists,
sem birtast í Bi'blíunni.
S. J. Sveinbjörnsson