Heimskringla - 27.04.1921, Blaðsíða 4

4. BLAÐ51ÐA.
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 27. APRIL, 1921
/
HEIMSKRINQLA
fStofnu5 1H86)
Kemur fit A hverjum mI5vlkui|eici.
(tsefemlnr og elgeurtnrt
THE VIKING PRESS, LTD.
729 SHERBROOKK ST., WINNSPEG, MAX.
TalMlmi: N-6.127
Verð ÍHnö.sins er $3.00 firRnnt;urinn borg-
ÍNt fyrlr frnm. Allar bornranir Nendist
rfihsmanui blahsiiiM.
R i t s t j ó r i :
GUNNL. TR. JÓNSSON
Ráðsmaður:
BJÖRN PÉTURSSON
% UtanftMkrift til binðsinK:
THE VIKIXU PRESS, Ltd., Box 3171,
WinnipeK, Man.
L'tanðnkrift tii ritHtJórans
EDITOR HEIMSKRIXGLA, Box 3171
Winnipej?, Xfan.
The “Heimskringrla” is printed and pub-
lishe by the Viking Press, Limited, at
729 Sherbrooke Street, Winnipeg, Mani-
tofea. Telephone: N-6537.
WINNIPEG. MANITOBA, 27. APRIL, 1921
Stefnuskrá bænda-
• i
flokksins.
Bændaflokkurinn, eklki óháðu þingbænd-
urnir, heldur hinir “Sameinuðu bændur Mani-
tobafylkis”, hefir nú samið stefnuská sína, og
sent hana tii samþyktar og álits hinna ýmsu
bændafélagsdeilda í fylkinu, eins og bænda-
Jjingið í Bnandon hafði ákveðið. Að stefnu-
skráin, eins og hún er úr garði gerð verði sam
jþykt gærri óbreytt af hinum ýrnsu deildum.má
télja vafalítið. Er hér því framkomin stefna
tsú sem bændaflokkurinn ætla/ að ha’fa til
ígrundvallar fyrir tiiveru sinni og sigia undir
við næstu fylkiskosningar.
Helztu liðir þessarar stefnu-skrár skulu hér
taldir: Fyrst lýsir flokkurinn yfir sjálfstæði
isínu, að hann sé óháður öllum öðrum flokk-
um, og beri enga ábyrgð eða hafi hlutdeiid í
gerðum ndkkurar stjórnar, sem e!kki er í sam-
ræmi við stefnuskrá flok’ksins. í>á koma hinir
ýmsu Jiðir hennar: Algert vínbann, nema til
Jækninga, og sé sú sala í höndum stjórnarinn-
ar. Umbætur á hegningarlöggjöfinni og með-
tferð fanga. Bein löggjöf.. Hlutfallskosningár.
iKrafa um að sambandsstjórnin afhendi fylk-
inu iandkosti þess og lönd. Að þjóðnytjar
ifylkisins verði eign þess og að þeírn sé stjórn-
að af nefndum sem beri ábyrgð gjörða sinna
ifyrir þinginu. Um jafnrétti karla og kvenna
^ifyrir lögunum. Um aukin fyikislán til landbún-
aðarins. Um að styðja að samvinnufyrirtækj
um, og að vantsorka fylkisins Iendi ekki í
höndum einstaklinga, heldur sé eign fylkisins
og standi öllum^fylkisbúum til nota.
Stefna flok’ksms í mentamáiulm er algjör
(skólaskylda fyrir börn þar til þau eru orðin
,16 ára að áldri eða hafa komist upp úr 8
bekk. Að kenna samvinnu og féiagsfrásði í
æðri mentastofnununi.' Að hafa sama mæli-
kvarða fyrir kennara um alt iandið, og lita
próf þeirra fullnægja til kenslu í hvaðaTylki
sem er. Að kostnaður við undirbúningsskól-
ana sé greiddur úr fylkissjóði, og kensla veitt
ókeypis. ‘ *
Þá eru skattamálin velnær þriðjungur
stefnuskrárihnar.. Eru þau í 8 liðum sem hér
segir:
1. Sveitaskattur á akuryrkjulöndum, bygð-
. ur á virðingaverði þeirra óunninna.
2. Sæmilegur aukaskattur á virðingaverði
ónotaðra landspilda. ,
3. Að s'kattmálaráðstefna verði haldin á
milli sveitastjórnanna, fylkisstjórnarinnar og
sambandsstjórnarinnar, til þess að afgera
hvaða s’katt-tekjur ættu að ganga til hvers um
sig eða með hvaða hlutföllum, ef skift væri. (
4. Erfðaskattur, bygður á stærð arfleifðar-
innar og skyldleika erfingjanna, við arfgjaf:
ann.
5 Bifreiðaskattur bygður á þyngd og hest-
’ afli bífreiðarinnar.
6. Skemtana-skattúr. i
7. - Skattur á kaupsýsluféiögum og járn-
brautum.
8. Að sjá um að sþattaniðurjöfnunin komi
sem jafriast og sanngjarnast niður.
Þetta er þá kjarni bændaflokksstefnunnar,
og það sem bezt er við hana er að hún virð-
ist falla öllum fídkkum í geð. Robson þing-
leiðtogi óháðu bændanna telur hana ganga
alveg í sömu áttina og stefnu óháðu bænd-
anna, og að þeir munu allir ganga undir merki
hennar og í hinn regiulega bændaflokk. Norr-
is stjórnarformaður sagði er hann las stefnu-
skrána: “Alveg okkar stefna, og John T.
Haig Ieiðtogi conservativaflokksins, kva5
hana í flestum aðalatriðunuin véra alveg eins
og ccnservativa-stefnuna sem samþykt hefði
venð á síðastliðnu sumri. Dixon verkamanna-
Ieiðtogi íkvað stefnukrána miða í framfara-
áttina og að hún hefði marga góða liði. Allir
virtust ánægðir með hana, og allir þóttust
flok’iarnir eiga hana a,ð meira eða minna
leyti.
Þ ð blæs því ekki óbyriega fyrir bænda-
fiokhnum, úr því hann hefir svona einstaklega
aðgengilega stefnuskrá.
Bandaríkin og AI-
þjóðasambandið.
Framtíðar áfstaða Bandaríkjanna gagnvart
heimsmálunum, en þó einkuim og sérílagi Ver-
’sálafriðnum og Alþjóðasambandinu, er,nú að
nöju efsit á dagskrá þjóðanna, og er ástæðan
tii þess, ræða sú er Harding forseti héít við
setningu aukáþingsins, sem nú stendur yfir í
Washington. I þessari ræðu sinni bannfærði
hann Alþjóðasambandið með ótvíræðum
orðum, vegna þess að tilgangur þess væri að
koma upp risaveidi í heiminum og halda við
hemaðarandanum, sem hvorttvegga væri
Bandaríkjaþióðinni ógeðfeldt, og sem hún
vildi dkki hafa 'hönd íbagga með. Þar á móti
kvað forsetinn það einlæga ós'k sína að “ál-
þjóða-bandálag” (Association of Nations)
yrði stofnað, sem miðaði að því að efla frið
og eining mil'li þjóðanna og að útrýming hern-
aðarandans. Með öðrma orðum, forsetinn ér
á móti áiþjóðasambandinu, vegna þess að
Wordow Wilson var frömuður þess, en hann
er með því undir nýju nafni, þar sem hann og
flolkkur hans gætu ferigið heiðurinn af að
vera frumkvöðlamir. Skýringar þær sem for-
setinn gefur yfir tilgang Alþjóðasambandsins
eru nauðsyniegar frá pólitísku sjónarmiði, þó
ekku séu aliskostar réttar, og göfugleiki hug-
mynda hans, sem felst í hinu fyrirhugaða
þjóðbandálagi hans, em áf sömu rótUm rann-
ar. Að bæði Alþjóðasambandið (The League
of Nations) og Bandalag þjóðanna (The Ass-
occiation of Nations) háfi í rauninni sama
augnamiðið, þó orðhögunin*sé önnur, munu
fáir draga í efa.
Vér byrtum hér á eftir þann kaflann úr
ræðu Hardings, sem fjallar um þessi atriði
Stjórnmákbragurinn er auðsær:
“Það er ástæðulaust að fjölyrða um drátt
þann sem orðið hefir á fnðármálunum í Ev-
rópu, eða hversvegna vér getum ekki fallist á
þau. Og héldur er ekki ástæða að draga á
duidu afstöðu vora gagnvart utanrfkistengsl-
um voram. Við Alþjóðasambandið, eins og
það nú er fyrirhugað, nefnilega heimsráðandi
risaveldi, vill Bandaríkjaþjóðin ekkert hafa
fneð.að gera. Það sýnÆ hún í nýafstöðnum ) ^Xfyrir utan það
kosnmgum, og þa akvorðun hennar eram ver
bundnir að hlýða. Þessvegna er það ekki
nema sanngjarnt að tilkynna umíheiminum í
eitt s'kifti fyrir öll, og bandamönnum voruin
úr stríðinu einlkum og séríkgi, að Alþjóða-
sambandið nær áldrei samlþykki voru.
“En þjóðbandakg, sem miðaði að útrým-
ing hernaðar og se«i yrði 'friðar og menning-
ar frömuður, mundi þjóð vor alhuga faliást á.
Vér höfum þráð þjóðasamtök, sem bygð væru
á réttiæti og bróðurhug, en samtök sem bygð
eru á vaidboði, og sem skapa ofurveldi, við-
urkennum vér ekki.
“A.ugljóslega Var háíeitasti og göfugasti til-
gangur Alþjóðasambandsins fyrir borð borinn
þegar það var innlimað í friðarsamningana,
og sigurveguranum fáiið að vera brautryðj-
endur þess. Aiþjóðasambatid, sem starfar að
varanlegum friði í heiminum, verður einvörð-
ungu að byggjast á réttiæti, og vera fráskilið
hatur- og hitamálum stríosins, sigurvegararn-
ir mega éklki vera valdhafarnir, því það iiggur I
í hlutarins eðli að ásetningur þeirra að auka
veldi þjóða sinna, og friðarhugsjón Alþjóða-
sambandsins, reka sig á. Réttíætið fær eigi
notið sín. Sam'oand sem þannig er til orðið og
rekur sjálfsagt minni til að hcmn lýsti mark-
rniði þess þvínær nákvæmlega eins og Hard-
ing lýsir hugsmíði sínu, Þjóðbandakginu,
aðeins festan var meiri hjá Wi'Ison, og fram-
kvæmdaætlunin ákveðin. Hugmyndin hjá báð
um er ein og hin sama, þó aðferðin til að
koma henni í framkvæmd sé sín hjá hvorum.
Þessarar skoðunar era meiri hlutinn af
Bandaríkjablöðum, og eins ensku blöðin þó
undanteknmgar séu hér og þar. Bjaðið New
York Times segir meðal annars:
“Lýsing Hardings á þjóðhandálags hug-
mynd sinni sýnir ótvíræðilega að hann vill
Alþjóðasambandið í nýjum mötli og með nýju
nafni, og eru þær breytingar ofurákiljarileg-
ar, og eingöngu pólitík. Sá tími er ennþá ekki
kominn sem heimífært getur “risaveldisnafn-
ið” á Alþjóðasambandið, en það lætur vel í
eyrum andstæðinganna, og þeiim verður for-
setinn að geðjast að einhverju leyti.”
í líkan stregn tekur New York Evening
Post, er það segir: “Hugsjón Hardings í þessu
þjóðbandakgi sínu, er sú hin sama og alíir
óblindaðir fnenn háfa séð í Aiþjóðasamband-
inu,” Og New York World, helzta fylgisblað
Woodrow Wilsons segir: “Sama hugsjónin, en
rúin þeim öflum sem gerðu hana framkvæm-
anlega.”
Jafnvel andstæðingablöð Alþjóðasambands
ins sem gleðjast yfir óföram þess í Bandaríkj-
unum, og afneitun þess af vörum forsetans,
era harð ánægð með Hardings-hugsjónina, og
telja hana hina einu og sönnu stefnu setn mið-
að geti til álheims friðar og bræðralags. Eitt
áf blöðum þessum, Chicago Tribune kemst
meðal annars svo að orði: “Harding hefir nú
gefið alþjóðasambandinu rothöggið sem ríður
því að fullu, og munu fáir Ameríkumenn þáð
harma, en aimenna gleði hlýtur það að vekja
í allra hjörtum, að forsetinn ætíar með öllu
því valdi sem honum er géfið, að vinna að
þjóðasaimtökum, sem einvörðungu hafa frið-
inn og mannkærleikann að grundvelli.”
Enslku blöðin þar á móti, þó þau séu ekki
sem bezt ánægð með boðskap Bandaríkjafor-
setáns, erU þó ekki beinlínis óánægð. T. d.
blaðið London Spectator kemst meðál ann-
| ars svo að orði: “Þó manni í fljótu bragði
finnist þunglega blása gegn Alþjóðasamband-
inu í boðskap forsetans, þá kemst maður
brátt á aðra skoðun við nánari athugun.
Þjóðbandakgshugsjón Mr. Hardings er eng-
anveginn fráleit og því síður fjarskyld Al-
þjóðasambandinu. Og vér erum þeirrar slkoð-
unar að þó Alþjóðasambandsnaifninu sé breytt
í Þjóðbandalag og ýmsar breytingar gerðar
á grundvaíkrlögum þess, svo að Bandaríkin
verði ánægð og gangi inn í það, þá sé það
heppilegra héldur en að Aiþjóðasambandið sé
óbreytt frá því sem það nú er og Bandaríkin
Canadisku blöðin hafa verið heldur fáorð
um boðskap Hardings og afstöðu hans gang-
vart Alþjóðasamlbandinu, en þau sem á það
háfa minst eru þeirrar skoðunar að A]þjóða-
sambandinu þurfi að breyta svo að Banda-
ríkjunum líki, því án samvinnu þeirra geti
það ékki notið sín. Þetta kemur bezt fram
í blaðinu Montreal Gazette sem segir: “Al-
þjóðasambandið án Bandaríkjanna er eins og
leikurinn Hamllet, án Hamlets.” En öllu næst
hugsunarhætti Hardings mun Toronto Tele-
gram, komast er það segir: “Al'lt sem forset-
inn í raun og vera fer fram á er að Alþjóða-
sambandið verði skírt upp aftur og að gömlu
meðlimirnir verði látnir ganga inn að nýju.”
hanií á og gengur til sjóróðra ferst
með allri áhöfn; báturinn hef-
ir verið mesta skrifli og kaupmað-
ur ekki tímt að láta gera við hann,
þólir því ekki ofviðrið þegar það
dynur yTigr. Kaupmanni er því að
miklu leyti að kenna druknun
mannanna . Er hann ifréttir slysið,
fyi'iist kaupmaður áf kvíða, ekki
fyrir hinum fátæku fjölskyldum
þeirra sem dru'knuðu, heldur yfir
því að druknun þeirra muni nú
kannske hafa fjártap í för með
sér fyrir sjálfan hann. Einn af
þeim druknuðu á 250 krónur inni ....Oodd’s nýmapUIur eru bezta
i verzluninni, það þykir honum ó- nýmame?MÍ8. Lækna og gigt
þolandi, baákurnar þarf hann að bakverkj h>irtabiiun> þvagteppu!
,aga ser i hag. Annar, formaðunnn, og önnur veikindi, sem stafa frá
skuidar honum ailháa upp’hæð, en!
nýrunum. — Dodd’s Kidney PiUs
sú var bótin, að kaupmaður hafði ko#ta 50c a8kj<m eða 6 ögkjur fyr.
húsið hans að veði, og þess utan ir $2.50, og fást hjá öllum lyfsöL
hafði hinn draknaði átt smábát og *m eða frá The Dodd’s Medicine
nokkrar kindur, og ekki var nema Co. Ltd., Toronto, Ont.
mánnsverk, að kaupmanni fanst, .. f w_________________________
að reiturnar lentu á heppilegum; ..
stað. Ekkjuna og börnin gat hrepp- enn JJ!e, dulrænum hæfileik-
urinn annast. En þó nú að skuld um . 1 un8smenn Sjálfs-
formannsins væri ekki glötuð, var ^01" inSIar ■ Menn sem deyja
það; annað og ekki betra sem kom s ^n 1 eg~~ AAurgöngur og ver-
í stað þess til að spilla sálarfrið ultar ~ f jölkyngismenn — Nátt-
Hann hafði gerst Umnandar ~/Tívar-
Siðásti kaflinn nefmst
Ritfregn.
i.
\
ÖLDUR. sögur eftir Benedikt Þorvaldis-
son Gröndai. 240 bls. 8vo. Bókayerzlun
Guðm. Gamalíeissonar, Rvík 1920.
Hér hefir íslenziku þjóðinni hl^tnast smá-
sagnaskáíd 'sem tálsverður veigur er í. Sögurn-
ar sem hér byrtast og eru 7 taísins eru al-
sem fest er við friðarsamninga, sem miða að þýðusögur; tilgerðariausar qg öfgaíausar. Það
því a§ auka veldi einstakra þjóða og minka ' era myndir úr daglega lífinu, sem þekkja má
veidi annara, getur aldrei náð tilgangi sínum. J á öllum tímum og öllum stöðum. Eins og nafn-
“En það sem Ameríka þráir, og raunar ■ ið ber með sér eru sögurnar náskyldar sjón-
allur heiimunrinn, er þjóðbandalag, sem hefir um, þær eru fiestár annað hvort stríð sjó-
réttlætið eitt að grundvelli, og sem með •sam- manna við Ægi sjáifan, eða lífskjör og bar-
vinnu og samtökum, aftrar stríði og styrjöid- áttu sjómanna fyrir tilveranni. Persónulýsing-
um, og vinnur að vaxandi menning og vin- j ar eru víða ágætar og náttúrulýsingarnar þar
áttui ngslum meðal þjóðanna. Þessvegna til- sem þeirra gætir að nókkra, ekki síðrj. Málið
kynnum vér heiminum, er vér í nafni þjóðar j á sögunum er kjarnmikið og gott og í það
vorrar höfnum núverandi Alþjóðasambandi, heila tékið snerta þær viðkvæman streng hjá
að þjóð vor er viljug að ganga inn í þjóð- j lesandanum.
bandalag eins og vér höfum lýst. En það verð- 1 Sögurnar heita: Feldur harðstjóri, Gullkist-
ur að vera samið á friðartímum og hafa frið an, Mesta lífshættan, Ljósið, Stakkurinn,
inn að markmiði sínu. Milii góðbúanna, og Nábúagiettur. Síðast-
“Vér viljum af fremsta megni vinna að þv> talda sagan er lengst og veigamest en hugð-
að koma þannig Iöguðu þjóðbandalagi á.. Vrér [ næmust þykir oss Ljósið; hún er látlaus og fá-
iofuí jm því í kosningabaráttunm, og það | brotin en snertir hugblíða strengi.
kaupmannsins.
sjálfskuldarábyrgðarmaður að 600 kaílinn n«fnist Fyrir-
króna láni, fyrir þennan draknaða ri® L ar 1 er þetta meðal ann-
formann sinn og fyrir þeirri á- ars‘
byrgð var alisengin trygging. Var Vofur í kirkjugörðum — Svipir
unt að sleppa við ábyrgðina? Láki deyjandi manna — Reimleikar —
gamii sem lánað hafði peningana, Ættarfylgjur — Klukknahring-
var enginn fáráðlingur, og ekki mSar Grjótkast — HuÍdufóUc
mundi hann gefa skuldina eftir Andar — Framsæi og böl-
með góðmenskunni. En með brögð skygni —Ákvæða þulur — Spjaid-
um mætti þó kannske leika á karl. sknft — Fraimefnabreytingar o. fl.
Kaupmaður býður svo Láka heim Ritdómari, í Tímanum, segir
ti'l sín, fyllir hann, nær af honum me°a!l annars um Æðri heima:
lánsíkjaiinu, og falsar það síðan í Ganga má að því vísu, að skift
einrjimi, þannig að hann ábyrgi'st a>" verði skoðanir manna um bók
aðeins upphæðina ef Bárður for- ^essa. Þegar “Draumar” Her-
maður sé hjá sér til vertíðarloka, manns Jónassonar komu út hérna
sem taliri er vera “bolfimlegust 11 m árið, sagði ritdómari einn, að
arbyrjun. Láki maurapúki verður beir bæra að minsta kosti vott um
þessa var og kiagar kaupimann fyr- það- að höfundur þeirra vtíri gott
ir sýs’lumanni. En sýslumanni er skáld. Eg geri ráð fyrir að sumir
meinilla við að fara að eiga nokk- þeirra, sem lesa Æðri heima ,
uð við ríkasta mann sýslunnar og hugsi eitthvað svipað þessum rit-
dregjf málið á langinn. Kaupmanni dómara. Þeir munu líta á lýsingar
er samt eklki rótt. Hann reynir að bókarinnar eins og bláberan heila-
finna upþ ráð til að sættast við spuna höfundarins, og ér é’k.'keit
Láka svo að hann afturkalli saka- við því að gera. Eigi að síður
málshöfðunina, án þe-ss þó að það hygg eg að þeir hafi gaman af að
þurfi að kosta sig grænan eynr, lesa hana og kanmst við að sumar
og honum tekst það, með því að skýringanrvi • þar séu sennilegar
útvega gamla manninum konaefni. En ef lýsingarnar skyldu nú vera
Þegar höf. fer að lýsa ástinni réttar í öllum aðalatriðum — og
hjá gamla Láka, verður mörgum sumir eru ekki í efa um að svo
brosgjarnt. Lýsingin er svona: muni vera — þá er ekki lítiil feng-
“Þorlákur gamli fann nú til hinna ur í að fá þarna fræðslu um hversu
mjúksáru stingja, sem hann þekti tii hagar í heiminum hinum meg-
svo vel — þessara öriagaþrungnu in grafar.
stingja undir vinstri geirvörtunni, j jjj
sem eru fyrsti neistinn er kveikir
hinn unaðslega eld, sem læsir sig BIMREIÐIN (XXVII, 1 -2) er
im ailan líkamann og elur og nærir nýkomin út og er nú tvöföld í roð-
ófceljandi gulinar vonir. — ” j inu- ^tur hun að þessu sinni tvær
Danslýsingin í sögunni er ágæt,1 ritger*ir °§ eitt kv^J um Matt'
eiríkafilega þegar Pétur langareg-' h-as Jochumssoi^: Matthias við
istur er að dansa við Jóku tvíbytnu! Dettlf°SS eft'r Pnrof' Slg' Nordal’
en nú héfir hann druknað í vertíð-' par. það ermdl. flutt a samkomu'
vinnukona” í sveitinni. ,1 B°kmentafe]agsms 1,1 minnmSar
Cldur verðskuida að vera keypt- um skaldJ Endurminnmgar um
_r n„ Ipsnar Matthias Jochumsson eftir Lirik
jj Briem próf., líka flqtt á Bókmenta-
; félagssamkomivini, og loks kvæðí
ÆDRI HEIMAR, eftir C. W. j eftir Jón Björnsson. Tvær myndir
Leadbeater. Þýtt hefir Sig. Krist- fylgja þessari Matthíasar minningu.
ófer Pétursson. 140 bls. 8vo. Þá flytur og ritið bréf frá Matthíasi
Kostnaðarmaður Steindór Gunijr til síra Jóns Sveinssoríar .Þá er saga
arsson. Rvík 1920. eftir síra Jón Sveinsson: “I Wein-
Bók þessi er dulfræðislegs efnis ®arten » Hjálp saga eftn H. Hiid
og ærið nýstárleg. Höfundur henn-kar’ ýms kv*^’ Aðflutningsbannið
ar er nafnkunnur enskur dulfræð- frá ýmsum hliðum, eftir Gísla Jóns-
ingur og biskup, og mun þetta vera son'’. listir alment» eftir Magnus
fyi'sta verk *hans sem byrtist á ís- A; Arnason (sama mannin og yrkir
ienzku, og má segja' að Jjýðingin foSru Ijóðin hér að framan í blað-
hafi tekist ágætlega. inu)’ Dran^ir’ kvæði eftir Hu«aI
zt-a. • , • ,, ■ , • r Háiending. Upp til fjalla, eftir
Æðn heimar er lysingaragrip ar ..... n..r ^ , ,
.•> ■ , ■ ,i r, Hiort Bjornsson, með 6 myndum,
tilverastigum þeim, er taka’vio ert- , , , . , r . , n,, r
a, r r , •• i Þusund og ein nott, eftir dr. ral E,
ír li'kamsdauðan.Gefst monnum þar £,'
, , , , , ' l • Oiason, lruarbrogo og visindi, ett-
kostur a að kynnast þvi, hvernig •cD'ri i? •••£•
£\. , ,, _ v , 1£ „ ir 5. v. i homas, og ioks ritsja értir
æfðrir og þroslkaður dulfræðmgur ,. _____c_ *
skýrir frá lífinu hinu megin.
Bókinni er skift í kafla, smærri |
iofor ) skál haldið.
Þarrnig fórast forsetanum orð. Þeir sem
muna eftir orðum Woodrow Wilsons til þjóð-
ar sinnar er hann var að skýra tilgang og ætl-
unarverk Alþjóðasambandsins fyrir henni,
Sagan Nábúaglettur lýsir mæta vel lífinu í
ísienzku smákauptúni, og sögupersónurnar
era hversdagslegar. Sagan segir frá ríkum
samvizkulausum kaupmanni sem einskis svíf-
ist til þess að gæta eigin hagsmuna. Bátur sem
■ ritstjórann og Sn, J.
IV.
SYRPA, 12. heftj, 8 árgangs.
Ritstjóri Sigtryggur Jónasson.
Með þessu hefti Syrpu endar 8.
og stærri og er fyrir þá sök miklu
skemtilegri afleátrar. Fyrst er inn-
gangúí. Þá er kafli um starfsviðinj
í geðheimum, og þvínæst all-langt |
mál um íbúa þeirra. Er þeim kafia i árgangur hennar, og sá eini sem
aðallega skift í þrent: l.Mannleg- verið hefir í mánaðarformi.
Vér erulm þeirrar skoðunar, að þó
margt hafi verið gott í þessum ár-
eins og þessar fyrirsagnir benda gangi, þá hafi þó Syrpa verið öllu
til: betri, meðan hún var ársfjórðungs-
ar verur, 2. Aðrar verur, 3. Gerfi-
verur. Kennir þar margra grasa,