Heimskringla - 18.05.1921, Blaðsíða 5

Heimskringla - 18.05.1921, Blaðsíða 5
WINNIPEG, 18. MAI, 1921 HEIMSKRINGLA 5. BLAÐSIÐA. Til lands-umbóta Þarnist þér peningalega aSstoð til útsæSiskaupa, landrækslu starfs, gripastofns eða áhalda? Fram- kvæmdarríkur bóndi mun ætíð finna vorn banka reiSubúinn aS veita sanngjörn lán til (þarflegra fyrir- tækja. FinniS bygSar-umboSsmann vorn aS máli og muniS þér finna áihuga hjá íhonum fyrir mál- efnum ySar. ÍMPEKIAL BANK. OF CANADA > Riverton bankadeild H, M. Sampsont umboSsmaður ÚTIBÚ AÐ GIMLl’ Saklaus og af- skiftalaus. 1 báSum blöSunum, “Hkr.’^og “Lögtb." standa greinar síSast- liSna viku um sakleysi og afskifta- leysi “Fyrsta Lúterska safnaSar” og félagslima hans, “Kyrkjufélags- ins” og félagslima þess, af “Tjald- búSarmálinu” nýafstaSna. Þótt greinar þessar séu báSar ritaSar aS öllum líkindum í spaugi — því báSar greinarnar mótmæla því sem þær eru aS staShæfa, meS því þær skýra frá því aS “Fyrsti Lút. SöfnuSur” sé búinn aS ná í sínar hendur kyr'kju hins sundraSa “TjaldbúSarsafnaSar”, — þá kunna þó einhvetjir aS vera er álíta aS staShæfingar þessar séu á helzt til langt og helzt til skamt, ■ og prestur safnaSarins hafSf flutt! og hefSi til einskis þénaS, er út-! AS þessu rjeri HjáLmar A. Berg- séS var um þaS, aS þaS gæti unn- j mann sem kunnugt er, en máliS iS þaS som þaS hefSi ætlaS sér. höfSu til meSferSar Rothvæll Var þá réttara aS gjöra ótvíræSa Johnson og Bergmannt lögfræS- yfirlýsingu þess efnis aS þaS hefSi; ingafélagiS, félag þeirra T. H. aldrei vikiS frá sinni afturhalds- ; johnsons og Bergmanns. Fulltrúa- i kenningu. nefnd TjaldbúSarsafn. var stefnt | Fundir voru haldnir innan J — og presti UnitarasafnaSarins ! “TjaÍdbúSarsafnaSar” í júlí og ! líka, sem væri hann meiri hluta ! ágúst þetta sumar til þess aS fá Tjaldb.safnaSar tilheyrandi. Eru ! safnaSarsamþyktir fyrir innlimun- þeir beSnir aS afhenda þessum inni, en undirtektir voru daufar. j fáu mönnum, sem hinum rjetta Var þá alt gjört til þess aS teljaj TjaldbúSarsöfnuSi” lykla kyrkj- ^ safnaSarfólki trú ufn aS þaS gæti j unnar og fá þeirn í hendur öll um- í ekki haldiS kyrkju sinni uppi ogJráS safnaSareignanna! Upplýstist þaS meS stefnu þessari, ef þaS var ekki áSur ljóst, aS þaS var safn- kyrkjufélagsnefnd þessi aSareignin sem um var veriS aS tefla og krafist var, hvaS sem safn- aSarfólkinu leiS, og aS þaS var kyrkjan og innanstokksmunirnir er voru hinir, "kæruTcristnu bræS- ur” fulltrúabréfsins. er veriS var ! eina úrlausnin væri aS ganga hin- ! um Fyrsta Lúlt. söfnuSi á hönd. ÞingaSi hljóSibært. Grein kom þó út í, ^ • *e „ • • £.. .. . •. i nokkrum sinnum í málinu meS til- séra Björn B. Jónsson, þar sem 3ettr‘ nefnd frá TjaldbúSarsöfn- þess er getiS aS séra FriSrik hafi °'£ rafí efbr aS ful'lnaSar sam- veriS farinn aS hugsa til samein- J tykki fengist hiS bráSasta. Full- ingar viS “KyrkjufélagiS”skömmu trúanefnd Fyrsta Lút. safnaSar fyrir andlátiS. Kom ritgerS ! 8Í<>rSi og sitt til, ritaSi meS und- þessi sumum dálítiS einkenni-1 IrsLrift forseta síns Jóns J. Vopna, ’hjartnæm bréf til fulltrúa Tjald- búSarsafnaSar, og kallaSi, þá í fyrsta skifti á æfinni “sína kæru og kristnu bræSur”t og kvatti þá meS mörgum fögrum og velviS- eigandi orSum til aS flýta þessari sameiningu “til eflingar guSs heil- aga ríki á meSal vor". En almúgi safnaSarins var einkennilega sinnu laus um þessi efni og daufheyrSist viS þessu neySarópi frá Make- lega fyrir, er mundu eftir rit- gjörS er birtist í Hkr. eftir séra FriSrik J. Bergmann, einmitt um sama efni, hinn 2 1. marz um vor- iS eSa 3 vikum fyrir andlát hcins, þar sem hann telur alla sameiningu viS "KyrkjufélagiS” ótnögulega sökum trúarstefnu þess. En Sam. greinin gat staSiS andmælalaus því enginn var til andmæla, og svo hefir hún aS líkindum átt aS víngarSurinn, var eftir aS komast hvarf frá. SkýrSi Hr. GuSm. Ey- meS kyrkjuna í AbráhamsfaSm- ford frá þessum merkilega fundi í inn norSur frá. VeSskuld hvíldi á Hkr. (9. febr. 1921). Einhver kyrkjueigninni. LánfélagiS kraíS- misskilningur hafSi áreiSanlega átt ist sinna peninga. ÞaS var trygg- sér staS í huga þessa fólks um aS asti vegurinn fyrir félagiS aS selja þaS gæti sem TjaldbúSarsöfnuSur kyikjuna undir veSrétti, og líka hagnýtt sér þessa hjálp læknisins. bezta QeiSin fyrir þann sem hreppa Hjálpin var öSrum ætluS. Enda átti, hver sem hann var, til þess var því von bráSar lýst aS Fyrsti aS ná 'hreinu eignakbréfi fyrir Lút. söfnuSur, væri aS eignast henni, en vafasamara hvort þaS TjaldbúSarkyrkju og myndi flytja næSist, meSan málsáfrýjan stóS í hana þegar sumraSi. í því skyni yfir og dgi útkljáS meS hverjir heflr söfnuSurinn veriS aS láta væru hinir rettu eigendur í augum gjöra viS hana nú undanfariS, og laganna. UppboSiS er svo'haldiS, safnaSarforsetinn látiS þess óspart laugardaginn 6. nóv. síSastl. En getiS aS hún væri safnaSarins íyrir einhverra tilstilli er því svo eign og þeir náS henni aS lokum, koimiS fyrir aS fastaverS er sett á þótt seigt hafi gengiS. kyrkjuna svo aS eigi mátti hún Þess er nú látiS getiS aS hin nú- seljast undir því, og haít svo hátt verandi fulltrúanefnd TjaldbúSar- aS fyrirsjáanlegt var aS ekkert safnaSar —i safnaSarins er telur myndi verSa af sölu. En sölu tiil- rúma 13 manns, —því þeir sem raunin, þó eigi yrSi meira, var í afturreka voru gerSir á fundinum vera til þess aS koma þeirri hug- i dóniu. LeiS svo frajm til októbe: , mynd inn hjá “TjaldbúSarsöfn-1 byrjunar aS hvorki dró sundur né rökum bygSar og aS greinarhöf-. ag þessi innlimunar tilraun er saman. Hugkvæimdist þá nokkr- undarmr skrifi hvert orS í alvoru^ ver;g var meg og gjöra þurfti op-| um leiStogum aS norSan aS væn- °g af 1.nnb|laSmnl sannfærmgu. inibera áSur langt liSi, stafaSi frá; legt gæti veriS til samkomulags ef ÞaS er þa þeirra vegna er taS , leiStoga safnaSarins sjálfs, eneigi!efnt væri til sameiginlegs kveld- frá fulltrúum Fyrsta Lút. SafnaS-j íagnaSar í TjaldbúSarkyrkju þakkargjörSadaginn hinn 16. okt. Á kyrkjuþingi þá um sumariS — í þinglok — er svo þessu inn þá um haustiS. Dauflega var þessu tekiS ag kvenfélögum beggja kynni aS álíta, aS vér viljum gjöra athugasemd viS greinar þessar, “ef einhverjir kynnu aS hálda aS einhver flugufótur væri fyrir þess- um skáldskap.” , , Irl . , • ct. r> i Iimunarma'li 1 jaid'buoarsa ý- ^ Kr? fr viS þetta mál skal eg geta þess, aS enginn úr Fyrsta lúterska söfn- , . , • ,, . ~ 1 Fyrsta Uutreska uoi var bemhnis eoa obeinhms ' , GjörSabok 34. arsþings hms Ev. fnaSar' safnaSanna er standa áttu fyrir látiS heita sem IþaS sé bein um- : sókn frá söfnuSinum aS ganga inn söfnuS” I viSriSinn málaferlin í “TjaldbúS- arsöfnuSi”t heldur létu þaS mál algerlega hlutlaust.” ' Einhverjum sem kunnugir eru, mun verSa aS spyrja, hvaS er hlutleysi og afskiftaleysi, ef segja má aS allir úr Fyrsa Lút. söfnuSi hafi veriS afskiftalausir af máli þessu. VerSi afskifti þeirra talin afskiftaleysi fer flest aS heita þvf nafni. Sannleikurinn er sá, aS ýmsir innan Fyrsta Lút. Safna^ar hafa frá upphafi beggja safnaS- anna jafnan róiS aS því öllum ár- um aS ná undir söfnuS sinn Tjald- búSarsöfnuSi, fólki og fé, eignum og ítökum í föstu og lausu. Fyrri hluti þeirrar sögu er sagSur í þrent- uSu riti, (TjaldbúSin er samiS var af séra Hafsteini Péturssyni og gefiS út hér í bæ á árunum 1 898 til 1899 ogíKhöfn 1900—1905) en síSari hlutinn er sagSiur meS málaferlunum og því sem gerst hefir nú í síSustu tíS. ÞaS væri oflangt mál aS ætla aS ryfja upp alla hina fyrri ára sögu, en geta má hins sem gjörst héfir nú síSustu ár, í fáum orSum, þó búiS sé aS skýra frá því margsinnis, ef ein- hverjir eru enn er ekki hafa fylgst meS eSa veitt því máli eftirtekt. ÞaS er þá fyrst aS byrja meS því er TjaldbúSarsöfnuSur verS- ur prestslaus, er séra FriSrik heit- inn Bergmann andast snemma aprílmánaSar voriS1918, aS byrj- aS er á því aS lokka söfnuSinn til þess aS samþykkja þaS ráS aS | Lút. K.fél. Isl. í V.lheimi 1918, bls. 59, stendur: “Þá lagSi Dr. Brand- son fram þessa tillögu til þings- ályktunar: MeS því aS TjaldbúSarsöfnuS- ur í Wpeg hefir leitaS fyrir sér um sameiningu viS Fyrsta Lútreska söfnuS í Wpeg, og meS því aS TjaldbúSarsöfnuSur gekk úr Kyrkjufélaginu út af ágreiningi viS KyrkjufélagiS, þá kýs Kyrkju- þing þetta forseta, vara-forseta og skrifara Kyrkjufélagsins, til þess aS vera sem nefnd fyrir hönd Kyrkjufélagsins í ráSuim meS hlut- aSeigandi söfnuSi í þessu máli. ' Tillagan var samþykt í einu hljóSi.” MeS tillögu þessari var þá þessi innlimunartilraun fyrst gjörS heyr- in kunnug. I nefndinni frá hálfu Kyrkjufélagsins voru skipaSir, sem tillagan gjörSi ráS fyrir* Séra Björn B. Jónsson, séra Kristinn K. Ólafsson og séra FriSrik Hall- grímsson. Átti nefnd þessi aS semja viS TjaldbúSarsöfnuS og náhonum inn í Fyrsta Lút. söfnuS, oig saimdi í því skyni yfirlýsingu "sem veriS gæti samkomulags- uS frá Fyrsta Lút. söfnuSi, þeir Dr. Brandson, Hon. T. H. John- son og herra Jón J. Vopni til þess aS ganga frá fuLlnaSarsamningi um innlimun Tjald'búSarsafnaSar. Er nú daufar urSu undirtekitir meS veizluhaldiS, gengust þeir fyrir málinu, svo aS samþyktum varS. Var nú ákveSin þessi þakkar- gjörSáhátíS “á hverri Fyrsti Lút. söfnuSur skyldi eta sig inn í Tjald- búSarkyrkju og uppeta hinn ulm- komlausa TjaldbúSarsöfnuS.’* En áSur en því gæti framfariS, kom þröskuldur í veginn. Hin skæSa drepsótt er nefnd er “Spanska veikin" kom ti'l bæjarins, og til aS hefta útbreiSslu hennar var gripiS til þeirra úrræSa aS banna öll sam- komuhöld, og hélzt bann þaS fram til byrjun deseimber mánaSar, svo ekkert varS úr veizIufagnaSinum. A3 banninu loknu var aftur tekiS til fundahalda og var þá mótspyrn- an gegn innlimuninni orSin svo megn aS hinir fáu sem henni voru fýlgjandi sáu sér ekki fært aS halda Lengra í því efni og endaSi þar meS sameiningartilraunin svo nefnda, og var þó reynt aS hefta öll önnur imál fyrir safnaSar- fundi komu, en einkum þau aS söfnuSur þessi sameinaSist Uni- tarasöfnuSirium. eSa héldi áfram grundvöllur og miSaður viS þaS aS starfa sem sérstakur söfnuSur er minst yrSi krafist, til þess söfn- uSir eSa einstaklingar gæti staSiS í Kyrkjufélaginu,” sem Kyrkjufé- lagsforsetinn kemst aS orSi í árs- skýrsLu sinni sumariS eftir (GjörSabók 1919, bls. 11). Allir muna eftir hversu þessi “samkomu ganga inn í Fyrsta Lút. söfnuS, lags-grundvöllur hljóSaSi; var meS þeim loforSum aS skoSanir þær, sem frjálslyndu söfnuSumir voru reknir fyrir, úr kyrkjufélag- inu.skuli viSurkendar innan kyrkju félagsinsj AS verki þessu störfuSu leiðandí \ menn úr Fyrsta Lúterska söfnuSi, en mjög á leynd í fyrstu. Héldu þeir fund um þetta meS nokkrum mönnum úr fulltrúanefnd Tjald- búSarsafnaSar suSur í River Park, í maímánuSi jþá um voriS. Gekk á þessum leynifundum og ráSa- kruggi fram undir kyrkjuþing þá um ^umariS. Ekkert fékk safnaS- arfólk aS vita um þetta hvorugu me8:in. Mál þetta mátti ekki verSa hann þannig orSaSur aS í fljótu bragSi mátti virSast sem einskonar frj álslyndis yfirlýsing, viS þaS sem KyrkjufélagiS hafSi áSur hald iS fram, en þegar betur var far- iS aS lesa ofan í kjölinn, var alt innantómt orSagjálfur er þýtt ga! alt og ekkert, eftir því sem hver vildi leggja skilning í, sannarlega vél til þess lagaSur aS vera tálbeiita fyrir TjaldbúSarsöfnuS, er ætti aS teygja hann meS inn í NorSur- söfnuSinn. Þó kom þaS broslega atvik fyrir aS árinu á eftir ( 1 9 19 ) hafnaSi KyrkjufélagiS sjálft þess- um smíSisgrip, sem einskonar axarskafti er væri hvorttveggja, aS seilast eftir ti'l "sameiningar”, en ekki almenningur safnaSarins! — AS Unitarar létu sig mál þetta skifta, eftir aS svo var komiS er ekkert undrunarefni, þó læknirinn segi, “aS mörgum gæti ékki ann- aS en fundist aS afskifti þeirra af málinu út af kyrkjueigninni, væri óþarílega mikil”. Eftir aS búiS var aS stefna þeim fyrir lög og dóm, aS undirlagi lögfræSinganna er meS máliS fóru fyrir minni- hlutann, gátu þeir eigi apnaS en mætt fyrir réttinum og haft af- skifti af málinu eftir þaS. AS draga Unitara inn í máliS var auSvitaS fyrirfram ákveSiS. Haft var e’ftir einum mikilsvirtum NorSursafnaSarmanni, aS mál þetta væri imilli trúarstefnanna, hinna Lútresku og Unitarisku, meS öSrum orSurn “rétttrúnaSarins” og hinls frjálslynda kristindóms. Enda sáu þaS allir, og vér erum alls eigi aS sakasí itm aS vér vor- um lagSir undir málsókn meS fólki því sem vildi hafa samtök meS j oss. En hitt væri mannlegra afj þeim sem beinan eSa óbeinan hlut áttu aS því, aS gangast nú viS því, j en vera eigi aS reyna aS breiSa yfir þau afskifti, ihina gátslitnu út- burSardulu skynhelginnar. Eftir aS imálsóknin var komin af staS, tekur Hjálmar A Berg- mann aS sér aS saékja máliS á hendur trúbræSrum áínum og fá þá dæmda réttlausa fyri vántrú, fyrir þaS, aS þeir héldu því fram aS trúarjátningarnar væru ekki ^ bindandi, aS biblían hefSi aS geyma, en væri ekki bókstaf fyrir bókstaf guSs orS, aS framför ætti aS eiga sér staS innan kyrkjunnar <3g hún ætti ekki aS vera rígbundin viS LiSna tímann. MeS honum var lögmaSur er Lennox heitir, úr lög- fræSingafélagi þeirra Rothvells, og GuSmundur A. Axford fónó- grafsali — og LögfrlæSingur. Var hann aSállega þar til þess aS leggja af eiSa í vitnastúkunni og færa til blöS. ÞýSa réttargögn,! fundarbækur, og yfirfara þýSing-' ar tók Herra Magnús Paulson aS , sér, bókhaldari á skrifstofu Roth-' vrells, og einhver fremsti og mest- ráSandi maSur í Fyrsta Lút. söfn- uSi. Fórum viS saman yfir þý3-| ingar allra þessara skjala og samdi vel nema út af þýSingu ‘samkomulagS-grundval’ar’-greina kyrkjufélags prestanna; Ihann vildi þar þýSa orSiS “óyggjandi” meS orSinu “infallible”. Hvern hlut meSIimir Fyrsta Lút.safnaSar hafaj átt aS dómsúrtlitin urSu þau sem raun varS á, höfum vér ekk- ert aS'segja, en þess gat séra FriS- rik Hallgrímsson í samtali viS Jó* hannes Gottskálksson í hausti var, aS Tómas H. Johnson hefSi sagt aS KyrkjufélagiS yrSi aS náTjald- búSarkyrkju hvaS sem þaS kost- samþykti meS tveimur þriSju at- j aSi. Þetta var eftir aS málinu var kvæSa meiri hluta.sameiningu viS j vísaS tiL LeyndarráSsins í Lund- Unitara söfnuSinn á fundi er 'hald- únum, og hafSi hann orS á því, inn var um miSjan maí 1919, er j hvort ekki væri hægt aS hafa upp straj; byrjuS málshöfSan á móti samskot til aS senda Hjálmar meS meirt nluta safnaSarins. ‘Voru eitt- j þfeS til Englands. hvaS um 1 8 manns hafSir upp í Eftir aS málsókn lauk,' og dóm- nóg til þess aS strjúka öll ítök meiri hluta safnaSarins af eigna- rétti hússins, ef annars væri nokk- ur, eSa dómi yrSi breytt, og enn- fremur til aS gjöra framhaldandi málsókn þýSingarlausa. FastaverS er sett $35,000.00 er svarast átti í vetur eru eigi taldir, aS heyra til söfnuSinum heldur synjaS allra safnaSarréttinda, hafi selt Fyrsta Lút. söfnuSi kyrkjuna meS öllu til- heyrandi og LóSarpartinum líka, fyrir $21,500. Eftir skýringu” Dr. B. J. Brandson er þaS aSeins fyrir þannig aS $15,000 væru borgaS- skuldum, sem fulltrúanefndin get- ir út í hönd, eS veSbréf gefiS fyr- u eigi komist hjá aS greiSa. MeS ir afgangmím, er borgast skyldi j öSrum orSum Fyrsta Lút. söfnuSi hiS 'bráSasta. Ekkert átti aS fylgja er fengin eign þeirra manna og kyrkjunni er inn í henni var nema kvenna í kyrkjunni, er dæmdir bekkir, og ek'ki 1 0 féta breiS land-! voru rækir úr söfnuSinum, þeirra spilda er tilheyrSi kyrkjulóSinni manna og kvenna er reknir voru en ihafSi eigi veriS veSsett upphaf- meS váldi af fundi safnaSarins lega. FastaboSi þessu “var iheiLdiS s’Sastl. 'vetur, fyrir alls ekki neitt. leyndu og mátti enginn skýra frá Njóti þeir þá sem þeir fengu, iþess því fyr en uppboSinu væri lokiS. munu flestir óska. En fáheyrS aS- Fyrir hönd meirilhluta safnaSar- j ferS er þetta, til aS 'koma sér upp ins voru boSnir $21,000.00 í bænahúsi! ÞaS er, ávöxtur þeirra kyrkjuna af Hannesi Péturssyni, | kristindómsstefnu sem kyrkjufé- en boSinu hafnaS. lagiS er orSiS flækt ^og þorri al- Lét nú umboSsmaSur lánfélags- j mennings innan þess felag3 er heft- ins sam svo, aS nú gæti hann fyr- j ur í, sér óafvitandi. Hér fyrr á ár- ir hönd félagsins sel’t kyrkjiuna, án j um þegar menn voru aS^ ganga frekari vafninga, fyrst til einskis nærri sér, til þess aS korr.a upp hefSi komiS meS uppboSiS, og kyrkjum, lá þaS á tilfinningu fjöld bauS Mr. Péturssyni aS semja viS j ans aS þau hús væri tvöfalt hilg- hann um þaS næstk. mánudag. ari fyrir þaS aS þau hefSi koa.aS Var svo samtal um þétta viS um- aerin afsöl, aS þeir sem þar komu boSsmanninn mánudaginn hinn 8 nóv. og samningar gjörSir er gjör- ast áttu skriflega og afhendast saman gætu haft þaS á samvizk- unni aS fyrir hverja fjöl, hvern stein, hvem nagla 'sem til þeirra daginn eftir. SöluverS átti aS vera húsa hefSi fariS, hefSu þeir borg- hiS sama og boSiS hafSi veriS, $21,000, fyrir kyrkjuna, auk org- eU og innanstokksmuna og LóSar- ttsins sem undanskilinn aS af sínum smáu og þröngu efn- um. Þá bygSi kyrkjulega starf- semin á trúar sannfæringu, þá var Liyrkjulega baráttan sprottin af eins og hann hafc5i veriS, og duld ist engum aS þaS var undirróSri aS þakka aS norSan. HvaS eftir annaS átti aS reyna aS koma þessu Fyrsta Lútreska innlimunarmáli aS þótt búiS væri aS kveSa þaS niS- ur. Unglingar innan “TjaldbúS- arsafnaSar” voru æstir upp til þess aS vera meS því, er tæpast báru þó skyn á hvaS þaS þýddi, og nokkrar eldri konur, er þó voru því mótfál'lnar í hjarta sínu. Þegar svo loks aS söfnuSurinn Dfettsins sem undansKilmn var. Fylgja átti borgun nokkur þá stray skoSunum er áttu bjargfastar ræt- en alt aS greiSast innan 30 daga. ur í hjprtum manna. — En nú, — En morguninn eftir er til átti aS — nú eru komnir nýjir siSir meS taka, gengur umboSsmaSur á bak nýjum herrum. Trúmálábaráttan allra sinna orSa, og segist eigi geta^ eigi l'engur háS fyrir skoSanamun tekiS þessum samningum, því aS heldur fyrir einhver önnur gaéSi. í milli tíS thafi hann selt Dr. B. J. j MeS þessu sem aS fr t.j er Brandson veSskuldina gegn kyrkj- sagt, sýnir sig þá bezt hvort “eng- unni og hafi því lánfélagiS ekk- j inn úr Fyrsta Lút. söfnuSi, ha:i ert meir yfir þessu aS segja. veriS beinlínis eSa óbeinlínis riS- Þegar nú svo vár komiS var um in viS TjaldbúSarmákS." Afsak- tvent aS ræSa, fyrir þeim sem anir í beim efnum og vol þaS og keypt hafSi, aS taka lögtáki fyrir j víl undan rógi er íorkólfar safn- veSinu, eSa lána þeim sem eftir dómsúrskurSi taldist enn aS vera aSarins hafi orSiS fyrir út af þvf máli, breyta dkki skoSunum LAND TIL SÖLU 160 ekrur 1 míla frá bænum Wynyard, Sask. þaS aS stefna félagssystkinum sín- um og biSja dómstólana aS gjöra þau réttlaus, og ræk úr söfnuSin- um fyrir trúvillu, — fyrir aS halda viS þá kenningu sem söfnuSurinn ar voru feldir yfir meiti hlutanum og hann rekinn úr sínum eigin söfnuSi og frá sinni eigin eign, fyrir vantrú, og hinum "kæru kristnu bræSrum,” fengin Nabots- söfnuSur, upphæSina og láta þá manna, né réttlæta þaS sem eigi svo selja. Var síSari kostprinn tek-j verSur réttlætt. inn. En nú stóSu margir í Tjald-! R. Pétursson búSarsöfnuSi svo aS þeir höfSu --------——o----------- látiS alt afskiftalaust til þessa. Voru ekki reknir úr söfnuSinum meS dómi, og töldust því góSir og j gildir meSlimir. Vildu þeir nú aS ! fundur yrSi haldinn, og þessi hjálp læknisins, er hann ‘hafSi hlaupiS 'Lanc]i minn ef land þig vantar undir bagga meS söfnuSinum og ]ancl eg hef] aS bjóS? þér> frelsaS safnaSareignina úr greip- ]andiS þag er ét álandi, um lánfélagsins, væri notuS, kyrkj þar JancJar eru alt í kring. an opinberlega auglýst til sölu og seld hæstbjóSanda. Þetta sýndistj sanngjarnt, en forkólfar safnaSar- brotsins er alt höfSu nú fengiS í j sínar ihendur litu öSru vísi á. Fund j vilduyþeir ekki kalla, én eftir aS ! þeim barst áskorun meS undir- skrift margra manna um aS kveSa til fundar, boSa þeir ársfund Tjald [ búSarsafnaSar, í litlu loftherberg úppi á 8. gólfi L einni stórbygg- ingu bæjarins (Paris Building) á skrifstofii fónógrafsala Herra GuSm. Axfords, áS kveldi þess 28. jan. s. 1. um mílu vegar frá hinum venjulega samkomustaS safnaSarins. Þótt þetta væri ný- breytni eigi lítil, komu um 25—30 manns til furtdar á tilsettum tíma en var varnaS inngöngu á fundar- staSinn meS vopnaSri lögreglu og Lysthafar snúi sér til KR. PALMASONAR Wynyard, Sask. — P. O. Box 1 22 (31—33) Nýr lsmpi brennir 94% lofti. Er kMrl n rafmntrn og r*». Ný tegund af ollulampa beflr nýleira verítl fundin upp, sem gefur undursam- lega bjart og fagurt ljós, Jafnvel betra en gas eBa rafmagnsljós. Umpl bessi hefir verifl reyndur af sérfreáingum Bandarikjastjórnarinanr og 35 helztu hóskólum ríkjanna, og geflst ágætlega. Lamplnn brennur &n lyktar, reykjar eCa hávafla, og er I alla staál tryggur og ábyggilegur. Hann brennlr 84 pró- sent af loftl og 8 prósent af venjulegrl stelnolu. Uppgötvartnn er Mr. T. T. Johnson, StO Donald St., Winnipeg, og býjjur hann ats senda lampann tll 10 'daga ð- keypls reynslu, og Jafnvel ah gefa oinn lampa mefj öllu i hverri bygfJ þelm mannl, sem vill sýna hann ötJr- um. Skrlflb i dag eftlr upplýsingum. SpyrJltJ elnntg um hvernlg hægt sé afJ fá umhotJ &n reynslu, sem gefur frá $260.00 tll $600.00 1 laun á mánnhl.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.