Heimskringla - 26.10.1921, Side 2

HEIMSKRI&GLA
WINNIPEG, 26.QKTÖBER 1921
Railsösóknaferðir
ogog fundir
Pkiilííiald.
** W.aAflftngTjrinn af fefíinni
vert af kalkstensbrotum og silfuT-, alt þetta umstang yrcSi að nokkru
bergi og byrjar hvorttveggja um gagni.
300 fet yfir sjó, jafnvel neðar. . | Hver árangurinn verður af
Ekki get eg sagt meS vissu, hve; starfi mínai og ferSum síSastliSiS
mikiS at kalk,.=i„i W, fcfc vií (jö,Si„„ og aos.u, ,ekin„ okt.
fmst par i fjallmu, þvi eg hafSi aS Þeystareykjum, veit eg ekki
hvorki hentug áhöld né sprengi- enn> en eg >et hér eftirfylgjandi
efni né fylgdarmenn, til aS rann-1 yfir!it yfir þaSi sem eg safnaSi á
saka þaS til hlítar. Til þess þurfa þeim ferSu,m.
þrír menn aS vera saman, því! c. - , . ...
. Skra yfir leir- og steintegundir,
rjallio er bratt, og þurra þeir ao , c. t ,
, , • oc, , J, . sem es oefi safnaS siSan í júlí s.l.
hara jarobor, kaöalstiga, grjotax- t ,
. r . ri ^ I sent ernarannsoknarstofu Is-
steintegunda, sem egl ‘r’ apr?**efm fL meS ser 0g land
vera sjalhr verkhygmr og gaetmr
J þeÞf?é&sfeí¥í ferS safnaSi eg nokkr-
'tflífififéftSrttegundum og eru eftir-
sýnishorn af þeim hin
•*' ‘^léíztu:
(rauSi) frá Hofteigi, tekinn 19,
okt. viS bæjarlækinn.
Nr. 109 b. — “RauSi” frá
Arnarstapa í LjósavatnsskarSi
Frá Gimli.
geri -eg t:l aS hressa upp hjá þeim
samvbkuna, og sýna þelm, al
ekkavt kjökurhljóS sé á ferSinni.
VéétfjörSum síSastliSiS ■
menn.
s í Rvík til prófunar:
Nr. 85. — Leir frá jörSinni
.' Bjarg í KræklingahlíS, tekinn í
^«T»^ Sém eg sendi efnarann-, AS öllu athuguSu held eg ekki , , , , . . , . ,
- -vaMatafetofá Islands til prófunar! te]jandi á aS þar í fjallinu finnist ^ sunnan bæinn a
allra bezta, sem finst af silfurbergi
því silfurberg getur orSiS tor-
fengnara og um leiS dýrmætara
en iþaS hefir veriS hingaS til. Is-
lenzkt silfurberg er viSurkent
iS notaS til vísinda áhalda.
RannsóknarferSir síðastl haust.
I Eftir aS hafa hvílt mig nokkrar
vikur og gert grein fyrir ferS
l£,rt:' SÍSSáSfllSiíiri ágúst. Talan er áfram
J.aitJiaíld fjjffrfy*rri listum.
Nr. Nýi. öfþ.' Hvítur kristalliseraSur
b''!%láftS*t"eÍnni,c ‘ (calcium carbonál)
1 lájf' eSa 14. júlí, í gils-
-’í: VTtflyfl#þhökkru hér um bil 21/^ km-
' 'dfyr#ln%úhnan bæinn Djúpadal,
io -i'í!#öát8ffv4rt í fjalli því, sem geng-
'**r tí4- tvLáúSurs milli Gufudals aS
’Véseffth Qg'ÐjúpafjarSar aS austan
Nr. js^2. 85i;“Svartur, linur steinn
C^^lrtR-kíd • 2% tekinn í SkerSings-
rríaí^hShlándi, í árfarvegi nokkrum
vjS ■v^írf<éS‘SamannaVeg í Reykhóla-
• •Av^tb'telartir Kristj ánsson, verzl-
' •'öháftHáSur á Hólmavík safnaSi.
Nx. N$3- 8Í. DökkrauSur steinn,
,;*'r*>|>ftit f&f' öjargi, 5 ten.m. á stærS,
rétt viS alfaraveginn
C'fftí&éVfegar milli IsafjarSar og
; lníN^t#dalsí' Tekinn 20. júlí s. 1.
®j£rgiSe> ’hef ir komiS ofan úr
' fetlðþftBÖöfidunum þar efra. j vikur og gert grem tynr
^r- Ú4! LifrauSur steinn, hvít- j minni til VestfjarSa, bjóst eg ti-1
« tw'ííri§áriS, tekinn viS Reykjar- aS skoSa helztu leirlög hér í grend
brf[öi% 221 júlí s. 1., samskonar semj inni og sjá hvort nýtileg væru tíl
.f:júg;$ótíS kíö^löppunum rétt fyrirj múrsteinsgerSar, ef ekki væri unt
•ihrrifyjífrstíjgstáli Brekku í Gufudals- \ aS búa til cement vegna kalk-
* ^tókn. | leysis.
;*-al teátlíStéinsæSin, sem er nr. 81 Á leiSinni frá IsafirSi til Ing-
i-h, ftó, er held eg hin sama ólfsfjarSar hafSi eg talaS viS hinn
‘1 cPrLTharoddsen segir frá í
vsteýsíiff|f4i>lands, útg. 1911 ,þó æS-
h" 'Íí[8Íi^§lstálsvert öSruvísi en hann
>'^íáegijf. ríf!nýnefndri Lýsingu 2.
bí^ 4324 getur aS lesa sem
iVig^gir:
^ :bVi^ÍuÐjúpadal t Gufudals-
*r’k%ólfií, ^ áS vestanverSu í fjalls-
ialíikiS af kalki og silfur-
*irr®efgSPfryþrungum og rifum í blá-
£rýtfcr£í?fSftífrian á þessum kalkspath
jariné*rrrrær frá norSri til suSurs,
efe hallandi til vesturs, er gerSar eSa múrsteins. Félst eg á
'sfÖnstaSar eins og samtvinn- þá tillögu. Og nokkru seinna þeg-
a^aiSSl31fffyrgar sprungur og sundur-! ar Helgi kom aS vestan, kvaSst
irn‘€tnbla^íKlgrýtiskaflar innan um hann skulu finna nóg kalkefni til
" ‘kkíilki6).la0fan til kvíslast úr hon-j cenments-vinslu, ef eg vildi sjá
‘Sn WftP^Sffiæriri gangar. Kalk Jþetta J fyrir nægum leir. Mér þótti þetta
A* "‘lyén^fíVHfrftfn neSst í gilinu, 300 fet hreystilega mælt og játti því, aS
rfB, í@i gangurinn nær aS öll- leggja alla stund á þaS aS íinna
•«n iíftf'lHifffHtím þvers upp úr fjallinu
*« ^g^Vförist 3—4 ,feta þykt. Þeg-
*r 'á^'ofer‘kémur, fer aSalsprungan
*S W4fV&íast.
meÍT en 500 teningsmetrar af kalk
steini og silfurbergi, en af því finst
talsvert innan um kalksteininn.
En þaS svarar til 1350 smálest-! móunum *** utan Bjarg á 2
um. ESlidþyngd hreins kalksteins
(CaC03) er 2,7.
En hvaS sem því líSur, þá ej Nr' 87‘ ~ Leir frá s5mu förS
óefaS svo mikiS til af kalksteini j *ekl"° S‘ 1 okt niSur stó á
og nýtilegu silfurbergi þar í fjall-j ^0 ,m* vegalengd.
inu, aS vert er aS láta rannsaka! Nr' 88‘ ~ Leir frá SílastaSa-
þaS ítarlega og um ieiS hirSa þaS landl’ teklnn S*L októb« á sjáv-
4 feta dýpt.
Nr. 86. — Leir frá Blómstur-
vallalandi, tekinn 15. okt. s.l.
-8
feta dýpt. LeirlagssvæSi 85x
1 70 m.
Nr. 87
Nr. 109 c. -- “RauSi” frá Ak-
ureyrar brekkunni sunnan viS
Torfunefslækinn, skamt fyrir sunn
an Stóruvelli.
Nr. 1 I 0. — Sandur úr Leirunni
frá húsi Þ. Th. gullsmiSs alt suSur
aS gróSrarstöS, tekinn á 2—6
feta dýpt, snemma í nóv. sl.
Nr. 111. — Brennisteinn (Sól-
fírblómi) frá Þeysta-Reykjum,
tekinn viS stóra hverinn norSan
viS sæluhúsiS 24. okt s.l.
Nr. 1 1 2. — Sandur frá Reyk-
3 hóli í Fljótum, afar fínn, fenginn
frá Stefáni járnsmiS hér á Akur-
eyri.
Öll þessi sýnislhorn hefi eg
arbakkanum, 3—8
Nr. 89. -- Leir frá Glæsibæjar-
landi, tekinn 16. okt. s.l., skamt
fyrir sunnan verksmiSju-rústírnar
hreinast og bezt í heimi og er mik á ^ ^ feta á ^00 ferm.
svæSi.
unga námafræSing Helga 'Her-
mann, enkum um þaS hvernig
bezt væri aS haga rannsóknum
þá um sumariS og á komandi
hausti. KvaSst hann ætla aS
skoSa skeljasandinn á P atreks-
firSi o. fl. þar vestra og síSan fara
Nr. 90.
Leir ifrá SySra-
ÞaS var í októbermánuSi á un- ' Þá seg:r sá til sín, sem í þaS og
aSsfögrum degi. Sólin var aS þaS skiftiS er duglegastur aS
ganga til viSar og gullfagur roSi f6gja æfintýri- Þá er næst aS
hennar breiddi töfrandi Ijóma yf-
kreíja mig um fréttir faS utan,
«r
ir skóginn, sem þá hafSi búist hin
bsenum, og hvaS helzt úr blöS-
unum: — En eg hafi alla tíS ver-
um^ fegursta búninéi, er hann átti' iS kIaufi aS gegja fréttir nema ag
til 1 ei§u sinni- Trén stóSu ýmist mega búa þær til sjálfur. — Einu
meS ljósrauSum, dökkrauSum og sinni sagSi eg þeim, aS nú hefSi
hárauSum blöSum. Sum voru eg ekkert scrstakt séö á leiSinni
þau skreytt ljósgulum, dökkgul- utl’ nema ble3sa'öa konu, sem
um, grænum og bleikum blöSum. be'®' kynt ofurlítiS bál, setiS á
h • i .. , .. f kassa og haft fæturnar í eldinum.
— Panmg buinn þetta fagra
i ,.l Hamingjan goSa, þetta getur
Kvold breiddi skogunnn hedlandi, ekki vefiS satt ” sögSu þeir
íaSminn á móti mér. Eg stóSst alveg 8att,” sagSi eg. “Ja_____a.
ekki töfraljómann, tók hattinn Hafa fæturnar í eldinum! ÞaS er
minn og gekk í áttina frá vatninu, Rn meira,” sögSu þeir undrandi;
þar til aS eg var umkringdur á aila; “hún héfir ekki veriS meS öllum
merkt og búiS um í baukum ogí ve^u* hinum fögru trjám, sem mjalla. Ju meS ölum mjalla
kössum, tvö af hvorri tegund.
AnnaS þeirra hefi eg sent Efna-
rannsóknarstofu Islands, en hitt
„ m' yHr,sjo a hvort þau enn hafa veriS prófuS,
l—'Om. dýpt og 30 m. vegalengd.
en bréf frá Helga Hermann viSur-
kennir móttöku þeirra s.l. des.
Skömmu eftir aS eg kom úr
vesturförinni, sendi eg dr. Bög-
gild, gætir steinasafnsiris viS
Kaupmanahafnarháskóla, 7 sýnis-
þorn af steintegundum, nl. nr 5 7
Krossanesi, tekinn skamt fyrir ut- brendan og óbrendan (sandstein)
an síldarverksmiSjurnar, í sjáv-
arbakkanum, 3—10 m. yfir sjó á
2—6 feta dýpt og 40 m. vega-
lengd.
Nr. 91. — Leir if rá Y tra-
Krossanesi, tekinn okt., skamt frá
sySri landamerkjum, í sjávar-
bakkanum á 2—5 feta dýpt.
Nr. 92. — Leir frá Galmars-
stöSu,m í Amarnesshreppi, tekinn
18. og 19. okt. á sjávarbakkanum
rétt viS lækinn, á 2—5 feta dýpf
og 20—30 faSma vegalengd; leir
þessi er dökkblár á lit og mjög
mjúkur átekta.
Nr. 93. — Leir frá Arn**"
75, 76, 81. 82, 83, 84, og
hálfum mánuSi seinna, 2 7. ágúst
1920, sendi eg sýnishorn þau, er
eg hafSi safnaS s.l. júl.í, til Rann-
sóknarstofunnar í Rvík.
Október s.I. barst mér bréf frá
dr. Böggild, sem segir aS nr. 5 7
grái sandsteinninn frá Tjörnesi,
dugi líklega til bygginga, ef hann
sé allur eins og sýnishorn þaS, er
voru eitthvaS aS tala sín á milli, J og heilsaSi mér glaSlega; hún var
og hvísluSu svo þýSlega hljóS-; aS svíSa kindarfætur.” sagSi eg.
skrafi sínu hvert aS öSru. MikiS ' — * O, ólukku þrjóturinn,” sögöu
geymi eg til athugana Yeit ekki [ var um aS vera fyrir þeim öllum, þeir; og svo var fariS aö hlæja og
og mikiS af þeim var dottiS til skrafa fleira* —
jarSar, sem aS mintu á þaS, aS; Næst kom eg upp á neSra loft-
haustiS væri komiS, og lífskraft- iS; þar er flest af göihlum konum
urinn til aS standa hraustlega á saman komiS. Þegar eg geng þar
móti haustvindunum, væri farinn um aSalganginn, sem er nokkuS
aS þverra. Þegar eg sneri mér oft á dag, er oft kallaS til mín aS
viS aftur til heimgöngu á moti fá hagrætt glugga, fá vatn aS
austri, blasti viS vatniS spegilslétt drekka, setja rétt klukkuna og
og fagurt, aS sínu leyti eins og annaS smávegis, sem mér þykir
skógurinn, minnandi á eilífa kyrS vænt um aS geta gert fyrir þær.
og rósemi. — Þar niSur viS vatn- þessa. biSja þær mig> af þvi eg
iS blasti einnig viS augum stein- skifti mér meira af ö]lum en al]ir
byggingin Betel, þar sem eg var binir gera_ aS undanskildum for.
nykominn frá. Byggingin var einn stöSukonunum. — 1 öllum her-
ig kyrSarleg og þögul aS sjá.
Þ?r inni var einnig haustiS aS líta getur veriS _ _______
Mörg tré, sem áSur höfSu staSiS eittbvaS veriS aS starfa.
blómleg, en nú mist skraut sitt alt
og kraft til aS veita haustnæS-
, .. r . . ingnum h.asta, sem elli hdjtir
eg sendi, og nog se tíl at honum;! ,. £, .
um hin sýnishornin segir hann lít-1 ™° ar attl 1 a eima mor8 þvegiS er; og svo tæja, prjóna og
iS, nr. 81 sé hreint kalkspath og ,brCy'feg’ yiT1‘St raUna. ?f.g CSl’ ^æfa £inkum beir blindu. Á
svarti steinnmn ekki graphit. Eg !
veit af bréfum frá þeim Helga1
bergjunum, þar sem gamla fólkiS
á fótum, er einlægt
Gömlu
mennirnir sem ekki geta unniS ut-
an húss, snúa þvottavindum, og
bjóSa þann dag velkominn, þegar
Hermann og Gísla GuSmunds-
tekinn 19 s.m. úr gryfju skamt syni, aS öll sýnishornin, sem eg
fyrir sunnan bæinn, á 2—5 feta
austur um land og mæla Helga- dýpt; samskonar leir hafSi veriS
staSanámuna. Þætti sér því bezt notaSur í reykháf þar heima.
ef eg vildi athuga sem mest leir-
tegundir og leirlög, sem aS fá
mætti hvorc heldur til cement-
Méijvfef.
heíir gengiS jafn rlla aS
,»ki 1 ij}Ss%es(sa frásögn eins og aS
^ftnfifAkfkspath ganginn, sem
banirdh?i&efe- frá. En eg held aS lýs-
iÁ^^nroíðddsens sé röng.
*-v 5t ifer þaS, aS DjúpifjörSur
6iS«lfeg<af18eihS og landkortiS sýriir,
næfftotfe¥f°beint
gnægtir af leir, sem nota mætti
til múrsteinsgerSar og til steinlíms
L.ét eg því einn ibezta járnsmiS
Akureyrar smíSa imér jarSbor 6
álnir á lengd og fór undir eins og
mestu heyönnum og síldarvinnu
var lokiS, aS leita nýtilegra leir-
laga hér nærsveitis.
Hinn 15. okt. gat eg Ioksins
byrjaS steinaskoSanir fyrir álvöru
Fór eg því aS ný út aS' bænum
'Nr. 94. — Áþekkur leir tekinn
sama dag úr nöfunum þaT ytra, 4
— 1 0 m. yfir sjó á 2—5 feta dýpt.
>Nr. 95. — Komóttur leir frá
Hofteigi í MöSruvallasókn, tek
inn 19. okt. skamt frá bænum á
2—4 feta dýpt.
Nr. 96. — Leir frá EinarsstöS-
um í Reykjadal, takinn 26. okt.
skamt fyrÍT vestan túniS á 2—5
feta dýpt.
Nr. 97. — RauSur leir frá
Þeystareykjum, tekinn 24. okt.
nálægt yztu hverunum á 2—5
feta dýpt.
Nr. 98. — Mógulur leir frá
sama staS, tekinn sama dag á 2—
4 feta dýpt.
Nr. 99. — Guhir leir frá Stóru-
Reykjum í Reykjadal, tekinn 26.
okt. s.l. á 2—4 feta dýpt.
Nr. 100 ____ Gulur leir frá
aS öii 1ín°rður °g suSur; J Bjargi og hafSi unglingspilt meS þeysta-Reykjum tekinn 24. okt. á
8S 811 gil beggja vegna viS!-— Df • ’
— „ mér. BoruSum viS ifyrst, þar sem
‘'-‘Irafrfl, Jþó einkum austanmegin, j viS höfSum tekiS leirinn s.I. ágúst
jt.l vjsty’fe^turb]1-s fjaj]sins austan alt aS 5 fet niSur, en þá kendi
me^ftegár,^l?ggja næstum í austur og! vatnsæSa. SíSan boruSum viS á
1'estV&stU?.l,5ái aS vestanverSu liggja þremur stöSum í mónum fyrir ut-
^SÉíWgl^ekiS frá vest-norS-vestri
lí‘ 'tí^stáf6kí'-áuS-austurs. 1 öSru lagi
beK *þ«ki5 -■ ‘íhginn þar viS íjörSinn
neinflefe^%íkæS, vestanvert í neinu
^‘'fjSÁi^ií^'aSra kalksteins- og silfur-
t>er^5@f\f§i,ráfnu en þá, er viS Halldor
*ko4kásös um.
KaIiKáfkæS sú, er viS Halldór
*ko4kfeSnSu!iú, byrj
an girSinguna, n.l. í Blómstur-
vallalandi og fundum þar góSan
leir á 2—8 feta dýpi og því betra
sem lengra kom niSur. SvæSi
þetta er h. u. b. 85x170 m. i
= 14450 fermetraT á stærS. Ger-
andi ráS fyrir aS leirlagiS sé 5
fet (þ. e. 11/^ m.) á þytkt til jafn-
aSar, þá er þar nálægt 20,000
. jar sem sagt í gili
*kar8£a!ði1í:iTyHr sunnan bæinn Djúpa-[ ten.m. af ifeitum, fíngerSum leir
^ ’dal11 full 500 fet yfir sjó.
^Síefi&iiílstns er vest-n.-vestur til
^áhíffi^ateturs og er æSin í því
1—3 feta dýpt.
Nr. 101. — Blár leir frá Þeysta
Reykjum, tekinn sama dag á yfir
borSi hverflags, skamt frá Sælu-
húsinu.
iNr. 102. — Gulur Ieir frá Arn-
arstapa í LjósavatnsskarSi, tekinn
27. okt. s.1. á 0—2 feta dýpt,
samskonar og nr. 6.
Nr. 103. — Blár leir frá Arn-
arstapa, tekinn sama dag á sama
staS á 2—4 feta dýpt (samskon-
ar og nr. 7).
Nr. 104. — MórauSur leir frá
Yzta-Hver í Reykjahverfi, tekinn
sem mér virtist nýtilegur til múr- 25. okt. s.l. á 1—3 feta dýpt.
steins’ í Nr. 105. — Ljósgrátt duft frá
2ÍA-^31Á rie, r ------- - , NæstU . dagana eg Stóru-Tjörnum, tekiS s.l. sumar,
.. fet a t*ykt’ en b fet a ýmsa staSi meSfram sjónum frá
’■ ?,Hýþt Bg liggur þannig spölkorn [ Þorvaldsdalsá og inn aS Hjalt-
, ^ m ) uppeftir gilinu; þáj eyri. Fór þá austur aS Þeysta-
Avelhýferitlfl hún. En hærra upp í hlíS- reykjum og athugaSi leirinn um-
mW^líftir hér og þar í hvítar rák- hverfis þá, hinn 24. s. m. AS
11 °tt Vtý' ékellur af kalksteini og silf-j þ
**rbeSaAJ4i nít
fengiS þar 27. okt.
Nr. 1 06. — Móhella úr klöpp-
inni utan viS Húsavík, tekin 23.
okt. s.l. (samskonaT og nr. 76.)
Nr. 107. — Móhella frá HöfSa
sendi, kcmu til þeirra meS góSum
sk*!um og -aS þeir voru ánægSiT
meS umbúning þeirra. >Eg lét
reikning yfir ferSakostnaS minn
til VestfjarSa og yf-ir aS Þeysta-
Reykjum, fylgja, alls kr. 400, en
veit ekki hvort hann verSur borg-
aSur.
iBezt leizt mér á leirinn frá
SySra-Krossanesi, Bljómsturvalla-
og SílastaSalandi og frá Galmars-
stöSum í Arnarnesshreppi, hann
og leirinn frá Krossanesi held eg
bezta. AlstaSar eru góSar lend-
ingar rétt viS, þar sem leirlögin
finnast.
Hve mikiS fæst af leir nýtileg-
um til múrsteinsgerSar hér út meS
firSinum, þori eg ekki aS segja,
en mér er nær aS hallda, aS héSan
frá Pollinum og alt út aS ÞoTvalds
dalsá muni finnast 60—100 þús.
ten.m. nýtilegum hvort heldur er
til málsteins- eSa cementsbrenslu.
En 60 þús. ten.m. af góSum ó-
brendum leir géfa nálægt 50 þús.
ten.m. af brendum leir, eSa sem
nægir í 1 000 sveitabæi eSa meSal
íveruhús. Sé múrsteinn unninn
úr leirnum, þá gefur hver ten.m.
af sér nálægt 5—600 múrsteina,
en þeir seldir á 4 aura múrsteinn- J
geyma smátt skrifaS á litlu bréfi
mnan í einhverjum rauSa vasa-
klútnum. —
Er ekki hrygSarefni, segir
niargui, aS vita hvernig .',11;a get-
u.: fariS meS menn, sorfiS fast og
sáít aS þeim. — “En blessuS,
heimilinu eru alls 1 1 blindir. í
herlbergjunum þar sem gömlu
konurnar eru, sem á fótum geta
veriS, er stöSugt táiS, kemlbt,
spunniS, prjónaS og saumaS,
beett og gert vi«. Finst þeirrí þaS
eigi all-lítiS stytta tímann, þegar
, .... ,, þær kunna sér hóf en gleyma því
kæ'ra byggmgin þarna, sagSi eg
.. , , ekki, aö nu eru ekki stulkur, sem
viS sjálfan mig, “er hún ekki
gleSie'fni í mörgum skilningi, —
já, og í öllum skilningi? Er hún
veriS hafa”. — Inn í flest her-
bergin lít eg á hverjum degi og
, , . .*, , , . , , , stundum oft á dag. Ekki af því
ekki griðland fynr ymsa þa, sem * .. j-
.,, i , . , T , ao eg eigi nokkuo serstakt erindi
illa eru undir þaS búnir á einhvern
hátt aS mæta haustinu (ellinni).
— Er hún ekki, eins og allar slík-
ar stofnan:r, skýr vottur um vax-
andi mannúS og menningu? Jú,
í sannleika.” Og hún er eitt af
tækifærunum, sem guS er ein-
lægt, alstaSar og á allan hátt að
gefa börnum sínum, mönnunum,
til aS æfa kærleikann, hlúa aS
góSum tilfinningum og gera hug-
ann mildann, svo aS haustiS, sem
svo margir kvíSa fyrir aS þurfa
aS mæta, geti orSiS milt, fagurt
og unaðsljúft, eins og þetta haust-
kvöld. — Þannig hugsaSi eg á
leiðinni heim aftur, og þannig
munu allir hugsa. —Þegar eg kom
inn, gekk eg um allla ganga í hús-
inu hátt og lágt, Iauk upp mörg-
um hertbergjunum, sem ekki voru
opin, til aS segja eitthvaS viS
þann eða þá, sem inni voru. Fyrst
kom eg í eldhúsiS; þar voru fyrir
inn, eins og fyrir stríSiS, gera 20 i nokkrar gamlar konur, sem voru
^300-
-400 m. vegar. En
þ«eý' '‘kklksteinsæSar eru eflaust
'%æ“SP þýnnri og grynnri, en aSal-
kr.. Ætti |þ ví aS vera mögulegt
aS vinna meira en miljón kr. virði
af irnúrsteini úr leirlögunum, sem
eg sá hér út meS firSinum vestan-
vert; og fyrir utan alvík og aust-
anvert viS fjörSinn, úti í HöfSa-
hverfinu, má gera ráS fyrir aS þó
nokkuS finnist; en þar hefi eg
ekki skoSaS. Held eg því ó-
maksins vert, bæSi fyrir Akur-
eyri og bændur hér í grend, aS
láta prófa þenna leir, sem eg hefi
bent á, og reynist hann góður,
koma upp brensluofni og láta
brenna leirinn og búa til múrstein
úr honum. Ef .enginn hérlendur
maSur kann aS brenna múrstein,
aS hjálpa til meS uppþvott á boll
um og diskum. EldhúsiS'er sér-
lega rúmgott, bjart og fallegt hús, V1*
og eins og vant er, alt þar hreint
og reglulegt, — og þykir mér þaS
ávalt sú fegursta prýSi, sem nokk
urt herbergi, hús eSa bygging hef-
ir fram aS bjóSa. — Þar næst
kom eg inn í öldungadeildina, er
viS köllum. Þar eiga heima fimm
gamlir menn, allir yfir sjötíu ára
aS aldri, bg fjórir af þeim alger-
lega blindir, þrír þeirra búnir aS
vera þaS yfir 20 ár, en allir eru
þangaS, annaS en þaS, aS koma
og segja þá eitthvaS, ef aS í'búi
þess herbergis, eSa íbúar, hefSu
nokkuS gaman af þeirri litlu ibreyt
ingu, og ef svo væri, finst mér
þaS skylda mín, sem ekkert geri
allan daginn nema aS skemta sjálf
um mér. — En svo ber þaS einnig
viS, aS ef aS misbrestur verSur á
því og eg ekki kem þangaS, aS eg
fæ aS heyra þaS, hvort eg sé reið-
ur, eða aS eg sé öðruvísi en eg
eigi aS vera. Og þaS viSurkenni
eg hátíSIega, aS eg sé oft öðra-
vísi en eg ætti aS vera. En þann-
ig mega nú máske fleiri segja um
heim allan. En lítil afsökun er
þaS; aS minsta kosti þótti karlinn
enginn spekingur, sem sagði’
“GuSi sé lof aS einhverjir eru
verri en eg, og hamingjunni syng-
ist sálmur fyrir þaS, aS einhverj-
um líSur ver en mér”. — “Svona
eru karlmenirnir,” mundi máske
einhver af kvenþjóSinni segja. Þá
væri einhver af hinum partinum
til aS segja, aS þessi karl
mundi einhverntíma hafa veriS af
konu fæddur. Svona gengur þaS
hver þykist góður fyrir sinn hatt.
— Þessi litla grein átti í fyrst-
unni aSeins aS vera lítil hugleiS-
ing um fegurS haustsins þenna
dag, þegar eg gekk hér upp í
skógarjaSarinn. En af því aS eg
þa um leiS mintist haustsins hér í
húsinu (eg meina ellidaga okkar
gamla fólksins), cjatt mér í hug
fyrir þá, sem aldrei hafa komiS
geta og vilja: prjóna, þæfa og
rétt
r eirn ferS lokinni skoSaSi egJviS Mývatn, BárSur SigurSsson
upp a fjallsbrún, á aS: ýmsa staði hér út meS firSinum, sendi mér s 1 sent U' „■ *.,,•* * ■■ | - • pi • , .
---- — r ' oi • M senai mer 3.1. sept. pa ætti samt ekki ao vera omogu- ymislegft rleira gera peir, sem geta
fa S‘Cia!°arV,k °g aIt Ínn fyrir Nr- 108.,— Móhella úr brekk- legt aS fá einhvern til þess, annaS hrevft sig þaSan. — Vanalega
- -íru. C ar i a geta pess, aS unni lyrir ofan Akureyn, mest ná-! hvort frá grannlöndunum eÖa heilsa eg upp á þá með einhverri
, a ' m • æn ur mér Iaegt íjiafnarstræti 33, á 2—5 • Canada. Tilraun þessi ætti ekki nýrri oe; nýrri ekki silkimjúkri
.taka oe hiá\pir.i, 1>6 fa, dýpt. I k«Siu. •■Kon.iS L
'umir þeirra hafi hklega efaS, a# Nr. 109. a. ____________ Mý
þeir glaSlegir og ánægjulegir og ,.
eitthvaS aS gera; þeir, sem j,aS í mngfS’ aS lýaa okkar daglega lífi
hér á Betel, þessum blesaSa griSa
staS og skjóli fyrir haustnæSing-
unum, sem aS Veturinn sendir á
undan sér til aS boSa komu sína
’ ceSífirT nýnefndu gili. I skriSur
reít fyrr neSan giliS, finst tölu-
lyrarjam 1
(Framh. á 7. bl#.)'
sælir, hver lýgur nú mest?” ÞaS
15. október 1921.
J. Briem.
/