Heimskringla - 12.07.1922, Qupperneq 2

2. BLAÐSÍÐA.
HEIMSKRJNGLA.
WINNIPEG, 12. JCLÍ, 1922.
ÞINGMANNAEFNI BÆNDA
í WINNIPEG
George F. Chipman.
Mrs. A. G. Hample.
Peter .McCalIum.
Major C. K. Newcombe
R. W. Craig, K. C.
P. J. Henry.
Thomas J. Murray, K. C. Arthur W. Puttee.
óska virðingarfylst atkvœða yðar og áhrifa, 18. júlí.
ooeoðsoðððceðcoðscctjsooðosoeoððcooosefioooðosooeðeeeecðesaosccðeceoðecoseccccooot
Kjósendur í Manitoba!
Greiðið Bændaflokknnm -Progressives-
atkvæði, svo hann verði í meirihluta
og að í fylkinu komist stjórn til valda,
sem öllum íbúunum er fyrir beztu.
Bændaþingmannefnin í Winni-
peg og úti um sveitir, hafa oftast-
nær verið útnefnd í einu hljóði. Ef
þaú ná kosningu eru þau iíklegri
til að gcfa fyikinu ])á löggjöf, sem
í samræTni við vilja fjöldans er,.en
nokkur anpar flokkur. PeirN’inna
Jafnt hag bæjunum sem sveitunum.
Þeir sameina hugmyndir og mál-
efni bæjarmannsins og bóndans.
Greiðið bess vegna atkvæði með
bændaflokknum, • h\ort heldur að
er i kjördæmum úti um sveitir eða
hér í Wjnnipeg, . ,
AFSTA»A Bi-JARINS.
m
Tilgangur og stefna.
Sambykt á stofnfundi bændafélags
skaparins í Winnipeg, 31. maí 1922.
Þar eð enginn bingflokkuiinn f
fylkisbinginu hefir haft svo mikið.
traust fbúanna sér að baki síðast-
liðin tvö ár, að hann hafi getað
stjórnað, og að afieiðingin hefir
orðið sú, að þingmálin hafa Jent í
þeirri flækju, að framkvæmdir
hafa orðið ómögulegar. fbúuiil
fyiklsins 'jrflrleltt til ógoðs og
' - z. 'i -
óánægju. -i í j.- *=
Og þar eS einmitt nú er
þörf á löggjöf, sem ekki ftei-i hægt
fcfi táká iípp nema að stjórnin, sem
við völd er, hafi nægilegt þing-
mannafylgi að baki séb
Og þar e« þáð W hijbg almenn
skoðun nú selil stendur, að þing-
mannaefnj, sein útnefnd hafa ver-
ekki lagt f óarðvænleg ný fyrirtæki
og að almenn útgjöld séu sniðin
eftir inntektunum. ,
4) Áð jafna skattana þannig, að
þeir komi sem hlutfalislegast nið-
ur á öllum hlutum fylkisins, og að
vinna í saineiningu við sambands-
stjórnina um, hverjar helztu skatt-
greinar skuli vera, og hvað hverri
félagsheild ber af þeim.
5) Að taka upp reikningsfærslu,
sem sýnir nákvæmlega liag fylkis-
ins, og að gera að reglu, að ieggja
ekki út f þau fyrirtæki, sem ekki
bfera sfg nokkurnveginn sjálf, eftir
áð þau eru stofnuð.
6) Að atkvæðagreiðsla, ef henn-
ar er æskt. fari fram um vínbanns-
málið á komandi sumri.
7) Viðurkenning á stefnöskrá
bænda f málum^fylkisjns og sam-
vínna við þingmenn þeirra utan úr
sveitunum, til þess að bæta lög-
gjöfina eftir vilja og þörfuri), bæði
Jiæja- og sveitabúa.
AFSTA«A SVEITANNA,
samvinna, seni á sér stað milli
sveitanna og bæjanna^ þess mein
lieill sé það fyrir fylkið i heild
siijni.
Avarp það til kjósenda, er. liér
að ofan er birt, gerir ijó«a grein
fyrir þvf, hvernig á því stendur að
bændafélagsskapur hefir verið
stofnaður í ]>essum bæ og hvernig
afstaða hans er gagnvart bænda-
flokknuin. Andstæðingar bænda-
flokksins í kosningunum hafa stöð'-
ugt látið í veðri vaka, að stefna
bændafélagsskaparins í bænum
væri önnur en bændaflokksins, að
|>að væri, með öðrum orðum, um
tvær stefnuskrár að ræða hjá þing-
manna efnum bænda. Eins og
þetta ávarp ber með sér, hefir slíkt
ekki við neMn rök að styðjast,
og samvinna milii bændtadeildai-
innar í Winnipeg og þingmanna-
efna hennar og bændaflokks fylkis-
ins, er sú sama og hvérrar annarar
deildar innan hændafélagsins. —
Þetta ávarp tekur af ailan vafa í
því efni.
Musteri guðs. | lofgerðar- og vegsemdarsöngvar
Jrúaðs manns hjartans um óend-|
Prédikun flutt í Fr»kirkjunin sd. anlei^a .og mátt guðs, er þó eins 1
3C. apríl af sr. Eiríki Albertssyni. og titrandi mannshjartað fái ekki
~— i fullan frið hjá slíkri guðshug- ■
Sjá, himininn og himnanna mynd. En þeim mönnum sumum,'
himnar taka þig ekki, hve er átt háfa heitast hjartað, hefir
miklu síður f>á þetta hús, þó fundist meira er falla fáein
sem eg hefi reist. (1. Kor. ungbarnstár en óþrotlegur mátt-
8- 27). ur, óendanlegur geimurinn, fund-
. Guð er andi, og þeir, sem is.t, meiní um mannshjartað. með
tilbiðja hann, eiga að til- ollum oskum Þe?s og þram, en ait
biðja hann í anda og sann- cn?f. '. . . .
leika. (Jóh. 4. 24.) I Himinmn og himnanna himnar
- / ^ taka þig ekki, hve miklu síður
Lítum vér yfir sögu mannkyns- þetta hús, er eg hefi reisb.
ins er auðsætt, að á vissum tím- Hversu fögur og tilkomumikil
um er eitthvað sérstakt í hávegum þessi orð eru, þá-hefði þó maður-
haft, stundum með einstakri þjóð, inn ekki komist lehgra með þeirri
stundum með allmiklum þorra guðshugmynd en að vaka og bíða
mannkynsins. Einhver viss hug- og horfa út í óendanlega tilveruna
tök, vissar hugmyndir, sem menn- eítir guði. Og titrandi manns-
irnir hafa gert að nokkurskonar hjartað hefði ekki fengið frið,
guðum og tignað og tilbeðið. því að guð var of mikiil fyrir i
Með Grikkjum var frelsið um eitt það, — þa$ tók ekki guð. Him-
skeið ofar öllu öðrú. Æðsta hug- íninn og himnanna himnar tóku
sjón þeirra var að vera frjáls, — hann ekki.
frjáls maður, er ekkert gat skelft Náð guðs varð að vaxa í hug-j
eða bundið hvorki í lífi né dauða.' ufn manna, náðin varð að verða
Hinir beztu menn á miðöldunum þeim nóg, þeir urðu að eignast
þiáðu hins vegar ekkert annað nýia veröld, nýtt musteri, er tæki
heitar né ákafar en heilagleika; guð.
— að vera heilagur maður, var Svo kom hann, er gerði alla
þeim fyrir öllu. Og í trúarsögu hluti nýja, Drottinn Kristur.
þjóðarinnar, sem fyrri hluti textaj Hann kom fram með þjóðinni,
míns er beinlínis runninn frá, sést er átti, sterku trúarþrána, þjóð-
greinilega, að eitt var henni fyrir ir.ni, er átti musteri. Með undra-
öiiu, að minsta kosti þeim mestu fagurri lotningu lítur hann á aðal-
og beztu meðal hennar. Það var hélgidóm þjóðar sinnar. Hann var
réttlætið. Og nú á tímum mun ekki gamall, er hann gleymdi
Mannssálin varð að tilbiðja í anda
og sannleika.
Mörg musteri mannkyr.sins hafa
lagst í t rústir, mannssálin Iegst
aldrei alveg í rústir. Og altaf
eru aðallínurnar í því musteri
eins. Þær leita upp í eilífðina lil
guðs.
En sumar línurnár þar stefna
stundum í aðra átt. Það er ýmis-
iegt, er dregui^úr og heldur niðri.
\mislegt, sem e;kki er eftir anda
guðs, ekki iamkvæmt sann’eika
hans. Starf^svið vpr nútíma
manna eru svo margvísleg, á-
hyggjurnar og áhugamálin svo
sundurleit. Og þoka hvílir yfir
svo mörgum lífssviðunum. Oft
svo erfitt að finna ráð til þess að
tilbiðja föður lífsins og föður
vorn í anda og sannleika, svo erf-
itt oft að Iáta- líf sitt verða slíka
tilbeiðslu í öllum breytilegu og
rr.argvíslegu verkefnunum og at-
vikunum, er verða á vegi nútíma-
mannsins. Og þó var þáð hið eina
nauðsynlega, að skoðun Krists,
að tilbiðja guð í anda og sann-
leika, ekki einungis í musterunum
sem eru af höndum gerð, heldur
í daglegu athöfnunum, í muster-
inu í barmi mannsins, mannssál-
inm.
nu
naumasf vera hægt að móðga öllu öðru, jafnvel elskulegri móð
menn fremur á nokkurn annan ur sinni, til þess að geta dvalið í
hátt^en þann, að bregða þeim um, musteri þjóðar sinnar, helgidómi j
að þeir séu ómentaðir. Mentunin guðs.
er eftirlætisgoð nútímans. |* En Drottinn Kristur óx, óx að
En að baki þessara eftirlætis- nað og vizku.
goða hinna ýmsu tíma liggur djúp Musterið vai" honum altaf hjart-
sterk og voldug þrá, þrá fullkom- fólgíð. Hann skildi svo vel þýð-
leika og fegurðar, samræmis og iPgu þesSi þýðjngu sýnI'|egu tákn-
sæld. Farin þroskaleið og tíðar- anna, jafnvel þeirra, sem minni
andi hjá hverjum fynr sig ræður Voru en'musterið. Hann skildi svo
mestu um það. í hvaða mynd hún veJf ag mustenJj var heilagur stað
kM""r Uam- ‘E" brám le.tar upP a||ra j
e,„s_og songor. þo ym.slogl dr.g, is þar „pp hæja
og haid, „.ori. _ allra andvarpanna e, leitaS höfSu
A hvern yeg e.nkennum ver f.ar upp t,| g„Ss yeg„a >|irari
bezt þessa þra? Mun rett að gera friðarfyllingarinnar, er þar hafði
það á apnan veg en ka la hana hlotnast leitandi mannssálunum |
trúarþrá? A bak við alla ment-( £n hann óx að náð og vizku
unarþoku nútímans slær vafalaust Hann $ér annaS musterj
titrand, hjarta, er þrair meir, and- yeg|egra> annag musteri mik|u
legleika ínn í mentunina en tekist
Progressive Committee Rooms.
Open every day and evening', ex-
eept Sunday, until polling day,
July 18. * * i. u
City Headquarters — 332 Mfain St.
ÍO[),)osite Notre Dame Ave. East).
Telepliones — Inquiry and Voters’
Information: N-7983. ,Executive:
N-7982, N-8755. Second Floor: N9781
Portage Ave. Branr.h 338 Port-
age Ave. (Enderton Block). Tele-
phone: A-6324, A-6325, -m-
hefir að veita. Bak við frdsis-
heilagra, annað musteri miklu |
n .. , • i , c.- \ rumbetra. Það var mannssálin. ' !
dyrkun Gr,kk,a var þra eft„ æSra Ma„nssi|i„ yerS„r ho„nm
°* j;1!" M er S”í ^ w 8U*. bega,
aðalþattur truarþraannnar. Bak « . i c , l ■ .
■* , . j v u fi- Qyrnar Þar nara opnast og hringt
\ið astundun miðaldanna ert,,r - -
heilagleika titrar fínasti og hlj
blíðasti strengur trúarþráarinnár.
Bak við réttlætisleit Gyðinga
hefir verið þar til guðsþjónustu.
Tveir eru brennideplarnir í
kristindóminum: Guð og manns-
au
Þegar bingiiiánnaefni bænda ut- \ Porta<te West, 869 Portage Ave.
Vir sveituin héldu fnnd hér í j(Next Ariinfton Theatre). Tele-
, j,- Winnipeg 15. júni, 30 afi tölu, jp,,one: S'5210, ' " i
ræddu ])au aftur og fram um stofn- i Sargent and Arlingtðtt—804 Sar-
un félags hér í bænum, sem þatt iként Ave. Teleúhone: S-5385.
tæki iTirð þeím f stjórnmálastarf- , Logan and Sherbrooke — 634 Lo-
semi bænda. Og eftir afi félags-
skapur var stofnafiur og bar upp
við bændaflokkinn ofangreindar á-
stæfiur f.vrir bví, að beir kysu sam-
ifi af bændaflokknum (U .F. M.) í
Manitoba, njóti svo mikils trausts
hjá albýðu, að útlit ,er fyrir, að
hændaflokkurinn hafi stjórn fylk-
isins á höndum eftir kosniiigarnHr.
Og þar eð stór hluti kjósenda í
Winnipeg \irðist hlyntur stefnu
bændaflokksins í fyikismálum og
óskar eftir náinni samvinnu bæjar-
ins og sveRanna.
i I»ess vegna lýsist yfir, afi Winni-
peg hændafclagssk^purinn er ;stofn
aður í þeim tilgangi, afi útnefna
þingmannsefni, sem stefnuskrá
bænda fyigja, fyrir kosningarnar,
sem í hönd fara.
Og ennfremur, að stefnan, sein
þessi þingmannsefni fylgja, feli í
sér eftirfylgjandi atriði:
1) öfiug, góð og atorkusöm
stjórn, sem til greina tekur óskir
íbúanna, bæfii í bæjunum ðg úti í
sveitum.
21 Afi pólitfsk fylkismál séu sem
mest út af fyrir sig og laus við
Jandsmálaflokkana.
3) Að hagsýni og sparsemi sé
gætt í rekstri fylkisins, án þess þó
afi hefta naufisynleg störf; afi fé sé
gan Ave. (Near Sherbrooke). Tele-
phone: N-9772.
North Winnipeg Headquarters —
870 Main St. (Near Selkirk). Tele-
vinnu vifi þá, voru þeir og félags jPhone: J-5407.
skapur þeirra beöinn hjartanlega I Selkirk Branch,—590 Selkirk Ave.
velkoininn í bændaflokkinn, eins
og eftirfarandi samþykt her nK-fi
sér:
Þar eð þafi er eitt af afialatrið
um bændastefnunnar, áð koma
stjórn afi völdum í fylkinu, sem svo
mikils trausts nýtt^r hjá íhiuuiur:,
afi geta komifi því'í vcrk, er fyik-
inu og þeim er fyrir bc/.tu.
Og þar eð alt ber þess vott, afi
talsverðnr hluti kjósenda í Winni-
ptg sé hlyntur þeirri stefnu.
Og þar eð bændafélagsskapur
liefir 'verifi stofnafiur í Winnipeg,
sem samþykt hefir stefnuskrá
hænd'aféiagsins i Manitoba, og sem
býst vifi afi útnefna liingmannse-
efni, sem vinni saman mefi bænda
flokknum í öllu, er að .-.tjórp lýtur
f fylkinu.
Þess vegna samþykkist hér ntefi:
Bændaflokkurinn í Manitoba býð-
ur bændafélagsskapinn nýia i
Winnipeg hjartanlegn velkominn
til samvinnu, og afi vér, sem út-
nefndir höfum verið sem ])ing-
mannsefni, álítum, að því meiri
Telephone: J 3431.
College Branch — 526 College.
Telephone: J-2238.
Elmwood — 195 Ilespeler Ave.
(Elmwood) Telephone: J-3401.
Riverview — Fort Rouge Curling
Rink (Kylemore, off Osborne).
Telephone: F 1752.
Crescentwood—757 Corydon Ave.
(Near McRae-Griffith’s Garage).
Telephone: F-5106.
The Prog/essive íarty has no old
Memibership. You are expected to
come to Headquarters and enlist
in the creation of its organization.
Winnipeg City^Candfdates:
G. F. Chipman.
R. W. Craig, K. C.
Mrs. A. G. Hample.
P. J. Henry.
Peter McCallum.
T. J. Murray, K. C.
Major C. K. Newcombe.
A. W. Puttee.
hljómar alvc-systrengurinn mesti í sálin. Kristur lokaði þó svo sem
trúarþránni. Öll þessi fyrirbrigði ekk, augunum . fyrir öllu hinu.
eru því runnin af sömu rót, guðs- Blóm vallarins, fuglar loftsins,
þránni, þránni eftir friði og full- kindin í haganum, sáðkornið, sem
nægingu inn í hug og hjarta. fellur í jörðú, greinarnar á trján-
Og til að reyna að fííHoægja þess- um, sem urðu mjúkar, þegar sum-
ári þrá hafa helgidómar veri§ (arið Yar í nánd, voru alt aldýT-
reistir, ~ "* *SF' s vmir hans. En þessir vinir hans
Vér eigum kirkjur, misjafnlega urðu honum að líkingu um manns
veglegar þó. Grikkir áttu musteri. sálina og afstöðu hennar við guð.
Miðaldirnar hátíðlegar dómkirkju Mannssálin og guð voru hjarta-
hvelfingar. Allleqgi. var engu biöðin í fagnaðarboðskap hans.
slíku til að dreifa með Gyðingum. En dýrð guðs þurfti að falla á
-En leks brauzt trúarþrá og trúar- sálina, kraftur hans að fullkomn-
þörf þeirra fram með svo miklum ast í veikleika hennar. Því þótt
mætti, að musterið reis upp, reis! vegsenrtd og möguleikar manns-
upp eins og talandi vottur um, að sálarinnar væru óþrotlegir í aug-
guðsþráin er eins og 'söngur, er um Krists, var þó mannshjartað
sti’gur til hæða. yeikt, hugurinn óstöðugur og vilj-1
Og ljómandi er hún fógur yfir- inn breyskur; en stór og löng ^
lýsing trúarhneigða konungsins eilífðin í framsýn og framundan
með Israelsþjóðinni, að guð fylhr Af því að Kristi er mannssálin
fyrsta musterisins þar, yfirlýsing- svona mikilsverð, þrátt fyrir alt.
in. er var fyrri hluti texta míns: verður hún honum dýrðlegaóta
Sjá, himininn og himnanna himn- musterið fyrir guð Helgidórnarnir
ar taka þig ekki, hve miklu síður — mu«terin, sem voru af höndum
þá þetta hú/, sem eg befi reist. gerð, voru staðbundin og tíma-
Hún minnir á orð eins skáldsins bundin, mannssálin var víðáttu-
vors um föður lífsins:
Eg veit að þú ert þar og hér
hjá þjóðum himins, fast hjá mér.
mikil og ótakmörkuð sem eilífðin.
Hún var ekki bundin við neinn
stað, ekki við neinn tíma. Oti
á víðum vangi gat hún haldið
Hugmyndin um guð er orðin guðsþjónustu, í litla svefnherberg
þarna svo víðfaðma og háfleyg inu gat hún það. Syndþjáð og
nieð Israelsþjóðinni, ag guð fyllir sorgmædd gat hún það, glöð og
alt, er meira en alt annað. Víður heilbrigð gat hún það. Guð gat alt
og hár himininn tekur hann ekki. af komið mn í barminn, í morg-
hve miklu síður þá húsið, sem unsárinu og næturhúminu, í kvöld
reist hafði verið. kyrðinni og háreysti dagsins. AI-
En þótt hún sé fögur og glæsi- staðar gat mannssálin haldið
leg þessi guðshugmynd trú- guðsþjónustu, alstaðar gat friður
hneigða konungsins, þó að frá guðs fylt musteri sálarinnar. En
] þeirri *sömu lindí séu runnir allir skilyrðislaust var það ekki.
Er það ekki erfitt nú á tímum,
að látc líf sitt verða slíka stöðuga
guðsþjónustu í anda og sann-
leika? Eg hugsa til þín, sem
stríðir við efasemdir og freisting-
ar, eg hugsa til þín með fúsan
hugann og fult hjartað af löngun
til að þjóna guði, en átt veikan
viljann til þess; eg* hugsa til þín.
fátæki fjölskyldumaður, sem virð
ist ef til vill, að lítill tími sé til
annars en að afla daglega brauðs-
ins, eg hugsa til móðurinnar með
kiæðlítil börnin sín, eg hugsa til
þín, sem áhyggjur auðæfanna í-
þyngja. Það er margt, sem þá
virðist nauðsynlegt, margt, sem
dregur úr og heldur niðri. En inn
í því allra helgasta í musteri sál-
arinnar Iifir þó guðsþráin, þráin
eftir honum, sem er andi og sann-
leiki. Greiðið götu þeirri brá,
svo að hún nái að stíga fram úr
fylgsnunum, nái að svífa til hæða
sem lofgerðarlag um andann og
sannleikann. Leitið fyrst guðs-
ríkis og réttlætis þess, ogjrá mun
alt veitast yður að auki.
Gríski spekingurinn Plató sagði
eitt sinn, að heimspekin væri
nokkurskonar samhljóman hinna
fegurstu og æðstu tóna. Er þetta
ekki fagurlega mælt? En finst
yður ekki fleira en heimspekin
ætti að vera slík samhljómah?
Sál vor á að hljóma eins og hljóm-
sterkasta og hljóðþýðasta hljóð-
færi, er útvalinn snillingur seiðir
tónadýrð úr. í djúpum sálar vorr-
ar á að hljóma lofsöngur um
andann og sannleikann, hljóma f
orðum vorum og athöfnum og
fylla sal tilverunnar eins og tón-
arnir frá orgelinu hér í kirkjunm
fylla hana. Eða skyldi vera til
of mikils ætlast með þessu? Það
hafa verið til kristnir menn, er
lifað hafa lífi sínu þannig, að það
var söngur, undursamlegur söng-
ur um dýrð og náð guðs, lofsöng-
ur um andann og sannleikann.
Mér kemur til hugar Frans frá
Assisi, hinn göfugasti helgi mað-
ur innan kaþólsku kirkjunnar. Hjá
honum varð alt að söng, er sté til
hæða, af því að sjálfur hann var
orðinn að hljómsterku, hljómþýðu
hljóðfæri guðs. Og þegar dauð-
inn nálgaðist hann, leystust al’ir
ósungnu söngvarnir úr læðingi.
Það var eins og hann vilid svífa
til hæða á vængjum söngs og
hljóma. Biskupnum, sem hann
bjó hjá, fanst jafnvel nóg um
þetta og minti hann á, að heilagur
maður yrði að vera alvörugefinn,
þegar hann g engi á móti dauðan-
um. En enginn jarðneskur mátt-
ur gat haldið aftur af svifþrá sál-
arinnar, er hún virtist vera að
verða að voldugu lofgerðarlagi,
er leitaði upp til guðs. Það var
eins og hinn heilagi maður vildi
rjúfa himininn með fögnuði sín-
I um. En hann var heilagur mað-
i
ur.
En vér erum ekki heilagir
menn. Hver af oss myndi þora aS
halda því fram, að frá sálum vor-