Heimskringla - 09.05.1923, Blaðsíða 7

WINNJPEG, 9. MAI, 1923.
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSÍÐA.
The Dominion
Bank
■•KNI HSTRE DAMI AVft M
IHBRBROOKB »T.
Höfuístóll, uppb......$ 6,000 000
TMaijóíur .... .......6 7,700,000
▲llar eignir, yíir .6120,000,000
Sérstakt athysll Teitt TÍSekfift-
um kaupmano* oc wiilliMlW'
»«a.
SptrUjóSBdeildin.
Vextir af innstæðufé greiddir
Jafn háir og aimarsstaðar TiO-
gengst.
PHONB A MOa.
P. B. TUCKER, Ráðsmaður
þeim manni bjór, sem leyfisbréf Hvaða herbergi í hvaSa gistihúsi
J 'hefir”, þá skilst manni, að hver J sem er má gera aS bústað, og má
' manneskja í vinbannssveit getur notast til að senda þangaS bjórpant-
fengið leyfisbréf og Whisky og anir, þrátt fyrir mótmæli gestgjaf-
bjór, íþótt engin vínsölubúö sé í ans. Þegar ölgeröarmaður flytur
sveitinni. Þá fer maður að sjá, J bjór til sex herbergja i gistihúsi, þá
hvað einbeittlega frumvarp þetta j munavr hann minstu að hafa ögn
I vinnur aö því, aS seöja ^ð einu leyt- aukreitis handa öðrum kaupendum í
inu brennivínsþrána, og aö 'hinu fé- ' gistihúsinu, sem þyrstir kunna aö
■ graeðgi víngerðarmanna, | vera. 1 hvaöa tilfelli sem er, þá er
Frumvarpið takmar'kar ekki tölu engin stjórnarumsjón viö hendina
i vínsölubúðanna. Það er falið nefnd- j til að varna því.
inni á hendur. Britislh Columbia J Ölgerðarmaðurinn má flytja út
byrjaði með 17, og níu mánuðum^bjór, ekki einungis frá ölgeröarhús-
síðar voru þær orðnar 51f | inu, heldur einnig frá ''þeim öðr-
sem hófsemdarmenn leggja mikla á- ^ stjórninni svo mikið vín, sem leyfið
herzlu á. Notkun þess i sambandi t.ltekur.
sem 'honum hefir veriö afhent sam-
l.viemt þessum lögum, skal hafa rétt
(til að flytja áminst vín frá stað við vínsölu er athugaverð. I’að j 14. gr. “Hvaða ölgerðarmaður,
þemi, þar sem hann hefir löglega
tekið á móti þvi, til 'bústaðar síns,
en enginn slikur flutningsmaður né
onnar maðirr né katipandi má opna
’né brjóta, né leyfa að opna eða
brjóta nokkurn böggul né i'lát, sem
fnniheHur áminst vín, né drekka eða
nota, eða leyfa öðrurn að drekka
| gða ncta neitt af því .víni, meðan
verið er aö flytja það.”
1. Hér sjáum vér eftirfylgjandi Manitoba bannlögin, sem nú eru í! 21 • £r- "Hver sá sem á gilt leyfi,
, atriði: Það eru þrír sérstakir stað- gildi, takmarki ekki vínsölu svo seni ma heimta að nefndin útvegi hon-
gefur í skvn að vínsala sé ólík ann- | sem hefir leyfi, má selja bjór hverj-
ari verzlun. Hiún er annarar teg- !um þeim, sem hefir fengið leyfi
undar. Hún er villidýrseðlis. Hún samkvæmt akvæðum þessara laga,
verður að takmarkast, — verður að °S m3 flytja áminstan bjór, tilbúinn
hafa sérstakt og strangt eftirlit. Því a tiltekinn hátt, til bústaðar nefnds
erum vér alveg samþykkir.
jórn sú, scm Manitoba
gcra ráð fyrir.
Það er einnig gefiö í
! manns (i samræmi við útskýringu
; þessara laga á orðinu bústaður), frá
gi1t stöðvum þeim, þar sem ölgerðin fer
j fram, og frá þeim öðrum stöðum,
sem nefndin ákveður.”
Lagafrumvarp hóf-
semdarfélagsins.
(Þýtt af Miss S. Stefánssoii.)
Niðurl.
111. Stefnan.
1 . ÖlgcrSarmcnn koma ár siitni fyr- fyrir”. Með öðrum órðum, það má
ir borð. j stofna smósöluibúðir hér og þar i
14. gr. (ja) "Hver sá ölgerðarmað- fylkinu. Stöðu þeirra og tölu á
ur, sem hefir leyfi frá stjórn Canada nefndin að ákveða. Hún getur
um stöðum, sem nefndin gerir ráð ir, þar sem fá má vín: (1) vínbúð þörf er á. Láturn okkur sjá. Til- um> eí unt er» selji honum sam-
stjórnarinnar; (2) þar sem um bjór gang ur laganna er að banna, að svo hvæmt ákvæðum þessara laga, og
er að ræða, ölgerðarhúsið; (3) aðr- miklu leyti sem fylkið hefir vald til, ö5rum reglugerðum, hvert það al-
ir staðir, sem reglurnar ákveða. sölu áfengra drykkja. Það er stjórn, vm> sem 1*1 er> þegar hann
| 2. Þó að 15. grein virðist ein- sem miðar að því, að draga úr Ixili hefir fengið nefndinni þá peninga.
til að búa til bjór eins og lög þessi hindrunar.laust sett þær þar sem hún skorða afhending til kaupanda, sem því, er vinsalan hefir í för með sem hún þarfnast til að borga kostn-
fyrirskipa i Manitobafylki, má selja vji]. Greinarnar, sem fjalla um
hverjum þeim bjór, sem hefir fengið .sveita-bannlög, gera jafnvpl ekki
býr ir.nan takmarka þeirrar borgar sér. Þati Ieyfa, samkvæmt vissum útvega téð vín, og þá
eða fcæjar, þar sem stjórnarverzlun reglum, að vin sé fenjjiö til lækn- | uPphæð að auki, sem nefndin ákveð-
leyfi samkvæmt ávkæðum þessara ! riö fyrir útilokun þeirra í þeirn ' er, við einn stað, þ. e. a. s. bústað inga, til iðnaöar, til vísindalegra ur- Nefndin skal, að svo miklu
laga, og má flytja áminstan bjór1 sveitnm, sem greitt ihafa atkvæöi hans, þá tekur 16. gr. það skýrt þarfa og fyrir sakramenti. ,eyt! sem > 'hennar valdi stendur.
þannig tilbúinn af nefndum ölgerð- j me« vínbanni. fram, að séu ekki hentugleikar á að 48. gr. “Með þeim undantekning- 'hafa 111 50111 a,,ar a,genSar °S við-
armanni til bústaðar manns þessa | Öl|erðarmenn mega afhenda bjór t senda vín til bústaðar rnanns, þá geti llm, sem lögin taka fram, þá skal
Þá keniur upp spursmálið um,' (samkvæmt þeirri utskýringu er log frá ölgerðar’húsum sínum, og frá t reglurnar gert ráð fyrir, að hann enginn maður í Manitobafylki, per
urkendar víntegundir”.
Við hölduin þvt frarn, áð þessi
hver skuli vera stefna þessa fyrir- 'þessi gera á orðinu bústaður ), fra þessum smásölulbúðum, — að svo megi sjálfur taka á móti vini, ann- sórmlega né gegnum bókhaldara,! stj°rn 01101 auðsiaanlega ekki að
komulags. Á það að vinna að þvi, stað þeim, sem slík ölgerð fer fram, mjklu ]eyti sem lögunum viðkemur,
•if) takmarka vínsölu og' víndrykkju, fra þcim öörum stöftum, scm _______________ öllum tímum dags og nstur, á
eða á það að veita öllum kost á að nefndin ákvarðar. j hvaSa (leKj sem er. Nefndin hefir
svala þorsta sínum, og meðböndla (b) “Hver ölgerðarmaður skal | val(j tj| as fyrirskipa hvenær og
vöru allra' vingerðarmanna? A hver senda nefndimii mánaðarlega skýrslu hvað lengi stjórnarverzlanir skuli
aöhvort i stjórnarbúð, eða, ef um
maltvín er að ræða, á þeim stað eða
stöðum, sern reghirnar ákveða. Þetta
kemur því til leiðar, að það verður
í flestum tilfellum næstum ómögu-
umsókn um stofnun vinsölubúðar að
ekkert. Það lítur út fyrir, að þrí-
fylgja. I því samibandi er 21. gr.
^ í því fornti sem nefndin heimtar. selja vjn pn hún hefir ekkert slíkt|Iegt að sanna, að maður, sent beíjir
veitast? Á þeim að fjölga ört, eða og skal skýrslan sýna fulla fjárupp-1 val(j vfjr ölgerðarmanninum. Hann með sér vin, sé að fremja lagabrot.
3. 18. gr. gerir ráð fyrir, að hvaða
flutningsmaður eða 'hver annar sem
er, megi flytja vín til stjórnarbúð-
ar. Einnig, að hvaða flutnings-
að hafa, eigi einnig að hafa fult sk^rslu jnnan tuttugu daga, eftir lok flutning v’ms innan Manitobafylkis ma5Ur eða hver annar sem er megi
v^ld til að afraða, hvaða stefnu skuli þftss mónahar, Sem skýrslan á að eru sérstaklega athugaverð. Aðgætum flytja vín frá stjórnarbúð til þess
vera gerð fyrir, skal teljast sekur það fyrst, að Manitoba vinbannslög- stagar, þar sem þag a ag afhendast,
þjón eða umboðsmann, hafa vín til
sýnis né sölu, né undir neinu yfir-
skyni selja það eöa gefa \ skigt-
um, né gefa nokkrum manni vín
,,, . , ,. -v. ,, . . þessum lögurn verður stjórninni og
sem þoknun i sambandi við flutning 1 . ,
því, að halda vínsölu og víndrykkju
í skefjum, og minka þær eftir föng-
um, heldur að því að efla og styðja
víndrykkju og. vinsölu. Samkvæmt
ihæð þá, sem bjórsölu innan komið h^fir inn fvlkisins”. fyrir er húsbóndi á sínu heimili.
| . (c) "Hver ölgerðarmaðtir, sent VI. Flutningur og afhcnding.
svíkst um að senda nefndinni slíka Ákvæði laganna í sambandi við
á nokkurri eign eða hlut.”
Vinsali (eða vínsalar), sem einn
má kaiupa, geyma og selja vín til
leyfilegrar notkunar (við iðnað o. s.
frv.) er kjörinn af fylkisstjóra
(Lieutenant-Govenrnor-in-CQuncil).
Sölubúð vínsalans á að vera lok-
þýðiiigarmtkil og hljoðar hún þnnn- um lagahrot. og skal mega sektast in takmarka hann stranglega, eins og ot, eftjr þvj sem he2t verður séð, þá
'S:
! um $20.00 fyrir hvers dags töf, hér segir;
21- gr. "Hver sá, sem á gilt leyfi, rejknað frá því er hinir tuttugn dag- | 55. gr. "Enginn maður má sjálf-
gettir heimtað að nefndin útvegi, ef ar eru 1 iSnir.” ur eða gegnum félaga sinn, bókhald
hægt er, og selji honuni samkvæmt Þetta e). ekki sala hjá stjórnar- ara, umboðsmann eða aðra, selja
ákvæðum þessara laga og öðrum ver2lull; eöa hjá umboðsmanni stjórn eða afhenda neinttm þeim manni
reglugorðum, hvaða velþekt vín sent arinnar j,aS er ekkert eftirlit frá neina víntegund, sem ekki hefir rétt
er. þegar hann hefir fengið nefnd- stjórnjnnii annah en þa5; ag öigerð- til aö selja vín og kaupir það til að
inni il>a« fé- sem 'hún heimtar til að arma8urinn hefir Ievfisbréf, og að selja það aftur, og hver sá, sem
borga kostnað við útvegun þess kaupandinn á einni? aS hafa leyfj. brýtur þetta ákvæði, ska) talinn sek-
vins, og svo mikla upjfhæð að auki, Má yera afi ölgerðarmaðurinn ur um brot á þessum löguni; og eng-
sem nefndin krefst. Nefndi* skal, gangj eftir þvi| a8 kaupandinn hafi inn skal taka eða flytja, eða leyfa
að svo miklu leyti sem í hennar ]eyfjS Hvort senl svo er e8a ekki, neinum öðrum að taka eða flytja
valdi stendur, ihafa til sölu allar vel- þ. hefir stjórnin ekkert eftirlit með neitt vin burt frá neinum stað. sem
þektar og algengar víntegundir.” | þyí ag ha„n ger; þa5 Þar sem vj5 þaö er löglega haft til sölu á, í þeim
í British Columbia hafði nefndin ölgci-ðarmennina er að skifta, þá tilgangi, að vera selt í fylkinu af
17 Lúðir opnar innan viku eftir að heimtar frumvarpið ekki að leyfið öðrum en þeim, sem hefir leyfi.
lögin gengu í gildi, iog í fyrstu 1 sé sýnt ejns og þa5 gerjr j sam. 55 a. gr. "Með þeim undantekning-
skýrslu hennar eru taldar 51 búð, handj vjg stjórnarsölu. j um, sem lög þessi taka fram, þá skal
ein i hverju kjördæmi fylkisins, að ^ Hítlast er til að ölgerðarmaður- enginn maður persónulega eða gegn
sjö undanskildum. Skýrslan sý«ir ^ inn selji ekkj mejra en kyfið tekur | úm bókhaldara, starfsmann, þjón
einnig að átlatíu (80) víntegundir fram F.n það er ekkert eftirlit frá ' e5a umboðsmann, senda eða láta
voru til sölu. stjórninni til að .sjá um, að hann senda, né koma með eða flytja eða
Það er ætlast til að hin fyrirhug- hlýði lögunum. láta flytja nokkurn Ixiggul né ílát,
aða nefnd í Manitoöa, verði að hafa | Ölgerðarmaðurinn á að gera sem inniheldur vín, frá nokkrum
til sölu allar “velþeþtar víntegtindir”, skýr9lu, sem sýni hvaða upphæð j mannj ne stað i Manitoba, til nokk-
og hvenær sem einhver leyfishafi hjórsala hans nemi i fylkinu. Það urs annars manns eða staðar i
fær ákafa löngun eftir ein'hverri teg- I vjrgjst sem engin nákvæm skýring fylkinu.
und, sem ekki er til sölu, þá skuli s£ heimtuð. v Því er treyst að öl- j já ^ jó. og 18. gr. lagafrum-
r.efndin útvega honum hana, ef hún gerðarmaðurinn segi satt frá upp- varpsjns ent settir mjög ólíkir skil-
geiur. Þetta virðist benda á, að hæðinni. Geri hann það ekki, þá er J málar> sem hér er sagt:
undir liggi það áform, að afnema öll ekkert eftirlit frá stjórninni til að
’höft á vínsölu, og það sama kemur ihalda í taumana við hann. Hefðu
íram í 90. grein, sem gerir ráð fyr- ölgerðarhús vanalega reynst lög-
ir, að ölgerðarmönnum sé veitt að- hlýðnar stofnanir, þá væri ekki eins
stoð að því leyti, að “Ihver vingerð-1 nlikil áhætta að treysta drenglyndi
armaðun, ölgerðarmaður, vínsali eða' þejrra og raun ér á. Tuttugu daga
umboðsmenn þeirra, megi gefa út og fresturinn, sem þeim er gefinn áður j ar þar sem tjl er stjórnarbúð, til
hafa til sýnis bvaða auglýsingu eða 1 en skýrslur eru heimtaðar, gerir ó- hftsta5ar hans einungis, og dvelji
bcðskap sem er, eða gefa út aug- J mögulegt að hafa vissu fyrir að fá j kaupandinn utan slíkra takmarka
lýsingar um eða í sambandi við vín, ábyggilegar skýrslur. | |>me8 þejm undantekningum, sem
eftir að hafa fengið skriflegt sanv Ölgerðarmanni er heimilt að af- 16 gr ]aga þessara gerir ráð fyrir)
þykki til slíkrar auglýsingar eða henda bjór á bústað kaupandans.
Ixiðskapar, frá nefndinni, en annars Bústaður, eins og fyrri partur ann
ekki”. ,
15. gr. “Vin skal sent frá hverri
stjórnarverzlun sem er, og ef um
bjór er að ræða, frá hverjum öðr-
um stað eða stöðum, sem reglurnar
fyrirskipa, til kaupanda, sent heinta
á innan takmarga borgar eða bæj-
vins 1
nokkru húsi, þar sem klúbbur eða
félag hefir aðsetur sitt.
Maður, sem finst undir áhnifum
vins, er skyldur til að skýra frá þvi,!
hvar og hvernig hann fékk vínið. (
Ráð er gert fyrir nægilegum '
hegningum. Sé 48. gr. (aðal Ibann- J
lagaákvæðið) brotin, þá liggur við |
IV. Vtnsölubúðir stjórnarinnar.
arar greinar tekur fram, er staður
sá þar sem ntaðurinn dvelur, hvort
I heldur er til bráðabirgða eða frarn-
3. gr. “Stjórnin skal stofna og við- og skal sá bústaður vera af-
halda í Winnipeg og í þeim borg- J hendingastaður sá, sem nefndur er
um og bæjum í fylkinu, sem ráö- j leyfinu”. * v
legt þykir, verzlanir, sem nefnast j Me8 ;)5rum or5um, ölgerðarmann-
skulu stjórnarbúðir ti! að selja vín ^ jnum er heimilað að flytja vin. Lög-
samkvæmt ákvæðum þessara laga regjuþj6nar mtmu ekki amast við á m6tj þvj v;ni, sem hann hefir lög-
og öðrum reglugerðum, nieð þvi skil j fiutningatækjum hans. Það verður j ]eo,a keypt j hvaða stjórnarbúð sem
yrði, að engin slík verzlun skuli yjtjg hann sé að flytja réttmæta
stofnsett né henni haldið við, þar og löglega pöntun til réttmœts kaup-
þá skal þeim kaupanda sent það til
járnbrautarstaðar eða “F.xpress öf-
fice” þess, sem næst er bústað hans,
eða sem kaupandi velur sjálfur”.
16. gr. ‘‘Maður, sem býr utan tak-
rruirka borgar þeirrar eða bæjar,
þar sem stjörnarbúð er sett, og þar
sem engir hentugleikar eru á að
flytja vínið til bústaðar hans, má,
ef að reglurnar leyfa, taka sjálfur
r
sem sveitalög eru í gildi, sem banna anda- Hafi hann meðl\erðis ögn
vínsölu. meira til að afbenda á hentugum
Greinin um sveítabannlög er mark stöðitm, eða til að skilja eftir fyrir
verð, en þegar niaður les í 12. gr. fólk, sem hann vill þóknast, þá er
að “að stjórnin má selja hverjum,
ekkert stjórnareftirlit til að hamla
sem á gilt leyfisbréf, og hann má þvj. Þegar þetta er borið saman
kaupa af stjórninni það vín, sem v;8 binar ströngu reglur vínbanns-
leyfisbréfið gefur honum rétt til”, laganna, þá sést að þessi ótakmark-
og í 14. gr. að “að hvaða ölgerðar- agj vinflutningur gefur tækifæri til
maður, sem hefir Leyfi frá stjórn bófláusrair vínsölu.
Canada til að búa til bjór eftir þeim ,“Bústaðurinn” er frjáls og ótak-
reglum, sem þessi lög taka fram i markaður. Þar sem maður dvelur
Manitöbafylki, má selja hverjum n<3ttj er hann búandi í bráðina.
er, og þar sem urn maltvin er að
ræða, á hverjum öðrum stað eða
stöðum, sem reglurnar ákveða.”
18. gr. “Þrátt fyrir hvaða ákvæði
sem eru í Manitoba vínbannslögun-
nni eða í breytingum, sem á þeim
hafa verið gerðar. þá skal vera heim
ilt 'hverjum flutningsmanni eða öðr-
um manni, að flytja vín til hvaða
stjórnarbúðar sem er, eða þar sem
urn er að ræða vín það, er nefndin
selur, til hva,ða járnbrautarstöðvar
eða “Express Office”, sem nefndin
tiltekur, eða til bústaðar kaupand-
ans að víninu, og kaupandi að vini,
er ekkert því til fyrirstöðu, að þessi
“hver önnur persóna sem er” sé
kaupandinn sjálfur. Það er jafnvel
gert ráð fyrir, að i sumum tilfellum
sé hann “flutningsmaðurinn”.
Gagnstætt hinum ströngu reglnm
bannlaganna, höfum vér hér það á-
stand, að það yrði næstum ómögu-
legt að sanna á nokkurn mann, sem
yrði staðinn að því að flytja vín
frá einum stað til annars ífylkinu,
að hann væri að fremja lagabrot.
Aðalatriðið er, að þar sem slíkt á-
stand á sér stað, þá getur ekki ver-
ið neitt eftirlit né umsjón,sem sé
meira en nafnið tómt.
t'll. Héraðsbannlög.
Vissar ráðstafanir eru gerðar fyr-
ir atkvæðagreiðslu i sambandi við
sveitabannlög, og, 50. grein tekur
það fram að:
i “Þar sem sveit hefir santþykt með
atkvæðagreiðslu, að hafa vínbann
innan takmarka sinna. eins og næsta
grein gerir ráð fvrir, þá skal engin
I stjórnarverzlun til að taka á móti
| pöntunum né selja eða afhenda vín,
I vera stofnsett í þeirri sveit”, og í
69. gr. segir: í hvaða sveit, þar sem
■slik héraðsbannlög eru t gildi sam-
kvæmt lögum þessum:
| (a) Skal engin stjórnarverzlun
, vera stofnsett né rekin, og sé þar
slík vínsölubúð, skal hún leggjast
niður samstundis og slík lög ganga
í gildi”.
I Þetta er það eina bann, sem lög-
, in fara fram á í sambandi við hér-
aðsbannlög. Hver sá sem býr þar
sem slík lög eru í gildi, má fá leyfi
og má kaupa og taka á móti víni
1 frá hvaða vínverzlun og bjór frá
hvaða ölgerðarhúsi eða smásölubúð
I
(brewer’s retailing depot) sem er.
Ekkert ibendir á, að slíkar smásölu-
búðir megi ekki stofnsetjast ' þeim
sveitum, þar sem vínbann er, rétt
eins og annarsstaðar. Héraðsbann
verðitr því að þýðingarlausum og
'hlægilegum skrípaleik.
“Bann”.
í þessum lögum er “bann” sett á
annan grundvöll en áður. Einstak-
lingi er bannað að kaupa vin. Leyfi
hans er gert ógilt. En allir vinir
i hans og svone|ndir vinir og óvinir,
hafa leyfi. Hvar sem þeir hafa
dvalarstað í bráð eða lengd. þá leyfa
lögin þeim að hafa vín. Og þó að
til sé lagagrein, sem bannar að gefa
slíkum manni vín, jþá getur enginn um og bæjum, þar sem ráðlegt er
með heilbrigðri skynsemi vænst þess talið, verzlanir, sem kallast skulu
að slíkt bann hafi nein áhrif. vinsölubúðir stjórnarinnar”.
12. gr. “Stjórnin má selja hverjum
þeim manni áfengi, sem hefir gilt
leyfi, og sá maður má kaupa af
j ölgérðarmönnum sérstaklega falið á
hendur að útvega áfeng vín og malt-
vin. Sölubúðir verða stofnaðar þar
sem ráðlegt er talið (sjálfsagt með
tilliti til að 'þóknast drykkjumönn-
um, og ef til vill víngerðarmönnum).
Ölgerðarinönnum er gefinn laus
taumurinn. Ekkert þreytandi eftir-
uð frá klukkan eitt á laugardag ti) ]jt er haft meg þvi. sem fer þeirra
kl. átta á mánudag, og frá kl. 6 að á milli og kaupenda. Svo má að
kvöldi til kl. 8 að morgni á öðrum or.gj kveea> a8 frumvarpig segi vifi
dögum. þá. “(}erj5 sem ykkur sýnist”. Ráð
Ströng takmörk eru sett við því, er gert fyrjri að vin sé afhent, hvar
hve mikið vin lyfsalar megi hafa: sem maður hefir dvalarstað, hvort
Vínanda 10 gallónur, vin 10 gallón- heldur er í ibráð eða lengd. Nefnd-
ur, maltvin 20 gallónur. inni er sérsta£lega fyrirskipað, að
Lögin banna flutning vins frá hafa til söhi öll velþekt og algeng
nokkrum manni eða stað í Manitoba vin, svo að enginn þurfi þyrstur
til nokkurs annars manns eða stað- að ganga; og að lokum, ef einhvern
ar i nokkrum parti fylkisins, nema leyfishafa langar í einhverja sér-
eftir ströngum takmörkunum. staka vintegund, sem ekki er gert
l’au banna víndrykkju á þeim ra® íyr’r> Þa þarf hann ekki annað
stað, þar sem vin er selt eða geymt. en ,eSftja ^ borgunina, og nefnd-
Læknar mega ekki gefa læknis- lnni er sbyldugt að útvega honum
ávisanir (prescriptions), sem nemi Þa vintegund, sé hún til á þessum
meira en 12 únzum af vínanda, 'bnetti.
brandy, rommi, gin eða whisky; eða ! betta er stjórn , en bún miðar í
24 únzum af víni á einum degi, eða Þa att a® sebja vinþrá hvers of-
12 gallónum af maltvini á viku. drykkjumanns, og fégræðgi hvers
Enginn læknir iná gefa fleiri en vingerðar- og ölgerðármanns.
100 slikar ávisanir á mánuði. | I tlt f>ú að ótakmörknð vínsala
Lögin banna geymslu víns i komist á í Manitoba?
(Endir.)
Smávegis.
Þýtt af J. V.
Stjórn eða ástjórn.
Stjórn, eða takmörkun, er orð,
Gamall vinur.
“Eg er viss um, að við fundumst
því: a. $200—$1000 sekt. b. $100— hér fyrir ári síðan. Yfirfrakkan
$300 sekt og fangelsisvist. c. Fang-1 yðar þekki eg aftur.”
élsisvist án sektar. ! "Eg átti ekki þenna frakka þá.”
Að áliti merkra lögmanna og ern- f "Nei, eg veit það, því þá var
bættismanna lögreglunnar, sem unnið hann .rín eign.”
hafa að því, að þeim sé hlýtt, þá | -------------
svara Manitoba bannlögin fullkom- ( Hcimska m'kilmcnna.
lega tilgangi sinum. Hvorki vinir , Það er sagt um hinn mikla eðlis-
þeirra né óvinir hafa gert neina til- fræðing Isak Newton. að hann lét
lögu til umbóta, sem mvndi gera þau gera stórt gat neðst í hurðina á
áhrifameiri. Séu nokkur vandkvæði starfsstofu sinni, til þess að uppá-
á, þá eru þau ekki Iögunum að haldskötturinn hans gæti komist ó-
kenna. bindraður inn. Þegar svo köttur-
Manitoba bannlögin gera ráð fyr- lnn eignaðist ketlinga, lét hann gera
ir fullkomnari takmörkun á vínsölu, lninna Sat við hliðina á hinu, svo
en hægt er að finna í nokkrum öðr- ungarnir gætu komið og farið eftir
uni lögum, sem að þessu bafa verið vild.
mynduð í Canada. j Um símrita uppgötvarann er lika
sögðu litil, en samt skemtileg saga,
Stjórn sú, scm hófscmis-frumvarpið þegar hann hafði Iokið við upp-
gcrir ráð fyrir. | götvun sina, sem verkfræðingar við
Það er ennfremur gefið í skyn amerískt járnbrautarfélag áttu að
með þvi, hvernig hófsemismenn nota reyna.
orðið “takmörkun”, að með laga- j Við samtal viðkendi Morse, að
frumvarpi þeirra, sem þeir stæri- ^ það væri eitt, sent hann gæti ekki
lætislega gefa nafni'ð “Government J ráðið frant úr. A meðan rnaður
Control Act”, sé þess stórnauðsyn- j getur notað tréstólpa fyrTr þræðina,
lega takmörkun eða stjórn að lokunt : er alt gott, en hvað a maður að
fengin. Látum okkur sjá. Veitið gera, þegar rnaður kemur að brú?
þessum greinum eftirtekt. j Þar getur ntaðtir ekki notað stólpa,
3. gr. Stjórnin skal stofna og við- og þráðurinn slitnar vegna þyngdar
halda í Winnipeg, og í 'öðrum borg- sinnar.
“En dugar þá ekki að festa þráð-
inn við brúna?” spurði einn af á-
heyrendunum.
Morse horfði á 'hann stundarkorn.
“Það datt mér ekki í htig; það er
eflaust bið réttasta.”