Heimskringla - 23.05.1923, Blaðsíða 2

2. BLA&SIÐA.
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 23. MAI, 1923
Kvcrið.
v.
Það er kenning kversins, aö vorir
fyrstu foreldrar hafi í uppháfi ver-
iö þvínæst fu'llkomin (36), en svo
Ihafi djöfullinn tælt þau til að
óhlýönast guöi (53). Kenningar
þessar hafa áöur veriö bornar sam-
an viö fyrstu frásögur Mósebók-
anna, en nú ■stkal litið á þær frá
ööru sjónarmiöi. Djöflinnm er ekki
haldið mjög fram í kverinu. Þar er
tekin upp fornfáleg kenning um
fallna engla, og hann er nefndur for
ingi þeirra (49). En annars kemur
þar ekki berlega fram bin algenga
skoöun, sem gerir djöfulinn svo að
segja aö illum guði viö hliöina á
góðum guöi, og er þaö góðrá gjalda
kvalalif í samlbúö viö illa anda,
endalaus angist og örvænting án allr
ar vonar um frelsun (169). Hér er
ekki lengur tæpt á oröunum. Slíkt
eiliíft helvíti er samlboöiö gerspill-
ing mannsins og máttugum myrkra-
höföingja, gem sé jafn voldugur og
eilífur hinum góöa guði. Þaö er ó-
þarft aö tæpa á þeim tveim kenn-
ingum, fyrst munnurinn er nú tek-
inn svo fullur. Þetta er enn kent
börnum ok'kar lútherska lands! En
hvaö kemur til aö viö fáum aldrei
aö heyra þaö í kirkjunum? 'Ef hér
er verið aö kenna börnum sannlei'k,
þá varðar sá sannleikur engu giður
fullorðna. Ef prestar þjóðkirkjunn-
ar trúa á þéssa kenning, þá ber
þeim skylda til að tala um hana af
þessum heimi, og hleöur á stundum bera þessu glögt vitni, og er fróö- j hér eru opinber ósómi og viöbjóöur,
helzt til mi’kla lofkesti á leiðin, þvi legt ii því tilliti að bera saman áriö þar sem stúlkur skjótast inn í bak-
“vant er aö lofa menn í hendur j 1913 (áöur en bannlögin komu) viö herbergi til þess að dreikka meö
Krists”, eins og Nýi Annáll segir. ! árið 1921 (eftir að hannlögin kom-
En um fátt þvkir mér vænna í ust á).
veröur ekki nurnið staöar á miöri
leiö. Annanhvorn kostinn verður
helgisiöum kirkju vorrar en þau orö
sem lesin eru yfir hverri gröf, “aö
andinn fari til guös, sem gaf hann”.
Mennirnir eru altaf betri en kredd-
urnar, og í þessum oröum lýsir sér
örugg trú þjóöar vorrar á það, aö
sérhver mannssál muni um síðir ná
því takmarki, sem þrá hjártans
stefnir aö.
Aisgeir Asgeirsson.
Áriö 1913 voru dæmdir fyrir
drykkjuskap í fjórum stærstu bæj-
ölvuðum mönnum.” Svona er þaö
í British Columlbia, þar sem selt er
áfengi undir stjórnarumisjón, eins og
hófsemdarfélagið vill koma á
í síðasta blaði var sagt niðurlag
þessarar gðeinar, en það var sprott-
ið af vangá, og biðjum “Vér velvirö-
ingar á þv*í.
---------XXX---------
Ekki út í bláinn.
ekki minm alvoru en geröi hinn
■jaiua _ _
, . „ , . heimsfrægi enski prestur, Spurgeon,
vert. Mynd hans er farin að mast, i
1 y . ' en bonum forust meðal annaris orö
og sést hvorki móta fyrir hornum
ft _ , , , i a þessa leið:
né klaufum. En u þessum efnum r ........
Þer, sem eruö holdlegir og djof-
ullegir, hiröið ek'ki, þó sál yðar Iíði
ad ttto, aö draga upp * jra ' m,nd' * i„ • < » r ImHr, H H
af myrkrahöfðingj'anum, sem ræður aldrei um hennar ei . .n þai ma, a0 pe]r ræo, ,IIla„ aud..c8« ^j^-
yfir hinu víölenda ríki alls hins illa vera aS t>ér vakniS 1,1 umhugsunar, armisi tj!fjnninganna, en gæti þesis
og er miklu fengsælli en höföingi ef eS ta,a tn ySar um likamIega siður, að tilfæra köld, óhrekjandi
■ljóssins sem ræður yfir ríki himn- refsmg. Kristur 'heföi getaö talað r_k á,kvegnar tölUr. Eg fyrir
anna, en sú skoöun var um eitt skeiö til manna um anrlega refsing, en .
almenn, eöa hinn kostinn, að láta langsamlega oftast lys.r hann þo
hann hverfa nteð öllu, eins og Ekamlegum hörmungum, t.l aö hafa
, , . • cpm pr áhrif á tilheyrendur sina, þvi að
sktigga fyrir ljosinu, sem eitt er ...
verulegt og eiSft, en á þá sveifina 'hann þekti holdlegt og djotullegt setnjngar ettir skáldið látna, JÓhann
er nú allur almenningur snúinn. eS,i Þe,rra vissl' aS ekkert’ sem
Djöfullinn er dottínn úr sögunni. ekki snerti líkamann, gat haft h,n
__ ,, . pn mistu áhrif á þá........ Sá hinn sami
Kverið er þar a eitir timanum, en f ,
, , , Hkami, sem nú stendur hér á kirkju-
þo a rettri leið. ' ,■ v .,,, , , ,
, Við svndafallið spiltist guðsmynd gó,f,nu, mun brenna aö e.tifu . hel-
mannsirns, Segir kveriö (53) og fæö- vítis eldi, ef ,þú deyrö ekk, n Knsti.
ast menn síðan “meö spiltu eðli” ........... Og í helvíti brennur raunverur
unum í, fylkinu 6540 manns, en árið j Manitoba.
1921 ekki nema 1029. Þaö er 5511 , Gharles E. Tisdale borgarstjóri í ,
færri 1921 en 1913, eða 84%, síðan Vancouver segir 2. janúar 1922: '
bannlögin komust á, þrátt fyrir öll , “Drasl og drykkjuskapur gengur hér j
brotin og þrátt fyrir alt heimatilbúiö svo frani úr hófi, að verra getur
áfengi. ekkj verið. Eg fæ bréf með hverjum
Áriö 1913 voru 1895 manns dæmd pósti frá konum, sem kvarta um það
ir í fangelsi í Winnipeg fyrir ósiö- ajj þeirra komi heim dauða-
feröi, óknytti og smærri glæpi, en druknir kvöld eftir kvöld, af drykkju
árið 1921 ekki nema 1064. Það er k]úbbum, eftir að þeir hafi eytt öllu _____________________________________________
43% minna siðan bannlögin kom- kaupj sinu.” Konurnar ættu aö
. ■ stendur á því, að á einu ári uröu
ust a. muna eftir þessu 22. juni, þegar þær .
Það sem hér er tilfært aö ofan, greiöa a.tkvæSi, |þvj sama sagan end-! 711 manns sekir um naut og sölu
hlýtur að hafa meiri sannanaþunga urtekst hér, ef stjórnarsala áfengis eitur,yfJa ! «™m sjö vínbannsfylkj
fyrir þá sök, að þaö kemur frá vör- ver8ur lög]ejdd. um’ e8a 12 á móti 'hveríum 100’00(>
um þess manns, sem betra tækifæri , Kaupmenn (matsölumenri) á Brit
Brennivínspostularnir bera sig
mannalega á háa hestinum, þegar
þeir bregöa 'bannmönnum um það,
að þeir ræði mál aðallega frá sjón-
mitt leyti játa það kinnroðalaust, að
eg tel tilfinningahliðina fullkomlega
eins réttháa og aðrar hliðar þess
máls. Minnist eg þar hinnar fögru
( Sigurjónsson:
Takiö eldinn úr 'hlóðunum
þá er húsið kalt.
Takið hitann úr IjóÖunum,
þá er hel yfir alt.”
Þaö eru sorgirnar og hörmung-
arnar, eldraunirnar, sem brennivíns-
hefir en nokkur annar til þess að
tala ekki út í bláinn, og er auk þess
viðurkendur maður fyrir trúverðug-
leik í staöhæfingum sínum.
3. Þeir segja, að þar sem stjórnin
hafi haft áfengissölu með höndum,
'hafi hún reynst vel. Því skal þann-
ig svarað:
í 'Saskatchevvan var stjórnarsala
á áfengi í hálft annað ár, fra 1.
júlí 1915. Þegar fólkinu gafst 'kost-
íbúum, en á hinurn tveimur ván-
, . , | sölufylkjum voru dæmdir 1153 fyrir
ish Columbia heklu þmg eftir atta . ,
, i somu sak, eða 40 a moti hverjum
mánaða reynslu á stjornar-v.nsol- 1()()000 manná?„
Þannig farast honum orö, stjórn-
arformanninum í Ontario, sem þó
unni, og geröu þar eftirfarandi yfir-
lýsingu: “Verzlun kaupmanna (mat-
söfumanna) líður ' stórtjón vegná
, v. ■ „ • hefir ekki verið bindindismaður fyr
þess að peningar, sem annars væri J
__,, en hann sá blessun, sem af vínbann-
varið til -að kaupa fyrir lifsnauö- _ ’
. ... ,, • , „ inu leiðdi. Eg þykist hér hafa tínt
synjar, eru haföir til arengiskaupa. . , , ,
. „ . , , ... til nokkur atriöi, sem’ víndýrkendur
Aörir kaupmenn liða samskonar tjon , , ,
, • • . geta tæplega sagt að séu út í bláinn.
af somu astæðu — pemngarmr eru s e & 6
svelgdir upp af brenmvínshítinni.” | Látum & 'svara Þeim’ ef Þeir geta
ur á að greiða atkvæöi um mál.ð, j ^ ^ g(^ ^ áfengiSverz1un e8a tef,a fram Jafnsterkum
rak það áfengissöluna með öllu af f.„r Qg ,g.ga . vigskjft,Um. , má1' sin"
höndum sét.með 71,583 atkvæöa ^ ^ ^ ^j
meirihluta. Þannig var áht Sask- “• j QueheC ér stjótnarvínsala, svip-*
atcWewanbúa á stjórnarsólunm, eft- ^ þeirri) sem Hófsemdarfélagiö j
ir að þeir hofðu reynt hana. vit| koma á hér. Fjármálaraennirnir ;
í British Colurribia er áfengissala ^ hafa n áfengisins, |
í höndum stjórnarinnar, á sama hátt
Sig. Júl. Jóhannesson..
——xx-----------
Kirkjumálin.
Miklu lengur hefir það dregist err
(56) Þvi til stuðnings er vitnað í ’egur eldur eins sannarlega og þer drykkjan hefir steypt mönnum í,
crein úr Gamla testamentinu, er sázt hafið nú raunverulegan líkama. sem æUj aR ^ aSaIhvötin til bar-
I erindi til barna, og svo hljóöar: ^mskonar eldur og btennur hér á
“Sjá, á misgerð er eg fæddur og í jöröu. aö öllu ööru en þv. að hann
synd gat mig móðir mín”. Samt er brennir en ev ir e í. u mun Kvenrul SCII1 BJttI1,ag lv., — ...
eins og 'kverið kynoki sér vði kenn- gera Kkami yöar þannig, að þe.r þegar um þetta mál er rætt. Þeirri
„m írersoilline mannkynsins, brenni en eyðist ekki. Þe.m verður a8fer}5 höfum viS bannmenn fylgt
og 'henni munum viö fylgja. hvað
sem 'hjartakaldir og sálarsljóir eit
áttu gegn því Ixili: það eru því til-
finningastrengir óspiltra manna og
kvenna, sem sjálffag ter að slá á
ingunni um gerspilling mannkynsins, brenni en eyðist
Begar sagt er, að "enginn af oss ekki varpaö , eld bkmgamalsms,
vefti hinni meðfæddu syndatilhneig- eias og þér ætlið, heldur , raunveru- _ _ „
ineu næga mótstöðu, vér séum því legan eld .... Skamma stun mun ursa]ar og eitur-talsmenn kunna að
„ u o ; c„kt við euð” uð þér sofa í moldinni. Þegar þer
allir syndarar og 1 s©Kt vio guu v , , , ... scgJ3*
(57) En i vali ritningarinnar, sem deyiö, mun sal yðar lenda i kvolum. ; En tj] |þess aS gera reikningsmönn-
tekin er úr gamla testamentinu, kem- Þáö verður henni helvíti. En a um og fjármálavitringum til geös,
t,r sú kenning skýrt í ljós. “Allir degi( dómsins mun sal.n same.nast ^ hjrtar nokkrar tolur og út-
, beir fallnir frá, allir spiltir líkamanum. Þá bætist yður annað úr skýrslum þessu máli við-
orðnir ■ enginn er sá sem gerir helvíti. Sál og likam, munu renna víkjandj) og þannig svaraö nokkrum
eott Áki einn” (57). Nú er þess saman, hvort um s,g ofhlaðið Þ-I^n- «.slasorSum- hagfræöinganna:
fvrs’t aö -æta aö fvrst syndafallið ing. o. s. frv. Lim.r þimr stikna Þejr segja aS bannmálið sé að-
g-lt átt sé°r stað, þá hlýtur maður- eins og limir Uí'slarvottsms a halinu, | e.ns fósturlbarn hugsunarlausra of- . - — -m- — ^..............- ; j>órður T,
inn að hafa verð ' meö spiltu eðli” og brenna þo ekk, til agna. Æðar stækismanna) sem séu j minnihluta lþar sem ekkj má selja áfengi, hvila menn áfengissölunnar halda þvi J ^ frá „
frá uprihafi Fullkominn maðtrr þ'mar verða vegir fyrir heitan fót ^ fó)kj8 sé alment á móti vínbanni. allra augu á þejm og allir spyrja, fram> ab drykkjuskapur hafi aukist ;.......
Zur ekki f'alliö í synd. Það er hörmungarinnar að ferðast eftir, ^ er svar yig þvj;
hvorttveggja jafnrangt, að maöur- sérhver taug strengur, sem djofull- Fjórum sinnum hafa hafa atkvæöi
inn hafi á upph'afi veriö alfullkom- inn le.kur a h.nn þogula harmasong verjfi greidd um vjnbann í Manitoba
inn og hitt að menn séu nú ger- helvítis. Skáldskapur? Eg endurtek þafi a,taf verifi samþy,kt með
snil’tir Hitt mun sannara, að menn það, Iþetta er engmn slkaldskapur, mjk]um meirjhluta. Það var sem ’hér
iiafi frá upphafí .usar haf, tilhnuig- »„ ''f.r, Mdm
inMr til goös og ills. Svo er það traustúr og ob.fanlegur sannlerkur. | ]g92 samþykt meg 12.552 me.r,-
■'• r, —* “ ------------hM,™ hu]ta atkvæCa> !898 meö 9441 meiri-
vitna oft í hagnaðinn sem Quebec- rétt var> ag bera fram mótmæli þau,
og hófsemdarfélagið fer fram a að w haf. af þejrri verzlun.
veröi í Mamtóba. Her skulu birtir | Samkvæmt 9kýrslum . upplýsinga-
vitnisburðir nökkra merkra manna g(ofu Duns Qg Bradstreets, sem allir
um það, 'hvernig stjórnar-vánverzlun ^ áreiban]egar> fóru 3695 manns ............ & __________________
reynist þar._____________________ á hofuðið (urðu gjaldþrota i Can- hafgj spurnir af. Var þó töluvert
H. H. Stevens ráðherra segii 11. a(]a árib sem ]eib bar af voru H85
okt. 1922: “Aldrei í sögu þessa , Quebec Samanlagt tap við allar
er hér fara á eftir. Ástæðan er sú,
að rnér hefir ekki tekist, fyr en al-
veg nýlega, að ná í rit það, sem til-
efni gefur til móbmælanna, sem eg
fyr;r haft að ná í rit þetta.
. , - ~ - , Kunnugt má það vera mörgum,
lands fyr en 1920 og siöan hef.r o- þessar verzlanir> þegar Ö11 kurl voru ag {é] starfar ; Danmorku> sem
leyfileg vínsala með ollum smum komin tj] grafar> var $14,971,170, hei(,r, Danísk.j41andsk Kir.kesag.
dauðlegu áhrifum, kómist •. nokkurn og af þeirri upphæð (því tapi) voru Verkefnj félagsins er að efla sam-
samjöfnuö viö það, sem nu er. Her $]3>199 208 j Quebec. Meö öðrum kjrVju Islands og Dan.
má rekja ofbeldisverk og morð orgum> megjnhluti tapsins var í Gós- j______
beina leið til ólevfilegrar vínsölu um enlandj stjórnar-vínsölunnar.
alt fylkið.” j Drury stjórnarformaður í Ontario
Þetta er eðlilegt. Þeir, sem búa
metkur.
Félagið gefur út rit á dönsku,
sem á aö fræða Dani um kirkjulíf á
—------- -- - U5C sagSi meSa'] annars ' ræSu’ SCm i Islandi. 1 2. tbl. þessa rits áriö
til áfengi heima fynr og selja það; hann hék j Massey Hall i Toronto ^ -t kom . júnímánuöi þ. á.
fá þúsund sinnum aukm tækifær, . bannmannafundi 27. nóvember | ^ minningargrfin um séra Matthías
viö ÞaS- aS vínsa,a se ,eyffi’ . 1 1922, þar sem mættir voru fu,,trftar | Jochumsson. Segir ritstjórinn, séra
Þegar 1*—2 menn sjást drukmr, >frá ðlhim þjóðum heimsins: “Tal«-I Þ6rKur Tómasson, aö greinin sé
nú”_ og önnur ráð .höfum við ekki Ef guö er sannorður og biblían -------------- -----------------
til ’að fá fréttir af fortíðinni.en að sönn, þá hefi eg talað sannlerka. og hluta> 1916 meö 23,982 meinhl. og
spyrja nútíöina og raunveruleikann. það munuð þér á sínum tima fá 1920 með 13,775 meirihluta attkv.
þvi saga mannkynsins hverfur okk- sannprófað......... Þér holdlega sinn- j Hvernig getur eindreginn þjóðar-
út j myrkriö. Þekking ökkar aðir! Mér var kunnugt, að ekki tjá-jvi]ji komjð greinifegar fram en
lýsir yfir lítinn blett, sem er næst- ir að tal’a til yðar „m sálarkvalir! þetta? Hvernig getur nokkur mað-
ur okkur 4 tíma og rúmi. Þá bræð- F.n hefi eg nú komið viö yðurPNei! ur me6 vitj haldiö þvá fram, aö hér
ur vora, sem búa á fjarlægum álf- Margir munu ganga hlæjandi burtu . sé aðeins um lítiö brot af fólki að
um eða lifðu fyr á tímum, lærum og kalla mig “eld-prestinn”. Eg i ræga> þegar bannmenn hafa við öll
við bezt að skilja með þvi að rann- minnist þfesp, að 'hafa einu sinni ver- gefin tækjfæri verið í svo miklum
saka sjálfa' okkur. Okkar eigin iö nefndur svo. Farið vel! En eitt ( meirih1uta, að mörgum þúsundum
barmur er uppspretta allrar dkkar sinn munuð þér ef til vill sjá “eld- j hefir skjft.
þek.kingar á eðli mannsins. Og sizt prestinn” á himnum, en yöur verður |
ferst þeim, sem eyða allri svertu þá út kastað. Það má vera. þegar j
ið.
En þau ummíæli eru mörg þannig
vaxin, að þau munu vekja gremju
um gervalt ísland, er þau nú verða
2. Þeir segja að drykkjuskapur
| sé engu minni nú, en þegar áfengis-
ersi pcim, oc... _ i ^ cusu ......... v... — ° w ■
sinni á þá, sem búa fyrir utari endi- eg lit niður til yðar þaðan arnrnn-l sa]a yar lðgleyfð. Hér er svar við 10,000 pottum af afengi ytir aria; stendur þá a þvj, að áriö 1913 voru
níörk krist’ninnar, aö mála þá hvíta, ingaraugum, að það rifjist upp fyrir þvi. ; eg þyrfti aðeins aö gera stjórninm ]]72 menn dæmdir fyrir illa meö-
_em myrkur liöna tím'ans hylur sjón- yöúr, að þér heyrðuð guðs orð, en sjr ffugh j Macdonald lögreglu- j skjl á andvirði þessara 10,000 potta ferg á skepnum, en árið 1921 ekki
urn vorum. Þaö færi betur á þvi varðveittuð það ekki ...............” i dómari í Winnipeg, segir það sem ; (ef eg seldi þá alla), að frádregntim nema 3]9?_ Qg hvernig stendur þá ^ ^ ^ _ . ,
að nota jafnari • liti í lýsingunum. j Ýkjur, kann einhver að segja, ekki hér fer á eftjr; “Það er min skoðun. kostnaði. En hver ráð væru til 'Þess , á þvj, að árið 1913 voru 4703 menn guðfrægjsmentun
Þegar við stingum hendinni í eigin stendur þetta í kverinu! Jú, það og hún ekkj út í bláinn, að siðan að fyrirbyggja, að eg græfi gryfju dæmdjr fyrjr flakk, en árið 1921 þafi þegar frá
barm finnum við þar bæði gott og stendur alt j kverinu! Kenningu ' fyrst komst á stjórn í Manitoba hafi undir húsið, og seldi þaðan 100,000 ek)ki nema 1289? Og hvernig stend takmorkuð og á ,,,
ilt Þaö má gjarna kalla hið illa kversjns um eilifa glötun er ekki þar> aldrej verið samlþykt lög, sem potta s'jálfum mér til ágóða. I >rn ur þá á þv,j að árið 1913 voru 6411 haf. k6j] e]ckj getað aflað honum
'erfðasynd”, og færi þó læzt á þvi hægt að ýkjp. Hin hryllilegasta lýs- J mejrj blessun hafi leitt af sér en þetta gæti enginn bygt. lækifærið menn dæmdjr fyrir allpkonar oreglu neins djúps skjlnjngs á eöli kristin-
•ið kall'a ekki annað synd, 'en sem er jng getur aklrei orðið meira en bannl6gjn, þrátt fyri’r það þótt þau |værj lagt mér upp í hendurnar, með en ]92] ekki nema 1400 .•' Og hvern
siálfrátt. En þá er manneðlinti gert dauft endurskin 'hins æfinlega hafi verjð brotin, eins og á sér stað þvj að fá mér stjórnarsö1una til um-
rangt til, ef ekki er jafnframt getið
‘einum af vinum vorum á
kist • •
---- —-o- . i----. — ------- ■ íslandi”. Ummæli greinarinnar eru
'hvar 'hinir druknu hafi náð í eitrið, með vínbanninu. Hér er svar við a]ger]eo.a á abyrgð þeSs Islend-
og sá er seldi, er í hættu fyrir því. þVj. ÁriS 1914 voru 8848 dæmdir j ^ ^ nafns sins get.
að upp um hann komist. Þó aftur á fyrir drykkjuskap i Ontario, en ár-
m6tj 4—5 menn sjást druknir, þar ið ]921 ekkj nema 4719. Afengis-
Sem selja má áfengi samkvæmt lög- dýrkendur staðhæfa, að heimatilbú-
um, þá þykir þaö ekkert tiltökumál; ;g áfengi drþpj menn j brönnnm, ^ gerva|i isjaiiu> ci iiu
út frá því er gengiö sem sjálfsögöu, en vin> sem selt se löglega, sé hei,-!atþj6S kunnug. Með kulda og skiln-
aö áfengið hafi þá verið keypt a brjgði.S9tyrkjandi og hættulaust. — ,ingsleysj er með þeim feldur sleggju
löglegan hátt. Þetta gefuv leynivín- fyrir lþvi> bvernig þá stendur á því,
sölunum Iþúsund sinnum meira tæki- yi]ja þeir göðu’ herrar gera grein
færi; þeir skáka í skjóli hinnar lög- ab j Toronto dóu 45 manns af á-
helguðu áfengissölu og þeim er lítil fengjsejtrun 1913, á meðan áfengi
hætta búin. Og annað: Þeir sem var loglega, en árið 1921 ekki
vin selja fyrir stjórnina, eru líkleg- nema j j ?. f>essir sömu náungar ^
ir til þess að brjóta lögin hvað mest, halda þvj fram, að glæpir aukist , antífkHrtindóm,' ’trúlrtiita og guBs-
sVo aldrei komist upp. Setjum sem meS vjnbannjnu. F.f þetta er rett> ' traust jnn j hjarta^ þjóöarinnar.
Merkilegt er þaö, ef það á að ger
ast á þessum grundvelli, að glæða
samvinnu íslenzkrar og danskrar
| kirkju.
Rúmið leyfir ekki að birta öll þau
ummæli þessarar greinar, sem
hnevksla íslendinga. En nokkur
þeirra fara hér á eftir.
A bls. 26 á ritinu segir svo, aö
séra Mattháasar
hafi þegar frá upphafi verið mjög
tkmörkuð og a yfirboröinu. enda
dómur yfir nýlátnum ástsælasta
skáldjöfri þessarar kynslóðar ts-
lancts, þeim íslenzkum kirkjuhöfð-
ingja, sem meir og heitar en nokk-
ur annar Islendingur þessarar aldar
eg síðastliðinnar, , hefir sungiö ! lif-
r>V\y niu. V. ----- II - --- r
svo, að vínsala verði samþykt hér hvernjg stendur þá á því, aö árið
22. júní; setjum sem svo, að stjórn- ]9]3 yar j 0ntarj0 framinn 1627
in útnefndi mig 4em fulltrúa sinn á . sinnum sá glæpur, aö ráðast á fólk.
Lundar, til þe^s að selja afengi. serstaklega kvenfólk, en ekki neiffia
setjum sem svo, að eg tæki á móti g9^ sinnum 1921 ? Og hvernig
samibúð við
o iia.i yv..,« ___________ o v • , ig stendur þá á þvá að áriö 1913
illa anda, j um öll lög. Eg er meira en ánægð- j ráða. Og þetta hafa sumir umboðs- y(>ru g02 dæmdir fyrir þaö að V]su nal] se]
......... menn stjórnanna gert, þar sem styrikja eða halda vændiskvenna'hús, : tl.úhneigður,
stjórnarsala. hefir verið á áfengi. ! gn ári?f 192i ekkj nema 270? Og fremur ver;
stjórnarsala
Þetta er atriði, sem allir ættu vel
að athuga.
William Sloan ráðherra segir 13. ^ ^ nauðga kvenfólki, en árið
Pr svo ... nema 55? Hvernig stend-
j kvalalifs
um “erfðadygð”. Því hið góða er . hinnar endalausu angistar og örvænt ur yfir því, bverau vel löginhafa
mönntinum meöfætt, og það er óráö-1 j]lgar án allrar vonar um frelsun” reynst. Glæpum befir stórkostlega
!egt í barnafræöslu, aö minnast að-^jðfjj Þetta vissu gömlu mennirn- fækkað síðan þau ööluðust gildi.
eins hins illa. Það ráður í bága við ir> sem trúðu á það, sem þeir voru ; I>etta er ekki út í bláinn sagt, mér
meginreglur alls uppeldis. Virðing að segja, enda notuðu þeir óspart . er það fyllilega Ijóst sein lögreglu- ....................— jjou,
fyrir sjálfum sér og sjálfstraust «ru j allar 6gn;r þeása beims, til að gefa dómara. Eg heyri þaö frá kaup- desember 1922: “Drykkjustofa er svo ]92] e]okj
meginskilyrði alls þroska, en van- tilbeyrendum sánum forsmekk hel- ' mönnum um állan bæinn, aö við-
traust á sjálfum sér og virðingar- j vjtjs. Spurgeon talar eins og skylt skiftamenn þeirra borgi miklu fljót-
levsi fyrir sínu insta eðli, er vás-j er þejm, sem trúir á kenning kvers- ! ar og reiöilegar skuklir sínar en borgum í Britidh ColumPia. ' framdir 1 wma 1 ------
asti vegurinn til glötunar. Sá veg-j ;ns um þetta efni/en þögnin hér . þejr gerðu áður en lögin gengu ij Andrews Blythe friödomari segir ]913> áður en vínbannið komst ,1.
ttr er lagður sltkum setningum sem. hejma her v0tt um óvinsældir þess- gildi. Eg 'hefi látið rannsaka áhrif 20. sept. 1922: T Vancouver er j en ekki nema 5493 sinnum .11 ið
bessari: “Hugsanir mannsins hjarta arar kennjngar. Hér finnast að vísu bannlaganna um alt fylkið, og árang mjklu meiri drykkjuskapur og slark ; ]92] ? _ ff>esSjr sömu postular halda
þeir. sem Segjast trúa á eilífa urinn er sá að alstaðar heyrist sama j en nokkru sinin áður, og á hverri þv] fram, aö nautn eiturlvfja, svo
útskúfun, en þeir gera þaö ekki. Umjsagíin. 'Bannlögin hafa alstaöar n6ttu ntá sjá sámkvæmi, þar sem em opjum 0g cocane, fari í vöxt,
það ber raun vitni. Hjýlega kveÖur baft heilbrigð áhrif á viöskiftalifið. j sagt er aö ékkert áfengi sé selt, og l gm af]ejðjng af vínhanni. Mætti eg
kirkja vor alla þá, sem hverfa úr Réttar skýrslur og áreiðanlegar þ6 eru þar 50% druknir. Dansstaðir spyrja þes.sa kumpána, hvernig þá
dómsins.
Litlu síðar er þess getið, að að
vísu hafi séra Mattháas verið mjög
en trúhneigð hans hafi
fremur verið kristilega lituð, . en
hvernig stendur þá á þvt, að aris j kr;stj]eg í eðlisínu. Öll 1 jóð hans
1916 voru 165 manns dæmdir fyrii beri augljósan v0tt um þetta.
Á bls. 27 er sagt frá því, að þeg-
ar séra Matthias orti “Ö, guð vors
deseminer ivz,z.. .... - íy^i eK'ki nema ">““'6 ar sera ;viatthias orti u, guo vors
að segja í 'hverju berbergi á mot g ur þá á þv; yfjr höfuð, að þess kon þá bafj þann ekki getaö náð
tim hótelum i Vancouver op öðrum, ar glæpjr> sem bér eru tahlii, voru h;num “ejgjnlega sálniatón”, — og
borgum í Britidh Columbia. framdir í Ontario 17.413 sinnum ár- ff tj] vj]] ,hafi hann a1drei náð hon-
•ru vondar frá upphafi (59).
Laun þeirra, sem ekki hafa hina
‘sálnhjálplegu trú” (99) er eilif
flötun. “Lif þeirra veröur æfinlegt
ef til vill hafi hann aldrei náð hon-
um. Og rétt eftir er þess getið, að
í raun og veru sé ekki sérstaklega
kristilegur blær yfir sálmum hans.
Á bls. 28 er farið litilsvirðandi
oröum iim •sálma séra Matthiasar í
sáðimabókinn'i|. Smásmuguleg upp-
talninsr fvlgir nieð um þaö. sem