Heimskringla - 13.02.1924, Blaðsíða 5
WINNIPEG, 13 PEBR. 1924.
HEIMSKRIN GLA
5. BLAÐrilÐA
Bændum útvegaðir vinnumenn frítt
af nýlendudeild
CANADIAN NATIONAL RAILWAY
Störf þessarar deildar eru ávalt að ú'breiðast í Vestur-
Canada. Hún reynir að gera það sem hægt er fyrir bændur
með því, að útvega þeim vinnufólk- Prá Bretlandi, Noregi, Sví-
þjóð, Danmörku og Evrópu löndunum mun hún flytja fólk, bæði
karla og konur, sem á stuttum tíma verða hér ágætir borgarar.
Sá hængur hefir verið á innflutningi til þessa, að vinna hefir
ekki strax fengist fyrir fólkið. Bændur geta mikið hjálpað verki
deildarinnar með því að vinna saman við hana og gefa hinum
nýkomnu vinnu, helzt árið um kring. Deildin tekur ekkert fyr-
ir vinnu sína og peninga þarf ekki að senda fyrirfram fyrir far-
gjöld þessa túiks. Allar upplýsingar gefnar deildinni eru að-
eins notaðar til að gefa þeim bendingar er atvinnu leita.
HVER NYR INNFLYTJANDI BÆTIR AFKOMU ÞÍNA
ALLIR C. N- R. AGENTAR HAFA ÖLL NAUÐSYNLEG
EIÐUBLÖÐ, OG TAKA BEIÐNI YKKAR UM VINNU-
FÓLK. EINNIG MÁ SKRIFA:
WINNIPEG
Genernl A«:rlcultural Agent
D. M. JOHNSON
EDMONTON
Genernl Avrent
R. C. W, LETT
er varla ekkcrt. Eg þoli þetta' ^ eldi áhugans vakandi hver hjá öðr-
Þetta er bráðrun búið”. i um.
Aðferð Coué má nota við hvaða j
veikindi sem vera skal, en jafn-
hliða henni eru einnig notaðar aðr
síðasta lagiið er hann söng (Syst-
kynin), get eg naumast gert mér
í hugarlund. að meiri list geti ver-,
ið framleidd í söng, heldur en
kom fram) hjá honum í síðustu
hendingum “Drengurinn Wi sem
dó”.
Mér þykir fyrir f>ví, að vera
því ekki vaxinn að skrifa ítarlega
um þessa áminstu samkomu í Ár-
borg. en eg verð að láta það eftir
handa söngfróðari mönnum, og
vœnti þess líka, að þeir láti það
ékki undir höfuð ieggjast. Frá
almennu sjónarmiði hygg eg. að
megi segja, að þessi samkoma
hafi skilið meira eftir hjá mönn-
um, og hafi gefið mönnum end-
ingarbetra veganesti- héldur en
nokkur önnur samkoma af því
tagi hér um slóðir, og hefði hús-
ið átt að vera mikið fyllra en
raun var á.
Um leið og þessar línur eiga að ,
færa Árborgar söngflokknum mitt
innliegt þakklæti fyrir veitta
skemtun, vildi eg mega bsnda
þeim á í bróðerni, að að hinum
íslenzku lögum og kvæðum verð-
ur hlúð í vermireit þeirrar mold-
ar. eí frá Fróni er borinn, heldur
en hinum útlendu lögum.
Mér finst eg ekki geta skilið við
þetta mái án þess að gera bróð-
urlega áskorun til alira hugsandi
Islendinga í Árborg og í grend-
inni, að styðja eftir megni þetta
upptékna starf söngfélagsins. og
verður það bezt gert með því
móti, að sadkja vel samkomur þess
enda sem flesta krakka í kór-
«IM1. 1
Það rnunu margir reka upp
stór augu og virða þessa áskor-
un fyrir sér- sem nokkuð ónær-
gætna nú á þessum erfiðu tímum,
en aðgætum iþá þetta: Hvenær
er þörf ljóssins ef ekki í myrkr-
inu ? Er ekki eldurinn til útrým-1
ingar kulda? — Við skulum svo (
öll læra þetta stef, og syngja það :
undir hinu alkunna lagi: “Þú blá-
fjalla geimur.” —
Ef dimt er í koti og drungi yfir bæ,
Og dapurlegt a'ð sitj* aleinn heima
Þá labha þú til Árborg
Það ijær þér annan blæ.
Þeir lyfta þér með söng til æðri
geima.
jLengi lifi íslenzk söngfýsi og
alt sem íslenzkt er!
Valdi Jóhannesson.
--------------0—j------------
Emile Coué.
Á síðustu árum hefir tæplega
noEkurt nafn vakið eins mikla eft-
I
^irtekt og umtal út um heim, eins
og það, sem letrað er fyrir ofan
þessar iínur. Menn voru famir að
gleymia hinuiá gömjul sannindum
um mátt hugans yfir líkamanum.
iÞá kom Coué fram á sjónarsviðið
og gegnuin myrkur þjáninganna
hljómaði nafnið — Coué — Coué
— hjálpari — frelsari. — Hvcr cr
U Coué og kenning hans?
Það fara litlar sögur af honum
áður en hanm byrjaði á lækning-
um sínum, hann var lyfsali í
Nancy á Frakklandi og lítt kunn-
ur-
Coué hefir ekki neitt læknis-
fræðispróf og miargir læknar hafa
meðal annars af þeirri ástæðu
verið honium andvígir, en slíkt
mun þó ástæðulaust, því hann
mun hafa aflað sér ítarlegrar lækn-
isfræðilegar þekkingar. Ooué hefir
aðeins gefig út eina bók um kenn-
ingar sínar og nefnist hún “La
Maitrise de soi-mene” — (sjálf-
stjórn), er hún aðallega um það,
hvernig lækma megi með hughrif-
uin (Suggestion). En hvað eru þá
hughrif? Það er vandskýrt. Svi
teguind hughrifa, sem hér um ræð-
ir, kemur aðallega fram í því, að
menn telji sér trú um eitthvað, eða
sé talin trú um eitthvað.
Á öðrum málum en frönsku, hafa
einnig koinið út bækur um hug-
hrif í amda Coué og hafa t- d. bor-
ist hingað ti!l, bóksalanna, bækur
eftir hinn alkunna danska lækni
Alfred Bramsen, um kennimgar
þessar, nefnast þær “Mirakel-
kuren” og ‘Yejen til Helbredelse'.
Annars er Bramsen kunmastur fyr-
ir bækur sínar um tyggingarað-
íerð Fletchers! er aðferð sú aðal-
lega í ‘því fólgin, að tyggja matinn
mjög vel, blanda ekki aðeins fasta
fæðu, heldur einmig fljótandi nær-
ingarvökva með munnvatni eta
ekki fyr en sultufrinn segir til o. fl.
sem hér yrði oflangt að telja upp.
Couó lætur sjúklinga sína end-
urtaka á hverjum morgmi og kvöldi
20 simmum vissa setnimgu eða for-
múlu, er hljóðar þannig: “Mér
batnar dag frá degi og á allan
hátt”- Þó má einnig hafa setning-
una nokkuð ítarlegri. Hinn tauga-
veiklaði getur t. d. skotið inn í
hina daglcgu setninigu, einhverju
um að hann sé að verða glaðari í
bragði og sé ag öðlast meira traust
á sjálfum sér, og hinn berklaveiki
getur talað um, að honum sé að
verða léttara fyrir brjósitinu, mat-
arlystin sé að verða góð, svefninn
dýpri og iengri — ef hann þá þjá-
ist af svefnleysi, hann sé að verða
styrkari o- s. frv. Sé um einhverja
sársauka að ræða, ^kal strjúka
hendinni létt yfir staðinn og end-
urtaka hvað eftir annað og mjög
fljótt — svo að engim hugsun um
sársaukann komist að — “hann er
að hverfa hann er að hverfa”. Að-
ferð iíka þessu ráðlagði fornspek-
ingurinn Seneca.
— Hann reit í 78. bréfinu tii
Laeliusar:
“Vara þú þig á að auka sjálfur
þjámingar þínar, og gera ástand
þitt enn verra, með því að vera
að barma þér. Sársaukinn er lítill
ef þú ýkir hann ekki með ímynd-
un þinni, og ef maður frelur kjark
í sig, með því að segja: Þetfra er
ekkert, eða að minsta kosti: Þetta
ar lækningaaðferðir.
Auk þess ' sem sjúklingarnir em
látnir hafa yfir setningar þær, er
eg hefi nefnt, heldur Coué sér-
staka fundi (séancer) með þeim.
Á hverjum fundi eru ca. 30—50 sjúk-
lingar samankomnir- Hann hyrjar
með því að leggja fyrir þá nokkrar
spurningar, til að vita hvað sé að
þeim. Þá fer hann fáeinum oW-
um um áhrif hugans á líkamann
og sambandig milli trúarinnar eða
ímyíidunarinnar (imagination) um
að manni sé að batna og viljans.
Það hefir sem sé sýnt sig, að ekki
er nægilegt að hafa sterkan vilja,
til að get^ komið einhverju fram,
maður verður lfka að trúa á fraih-
gang þess. —
Bramsen nefnir gott dæmi, er
lýtur að því, hve halloka viljinn
fer, ef trúin kemur ekki bonuití
til hjálpar. Það er á þessa leið:
Maður nokkur fimtugur að aldri
fékk fyrir nokkrum árum svo
nefnda flogaveiki (epilepsi)- —
Hlann reyndi nú að beita öllum
viljakrafti sínum til að koma í veg
fyrir að flogin (epileptiske An-
fald) endurtækju sig. Hann tók að
iðka alls ikonar leikfimi og “sport”,
neytti hvorki áfengis né tóhaks og
iifði í stuttu ntáli, ákaflega heilsu-
samlega, en þrátt fyrir alt þetta
endurtóku flogin sig hvað eftir
annað með stuttu millibili og að
lokum var hann orðinn nálega von-
'laus um bata. Þá fór hann að
ganga til Bramsen og hann kendi
honum, að í stað þess að segja:
“eg vil láta mér batna”, ætti hann
að segja og hugsa: ‘mér er að
batna”, og er skemst frá því að
segja,
tekið
Það má minna á í þessu sam-
i bandi, að hinn kunni höfundur
Muller-Lyer, nefnir í einni af bók-
uiri sínum, að þeir, er hefji samtök
um eitthvað, séu eins og orðnir að
nýrri og máttugri veru- Að þessu
athuguðu má varla búast við mikl-
um áhrifum, séu menn að fást við
þefrta einir síns liðs.
Maður verður að fá hjálp utan
að-
Eg vil svo að endingu öfluglega
mæla með þvf, að þeir, er áhuga
kynnu að hafa á þessu máli öfluðu
sér frekari þekkingar um það af
bókum, því sannlega er það þess
vert. — (Á- Ó. Á. í Lögr.)
^Lofsverð ir áhugi.
Eöstudagskveldið 1. febrúar, var
samsöngur haldinn í Árborg, undir
forystu Mr. Brynjólfs Þoriáksson-
ar-
Tombóla, da^s, spil, glaumur og
gíeði hjá stúkunni Heklu, mánu-
daginn 25- þ. m. — Nánar auglýst
í næsta biaði.
Winnipeg 8. feb. 1924.
Kæri vinur Magnús!
Eg mundi eftir því rétt áðan, að
eg var ekki búinn að borga IðunnL
er sá bennar getið í Löghergi.
Annars bjóst eg ekki við að rit-
stjóri Lögbergs miundi skrifa svona
spennandi auglýsing um Iðimni-
Þetta hlýtur að auka kaupendatölu
hennar, því marga mun langa tií að
sjá hvaða goðgá Dr. Bjarnason het
ir orðið á, er hann síðastliðið sum-
ar heimsófcti Stephan G.
Þinn einlægur —
Söngflokkurinn telur um 30
manns og eru raddir’ blandaðar,!
karla og kvenna. — Samsöngurinn j
fór stórvel fram, og var bæði söng-i inu hollari
stjóra, söngfólki og meðspilara, stefnan?” — Þessir færa rök fyrir
Miss Flonence Jónasson, til hins því:
mesta sóma. Eg get ekki látið hjá-j Heiðmar Björnsson
KAPFtRÆJÐA í STÚDENTA-
FÉLAGINU.
Laugardagskveldið kl. 8.15, þ. 16.
feb-, heldur Stúdoíitafélagið fjör-
ugan fund. Kappræða er aðal
atriðið á skemtiskránni, kapp-
ræðu-efnið er eitt hið allra þíð-
ingarmesta og er öllum ráðið til að
koma. Það hljóðar sem fylgLr:
“Er hófsemdastefnan þjóðfélag-
leiðarvísir en bann-
líða, að lýsa gleði mlnni yfir því
hve vel þassi samisöngúr fór úr
hendi, því þó eg þekti vol frá
skólaárum mínuin ágæta söng-
stjórahæfileika Brynjólfs Þorláks-
Guðrún Eyjólfsson.
En gegn því færa rök þær,
Neilsína Thorsteinsson
Ragna Johnson.
Alt þetta unga námsfólk hefur
þó telja sumir hann jafnvel betrL
Athygli skal vakin á því, að verk-
smiðjan lætur 10 aura pening í um-
búðir hvers pakka fyrst um sinn,
og er það kaupbætir kaupenda-
Verksmiðjan er svo stór, að hún
getur búið til allan þann kaffi-
bæti, sem eytt er á íslandi og
býst hún viþ að landsmenin sjái
sinn hag í því að efla innlendan
iðnað.
EIMSKIPAFÉLAGIÐ
hefir gefið út, í hókarformi áætlr
anir skipa sinna á þessu ári, ásamt
ýmislegum leiðbeiiningu{m handa
farþegum, skrá yfir flutningsgjöld
og fangjöld o. fl,-
LEIFUlR HEPPNI-
Frá Kristjaníu er símað, að flug-
foringinn Tancred Ibsen hafi skrif-
að sögulegan kvikmyndaleik um
Vínlandsfund Leifs Eiríkssonar.
Viesturheimsfélagið Wathy Pictup-
ed ætlar að leika hana í Noregi og
Amerlku.
VÉLABÁT VANTAR.
í gærmorgun fóru þrír vélabátar
til fiskjar úr Kefiavík og var ei.nn
ókominn að landi í gærkveldi.
“Geir” fór héðan í nótt til að leita
hans og er ókominn þegar þetta er
skrifað- (12. jan.)
ÁLFADANS
sonar, þá var það bæði, að mörg af þegar unnið sigur gegn erfiðum
lögum þeim er sungin voru, eru
allerfið viðfangs, og svo hitt, að
ekki er úr margmenni að velja,
þar sem ekki eru nema rúmlega
200 íslendingar í Árborg, en allur
að eftir að Braimsen hafði, val' flokkur þessi íslenzkur, að und-
við honum, hættu flogin anteknum stöðvarstjóranum, ensk-
smám saman.
__ Ymsir mætir um manni, og konu hans, er rneðal
menn hafa mælt með aðferð Ooué,: annars sungu “kvartett” sérstak- mánudagskvöldið þann 18.
má þar til nefna kunnan a/itíerfsk- lega snoturlega, ásamt Mrs. Féld- mánaðar, og byrjar kl. 8 e- m. I margt manna.
var haldinn að kveldi dags 11. jian.
á íþróttavellinum í Rvík. Veður
var hið ákjósanlegasta og að-
streymdi svo mikið, að varla mún:
öðru sinni hafa verið fjölmennara
á íþróttavellinum- Leikið var á
lúðra og sungið, en áheyrendur
tókur tóku ekikL svo vel undir
sönginn sem þurft hefði að vera.
Að öðru leyti tókst þessi skemtun
ágætlega og var fögrum flugeldum
templara-hússins hér f bæmim, I skotið að skilnagi _ stór brenna
þessa var og á Eskihlíð og kom þangað
keppinautum, stcfnir enn hátt til
sigurs-
Agnar R. Magnússon, ritari.
ÁRSÞING STÓRSTÚKUNN-
UNNAR I. O. G- T.
Verður sett i neðri sal Good-
an spítalalækni Dr. G- Draper. steð og Dr. Björnsson.
Hann hefir heimsótt Coué í Naney j Að samkoman fór svo vel og
og lætur mjög vel yfir lækniaguai varð áheyrendum til svo mikillar
hans: telur hann áreiðaulegt að ánægjllj má ,)aUUa })renmi: í fyrsta
menn hafi læknast af ýmsum lagj gAfu Br. Þorlákssonar; í öðru
maga- og þarmasjúkdómium og tel- ]agj góðu radd,efnii hér sem annars-
ur ennfremur upp nokkra aðra stagar með«a íslendmga: %ogsíð-
ftzt, en ekki sízt, þeim áhúga og
eldmóði, samfara lotnirigu fyrir
fögrum og verðmætumi söng, er
var að finna hjá söngfólki, sem
söngstjóra.
sjúkdóma, er hann tók eftir að
læknuðust á þennan hátt. Ymsir;
aðrir læknar hafa tekið í
saina strenginn og dr. G. Draper,1
og ætti að mega telja vitnisburð
hans og þeirra mikil meðtnæli ineð I
þessari aðferð og eru nú þó nokkr- j
ir læknar bæði á Englandi og
í Ameríku farnir að beita þessari
lækniiigaraðferð við
sína-
Vonast er til, að sem flestir
meðlimir bindindisreglunnar komi
á þetta þing.
vS. MATTHEWS,
Stór-Rit.
Frá íslandi.
STÚLKA HVERFUR.
Akureyri 7. jan.
Á föstudagskvöldið var, hvarf
liér stúlka, Sigríður Pálsdóttir að
Þá «öng og barnaflokkur nokkur nafnl_ og var hún fr4 ^8tððum
'lög. í flokknum eru um 40 hörn; f Kaupangssveít. Dauðaleit herir
hvellar og skærar islenzkar raddir.l er]ð ^ hennf sfífan eR
sjúklinga og mintu mig á söngprófin í barna-l hún hpfjr ekk. fundfst
skólanum í ‘Reykjavík, er við
AUSTAN ROK
gerði hér í birtingu í morguin, etí
fór heldur að hægja eftir kl- 10.
Ekki mun« bálar hafa róið héðan
í nótt, en í Sandgerði reru margir
bátar. Sumir þeirra sneru við og
voriu komnir að landi um kl. 10 í
morgum- (12. jan.)
Aðferð þessa ætti nú einnig að
mega nota til að öðlast ýmsa^. á-
skólapiltar létum svo lítið áð
hlusta á, er Brynjólfur stjórnaði
MIKLIR KULDAR
kjósanlega eiginleika. eða hiiivs- þar söng. Börn þau er liér sungu: ganga nú yfir Danmörku, svo að
vegar til að losna við óþægiloga voru öll ís'lenzk, að undanteknum ■ sundin hefir lagt og er sagður kom-
galla. Sé maður óframfærinn og
feiminn, telur niaður sjálfum sér
trú um að maður sé að breytast til
hins betra hvað það snertir og
dregur upp í huga sér myndir af
þvf, hve frjálslega maður komi
fram héreftir.
,Bn framfara- og fullkomnunar-
hrautin er erfið. Það vill svo oft
brenna við, að þó menn byrji á
öinhverju er til sjálfs-endurhóta
og frama horfir, þá hætta menn áð-
ur en varir vi,ð það aftur.
Þó nokkra þekki eg, er byrjað
hafa á einhverju slfku, en gefist
upp f miðju kafi-
Mér er í minnum maður einn.
Hann gat þess við mig, að hánn
hefði ei-tt sinn í vikutíma tuggið
matinn mjög vel, eins vel og unt er I
(Fletehersaðferðin), og hefði sér þá
vikuna liðið svo framúrskarandi
vel. En hvers vegna hélt hann þá
ekki áfram; Eg held eg sé ekki f
neinum vandræðum með að svara
þeirri spumingu. Hann mun ekki
hafa haft þolinmæði til að halda
lengur áfram-
Ef því einhver af lesendum mín-
um ætlaði sér að nota hughrifa-
aðferðina, væri annaðhw. að fara
til einhv., er lækmaði á þá vísu, eða
að ganga í bandalag vl9 einhv. ann-
an um, að þeir hjálpuðu hver öðr-
um á þessari braut, því
“maðurinn einn er ei nema hálfur,
mieð öðrum er hann meir en hann
sjálfur”-
Þeir ættu þá að reyna að
2—3 Galiziutelpum, er þó sungu
“Eg vil elska mitt iand”, jafnskýrt
hinum, þó líklega hafi þær ekkert
orðið skilið.
Það má mikils vænta af þessum
hamaflokk, svo sem hann söng eft-
Jr aðeins 2 mánaða æfingu. Ættu
fleiri bygðir, séu þær ekki byrjað-
ar á því, að fara að dæmi Arbýrg-
inga og fe'la börn sín á hendur
Brynjólfi Þorlákssyni í þessum
efnum- Þau eru þar vel komin.
Sigfús Halldórs frá Höfnúm.
----------x----------
Úr bænum.
Aðfaranótt síðastl. sunnudags,
lézt að heimili sínu í Riverton,
hændaöldungurinn Láms Th-
Björnsson. Með Lárusi er til
moldar hnigin einn af frumherjun-
um íslenzkum hér vestra. Hann
flutti vestur um haf árið 1876, og
hefir síðan búið við Islendinga-
fljót. Yrði það löng saga, og
efbirtektaverð ef rekja ætti alt, sem
inn allþykkur ís á þau sumstaðar,
og tefur það geysilega umferð
skipa. Menn eru hræddir um, að ©f
þessuin kujdum heldur áfram,
muni íslenzku skipin, sem nú eru
í Khöfn, sitja þar föst í lengri eða
skemri tíma- (7. jan.)
GOÐAFOSS SLOPPINN ÚR
ÍSNUM.
Samkvæmt áætlun átti Goðafoss
að fara frá Khöfn í gærmorgun og
Botnía sömuleiðis. Fékk Eim-
skipafélagið hér símskeyti um það
í fyrradag, að ísbrjóturiim færi írá
tollbúðinni í gærmorgun, og ætti
Goðafoss að sigla í kjölfaT hans.
Kl. 7 í gærkveldi fékk Eirraskipa-
félagið skeyfri um það, að Goða-
foss hefði farið fram hjá Hjelsingja-
eyri um miðdegið f norðaustan
stormi og hríð- (8. jan.)
(Lögrétta).
ÍSLENZKUR KAFFIBÆTIR.
í haust fór Pétur kaupmaður
Bjarnarson að gera tilraunir til að
á dagana dreif við frumbyggjara • búa til kaffibætir og fekk til þess
búskapinn- En það verður ekki j hin beztu efni og er nú, ©ftir 3ja
gert að sinrni. Lárus var 79 ára er, mánaða tilraun, farinn að búa til
hann lézt. Kpna hans er á lífi og j kaffibætir í stórum stíl. Hann
B
ókið ferðj yðar
snemma
SEM ÆTLIÐ Á
Brezku ríkis
sýninguna
og tryggið yður þau þæg-
indi, er þér óskið
Canadian Facific
Agentar veita fúsir allar upplýs-
ingar, útvega vegabréf og tryggja
yður eftir-æskt þægindi.
BEIN FERÐ
HVERGI TAFIÐ
SPYRJIÐ AGENTINN EFTIR
ÞESSU í DAG
Canadian Pacific.
einkadóttir
Jónasson.
þeirra, Mrs. Stefanía
1 æfi minningu Mrs. A- B. John-
son, sem birt var i blaðinu 30. jan.
s. 1., varð prentvilla f skírnar-
nafni konunnar- Þar stóð Asthild-
halda ur, en átti að vera Áshildur.
baug blaðamönnum að líta á verk-
ismiðluna fyrir nokkru síðan, og
sýndi þeim bæði efni það, sem
haft er í kaffihætinn og alla að-
ferð við tilbúning hans. Margir
hafa reynt þennan kaffibæti og
eru sammála um, að hann þekkist
ekki frá bezta erlenda kaffibæti;
PLEVGÐU EKKI BURTU HAR-
INU SEM KEMBIST AP ÞfiR.
Sendu okkur þatS, og vitS skulum
gera kembu úr þvt fyrir þig fyrlr
$3.00
VUS höfum alt sem meöþarf tlt
þess aö gera upp og prýöa hár
kvenna og karla.
Skrlfih eftir verSIIsta.
PARISIAX HAIRDRESSING &
BEAUTY PARLORS
310 Garry St., Winnipeg, Man.