Heimskringla - 06.08.1924, Blaðsíða 2

*. BLAÐSIÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 6. ÁGtrST, 1924.
Fréttabréf frá LosAng-
eles, California.
Pað hefir dregtet býsna lengi fyr-
ir mér að senda “Heimskringlu”
nokkra fréttapistla héðan frá Los
Angeles-borg, hefur margt borið
hér til tíðinda eíðan eg skrifaði
fréttir héðan síðast. Ekki er svo
að skilja, að eg ætli að fara að
tína saman alt, sem hér hefir borið
við síðan, því til þess byrti eg að
hafa Jahgan tíma, enda y>-ði
“Heimskringla” að margfaidast að
stærð, til að geta flutt það það alt
saman. Sný eg mér því helzt að
því, sem viðkemur okkar íslenzku
þjóðlbræðrum og systrum tyrir utan
önnur smáatriði.
l>á er fyrst að minnast á tíðar-
farið, og kringumstæður fólks yfir
höfuð.
Síðan eg skrifaði sfðast, mun
vera tæpt ár, ef e,g man rétt, og
get eg varla kallað annað, en að
við höfum haft endalaust sumar og
veðurblíðu.
1 desember og janúar s. 1. vetur,
þiegar við áttum von á regnskúr-
um, sem eru aðal einkenni vetrar-
ins hér í Suður-Califomiu, þá höifð-
um við altaf stöðugt blíðviðri og
sólskin, gekk það svo lengi fram-
eftir vetri, að fjöldinn allur var
hættur að búast við regni þenna
vetur, og allir vora orðnir hrædd-
ir við framtíðarhorfur; þóttust sjá
framundan uppskeruleysi, gripa-
dauða oð sauðfjárfall, og yifirhöf-
uð vatnsþurð fyrir okkar stóru
borg, af því sá fjöldinn framundan
atvinnuskort og sumir þóttust sjá
fólk falla niður af hungri og þorsta.
En slíkt mátti ekki viðgangast, svo
nú var keyptur maður fyrir $5,000
til að framleiða regn. Auðvitað buð-
>ust margir níilligangsmenn milli
guðs og manna, að útvega dropa
frá guði, fyrir minni upphæð. En þó
stjórnarráð Californiu sé vel kristn-
að, og guðrækiðfólk, leit samt ut
fyrir, að þeir góðu herrar kærðu sig
ekki um að leggja lengur mikið
traust á drottinn og hans góðu
milligangara, og varð því útfallið,
að gengið var að samningum við
hinn mikia og máttuga regn-guð
jarðneska, sem fyr sagir, og regnið
kom, — grasið fór að spretta, upp-
skeruhorfur að verða góðar og öll
hræðsla við þorsta og hungur hvarf.
En þá kom annað lítið betra, sem
varð til að draga úr íramförum,
hepta framkvæmdir og gera fólk
hrætt við að framundan væri voða
tímar, var það veiki, sem geysaði
f þessu rfki í búpening manna og
kailað er “Klaufa og Munna” sjúk-
dómur, sem og “Stórblaðið Lög-
berg” hefir flutt svo margar fróð-
legar myndir af, sem málgagn nauta
ÍHvar sem veikin kom upp í naut-
gripum, eða öðrum kvikfénaði, var
heila hjörðin skotin niður og
skrokkarnir með húð og hári tekn-
og grafnir í jörð. Yarð að þewsu
mikill skaði og óhugur svo mikill í
fólki, að fjöldi manns varð atvinnu-
laus, aðrir fóru á hausinn, sem kail-
að er, og fasteignalán fóru að verða
treg.
Nú skildu ailar illviðris-krákur,
að Suður-Califomia myndi gjörsam-
lega fara á hausinn, og þar með Los
Angeles borg. Það er svo sem nauð-
séð, að alt er að fara til helvítis, og
lotin ykkar, sem þið nii seljið fyrir
$1000 munu bráðum komast niður í
svo sem $200. Svona töluðu blessað-
fr fuglamir daglega. Aðrir sem
skildu gang hlutann, glottu
í kampinn og vissu að
ekkert var að óttast, vissu
vel að öll framför mundi fljótlega
halda áfram og að fólk, svo að
segja alstaðar frá, myndi í náinni
framtíð þyrpast til Suður-Californ-
ia, nota þar peninga sína til að lifa
í einhverjum mesta sælustað heims-
ins, og kaup lot og aðrar fasteign-
ir og með því láta sin nalmáttuga
dollar margfaldast á gróða með aft
ur sölu lotanna, svona he/fir það
gengið til fyrir lengri tfma, því á
meðan við höfum viðurblíðu þg
ioftslag eins og við höfum haft í
Califoraia, mun ávalt halda áfram
og meira að segja aukast fólk-
straumurinn hingað, ekki sízt eins
og nú er að verða víða hugur fólks
í heimi þessum, að veita sjálfum
sér það bezta hvað sem það kostar
eða er að finna.
Þetta er tími ársins sem vanalega
er einna daufast í íasteignasölu,
og byggingarvinnu, enda er nú frek-
ar lítið keypt fyrir gróðafyrirtæki,
má vera að peningamarkaðurinn
sé þess að nokkru valdandi, því
sagt er, að peningunum sé vanalega
haldið föstum, það ár í Banda-
ríkjunum, sem kosningar fara fram.
Ef svo er, þá mun ekki síður á-
stæða nú, að halda f þá því sagt,
að peninga-ikóngar okkar bretti
brúnum af því, að það skuli hafa
komist að völdum' verkamanna-
stjórn á Englandi. Og má vera, að
slíkt hafi örfandi áhrif á verka-
mannahreyfingu þessa lands. I>ó
dettur mér ekki í hug, að stjóm
vcrkamanna komist hér að í næstu
kosningum, en peningavald Banda-
ríkjanna er nú svo sterkt og óbeygj-
anlegt, að eg held að enginn kraft-
ur geti velt því, eins og sakir
standa.
iHér er nú verið að byggja mikið
þá helzt af stórtoyggingum, en á
sama tíma eru hér fjölda menn
verklausir, sem hafa unnið við
byggingarvinnur, þvf hér var orðinn
sá fjöldi manna, sem við það vann,
er kom hlngað úr öllum áttum, til
að fá vinnu, þá nóg var vinna fyrir
alla sem vildu vinna, og gátu eitt-
hvað gert, aftur eru nú menn að
komast að vinnu, sem hafa verið að
vinna fyrir dálftinn tíma; virðist
því byggingarvinna vera að aukast
heldur, og er búist við að að áð-
ur en langtum Ifður, verði nóg
vinna íyrir alla sem vilja og geta
unnið. Enda lítur út fyrir, að mik-
ið mundi verða að gera á þessu ári.
Og í nýrri skýrslu (29. apríl) sé
eg, að Los Angeles-borg er sú fjórða
í röðinni með byggingarleyfi af öll-
um borgum Bandarfkjanna, fyrir
4 fyrstu mánuðina af þessu ári, á
því tímabili hafa verið tekin út
20,544 byggingarleyfi, sem eru að
peningamati $59,746,264 virði, er það
mjög svipað því, sem út var tekið
af bygingaleyfum á sama tímabili
árið 1923. En yfir það ár stigu
byggingarleyfi sem næst að upp-
hæð $20,000,000, og voru New York
og Chicago einu borgirnar í Banda-
ríkjunum sem tóku út meiri bygg-
ingarleyfi, að peningamati yfir áT-
ið 1923. Eftir byggingarskýrslun-
um að dæma, hafa bæzt við hér í
borg á síðasta ári húspláss fyrir
3357 fjölskyldur og skilst mér, að
þar með sé þó ekki talin 8 hótel, og
tvö af þeim hafa 1100 svefnherbergi
hvert. Og geri eg ráð fyrir, að nú á
þessu ári muni ekki veita af öllum
þeim húsum og herbergjum, sem
við hafa bæst, því útlit er fyrir.
að fólksstraumur verði hingað mik-
ill á þessu ári, sem er og eðlilegt.
Áður fyr héldu margir að það væri
skrum og orðum aukið, ef sagt var
satt af tíðarfari og loftslagi þessa
ríkis. En nú að undanförnu hafa
svo margir komið ‘hingað og reynt
það sjálfir, að flestir vita nú það
rétta af eigin reynslu; eða frá
ættingjum sínum og vinum, sem
hingað hafa komið. Má því gera
ráð fyrir, að mikill fólksstraumur
haldi áfram hingað fyrir langan
tfma enn. Sumir til að eyða hér
kaldasta parti ársins, aðrir til að
setjast hér að fyrir fult og alt, og
mun verða meira af því með hverju
ári. Og mun mörgum koma til hug-
ar það sama og kaupmaðurinn Elis
Thorvaldson frá Mountain, N. Dak.,
sagði við mig, síðastliðinn vetur:
“Eins fljótt og eg fæ komið börn-
um mfnum f gegnum háskóla, ráð-
legg ©g þelm ákveðið að fara til
Suður-Californiu, byggja sér þar
upp sfna atvinnu og framtíð, lifa
altaf f góðviðri og þessu indæla
milda loftslagi, sem þið hafið hér.
En ekki að leggja á sig að berjast
um alla æfina í vetrar-frost hörk-
Um og óblíðu náttúrunnar, eins og
við gamla fólkið höfum gjört”.
Svona sagðist kaupmanninum, og
er trúi honum manna bezt að
standa við það, þvf svo varð hann
hrifin af Californíu, og eins og
flestri aðrir góðir feður,þá var ein
hans sterkasta umhugsun og ósk
um framtíðar velferð og góða líð-
an bama sinna.
Hingað hafa flutt á síðastliðnum
12 mánuðum býzna margir Islend-
ingar og vil eg nefna þá, sem eg
hefi orðið var við og man eftir.
Mir. Andrés Thorvaldsson, sonur
Guðmundar Thorðarsonar bakara,
og konu hans, með kgnu og þrem
börnum, alt frá Winnipeg. Einnig
kom með þeim, ungur piltur, bróð-
ir Andrésar, heyri eg sagt, að hann
hugsi heim, og búist við að leyta
foreldralhúsanna, áður en langt
líður.
Erá Portlnd Oregon, flutti hing-
að myndar fjölskylda, Mr. og Mrs.
Þorgils Ásmundseon með eina gjaf-
vaxta dóttur og fjóra uppkomna
syni. Er Þorgils sá þektuT vfða
meðal íslendinga fyrir fróðleik á ís-
lenzkum sögum og Ijóðum, enda
fyrir ljóð sín, því hann yrkir sjálf-
ur heilu drápurnar í hjástundum
sínum, vinnur þó alla tfð hart og
hefur búið til mikið af mydarleg-
um börnum.
Erá Oak Pöint, Manitotoa, hafa
hingað flutt þeir bræður ólafur og
Guðjón Johnson, sá sfðarnefndi
með konu og tvo sonu, sú kona er
systir Þorbjargar, ekkju Jóhann-
esai- Sigurðssonar kaupmanns.
Prá Vancouver, B. C. hefur flutt
hingað ungfrú Sigurbjörg Magnús-
son, er hún systir Magnúsar Magn-
ússonar, sem hér býr, hann er laus
og liðugur maður, og hefir fengist
töluvert við uppfyndingar af ýmsu
tagi, er gáfaður og drengur hinn
bezti, en einkennilegur fyrir ungan
mann. Er Magnús þessi nú á ferð
í bifreið sinni til Vaneover, B. C„
til að sækja föður sinn og móður
og bróður, sem er alt að flytja hing-
að.
Prá San Francisco hefur flutt
hingað skáldið og listamaðurinn,
Magnús Á Árnason. Og frá sömu
borg hefur hingað flutt Mr. og Mrs.
Cook og dóttir þeirra. Mrs. Cook,
er dóttir Riakúels og Soffíu John-
son, Wynyard, Sask.
Frá Winnipeg, hefur flutt hing-
að M|r. og Mrs. Pétur Fjelsted með
3 dætur og einn tilvonandi tengda-
son. Er það myndarhópur og ekki
ólíklegt, að það fólk eigi eftir að
sjá hér fagra framtfð, enda óskandi
því þeir, sem brjótast langar leiðir
hingað, eiga skilið að ná f sinn
ekerf af þeim tækifærum, sem hér
kinnu að vera að finna, einnig kom
hingað frá sama stað, ungfrú Rtagn
hildur Thorkellsson, dóttur heiðurs
hjónanna, Soffaníasar og Jóhönnu
Thorkellsison á Arlington stræti í
Winnipeg, er það myndar og dugn.
aðar stúlka, sem hún á kyn til.
Einnig frá W’innipeg, hefur hing-
að flutt smiðurinn Eggert Árna-
son, er hann isonur gamla Áma
veitingarmans á Sauðárkrók í
Skagafjarðarsýslu, þá er hingað
flutt ekkjufrú Elízabet Seymour á-
samt dóttur sinni, manni hennar og
tveim börnum þeirra. Þetta fólk er
alt frá Winnipeg.
Frú Seymour er ein af hinum
mörgu islenzku og rosknu og góðu
konum, sem hafa komið til þessa
lánds ungar myndarstúlkur, gifts
annaraþjóða mönnum, orðið svo að
sjá að baki þeim, en eftir það orð-
ið að berja ísinn fyrir lífibrauðí
sínu og. barna sinna. Þetta hefur
frú Symoure líka gert myndarlega,
og efast eg ekki um, að þar hefur
íslenzka eðlið orðið henni til hjálp-
ar, þá mest hefur álegið. Hefir hún
alla jafna sýnt þann dugnað og
þrautsegju, að geta verið alla tíð
fremur veitandi en þiggjandi, og á-
valt fylgst með heiðarlega, að
styrkja þau fegurstu og beztu mál-
efni, sem uppi hafa verið á dag-
skrá Vestur-íslendinga. Vildi eg að
henni mætti hér vel líða, og að
hún fengi vel launað gott og trútt
dagsverk.
Frá Selkirk, Man., hafa komið
hingað heiðuMhjónin, Jóhannes
Sveinsson og kona hans með fjög-
ur börn. Er frú Sveinsson búin að
þjáð.-it af langvarandi veikindum
í mörg ár, sem hún ber sem sönn
hetja. Enda mun maður hennar
eiga sinn fullkomin þátt í að létta
veikindastríð konu sinnar, og mun
hann dæmafár maður, að ástundun
og dugnaði við að bæta kjör konu
og barna. Mr. Sveinsson var eina
tíð vel þektur sem byggingarmeist-
ari í Winnipeg. Einnig hafa kom-
ið hingað frá Leslie, Sask., bræðurn
ir Jóhanneg og Ágúst Nordals, þeir
eru bræður frú Sveinsson, smiðir og
myndarmenn.
ISfðastliðið haust kom hingað til
baka meyjamar Signý Hlannesson
og Jónína Johnson, sem í vor fóru
héðan listitúr til Winnipeg og þótti
íslenzka hópnum vænt um að sjá
þær aftur komnar, því þær hafa
reynst ágætar félagsstúlkur í þeim
litla hóp.
Frá Saskatoon, Sask., hafa flutt
hingað tvær systur, Steinunn og
María Holms, settust þær að í
Long Beach, þar sem þær reka
myndarlegt kjólasaumaverkstæði,
enda eru þær myndarlega og dug-
legar meyjar, þær eru systur Mrs.
Jóns Jóhannassonar, Wynyard,
Sask., Mrs. S. Vopni, Kandahar,
Sask„ og Jóns Holm á Mountain, N.
Dak.
Frá Vancouver B. C. hefur flutt
hingað, Ásgrímur Thorgrrímsson, á-
samt konu og 5 bömum, og óska
eg þeim öllum, sem hingað koma
framtðarheilla, og væri óskandi að
landar, isem hingað kynnu að flytja
í komandi framtíð, létu Mr. Thor-
grímsson njóta viðskifta sinna, er
hann þektur fyrÍT lipurð, ábyggi
legheit og glöggskygni jvið fast-
eignasölu.
Frá Winnipeg hefur hingað flutt
frá Margrét Dodds, fögur kona og
ung, og skarpleg; dóttir þeirra
hjóna Mr. og Mrs. Sam Samison,
sem búa á Victor stræti í nefndri
borg.
Ekkert yrði eg hissa, þó eg frétti I
til þeirrar konu við hreyfimynda-!
sýningamar í Hollyu ood hér í borg,
því þangað komast margar hinar
fögru frúr og meyjar, til að lenda
í hreyfimynda sýndingunum.
Nokkuð margir hafa verið á ferð
hér á síðastliðnum 12 mánuðum af
íslendingum, sem eg hefi orðið var
við, man eg þessa, að nefna frá
WTpeg: G. ólafsson, smiður; Ámi
Eggertsson, Halldór Halldórsson og
Thorsteinn Oddson, Halldór Sig-
urðsson byggingameistari, og
frá Mountain, Norður- Dak., kaup
manninn Elis Thorvaldsson og frú
hans, Sigurð Johnson, Mr. Melsted,
Mr. Björnsson frá Cavalier, og Mr. |
og Mrs. Einarsson frá Chicago; Mr. j
Stefan Björnsson frá Detroit; Mr.
Teitru Einarsson frá New York;
Vilhjálmur Stefárhsson frá Vancouv.
er, B. C.; Mir. og Mrs. E. G. Gillis
frá Defo, Sask.; .Takolb Björnsson
frá Glenboro, Man., Mrs. Ingibjörg
Eggertsson og Mr. John S. Johnson,
með tvö börn. Má þeitta heita
myndar hópur, og vonumst við
eftir að sjá flest af því fólki hér
fyr eða síðar, ti] að setjast að og
með því að njóta sinna framtíðar-
vona og drauma.
Margir fleiri íslendingar hafa ver-
ið hér á ferð, svo sem eins og frá
strandaborgunum, San Deago, San
Francisco og Seattle, og fleirum
stöðum, sem yrði of langt upp að
telja.
Ekki hafa verið mikil veikindi hér
meðal fslendinga siðan eg skrifaði
fréttir héðan síðast, þó munu þrír
hafa dáið, og hefur þeirra allra ver-
ið getið í íslenzku blöðunum' í
Winnipeg áður.
Undanfarandi hefur legið afar-
þungt haldin Miss. Signý Hannes-
son, var hún skorin upp við mjög
hættulegum innvortis sjúkdómi, er
hún nú að komast til heilsu aftur,
og von um fullan bata. Einnig hef-
ur verið skorin up pvið botnlanga-
veiki Mr. Bjöm Einarsson; komst
hann fljótt til heilsu aftur, því
þessir ho!skurðir báðir tókust vel. j
Ekki veit eg, hversu margir af j
hinum íslenzka hóp hér, hafa verið
skotnir örfum ástaguðsms, þó
munu fimm sem eg veit um, hafa
verið dauðskotnir og til upprisu
leiddir með hinu helga hjónabandi.
Sá fyrstl brá sér alla leið til Mani-
totoa, Canada; sótti þangað brúður-
ina og gifti sig þar, mun um það
hafa verið getið í “Heimskringlu”
fyr. Sá annar í röðinni, herra Bjöm
Einarsson, ættaður og uppalinn f
N. Dakota, gekk að eiga innlenda
meyju, en sú þriðja í röðinni er
ungfú Clara Fjelsted, eem einnig
eignaðist innlendan m{mn. Þá er
sá fjórði, herra .T. H. Bergin, giftist
hann einnig innlendri ekkjufrú. En
fimta persónan er leikmærin ungfrú
Battie Sölvason, sem giftist hérlend
^S0ð9a9S0ðgðSGO99ðeðSOSOð99OOO999SOðO9OO999O99S6OSOr
JVttiUí ari.
Islenzkt blóð í æðum rennur,
Óðals hreint við mál.
Fornra Islands krafta kennir,
Hvar sem blikar stál.
Þegar lejftra Ijós við boga,
Lofts um bláa hvelavoga
Sé ég Islands ljóðsögn loga,
litskrúð stjarna soga.
Heyrist brak frá björk og tindum,,
Bifast kjarr í hlíð,
Kveður tærum lækjurm Iindum,
Ljúfmál golan þíð.
Eygðu svipinn fjallafríða,
Faldinn jökla í bylgjum líða,
Blæs til vestræns andans unga,
Islands þrek og tunga.
Hvítfissandi kvik á bárum,
Kyssir fjörustein,
Situr jötunn undir árum,
Asýnd björt og hrein.
Hrítur Egils hagl af hvarmi
Hljóðs er döpur þögn í barmi,
Styður rá með sterkri mundu,
Á stefnan mót við grundu.
Það er norrænn þjóðarandi
Þórs með giltann hjör,
Veitir sókn að vesturlandi,
Verju Iífs í för.
Skartar enn því aldna forna,
Eilífðar við bjarta morgna,
Afli sinna ára toga,
íslands djúpu voga.
Yndo.
im manni. Er hún dóttir hjón-
mna, Mr. og Mrs. Sölvason, sem
engi hafa búið á Wellington Ave.
Winnipeg. Þessi síðast nefndu
jögur brúðhjón búa öll hér í borg,
n fyrst nefnda parið, býr í Big
Ireek, Calif. Óskar Islendingafélag
,os Angeles öllum þessum brúð-
toorg, sem þó er í vínbanns-ríki. En
þó hér sé vfnbann eftir lögum, þá
mun margur fá sér í staupinu. Og
er sagt í L. A. Examener alveg ný-
lega, að þá væri nógu mikið vín f
ríkinu til að gefa öllum manneskj-
um í heimi einn drykk.
hverju mannsbarni. Var þá
skrásett í Californíu ríkinu í
Hér að framan er minst á
nokkuð marga, sem til Los Angeles
haía komið, til að setjast að, en
þó býzt eg við að margir hafi hing-
að komið, sem eg hefi ekki frétt um,
og get eg því ekki nafngreint þá.
Nú alveg nýlega hefi eg mætt ís-
lenzkri ungfrú, sem hér er búin að
dvelja á annað ár. Hleitir hún
Sesselja Jónsdóttir Sigurðsson,
myndarstúlka, vinnur við kvenn-
hattatilbúning; fædd og uppalin að
r.okkru leyti í Borgarfjarðarsýslu á
Islandi, svo í Brandon, Manitoba.
Þá eru hér á ferð hjónin Jón H.
Jónsson og kona hans frá Oak
Point, Manitotoa. Ekki ólíklegt að
þeim lítist vel á sig hér, og ef til
vill setjast þau hér að, og toætist
þá við okkar litla íslenzka hóp,
sem hér á heima, þótt nú séu dauí-
ir tímar, og væri það ánægjuleg
og góð viðbót við litla hópinn.
íEins og áður er getið, eru hér
mjög daufir tímar, og því margir
vinnulausir. En það sýnist þó líf
og fjör í borginni,
Þann 4. júlí toiðu 3 drengir bana,
en 28 slösuðust, af umferð á stræt-
unum í borginni, og rétt í kringum
hana. Er þetta eitt fyrir sig nokk-
uð stór borgun fyrir 4. júlí skemt-
anir, að maður minnist ekki á all-
an þann skaða, sem hlotist hefur
af púðurhólka-leik fólksins, með
öllum þeim brunum, sem af því
hefur hlotist.
haldi stjómarinnar 29,443,081 gallons
af vfni. En sem betur fer, sýnist
þessi mikli vínforði ekki ennþá
hafa skemt fyrir bamauppskeru
TÍkiisins, því á síðasta ári fæddust
260 tons, og era það 80.237 börn;
eftir meðalmat hvers barns $154,
samtals $79,080,000. Og þó sé eg,
að California íbúar lofa statt og
stöðugt að fjölga mun betur mann-
kyninu, á þeesu yfirstandandi ári,
og tel eg víst að þeir endi það líka.
Alt fyrir það, þó margir af þeim,
sem hingað hafa flutt á undanfar-
andi árum sýnast svo við aldur,
að ef þeir lifðu annarstaðar en í
þessu ríki, myndi sízt vera búist
við af þeim, að þeir eftir það fjölg-
uðu mannkyninu. En alt fyrir það,
þótta margur komi hingað las-
burða og við aldur, þá virðist eng-
in deyfðarmörk í ástalífi ihér í borg,
því á einu ári, frá 1. júlf 1923 til
1. júlí, 1924 hafa gift sig 17,639 pör
áðeins í Los Angeles héraði. En á
sama tíma nafa 5176 hjón fengið
leyfi til hjónaskilnaðar, fyrir utan
allan þann fjölda hjóna, sem skilið
hafa án dóms og laga.
Eins og skýrslumar hér að fram-
an sýna, má frekar kalla lif og fjör
f giftingarbraskinu. En sýnir um
leið, að okkar frjálsu lög eru ekki
að þrengja hjónum til að sofa sam-
an eftir að þau era einu sinni orð-
•in þreytt hvort á öðru, virðiet því
andi laganna að greiða veg hvers
Þá hefur verið býena líflegt ár f
glæpum, eftir því sem nýútkomnar
skýrzlur segja, er það ár talið frá
1 júlf, 1923 til 30 júní, 1924, að báð-
um þessum dögum meðtöldum.
Tuttugu og tveir innlbrotsmenn
skotnir til dauðs af lögreglunni og
borgurum bæjarins. 11 manns sendir
til hengingar, 644 glæpamenn send-
ir til San Quentin, en alls hafa ver-
ið teknir fastir á árinu
105,325 manns, rúmlega helm-
ingur af þeirri tölu aðeins fyrir að
brjóta keyrslulög, og hafa 9270
manns verið teknir inn á hospital
meiddir af keyrsluslysum á árinu f
Los Angeles, og er það mikið í
manns eða konu, sem óskar að
skipta um maka, og ná sér í ann-
að nýtt eér til tilbreytni, sýnist
fara furðu vel á þvf, og er því til-
laga mfn, að fWest »Selkirk-búar
tækju upp þessi góðu lög.
CMargt mætti fleira tína til af
fréttum, en bæði er toréfið orðið
nokkuð langt, og verst við það,
að það er svo sundurliðað, en er
alt smástundarverk, og munu vera
orðnir 3 mánuðir síðar eg byrjaði
á því, sem gerir toréfið leiðinlegra
af lestrar og minna í eamhengi.
Býzt eg þá við, að mörg setning
komi einis og djöfullinn úr sauða-
leggrium, oða sem engill af himnum