Heimskringla - 10.09.1924, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 10. SEPT. 1924.
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSIÐA
The Dominion
Bank
HORNI NOTRE DAME AVE-
ogr SHERBROOKE ST.
Höfuístóll uppb.
VarasjóÖur .«.....
Al*ar eignir, yfir
....$ 8,000,000
. ..$ 7,700,000
....$120,000.000
Sérstakt athygli veitt viðskift-
um kaupmanna og verzlunar-
félaga.
Sparisjóðsdeildin.
Vextir af innstæðufé greiddir
jafnháir og annarsstaðar við-
gengst
PHONE A 9253
P. B. TUCKER, ráðsmaður.
skilmerkilega frá miyndun og við-
gangi fél. á næstliðnum 25 árum,
með mjög skemtilegri umsögn. Sam
sæti þetta, var 1 hvern stað hið á-
nægjulegasta og forstöðunefndinni
til sóma, — hafi hún heila pökk
fyrir.
'Um mjiðjan næstliðinn jrnánuð,
voru hér á ferð frá Blaine, Wash
ington pær. Mrs. Charles Wells og
Miss Marion Plummer. MJrs. Wells
hélt áleiðis til Winnipeg, en Miss
Marion staðnæmdist hér hjá fólki
sínu um sex vikna tfma.
Mér líkar að geta sagt fyrir mína
skoðun, að "Heimlskringla” er að
taka nauðsynlegum framförum und
ir núverandi ritstjórn. “H|altu svo
Tram stefnunni”, herra ritstjóri!
inn yrði óslitinn og langur; pað v*r ( fjarlægðina þeirra í milli I*ær
voru sem ein sál. Hún pakkar
henni og manni hennar hinstu
sporin — síðasta kærleiksmerkið
Fréttir
Frá fréttaritara “Heimskringlu”
í Markerville, 27. ágúst 1924.
Tíðarfarið hér hjá okkur AJberta.
íslendingum, verður naumast sagt
vont, en óhentugt lengi. Sem fyr
var sagt, var vinna á ökrum í
seinna lagi í vor, og bæði purkatíð
og köld, en svo með júlí varð veðr
áttan óhagkvæm; gekk þá í hita
og þurka og oft frost á nóttum;
petta olli kyrrstöðu á öllum gróðri,
og skemdum á háum ökrum, svo
nær pví lá, að visnaði upp; en svo
bætti pað stórum, að síðustu viku
júlf, brá til rigninga, sem héldust
upphaldslítið fram yfir 20. þ. m.;
við þessa breytingu veðráttunnar,
tók gróður bæði á ökrum og gras
haga mjög miklum framförum, en
hvenær bleikir akrar sjást hér, er
vandséð; útlitið bendir tii, að iítið
verði byrjað á kornskurði innan
tveggja vikna tíma, hér frá að
telja, og það er undir veðráttunni
komið framvegis, hve mikil kom
uppskera verður. Heyvinna stend
ur nú sem hæst; var byrjuð óvana-
lega seint, vegna þess, hve gras vex
seint og lítið, og svo komu votviðr-
in sem gerðu heyvlmiu ómögu-
lega, nemja dag og dag, en horfur á
að heyafli verði með minna móti
almennt, enda rækta bændur hér
mikið af fóðri og eru því ekki
sárri þörf fyrir byrgðir af viltum
heyjum. Verði veðráttan hagstæð
og vinveitt um næstu 2—3 viku,
má vænta, að útkoman yfir það
heila, verði vel í meðallagi.
.Almennt er hér heilbrigði manna
á meðal, þó eru undantekningar
þær: að Stephan skáld hefur verið
mjög vanheill um lengri tíma er
það innvortis, og hefir hann liðið
af því svo árum skiftir, segja lækn-
*r harm svo hniginn að aldri og slit
inn, að hann sé ekki fær um hold-
skurð, en eru að gera tilraun mleð
meðölum, og virðist hann heldur á
bata vegi. Líka hefir verið hættu-
lega veikur, Sigurður bóndi Bene-
diksson, kominn á efri aldur og
mikið bilaður á heilsu, er hann nú
undir læknishendi á sjúkrahúsinu
í Innisfail.
Pyrir nokkru síðan slasaðist hér
Tómas bóndi Rafnss, sem hélt
heimleiðis frá Innisfail með hesta
par, var kominn skamt áleiðis, þá
hestarnir fældust og hvolfdu vagn
inum ofan á Tómas, sem handleggs
brotnaði og.skaðaðist á höfðinu og
einnig innvortis, fanst hann þann-
ig á sig komiinn og var færður á
ejúkrahúsið í Innisfail.
Lofteldar hafa orðið hér að skaða
á húsum og hestum, víðar en í
einum stað.
Markaður á komtegundum hækk
að að miklum mun nú f seinni tíð,
hveitikorn. bush: er nú $1.20 No. 1;
hafrar bush. 44c; bygg, bush. 66c;
yfir höfuð hefir verið hækkað dá-
lítið á flestum bændavörum.
Þess hefir verið áður getið í blöð-
unum, að fyrir miðjan síðastl. mán
uð, hélt smjör. og ostagerðarfélagið
á Markerville 25 ára afmæli sitt í
Pensala Hall, undir umsjón stjóm-
amefndarinnar — Directors, — sam
sæti það var hið fjölmiennasta, sem
eézt hefir f þessari bygð, og hið
virðulegasta f hvívetna. Skemtanir
vora; ræðuhöld, upplestur og söng-
ur, sem alt var vel þess virði, að
veita þvf áheyrn; þó ætla eg að er.
indi það, sem hr. D. J. Mörkeberg
flutti, hafi verið það veigamesta á
skemtiskránni; sagði hann rétt og
Frá Islandi.
Akureyri 1. ágúst.
Á svæðinu frá Húnaflóa til
Langaness hefir fiskast í júlímán-
uði 5560 skippund. Siglufjörður er
þó ekki talinn með, þvf skýrslur um
afla vantar þaðan ennþá.
vakandi auga og umönnun; það
var hreini kærleikurinn, sem gerði
alt bjart og hlýtt, og sem allir örð-
ugleikar urðu að víkja fyrir.
Já, alt þetta, ásamt trú og bæn til
Guðs, um tímanlega og eilífa far-
sæld var heimanmundur og fararefni
konunnar minnar ástkæru, sem vér j úana í anda flutta til grafarinnar,
og sálu hennar hafna í dýrðina til
Guós. Hún kveður vinuna sína
hérna megin grafarinanr.
(Hún biður að heilsa systirinni,
sem syrgir hana í fjarlægð, vit-
andi þennan sorgardag, sjáandi
vor óstyrk og fóturinn valtur, því
vér erum öll reikui.
Guð blessi þig og verndi þig og
oss öll, og huggi oss öll, sem þín
sakna og þig syrgja, og gefi oss af
náð sinni, að vér fáum að sjá þig
og vera með þér hjá honum sem
einn er allra faðir; þar sem öll sár
eru grædd, öll tár þerruð, allar
sorgir horfnar, því hið fyrra er far-
ið. Guð heyri þá bæn vora, vegna
síns sonar. — Amen!
/
Spretta norðanlads er víða meiri
en í meðallandi. 1 Eyjafirði voru
flest tún alhirt um síðustu helgi.
Pyrir skömmu tók varðskipið
‘Tylla” tvö norsk skip inni á Húna-
flóa, er vora þar að veiðum í
landhelgi. Yar farið með skipin til
Blönduóss, og fékk annað þeirra
300 gullkróna en hitt 3000 gullkróna
sekt.
[“Heimskringla” hefir verið beð-
4n fyrir eftirfylgfandi kveðju-;
orð:]
Kveðja flutt við útför
húsfrú Guðnýjar ólafsdóttur
í Alfatröðum í Hörðudai.
af
Pétri Gunnlaugssyni kennara
og bónda í Álfatröðum.
(Hieilagi kærleikans faðir! Heyr
þú allar vorar bænir í Jesú nafni,
og heyr þær á þann hátt, sem speki
þín og gæzka sér oss fyrir beztu,
— börnunum þínum reikulu og ó-
styrku.
Nú skiljum vér það ekki, en
seinna iminurn vér skilja það.
Lannig er þessu varið með stjóm
Guðs: hugur vor fær ekki ætíð að-
greint hans ráðstafanir, frá atvik-
um (þeim, og ástæðum, sem vér
börnin hans búum oss til sjálf, vilj
andi eða óviljandi. Oss hættir oft
við, að kenna honum um harma
vora og erfiðleikana, sem mæta
oss, en vér erum miklu síður
þakklát honum fyrir öll föður-
legu gæðin, sem bersýnilega falla
frá honum í vor skaut, stundum án
hinnar minstu þátttöku frá vorri
hálfu, í því að afla þeirra. Já, nú
skiljum vér það ekki, en seinina
munum vér skilja það, hversvegna
að ástríka konan min er svo
snenrma og óvænt kvödd brott, frá
mér og börnunum okkar, á besta
aldursskeiði, sem vér nú kveðjum
og kveður oss á síðasta m/)tinu
hérna megin.
“Að hryggjast og gleðjast
hér um fáa daga.
Að heilsast og kveðjast,
það er lífsins saga”,
segir eitt af skáldum vorurn, og
munu flestir geta tekið undir þessi
orð af eigin reynslu, þvf þegar vin-
irnar hefja samifylgdina, eru það
gleðin og ánægjan, sem eru beztu
og sjálfsögðustu fararefni. Eln vit.
anlegt er það, að þessi fararefni —
þessi hjónabandsgleði er eigi ávalt
sömu tegundar. — Sumstaðar er
'það hagsmunagleðin, — gleðin yfir
efnum eða stöðu, sem lagt er upp
með í hjúskaparferðina. En við
áttum ekki þá tegundina. Um| auð
eða auðsvon var ekki að ræða, og
staðan var alþekt: illa launuð ís-
lenzk alþýðukennarastaða. Nei, það
var óblandna gleðin yfir væntan-
legu samleiðinni; það var einlægi
ásetningurinn, um að leggja fram
óskifta kraftana ti] iðjunnar; það
var heita óskin um að auðnuvegur.
erum nú að kveðja og kveður oss.
Við fluttum hingað að Álfatröðum
fyrir fjóram árum, og ætluðum okk
ur að dvelja hér, minsta kosti fyrst
um sinn, miest vegna drengjanna
okkar, þvf við álitum náttúrufeg-
urðina og kyrðina, sem fylgir
sveitalífinu, nauðsynlegt uppeldis-
skilyrði.
Efnahagur okkar mun engum
hafa þótt glæsilegur; en litlu efn-
in, sem vel var hlúð að, af henni,
urðu drjúg og blómguðust. Dessi
blettur var orðinn henni kær mfn
vegna, því það var eins með hana
og Rut: mjtt land var hen.nar land,
og mitt fólk hennar fólk. Og til-
finningar mtínar bergmáluðu í sálu
hennar. Hugsjónirnar mínar fáu og
strjálu skýrðust við hennar dóm,
því eins og hún var tiguleg og svip.
hrein, með yndisþokkann í öllu við-
móti sínu, svo var dómgreindin
hennar ljós og hugsunin hrein. M]ín
gleði var hennar gleði, og þreyta
mfn og áhyggjur, hennar umhugsun
og áhyggjuefni. Án nokkurs yfir-
lætis sagt um hana, hefði eg ekki
enst í öllu mínu stríði, hér þessi ár-
in, ef hún hefði ekki létt mér hverja
þraut. Yiðmótið hennar ljúfa og
látprúða, og ástin hennar, göfuga,
var mér hrein sem berglindin, og
hlý, sem hádegisgeislinn. Mannkost.
ir hennar voru engin fordild; þeir
voru semi gimsteinn greyptur í berg-
ið, er ei varð þaðan tekinn, og lýsti
það og prýddi hverju seml viðraði.
Drenglund hennar var sem heiður
vorhiminn; þar var enginn vottur
neinnar smámunasemi, né lítil-
mensku. I>að mátti segja um hana
hið sama og Guðm. Einnbogason
sagði um Guðjón sál. úrsmlð:
“Það var yndi ag þiggja greiða af
honum”, þvf velvildin var einlæg.
Já, kærleikurinn var arineldur
allra dygða hennar, þess vegna
væru þær skýrar — svo áberandi,
að það hefði verið dofin tilfinn-
ing, sem eigi hefði orðið þeirra
vör, f samibúðinni við hana.
Ástin er fögur í mieðlætinu; fegri
f mótlætinu, esn fegurst á dauða-
stundinnl; svo var þessu varið hjá
henni. Hún óskaði innilega éftir,
að mega fá að lifa lengur hjá mér
og drengjunum okkar, en þegar
hún sá að sú ósk myndi ekki upp-
fylt verða, sýndi hún bezt hve mik-
il hún var. “Þú verður að bera þig
að vera rólegur, elsku vinurinn
minn, og láta sorgina og söknuðinn
snúast í umJönnun og fyrirhyggju
fyrir drengjunumi okkar; ég skal
taka á móti ykkur hjá Guði”.
Þannig kvaddi hún mig, m'eð trú-
arvissuna að förunaut yfir í landið
ókunna, þar sem hún bíður eftir
mér og þeim. Þá sá eg glegst, að
ástin er sterkari en dauðinn. HÚn
hafði ekki tíma til að kveðja, nema
mig, þvf henni- var svift svo fljótt
og óvænt burtu; en ég á að bera
kveðjumar. Hún kveður yður ná-
granna og sveitunga sína, þakkandi
yður allar gleðistur|dirnar, alt
góða viðmótið, stem þér sýnduð
henni, og alla hugarhlýjuna, sem|
þér báruð til hennar. Já, hún
þakkar innilega hve vel þér tókuð
á móti henni ókunnri hér f bygðar-
laginu. Hún kveður gamla öldung-
inn, tengdaföður sinn, éem hún
annaðist æ sem bezta dóttir, og
ekki sízt þegar hann þurfti mestrar
hjúkrunar við; það hefði engin
leyst eins vel af hendi, þvað þá
betur; hún biður Guð að gefa hon-
um styrk og veita honum huggun.
Hún biður að heilsa sveitinni
sinni fögru, og fæðingarstaðnum og
æskustöðvunum sínum unaðslegu
og kæru, og frændfólkinu sínu þar
góða, og vinfasta, sem varðveitir
svo einstaklega vel frændræknina
og ættareinkennm: trúmenskuna
og háttprýðina. Hún kveður syst-
urnar sfnar, sem komnar eru til að
fylgja henni síðasta spölinn; önn-
ur langa leið, sem var svo innilega
andlega sameinuð henni, að hugir
þeirra skildu aldrei; hjörtu þeirra
slógu hvort með öðru, þrátt fyrir
góðu, sem komin er um langan1
veg, til að veita henni síðustu
fylgdina, þakkandi henni alla sam-
úðina, trygðina og unaðsstundim'
ar, sem þær nutu saiman. Hún kveð-1
ur mágkonurnar sínar og þakkar i
þeim allan innileikann og hlýja
hugarþelið. Hún kveður vanda-
lausa heimilisfólkið og þakkar þvf
dygga þjónustu, óskandi því allrar
sannrar gæfu. Hún kveður þenn-
an litla blett og þakkar blómunum
fyrir sólbrosin og dögginni fyrir
perlutárin. Hún kveður smáfugl-
ana, sem hún gaf, þótt lítið bæri á,
0g sungu fyrir hana — sem mintu
hana á skógana og söngfuglana í
fjarlæga landinu, sem hún dvaldi í,
og sem hún átti svo mikil fegurð-
aráhrif og .fagrar endurmiinningar
frá.
Hún kveður, litla, lága bæinn
slnn, sem höndin hennar starfsama
hirti svo vel, að hann varð mér hár
og ljósríkur.
Hún kveður litlu drengina okk-
ar, biðjandi Guð að geyma þeirra;
vernda þá fyrir slysunum, og varð-
veita þá fyrir 'snörum; og hættum
lífsins.
Hún biður hann að glæða skiln-
ing þeirra og gera þá dygðuga og
elskandi. Alt hið sanna, fagra og
góða, — að þeir mlegi altaf vera
börnin hans, svo hún geti breitt
móðurfaðminum móti þeim hjó hon-
um í friðnum og farsælunni, á land
fnu góða, þar semi sorgimar eru
horfnar, sárin grædd og tárin þerr-
uð til fulls. Og hún treystir mér
til, ef eg lifi með þeim, að geyma
með þeim endurminningarnar um!
hana. Eg skal varðveita þann
sveig, vökva hann með tárum, og
veita þeim blómum yl frá ást
minni til hennar og þeirra. Svo
kveður hún mjg, — að vissu leyti,
— um stund. Auðvitað skiljum við
aldrei, því eins og Guð talar við
oss f orði sínu og bænum vorum,
elns og samfvizkan veitir oss gleði
fyrir velrækt störf, og ásakar oss
fyrir vanrækslur og ofgjörðir, eins
tala vinirnir við oss, sem hafa ver-
ið oss hjartanlega sameinaðir, þótt
þeir séu oss sýnilega horfnir. Hún
verður ráðunautur minn það sem|
eftir er — sem áður. Eg hefi mist
aðstoðina hennar traustu; höndin
hennar er köld, sem studdi mig og
verndaði, og hjartað hennar, seml
bergmálaði tilfinningar mínar, er
hætt að slá, og hugurinn hennar
sofnaður þessum heimi, — hugur-
inn sem bar áhyggjurnar með mér
og göfgaði mig mest og bezt. Eg
naut samveru og ástar móður
minnar um' sex og hálft ár,
og jafnlangrar sambúóar naut
eg með minni ástkæru framl-
liðnu konu. Eg hefi þvf verið
gæfumaður í þrettán'ár. Eg þakka
þér alt, þvf þú varst mér alt. 41t
var hvort öðru helgað: hæfileikar
og hagir, í blíðu og strfðu. Þú
þektir mig ein, kunnir bezt að
meta þá hæfileika, sem eg hafði til
brunns að bera, vissir galla mína
og fyrirgafst mér alt ábótavant.
Tilfinningar mínar eru iá þessari
stundu ofjarl hugsana minna, en
það finn eg bezt, að hugur minn
fær fyrst hvíld við endurminningar
nar fögru og ástríku um þig. Nepja
kuldans beygir veiku stráin. Eins
stend eg hér sem strá fyrír sorginni
sára og nepju dauðans.
Vér kveðjum þig öll, þakkandi
þér öll gæðin þín öll
og lífsyndið. Vér þökk-
um Guði einnig fyrir þá miklu gjöf,
og biðjum hann að annast sál þína,
um alla eilífð, þótt vér vitum, að
hann geri það án vorar bænar.
Vér biðjum hann að veita þér
leyfi til að biðja fyrir oss, því þess
þurfum vér öll með. Eg veit þú
ert komin í ljósið — eilífa sælu,
eins og þú sagðir mér dáin í draumi
og veit að þú tekur þar á móti mér
og mínumi Á.n trúar og bænar og
traustsins á æðri mátt en sjálfra
vor, — án traustsins til hans, sem;
í breyskumi og máttugur, er hönd
L.ESID
HEIMS-
KRINGLU.
BORGID
HEIMS-
KRINGLU.
KAUPID HEIMSKRINGLU.
Innköllunarmenn
Heimskringlu:
í CANADA:
Amaranth............................Ólafur Thorleifsson
Ashem...............................Sigurður Sigfússon
Antler...................................Magnús Tait
Árborg.................................G. O. Einarsson
Baldur..............................Sigtr. Sigvaldason
Beckville..............................Björn Þórðarson
Bifröst............................Eiríkur Jóhannsson
Brendenbury.........................Hjálmar Ó. Lofsson
Brown.............................Thorsteinn J. Gíslason
Churchbridge....................................Magnús Hinriksson
Cypress River............................Páll Anderson
Ebor Station.................................Mag. Tait
Elfros.............................J. H. Goodmundsson
Framnes..........................................Guðm. Magnússon
Foam Lake................................John Janusson
Gimli......................................B. B. ólson
Glenhoro..................................G. J. Oleson
Geysir..............................Eiríkur Jóhannsson
Hayland.............................Sigurður Sigfússon
Hecla...............“..............Jóhann K. Johnson
Howardville.......................Thorv. Thorarinsson
Húsavík.............................................John Kemested
Hove....................................Andrés Skagfeld
Icelandic River.....................................Sv. Thorvaldsson
ísafold.....................................Árni Jónsson
Innisfail..............................Jónas J. Húnfjörð
Kandahar............................................A. Helgason
Kristnes..............................................j. Janusson
Keewatin.............................................Sam Magnússon
Leslie...............................................j. Janusson
Langruth...........................ólafur Thorleifsson
Lillesve...............................Philip Johnson
Lonley Lake............................Nikulás SnædaJ
Lundar....................................Dan. Lindal
Mary Hill.........................Eiríkur Guðmundseon
Mozart.................................Jónas Stephenson
Markerville............................Jónas J. HúnfjörB
Nes......................................páll E. ísfeld
Oak Point.......................................Andrés Skagfeld
Oak View............................ Sigurður Sigfússon
Otto.............................................Philip Johnson
Ocean Falls, B. C........................J. F. Leifsson
Poplar Park..............................Sig. Sigurðsson
Piney....................................S. S. Anderson
Red Deer..............................Jónas J. Húhfjörd
Reykjavík...............................Nikuláb SnædaJ
Swan River.............................Halldór Egilsson
Stony Hill.......................................Philip Johnson
Selkirk.............................Sigurgeir Stefánsson
Siglunes..........................................Guðm. Jónssoö
Steep Rock.............................Nikulás Snædal
Tantallon................................Guðm. ólafsson
Thornhill...........................Thorst. J. Gíslason
Víðir................................... Jón Sigurðsson
Vancouver.....................Mrs. Valgerður Jósephson
Vogar.............................................Guðm. Jónsson
Winnipegosis............................August Johnsofc
Winnipeg Beach.........................John Kernested
Wynyard...........................................Guðl. Kristjánsso*
í BANDARÍKJUNUM:
Akra, Cavalier og Hensel................Guðm. Einarsson
Blaine................................St. O. Eiríksson
Bantry.................................Sigurður Jónsson
Edinburg..............................Hannes Bjömssol*
Garðar.................................S. M. Breiðfjörð
Grafton............................................glis Austmann
Hallson...............................Jón K. Einarssoft
Ivanhoe..................................G. A. Dalmaiin
Los Angeles.......................G. J. GoodmundssoB
Milton...................................F. G. Vatnsdal
Mountain..............................Hannes Bjömssoft
Minneota.........................- .. .. G. A. Dalmann
Minneapolis ..............................H. Lárusson
Pembina...............................Þorbjöm Bjömsso®
Point Roberts......................Sigurður Thordarson
Spanish Fork.........................Einar H. Johnson
Seattle.........................Mrs. Jakobína Johnson
Svold.............................................Bjöm Sveinsson
Upham..................................Sigurður JónssoB
The Viking Press, Limited
Winnipeg, Manitoba.
P. O. BOX 3105
853 SARGENT AVBL