Heimskringla - 22.04.1925, Qupperneq 1

VERÐLAUN GEFIIV FYRIR
COUPONS OG UNBCÐIR
ROYAt,
CROWN
— SendiB eftlr vertSlista til
EOYAL CROWN SOAP LTD.
654 Main Street Winnipeg.
- í
VERÐLAUN GEFIN FVHIK
COUPONS OG UMBCÐIR
ROYAt,
CROWN
— SendiB eftir verBlista til —
ROYAL CROWN' SOAP LTD.^
654 Main Street Winnipeg.
XXXIX. ABGANGUR.

S/,
WIKNIPBG, MANITOBA, MIÐYIKUDAGINN 22. APRlL 1925.
NÚMER 30.

CANADA
Peningaávísun’ frá hventisam-
'aginu, aS upphæS $128,000, var
greidd fjármálaráSgjafanum, John
Bracken forsætisráðherra á föstu-
daginn var. — Ráðherrann gat þess,
aS þessir peningar myndu ávaxtaðir
sérstaklega, og ættu vextirnir að
Sanga til þess að fremja markaðs-
gaeði landbúnaðarafurða. Afgangin-
Utn. ef nokkur ^verði, skuli varið ti!
ryS”.rannsókna. Ráðherrann tók
tað fram, að eiginlega ættu hveiti-
^ndur fylkisins þessa peninga, sam-
kvæmt reglugerð frá ráðuneytinu, en
tar sem óhugsanlegt væri að skifta
tví jafnt niður á milli manna, þá
hefði fylkisstjórnin í Manitoba á-
kveöiö að verja þessurn peningum
Svo að þeir mættu verða landbúnað-
■num að sem mestu gagni.
Svo lítur út, sem Bandaríkjamönn-
Uln lítist framtíðarhorfur í Canada
^etri nú, en í fyrra. Því fleiri efn-
aðir menn hafa flutt sig til Canada
að sunnan. I- fyrra fluttust inn 820
I'óltekjumenn, með um $250,000 í
Ijármunum, eöa um $3000 dali á
•nann, en í síðastliðnum marzmánuði
íluttu inn 648 bóltekjumenn með
$300,000, eða um $4600 á mann.
Þriðjudaginn í fyrri viku hafði
íhacken forsætisráðherra hóað sam-
an flokk manna, prófessorum, stjórn.
uiálamönnum, kvenskörungum og
óændum tll þess að skrafa fylkis-
I'sendur fram úr þeim vandræðum,
sern þeir og landbúnaðurinn eiga við
að stríða. Kvaðst forsætisráðherr-
ann lengi hafa haft í hyggju, að láta
t'l skarar skríða í búskaparmálum, en
ekki komist til þess, sökum áriðandi
lóggjafarstarfsemi. Hefði hann kall-
að svo marga til samtals, af því að
þetta væri ekki stjórnaYinnar einnar,
að ráða bót á þessu o. s. frv. —t
Það væri nú annars ,siannarllega
kominn tími til þess að þessi svo.
kallaða bændastjórn færi að láta eitt-
kvað verulega gott af sér leiða fyrir
lylkisbændurna. Gerði t. d. eitthvað
nierkilegra en að koma 3. centa skatti
a olíuna. — Engir íslenzkir bændur,
eða aðrir merkismenn þess þjóð-
Hokks voru til þessa samtals kallað-
lr, að því er séð verður.
Hepnist þær vel ætti það að verða
ómetanleg búbót fyrir bændur hér
norður á milli vatna, þar sem korn-
rækt er erfiöust, en regnfall mest. —
Mr. Key þykist þess fullviss að á
Frakklandi sé markaður fyrir 2000
tons af canadiskum hör.
The Manitoba Sugar Co., hefir
fengið Mr. E. W. Anderson, frá
Thief River Falls, Minn., til þess að
að stýra tilraunum meö sykurrófu-
rækt hér í fylkinu í sumar. Félags-
stjórnin hefir ákveöiö að skifta út-
sæði milli 100 bænda í þeim héruð-
um, sem næst liggja Winnipeg eða á
svæði, sem nær austan frá Lac du
Bonnet, vestur til Portage la Prairie
og Gladstone, og sunnan frá Carm-
an og landamærunum, noröur að
Gimli. Mr. Anderson ætlar sér að
ferðast á milli bændanna á þessu
svæði, og prófa nokkuö af rófunum
á hverjum st»ð. Bændur sá í —
]/i ekru í sumar. Það sem afgangs
verður, því er til rannsókna gengur,
fá bændurnir að nota til skepnufóð-
Fylkisstjórnin er nú að gangast
^yvir því lofsverða fyrirtæki að
rannsaka hvert ekki muni takast aT
r*kta hör um miðbik fylkisins. Hef-
lr stjórnin, keypt 25 mæla af hörsæði,
^ni á að skifta á milli bænda til út-
s*ðis í smábletti. Hörsæðið er keypt
af Mr. L. R. Key, sænskum manni,
laf sannnefndi nafnfrægri ætt),
^na er formaður M^ni-
toba Fibre Mills Limited. — Mr.
^ey lærði hörrækt í Danmörku og
^om svo hingað til lands 1908. Gerði
Fann hörræktartilraun í Nakomis,
Sask. Fór í stríðið og að því loknu
settist hann að í Teulon, Man. og hélt
þar áfram tilraunum. Lagði hann
nteð því grundvöllinn að Manitoba
Fibre Mill, Ltd., sem byrjaði smátt
en getur nú ekki bætt úr eftirspurn-
mni. — Stjórnin er vongóð um á-
vangurinn af þessum tilraunuim.
Frá Ottavva er símað 21. þ. m., að
vitnisburður H. M. Cleminson, yfir
ráðsmanns Chamber of Shipping of
the United Kingdom, hafi mjög þótt
styrkja pólitík stjórnarinnar.
Mr. Cleminson var kallaður fyrir
McMaster nefndina til þess að bera
vitni itm North Atlantic Confernce.
Hann var yfirheyrður afarstrengilega
af H. J. Symington, K. C., og varð
að játa að aöaltilgangur North
Atlantic félagsins væri að halda við
háu flutningsgjaldi, og að flutnings.
gjaldið myndi lækka, ef félagið væri
Jeyst upp.
Þessa játningu gerði Mr. Clemin-
son eftir að hann hafði skýrt frá þvi
að öll stærri skipafélög sem sigldu
um Norður-Atlanzhafið væru í þess-
um félagsskap.
Hvað snerti pólitík stjórnarinnar
gat Mr. Cleminson ekki bent á neina
heppilegri leið, til þess að hækka
Þýzkaland.
Yfirmarskálkur Paul von Beneck-
endorff und Hindenburg, sem ýms-
ir menn kannast við, hefir nú loks
gefið kost á sér til forsetakosningar
i Þýzkalandi. Hefir orðið hinn mesti
úlfaþytur út af tilnefningu hans,
bæði innan Þýzkalands og utan. —
Hann ætlar að verja öllum kröftum
sínum, ef hann veröur kjörinn, til
þess að bera það ámæli af Þjóðverj.
um, að ófriðurinn hafi verið þeim
að kenna. Stuðningsmenn Jarres,
styðja nú Hindenburg ásamt ýmsum
fleirum. Hinir munu flestir fylkja
sér um Marx.
Frakkland
Herriot ráðuneytið féll í fyrri viku
eftir óskaplegann gauragang. Briand
gat ekki myndað nýtt ráðuneyti, þar
eð jafnaðarmenn vildu. ekki styðja
hann, og tókst Painleve loks að mynda
ráöuneyti eftir ógurlegt þref og enn
meiri gauragang, sem stafaöi af því,
að Caillaux komst í ráðuneytið.
Þriðji helzti maður þar er Briand.
Búlgaría.
Þar hafa verið ákaflegar óeirðir
I fyrri viku var Boris konungi sýnt
banatilræði, en slapp frá því óskadd-
aður. Þá var og myrtur Gheorg-
hieff yfirhershöfðingi. Var
haldin stórkostleg sorgar.
guðsþjónusta yfir líki hans í Sveti
dómkirkjunni. Var þá varpaö
sprengikúlu inn á milli stórhöföingj.
anna er sátu saman. um tvö þúsund
'manns voru við guðsþþjónustuna.
Fórust þar 160, en fjöldi særðist.
Tók stjórnin þegar til starfa og urðu
almennir götubardagar og uppreist
víða um borgina. Hefir stjórnin bælt
þetta aö mestu niður er síðast frétt-
ist, og með heldur ómildri hendi. Er
sagt að um 4000 hafi verið drepnir og
10000 fangelsaðir.
------0------
Ur bœnum.
TENGDAPABBI
verður leikinn aftur, miðviku-
an svo fyrirlestur fimtudaginn 30. þ.
m., og snýr svo suöureftir aftur og
talar daginn eftir, 1. maí í Gimli.'
Þetta verður sannne^rtd ‘dæluvika’’
fyrir Islendinga milli vatna að aust-
anverðu, þvi þó margir séu “kallaöir”
ti! ræðumensku þá er þó nauðafáir
“útvaldir”. En einn af þeim sárfáu
er Einar Hjörleifsson Kvaran.
Brcnnubragur sá, sem kveöinn var
um brunann í Goodtemplara.húsinu í
vetur, er nú kominn út á prenti, og
geta menn pantað hann frá höfund-
inum, Lúðvíki Kristjánssyni, 1123
Ingersoll Street, eða Jóni Tómassyni
prentara, P. O. Box 3105,- Winnipeg.
Bragurinn kostar 25c.
-----0----
Stofnfundur.
—4---->
Eins og getið var um í síðustu
blöðum var fundur haldinn á skrif-
stofu “Hleimskringlu” s. 1. mánudags.
kvöld, til þess að undirbúa stofnun
glímufélags. 15. manns mættu á
fundinum, og samþyktu þeir að
stofna félagiö. Kosin var þriggja
manna ne^nd til að semja lagafrum.
varp, og að öðru leyti undirbúa stofn-
unina. Nefnd þessi hefir lokið störf.
um sínum og boðar til fundar á föstu-
dagskvöldið 24. þ. m., klukkan 8, í
Goodtemplarahúsinu. Þar verða rædd
og samþykt félagslögin og ýmislegt
'tekið til meöferöar viðvíkjandi til-
högun glímunnar. Æskilegt væri að
fleiri mættu á þessum fundi en þeim
síðasta og að ungir menn gengju í
félagið og tækju þátt i æfingum. ís-
lenzk glíma er fögur íþrótt og vel
þess verð að halda henni við.
------0-----
Þarft fyrirtæki.
flutningsgjaldið. Hann sagðist ekki
vera svo einfaldttr að gera það. En 1 dagskveldið 6. mai
hann kvaðst sjá fyrir alvarlegar af-
leiðingar. Ef Peterson samningurinn
yrði samþyktur þá gæti það orðið til
þess að flutningsgjöld lækkttðu svo,
að eitthvað af þessum félögum færu á
höfuðið. — Þ^ð væri sorglegt.
Frá Montreal er símaö 21. þ. m., að
Charles G. Greenshields, K. C. hafi
verið sakaður um samsæri, til þess að
svíkja um $500,000 af hluthöfunum í
Automotive Engineering Company,
og Eastern Engineering Company, á
tímabilinu frá 1. jatl 1923, til 1. apríl
1925.—Greenshield þessi er sonur J.
N. Greenshield, merkis iönaöarrek-
anda, og tók við formannsstörfum
í mörgum félögum eftir föður sinn.
Hann er formaður Natkmal Brick
Company; Brompton Pulp Paper Co.;
Quebec Railway, Light, Heat &
Power Co., Quebec Savings & Trust
Co.; Shale Brick Company of Cana-
da; Travellers Life Insurance Comp-
any of Canada, og ýmsra fleiri fé-
laga.
Hér var staddur í fyrri viku
Kristján Stefánsson frá Vestfold,
Man. Kom hann hingað til bæjarins
með son sinn er gera þurfti botn-
langaskurö á. Tókst skurðurinn á-
gætlega. Mr. Stefánsson fór heim
ti! sín i gær.
Á páskadaginn voru þau gefin sam-
an í hjónaband í Ithaca N. Y. í
Bandaríkjunum, ungfrú Bertha Sam.
son hjúkrunarkona héðan frá Win-
nipeg, og Richard Beck, hinn íslenzki
lærdómsmaður við Cornell háskólann,
sem getiö var um í síöustu “Heims-
kringlu”.
STJORNMÁLAFRÉTTIR.
FRÁ ÝMSUM LÖNDUM.
Bretaveldi.
Afarmikill órói er í Suður-Afríku,
1 Orange Free State. Hafa 22 þús.
svartra manna gert verkfall þar, sem
niótmæli gegn því að lögreglan skaut
fjóra innfædda menn þar á mánu.
daginn. Er slmað frá Bloemfontein,
að sjóðandi æsing sé undir niðri hjá
ölhtm svörtum verkalýð, ekki einung-
is þar t héraðinu, heldur og um alla
Suður-Afríku. Er jafnvel óttast um
almenna uppreisn í sambandi við
heimsólcn prinsins af Wales.
Það sorglega slys vildi til vestur í
Everett í fyrri viku, að þar varí^
bílslys og misti þar lífið ungur Is-
lendingur, Torfi Sigurðsson, sonur
síra Jónasar A. Sigurðssonar í
Churchbridge. Síra Jónas -fór vest-
ur í fyrri viku til þess að sjá um
jaröaríör sonar síns. “Heimskringla”
vottar síra Jónasi hluttekningu sína,
í þessu sviplega fráfalli sonar hans.
“Heimskringla” vill ekki láta hjá-
líða að n.innast á fyrirlestraferð Ein-
ars H, Kvaran, þó þaö rnuni að vísu
óþarfi, lesendanna vegna, því engin
hætta er á þvt, að þeir hafi ekki
lagt dagana á minniö. Hér í Win-
nipeg flytur Mr. Kvaran fyrirlestur
27. þ. m., en daginn eftir, þriöju-
daginn talar hann í Selkirk og syng-
ur síra Ragnar E. Kvaran á þeirri
samkomu. Eru sjaldséðir svo góö-
ir gestir á palli í einu, sem þeir
feðgar. I Riverton flytur Mr. Kvar.
Hvergi í heiminum þar sem nor-
rænar þjóðir byggja, hefir samúðar-
tilfinning einstaklinganna innani
þjóðarbrotanna, sænsku, norsku, ís.
Ienzku og dönsku, veriö meira áber-
andi en hér í Canada. Alstaðar að
heyrast raddir um að nánari sam
vinna innan hinna skanddnavisiku
þjóðarbrota sé nauðsynleg. Tilraun.
ir hafa verið gerðar í þá átt hVaö
eftir annað, en enn hefir ekki hepn-
ast að fá nokkurn verulegan árangur.
Hver einn virðist hafa farið sína
leiö hávaðalaust og skarað eld að
eigin köku, þó hann hafi fundiö með
sjálfum sér eitthvað aðdráttarafl í
áttina til frændþjóðanna; það hefir
sýnt sig að blóðið rennur til skyld-
unnar. Vér erum af sama stofni,
tölum sömu tungu. Saga vor frá
fyrri öldum er hin sama. Alt þetta
seiöir hugi vora hvorn að öðrum. Vér
eigum svo margt sameiginlegt í
tungu og menningu, að vér getum
ekki látið sem oss komi áhugamál
frænda vorra ekki við. Hin mikla
deigla — Canada — bræðir oss smátt
og smátt saman við þjóöfélagiö hér
og eyðir hinni þúsund áfa Jgömlu
menningu, sem vér höfum erft frá
sameiginlegum forfeörum. Málið
týnist stundum, þegar t annari kyn-
slóð. Börn vor beinlínis slitna frá
ættstofninum, og sjálfir stöndum vér
hjálparlausir gegn þessari sorglegu
staðreynd. Hver er orsökin? Mis.
skilningur, kæruleysi og þekkingar-
leysi á hættunni, sem vofir yfir.
Hvert þjpðarbrot er of fáment til að
orka miklu, en sameinaðir ættum vér
að geta orðið stórvirkir. Það er
vitanlega ekki nema sjálfsagt og rétt
að vér sem góðir borgarar í þessu
1andi, reynum af fremsta rnegni að
lúta siðvenjum og læra tungu þess, en
jafnvel i biblíunni er velþekt setning,
sem segir: "Heiðra skalt þú föður
frá foreldrum vorum og forfeðrum
frá alda öðli.
Sá Skandínavi, sem gerir það, get-
ur undir engum kringumstæðum orð-
ið eins góður borgari í þessu landi og
ella. Þjóðir vorar eru hraustur og
.gáfaSur ættbálkur og ein-
kenni hans eru mótuð af frjáls-
lyndi, þrautseigju og framtakssemi.
Þessi hlunnindi, sem vér njótum,
ásamt arfgengri menningu frá feðr-
um vorum, ættu vafalaust að vera
oss mikil hjálp til ^>ess að ná betri
aðstöðu, efnalega og andlega, ef vér
gætum tekiö höndum saman og sýnt
hinu nýja fööurlandi voru, að vér
höfum eitthvað “innanborðs”, sem á-
stæða er til þess að vera stoltir yfir.
Ein aðalástæðan til þess, að hinir
nýkomnu landar vorir hverfa oss svo
skjótt sjónum er bardaginn fyrir til-
verunni, sem situr fyrir öllu öðru.
Þeir koma oft félausir hingað til
landsins, og neyðast þá til þess að
grípa fyrsta tækifærið sem býðst.
Oft verða þeir fyrir vonbrigðum, að
maður ekki segi svikum, er þeir koma
hingað til lands. Þeir lenda hjá
vinnuveitendum, sem ekki skilja mál
þeirra, og sem ekki hafa minstu löng-
un til þess að hjálpa innflytjendun-
um til þess að komast áfram. Kring-
umstæöurnar 'knýja þá inn í algjör-
lega ókunnugt umhverfi, “lenzkan”
nær fastari og fastari tökum á þeim,
og einn góðan veðurdag æru þeir
bókstaflega glataðir löndum sínum.
Og þetta einungis af því, að þeir af
frændum vorum hér, sem hefðu
getaö komið þeim á réttan kjöl í byrj-
un, með því að veita þeim atvinnu
eða útvega þeim hana, hafa látið rétta
tímann til þess ónotaöann.
Það hefir lengi verið á hlunnum
hjá fremstu mönnum sænskum, hér í
Canada, að stofna til félagsskapar
til þess að hjálpa þessum nýkomnu
Skandínövum, og síðastliðið haust
kornu fram ákveðnar tillögur um slíka
félagsstofnun. Eftir að búið var að
fá Sænsk-Amertska eimskipafélagið
til þess góöfúslega að lofa félags-
skapnum fjárhagstegum stuðningi í
fylsta mæli, þá var tafarlaust ákveð-
ið að taka til starfa í þessa átt.
(Frh. á bls. 5.)
minki um hálfa triljón smálesta að
þyngd á hverri sekúndu, svo gífur-
legur er hiti hennar.
« • *
Mér gleymdist í svipinn, meðan ég
las þessa skýrslu, að jörðin okkar
væri miöpunktur sköpunarverksins.
Mér var þó kent það nógu ungum til
þess, að ég gleymdi þvi ekki, þó að
smávegis mótbárur, sem þessi skýrsla
Harvardskólans, skyllu yfir stafninn.
Því að einhvernvegin samrýmist ekki
þessi skilningur um jörðina og jarð-
arbúa þessum stjörnubáknum. Aum.
ingja bamatrúin mín veslast upp í
ljósi þeirra. Mér er ekki beinlínis
ógeðfelt að hugsa til þess, að ég sé
mikilvægur og áríöandi liður í fyrir-
ætlun guðs almáttugs, en þessar
stóru stjörnur raska ró og vissu minni
í þeim efnum. Færi svo, að Dr.
Shapley fyndi ennþá nýja stjörnu, þá
sennilega geng ég af trúnni um það,
aö jörðin sé þungamiöja alls, og að
alt þetta "sé til orðið mín og annara
jarðarbúa vegna. Svo tæpt stend ég.
Og með þeirri trú minni fellur einn-
ig trúin á friöþægingarkenninguna.
Þær haldast* í hendur.
Bréf úr Aðaldal
31. desember 1924.
SALMAGUNDI
Eftir L. F.
Fyrir nokkrum vikum mintist ég
hér á Magellanic stjörnuklasann á
suðurhimninum, og rannsóknir þær,
sem stjörnufræöisdeild Harvardskól-
ans hefði um hönd þessu viðvíkj-
andi. Skólinn hefir þegar gefið út
allítarlega skýrslu yfir þessar rann-
sóknir, svo lan^t sem komiö er, og
heldur þeim áfram. Nýlega hefir for-
maður þessarar deildar skólans, Dr,
Sharpley, gefið út skýrslu um eina
stjörnuna, sem þenna klasa mynda.
Meöal annars um þessa stjörnu seg-
ir rit Dr. Shapleys:
“Þessi stjarna, S. Dorodus, er
600,000 sinnum bjartari og heitari en
okkar sól, og er að þvermáli 185,000,-
000 mílur. Hún er sá bjartasti og
heitasti hnöttur, sem stjörnufræðin
veit um, en er þó ekki sýnileg beru
auganu. Fjarlægð hennar er 100,-
000 kjósár (þ. e. a. s., það tekur
Ijósöldm.a þenna tíma að ferðast frá
henni til jarðarinnar, en hraöi ljós-
öldunnar er 186,200 mílur á sekúnd-
unni). Þó er hún ekki tins stór að
ummáli og sumar aðrar stjörnur.
svo sem Betelgeuse og Antares, en
að mun bjartari.
Athuganir Dr. Shaplevs hafa sann.
fært hann um það, að hiti og birta
stjarnanna er á kostnað efnisins sem
þinn og móður”, og það gerum vér I mvhda þær, og að þær minka í rett-
ekki úieð því að gleyma þeirri tungu,
sem faðir vor og móðir töluðu og
þeirri menningu sem vér höfum erft
um hlutföllum við hitann! sem frá
þeim streymir. Sé þetta rétt álykt-
an, þá segir hann að S. Doradus
Tíðarfar. Viö sem nú erum mið.
aldra menn og þar yfir teljum þetta
liðna ár vera það versta, sem við
munum eftir. Frá nýjári og fram
yfir miðjan maí voru sífeldar hríðar
og umhleypingar og jarðlaust og fá-
if, sem gátu miðlaö öðrurn, þó voru
það nokkrir, t. d. Hjelgi bóndi Jó-
hannesson í Múla, sem mun hafa lát-
ið nokkuð á annaö hundrað vættir af
heyi og kom það í góðar þarfir.
Keyptu menn afarmikið af kornmat
og síld meðan hún var til. Urðu
skepnur mjög grannar og bar víða á
kvillum, eins og oft vill verða þeg-
ar féð er oröiö mjög aðþrengt, og
mistu sumir nokkuð af fullorðnu fé
og fjöldi lamba drapst og sumir
skáru tvílembinga framan af sauö-
burði. Leið nú fram að 15. júní.
Voru menn þá búnir aS sleppa flest-
um ám, en þá gekk hann í norðan
bleytuhríð, sem stóð í þrjá daga.
Smöluðu menn þá ám sínum og
reyndu að halda lífinu í þeim með
matargjöfum, en lömbin hrundu nið-
ur af kulda og hungri. Mistu marg-
ir bændur einn fjórða af lömbum
sínum og sumir helming og einstöku
þar yfir. Grasspretta var mjög rýr
framan af sumri vegna kulda, en þeg
ar leið á sumarið varð hún i meðal-
lagi víðast hvar. Sláttur byrjaði
seint og gekk heyskapur mjög illa
vegna votviðra. Hröktust hey og
stórskemdust, einkum töSur. Náðu
menn alment ekki töðum sínum fyr en
eftir Höfuðdag og ekki hirtu menn
úthey sín þau seinustu fyr en í októ-
ber. Urðu hey hænda því fremur
lítil og fækkuðu menn alment fé sínu
og gripum í haust. Haustiö og það
sem af er vetrinum má telja mjög
gott og eru menn mjög lítiS búnir að
gefa fé, og hestar ganga víða úti og
er þaS mikill fengur.
Hcilsufar. Veikindi hafa verið með
mesta móti hér í sveitinni s. I. ár.
Nokkrir hafa dáið, en flest hafa það
veriö gamalmenni, sem var á hvíld-
inni þörf. Snemma í maí andaðist
Jónas bóndi Sigurbjörnsson í Yzta-
hvammi, miðaldra maður, hægur og
gætinn og vel látinn í hvív«tna. 2.
júní andaðist Þóra dóttir Friðfinns
bónda Sigurðssonar í Rauðaskriöu,
geðþekk myndarstúlka, rúmlega tvít-
ug. Lömunarveikin gekk hér í vor
og sumar og gerði mikinn usla. Urðu
margir frá verkum meiri hluta sum-
ars og þrir piltar lömuðust að nokkru
og er vanséð aö þeir verði jafngóð-
ir aftur.
Aðaldœlingur. — “Dagur”.