Heimskringla - 16.02.1927, Blaðsíða 5

WINNIPEG 16. FEBRÚAR 1927
HEIMSKRIN GLA
5. BLAÐSIÐA
ÞJER SEM NOTIÐ
TÍMBUR
K A U P I Ð A F
The Empire Sash and Door
COMPANY LIMITED
Birgðir: Henry Ave. East Phone: 26 356
Skrifstofa: 5. Gólfi, Bank of Hamilton
VERÐ GÆÐI ÁNÆGJA.
niætti helzt ekki fara fram úr
$350 auk ferðalags upp um
sveitir á íslandi. Mér finnst
hugsanlegt að hann þyrfti ekki
að verða meiri, ef rétt væri með'
farið. Sá afsláttur ætti að fást
er samið er um flutning í svo
stórum stfl.
Fyrsta sporið til samninga og
þeirra ráðstafana, er gera þarf,
er að Þjóðræknisfélagið boði
hér til almenns fundar með
nægum fyrirvara, svo að þeir
geti sótt fundinn sem vilja( og
heima eiga utan bæjar. Á fund-
inum yrði mál þetta rætt og kos
in nefnd til þess að hafa það
nieð höndum. Til þeirrar kosning
ar yrði að vanda vel og nefnd-
in að vera skipuð mönnum, er
bæði eru hagsýnir og stjórnsam
ir. Hið fyrsta verk nefndar-
innar yrði að leitast fyrir um
samninga við sambandsstjórn,-
ina og þjóðbrautina um flutn-
>ng. Að fengnum viðunanleg-
um kjörum( yrði hún að byrja
á því að láta fólk skrifa sig. Fé
hefir almenningur ekki svo
handa á millum, að hann geti
svarað út $400—$500 með fá.
einna vikna fyrirvarp. Hyggi-
legast virðist því að nefndin,
eftir að hún er tekin til starfa,
er helzt þyrfti að vera á þess-
um vetri, byrjaði reikning við
fylkisbankann( eða einhvern
annan áreiðanlegan banka hér
í bæ, og gerði fólki kost á að
smádraga saman, upp í ferða-
kostnaðinn( legði þá peninga,
er henni væru sendir( á vöxtu,
og væru þeir svo geymdlr þar,
unz haldið væri af stað. Með
þessu móti myndu margir geta
safnað nógu til ferðarinnar á
þremur árum, er annars yrði
að sitja heíma. Fram að marz-
byrjun 1930 gerði nefndin hverj
um heimilt að afturkalla fé sitt
og hætta við ferðina, ef eitt-
hvað það kæmí fyrir, er gerði
honum ókleift að fara. Féð
væri víst og ávaxtað og en’ginn
niisti neins í við( að hafa skrif-
að sig. Sjálfsagt væri að nefnd-
>n gæfi fyrir sig fullkomið veð,
og frá öllu væri gengið sem
tryg’gast.
Margt fleira en á er drepið,
kemur tií greina áður en und-
irbúningi er lokið. Kostnaður
við nefndarstarfið þarf ekki að
vera mikill, og ekki er neinu
nemur er til niðurjöfnunar
kemur. Má klípa hann af vöxt
Unum er allmiklir ætti að verða,
of söfnunjn gengur bærilega.
Með skipinu þyrftu að vera
nienn, er flutt gætu erindi um
Island, og hina fornu félags-
•skipun þess( á tungum þeirra
Þjóða er heimsóttar váéru. Á
Þann liátt yrði land og þjóð
kynnt út á við, svo að aldrei
hefði betur verið. Hve stór.
hostlegan hag að þjóðin- hefði
af því, fáum vér ekki gert oss
hugniynd um í fljótu bragði.
Sem gefur að skilja( eru til-
'ögur þessar eigi annaö en
hendingar. Um sumar hefi eg
öugsað nokkuð, um aðrar öllu
ni*nna. En eitthváð svipað
bessu verður að gera( ef nokkr.
lr að ráði eiga að vera undir það
húnir, að sækja hátíðina að
breniur árum liðnum.
Vér skulum hafa það hugfast,
að livort heldur fara héðan
niargir eða fáir, þá verður .41-
bingi þúsund ára gamalt árið
1930.
Er þá ekki þéirri spurningu
auðsvarað( hvort muni fremur
auka á virðingu vora, að vér
eyðum fé voru til fánýtra kaupa
°g gagnslausra skemtana, eða
að vér söfnum fé til fararinn-
ar, — hvort muni sæma oss
betur, að sitja kyrrir eða sækja
hátíðina, á þann, hátt, að vakið
geti athygli veraldar á landi
voru, sögu og þjóð?
Rögnv. Pétursson.
Íslandsferð vestur-
íslenzkra íþróttamanna
1930.
Ýmislegt er nú farið að bollaleggja
um íslandsferð 19301, mieðal JaJnda
hér vestra, og er það að vonuni rnjög
hug'ljúft unthugsunarefni Islending.
um, eldri sem yngri. Það verður að
leggja allt kapp á það, þann tíma
sem eítir er til stefnu, að ferðalag
þetta geti orðið framkvæmanlegt og
þátttakendum til gagns og sóma; að
Vestur.Islendingar verði þeir af
gestunum-á Fróni það ár, sem veki
á sér mesta eftirtekt, sökum and-
legs og líkamlegs atgervis; að þeir
treysti vináttuböndin. milli þjóðar—
brotanna, og flytji orð samúðar og
skilnings til þeirra, er heima munu
sitja.
Meðal annara atgervismanna, er til
Islands sæktu þá, yrði að vera hóptir
vel valinna glítnu. og íþróttamanna.
En til þess að sú för geti heppnast,
verða landar að gefa rneiri gaum að
íþróttamálum sínum en verið hefir,
og veitir varla af að taka strax til
óspilltra málanna með undirbúning.
Mér hefir dottið í hug, að til Is.
lands færu vorið 1930, t. d. 15, reglit.
samir, hraustir og fjölhæfir íþrótta.
menn; þ. e. góðir fimleika— og
glímuinenn, einnig vel hæfir til allra
útiíþrótta, kasta, stökka •jg , knatft—
leikja. Svo vel æfðir yrðu þeir að
vera, að þeir þættu hæfir til að
kynna iþróttalíf íslenzka þjóðar—
brotsins hér vestra, bæði á Islandi
og eins í öðrutu löndum, þar setn
tækifæri gæfist til að hafa sýningar
á leiðinni.
Hver er nú bezti vegurinn til þess
að finna og æfa þá þróttamenn, setn
bezt mttndu fallnir til ferðarinnar?
Mér» er næst að halda, að íþróttamót,
sem þatt, er haldin voru í Norður—
Dakota síðastliðið suntar, hafi verið
go,tt spor í áttina. I þróttanámsskeið
utn ætti því 'að halda áfratn með
nieira fjöri og i setu flestum íslenzk.
um byggðum, svo að ölluni þeim, er
góða hæfileika hafa í þessa’átt, gef.
ist kostur á að æfa sig, ef ske kynni
að þeir kæmust i hóp hinna útvöldu
íþróttamanna. Námsskeiðunum ætti
að verða lokið fyrir 2. ágúst ár livert,
þvi þá væri vel til fallið, að tveir
til fjórir hinir beztu úr hverri sveit,
sæktu allsherjar íþróttamót, er hald-
ið vrði i sambandi við Tslendinga.
daginn, _t. d. í Winnipeg, þar sem
flestir landar eru saman komnir.
Á þenna hátt ætti að geta verið
búið aö finna hina álitlegustu menn,
og gefa þeitn allgóða æfingu 1929.
Eftir það væri nauðsynlegt að þeir,
sem til fararinnar hugsuðu, héldu
hópinn, svo að þeir gætu haft sam.
felldar æfingar mestan hluta eða all.
an veturinn 1929—30. Akjósan.leg.
ast væri. að það gæti verið einskon-
ar íþróttaskóli, svo að þeir, ier t
flokknum væru, gætu orðið nokkurs.
konar leiðtogar í íþróttamálum, hver
í sinni 'byggð, að aflokinni 'ferð.
inni.
Þá kem eg að aðalþröskuldinum er
á vegi verður, . ikostnaðinum, sem
þetta hefir í för með sér. Iþrótta—
námsskeiðin fram að 1929 ættu ekki
að þurfa að hafa annan kostnað t
för með sér en þann, er innan hand.
ar væri að greiða í hverri byggð, með
áskriftargjaldi þátttakenda. I raun
og veru ættu þessi námsskeið að
vera undir umsjón Þjóðræknisfélags.
ins, og ætti það þá að sjá um það,
að þau kæmu að fullum notum. Það
má náttúrlega búast við töluverðum
kostnaði af æfingum flokksins heil.
an vetur, en pf flokkurinn hefði þó
bækistöð sína í Winnipeg, þar sent
rnargir Islendingar eru atvinnurek—
endur, ættu peir hinir sömu að
hlaupa undir bagga, og útvega þátt.
takendum vinnu: kvöldin yrðu þá að
nægja til æfiúga. Einnig yrði eitt.
hvað hægt að hafa inn með sýn_
ingum hér í landi, þegar flokkur—
inn væri orðinn nógu vel æfður. A
þann hátt mætti líka innvinna eitt-
hvað upp í ferðakostnað íþrótta—
mannanna til Islands.
Eg á von á að margur vaskur
drengur stökkvi hæð sína í loft upp
eða meir, af tilhlökkun yfir að
verða nú kannske í hópi hinna út—
völdu. Það mun þó ekki verða auð.
velt, því til fararinnar verður að
vanda vel og taka aðeins þá allra beztu
og fjölhæfustu. Frónsbúar munu
reynast skeinuhættir, er til beltistak.
anna kemur, og einnig harðir viðttr-
eignar í öðrutn íþróttum, þvi þeir
eru niarghertir af átökum við Ægi
gantla og íslenzkar stórhríðar.
Islenzkir glínutflokjkar hafa ný—
lega farið tvær ferðir til Noregs og
Danmerkur, og getið sér hinn bezta
orðstír. Það sýnir að slíkar ferðir
eru fratnkvæmanlegar frá peningalegu
sjónarmiði, því ekki munu óþrjót—
andi auðæfi hafa staðið á bak við
þá flokka, eða allir þátttakendur ver.
ið sterkefnaðir; hitt mun nær-sanni,
að samvinna og einhuga vilji hafi
lyft því grettistaki, ér þurfti, og gert
ferðirnar framkvæmanlegar. Glímu.
mennirnir fóru sigurför unt bæði lönd
in, og hefir íslenzk glíma að sjálf.
sögðu eignast við það marga góða
stuðningsmenn; en í þessum löndum
voru engir til þess að keppa við þá,
því í Noregi og Danmörku er glím.
an ekki komin það á veg ennþá, að
þar sé nokkrum mön.num á að skipa,
er standast nntndu Islendingum snún.
ing í lögmætri glímu. öðruvísi
verður um hinn fyrirhugaða vestur—
íslenzka flokk. Hann. verður ekki
eingöngu sýningarflokkur, heldur og
lka búinn til atlögu. Hann verður
að sækja að islenzku gltmuberserkj.
ununt þar, sem þeir búast til varnar
í hinu örugga vígi glímunnar —
Islandi. Þeirra hróður verður þvt
meiri, vinni þeir það vígi, er lítt
mun vinnanlegt, og hafi innan sinna
vébanda heimsmeistara íslenzkrar
glímu, er þeir hverfa á braut. Eg
vildi óska að Þjóðræknisfélagtð og
allir velunnarar glímunnar og íþrótta
yfirleitt, tækju sér fyrir hendur að
hrinda þessu máli áfram, og veita
því allan nauðsynlegan stuðning. —
Ætti ekkert að verða því til fyrir—
stöðu að ferðin vrði farin, og að
hún mætti verða hinni tmgu kynslóð
meðal Vestur.Tslendinga til gagns
og sónta.
Haraldur Svcinbjörnsson.
Ársfundur Sambands-
safnaðar.
huga presturinn og frú hans hefðu
fyrir málefmtm safnaðarins, og hve
mikla vinnu þau legðu á sig, á hin.
um ýntsu starfsviðum kirkjunnar.
Þá var borin fram þakklætisyfir—
lýsing frá hinni fráfarandi safnað.
arnefnd, til séra Rögnvaldar Péturs.
sonar, fyrir umönnun og starf hans
fyrir söfnuðinn í 8 mánaða fjarveru
prests safnaðarins í Islandsferð. —
Einnig var minnst allrar þeirrar
ósérplægni og umhugsunar séra
Rögnvaldar, fvrir málefnum safnað.
arins og hinna frjálslyndu trúarhugs.
ana, frá öndverðu, er hefði borið
blessunat+íkan ávöxt nneðal þjóðar
vorrar hér í landi.
Yfirlýsingin var samþykkt með
því að allir risu úr sætum sínunt,
með lófataki.
Skýrslur voru lesnar frá þessunt
félögum:
Stúlknafélaginu Aldan, er nú telur
76 meðlimi. Einnig Aldan Jr.
Leikfélaginu.
Ritara Sunnudagaskólans.
Hjálparnefndinn.i.
Leikmannafélaginu.
Og sýndu skýrslur þessar að félög.
in eru í blóma og vel vinnandi.
Leikntannafélagið hefir nýlega
fest kaup í hreyfimyndavél til af—
nota fyrir sunnudagaskólann.
Seinna fundarkvöldið var sezt að
veitingum í samkomusalnum, sem
kvenfélag safnaðarins framreiddi.
Þá voru lesnar skýrslur þær er
áður var getið, og sömuleiðis skýrsl.
ur forseta og prests safnaðarins.
Létu þeir í ljós þakklæti sitt til
hinna ýmsu félaga innan safnaðar.
ins, er hefðu tekið svo drjúgan þátt
í starfseminni. — Presturinn minnt-
ist sunnudagaskólans, er nú væri kom
Ritfregnir.
Agiíst H. Bjarnason: Sið—
fræði II. Höfuðatriði sið_
fræðinnar. Reykjav. Prent.
smiðjan Gutenberg. 1926.
Prófessor Agúst H. Bjarnason er
einn vinsælasti rithöfundur og af—
kastamesti hér á landi. Bækur hans
hafa verið lesnar um land allt. Sum-
ar þeirra eru löngu uppseldar, og fást
nú aðeins á uppboðunt, fyrir marg_
falt verð.
Bók sú, sem nefnd er hér að ofan,
er önnur af þremur, sem höfundurinn
hefir samið um siðfræði, og verður
þess væntanlega etkki langt að bíða,
að þriðja bókin komi einnig á
prent. Margir Islendingar eru hneigð
ir til andlegra hugleiðinga. en þeir
hafa átt lítinn kost íslenzkra bóka
uni þau efni, þangað til prófessor
Agúst tók að gefa út bækur sinar. —
Efni bókarinnar er sem hér segir:
1. Siðastefnur. 2. Hinn siðferðilegi
mælikvarði. Siðalög og siðaboð.
3. Siðmæti tilverunnar og þróun. 4.
Urvalning og áframhaldandi þróun.
5. Mannrækt og góðkynjun. 6. Erfð-
Myndin hér að ofan er af sigur—j jr breytileiki og áunnir eiginleikar.
merki því, er hr. ölafur Eggertsson ^ 7. Þróun hvata vorra og eiginleika.
8. Uppeldð og siðavöldin. 9. Sjálfs.
vitund manns og siðferðisþroski.
Bók þessi fyllir autt og opið skarð
í bókmenntum vorum, og ætti bæði
að verða mönnutn til gagns og gam_
ans. Einkum ætti hún að verða ung
um mönnum leiðarvísir, þegar þeir
leggja “út i heiminn", ungir og fá_
vísir um þær “vandförnu götur’’, er
þar bíða allra manna.
gaf til sjónleikasamkeppni, sem ætlast
er til að fari fram árlega hér í Winni,
peg milli islenzkra leikflokka, hvaðan
sem komið geta og vilja, og sýni þeir
leiki frumsamda af íslenzkum höfundi
eða sé leikritið þýtt á íslenzku að öðr
um kosti.
Svo sem auglýst hafi verið áðatr
hér i blaðinu, fór leiksamkeppnin
fratn að þessu sinni fitntudag og
föstudag 10. og 11. þ. m., og kepptn
þrír flokkar: frá Glenboro, frá Ar.
ið gott skipulag á, og aðsokn færi 0g frá Goodtemplurum í Win
Ársfundur Sambandssafnaðar Is—
lendinga í Winnipeg var haldinn
sunnudagskvöldin. 6, og 13. ferbrúar.
Var fundurinn fjöltnennur og bar
vott utn vöxt og viðgang þessa safn-
aðar.
Fjármálaskýrslurnar sýndu, að
fjárhagur safnaðarins stendur tneð
allgóðum blónia. En þær skýrslur
verða birtar í næsta blaði.
I safnaðarnefnd voru kosnir:
Dr. M. B. Halldórsson, forseti.
Olafttr Pétursson varaforseti.
Pétur Thotnson. ritari.
Páll S. Pálsson, fjármálaritari.
Jón Tómasson, gjaldkeri.
Halldór Jóhannesson.
Thorsteinn S. Borgfjörð.
Djáknar vont kosnir:
Guðm. E. Eyford.
Pétur Thomson.
I hjálparnefnd voru kosnir:
Mrs- P. S. Pálsson.
Mrs. Ragnar E. Kvaran
Mrs. Ragnheiður Davíðsson.-
Mrs. Gróa Brynjólfsson.
Mrs. Rögnv. Pétursson
Mrs. Jón Markússon
Mr. Sigfús Pálsson
Mr. Halldór Jóhannesson.
Yfirskoðunarmaður var kosinn
Björn Pétursson prentsmiðjueig—
andi.
Laun prests safnaðarins samþykkti
fundttrinn tað hækka, og var þess
minnst með þakkketi hve mikinn á.
stöðugt vaxandi. Oskaði hann að
seni flestir foreldrar barnanna kynntu
sér kennslubækur skólans. Sagðist
hann hafa hevrt mjög lofsamleg um.
mæli þeirra, er kynnst hefðu bók-
unum og lexíunum.
Séra Rögnv. Pétursson gat þess
að ung stúlka vestan úr Vatnabvggð
um væri nú að ganga á “Tuckertnan
School of Religion" í Boston, til að
búa sig undir að taka að sér for—
stöðu og koma skipulagi á sunnu—
dagaskóla. Gengi henni vel við
námið, og hefði hún veitt forstöðu
sunnudagaskóla í Newton Centre, ná.
lægt Boston, og leyst það'starf prýði.
lega af hendi. Vonaði hann- að ung.
frú Guðbjörg J. Pétursson yrði
kirkjufélagi voru að góðu liði í fram
tíðinni.
Of litil rækt hefði verið lögð við
að innræta þeim yngti kjarna trúar.
bragðanna.
Ennfremur gat hann þess, að héð.
an. frá þessum söfnuði, hefðu ung
hjón fatið til Chicago á þessu
hausti, Philip M. Pétursson og
Thorey Gíslason Pétursson, er bæði
hefðu verið starfandi í söfnttðinum;
hann til þess að leggja fyrir sig guð.
fræðisnám við The Meadville Theo.
logical School, sem nú er guðfræðis.
deild Chicago háskólans, en hún til
þess að fullnuma sig i ýmsum fræði.
greinum, er að kirkjulegri starfsemi
ýtur. Væri þeim báðum borinn þar
hinn bezti vitnisburður.
Ymsir fleiri tóku til máls, og var
svo fundi slitið.
Frá íslandi
Rvík 28. des.
Arbók háskólans um kennsluáfTð
1925—26 er nýkomin út. Skrásettir
nemendur skólans voru á þessu ári
127, þegar flest var, og skit'tust þann
ig í deildir: guðfræði 25, læknisfræði
51. lögfræði 37. heimspeki (og ís—
lenzk fræði) 15. Viö þessar tölur er
þó það að athuga. að ýmsir stúdent-
ar eru algerlega hættir nánti. — A
árintt tók einn stúdent embættispróí
í guðfræði, 6 í læknisfrði, 7 í lög.
fræði, og einn meistarapróf í íslenzk
um fræðum. — I árbókinni er prent.
ttð ræða sú er háskólarektor Magnús
Jónsson prófessor, hélt við setning
skólans í fyrra, minningarorð um
Bjarna Jónsson frá Vogi, eftir dr.
Alexander Jóhannesson, og auk þess
allar venjur um kennslttna, sjóði skól
ans o. s. frv. — Fylgirit Arbókar—
innar er að þessu sinni ritgerð um
j almannatryggingar, eftir Magnús
Ijón.sson prófessor.
nipeg, og var reyndar að mestu val.
ið í þann flokk utan Goodtemplara,
svo að hann gat tæplega yvið þá
kennst. Glenboromenn sýndu happ.
ið”, eftir Pál T. Árdal: Arborgar—
menn “Tengdamömmu’’ eftir Krist.
ínu Sigfúsdóttur, en Winnipegmenn
“The Parrot", eftir dr. Jóhannes P.
Pálsson. Dómendur , voru: Þorst.
Þ. Þorsteinsson, Einar P. Jónsson,
séra Ragnar E. Kvaran, dr. Jón
Stefánsson, Friðrik Swanson. og Sig-
fús Halldórs frá Höfnum. Var sr.
Ragnar þó ekki viðstaddur síðara
kvöldið, er hann þurfti úr bænunt. —
Dómar féllu svo, að leikflokki Ar—
borgar var dæmt sigurmerkið til
næsta árs, og afhenti hr. Sigfús j
Halldórs frá Höfnum flokknum það '■
að leikslokum. Skrá þeirri, er dótn.
endttt’ skyldu dæma eftir, var skift í
tiu liði — hántörk hvers liðs 10
mörk. Undantekning var þó gerð
á fyrsta lið, sem draga skyldi ákveð.
in mörk i samræmi við það tungu.
mál, sem leikið var á, n.l. íslenzkur
leikur 10 tnörk, en leikur á ensku
máli 5 mörk. En svo var liðað nið-
ur:
1. íslenzkur leikur. Enskur leik-
ur.
2. Bókmenntalegt gildi (Literary
Merit).
3. Leiksviðs búnaður, búningur og
andlitsgervi (Stage setting, costum-
es and make.up).
4. Kunnátta (Metnory).
5. Málfegurð, raddstilling (Dic—
tion. Voice Modulation).
6. Látbragð og hreyfingar (De-
partment and Gestures).
7. Skilningur á hlutverki (Under.
standing of Parts).
8. Leikfesta (Stability in Charac.
ter).
9. Framburður og áherzlur (Enun.
ciation and emphasis).
10. Statnleikur (Cojordination (of
Playing). 1
Verður nánari umgetning að blða
næsta blaðs sökttm rúmleysis.
Magnús Grímsson: Urv&lsrit.
Aldarminning 1825 — 1925.
Hallgritnur Hallgrímsson bjó
ttndir prentun. Reykjavik-
Bctkaverzlun Guðnt. Gatna.
líelssonar. 1926.
Ekki er víst að allir Islendingar
kannist við Magnús Gríbsson, en þó
mun leitun á þeim maAni, sent komist
hafi svo til vits og ára hér á landt,
síðustu 60—70 árin, að hann hafi
ekki eitthvað heyrt eftir hann, t. d.
söguna af Mjallhvít (sem hann
þýddi), eða þá vísurnan ‘Lóan t
flokkum flýgur" og “Bára blá”, eða
einhverja þjóðsögu, sent hann hefir
fært í letur. Verk hans hafa orði‘5
alþjóða reign, þó að ntjög hafi ver.
ið hljótt utn nafn hans og minningu.
Þvi er það alldra þakka vert, að
Guðm. Gamalíelsson hefir gefið út
bók þessa, tneð tnynd Magnúsar, ti!
minningar utn aklarafmæli hans, sem
var 3. júni 1925. — Landsbókavörð.
ur. mag, Hallgrímur Hallgvímsson,
hefir búið bókina undir prentun, ritað
æfiágrip Magnúsar og ráðið efnis.
vali ritsns, og farst það vel úr hendi.
Menn kunna enn að meta góðar
bækur hér á landi, ef þessi bók selst
vel.
(Vísir.)
IÐUNN
er nú loks komin, síðari helm-
ingur 10. árgangs, og hefir hún
í þetta skifti verið lengur á leið
inni frá íslandi en venja gerist.
Eg sendi þessi tvö hefti tafar-
laust til kaupenda og útsölu-
manna, og vænti eg nú og óska
að hver og éinn sendi mér and-
virði árlgangsins strax um hæl,
svo eg geti gert greið skil til út-
gefendanna. Verð árgangsins
er, eins og menn vita( $1.80.
16. febr. 1927.
M. PETERSON.
313 Horace St., Norwood, Man.
Hluthafafundur
The Viking Press, Ltd.
Ársfundur lilutafélagsins The Viking Press( Ltd.
verður haldinn mánudaginn 21. febrúar 11. k.( á skrif-
stofu félagSins, 853 Sargent Ave.( Winnipeg. Óskað er
eftir að allir hluthafar mæti, því mikilsverð mál liggja
fyrir fundi, auk hinna venjulegu ársfundarstarfa. —
Fundurinn byrjar kl. 2 e. h.
Winnipeg, Man., 1. febr. 1927.
MO
I
A. E. KRISTJÁNSSON
vara-forseti.
(ritari)
RÖGNV. PETURSSON
BH