Heimskringla - 04.09.1929, Qupperneq 2

Z. BLAÐSÍÐa
HEIMSKRINCLA
WINNIPEG, 4. SEPT., 1929
Demants-brúðhjónin og börn þeirra.
Sextíu ára brúðkaupsafmæli áttu þau
bjónin Daníel Sigurösson og Krist-
íana Jörundsdóttir á Lundar 24. júní
síðastliöinn. I tilefni af því var
þeim haldið samsæti í samkomuhús-
inu á Lundar þann dag. Hátt á
annað hundraö manns var þar viö-
statt; börn þeirra og barnabörn og
vinir og kunningjar úr byggöinni um-
hverfis Lundar, þar sem þau hafa
dvalið ávalt síöan þau komu frá Is-
landi. Herra Vigfús Guttormsson á
Lundar og Vilborg kona hans voru
helztu hvatamenn aö því að samsæti
þetta var haldið og störfuðu mi'kiö
að undirbúningi þess.
Á gullbrúðkaupsdegi þeirra fyrir
tíu árum var þeim haldið samsæti
af börnum þeirra og nánustu ætt-
ingjum og var þeim þá færður að
gjöf hægindastóll frá kvenfélagi
byggðarinnar. Þa« áttu þá heima að
Ottó í Grunnavatnsbyggðinni. I
þetta sinn voru gjafir engar aðrar
en blómvöndur, sem yngsta barn Sig-
urðar Hólm, sonar þeirra, afhenti
Mrs. Sigurðsson. Vissu menn að
þau vildu færast undan gjöfum, og
þótti þvi ekki viðeigandi að gera á
móti vilja þeirra í iþví efni.
Séra Guðmundur Arnason setti
samsætið með nokkrum ávarpsorðum
til heiðursgestanna. Að því búnu
flutti séra Hjörtur Leó bæn og
sálmurinn “Hve gott og fagurt og
indælt er” var sunginn. Síðan voru
nokkrar stuttar ræður fluttar og
söngvar sungnir á milli af öllum við-
stöddum. Vigfús Guttormsson las
kvæði það„ sem hér er prentað, og
Daníel flutti gestunum þakklæti sitt
og konu sinnar í hinni ágætu og vel
viðeigandi ræðu, sem hér er líka
prentuð. Aðrir, sem ræður héldu,
voru: Skúli Sigfússon þingmaður og
frú hans, Guðmundur K. 'Breckmann,
séra Hjörtur Leó, Agúst Magnússon,
Jón Kristjánsson, Eirikur Scheving
og Hjálmur Daníelsson. Mjög rausn-
arlegar veitingar voru bornar fram
og skemti fólk sér hið bezta unz dag-
ur var að kveldi kominn.
Daníel er nú 84 ára að aldri. Hann
ér fæddur á Tjaldbrekku í Hraun-
hrepp í Mýrasýslu. Foreldrar hans
voru Sigurður Jónsson hreppstjóri
ættaður frá Gautastöðum í Hörðudal
í Dalasýslu og Hólmfriður Eiríks-
dóttir frá Ketilsstöðum í Hörðudal.
Byggði Sigurður upp nýbýlið Tjald-
brekku og bjó þar 27 ár. Daniel
ólst þar upp þar til hann var 20
ára, þá fluttist hann inn í Hörðudai,
Og var þar í vinnumennsku eitt ár
hjá bróður sínum Kristjáni i Selárdal.
Þaðan fór hann að Hólmlátri á
Skógaströnd til Jörundar bónda Guð-
brandssonar. Faðir Jörundar var
Guðbrandur ríki, nafnkunnur maður,
er bjó allan sinn búskap á Hólm-
látri.
Á Hólmlátri var Daníel vinnu-
maður þrjú ár, þá kvæntist hann
Kristíönu dóttur Jörundar, 24. júní
1869. Settust þau þá þar að búi og
bjuiggu þar í 20 ár. Þaðan flutt-
ust þau að Kolviðarnesi í Eyjahreppi
og bjuggu þar fimm ár, eða þar til
þau fluttust vestur um haf. Lögðu
þau af stað frá íslandi á Jónsmessu-
daginn 1894, sem var 25. hjónabands-
afmælisdagur þeirra. Til Winnipeg
komu þau í júlí og fluttust þá strax
út í Grunnavatnsbyggðina. Dvöldu
þau fyrst tæpt ár hjá Kristjáni bróð-
ur Daniels, en settust svo að nokkr-
ar mílur fyrir austan Ottó pósthús
og bjuggu þar í 20 ár. Búnaðist
þþim yel þar. Þar misti DanAel
sjónina og fluttu þau þá tii tengda-
sonar síns, Stefáns Daníelssonar, er
bjó í nágrenni við þau, og voru til
húsa hjá honum nokkur ár. Fyrir
sex árum flutust þau til Lundar og
voru þau fyrst þar hjá Kristjáni syni
sínum, er býr skammt frá Lundar,
en nú hafa þau dvalið þrjú siðustu
árin hjá Sigurði Hólm syni sinum
sem á heima i Lundar þorpinu.
Þau Daníel og Kristíana hafa eign
ast ellefu börn. Tvö þeirra dóu í
æsku, en níu eru á lífi. öll eru börn
þeirra fædd á íslandi. Alls eru af-
komendur þeirra 59 á lífi og eru sex
þeirra barna-barnabörn, en sjö af-
komendur hafa dáið. Börn þeirra,
sem á lífi eru, eru þessi:
Danilia Kristiana, gift Stefáni
Daníelssyni, sem áður er nefndur;
Jörundur Hergeir, bóndi að Ottó, P.
O., giftur Kristíönu Margréti Kristj-
ánsdóttur Sigurðssonar, sem áður er
nefndur, bróður Daníels; Þórður
Kristján, bóndi við Lundar, giftur
Kristíönu Kristjánsdóttur; Sigurður
Hólm á Lundar, giftur Sigriði dótt-
ur Jóhannesar Borgfjörð bónda ná-
lægt Leslie, Sask., og Elizabetar konu
hans; Margrét Dagbjört, gift Magn-
úsi Kristjánssyni bónda og póstaf-
greiðslumanni á Ottó, syni Kristjáns
Sigurðssonar bróður Daníels; Krist-
ín Anna, 'kona Sigurðar bónda Eyj-
ólfssonar að Hove, (Sigurður er ætt-
aður úr Árnessýslu) ; Salóme Sigríð-
ur, kona Jóns Johnson frá Hólmi í
Argylebyggð, þau búa i grend við
Cypress River; Hjálmur Frímann í
Árborg, eftirlitsmaður með hermanna
búum, giftur Hólmfríði Joihnson frá
Árborg; Jensina Júlía, kona Guttorms
skálds Guttormssonar i Riverton.
Öll börn þeirra hjónanna að einu
undanteknu voru stödd í samsætinu og
fjöldi barnabarna. Er það næsta
óvenjulegt að sjá svo stóran og mann
vænlegan hóp nákominna ættingja
samankominn á einn stað.. Myndin,
sem fylgir hér með, sýnir gömlu
hjónin, og börnin, sem þar voru.
Þau Daníel og Kristíana hafa ekki
aðeins átt því láni að fagna að eign-
ast stóran hóp mjög mannvænlegra
afkomenda, heldur hafa þau og verið
með afbrigðum vinsæl meðal nágranna
sinna og allra, sem til þeirra hafa
þekkt. Þau hafa verið mjög hjálp-
söm við alla sem þurft hafa aðstoð-
ar við og þau hafa náð til. Upp
úr aldamótunum voru nokkrir fólks-
flutningar úr Nýja Islandi vestur til
GrunnavaíSnsbyggðarinnar og sömu-
leiðis var fólk þá nýkomið frá Is-
landi að setjast þar að. Þurftu
þessir innflytjendur oft að leita skjóls
hjá þeim, sem fyrir voru, meðan þeir
voru að afráða hvar þeir ættu að
setjast að og koma sér upp húsum.
Skutu þau þá skjólhúsi yfir ekki færri
en sjö slíkar fjölskyldur, sem dvöldu
hjá þeim um lengri eða skemmri
tíma, sumar víst árlangt. Þá er gest
risni þeirra viðbrugðið/ Heimili
þeirra stóð rétt við aðalveginn um
byggðina. Var ekki óvanalegt að
húsbóndinn sæti fyrir mönnum sem
um veginn fóru til að bjóða þeim inn
og veita þeim beina. Segja kunn-
ugir, að hann hafi jafnvel mokað
snjó af veginum við hús sitt, þegar
skaflar mynduðust þar, og borið út
hey svo að hestarnir hefðu úr ein-
hverju að moða, þegar veðurs vegna
var hægt að tylla þeim við tré, með-
an eigandinn skrapp inn að fá sér
kaffi. Má óhætt segja, að allir ná-
grannar Daníels og Kristíönu minnist
þeirra með einlægu þakklæti fyrir
dæmafáa gestrisni og hjálpfýsi.
Daníel er maður prýðilega greind-
ur og hinn skemtilegasti maður að
tala við, þótt hann sé orðinn gam-
all. Fylgist hann svo vel með tím-
anum í mörgu að furða er þótt hann
sé búinn að vera blindur í fimmtán
ár. Hann hefir verið óvenjulega
glaðlyndur og bjartsýnn, frjáls í anda
og laus við allt þröngsýni í öllum
efnum. Trúmaður mun hann hafa
verið í bezta skilningi þess orðs, það
er að segja, hann hefir haft óbilandi
trú á öllu góðu og gofugu, en trú-
mál í þrengri merkingu mun hann
hafa leitt hjá sér að mestu leyti. Það
kom fyrir að hann aðstoðaði við
jarðarfarir fyr á árum, þegar Óhægt
var að ná til presta til þeirra starfa,
og fórst honum það, að sögn kunn-
ugra, mjög vel úr hendi. Nú á síð-
ustu árum mun hugur hans hafa
hneigst nokkuð að sálarrannsóknum
og líkum þeim, sem þær hafa leitt i
ljós um áframhaldandi persónulegt
líf eftir dauðann. Talar hann um
þau efni af sama skýrleik og sömu
einlægni sem um hver önnur mál
og er auðheyrt að þau eru honum
annað en tízka og allt annað en hugs-
unarlaus viðtekning skoðana, sem
hafa verið lærðar í æsku. Þrátt fyr-
ir aldurinn heldur hann enn minni
sínu lítt skertu og er enn frábærlega
skýr og skemtilegur og glaður í við-
móti.
Kona hans ber ellina vel. Getur
hún enn lesið á ibók gleraugnalaust
og enn vinnur hún tóvinnu svo vel
að sómi hefði þótt hverri ungri konu
á Islandi, meðan flestar konur þar
lögðu slíka vinnu fyrir sig.
Farsæld og friður, ást barna og
velvild margra vina krýnir nú elliár
þessara heiðurshjóna, sem hafa unnið
svo mikið og gott starf bæði hér og
heima á ættjörðinni.
—G. Á.
RæSa Daníels Sigurðssonar
Þessi dagur minnir mig á það sem
Pétur biskup Pétursson sagði um
brúðkaupið í Kana, þegar Jesús
breytti vatni í vín. Hann sagði, að-
það hefði ekki verið á rúmhelgum
degi, þegar menn áttu að fara til
vinnu sinnar, ekki heldur á sunnu-
degi, þegar menn áttu að koma til
opinberrar guðsþjónustu; hann sagði
að það hefði verið á fagnaðardegi,
þar sem fögnuðurinn helgast af kær-
leikanum.
Þetta er einmitt það, sem ég vil
helzt kalla þennan dag — fagnaðar-
dag, þar sem fögnuðurinn helgast af
þeim mikla kærleika sem þið, kæru
vinir, hafið sýnt mér og konunni
minni í dag, og mörg ykkar mörgum
sinnum fyr en í dag. Við megnum
ekki að launa hann en við treystum því
að allur kærleikur verði einhvern-
tíma launaður—
“Gott er að hafa mark og mið
mannkærleiks að þræða veginn,
öll því fara eigum við
yfir á landið hinumegin,
þar sem kóngur kærleikans
kærleikslaunin óspart veitir
þeim, sem boðum hlýða hans;
hann þeim lögum aldrei breytir.”
Mig- tekur nú sárt að ég skuli ekki
geta haft til orð fyrir það þakklæti
til ykkar, sem inni fyrir býr. Eg
get aðeins sagt þessi fáu orð: ég
og konan mín þökkum ykkur nú
öllum af öllu hjarta fyrir þann kær-
leika og óverðskuldaða heiður sem
þið hafið auðsýnt okkur i dag. Og
við viljum biðja föður kærleikans,
sem öllu stjórnar og ræður, að hann
launi ykkur það með því að gefa
ykkur fagra, fagnaðarríka og ham-
ingjusama æfidaga, og að þegar æfi-
kveldið kemur, þá láti hann það verða
ykkur á sinn máta eins gleðilegt og
þið hafið gert okkur þennan dag.
Það er nú farið að líða á æfikveld
okkar, gömlu hjónanna, og eins og
orðtakið segir : "LTngur má enn gamall
skal.” Og þegar það er á enda mun-
um við kveðja ykkur með hlýjum
hug og innilegu þakklæti fyrir liðna
tímUnn, virð murtum kveðja ykkur
með þessari stuttu bæn:
Annastu drottinn, alla þá,
sem eitthvað gott ég þáði frá
i vinsemd eða verki.
Leiddu þá alla lukku stig,
láttu þá geta elskað þig
og þjónað þínu verki.”
Við munum kveðja ykkur með
þeirri von og trú, að okkur öllum
rætist eirthverntíma þessi orð, sem
Jesús sagði: “Þér munuð aftur
sjást.”
Guð gefi því orði sigur.
Fáein orS í einlægni
Það sem ég vildi hafa gert heyrum
kunnugt í samsæti því, er Daníel
Sigurðssyni og Kristíönu s>ystur minni
var haldið á Lundar 24. júní síðastl.
er í skemstu máli þeta:
Þessi heiðurshjón, sem við erum
nú að samfagna fyrir háan aldur í
hjónabandi, og vel af hendi leyst dags
verk, hafa nú í dag verið 60 ár í
friðsælu hjónabandi.
Afkomendur þeirra, sem nú eru á
lífi, eru 59, en auk þess hafa 7 dáið;
af þeim sem lifa eru sex barna-barna-
börn. Það verður því ekki annað
sagt en að þau hafi verið furðu kyn-
sæl.
Einnig þessi meinlitlu stef:
Sextíu ára sambúð hjóna
sýnir hve lífið markvert er.
Hvert öðru af ást og alúð þjóna
æfin á rétta stefnu fer.
En þau, sem að hitta þyrnibraut,
þeim reynist æfin gestaþraut.
Því ber hjónaefnum þess að igæta,
þegar stíga hið fyrsta spor,
í hjónabandi er mörgu að mæta,
mislukkan hörð sem kuldavor;
fölnar oft ung og fögur rós
fyrir þá sök að vantar ljós.
G. Jörundsson.
r~ 1
Eitthvað
fyrir ekkert
Maður nokkur fann tíu doll-
ara gullpening fyrir átta árum
síðan, en síðan hefir hann ekki
fundið neinn. Eftir jafnaðar
lögmálinu finnur hann aldrei
annan aftur. * t
Hann játar að það hafi verið
dýrkeyptur fundur. Síðan hefir
hann treyst á hamingjuna. Hann
hefir tapað við það átta dýr- (
mætum árum en hann hefir lært I
að þekkja að lukkan er svikul.
Skynsamir menn leggja í spari-
sjóð.
—Notið Sparisjóðinn—
Province of Manitoba
Savings Office
Donald og Ellice og 984 Main St
WINNIPEG, MAN.
Hin nýjasta allra rafhljóm
véla — Victor Radio með
Electrola, nýfundin upp
er eitt hið merkilegasta á-
hald nútímans og ári á
undan öllu öðru á markaó-
inum. Þú þarft að heyra
hana til að geta öðlast
hugmynd um hina óvið-
jafnanlegu hljómfegurð.
$375.00
$25.00 niðurborgun og 20
mánaða afborganir
Vægustu skilmálar
í Canada
Jarðskjálftar.
“Þá kippisk hann svá hart
við, að jörð öll skelfr; þat
kallið þér landskjáipta.”
Fátt er ægilegra en jarðskjálftinn.
Oll skepnan stynur fyrir honum, og
enginn veit hann fyrir. Frá önd-
verðu hefir maður spurt mann um
eðli hans og orsakir, en fáir hafa þar
kunnað svar að gefa. Og enn þann
dag í dag eru menn harla ófróðir
um hin duldu öfl, sem skelfa lönd
og höf. — Hvað er jarðskjálfti ?
Jarðs'kjálftinn er ölduhreyfing í jarð-
skorpunni. Breiðist hún út frá upp-
tökum jarðskjálftans í allar áttir,
eins og alda frá steini, sem varpað er
í vatn. Jarðskjálftaöldurnar eru
ætíð litlar, lágar og stuttar. Þær
eru sjaldan meira en örfáir centi-
metrar á hæð, en oft eru þær svo öfl-
ugar að þær þeyta lausum lögum,
sem hvíla á föstu berginu, langt úr
stað, líkt og knattspyrnumaðurinn
sparkar hnettinum langar leiðir með
stuttu, en snöggu bragði.
Á þennan hátt veldur jarðskjálft-
inn tjóni. Hann kastar stokkum og
steinum, kollvarpar húsum og fellir
menn og dýr.
I jarðskjálftanurrr er ekki ein bár-
an stök. — Þær fara margar saman
og nefnast einu nafni kippur. Hver
kippur greinist venjulega í þrent.
Fyrst fara hægar hræringar, sem
nefnast forkippur. Þá verður stutt
hlé, en eftir það kemur höfuðkipp-
urinn, stórar, þróttugar öldur, þá
verður annað hlé, og að því loknu
STUCC0 sem ábyrgst er
The TYEE STUCCO WORKS gefur þér fimm ára
ábyrgð á Tyee Stucco þegar notað er samkvæmt þeirra
ráðleggingum.
Þó ábyrgðin nái aðeins til fimm ára, er auðvitað
varan góð alla æfi þína.
Skrifið eftir nöfnum þeirra plastrara
sem nota það samkvæmt þessari á-
byrgð.
E
J
Tyee Stucco Works
ST. BONIFACE
MANITOBA
9h
H>-«.(H
Stofnað 1882.
Löggilt 1914.
j D. D.Wood& Sons, Ltd.
VICTOR A. WOOD
President
HOWARD WOOD
Treasurer
LIONEL E. WOOD
Secretary
(Plltarnir aera Ollura rejna aií ltóknaat)
I I
Verzla með:-
BYGGINGAREFNI — KOL og KOK
Búa til og selja:-
SAND-LIME BRICK — CONCRETE TILE
SAND — MOL OG MULID GRJOT
Cefið oss tækifæri
SfMAR 87 308 — 87 309 — 87 300
Skrifstofa og verksmiðja:
1028 Arlington Str. (milli Ross og Elgin) Winnipeg.
..I
STOCK
ALE
SHEA'S WINNIPEG BREU/ERY LIMITED