Heimskringla - 15.04.1931, Síða 7

WINNIPEG 15. APRIL 1931.
HEIMSK.RINGLA
7 blal>si»a
OPIÐ BRÉF TIL HKR.
Frh. frá 3. bls.
hann nei við, og var vel ákveð-
inn, og ekki laust við fyrir-
litningu í rómnum. Spurðum
við hann þá, hvað hann vildi
verða. Bílstjóri, svaraði piltur-
inn og lagði áherzlu á. Það er
nú æðsta ósk flestra ungra
sveina á íslandi, að verða bíl-
stjórar. Þeirri iðn fylgir ákveð-
inn æfintýrablær. Með þeim, bíl
stjórunum — koma fréttir frá
yztu landshornum. Þeir eru
fróðir um ferðalög — og skemti
legir.
Við Marta borðuðum með
þeim Skagfields hjónum í stof-
unni. Sigurður er blátt áfram,
vjðfeldinn og glaður í viðmóti.
Hann gat þess meðal annars, að
hann hefði í hyggju að heim-
sækja oss V.-íslendinga á næst-
unni. Þetta loforð hefir hann
efnt. Hann hefir komið vestur
um haf, en á eftir að koma vest
'ur að hafi. Þá ferð má hann
ekki láta ófarna, því að eg veit
fyrir víst að Strandarbúar
hlakka til að sjá han nog heyra
og munu taka honum vel. Þess
utan má enginn Austur-íslend-
ingur koma vestur um haf, án
þess að koma líka vestur að
hafi og sjá ströndina okkar sí-
grænu. Hér er og mikið af söng
elsku og sönghæfu fólki, jafnvel
meðal íslendinga, þó að ekki
liggi ennþá mikið eftir þá í
þeim efnum. Yfirleitt eru ís-
lendingar söngelskir, hvar sem
er, og hér fagna þeir ei lönd-
um sínum að heiman ver en
aðrir Vestur-ísiendingar. Við
erum að bíða eftir komu þinni
með eftirvæntingu og þrá, Sig-
urður Skagfeld.
Að lokinni máltíð bjuggumst
við Marta við að okkur yrði
fylgt inn í baðstofu. En af því
varð þó ekki. Frú Skagfield vís-
aði okkur til rúms þarna í stof-
unni, bauð okkur góða nótt og
fór svo, eftir'að hafa sannfæit
sig um að þar skorti ekkert,
sem gestrisnin getur í té látið.
Þau hjónin gengu úr rúmi fyr-
ir okkur, og erum við þakklát-
ar þeim fyrir það. — Settu þig
í okkar spor, lesari, og ef þú
ert kvenmaður, getur þú skil-
ið hvað þakklátar við vorum.
Mér kom til hugar að Albert
bóndi hefði verið að grenslast
eftir, hvort við ferðalangarnir
værum of stoltir til að sofa í
baðstofu. Við vorum það ekki,
því fer fjarri. Og þó urðum við
fegnar að þurfa ekki að gera
það. Hitt gat og verið, að þau
Skafefields hjónin hefðu af'eig-
in hvötum gengið úr rúmi fyrir
okkur, — af einskærri með-
líðan. En hvernig 'sem það nú
var, þá áttum við þar ágæta
nótt, og vorum þakklátar fyr-
ir. Um borgun var ekki að
ræða. Við fengum hvergi að
borga fyrir okkur í Skagafirði.
nema á gestgjafahúsinu á
Króknum.
Páfastaðir er vel setin jörð
og hin ágætasta. Hallar túni til
austurs. Engjar liggja fyrir
neðan, rennisléttar ofan að
Héraðsvötnum. Alt er það á-
veituland, slegið með vélum —
hún og engjar. Þar sá eg mest
töðufall á túni — allsstaðar of
þykt til þurks, nema góður sé.
Albert kvaðst hafa tekið við
þýfðu túni og ekki stóru. Nú
fær hann af því 400 hesta, auk
útjaðra, sem nú eru sáðir og
sléttaðir. Túnið slær hann á
öllum árum tvisvar, og stund-
um þrisvar.
Bæjarhús, þ. e. bærinn, eru
að mestu gömul; en af þeim
sá eg ekkert nema stofuna, óg
þegar inn kom úr dyrum, löng
göng beint inn; stofan var til
vinstri handar. Til hægri var
og annað hús, máske stofa,
en inn þangað sá eg ekki. —
Vatn hefir verið leitt inn í bæ-
inn.
Yfirleitt virt.ist mér búskapur
á Páfastöðum meiri og betri en
á nokkrum öðrum bæ, sem eg
sá í Skagafirði — enda víðasc
annarsstaðar.
Frh.
hann var of opinskár við þessa
tignu hefðarmær.
' "‘Burchett er lengi,” sagði
hann. “Honum hefir víst geng-
ið illa að ná í vagn.’’
| “Hann gæti ekki verið kom-
inn ennþá. Viljið þér gera svo
vel, að- láta eitthvað undir fót-
gagnstætt hirðvenjunum, að
skýra konungi frá því að frakk-
inn hans stæði í Ijósum loga.
Raiph hló, en sá hlátur var
skjálfandi.
“Og þér áttuð dálítið á
hættu.’’ mælti hún lágt.
“Ónei,’ sagði hann einbeitnis-
inn á mér, bekkurinn er svo! lega. “Alls ekki. Og hefði eg
harður.’’ j—’’ Hann þagnaði og leit út
1 Hann tók yfirliöfn sína niður j um gluggan, en Veroníka lét !
! af nagla, braut hana saman og [ sem hún tæki ekki eftir óþreyju !
lagði hana hægt og lipurlega
undir veika fótinn.
“Þakka,’’ sagði Veroníka.
“Kennir yður
spurði hann og
hans.
“Hvað sagði Mr. Talbot Den-
by, sem þér reiddust svo mjög?’’
mikið til?” | spurði hún í sama blíða rómn-
leit niður til um,
Veróníka.
“Já”, sagði hún. “í engu
landi eru jafnmiklir möguleikar
fyrir menn að komast til vegs
og valda sem í Englandi.”
Augu hans tindruðu. Svo hló
hann bæði og andvarpaði í
senn.
. “Já, eg veit það alt. Eg var
vanur að hugsa mér framtíð-
ina þannig, að eg myndi kom-
ast hátt, en — ojæja, eg er
ómenni og letingi og geri mig
ánægðan með of lítið. Gefið
mér rifbein og pípu, og land,
þar sem eg get etið og reykt,
og þá er eg ánægður. Það er
sem eg sagði\ mamma reyndi
að búa mig undir framtíöina
og reyndi — aumingja mamma
mín! — að gera mig metnaðar-
gjarnan. Og ef hún hefði lifað,
hefði ef til vill — en hún dó,
og eg er bara skógarvörður.”
Þegar hann nefndi stöðu sma
mintist hann þess alt í einu, að
HREINLÁTASTA OG
HOLLUSTUMETSA MJÓLKURSTOFA
I WINNIPEGBORG
Eign Winnipegbúenda og rekin af þeim.
Hreinlæti í meðferð allra afurða og stjórnsemi.
Veldur framgangl vorum og vexti.
SÍMI 201 101
hennar hugsandi.
“Nei, ekki núna. Eg kvelst
mest af hungri,” sagði hún
brosandi.
Hann leit ráðþrota í krlng-
um sig. “Það er ekkert til
nema brauð og ostur,” mælti
hann.
“Jæja, gefið mér það, ef þér
viljið gera svo vel,” sagði hún.
Hann stökk að skápnum og
gaf henni hið umbeðna. “Eg
skyldi hita einn bolla af tei,
ef það væri tími til þess. Mik-
inn óttalegan tíma er vagi -
inn!”
“Ó, te með osti! Það ætti
ekki vel saman, ha?” sagði hún
og gretti sig um leið og hún
tók við disknum.
Hann sá að hún áíti bágt með
að halda á honum og tók hann
því af henni.
“Eg skal halda á honum,”
sagði hann. “Eg vildi að það
væ’i eitthvað betra til.”
“O-ho, verið þér
afsaka,” sagði hún.
lifað þá daga, að ostur og
ibrauð þótti hátíðamatur.”
“Hversvegna sögðuð þér mér
frá því, að — að þér heföuð
einusinni verið fátæk?” spurði
hann alt í einu.
Hún leit í augu hans. Þau
voru mjög nálægt augum
hennar, því að hann stóð álút-
ur yfir henni með disk í hend-
inni.
“Eg — veit það eiginlega
ekki. Ef til vill hefir mér leðst
að þér — að nokkur — áleit
mig stolta, stolta af ætt minni
og auðlegð. Ef til vill af því
að — æ, eg veit það ekki! En
hvað þetta er gott. Það er
bara svo óþægilegt að eta í
þessum stellingum.”
Hún reyndi til að færa sig
ofar á harða hrosshársklædda
legubekknum og Ralph slepti
disknum, tók utan um hana
og hjálpaði henni í betri að-
stöðu.
“Þökk,” mælti hún þýðlega.
“Þér eruð mjög sterkur. Mig
langar til að segja yður, að eg
sé eftir því, hve ókurteis eg
var við yður í gær.” Hún leit
eitt augnablik inn í augu hans,
en varð því næst aftur niður-
lút.
Þessi játning kom honum svo
I á óvart og fjólubláu augun rösk
| uðu svo jafnvægi hans, að hann
greip andann á lofti.
j “j>ér — ókurteis —!” stamaði
;hann.
j “Já,” mælti hún þýðlega. Hún
beit í brauðsneiðina sína og
Ralph brá litum. “Æ, eg veit
ekki. Hann var að reyna —
Svo þér sáuð okkur?” sagði
jhann og iðrunarhreim brá fyrir j
í röddinni. “Það er slæmt!” j
“Þér ættuð að reyna að
stjórna skapi yðar,” sagði Ver- \
oníka.
“Það er svo,’ ’sagði Ralph j
glaðlega.
“Og fóruð þér með silunginn
til — Mrs. Masons?” sagði j
Veroníka eftir stundarþögn.
Ralph kinkaði kolli. Það
glaðnaði yfir honum af því
að hún breytti um umtalsefni.
“Já, og hún var mjög þakk.A
lát.”
“Það er mjög lagleg stúlka
hún dóttir hennar,” hélt Ver-
oníka áfram og var mjög blíð
á manninn.
“Já, ójá," svaraði Ralph og
var rödd hans gersneydd allri
hrifningu.
“Finst yður það ekki!” spurði
ekki að j hún og leit á hann stórum und-
Eg hefi runaraugum.
“Jú, ójú. Eg hefi reyndar
ekkert hugsað um það. Ójú,
hún er víst lagleg. Satt að
segja hefi eg ekki veitt henni
neina sérstaka athygli”.
Bros— var það gleðibrós?
— kom fram á hinar yndislegu
varir hennar og skein út úr
augum hennar, en þó sagði hún
óánægjulega;
“Eg held að þér séuð enginn
smekkmaður.”
“Máske ekki,” svarðai hann.
“Eg dáist ekki að þess konar
andlitsfalli.”
‘Svo-o! Og þó er ekkert út
á það að setja — laglegt, fall-
egt samræmi, gullbjart hár.”
“Já, eg veit það,” mælti hann
utan við sig.
“Að hverskonar andliti dáist
þér mest?” spurði hún. í rödd
hennar lýsti sér það uppgerð-
arkæruleysi, sem hver kona
hefði uppgötvað þegar í stað.
En Ralph var ekki svo atbugull
og féll því í gildruna.
“Mér þykja fallegastar stúlk-
ur með dökt hár og gráleit,
fjólublá augu, fremur fölt and-
lit ---- hvað kallið þér það,
gamalt fílabein?”
Hann starði fram undan sér
og var niðursokkinn í að finna
orð til að lýsa þeirri mynd,
sem hann geymdi í sál sinni. j
Hann sá því hvorki roðann sem
færðist í ‘föla andlitið, líkt 1
gömlu fílabeini, né brosið, sem i
lék um hinar yndislegu varir. !
“Ó, það er mjög algengt and- i
lit,’ ’sagði hún fyrirlitlega og |
leit á hann hálfluktum augum. I með kænlegum blíðuhreim í
• 1 . 1.1.! X 1rf\rVÍ O rt
“Þér getið slegið rjómann
en ekki skekið mjólkina.”
MODERN DAIRY LIMITED *
DUSTLESS
COAL and COKE
CHEMICALLY TREATED IN OUR OWN YARD
Phone 87308 ”
D. D. W00D <SÍ SONS
LIMITED.
WARMING WINNIPEG HOMES
SINCE “82”
“Eg veit ekki hvað kom að
mér. Eg held, að það hafi ver-
ið geðvonska. Allar konur eru
geðvondar, eins og þér vitið.”
, “Nei, nei”, sagði hann og var
mjög ákveðinn. “Ekki allar.
Þér —.”
j “Eg er það — mjög,’ ’sagði
hún. “Eg hefi altaf verið það.
Stolt og geðvonska haldast í
hendur. En hvað maður verð-
ur þyrstur af brauði og osti.”
| Hann þaut áð skápnum. “Hér
!er bjór,” mælti hann hikandi.
“Vatn, ef þér viljið gera svo
vel,” mælti hún blíðlega. “Ó,
jþökk fyrir. En eg sýndi yður
bæði vanþakklæti og geðvonsku
1 þrátt fyrir alla alúð yðar.”
I Ralph kafroðnaíi. “Eg —
jeg — bið yður fyrirgefningar,"
’ stamaði hann fram úr sér. “Eg
hugsaði ekki út í það þá. Eg
hugsaði bara — blóðeitrun er,
eins og þér vitið, hættuleg. En
— mikið frjálsræði —”
“Já”, sagði hún. Úr augum
hennar skein bros, sem hitaði
Ralph um h jartaræturnar.
,“Þetta minnir mig á hirðsiðina,
sem voru nær því orðnir þess
valdandi, að konungurinn á
röddinni.
Ralph vaknaði úr dagdraum-
um sínum og stökk á fætur.
“Eg heyri vagninn koma,” sagði
hann. “Eg er hræddur um, að
þeir komi honum ekki að dyr-
unum." Hann brá litum. En
hún hristi höfuðið og reis upp.
“Nei nei, eg get gengið, eða
hoppað að minsta kosti, ef þér
viljið rétta mér arminn.”
Ralph hafði staðið sem steini
lostinn og hafði nú algerlega
mist rósemi sína. Hann horfði
á hana með hálf-óttasleginni
feimni, sem gerði hana alveg
rólega, eins og hún átti að sér
að vera.
Hann rétti henni arminn og
hún studdist við hann fram í
dyrnar. Þar mættu þau Good-
win, þernunni hennar, sem
hrópaði:
“Ó, Miss Veroníka!”
“O-ö", það er alt í góðu lagi,”
sagði Veroníka. “Verið þér ekki
með neinn hávaða.”
“Varið þér yður! Þér meiðið
yður í fótinn. Þér getið ekki
stokkið upp í vagninn,” hróp-
aði Ralph í viðvörunarróm.
“Ekki get eg flogið inn í
N afi ÍS PJ iöl ld 8

Dr. M. B. Halldorson
401 Boyd Bldgc.
Skrlfstofusími: 23674
Stundar sérstaklega lungmasjúk-
dóma.
Er atJ flnna á kkrifstofu kl 10—12
f. h. og 2—6 e. h.
Heimtll: 46 Alloway Ave.
Talsfmit 33158
DR A. BLONDAL
602 Medícal Arts Bldg.
Talsfmt: 22 296
Btundar sérstaklega kvensjúkdðma
og barnasjúkdóma. — AtJ hitta:
kl. 10—12 * h. og S—5 e. h.
HelmlU: 806 Victor St. Slmi 28 1S0
DR. B. H. OLSON
216-220 Medlcal Arts Bldg.
Cor. Oraham and Kennedy 8t.
Phone: 21834
VitStalstími: 11—12 og 1_6.30
Heimlli: 921 Sherburn St.
WINNIPEG, MAN.
Dr. J. Stefansson
216 MRDICAL ARTS BLDQ.
Horni Kennedy og Graham
Stnndar elngðngu aurtun- eyrna
nef- og kverka-sjukdAma
Er atJ hitta frá kl. 11—12 f. h
og kl. 3—6 e h
Talnimi t 21834
Heimlll: 688 McMÍllan Ave. 42691
Talnfmlt 2S nnö
DR. J. G. SNIDAL
T.4HNLÆKNIR
614 SomerMet Bloek
Portage Avenne
WINNIPBQ
DR. K. J. AUSTMANN
Wynyard —:— Sask.
HEALTH RESTORED
Lækningar án lyfja
DR. 8. «. MMTSON. N.D.. D.O.. D.t:.
Chronic Diseases
Phone: 87 208
Suite 642-44 Somerset Blk.
WINNIPEG —MAN.
MOORE’S TAXI LTD.
Cor. Donald nnd Graham.
50 Cents Taxi
Frá einum stat5 til annars hvar
sem er í bænum; 5 manns fyrir
sama og einn. Állir farþegar á-
byrgstir, allir bílar hitatJir.
Sfmi 23 Si)6 (8 Ifnur)
Kistur, töskur o ghúsgagna-
flutningur.
Brynjólfur
Þorláksson
Sími: 86 762 670 Victor St.
Stillir PIANOS og ORGEL
666 Alverstone St.
Phone 30 292 Winnipeg
Dr. A. V. Johnson
íslenzkur Tannlæknir.
212 Curry Bldg., Winnipeg
Gegnt pósthúsinu.
Sími: 23 742 Helmilis: 33 328
G. S. THORVALDSON
B.A., L.L.B.
Lögfrteðingttr
702 Confederation Life Bldg.
Talsími 24 587
WALTER J. LINDAL
BJÖRN STEFÁNSSON
Islenxkir lögfrceðingar
709 MINING EXCHANGB Bldg
Sími: 24 963 356 Main Si.
Hafa einnig skrifstofur aö Lund&r,
Piney, Gimli, og Riverton, Man.
Telepbone: 21 613
J. Christopherson,
Islenzkur Lögfrceðingur
845 SOMERSET BLK.
Winnipeg, :: Manitoba.
A. S. BARDAL
selur líkkistur og annast um útfar-
ir. Allur útbúnaöur sá besti.
Ennfremur selur hann allskonar
minnisvartSa og legstelna.
843 SHERBROOKE ST.
Phonei 86 607 WINNIPBG
Bjömvin Guðmundson
A. R. C. M.
Teacher of Musíc, Composition,
Theory, Counterpoint, Orchet-
tration, Piano, etc.
555 Arlington St.
SIMI 71021
i r
MARGARET DALMAN
TEACHEH OF PIANO
S»4 BANNING ST.
PHONE: 26 420
Ragnar H. Ragnar
Pfanókennarl
hefir opnað nýja kenslustofu að
STE. 4 NORMAN APTS.
(814 Sargent Ave.*
TALSian 38 295
TIL SÖLU
A ÖDfRU VERDI
-FURNACB" —bæTJi vlTJar 09
kola "furnace” lítiö brúkaO, «r
til 8Ölu hjá undirrttutJum.
Gott tækifæri fyrir fólk út á
landi er bæta vilja hltunar-
áhöld á heimillnu.
GOODMAN & CO.
TN6 Toronto St. Slml 28H4T
Mrs. Björg Violetlsfeld
A. T. C. M.
Pianist and Teacher
Jacob F. Bjarnason
—TRAN SFER—
Baggage and Fnrniture JHo
762 VICTOR ST.
SIMI 24.500
Annast allskonar flutninga fram
og aftur um bæinn.
100 herbergl meh eTJa án baSa
SEYMOUR HOTEL
verO sanngjarnt
Sfml 2N 411
C. G. HCTCHISON, rlgandl
Market and Klng St..
Wlnnlpeg —:— Man.
Spáni brynni til bana. Það var hann,’ sagði hún flrtnislega.
“Viljið þér ekki hjálpa mér?”
Það var aðeins hægt á einn veg.
Ralph tók hana enn einu sinni
upp í sína sterku arma og lyfti
henna upp í vagninn. Veroníka
hallaði sér aftur á bak og
horfði á hann milli löngu augna
háranna.
“Þakka yður kærlega,” mælti
hún lágt.
Ralph hörfaði frá. Hann var
utan við sig og eins og úti á
(Framh. á 8. sfðu*
MESSUR OG FUNDIR
i kirkju Sambandssafnaðar
Messur: — á hverjum sunnudegt
kl. 7. *.h.
Safnaðarnefndinl Fundir 2. og 4.
fimtudagskveld í hverjua
mánuBi.
Hjálparnefndin: Fundir fyrtta
mánudagskveld l hverjum
mánutSi.
Kvenfélagið: Fundir annan þritju
dag hvers mánaCar, kl. 8 at
kveldinu.
SöngflokkurÍMn: Æfingar á hverju
fimtudagsRveldi.
Sunnudagaskólinn: — A hverjuut
sunnudegl, kl. 11 f. h.