Heimskringla - 03.06.1931, Síða 7

WINNIPEG, 3. JÚNÍ 1931.
HEIMSKRINGLA
7 BLAfiBtDA
UM VIÐA VERÖLD.
(Frh. frá 8. aiOn)
hátt: Þeir létu þá veikari fara
veg allrar veraldar. Fyrir tvö
hundruð árum dóu þrír fjórðu
hlutar allra ungbarna, sem
fæddust í London. Þau fáu,
sem lifðu, hafa hlotið að vera
óvenjulega sterk, eða fædd af
foreldrum sem vegnaði vel og
gátu látið sér ant um þau á
allar lundir.
Nú fara men að á þver-
öfugan hátt. Nú er hér um bil
öllum börnum bjargað, góðurn
og slæmum, sterkum og veik-
um, heilbrigðum og sjúkum.
Það væri svo sem ekkert. að
þessu ef allir flokkar mann-
fólksins legðu jafnan skerf til
mannfjölgunarinnar. fín því
miður er ástandið ekki svo. í
raun og veru kemur mann-
fjölgunin mest frá vesælustu
og verst stæðu stéttunum. Aðr-
ar stéttir stefna í þá átt að
þær deyja út. Stefna nútímans
er því sú, að ófæddum börnum
er ætlaðar rangar stöður í líf-
inu, þau eru sett á ranga hillu.
Of mörg. börn fæðast í eymd
og vesöld, oft án þess að þeirra
sé óskað, í stað þess að fæð-
ast í góð lífskjör á þægilegum
heimilum. Of mörg börn érfa
eiginleika sína frá veikum,
gáfnalausum og lélegum for-
eldrum og fólk framtíðarinnar
verður fólk, sem getur ekki eða
vill ekki vinna. Slík er upp-
skera af mannúð okkar.
Gildi og framtíð lýðræðisins
Margar orsakir er til þess á-
standa, sem ríkir í heiminum
og margt kemur til greina við
wnbætur þess. Eitt eru- stjórn
málin og stjórnarfarið.
Það hefir verið tíska Í Eng-
landi og víðast á Vesturlönd-
um, að játa trú sína á lýðræð-
Þægileg leið
til Islands
Takið yður far heim með eimskip
um Canadian Pacific félagsins.
þá verðið þér samferða mörg-
um Xslendingum. Þér mun-
uð njóta ánægjulegrar
ferðar, góðrar þjónust.
Agætra máltiða, og
allra þæginda er hið
volduga flutninga
félag hefir til
að bjóða.
Skrifið eftir upplýsingum um far-
bréfaverð tll Evrópu er innifelur
allan kostnað.
Gerið fyrirspurnir til umboðs-
manna á staðnum eða til W. ().
CASEY, Gen. I’ass. Agent, C.P.H.
Bldg., Winnipeg, Phones 25 815
25 816.
CANADIAN PACIFIC
STEAMSHIPS
ið. Ef eg er lýðræðissinni, seg-
ir Sir James Jeans, þá verð eg
að játa það, að eg er það aðal-
lega af því að eg veit ekki
hvað eg ætti anars að vera.
Eg hef það helst á móti lýð-
ræðinu* að mér finst það vera
hindrun frekari framfara. Sann
ar framfarir í áttina til ein-
hvers betra verða að byggjast
á hugsun og þekkingu. En mér)
virðist lýðræðir gefa lýðskrum
aranum undir fótinn á kostnað
hins hugsandi manns. Það tek
ur sjónhverfingamanninn og
skottulækinn fram yfir hinn
sanna stjórnvitring. Lýðræðinu
liggur alltaf ósköpin öll á að
koma framförunum í fram-
kvæmd, en einu “framfarirnar”
sem skeð geta með flýti eru
þær, sem fara niður á við þeg-
ar hallar undtr fæti. Eg held
þessvegna að alt lýðræði liafi í
sér fólgið sinn eiginn dauða oþ
eg get ekki trúað því, að lýð-
ræðið sé hið endanlega stjórn-
arfar okkar, enda er eiginlega
lítið eftir af því nú í Evrópu.
Við erum ennþá í upphafi
menningarinnar. Skipulags-
bundið stjórnarfar á sér að-
eins fárra þúsund ára sögu.
én það á vonandi fyrir sér
miljón ára framtíð. Sagn-
fræðingar framtíðarinnar munu
sennilega líta á lýðræðið sem
eina af hinum fyrstu tilraun-.
um, sem reyndar hafi verið á
öld sífelds óróa og byltinga, —
okkar öld — meðan mannkynið
var enn að leita lags við að
koma stjórn sinni fyrir á skyn
samlegan og skipulegan hátt.
Það getur verið að lýðræðið sé
nauðsynlegt stig í þróuninni,
en það er óstöðugt og ótryggt
stig og vonandi þokar lýðræð-
ið bráðlega fyrir einjhverju
sem betra er, hvað svo sem það
verður.
Ef til vill verður kosningar-
réttur og rétturihn til þess að
fara með stjórn ekki talinn
með “réttindum” í framtíðinni,
heldur tign, sem menn verði
að afla sér með þjónustu og
verðleikum. Þetta gæti gefið
í skyn litla virðingu fyrir jafn-
réttinnu. Máske. Ef eg aítti
að velja eitthvert eitt einkunn-
arorð, segir Sir James Jeans.
mundi eg varla velja orðið jafn
rétti. Eg mundi líklega heldur
velja orðið Excelsior — við
skulum halda hærra, lengra í
áttina til æðra lífs.
—Meirá.
Veróníka.
Talbot fölnaði lítið eitt en leit
fast í augu mannsins. “Yður
skjátlast, maður minn,’ ’sagði
hann kuldalega. “Eg hefi aldrei
séð yður fyr. Látið þér mig í
friði. Eg gef aldrei peninga
flæginum eða betlurum”.
Andlit James Datways varð
sótsvart og þrútnu varirnar
bærðust.
“Nú, þér ætlið að hafa það
svona”, sagði hann ertnislega.
“Mér skjátlast, maður minn?
Það er lílegt, eg hefi þó ástæðu
til að muna eftir yður”. Hann
DUSTLESS
COAL and COKE
CHEMICALLY TREATED IN OUR OWN YARD
Phone 87308
D. D. WOOD <SÍ SONS
LIMITED.
WARMING WINNIPEC HOMES
SINCE “82”
i
THREE
LINES
skók aftur reifuðu hendöia.
“Já, þér eruð skynugur, og þér
leikið hlutverk yðar vel. Þér
gleymið því, að hatturinn datt
af yður og við stóðum augliti
til augliti, nóttina sem þér gáf-
uð mér þetta högg, sem eg er
ekki enn orðinn jafngóður af.’’
Talbot brosti háðslega. “Nú,
svo að þér eruð maðurinn",
sagði hann glottandi. “Já, þér
hafið ástæðu til að muna eftir
mér, það játa eg. En mér
stendur á sama um minni yðar.
Víkið úr vegi og lofið mér að
halda áfram.”
“Eitt — augnablik", sagði
Datway háðslega. “Mig langar
til að tala fáein orð við yður,
Talbot’’.
r
“Eg er hræddur um, að þér
fáið eigi þá ósk uppfylta,” sagði
Talbot. “Eg hefi ekkert við yð-
ur að tala’’.
“Svo, en eg hefi nóg við yð-
ur að tala," sagði maðurinn.
Hann mælti þetta svo einbeitt-
lega, að Talbot undraðist.
“Þakka. Eg kæri mig ekki
um að hlusta á yður. Nú, karl
minn, hættið þér nú þessu rugli.
anars verð eg að fá lögreglu-
þjóninum, sem þarna kemur,
yður í hendur fyrir betl”.
Datway urraði og teygði ál-
kuna nær Talbot, sem börfaði
undan. “Gerið þér það, gerið
það!" hrópaði hann. “Kallið
á hann. Ákærið mig. Og eg
skal ákæra yðiir fyrir ofbeldi
í húsinu hans Isaaks í Soho.
Sko þessa hönd!"
Brosið hvarf ekki af antlliti
Talbots, en hann var þó farinn
að ókyrrast. Ef maðurinn bæri
fram ákæru sína — “Ákæra á
Talbol) íDenbyN hinn jalþekta
þingmann. Stórhneyksli!”
Hann sá í anda fyrirsögnina
í blöðunum. ,
“Sjáið þér nú til, karl minn
sæll’’, sagði hann hægt og
kæruleysislega, “þetta hlægi-
lega framferði yðar er yður
ekki til neins gagns, en mér
að eins til tafar og leiðinda
Enginn myndi trúa yður eins
vel og mér, og skiljið! Fljótt
nú! Nú verðið þér að ákveða
yður, lögregluþjónninn er nærri
því kominn".
Datway, sem átti bágt með
að halda bræði sinni í skefjum,
leit á hann og bölvaði ákaft í
hljóði. “Hvað er þetta, þér er-
uð ekki betri en hinn”, mælti
hann með sjálfum sér. “Annar
limléstir mig, en hinn ætlar
næstum að kyrkja úr mér líf-
ið. Mér liggur við að kjósa það
heldur”.
Talbot gaf masi hans engan
gaupi. “Fljótt! Mín orð móti
yðar orðum. Þér eruð — nokk
urs konar flækingur, eg er
Talbot Denby, erfingi Lynbor-
oughs' lávarðar—’’
Datway greip fram í fyrir hon
um með fyrirlitningar og und-
runarhlátri. “Þér erfingi Lyn-
boroughs lávarðar!” urraði
hann og hló. “Það haldið þér
yður vera. En eg gct nú steypt
yður af þeim stóli, minn hái
og göfugi herra, 'og það skal
eg gera ef rostinn í yður lækk-
ar ekki. Hérna er lögreglu-
þjónninn, afhendið mig hon-
ím. Eg skal skýr.i frá því fyr-
ir réttinum, sem eg æ.la.ði að
sog’a yður undir íi‘5gu-' augu .
rt'idiit T albots /ío ^skugrátt
Itauu var á báð.ui; áttum
crtt eða tvö auga i >*JV.
Maðu ii.n var aL'eg úfai ur
o? haPði auðsjáanlega fult vall
v/!r rödd sinni og h’-cyflng
um T :-i/,il for/Lii vaknaö:
hjá Talbot, hann langaði til að
heyra maninn tala út. Lögreglu
þjónntnn kom til þeirra. Hann
heilsaði TaJbot og leit á flæk-
inginti. sem g’.ápti frama.n í
Talbot. Talbot. þagði og lög-
roglul ;< nninn fó- fram liiá
þrim. H*ó þá Datv'ay ánæg;u-
lega.
“Það er alveg rétt”, sagði
hann sigrihrósandi. “Nú skul-
um við spjalla dálítið saman,
Talbot Denby. Það er víst best
JÁ! ÞJER GETIÐ
LOSAST VIÐ
GIGT
Kannske þú sért í efa. Kannske þú
hafir kvalist lengi og reynt margvís-
legrar lækningar, sem allar hafa brugrS
ist. En ef til væri nú lækningarat5-
ferfc, sem hundrut5 manna hafa reynt
og læknast af, og sem þér getifc reynt
át5ur en þér borgih fyrir hana. Vær-
ut5 þér viljugir tíl at5 reyna hana met5
þeim skilmálum, ah borga ekki fyrir
hana, ef hún læknar yt5ur ekki?
Gott og vel. Slíkt lyf er til, og þér
getib fengib 75c pakka af því, me?5 því
a?5 skrifa eftir því.
Lyf þetta var uppgötva?5 af fö?5ur
minum, sem yfir 20 ár kvaldist af
Hundru?5 manna og kvenna hafa
notafc þa?5 — hafa fyrst skrifa?5 eftir
fríum pakka, sem hefir reynst svo
vel, a?5 þelr hafa haldit5 áfram at5
brúka þat5, þar til at5 öll gigt var
horfin úr líkama þeirra.
Eg segi því þetta í allri einlægni:
“Eg skal, ef þér hafiÖ ekki át5ur brúk
at5 lyfiö, senda yt5ur 75c pakka af því
ef þér skerit5 þessa auglýsingu úr blat5
inu o gsendiÖ oss hana ásamt nafpi
yt5a rog áritun. Ef þé rerut5 fúsir til
þess, megi t5þér senda lOc í frímerkj-
um til at5 hjálpa til at5 borga burt5-
argjaldit5.
Skrifiti mér persónulega — F. H.
Delano, Dept., 1802J. Mutual Life
Bldg., 455 Craig Street West, Montreal.
FRI
DKLANO’S
GIGTVEIKIS
SIGVRVEGARI
að við förum inn um hliðið
þarna og fáum okkur þar sæti.
Oh, verið þér nú ekki svona
stoltur og drembilegur. Eg sé
á yður, að þér eruð að deyja
úr forvitni”.
Talbot ypti öxlum. “Eg var
heldur harðhentur á yður þarna
um kvöldið,” mælti hann fá-
lega. “Þér eigið þess vegna
I
skihð að eg hlusti á yður. Eg
skal gefa yður fimm mínútna
áheyrn”, bætti hann við, um
leið og þeir gengu gegn um
hliðið og settust á trjástofn,
sem ekki sást af veginum. Dat-
way sletti sér niður við hlið
hans og rýtti ánægjulega, en
Talbot færði sig frá honum.
“Hafið þér vindling?” spurði
Datway og var hvergi feiminn.
Talbot tók einn upp úr silfur-
hulstrinu sínu og" kastaði hon-
um til hans, og greip hann
hann á lofti. “Og eld? A-ha’’,
hann leit á eldspítnahulstrið.
“Fallegt hulstur, og með skjald-
armerki. Ættarmerkið, .hygg
eg? Eg ætla að hirða það til
minningar um yður”. Hann
stakk stokknum í vasa sinn,
sogaði að sér reykinn úr vind-
lingnum og blés honum fram-
an í Talbot. “Eg var heldur
fljótur á mér áðan”, þagði
hann og athugaði reiðisvipinn
á andliti Talbots. “Eg krafðist
of fljótt sagt frá sannleikanum.
En það er of seint að sjá það
nú, því er nú miður. Þér eruð
ekki frenyir erfingi Lyn-
boroughs lávarðar en eg.”
Talbot brosti og leit á úrið
sitt. “Þér eruð dæmalaust
skemtilegur, maður minn’’,
mælti hann, “en nú eigið þér
ekki eftir nema fjórar mínút- (
* •
ur. /
Datway starði á hann. “Ein-
mitt það. Þá hefi eg víst lít-
inn tíma, er ekki svo? Þér
eruð frændi Lynboroughs lá-
varðar, er ekki svo?’’
Talbot kinkaði kolli, en leit!
ekki af úrinu. “Alveg rétt, eg
er það”.
“Og þér eruð erfingi hans1
og verðið hinn næsti göfugi j
jarl, af því að hann hefir aldrei;
kvongast og ekki átt neinn
son?’’ sagði Datway.
“Líka alveg rétt”, sagði Tal-
bot. “Tíminn yðar —”
“Þá skjátlast yður”, urraði,
Datway og halaði sér áfram.
Hann studdi höndunum á kné,
sér og hafði vindlinginn úti í
öðru munnvikinu. “Hinn göf-1
ugi jarl var kvæntur og hann
hefir átt son!’’
Talbot reis á fætur og glotti,
kuldalega. “Þér eruð víst upp- |
gjafa leikari, maður minn?”
sagði hann fyrirlitlega. “Ef svo
er, get eg skilið þenna skrípa-
leik. Hérna hafið þér eitt pund
— það er fyrir höndina’’. Hann
leit á umbúðirnar. “Best fyrir
yður að hypja yður úr nágrenn-
inu sem fyrst —”
Datway greip peninginn og
Nafns pjöld \

Dr. M. B. Halldorson 401 Bord B14|. Bkrtfitofuitml: 2S674 Stundar ■érat&kleca lungn&ajdk- ddma. Br &« flnna 6 &krif&to(u kl 10—12 f. k. og 2—t e. b. Hefmlll: 46 Allow&x Ave. Talalmli S3IS8 1 G. S. THORV ALDSON B.A., L.L.B. Lögfretðingur 702 Confederation Life Bldg. Talsími 24 587

DR A. BLONDAL 602 Medlc&l Arti Bldg. T&lslmi: 22 206 8t&nd&r aOrataklega kvenajúkddma o* b&rn&sjdkddma. — Afl hitta: kl. 10—1* « k. o* 8—6 &. h. Helmllt: 006 Vlotor St. 8(ml 28 180 W. J. LINDAL BJÖRN STEFÁNSSON ÍSLRNZKIR LOGFRÆÐINOAB á öðru gólfi 825 Maln Street Tals. 24 963 Hafa einnig skrifstofur að Lnudar og Gimli og eru þar að hitta, fyrsta miðvikudag i hverjum mánuði.

DR B. H. OLSON S16-230 Medlcal Arts Bldf. Cor. Gr&h&m and Kennedy 8t. Phone: 21 834 VltSt&latlml: 11—12 og 1 6.30 Heimlll: 921 Sherburn St. WINNIPEG, MAN. Telephone: 21 613 J. Christopherson. Islenskur Löfffrttðingur 845 SOMERSBT BLK. Winnipeg, :; Manitoba.

Dr. J. Stefansson 316 MBDICAL AHTtt Bl.DG. Hornl Kennedy og Gr&h&m Stnndar clnKSngu anKkin- cyrna ncf- o& kvcrka-ajðkddma Br &8 hltta frA kl. 11—13 f. h. og kl. S—6 e h. TaUtmli XIH34 Helmlll: 6SS McMIII&n Ave 43601 A. S. BARDAL ■ elur llkklstur og ann&st um útf&r- Ir. Allur útbún&TSur s& beatl Ennfremur selur h&nn alUkon&r minnlsv&rti& og legsteina. 84S 8HKRBROOKE 8T. Phoaci 86 607 WINNIPBS

Talsfmlt >8 888 DR. J. G. SNIDAL TANIUÆKNIR 814 loairraet Block Portate Atmm WINNIPBG Björgvin Guðmundson A. R. C. M. Teacher of Musfc, Composition Thepry, Counterpoint, Orches- tration, Piano, etc. 555 Arllngton SL StMI 71631

DR. K. J. AUSTMANN r-| MARGARET DALMAN TEACHRH OF PI4NO BANNING ST. PHONE: 26 420
Wynyard —:— Sask.

HEALTH RESTORED Lækningar án lyfja DK. 8. U. HIMPSON, N.D., D.O., D.O. Chronic Diseases Phone: 87 208 Suite 642-44 Someraet Blk. WINNIPEG —MAN.
Ragnar H. Ragnar Ptanókennart hefir opnað nýja kenslustofu 18 STE. 4 NORMAN APTS. (814 Sargent Ave.* TALSIMI 38 295

Brynjólfur Þorláksson Sími: 86 762 670 Victor St. Stillir PIANOS og ORGEL
TIL SÖLU A ODfRU VKHitl “FURNACB” —baetll vlú&r og kol& "furn&ce” lltltl brúk&V. &t U1 söiu hj& undtrrttuöum Gott tœklfœrt fyrlr fdtk út & landl er bset& vllja hltun&r- &höld & helmlllnu. GOODMAN 4 CO. TH6 Toronto 8t. Stanl 2MN47

Mrs. Björg Violetlsfeld
A. T. C. M.
Pianist and Teacher
666 Alverstone St.
Phone 30 292 Winnipeg
Dr. A. V. Johnson
Islenzkur Tannlæknir.
212 Curry Bldg., Winnipeg
Gegnt pósthúsinu.
Sími: 28 742 Heimills: 38 828
Jacob F. Bjarnason
—TRAN SFER—
Bxocc lll Flrlttlre M.rtal
76» VICTOR ST.
SIMI 24.600
Annast allskonar flutninga fr&m
og aftur um bæinn.
stakk honum í vasann. “Sá
fyrsti en ekki síðasti’’, sagði
hann rólega. “Þér haldið að
eg sé að ljúga upp þessari
sögu? Gott og vel! En eg get
sannað hana hvar og hvenær
sem eg vil. Eg þekti konu jarl-
sins. Eg þekki son hans —
hans skilgetinn son og erf-
ingja”.
“Þá er best fyrir yður að
koma með hann’’, sagði Talbot
háðslega. “Eg hefi hlustað
nógu lengi á þessa vitleysu —’’
“Koma með hann?’’ át Dát-
way eftir honum, en þagnaði
svo og virtist hlusta.
“Koma með hann, segið þér’,’
hvíslaði hann í eyra hans. “Það
er lítill vandi. Sko!”
100 herbergl raetl eha An b&Sa
SEYMOUR HOTEL
verC ■&nnfj&rm
Stml » «11
O. G. HUTCBIKUN, rl(»«l
M&rl&et &nd Klng 8t..
Wlnntpeg —t— Man
MESSUR OG FUNDIR
i kirkju Sambandssafnaðar
Messur: — á kverjum sunnudtff*
kl. 7. *.h.
SafnaSarntfndin: Fundir 2. #g 4.
firrrtudagskveld i hverjum
mánuCi.
Hjálparnefndini Fundir fjrrata
mánudagskveld t brerjtun
mánuffi.
KvenftlagiS: Fundir annan þriSju
hvers mánaRar, U. 8 »0
kveldinu.
S'öngflokkurimm: Æfingar & kurj«
f imtudagskveldi.
Sunnudagaskálinn:— A hrerjuui i
Bunnudegi, U. 11 f. h.