Heimskringla - 02.05.1934, Síða 7

WINNIPE5G, 2. MAl 1934
HEIMSKRINGLA
7. SÍÐA
ÆFINTÝRI
Þegar eg nú á 70. árinu renni
huganum til baka á sumt sem
hefir komið fyrir mig á æfinni,
þá er sumt af því svo viðburða-
ríkt, að ýmsir hefðu ef til vill
gaman af að lesa það. Eg mun
hafa verið á 13. árinu þegar við
Jóhann bróðir minn, sem er 4.
árum eldri en eg, lögðum af
stað um hávetur út í svonefnt
Landsendafjall til að skjóta
rjúpur; verð eg að lýsa lands-
lagi svo sögnin verði skiljan-
legri. Við lifðum heima á ís-
landi í svokallaðri Neshjáleigu í
Loðmundarfirði, austasti bær-
inn þeim megin fjarðar. í>að
var þó nokkurt undirlendi frá
bænum austur að feikilega há-
um hömrum og var austur part-
urinn af því undirlendi kallað
Landsendi. Fyrir austan þenn-
an Landsenda byrjaði feikilega
hátt og bratt fjall, upp frá sjón-
um eru feikilega háir hamrar en
fyrir ofan þá tekur við geysi-
lega brött fjallshh'ð; í henni er
kletta belti; einnig hátt upp af
þessu klettubelti er önnur hlíð,
og er hún með sama bratta.
Þessar hlíðar til samans
mynda hátt, langt fjall og feiki-
lega bratt. Ofan við þessa efri
hlíð er mjög hátt klettabelti;
nokkuð fyrir ofan þetta síðast
manni í miklum bratta eða jafn- j ÆFIMINNING
vel á sléttu. Enda þótt Jóhann| ------
væri flestum mönnum frárri á1 Hinn 24. marz s. 1. andaðist
að heimili sínu í Hólarbygð,
fæti virtist mér slíkur hraði
engum manni mögulegur. Og
sýnir þetta hvað undravert afl
og óttaleysi æðislegar hugsun-
arsveiflur og umrót tilfinning-
anna geta vakið á slíkum stund-
um, sem þessari. Þarna kom
hann æðandi og lagðist niður
hjá mér og vafði mig að sér
með slíkum innileik og við-
kvæmnis-alúð er sjaldan kemur
í ljós hjá ungum og hraustum
karlmanni, nema við óvanaleg
atvik, lík þessu. Enda mun
honum ekki hafa liðið betur en
mér, að undanteknum meiðsl-
unum. Illa var eg útleikinn þar
sem eg var kominn buxur mín-
ar voru dregnar saman í harð-
an hnút um öklana, þv{ eg hefi
auðvitað margsnúist við á leið-
inni niður fjallið og sáum við
bræður á leiðinni upp aftur
hversu feikileg loftköst eg hafði
tekið. Upphöld öll höfðu slitn-
að og fötin þannig dregist í
hnút á harðfenninu, þó okkur
hugsaðist það ekki þá. Meiddur
var eg mikið, en hvergi bein-
brotinn, skinn og hold eins og
skafið af öllum fingrum, risp-
aður víða og nærri allur ataður
blóði. Samt gat eg staulast á
fætur og með hjálp bróður míns
nefnda kletta belti, vorum við,dregist burt frá þessum skelfi-
bróðir minn, staddir þegar við
sáum dálítinn rjúpu hóp í skot-
máls fjarlægð. Við vorum auð-
vitað báðir á fjórskeflings hjam-
broddum.
Bróðir minn sagði mér svo að
lega stað og komumst við um
síðir úr ihættu og þrautum
upp á fjallið. En þegar við nú
vorum komnir úr allri hættu, og
eg leit niður fjallið, greip mig
svo mikill skelfingar hrollur, að
eg skildi taka mér stöðu beint eg skalf sem hrísla og grét
niðurundan þar sem rjúpu hóp-
urinn var og átti eg að grípa
langa stund. Oft hefi eg fund-
ið alveldishönd guðs við mig í
rjúpuna þegar hún kæmi velt- ^ ýmsu stríði lífs míns, en aldrei
andi. Eg tók mér svo stöðu j varla eins áþreifanlega og í
þannig að eg lagðist á annað þetta sinn.
hnéð, en með hinum fætinum Á heimleiðinni talaðist svo til
festi eg hjarnbroddinn í fönn- millum okkar bræðra, að við
ina til þess að hafa viðspyrnu; skildum leyna móður okkar því,
sá eg nú bróður minn skjóta og hvar við vorum staddir þegar
eina rjúpu velta í áttina til mín, siys þetta vildi til, en segja
og varð mér þá sú ógætni á, að henni, að eg hefði hrapað í
eg seildist til rjúpunnar, sem heimafjallinu, þar sem undir-
hentist áfram dálítið til hliðar lendi var og hættan ekkert líkt
við mig, en við það færðist eg eins mikil. Þessa ákvörðun tók-
úr þeim stellingum er eg hafði um við af þeim ástæðum, að 2
sett mig í, og í sama bili misti systkyni móður okkar höfðu
eg hinnar litlu fótfestu og hrap- farist í þessu fjalli, hrapað fram
aði niður snarbratta fönnina. af fyrnefndum sjávarhömrum,
Sask., merkis bóndinn Jón Jóns-
son Stefánsson, eftir nokkuð
langvarandi lasleika, sem mun
hafa stafað af hjarta bilun.
Jón sál. var fæddur á Eyri í
Fáskrúðsfirði á íslandi hinn 24.
júlí 1865, hann var sonur þeirra
hjóna Jóns Stefánssonar og
Guðlaugar Indriðadóttur sem
bjuggu öll sín búskaparár á
Eyri í Fáskrúðsfirði.
Jón ólst upp hjá foreldrum
sínum þar til árið 1889 að hann
misti föður sinn. Móðir hans
hélt þó búinu áfram í félagi
með Stefaníu dóttur sinni sem
þá var gift Þorsteini Lúðviks-
syni Kémb. Árið 1803 misti Jón
móðir sína. Jón sál. átti einnig
þrjá bræður, þá Árna, Erlend og
Indriða, alla gifta heima á ís-
landi.
Þegar Jón var 26 ára gamall
gekk hann að eiga ungfrú Guð-
í viðmóti, hann var því bæði
heimilis og héraðs prýði, sem
allir elskuðu og virtu, og þrátt
fyir marga og mikla erfiðleika,
sem hann þurfti svo oft að
stríða við á lífsleiðinni, þá bún-
aðist honum mæta vel, enda átti
hann hina mestu dugnaðar og
sæmdar konu, sem var ávalt
hans önnur hönd bæði í blíðu
sem stíðu, enda voru þau sam-
taka í gestrisni og hjálpsemi til
allra sem þeirra leituðu.
Jón tók talsverðan þátt í fé-
lagsmálum bygðar sinnar, og
þótti hinn ráðhollasti maður,
hann var líka gætinn og skyn-
samur með afbrigðum, í safn-
aðarmálum var hann ávalt trúr
og sannur, hann breytti aldrei
skoðun sinni í þeim efnum en
hélt fast og ákveðið við sína
barnatrú til dauðadags, þó
dæmdi hann engan, þó annarar
skoðunar væri. Hann elskaði
samuð og samvinnu í öllu því
sem gott var og fagurt, hann
mun því aldrei ,eða mjög sjald-
an hafa látið sig vanta til
finnu Halldorsd. a Sæfarenda , , , _
, ... . . messu, án þess að taka tillit til
{ Fáskruðsfirði, og giftust þau
V. Tr 'X { TTnnn /vlnlrn /(í
2. október 1891, munu þau hafa
byrjað bú sitt á Sæfarenda, en
síðar fluttu þau til Sæfarborg
í sömu sveit. Þeim hjónum
varð 5 barna auðið, og dóu tvö
þeirra í æsku, enn þrjú komust
til fullorðins ára.
hver orðið flutti. Hann elskaði
frið og bróðurþel, því kærleiki
guðs var gróðursettur í hans
siðprúða hjarta. Það er því
skarð fyrir skildi í Hólabygð,
sem tæplega mun fylt verða.
Mjög þjáður varð hann aldrei,
Þann 9. júní 1899 misti Jón en hafði ráð og rænu fram fil
konu sína frá þremur korn ung- hins S1(5asta og rétt fyrir and-
um börnum, hann hélt þó á-jláfið kailað| hann á konu sína
fram búi sínu á Sæfarborg, og °s o11 körnin S6m heima voru,
árið 1902, þann 25. október!kvaddi Þan öll innilega og bað
giftist Jón í annað sinn, eftir- j að heilsa öllum vinum °s kunn"
lifandi konu sinni, Amdísi Guð- :inglum svo sofnaði hann’ um-
mundsdóttir ,sem þá var aðeins krinS(lur friðl kins eilífða guðs
21 árs gömul. Arndís er fædd!var andí hans horinn af ósýni
6. marz 1881 og ættuð af suður-
landi á íslandi.
Árið 1903 seldi Jón sál. bú
sitt og jörðina Sæfarborg og
flutti alfarinn til Vesturheims,
ásamt konu sinni og þremur
börnum, sem hann átti frá fyn’a
hjónabandi.
Fyrstu tvö árin sem þau hjón
voru hér í landi, bjuggu þau í
Argylebygð { Manitoba, svo
árið 1905 fluttu þau til Hólar-
bygðar í Sask., og hafa búið þar
síðan.
Börn Jóns heitins frá fyrra
þjónabandinu eru nú öll gift,
legum ijiáðarhöndum (heim í
skaut föðursins himneska og
góða.
Útförin fór fram frá heimili
hins látna 28. marz að við-
stöddu fjölmenni. Líkræðu flutti
Guðm. P. Johnson, guðfræðis-
nemi frá Lúterska prestaskól-
anum í Saskatoon.
Drottinn blessi minningu hins
látna.
G. P.
VORVÍSUR
> Lengjast dagar, lifna blóm,
og eru þau: Guðjón, bóndí í.iöndin skríða úr dróma
Er eg nálgaðist klettabrúnina, einmitt fáum fetum frá þeim Hólarbygð, giftur Þorgerði Jóns- vetrar fsa kulda klóm
taldi eg mér dauðann vísann, stað, er eg stöðvaðist á, ogjdóttir, Jóhannssonar, og eiga
greip mig því skelfingublandinn, hafði hún sagt okkur frá því þau 5 böm, svo er það Sigríður
kvíða-hryllingar við hugsunina skelfilega slysi og lýst þeirri á-
að koma niður, og um leið og takanlegu sjón þegar hún sá lík
eg kastaðist fram af klettabrún- þeirra systkina mulin og sund-
inni, rak eg upp æöislegt ang- urtætt. Og hefir hún eflaust
istar óp, sem eg aldrei gleymi og oft verið búin að vara okkur við
sem ætíð ómar fyrir eyrum mér að fara ekki ógætilega í fjalli
þegar eg hugsa um þessi hræði- þessu, en fjörugum unglingum
legu augnablik æfi minnar; verður oft á að gleyma varn-
sama er um Jóhann bróður aðar orðum hinna eldri. Við
minn, hann segist aldrei muni þóttumst n. 1. vissir um, að
gleyma því ópi. móðir okkar yrði jninna um að
Eftir að eg gaf frá mér þetta sjá mig svona útleikinn, ef við
hræðilega skelfingar óp, dofn- segðum fyrnefnd ósannindi. En
aði fljótt meðvitund mín, að- vel man eg hversu sárt mig
eins kvaldi mig örvæntingar langaði til að segja henni sann-
fullur kvala kvíði fyrir því, að leikann meðan eg lá í sárum
koma niður. mínum og grét eg oft af því í
Þegar eg svo fékk meðvitund- kyrþey, mér fanst sem eg væri
ina aftur, var eg rólegur og ekk- að svíkja skyldu mína, að bera
ert hræddur og vissi vel hvað vitni um handleiðslu drottins á
skeð hafði og gat með stillingu mér í hinni ægilegustu hættu.
yfirvegað ástand mitt og á Síðan eg tók að eldast og hugsa
hve undraverðan hátt eg hafði meira um lífið og ýms þess ó-
bjargast úr annari eins lífs- teljanlegu fyrirbrigði, hefir mér
hættu, fór eg nú að líta í kring- oft komið til hugar, að ekki
um mig. Sá eg það að eg hafði muni ólíklegt, að hin dánu syst-
stöðvast örfá fet frá brúninni á kini móður minnar hafi átt ein-|bygð, Sask., og eiga þau 2 börn;
Ásdís, gift Agli Ingjaldson, þau
búa í Tantallon, Sask., þau hjón
eiga 3 börn. Sigríður Ásdís er
útlærð hjúkrunarkona og stund-
aði þá atvinnu áður en hún
giftist.
Svo er það Halldór, sem nú
er háskólakennari í Manitoba,
hann er giftur Arnbrúði, dóttir
hins vel þekta Friðriks Guð-
mundssonar í Mozart-bygð,
Sask. Halldór og Arpþrúður
eiga 4 börn.
Jón sál. átti 13 börn með
seinni konu sinni, Arndísi, og
dóu þrjú þeirra í æsku en 10
lifa, tvéir synir og átta dætur,
og eru fjórar af dætrunum gift-
ar. Guðfinna Margrét, gift Jó-
hanni Johnson í Argylebygð í
Manitoba, og eiga þau tvö börn;
Sæbjört Sigríður, gift Brynjólfi
Árnasyni, bónda í Hólarbygð,
Saskatchewan og eiga þah 3
börn; Guðmundína Anna, gift
Edvard Guðmundsson í Elfros-
og kólgu pólsins vinda hljóm.
áðurnefndum sjávarhömrum, hvern dularfullan þátt í björgun
þar sem ekkert vængjalaust dýr minni á þeim stað er þau mistu
er fram af þeim felli, gæti komið lífið á svo hryllilegan liátt. —
lifandi niður. Örlítill snarrótar- Ý'misleg önnur hryllileg slys
toppur er upp úr snjónum stóð, hafa komið fyrir mig um æfina,
hafði stöðvað mig þannig. Hefði og er mörgum af þeim lýst í
eg hrapað niður alla efri hlíð- æfisögubroti, sem eg lét prenta
ina, fallið fram af mjög háum árið 1930, en sem eg hefi ekki
klettum, haldið svo áfram ofan getað selt nema dálítið af
alla neðri hliðina og loks stöðv- vegna þess að eg veiktist litlu
ast á fremstu brún hinna ægi- eftir að eg lagði af stað til að
legu hamra. Alt þetta rendi eg ^ selja kverið.
huganum yfir á fáeinum augna- } G- "Th. Oddsson
blikum, þar sem eg lá. Leit eg
Sálin glitrar yndi af
alheims dýrð að skoða
ioft þá bláa ljóssins haf
ljómar í morgun roða.
Hylling dansinn- hefja sinn,
hljómar söngur völlinn,
hátt sig teygja í himininn,
hálsar klettar fjöllin.
(
Byggja á trjánum bólstað sinn,
börnin að sér hænir,
sýngUr fagri söngfuglinn
sálma og morgun bænir.
Hita belti heitu frá
hita straum utti lönd og sjá
sendir alvalds höndin há,
hnöttinn Verma bezt sem má.
Margt er bölið miðjarðar,
menn úr hita deyja þar,
af hita gufu hring farar
um höfin renna kvíslarnar.
Vinda hringin veraldar,
nú upp eftir hlíðinni, þar sem Kemur Lindbergh enn?
eg liafði hrapað og sá bróður “Berlingske Tidende” skýra
minn koma ofan þennan feiki- frá því, að Charles Lindbergh
lega bratta með svo miklum sé væntanlegur til Grænlands
hraða, að eg hefi aldrei fyr né og Kaupmannahafnar á sumri hið mesta í allri sinni fram- ilt er margt við ungdómlnn,
síðar séð slíka ferð á nokkrum komanda. — Mbl.
Bjarnveig Guðrún Helga, gift velta á öldum rafeindar,
Charles Dick við Bank End, og fem by]ja orkan öll>
I ^
öllu feikir burt sem mjöll.
eiga þau 1 barn.
6 börnin eru ógift öll heima
hjá móðir sinni og eru þau Ed- . ....
. — . . „ , T, Alt til lnnsta æfi ltvolds
vard, Jakobina, Stefania, Jon- ..
öllum lífs á þræði.
Vér elskum heimsins auð og
völd
og æðstu lífsins gæði.
ína, Svanhvít og Friðirk. Jón
sál. var því 18 barna faðir og
eru öll þessi 13 sem lifandi eru,
hin mannvænlegustu börn, öll
voru þau viðstödd við jarðarför _ ,
föður síns, þó mjög svo erfitt B°nu höndin kærleikans,
væri fyrir sum þeirra að koma kann vel græða sárin,
vegna vegalengdar og erfiðrar sif'a nen(lin sannleikans,
yfirferðar sollnu þerra tárin.
Með Jóni sál. er einn hinna
mætustu manna til moldar Hærur kembir húsbóndinn,
genginn, hann var prúðmenni hugdeigur við búskapinn ,
komu, blíður í lund og hægur öll er í voða framtíðinn.

Nafns pjöld ^ |

Dr. M. B. Halldorson 401 Boyd Blda. 8krlfatofU8lmt: 28674 Stundai sérstaklega lunrnasjúk- dðma. Er ab flnna á skrlfstofu kl 10—12 f. h. og 2—6 e. h. Heimlll: 46 Alloway Ave. Talstmli 88158 G. S. THORVALDSON B.A., L.L.B. Lögfrœðingur 702 Confederation Life Bldf. Talslmi 97 024
Dr. J. Stefansson
218 MEDICAL arts bldg.
Hornl Kennedy og Graham
Stnndar elnsOnfni angna- eyrnn-
nef- ng kverka-ajflkdðmn
Er að hitta frá kl. 2.30—5.30 e. h.
Talsímli 26 688
Hclmlll: 688 McMUlan Av«. 426(1
J
Elli hærður húsbóndinn.
hug-glaður við búskapinn,
allir menta ungdóminn,
öll er í blóma framtíðinn.
Alþýðan sparar útgjöldin
alstaðar hjúum færra
vinnuleysis vandræðin
“Vaxa fjöllum hærra.”
W. J. LINDAL, K.C.
BJÖRN STEFANSSON
ISLENZKIR LÖOFBÆÐINGAfc j
á öðru gólfi
825 Main Street
Talsíml: 97 621
Hafa einnig skrifstofur að
Lundar og Gimli og eru þar
að hitta, fyrsta miðvikudag i
hverjum mánuðl.
M. Hjaltason, M.D.
Almennar lækningar
Sérgrein: Taugasjúkdómar.
Lætur úti meðöl 1 viðlögum.
Sími: 36155 682 Garfield St.
A. S. BARDAL
selur Ilkklstur og annast um ðtfar-
lr. Allur útbúnatlur sá bastl
Ennfremur sslur hann allskoaa'
mlnnlsvarba og Isgstslna.
848 SHERBROOKE ST.
Phoaei 88 807 WIITIVlPMa I
RAGNAR H. RAGNAR
Pianisti og kennari
Kenslustofa: 683 Beverley St.
Phone 89 502
MARGARET DALMAN
TEACHER OP PIANO
894 BANNINO 8T.
PHONE: 26 420
Flokka dráttar fyrirmyndin,
flest mál hrekur helveg á,
það er alda erfða syndin,
embættunum til að ná.
Ofsa triltur óður blindur
ástina hrekur mönnum frá,
kommúnista kjafta kindur
koma á fundinn berjast þá.
Búnir standa bryndrekar
bæjum eyða drápsvélar,
eitur-gasi og eldingar,
illar spúa flugvélar.
Rífast kappar kirkjunnar,
konur berjast trúræknar,
Satan bindur sálirnar,
sínar á maura hrúgurnar.
Alfaðir ljóssins enginn sér,
of sterk ljós, að sjóntaug fer,
hvað er sálin? seg þú mér,
sigur lífsins; guð með þér.
Aldrei get eg unað mér,
Óðs við strengja sláttinn
atvinnu það arðlaus er
að elta bragar háttinn.
J. Björnson
—Innisfail, Alta.
“Endurminningar”
Friðriks Guðmundssonar eru til
sölu hjá höfundinum við Mo-
zart, í bókaverzlun ó. S. Thor
geirssonar og á skrifstofu Hkr.
Fróðleg og skemtileg bók og
afar ódýr. ..Kostar aðeins $1.25.
Munið eftir að til sölu eru á
skrifstofu Heimskringlu með af-
falls verði, námsskeið við helztu
verzlunarskóla bæjarins. Nem-
endur utan af landi ættu að
nota sér þetta tækifæri. Hafið
tal af ráðsmanni blaðsins.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiimiiiiiiii
Lesið Heimskringlu
Kaupið Heimskringlu
Borgið Heimskringlu
iiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiiiiiii
Dr. A. V. Johnson
fslenzkur Tannlæknir.
212 Curry Bldg., Winnipeg
Gegnt pósthúsinu.
Síml: 96 210. Helmllis: SSS2fc
-------------------------I
Jacob F. ^jarnason
—TRANSFER—
Haitcnr and Fnrnltnre Movtea
762 VTCTOR ST.
SIMI 24.500
Annast allskonar flutnlnga frat»
og aftur um bælnn.
J. T. THORSON, K. C
lalenakur IðKfrelItnKur
Skrlfstofa:
101 OREAT WEST PERMANENT
BUILDING
Slml: 82 756
DR. K. J. AUSTMANN
Wynyard —:— Sask.
Talsfml: 2N8NI
DR. J. G. SNIDAL
TANNLÆKNIR
614 Someraet Block
Portasc .4tennr WINNIPK*
Dr. A. B. INGIMUNDSON
Tannlæknir
602 MEDICAL ARTS BLDG.
Slmi: 22 296 Heimilis: 46 054