Heimskringla - 28.04.1943, Síða 5

WINNIPEG, 28. APRIL 1943
HEIMSKRINGLA
5. SÍÐA

Hreinsið loftin . . .
ÞÁ FÆST SIGUR
VERÐBRÉF smíða loftför: VERÐBRÉF œfa flug-
menn: VERÐBRÉF hlaða byssurnar, sem hreinsa
óvinina úr loftinu, þetta er fyrsta spor hinnar miklu
órásar. Því fleiri verðbréf sem þér kaupið þess
meiri trygging er hermönnum okkar veitt. Veitið
þeim alla yðar vörn. Sparið til þess að aðstoða þá.
Þeir stofna lífi sínu í hœttu. Þér lánið peninga
yðar. Lánið þá nú. Verjið bök þeirra með Stríðs
Verðbréfum.
SW«w
VICTORY POMR5
t'M ÖUYíMG-
AUE GO/NCr To )
\3auP ME Akl J
\ AVTER W,
X war%\
://íl 'l ^ .
/WAY/ J
samt slitið okkur frá kveld-
kyrðinni og fórum í hvílupok-
ana, því snemma næsta morg-
uns var ákveðið að ganga á
Baulu.
Árla næsta morguns fengum
við okkur bað í vatninu og
héldum svo upp á Baulu, þetta
stóreinkennilega líparitfjall,
hafði mig oft langað til að
ganga á Baulu, því falleg er
hún þar sem hún gnæfir við
himin ljósgrá að lit.
Eftir þriggja tíma erfiða
göngu vorum við komnar upp á
hátindinn og þar var fagurt um
að litast, fjöllin í fjarska með
hvítum földum og iðgrænir
dalirnir með ánum sem voru
eins og silfurbönd um allan
Borgarfjörð. Vorum við svo
gagnteknar af allri þessari feg-
urð sem við sáum, að við ætl-
uðum aldrei að geta slitið okk-
ur þaðan, loksins hugðum við
samt til heimferðar, þó erfitt
væri að fara frá allri þessari
dýrð.
Þegar niður kom var matar-
lystin heldur í betra lagi. Var
ekki mikið af matnum eftir
þegar henni var fullnægt, en
fólkið heima sagði þegar við
fórum að við myndum koma
með helminginn aftur svo mik-
ið var nestið. En alt hvarf
þetta furðu fljótt eftir Baulu-
gönguna. Svo var alt tekið
saman og haldið gangandi og
syngjandi niður í Borgarnes,
og var hópurinn orðinn fjöl-
mennur þegar niður í Borgar-
nes var komið. Voru allir sól-
brúnir og ánægðir með yndis-
legan sumardag. Laxfoss flutti
okkur síðan til Reykjavíkur
um kvöldið. Var einnig sung-
ið alia leiðina heim, en söng-
urinn var eitthvað angurværri
og blíðari en daginn áður, býst
eg við að hið yndislega sólset-
ur hafi átt sinn þátt í því, eða
kanske var það söknuðurinn að
þurfa að hverfa frá þessu öllu
svo fljó.tt, inn í rykugan bæinn
og allan skarkalann sem hon-
um fylgir.
Eg get ekki látið hjá líða að
minnast ekki örlítið á sumar-
skáldið okkar Jónas Hallgríms-
son, því altaf þegar á sumar er
minst, rifjast upp fyrir mér hin
yndislegu, ljúfu og þýðu kvæði
hans, þar sem alstaðar skín í
gegn ást hans á landinu okk-
ar, landinu með dölunum, fjöll-
unum og fallega málinu, og
fáir eru þeir Islendingarnir
sem þéktu og skyldu eins vel
landið sitt og hann gerði, enda
gæti ekker.t skáld ort kvæði
eins og Fjallið Skjaldbreiður,
sem ekki hefir séð dásemd ís-
lenzku öræfanna, en það kvæði
féll í stuðla þegar Jónas ætlaði
að rannsaka Skjaldbreilð en
varð viðskila við fylgdarmenn
sína og stóð svo uppi nestis-
laus og yfirhafnarlatis. En
Jónas gat ekki slitið sig frá öllu
því dásamlega sem þar er að
sjá. Hann sá og skildi hvernig
hraunið hafði streymt niður
hlíðarnar, Þingvallavatn mynd-
ast í skelfingu hraunflóðsins
og ait í gegn sér hann svo þing-
stað forfeðranna:
Gat ei nema guð og eldur
gert svo dýrðlegt furðuverk.
Fátt skálda okkar er eins
mikið sunginn og Jónas er,
hvaða Isiendingur hefir t. d.
ekki einhverntíma sungið:
Hvað er svo glatt, Þið þekkið
fold með blíðri brá, Enginn
grætur Islending' Fífilbrekka
gróin grund, Nú er vetur úr
bæ, o. s. frv., enda hefir eitt af
nýju tónskáldunum okkar sagt
mér að það væri ákaflega auð-
velt að gera lag við kvæðin
hans, sem ekki er undarlegt,
vegna hins lipra fallanda sem
þau öll hafa.
Og fátt af skáldum okkar
lýsir íslenzka sumrinu eins
dásamlega og Jónas, fáir lýsa
eins vel og hann silfurtærum
ánum, grænum hlíðunum, og
fuglunum. Finst mér þau
kvæði hans vera eins og ynd-
islegt málverk af landinu okk-
ar. Málverk sem aldrei fölnar
né fellur i gleymsku meðan is-
lenzk tunga er töluð.
Altaf þegar eg er á ferð um
Öxnadalinn verður mér ósjálf-
R. A. F. Wellington sprengjuflugvélarnar áttu stóran
þátt í óförum Rommel í Afríku. Þessi mynd sýnir R. A. F.
mennina sem altaf litu eftir að hafa þessar vélar í ágætu
ástandi, og áttu þannig sinn mikla þátt i að gera hina
miklu árás á óvinaliðið svo sigursæla. Þegar ein sprengju-
flugvélin lenti var önnur til staðar að taka hennar pláss.
STEFÁN E. JOHNSON
Frh. frá 1. bls.
Stefán Einarson Johnson, —
sem allir kölluðu Steve — þessi
ágæti vinur sem hvílir hér, var
rátt litið upp í Hraundranga, ^fæddur á Mikley í Nýja íslandi
en þar eru afar fallegir klettar’ 22- ágúst 1894- Fui*eldrar hans,
fyrir ofan bæinn Hraun, fæð-1 sem bæði lifa hann’ eru Einar
ingastað Jónasar. Sögúsagn- Johnson. ættaður úr Skaga-
ir herma að upp á þessum firði og °ddfriður Thórðardótt-
klettum sé gullkista, en það er ir’ borgfirzk að ætt. — Árið
ekki vegna gullkistunnar að 1901 fluttist hann með foreldr-
eg horfi þangað, heldur vegna um sinum 5 Grunnavatnsbygð
þess að mér finst þessir hraun- fYrir austan Lundar.
drangar vera nokkurs konar Hann útskrifaðist af barna-
minnisvarði um Jónas Hall- skóla á Gimli og stundaði svo
grímsson, sem landið, sem hon-! nám við Wesley College hér í
um þótti svo vænt um, hafi Winnipeg. Er hann lauk því
reist honum. námi, fékst hann við verzlun-
Vil eg enda þessi fátæklegu arstörf á ýmsum stöðum, þar
orð min á einu litlu kvæði eftir fil hann flutti hingað til bæjar-
Jónas. Kvæði sem ort er í ins °S réðist til Codville heild-
Kaupmannahöfn, en Jónas með solu félagsins og starfaði hjá
hugann heima: , t>ví 1 14 ár- Starfsvið hans var
; á mi'lli vatnanna hér í Mani-
Nú andar suðrið sæla vindum toba, og hann vann sér marga
þíðum, i trausta og trygga vini í hverju
kauptúni á því stóra svæði.
BRÉF FRÁ ÁRBORG
á sjónum allar bárur smáar
rísa
og flykkjast heim að fögru
landi ísa,
Hann var fyrsti sölufullttrúi
þessa félags á þessu svæði og
bygði upp verzlunarviðskifti
að fósturjarðar minnar strönd félagsins þar að svo miklu leyti
og hlíðum. ! að hann Nvarð hæstur allra út-
| sölumanna félagsins og var í
Ó heilsið öllum heima rómi miklum metum hjá því. Það
blíðum, hefir verið vegna þessarar á-
um hæð og sund í drottins ást gæfU frammistöðu meðal ann-
og friði, ! ars, að hann var kjörinn í heið-
kyssið þið, bárur, bát á fiski- j urSstöðu United Commercial
miði, | Travellers of America, árið
blási þið vindar hlýtt á kinnum 1932) er nefnist æðsti ráðgjafi,
ur, önnur, Dýrfinna Clara, sem
dó í æsku og Lilja, sem var
skólakennari og sem dó árið
1920, þá 22 ára að aldri. Auk
foreldra hans, lifa hann tveir
bræður, Bergthór Emil, fast-
eignasali í Winnipeg, og Kjart-
an Ingimundur, læknir á Gimli.
Stefán heitinn las mikið, og
unni bókmentum, sérstaklega
íslenzkum, þar sem hann var
svo vel heima. Hann átti fjölda
vina, sem munu sakna hans
meira en þeir geta gert grein
fyrir.
Og nú kveðjum vér, með fá-
tækum orðum, og fylgjum hon-
um til hans siðasta legstaðar.
Vér þökkum guði fyrir æfina,
sem er á enda. En þó að vér
syrgjum, þá fögnum vér einnig,
vegna lausnarinnar sem hann
hefir hlotið frá öllu erfiði og
öllum þjáningum, sem voru
orðnar þungar á herðum hans,
unz hann leitaði sér hvíldar og
friðar.
Vér kveðjum hann með
þakklæti fyrir liðin tíma, og
margar kærar endurminning-
ar, og nú er það bæn vor, að
honum verði alt til góðs á hin-
um erlendu ströndum, sem
hann hefir ferðast til, og að
hvíldin verði honum kær, eftir
erfiði lífsins.
Til ritstj. Heimskringlu:
Viltu gera svo vel að birta
og þýða eftirfarandi frétt:
Söfnun Rauða Kross deildar-
innar í Árborg, hefir að þessu
sinni gengið þannig, að inn
hafa komið $1,050.70. Af upp-
hæð þessari greiddu Víðir-búar
$235.00 og Kvenfélagið þar $10.
Frá öðrum hér komu þessar
gjafir:
Sigurdsson Thorvaldson
Co. Ltd.............. $25.00
Arborg Farmers’ Co-Op.. 25.00
Arborg Salvage Corps .... 25.00
Lúterska Kvenfél....... 25.00
Bifröst sveit ....... 25.00
M. F. A.............. 25.00
North Star Creamery .... 25.00
Okno skólahéraði ...... 50.00
Starfsmenn Rauða Krossins
þakka innilega þessi tillög;
ennfremur þeim, er við söfn-
unina aðstoðuðu, sem þrátt
fyrir slæma vegi og veður, bar
góðan árangur.
Mrs. Geo. I. Smith
Þér sem notið—
TIMBUR
KAUPIÐ AF
THE
Empire Sash & Door
CO.. LTD.
Birgðir: Henry Ave. East
Sími 95 551—95 552
Skrifstofa:
Henry og Argyle
VERÐ - GÆÐI - ÁNÆGJA
fríðum.
Vorboðinn Ijúfi, fuglinn trúr,
sem fer
með fjaðrabliki háa vegaleysu
í sumardal að kveða kvæðin
þín.
Heilsaðu einkum, ef að fyrir
ber
(senior counsellor) og hefir að-
eins einum öðrum íslending
hlotnast að vera kosinn í þá
háu heiðursstöðu hjá þeirri
stofnun. Auk þess að tilheyra
þessu félagi var hann einnig í
frímúrara reglunni meira en
20 ár. Hann tilheyrði einnig
North West Travellers’ Assn.
Hann var altaf frjáls og ó-
engil með húfu og rauðan skúf, hégur í trúarskoðunum eins og
í peysu
Þröstur minn góður, það er
stúlkan mín.
Gleðilegt sumar!
l'M GO(Mg\
To GLT ME
A NE.WTRAGTOR
virtw THE ^ONPS
(<M ^ALT/M'
í öllu öðru. 1 vanalegum skiln-
ingi var ekki hægt að kalla
hann trúaðan. En í fullkomn
ari og víðtækari merkingu þess
orðs var hann trúmaður,
kreddulaus en einlægur. Hann
unni kenning kærleikans og
elskaði sannleikann. Hann ótt-
aðist ekkert meira en að vera
ósannur í lifi sínu. Þess vegna
var hann karlmenni. Og þess
vegna, í bezta og fegursta
skilningi, var hann trúmaður,
Og þess vegna fann hann hvöt
hjá sér að gerast meðlimur og
vera einn af stofnendum
Únítara safnaðarins í Grunna
vatnsbygðinni, og frá því til-
heyrði hann aldrei neinum öðr-
um söfnuði en honum.
Nú er þessi ágæti vinur horf-
inn oss sjónum. Líf hans er á
enda og vér söknum hans með
sárum söknuði og samhryggj-
umst hinum aldurhnignu for-
eldrum, föður hans og móður,
sem nú með láti þessa elskaða
sonar, hafa orðið fyrir þeirri
sorg að sjá á bak þremur börn-
um. Hin tvö börnin voru dæt-
HITT OG ÞETTA
Prestur hafði fengið köllun
frá öðrum söfnuði og loforð
um miklu hærra kaup. Hann
svaraði og sagðist verða að
biðjast fyrir og er hann væri
búinn að því skyldi hann segja
af eða á um hvert hann tæki
boðinu. Skömmu síðar var son-
ur prestsins spurður u-m hvert
pabbi hans ætlaði að taka boð-
inu. “Eg veit það ekki,” svar-
aði drengurinn, “pabbi er enn
að biðjast fyrir, en mamma er
búinn að pakka alt niður.”
★ ★ ★
“Eg er glöð, að guð er sá eini
sem er fyrir ofan mig. Hann
hefir að vísu mikið að gera, en
hann er ætið skikkjanlegur,”
sagði kerlingin um leið og hún
signdi sig.
★ ★ • ★
Heiðarleiki er hræðsla við að
verða tekinn fastur.
Samviska er rödd, sem segir
þér að gera ekki eitthvað, sem
þú ert búinn að gera.
★ ★ ★
Sælgætisbúð ein hafði þessa
setningu að einkunnarorðum
og lét prenta á spjald, sem var
haft á áberandi stað: “Það
bezta hjá okkur er ekki of
gott.”
★ ★ ★
Lögfræðingur í Ameríku,
sem hafði skrifstofu á tólftu
hæð í húsi, beið eftir skjólstæð-
ing sínum utan af landi. Dyrn-
ar opnuðust og skjólstæðingur-
inn gekk inn másandi af mæði.
— Þetta er nú meira erfiðið að
ganga upp alla þessa stiga, pú-
hú.
— En hvers vegna fórstu
ekki með lyftunni?
— Eg ætlaði að gera það,
svaraði sveitamaðurinn, — en
eg misti af henni, bölvaðri.
★ ★ ★
Læknir segir frá: “Stál-
hraustur kaupmaður, sem sezt-
ur var í helgan stein, lét mig
ekki í friði og var sífelt að
koma til að biðja mig að at-
huga hjartað í sér. Loks tók
mér að leiðast þófið og dag
nokkurn sló eg á öxlina á hon-
um og sagði “Þér þurfið ekki
að hafa neinar áhyggjur út af
hjartanu. Það mun endast yður
meðan þér lifið.” Maðurinn
kvaddi mig allshugar feginn —
og eg hefi ekki séð hann síðan.”
★ ★ ★
“Þeir segja, að það sé hægt
að sjá “character” stúlknanna
á fötunum, sem þær eru í.”
“Hvaða bölvuð vitleysa,
stúlkurnar hafa miklu meiri
“character” en það.”
★ ★ ★
— Mamma, eg þarf að fá pen-
inga fyrir nýjan kjól. Viltu
biðja pabba um þá fyrir mig.
— Nei, góða mín. Nú ferð
þú bráðum að gifta þig og þess
vegna er gott að þú farir að æfa
þig í að biðja um peninga sjálf.
BORGIÐ HEIMSKRINGLU—
þvl gleymd er goldin sknld
CITY HYDRO