Heimskringla - 02.06.1943, Blaðsíða 7

I
WINNIPEG, 2. JÚNI 1943
HEIMSKRINGLA
7. SIDA
DRAUMURINN
Smásaga
í>að vildi svo til í ágúst 1917,
að eg var tilneyddur, stöðu
minnar vegna, að fara frá New
York til Petrograd. Mér var
ráðlagt að fara gegnum Vladi-
vostok til frekara öryggis. Eg
kom þangað að morgni dags,
og beið þar eftir lest allan dag-
inn. — Lestin gegnurn Síberíu
átti að leggja af stað að því
mig minnir kl. 9' um kvöldið.
Eg borðaði einn á gistihúsi.
Það var troðfult, svo að eg
lenti við borð hjá manni, sem
vakti mjög athygli mína. Hann
var rússneskur, hávaxinn, en
ákaflega digur, og hafði svo
griðarmikla ístru, að hann varð
að sitja í álitlegri fjarlægð frá
borðinu. Hendur hans, sem
voru litlar, miðað við likams-
stærð, voru hnöttóttar af spiki.
Hárið, sem var sítt, svart og
þunt, var greitt beint aftur til
þess að hylja skalla hans. And-
lit hans var gríðarstórt og
öskugrátt og auk þess hafði
hann stórkostlega undirhöku.
Nefið var lítið, líktist einna
mest litlum hnappi á gríðar-
stóru andlitinu, og augun voru
einnig lítiil. En munnur hans
var aftur á móti stór, og var-
irnar þykkar, rauðar og
nautnalegar. Hann var klædd-
ur í svört samikvæmisföt, en
þau fóru iLla á honum. Það leit
helst út fyrir, að þau hefðu
hvorki verið hreinsuð né burst-
uð frá því hann fyrst fór í þau.
Afgreiðslan gekk seint, og
það var næstum ógerningur að
draga að sér athygli veitinga-
mannsins. Við hófum brátt
samræður. — Rússinn talaði
prýðilegustu ensku, dálítið út-
lendingsilega að vísu, en ekki
til lýta.
Hann spurði mig fjölmargra
spurninga um sjálfan mig og
ferðaáætlun mína, sem eg auð-
vitað — stöðu minnar vegna
— gat gefið mjög litlar upp-
lýsingar um. Eg sagði honum,
að eg væri blaðamaður. Hann
spurði mig, hvort eg skrifaði
skáldsögúr, og eg viðurkendi,
að eg gerði það í tómstundum
mínum. Hann hóf þá þegar að
tala um rússnesku skáldin. Það
var auðheyrt, að hann var bæði
gáfaður og vel mentaður mað-
ur. Seint og'síðar meir gátum
við náð í þjóninn og fengið hjá
honum tvo diska af kálsúpu.
Kunningi minn dró þá upp úr
vasa sínum lítinn vasapela full-
an af “vodka” brennivini, sem
hann bauð mér með sér. Eg
veit ékki hvort*það var brenni-
vinið, sem losaði um málbein-
ið á honum, eða það var aðeins
venjuleg mælgi, sem olli því,
að hanm sagði mér heilmikið
um sjálfan sig óbeðið. Það
kom í ljós, að hann var af að-
alsættum, en lögfræðingur að
mentun. Hann var róttækur í
skoðunum og einhverjar brös-
ur, sem hann hafði átt i við
yfirvöldin, ollu því, að hann
var mikið að heiman, sagði
hann, og ef eg ætti einhvern-
tima leið gegnum Moskva væri
eg hjartanlega velkominn heim
til hans.
“Ertu kvæntur?” spurði
hann mig.
Eg skildi ekki, hvað það mál
varðaði hann, en eg sagði hon-
um, að svo væri. Hann varp
öndinni mæðulega.
“Eg er ekkjumaður,” sagði
hanm. “Konan mín var sviss-
nesk, fná Genf. Hún var mjög
vel mentuð kona. Hún talaði
lýtalaust ensku, þýzku og
ítöLisku. Franska var auðvitað
móðurmál hennar. Hún talaði
rússnesku miklu betur en allir
aðrir útlendingar.”
Hann kallaði á þjóninn, sem
gekk framhjá með bakka hlað-
inn diskum, og spurði hann, að
því mér skildist, því að eg var
þá að mestu leyti ókunnugur
rússnesku, hvenær röðin kæmi
að okkur á ný. Þjónninn svar-
aði einhverju, setm eg ekki
skildi, en eg sá þó, að Rússinn
gerði sig ánægðan með svar
hans. Síðan hélt hann leiðar
sinnar í skyndi, og vinur minn
andvarpaði.
“Síðan í stjórnarbyltingunni
er afgreiðsla á veitingahúsum
okkar til háborinnar skamm-
ar.” Hann kveikti sér í tuttug-
asta vindlingnum og eg velti
því fyrir mér, um leið og eg
leit á úrið mitt, hvort eg myndi
fá nokkuð annað en þessa ve-
sælu káisúpu, áður en lestin
færi frá Vladivostok.
“Konan mín var ákaflega
merkileg kona,” hélt hann á-
fram. Hún kendi tungumál við
einn bezta skólann í Fetrograd.
í mörg ár lifðum við í sátt og
eindrægni. Hún var engu að
síður mjög afbrýðissöm að eðl-
isfari, og til allrar óhamingju
elskaði hún mig svo heitt, að
það gekk brjálæði næst.”
Eg átti bágt með að verjast
brosi. Hann var tvímælalaust
einn ljótasti maðurinn, sem eg
hafði séð. Feitlagnir menn geta
oft verið aðlaðandi, en þessi
nólgaðist það að vera ógeðs-
legur.
“Eg ætla ek-ki að halda þvi
fram-í að eg hafi verið henni
trúr. Hún var ekki ung þegar
við giftumst, og við höfðum
verið gift í tíu ár. Hún var
lágvaxin .og horuð, 'og hafði
grófa húð. Hún var mesti orð-
hákur, og skapvonska var
henni í blóð borin. Hún gat
ekki þoilað, að eg skifti mér af
nokkrum öðrum en henni. Hún
var afbrýðissöm, ekki einungis
út í kvenfólkið, sem eg þekti,
heldur einnig út í vini mína,
köttinn minn og bækurnar. Til
dæmis gaf hún einu sinni í fjar-
veru minni frakka af mér, ein-
ungis vegna þess, að mér geðj-
aðist betur að honum en hin-
um frökkunum minum. En eg
er að eðlisfari rólyndur maður.
Eg skal viðurkenna, að eg var
þreyttur á henni, en eg um-
gekst hana möglunarlaust. Því
fór fjarri að mér dytti í hug að
liosa mig við hana. Eg þoldi
hana, eins og menn neyðast til
að þola slæmt veður og höfuð-
verk. Eg þrætti fyrir það, sem
hún ásakaði mig um, meðan eg
gat, síðan ypti eg öxlum og
kveikti mér í vindling.
Þessar stöðugu ákærur og
skammir frá hennar hálfu
höfðu nauðalítil áhrif á mig.
Eg sigldi minn eigin sjó. —
Stundum braut eg heilann um,
hvort hún elskaði mig svona
ofsalega, eða hvort hún bein-
línis hataði mig. Eg komst
oftast að þeirri niðurstöðu að
hún gerði hvortveggja.
Svona hefðum við getað
haldið áfram endalaust, ef ekki
óvænt atvik hefði komið fyrir.
Eg vaknaði nótt eina við, að
konan mín rak upp skerandi
angistafvein. Undrandi spurði
eg hana, hvað væri að. Hún
sagði mér, að hún hefði haft
hræðiJega martröð, hana hefði
dreymt, að eg sýndi henni
banatilræði.
Við bjuggum á efstu hæð í
háu húsi, og stiginn upp til J
okkar lá í breiðum hringjum.
Hana hafði dreymt, að eg, um
leið og við komum upp á okkar
hæð, þrifi hana heljartaki og
gerði tilraun til þess að kasta
henni yfir handriðið. Það voru
sex hæðir niður, og steingólf
undir, svo að það hefði orðið
henni að bráðum bana.
Hún var í ákaflega æstu
skapi. Eg reyndi eftir beztu
getu að sefa hana. En næstu
tvo til þrjá dagana mintist hún
öðru hvoru á drauminn, og
þrátt fyrir það, að eg gerði gys
að honum, sá eg, að hann leið
henni ekki úr minni. Hún hélt,
að eg hataði hana og vildi
losna við hana. Hún vissi auð-
vitað, að framkoma hennar var
BREZKAR STÚLKUR VAKTA SKÝIN YFIR
LUNDÚNABORG
Brezkar stúlkur, sem tilheyra enska lofthernum, haldá
vörð yfir London nótt og dag, svo óvina loftárásir komi
borgarbúum aldrei að óvörum. Myndin hér að ofan sýnir í
hvaða stellingum stúlkur þessar standa meðan vakt þeirra
varir.
- NAFNSPJÖLD -
Office Phone Res. Phone
87 293 72 409
Dr. L. A. Sigurdson
109 MEDICAL ARTS BUILDING
Office Hours:
12—1
4 P.M.—6 P.M.
AND BY APPOINTMENT
Dr. S. J. Jóhannesson
215 RUBY ST.
Beint suður af Banning
Talsimi 30 S77
Viðtalstími kl. 3—5 e.h.
Thorvaldson & Eggertson
LögfrceSingar
300 NANTON BLDG.
Talsími 97 024
A. S. BARDAL
selur líkkistur og annast um útfar-
ir. Allur útbúnaður sá besti.
Bnnfremur selur hann allskonar
minnisvarBa og legsteina.
843 SHERBROOKE ST.
Phone 86 607 WINNIPEG
J. J. Swanson & Co. Ltd.
REALTORS
Rental, Insurance and Financial
Agents
Slml: 26 821
308 AVENUE BLDG.—Winnipeg
DR. A. V. JOHNSON
DENTIST
Rovatzos Floral Shop
253 Notre Dame Ave., Phone 27 989
Presh Cut Flowers Daily.
Plants ln Season
We apeclalize in Wedding & Concert
Bouquets & Puneral Designs
Icelandic spoken
Dr. P. H. T. Thorlakson
WINNIPEG CLINIC
Cor. St. Mary’s & Vaughan
Phone 22 866
mér alveg óbærileg, og ein-
hvern veginn hafði hún fengið
það á heilann, að eg gæti auð-
veJdlega myrt hana.
Mér var ómögulegt að lýsa
hinni illgirnislegu slægð i
augnaráði hans. Litlu, dökku
augun skutu gneistum.
506 Somerset Bldg.
Office 88 124 Res. 202 398
Res. 114 Greníell Blvd.
Phone 62 200
Hugsanir mannanna eru óút-
reiknanlegar, og stundum á-
sækja þá hugsanir, sem þeir
skammast sín fyrir að viður-
kenna. Stundum óskaðd eg
þess heitt og innilega, að hún
fyndi sér elskhuga og færi
brott með honum, og stundum
óskaði eg þess, að kvalalaus og
sikjótur dauði iosaði mig við
hana, en aldrei hafði sú hugs-
un gert vart við sig hjá mér,
að eg gæti af ýfirlögðu ráði
losað mig við þessa óþolandi
byrði miína. t
Draumur þessi hafði stór-
vægileg áhrif bæði á konu
mína og mig. Hann gerði kon-
una mína hrædda, og hún varð
um skeið minna bitur í skapi
og umburðarlyndari. En þeg-
ar eg gekk upp stigann upp í
íibúð okkar, þá gat eg ekki gert
að því að lúta yfir handriðið og
líta niður, og hugsa um það,
hve auðvelt væri að gera það,
sem hana hafði dreymt um.
Handriðið var hættulega lágt.
Það þurfti ekki mikið útaf að
bera. Mér gekk illa að losna
við hugsunina um þetta. —
Nokkrum mánuðum seinna
vakti konan mín mig eina nótt.
Mér gramdist það, því eg va«r
mjög þiöyttur. Hún var föl og
skjáLfandi. Hana hafði dreymt
sama drauminn aftur. Hún fór
að gróta og spurði mig, hvort
eg hataði hana. Eg sór við alia
rússneska dýriinga, að eg elsk-
aði hana. Að lokurn fór hún
að sofa aftur. Það var meira
en eg gat gert. Eg lá andvaka.
Mér sýndist eg sjá hana detta
niður á milli stiganna, eg
heyrði óp hennar og dynkinn
sem varð, þegar hún kom niður
á steingólfið. Eg gat ekki að
því gert, að mig hrylti við.”
Rússinn þagnaði og stórir
svitadropar voru á enni hans.
! Hann hafði sagt söguna vel og
skipulega, svo eg hafði hlust-
að með eftirtekt. Það var enn
lögg af vodka eftir í flöskunni,
hann helti því í glas sitt og
“Eg var hjá vini mánum
þetta kvöid. Eg kom ekki
heim, fyr en klukkustundu
síðar.”
Um leið og hann sagði þetta,
kom þjónninn með kjötrétt
þann, sem við höfðum beðið
um, og Rússinn réðst á hann
með góðri matarlyst. Hann
m-okaði í sig ma-tnum í stórum
flyksum.
Mér brá mjög. Hafði hann
raunverulega verið að gefa mér
í skyn á þenna lítt dulda hátt,
að hann hefði myrt konu sína?
Ekki leit þessi feiti, óþrifalegi
maður út eins og morðingi. Eg
gat ekki ímyndað mér, að hann
hefði haft kjark til slíks. Eða
var hann að gera grótt gaman
á minn kostnað?
Eftir nokkrar mínútur þurfti
eg að fara, til þess að ná í
lestina, sem eg ætlaði með. Eg
yfirgaf hann og hefi aldrei séð
hann síðan. En eg hefi aldrei
getað gert það upp við sjálfan
mig, hvort hann hafi verið að
gera að gamni sinu, eða hvort
honum var alvara.—Lesb. Mbl.
Látil stúlka kom hlaupandi
inn til mömmu sinnar og sagði
með öndina í hálsinum: —
“Mamma, mamma, læðan okk-
ar er búin að eignast nokkra
ketlinga, og eg sem hafði ekki
hugmynd um, að hún væri
einu sinni trúlofuð.”
Góðar bœkur
Smoky Bay, Stgr. Arason
kennari ...............$2.25
A Primer of Modern Ice-
landic, Snæbj. Jónsson.. 2.50
Icelandic Lyrics —......— 3.50
Vestmenn, Þ. Þ. Þor-
steinsson ............. 2.50
Icelandic Canadian, 4
hefti á ári............ 1.00
Æfintýrið frá Islandi til
Brasiliu, Þ. Þ. Þ...... 3.75
Undir ráðstjórn .—.......- 3.00
Björnssons Book Store
702 Sargent Ave.
FINKLEMAN
OPTOMETRISTS & OPTICIANS
Sjónin prófuð—Eyes Tested
Gleraugu Mátuð-Glasses Fitted
200-1-2-3 Kensington Bldg.
275 Portage Ave. Cor. Smith St.
Phone Res. 403 587
Office 22 442 44 349
THE WATCH SHOP
THORLAKSON <fr BALDWIN
Dlamand aind Wedding Rlngs
Agent for Bulova Watchea
Uarriage Hcenses Issued
699 SARGENT AVE
INNKOLLUNARMENN HEIMSKRIN6LU
ICANADA
Antler, Sask.........................K. J. Abrahamson
Árnes, Man........................Sumarliði J. Kárdal
Árborg, Man............................G. O. Einarsson
Baldur, Man..........................Sigtr. Sigvaldason
Beckviíle, Man....................................Björn Þórðarson
Belmont, Man—..............................G. J. Oleson
Brown, Man..........................Thorst. J. Gíslason
Cypress River, Man.....................Guðm. Sveinsson
Dafoe, Sask.............................S. S. Anderson
Ebor, Man...........................K. J. Abrahamson
Elfros, Sask..................„Mrs. J. H. Goodmundson
Eriksdale, Man..........................Ólafur Hallsson
Fishing Lake, Sask.................... Rósm. Árnason
Foam Lake, Sask.......................................
Girnli, Man....................... .....K. Kjernested
Geysir, Man.......................... Tím. Böðvarsson
Glenboro, Marí.............................G. J. Oleson
Hayland, Man.........................Sig. B. Helgason
Hecla, Man,............................Jóhann K. Johnson
Hnausa, Man.............................Gestur S. Vídal
, Innlsfail, Alta................................Ófeigur Sigurðsson
Kandahar, Sask..........................„S. S. Anderson
Keewatin, Ont.................. .....Bjarni Sveinsson
Langruth, Man..........................Böðvar Jónsson
Leslie, Sask.........................Th. Guðmundsson
Lundar, Man.................................D. J. Líndal
Markerville, Alta................ Ófeigur Sigurðsson
Mozart, Sask............................S. S. Anderson
Narrows, Man............................ S. Sigfússon
Oak Point, Man........................Mrs. L. S. Taylor
Oakview, Man .............................S. Sigfússon
Otto, Man................................Björn Hördal
Piney, Man..............................S. S. Anderson
Red Deer, Alta.................... -Ófeigur Sigurðsson
Riverton, Man...............................Thorsteinn Bergmann
Reykjavík, Man....................... .Ingim. Ólafsson
Selkirk, Man....:.......................S. E. Davidson
Silver Bay, Man.........................Hallur Hallson
Sinolair, Man........................K. J. Abrahamson
Steep Rock, Man..........................Fred Snædal
Stony Hill, Man...........................Björn Hördal
Tantallon, Sask........................Árni S. Árnason
Thornhill, Man......................Thorst. J. Gíslason
Víðir, Man..............................Aug. Einarsson
Vancouver, B. C......................Mrs. Anna Harvey
Wapah, Man..............................Ingim. Ólafsson
Winnipegosis, Man.............................S. Oliver
Wynyard, Sask..........................S. S. Anderson
í BANDARÍKJUNUM
\
steypti því í sig.
“Og hvernig bar svo andlát
konunnar yðar að,” spurði eg
eftir nokkra þögn.
Hann tók upp óhreinan vasa-
klút og þurkaði sér um ennið.
“Af hinni dæmalausustu til-
viljun fanst hún síðla kvölds
hálsbrotin fyrir neðan stig-
ana.”
“Hver fann hana?”
“Það var einn leigjandinn,
sem kom inn skömmu éftir
slysið.”
“Og hvar voruð þér?”
Bantry, N. Dak......
Bellingham, Wa9h....
Blaihe, Wash........
Grafton, N. Dak.....
Ivanhoe, Minn...:...
Milton, N. Dak—.....
Minneota, Minn......
Mountain, N. Dak....
National City, Calif—
Point Roberts, Wash.
Seattle, Wash.......
Upham, N. Dak.......
.............-......E. J. Breiðfjörð
.............Mrs. John W. Johnson
...............Magnús Thordarson
............... Mrs. E. Eastman
...............Miss C. V. Dalmann
......................S. Goodman
...............Miss C. V. Dalmann
..................Th. Thorfinnsson
......John S. Laxdal, 736 E. 24th St.
.....................Ásta Norman
... J. J. Middal, 6723—21st Ave. N. W.
....................E. J. Breiðfjörð
The Viking Press Ltd.
Winnipeg Manitoba