Heimskringla - 10.07.1946, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 10. JÚLl 1946
HEIMSKRINGLA
5. SIÐA
ritið hefir fyrir löngu síðan sann-
að tilverurétt sinn, jafnvel og
það er úr garði gert að efni og
ytra frágangi; og er svo enn, því
auk þess sem það er mjög inni-
haldsríkt að þessu sinni, eins og
þegar hefir verið vikið að, er það
einnig klætt í samsvarandi bún-
ing, prýtt mörgum ágætum
myndum, t. d. “Annáll ársins
1945”, auk þeirra, sem þegar
voru taldar, og teikningum eft-
ir íslenzka listamenn.
Richard Beck.
liggjandi bygðum, auk safnaðar-
manna og vina Lundar safnaðar.
Undirritað af:
B. E. Johnson
S. O. Oddleifson
J. O. Björnsson
OFURMENNI
Kafli úr ferðaminningum eftir
danska málarnn Hans Scherfig
reglusemi og virðuleik margra sjá sóma sinn í að þegja á þess-
kynslóða. um stað.
Kona, sem hafði mikinn áhuga
, “James sýnir yður leikher-
bergið,” sagði Daverill lávarður.
Það var Indíánastúlka, Saca-
fyrir bókmentum — hertogafrú, jaewa að nafni, sem var leið-
HITT OG ÞETTA
|“Eg vona að þetta hepnist vel. eða eitthvað þessháttar
fyrsta leiðangurs
var sögumaður
“-----Eg kem að haustlagi á Lafgj Daverilí sá það, sem þér mjög vingjarnleg við mig. “En hvítra manna, frá Mississippi-
enska herragarðinn Daverill höfðuð málað í London, og henni — hvað er list —?” spurði hún. fljóti vestur til Kyrrahafsins.
Páll S. Pálsson gerði tillögu Hall. Þetta er merk höll og geðjaðist vel að því.” Og allir kinkuðu kolli í þögulli! * * *
um að nefndir, sem starfa eiga á þangað er hálfs dags ferð frá , gVQ var vexfj ag lotningu fyrir þessari gáfulegu ( Tveir menn sátu út á bryggju-
þinginu, verði skipaðar af for- London. Héraðið er frjósamt og þegar eg var - London var eg athugasemd. Hún sneri máli haus og voru að dorga. Þeir
B. E. Johnson studdi, og höllin tilkomumikið stórhýsi. 'einu sinni beðinn að skrautmála sínu ti]l min fer að tala um veðjuðu um það, hjá 'hvorum
Eg gekk heim að höllinni yfir barnaherbergi. Eg breytti her- Ibsen — hélt að hann væri !mundi fyrst bíta a- Annar þeirra
seta
tillagan var samþykt
Séra Halldór E. Johnson aug- afar stóran garð. Æfa gömul berginu í frumskóg, þar sem fíl- danskur- “Munið þið ekki eftir, varð svo ákafur, að hann steypt-
lýsti að allir fulltrúar og gestir |trjágöng skifta honum í reiti, og ar ffíraffar vatnahestar oa nas- Ibsen?” spurði hún hitt fólkið. ist út af bryggjunni í sjóinn. Þá
ar, gíraffar, vatnahestar og nas
ættu að borða allar máltíðir á ait er nákvæmlega hvað öðru hyrningar léku sér í Paradísar-1 Lávarðurinn varð mjög alvar- segir hinn:
KIRKJUÞING AÐ
LUNDAR
27. júní, 1946
Frh. frá 1. bls.
komna til Lundar, og vonaði að
öllum liði sem bezt, og að þing-
störfin yrðu sem ánægjulegust.
Hann las upp listann yfir þá
sem skrásettir voru, og raðaði
þeim niður til gistingar hjá safn-
aðarmönnum og vinum í Lund-
ar og í grend við bæinn.
Þá skipaði forseti í kjörbréfa-
nefnd þá, B. E. Johnson, Vfinni-
peg; Sigurð Oddleifson, Árborg;
J. O. Björnsson, Wynyard.
Þá varð fundarhlé, og nefndin
tók til starfa.
Formaður nefndarinnar las
upp skýrslu sína er forseti setti
fund aftur, og las nöfn presta,
nefndarmanna, fulltrúa og
kvennasambandsfulltrúa, sem
mættir voru á þingi, á þessa
leið:
Prestar:
Séra Eyjólfur J. Melan, Riv-
erton, Man.
Séra Halldór E. Johnson,
Lundar, Man.
Séra Philip M. Pétursson,
Winnipeg
Kirkjufélagsnefndarmenn
Páll S. Pálsson
B. E. Johnson
Mrs. J. F. rKistjánsson
Sveinn Thorvaldson
Mrs. S. E. Björnsson
Fulltrúar:
Frá Gimli:
Hjálmur Thorsteinsson
Frá Quill Lake, Sask.:
J. O. Björnsson
Frá Árborg:
Tímóteus Böðvarsson
Sigurður Oddleifsson
Frá Riverton:
S. Thorvaldson
E. Johnson
Guðjón Jóhannesson
Frá Lundar:
Ágúst Eyjólfsson
Einar Eyford
Frá Winnipeg:
Sigurður Johnson
Miss Elín Hall
Jochum Ásgeirsson
Sigríður Jacobson
Mrs. María Sigurðson
Kvennasambands fulltrúar:
Frá Árborg:
Mrs. H. v. Rennesse
Mrs. S. Oddleifsson
Frá Riverton:
Mrs. Herman Thorvarðarson
Mrs. E. J. Melan
Frá Lundar:
Mrs. Rannveig Guðmundson
Frá Winnipeg:
Mrs. Kristín Johnson
Mrs. Ásta Hallson
Kvennasambands nefndarkonur:
Miss Margrét Pétursson
Miss Sigurrós Vídal
Mrs. P. S. Pálsson
Mrs. Sigríður Árnason
Gestir: Einnig voru nokkrir
gestir bæði frá Winnipeg og nær-
hótelinu, og að miðum yrði út
býtt til allra fulltrúar utanbæj-
ar, og að þeir ættu að snúa sét
til Ágústs Eyjólfssonar, sem
hefði þessa máltíðamiða með
höndum.
Forseti skipaði næst þessar
nefndir:
Útnefningarnefnd:
J. O. Björnsson
Einar Johnson
Sigurður Oddleifson
Jochum Ásgeirson
Ágúst Eyjólfson
Fjármálanefnd:
Sveinn Thorvaldson
Páll S. Pálsson
Hjálmur Thorsteinson
Einar Eyíord
J. O. Björnsson
Fræðslumál:
B. E. Johnson
Miss Elín Hall
Séra P. M. Pétursson
Séra H. E. Johnson
Hjálmur Thorsteinson
Tillögunefnd:
Sigurður Johnson
B. E. Johnson
Mrs. Guðrún Johnson
Tímóteus Böðvarson
Guðjón Jóhanneson
Útbr eiðslumálanef nd:
Séra H. E. Johnson
Jón Ásgeirson
Séra P. M. Pétursson
Sigríður Jacobson
Sigurður Oddleifson
Kirkj umálanefnd:
Mrs. J. F. Kristjánson
J. O. Björnsson
B. E. Johnson
Ágúst Eyjólfson
Tímóteus Böðvarson
líkt hægra og vinstra megin við sælu Þetta var ákafleea skemti- le§ur- “Ju> eS man eftir h°nnm. I “Ef Þd ætlar að kafa eftir
veginn. Alt virðist miðað við iegt Eg hef einmitt heyrt getið um þeim, þá er veðmálið úr sög-
eitthvað, sem hann hefir skrif- unni!”
★ ★ ★
Eg sá mér ekki annað fært en Ferðalag í kistu
að minnast eitthvað á enskar I Það var árið 1919. Herlína
það, að skjóta komumanni skelk ; En það yoru mjög skiftar skoð_ „
í bringu og minna hann a smæð anir um iistaverk mitt. Illgjarn-,að^
hans, svoaðhonumverðiinnan-iir menn sögðu> að myndirnar
brjósts eins og hann væri aum- gæfu börnunum rangar hug- tj-ti ujt-,,,
asta skriðdýr jarðarinnar þegar m dir því að önnur eins dýr bokmentir og nefndi Bernhar.d Frakka var þa enn orofin. En
' ’ ’ ■ ’ *------1 ’ Shaw. Sjálfsálit mitt var svo ^ eniskur stjórnmálamaður vildi
mikið, að eg tók ekki efitr því, að ^ endilega komast að raun um það,
garð* og höfðu gaman' af* frum-1 dauðaÞðgn yarð við borðið, þeg-1 hvort allir aðflutningar þangað
ar eg tok til mals, en eg helt a- (væru í lagi. Hann skreið því nið-
^ . , fram, án þess að vita, hvar fisk-, ur í kistu og síðan var kistan sett
Lcifði i jfivcnll vsr 0in poirrs i i u
til þess eins skipaður, að koma ! . herbergið Hún fór möre-IUF lá UUdÍr SteÍnÍ' Alt 1 einui1 pÓSt °g merkt enskum manni>
gestinum í skilnng um hve lítil-i - • snen lavarðurmn ser að mer og sem barðist í Maginot-línunni.
gesunum i sKimng um, nvc uu fogrum orðum um villidyrin' „ ixr. . , 7 ..*
Maðurinn i__,________fA. n__. A ; __sagði alvarlega: ,Kistan var send asamt oðrum
“Þér vitið líklega ekki, að Mr. farangri yfir Ermarsund og síð-
Shaw er — sósíalisti.” |an með járnbraut á ákvörðunar-
Mér virtist fara hrollur utn stað, og ekkert óhapp kom fyrir.
hann loksins stendur frammi
fyrir hans almætti, Daverill lá
varði.
Og þá var það, að eg maettí skógUnum mínum.
manni í anddyrinu, sem virtist I
fjörlegur hann væri.
virtist blátt áfram gerður með
hliðsjón af þessu sérstæða um-
hverfi. Eg hef aldrei á æfi minni
séð aðra eins hefð og jafn hátið-
lega alvöru í látbragði nokkurs
manns. Andlitið var slétt, auga-
brýrnar háar og svipurinn geisl-
aði af yfirmannlegri ró. Hann
hafði vangaskegg.
Hann heilsaði mér með höfð-
inglegu lítillæti og hneigði sig
eins djúpt og nauðsyn bar til, en
ekki hársbreidd dýpra. Hann
breytti ekki svip og sagði ekkert
óvinsamlegt, en þó tókst honum
fullkomlega að gefa mér í skyn,
hve hann liti niður á mig. Það
gerði hann með augnaráðinu
einu saman.
Eg hafði keypt mér ný föt í
mín og horfði lengi á þau í gegn-
um nefklemmugleraugu. Að síð-
ustu bað hún mig að koma til
Daverill Hall og mála svona
myndir í leikherbergi barna
hennar. Faðir hennar hafði í
æsku veitt villidýr í Afríku, og
gestina við þetta skelfilega oro Sá, sem var í kistunni, bar mikið
og eg lét sem mér yrði bylt við lofsorð á póststjórnina fyrir það,
líka. James horfði á mig og eg hvað samgöngurnar væru í góðu
sá það glögt, að hann hugsaði lagi, en ekki kærði hann sig um
nú datt henni í hug, að symr sem SVO) að þetta hefði hann alt,- það að fara heim í kistunni.
hennar hefðu gott af að sjá svona af vitað _ eg væri stórhættuleg- j ---------------
myndir, og mætti jafnvel svo ur maguri sem væri vis tii a$ Sendið börnin á Sumarheimilið
fara, að þeir fetuðu í fotspor afa sprengja höllina í loft upp, ef j Byrjað verður að starfrækja
sms, og fengju brennandi ahuga hann yrði ekki vef á verði. gumarheimilið á Hnausum 12.
fyrir að leggja að velli sem flesta
stórgripi suður í Afríku.
Eg tók boðinu fegins hendi.; verkið. Fílarnir mínir sómdu sér'drengja hópur. Hver hópur fyrir
júlí í sumar og þá verður stúlku-
Mér miðaði vel áfram með hópur sendur þangað, næst er
Mér var það ómetanleg uppreisn vei 4 veggjum barnaherbergis-
eftir alt það spott, sem eg hafði j ins Þjónn var látinn halda á
London til þessarar ferðar. Og fyrir hVe hátíðlegur dvalarstað
það voru vönduð föt, að mínumjur þeið min
dómi. En nú fann eg ósjálírátt,'
sig, hefir 12 daga dvöl á heimil-
inu. Hægt er að taka á móti 30
orðið að þola, að lafði Daverill, litunum fyrir mig, og annar börnum í einu. Öll börnin fara
skyldi hrósa fílnum mínum. Eg | studdi stigann, sem eg stóð í. -- undir læknisskoðun daginn áður
flýtti mér því til Daverill Hall, Þeir voru báðir afar þögulir og'en hver flokkur fer frá Winni-
án þess að eg gerði mér grein v,0iTrc I
að eitthvað var athugavert við
fötin. Var það vestið? Voru töl-
urnar of margar? Eg athugaði
það ekki. Eg vissi bara, að það
var eitthvað.
Eg nefndi nafn mitt, sagði hik-
andi, að eg væri málari og að eg
ætlaði að------
“Það var von á yður,” svaraði
maðurinn. Röddin var ísköld.
Þjónninn sýnir yður herbergið
yðar. Og þegar þér eruð tilbún-
— Þegar eg kom út úr her-
bergi mínu um morguninn, var
James það fyrsta, sem eg sá. —
Hann stóð í anddyrinu og hélt á
svörtum hatti, með báðum hönd-
um, framan við ofninn. Hann var
svo alvarlegur í bragði, að hægt
var að ímynda sér, að þetta væri
helgiathöfn.
Eg gat ekki stilt mig um að
spyrja hann, hvað hann væri að
gera við hattinn. Hann leit ekki
á mig en svaraði með óbifan-
legri ró:
‘Æg er að velgja hatt hans há-
göfgi.”
Klukkan tíu — nákvæmlega, á
hverjum morgni fór Daverill lá-
varður á skemtigöngu út í gai'ð-
inn. Og nákvæmlega fimm mín-
hátíðlegir. En hvorugur þeirra peg og er undir UmSjón sérfræð-
var þó neitt í líkingu við James.
Hann kom öðru hvoru og leit á
verk mitt með takmarkalausri |
lítilsvirðingu.—Sunnudagur.
Þá var eftirspurn gerð um ir, vifi hans hágöfgi tala við
hvaða tíma þingið ætti að fara'yður.” Hann gaf þjóni bend-
eftir — “Standard Time” eðajingu, og hann bar ferðatöskuna
“Daylight Saving Time”, og|mma og málaraáhöldin upp
gerði séra H. E. Johnson tillögu j breiðan, dúklagðan stiga.
um að vegna þess að hótelið j Eg hafði ekki dvalið margar
fylgdi Standard Time, að þingið klukkustundir í Daverill Hall,
fylgdi sama tíma. Einar Eyford þegar eg komst að raun um, að ^ utum fyrir klukkan tíu stað
studdi og var tillagan samþykt. maður sá, sem tók á móti mórjnæmdist yfirþjónninn hátiðlega
Þá gerði séra Philip M. Péturs- j var þýðingarmesta persóna framan vig ofninn og velgdi hatt
son tillögu um að næstu þing- i heimilisins — yfirþjónninn. —'hans hágöfgi upp að því hitastigi,
fundir byrji kl. 2 á föstudaginn Hann var nákvæmlega eins og eg Jsem hæfði höfði hans.
í stað þess eins og tekið er fram hafði hugsað mér enskan yfir- j James var alt í öllu á heimil-
í þingboðinu, og að nefndir starfi þjón. inu Hann stóð hreyfingarlaus í
um morguninn á föstudaginn, og Eg hef orðið fyrir vonbrigðum dyrunum á meðan setið var til
semji álit sín. Tillagan var með flest, sem eg hef kynst í borðs og stjórnaði borðstofu-
studd af Sveini Thorvaldsyni, og þessum heimi. Það hefir aldrei þjóninum með alt að því ósýni-
var samþykt. j svarað til hugmynda minna. Pét- legum bendingum. Þegar hann
Þá var fundi frestað til kl. 2 á urskirkjan var ekki nálægt því leit á mig, duldist mér ekki, að
föstudaginn samkvæmt tillögu j eins stór og eg hafði búizt við. hann áleit mig vera mann, sem
B. E. Johnson og Miss Elínar Eiffelturninn, skýjakljúfarnir í ef til vill kynni að handleika j
Hall. New York, skurðirnir í Feneyj- spjót og kylfu heima í föður-
um — allt hefur valdið mér von- landi mínu, en alls ekki hníf og
brigðum — verið öðruvísi en eg gaffal.
hafði haldið. j Oft komu gestir. Það voru
En enski yfirþjónninn var svo skyldmenni hjónanna — af að-
nákvæmlega eins og eg hafði alsættum. Og samræðurnar voru
heyrt honum lýzt ótal sinnum fjörugar. Lávarðurinn var svo
og séð hann í huganum. j ástúðlegur, að minnast á Dan-
Auðvitað hét hann James. mörku, en þekking hans í danskri
Hvað hefði hann annars átt að landafræði var af skornum
heita? Enginn jafnaðist á við skamti. Meðal annars hélt hann
hann í Daverill-höllinni. Daver- því fram, að Svíþjóð væri höfuð-
ill lávarður var reyndar ákaflega borgin í Danmörku. En eg þorði
virðulegur maður með einglyrnu ekki að bera á móti því.
og óbifanlega staðfestu í svipn- | Gömul hefðarkona varð mjög
um. En hann er lítilf jörlegur óánægð, þegar eg bar á móti því,
samanborið við James. ^að landar mínir byggju í jarð-
Ekki veit eg hve margir ætt- hýsum og lifðu á þorskalifur. 1
feður Daverills lávarðar hafa bú- hvert skifti, sem eg tók til máls,
íslenzkar skólabækur
Margir hafa hugsað sér að láta
verða af því, að kenna börnum
sínum að lesa íslenzku á þessum
vetri. Þjóðræknisfélagið hefir á
hendi, forða af ágætum lesbók-
um, sem notaðar eru við íslenzku
kenslu í skólum á íslandi. Laug-
ardagsskólakennarar og foreldr-
ar ættu að útvega sér þessar
bækur.
Bækurnar eru þessar: :
Gagn og gaman (stafrofskv.) 45c
Litla gula hænan I. og II. og Ungi
litli I. og II., 25c heftið.
Lesbækur:
Fyrsti flokkur, I., II. og II. h.
Annar flokkur I. og II. hefti
Þriðji flokkur, I. og III. hefti
Fjórði flokkur, I. og II. hefti
30c heftið.
Pantanir sendist til:
Miss S. Eydal,
659 Sargent Ave., Winnipeg
ings í barnasjúkdómum, sem er í
þjónustu Winnipeg-borgar (Win-
nipeg Health Department).
Eins og á fyrri árum verður
eftirlitið hið vandaðasta á heim-
ilinu. Foreldrar sem að vilja
senda börn sín þangað, til að
njóta heilsusamlegrar dvalar i
hinu rólega og fagra umhverfi
eru beðnir að snúa sér til þeirra
sem að hér eru nefndir, sem
munu útvega þeim umsóknar-
skjal.
Winnipeg — Mrs. J. Ásgeirsson,
657 Lipton St., sími 71 182.
Oak Point, Man. — Mrs. Dóra
Mathews.
jundar, Man. — Mrs. H. E. John-
son.
Piney, Man. — Mrs. B. Björns-
son.
Riverton, Man. — Mrs. S. Thor-
valdson.
Árborg, Man. — Mrs. H. von
Renesse.
Forstöðunefndin
BORGIÐ HEIMSKRINGLU—
því gleymd er goldin skuld
Wedding Invitations
and announcements
Hjúskapar-boðsbréf
og tilkynningar,
eins vönduð og vel úr garði
gerð eins og nokkurstaðar er
hægt að fá, getur fólk fengið
prentuð hjá Viking Press Ltd.
Það borgar sig að líta þar inn og
sjá hvað er á boðstólum.
★ * ★
Saga Islendinga í Vesturheimi
þriðja bindi, er til sölu á skrif-
stofu Heimskringlu. Verð: $5.00.
Allar pantanir afgreiddar tafar-
laust.
★ ★ ★
Heimskringla er til sölu hjá
hr. bóksala Árna Bjarnarsyni,
Akureyri, island.
ið í Paverill hall. En mér var hafði eg veður af því, að James
sagt, að forfeður James hefðu horfði & mig, alvarlega móðgað-
verið yfirþjónar frá ómunatíð. — 1 ur, og undraðir ákaflega, að
Hann' var því árangurinn af maður af mínu tagi skyldi ekki
Tilkynning
um fulltrúa okkar á tslandi
Umboðsmaður okkar á íslandi er Björn Guðmunds-
Reynimel 52, Reykjavík. — Hann tekur á móti
pöntunum á blöðunum og greiðslum fyrir þau.
Heimskringla og Lögberg
son.
O.
S
iet t(d £eht( ífcu ^atnpleA
v—. of this Clean, Family Newspaper
The Christian Science Monitor
v Free from crime and sensational news . . . Free from political
bias . . . Free from "special interest” control . . . Free to tell you
the truth about world events. Its own world-wide staff of corre-
spondents bring you on-the-spot news and its meaning to you
and your family. Each issue filled with unique self-help features
to clip and keep.
I..
The Christian Science Publishing Society
One, Norway Street, Boston 15, Mass.
*
Name.....................................
Street...................................
City..
PB-3
□ Please send sample copies
of Tbe Christian Science
Monitor.
□ Please send a one-month
trial subscription. / en-
close $í