Heimskringla - 21.01.1948, Blaðsíða 1

We recommend lor
your crpproval oui
"BUTTER-NUT
LOAF
//
CANADA BREAD CO. LTD.
Winnipeq Phone 37 144
Frank Hannibal, Mgr.
We recommend for
your approval our
//
BUTTER-NUT
LOAF
//
CANADA BREAD CO. LTD.
Winnipeg Phone 37 144
Frank Hannibal, Mgr.
LXII. ÁRGANGUR
WINNIPEG, MIÐVTKUDAGINN, 21. JANÚAR 1948
NÚMER 17.
Hjálmar dómari Bergman dáinn
Hjálmar A. Bergman, dómari
í Áfríunarrétti Manitöba, og
fyrrum forseti stjómarráðs
Manitoba-háskóla, lézt í gær (20.
jan.), að heimili sínu, 221 Ethel-
bert St., Winnipeg. Hann var 67
ára.
Heilsu hans tók að hnigna á
s. 1. sumri, en fór alvarlega
versnandi með haustinu. Sagði
hann af þeim völdum háskóla-
ráðsstöðunni lausri s. 1. október
og gat ekki nema öðru hvoru
sint dómarastarfi. 1 viðurkenn-
ingarskyni fyrir bæði mikilvægt
starf sem formaður háskólaráðs
og við lögfræði og dómarastörf,
var hann 15. nóv. s. 1. gerður að
doktor í lögum (L.L.D.) af Mani-
toba-háskóla.
Til Manitoba kom Hjálmar
Bergman árið 1905 og í Winni-
Sendiherra-hjónin íslenzku í Washington, D. C.
Hjálmar A. Bergman
Hinn látna lifa kona hans,
Emilía Sigurbjörg Johnson, er
hann giftist 1907. Var hún kenn-
peg hefir hann um 40 ára skeið, ari í heimasveit Hjálmars, Garð-
rekið lögfræðistörf með þeim á- ar- Eignuðust þau 3 böm: Mrs.
gætum, að víðkunnugt er fyrir Edúh Allan, Norman, lögfræð-
löngu orðið. í skarpskygni og' ing í Winnipeg og Eric, er heima
nákvæmni, er ætlað að fár eða a í Seattle.
engi hafi staðið honum á sporði
í þessu fylki.
Útförin fer fram á fimtudag-
inn (22. jan.) frá Fyrstu lútersku
Einu ári eftir að hann varðj kirkjunni í Winnipeg, kl. 2 e. h.
lögfræðingur, tók hann einn aði Sr. Eiríkur Brynjólfsson og sr.
ser að verja umfangsmikið mál
fyrir hæstarétti og vann það!
Var slíkt hér talið eins dæmi.
Lögfræðistarfið rak hann
lengst af í félagi því er nefndist
Rothwell, Johnson og Bergman.
^ar annar félaganna Thomas H
J o h n s o n dómsmálaráðherra
þessa fylkis um skeið.
King’s Counsel stigið hlaut
Hjálmar Bergman 1920 og árið
1929 varð hann forseti Lögfræð-
ingafélags Manitoba.
Hjálmar A. Bergman var
fæddur að Garðar í Norður-Da-
kota 22. ágúst 1881. Foreldrar
hans voru Mr. og Mrs. Eiríkur
Bergman; varð Eiríkur fyrstur
^slenzkur fylkisþingmaður í
Bandaríkjunum (Norður Da-
kota). Að barnaskólanámi loknu,
stundaði Hjálmar nám á Luther-
an College, Decorah, Iowa og
síðar á Lagaskóla Norður-Da-
kota í Grand Forks; útskrifaðist
þaðan 1903. 1 millitíðinni kendi
hann 2 ár á barnaskóla.
Rúnólfur Marteinsson mæla eft
ir hinn látna.
THOR THORS SENDIHERRA
FRÚ AGÚSTA THORS
og skyldi. En stöku raddir heyr-1
„ . ast einnig frá þingi og stjórn.!
Heiðurshkmenn eru þessir og ___ ,;1 l
1 tra þeim, er meira megna til um-
eru allir fomir samverkamenn |KA.„
_ ,bota, og meira er hlustað a hia
hins latna: Mr. Justice E. A. Mc-| þeim hærri
Pherson, chief justice of Mani-, John BrackeT1 leiðtogi íhalds.
toba; Chief Justice E. K. Wil- fiokksinSj hefir nýlega lýst því
liams of the Court of King s yfir í Ottawa, að Verðlagshækk-
Bench; Mr. Justice S. E. Rich- unln her £ landi sé að verða að
ards, Mr. Justice J. B. Coyne, og hlnu hættulegasta þjóðarböli, og
Mr. Justice A. K. Dysart of the skoragi hann á stjómina að hefi-
Manitoba Court of Appeal; fyrv. ast þegar handa að stuðla að.
Thor Thors afhendir skilríki sín sem fyrsti
sendiherra Islands í Canada
Á þriðjudaginn þann 20 þ.m.
afhenti Thor Thors sendiherra
Islands í Washington, sem nú
er jafnframt orðinn sendiherra
íslands í Canada, skilríki sín
landstjóranum í Canada, Vis-
count Alexander of Tunis; fóru
Mr. Justice R. M. Dennistoun of aukinni birgða framleiðslu með þeir Alexander vísigreifi og St.
Laurent utanríklsráðherra, lof-
samlegum orðum um íslenzka
the Court of Appeal; Mr. Justice þv£ að lækka óbeina skatta.
W. H. Trueman; Dr. Sidney( Kvað Mr. Bracken miklar um ,
Smith, Toronto, fyrrum forseti ræður og margskonar þras hafa| þjóðarbrotið í þessu landi'og
Manitoba háskóla; J. Allison orðið um verðlags-ákvæði stjórnj þökkuðu þann ríflega skerf, er
Glen, Dominion Minister of arinnar> bætti hann því við, að Það hefði lagt til canadiskra
Mines and Resources; Ralph ef verðlagsákvæði gæti orðið menningarmála.
Maybank, K.C., W. P. Fillmore,'hjáiparmeðal, og bætt að ein-
K.C.^ Dr. P. H. T. Thorlakson/ hverju leyti úr því öngþveiti —
Dr. B. B. Olson og W.aJ. Parker.; sem yfjr þjóðinni vofir, þá vært
Aðrir (active) líkmenn em hann því fylgjandi. Kvað hann
þessir: L. J. Hallgrimson, F. W.i tvær leiðir færar: Auknar birgð-
Crawford, R. W. Campbell, Arni ir, með meiri framleiðslu, og
G. Eggertson, K.C., Dr. J. A.1 verðlækkun, með því að lækka
Hillsman og E. S. Felstead.
óbeina skatta. Núverandi ástand
kendi hann stjórninni algerlepa.
borgar valdi þennan velgefna Kvað hann stjórnina seka um ó-
landa vorn, framyfir aðra um-' hyggiiegf ráðslag. Rt. Hon. J
sækjendur, til þessarar nýju og
vandasömu stöðu.
Mr. E. F. Gillies er sonur
hinna velþekktu heiðurshjóna,
Mr. og Mrs. John Gillies, sem
eiga heima að 680 Banning St.
hér í borginni.
King segir upp forustu
G. Gardiner, akuryrkjumála-
herra, hefði haldið að nægar af-
gangs matvælalbirgðir væm fyr-
ir hendi, og hefði því engin ráð
lagt á að bæta úr vistaskorti,
heldur varað við því, að birgðirn
Við þessa áminstu, sögulegu
athöfn var frú Ágústa kona
Thors sendiherra og dóttir
þeirra Margrét. Sendiherrahjón-
in verða á Chateau Laurier í
Ottawa fram á næsta föstudag.
Við þetta tækifæri mælti
Thors sendiherra:
Mér veitist sá heiður að af-
henda, Yðar Hágöfgi, embættis-
skjöl mín sem sendiherra lýð-
veldisins íslands hjá ríkisstjórn
Kanada.
Kanada og Island eru tengd
nánum böndum skyldleika, sam-
eiginlegrar sögu og vináttu. Eitt
ar yrðu of miklar. Ákvæðisverðs ... .. .____________
^ ^ f i af hinum morgu taknum þess er
stefna stjórnarinnar á land-af-
urðum, hefði leitt til þess að
bændur hefðu neyðst til að
minka framleiðsluna á þeim
1 morgun barst frétt frá Ot-
tawa um að King forsætisráð-j tíma, þegar svo mikil þörf hefði
herra hefði sagt upp leiðsögn verið fyrir matvæla-framleiðslu,
liberal-flokksins. Hver eftirmað-j að aldrei hefði neitt því líkt kom-
ur hans verður, er enn ekki vit- ið fyrir í sögu landsins
að um. Frekari fréttir bíða.
Minni skattar,
meiri frainleiðsla
Margar eru þær raddir um
þessar mundir — er eðlilega láta
til sín heyra, og eru þær nokk-
i uð samróma um það, að eitt-
I hvað beri að gera til þesS að
E. F. GilUes
^r- F. Gillies skipaður í
ábyrgðarstöðu
Uessi velgefni og læsilegi ís-
^ndingur, hefur verið skipaður
Traffic Engineer” fyrir Wpg.,
org; Þetta er nýtt embætti og
er ánægjulegt til þess að vita, . . , ,.
blendingur skyldi verða fyrir st™ma sllf,u ft™ hækkand.
''“linu. Mr. Giilies er útskrifað-1 r1ílag‘ “J'f-T* hlut;m’.og
Ur ‘ verkfræði frá háskóla Mani-! h™ðva*au* dyrt'8. “ kou"m'
Afskifti stjómarinnar hefðu
gert það að verkum, að fram-
leiðslan hefði minkað, því hefði’
hömlurnar valdið; nú væri
heimtuð meiri framleiðsla, og
dýrtíðin og öngþveitið væri ár-
angurinn.
Herafli í Palestínu
Einn af
Sameinuðu
fulltrúum
þjóðanna
þingi
Lake
Success sagði nýlega, að örygg- verk dagiega
það, að þessar tvær þjóðir hafa
nú ákveðið að skiftast á diplom-
atiskum fulltrúum í fyrsta sinn.
Mér er það fullkomlega ljóst
að það er mér mikill heiður og
vegsemd að vera útnefndur
fyrsti sendiherra íslands í Kan-
ada, og mun það verða mér mik-
il hamingja að leitast við að
auka og efla hinn gagnkvæma
skilning og hina vinsamlegu
; sambúð, sem alltaf hefur dafnað
verða af framkvæmdum í þessu
efni hið bráðasta, enda sýnist nú
tæplega nein vanþörf á bráðum
aðgerðum, eins og sakir standa
nú í Palestínu — blóðugir bar-
dagar, manndráp og hermdar-
f°ba fylkis. Hann var um skeið
i er svo fram úr öllum eðlilegum iðráðið myndi vinna að því að Truman forseti hefir lýst því
^Hr. Gillies er hið mesta prúð-
^enni og hvarvetna vel látinn
að er metnaðarmál vort íslend-
lnSa, að borgarráð Winnipeg-
framkv» a-------- “ ---- hlutföllum, að hún gerir litlu alþjóðlegur herafli yrði sendur yfir á blaðamanna-ráðstefnu, að
við a«ai I”*3! Veríirf!ðrm5Uri gjaldþoli ærið, þröngt fyrir dyr- til Palestínu, áður en fulltrúa-^ honum hafi aldrei til hugar kom-
nationaiS'w- \r ?PPfr 1 n er um. | nefnd Sam. þjóð., fer til “Lands- jg að senda amerískar hersveit-
íckel namumar. Á hinum lægri röddum, rödd-j ins Helga” til þess að koma ir til Palestínu .
um almúgans, ber þó ekki mik-j skiftingunni á með valdboði. —1 Gat hann þess um leið, að í
ið, raunveruleg samtök meðaþ Fulltrúi þessi, sem er einn í nálægri framtíð ef til vill, myndi j reynst trúir þegnar sinnar nýju
lægri stéttanna í þessu landi eru Palestínu-nefndinni sagði ákveð-( Sameinuðu þjóðimar sendaj fósturjarðar. Þeir hafa áunnið þekk, og sem mér er mikill heið
ekkLöflug eða megna eins mikilS) ið að öryggisráðið myndi láta þangað hersveitir. ' sér virðingu landa sinna og ætíð, ur að takast á hendur.
og stöðugt hefir orðið augljósari
milli þjóða vorra.
Islendingum er ljúft að minn-
ast þeirrar staðreyndar, að það
var Leifur Eiríksson, sem var
borinn og barnfæddur á Islandi,
sem fyrstur manna fann hið
mikla meginland Vestur-álfu, og
varð fyrstur hvítra manna til að
stíga á ameríska grund árið
1000. Ennfremur, að það var ís-
lendingurinn Þorfinnur Karls-
efni, sem varð fyrsti landnáms-
maðurinn í Norður-Ameríku ár-
in 1003 — 1006. Þetta eru stað-
reyndir, sem í uppháfi tengdu
saman sögu Kanada og sögu Is-
lands.
En vér eigum mörg önnur og
nánari tengsl.
Kanadiska þjóðin hefir unnið
fullveldi sitt og sjálfstæði ekki
vegna styrkleika vopnanna,
heldur vegna viturrar forystu og
mikillar þrautseigju undir
merkjum lýðræðisins. Islenzka
lýðveldið á sjálfstæði sitt að
þakka farsælum foringjum að
fornu og nýju og hinu 1000 ára
gamla Alþingi sínu. Tengsl lýð-
ræðisins eru því vor sameigin-
legi arfur, og svo er og um ást
vora á frelsinu og sjálfstæðis-
þrána.
Islendingar eru aðeins lítil
þjóð. Lífið hefir oft sinnis ver-
ið örðug barátta við miskunn-
arlaust ofurefli náttúruaflanna,
og útlitið hefir oft verið ískyggi-
legt á tímum örvæntingar og
illra aðstæðna.
Island hefir haft litlu að miðla
öðrum þjóðum. Það verður því
að virða oss það til vorkunnar,
að vér erum hreyknir af því að
hafa fært Kanada ríkulegri gjaf-
ir en nokkurri annarri þjóð
heimsins, gjafir, sem í senn voru
oss mikil fórn, og einnig mikil
metnaðar sök. ísland hefir gefið
Kanada marga góða borgara. Is-
lenzka þjóðin er þakklát Kanada
fyrir það, að þar hafa þeir fund-
ið hamingju og heimili, og að
þeim hefir auðnast að stuðla að
velferð samborgara sinna í hinu
nýja landi sínu. Tugir þúsunda
af íslenzku bergi brotnir hafa
og á öllum sviðum þjóðlífsins,
hafa þeir reynst sannir fulltrú-
ar hinna beztu mannkosta og
fegurstu sérkenna síns gamla
föðurlands.
En vér höfum ekki aðeins ver-
ið gefendur. Vér höfum verið
þiggjendur margra sannra vin-
áttubragða frá kanadisku þjóð-
inni, ekki aðeins þeirra, sem ætt
sína eiga til íslands að rekja,
heldur allrar kanadisku þjóðar-
innar og ríkisstjórnar hennar.
Það nægir hér, Yðar Hágöfgi, að
minnast þriggja fyrirrennara
yðar: Lord Dufferin, Lord
Tweedsmuir, og jarlsins af Ath-
lone, sem allir hafa heiðrað Is-
lendinga í Kanada með sérstök-
um heimsóknum sínum, og flutt
þeim hinn lofsamlegasta boð-
skap. íslenzka þjóðin er þakklát
kanadisku þjóðinni fyrir það,
hversu vel hún hefir búið að
vorum ættstofni hér í þessu
mikla landi unninna afreka og
bjartrar framtíðar. Oss er það
einkar hugljúft að vita það, að
Islands-ætt í Kanada minnist
jafnan gamla landsins í ást og
virðingu.
Kanada er ekki gamalt land.
Kanadiska þjóðin er ung og veg-
ur hennar fer stöðugt vaxandi
meðal þjóða heimsins. Mér hefir
verið það ljúft að eiga þess kost
að veita því athygli á mörgum
alþjóðlegum þingum, hversu
mikils virt rödd Kanada ætíð er,
og hversu farsæl eru hennar á-
hrif og viturleg hennar leiðsögn.
Kanada er land framtáðarinn-
ar. Hinir glæstu möguleikar
landsins, auðslindir þess, og hin
framtakssama, duglega og gáf-
aða þjóð, sem landið byglgir,
tryggja Kanada öryggi um far-
sæld og hamingju á ókomnum
tímum.
Það er einlæg ósk ríkisstjóm-
ar Islands og íslenzku þjóðarinn-
ar, að stöðugt vaxandi áhrif
Kanada á gang heimsmálanna,
megi stórum stuðla að því að
tiyggja öllum þjóðum heimsins
frið og öryggi.
Yðar Hágöfgi, er eg nú hef
starf mitt hjá ríkisstjóm Kan-
ada, óska eg að láta í ljósi þá
sannfæringu mína, að eg muni
ætíð njóta hinnar vingjarnleg-
ustu fyrirgreiðslu í störfum mín-
um, sem mér eru einkar hug-