Heimskringla - 05.10.1949, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 5. OKTÓBER 1949
HEIMSKRINGLA
5. SÍÐA
líkamlega í senn. Það eitt út af
fyrir sig, að gefa sjúklingnum
kost á að vinna að fagurri hug-
Hann hefir sjálfur eitt sinn ver-! gæta, að vönduð áætlun yrði gerð j Síðustu tólf árum hef eg varið
ið berklasjúklingur, og hefir því fyrir fram um alla hluti ,til þess til þess að skrifa bálk af sögu-
fundið þörfina betur fyrir þá að ekki yrði hætta á, að allt stang | legum skáldsögum, sem lýsa
sök. Það er hægt að vera læknir aðist og ekkert yrði í stíl hvað heiminum á vorum dögum. Eg
með tvennu móti. Það er hægt að við annar eins og stundum vili hefi reynt í þessum sögum að
taka á móti sjúklingum líkt og verða, þegar menn eru að fálma láta allar skoðanir komast að, —
skósmiður tekur við sálarlausum sig áfram við að útbúa kirkjur.' eins og heiðarlegum sagnfræð-
skó, og bókstaflega talað ganga Kapellan á Reykjalundi má vera ingi ber. Eg gerði mér von um að
í skrokk á fólkinu með öllum lítil, en hún á ekki að líkjast mér tækist að gera heiðarlega
þeim tilfæringum, sem læknis- i kvenpersónu, sem er í peysuföt-| grein fyrir þeim.
fróður iðnaðarmaður kann með um og með fjaðrahatt. Einfaldur j Eg hef varið rétt rússnesku
að fara. En svo er hin aðferðin, útbúnaður, þar sem allt er egta | þjóðarinnar til þess að velja sitt
að lifa með fólkinu, líta á lækn-: og laust við stíllaust prjál, — að i eigið stjórnskipulag, eins lengi
ingu hins ákveðna súkdóms sem því ber að miða. Eg hlakka til að og eg gat gert mér nokkura von
einn lið í því mikla starfi að sjá slíkar kapellur verða til á um að hún væri raunverulega að
byggja manninn upp, andlega og! öllum sjúkrahúsum þessa lands. velja sér slíkt skipulag. En eg
Við hjónin fengum góðar við-, hef neyðst til þess að viður-
tökur á Reykjalundi, og eg hygg kenna, að hún ræður engu um
að sem flestir ættu þangað að Þessa hluti. Kommúnistar eiga
sjón, finna gildi sjálfs síns í koma, því að þjóðin þyrfti sem | sjálfir sök á því, að enginn heið-
mannfélaginu — hlýtur bæði bezt að vita um starf það, sem '^gur maður getur varið fram-
beint og óbeint að stuðla að bat- þarna er verið að vinna. — En ferði þeirra.
anum. Oddur Ólafsson er einn Reykjalundur festi enn betur. í : Eg hef varið lífi mínu til þess
þeirra lækna, sem með skapandi huga mínum ákveðna hugmynd, afla amerískt lýðræði, með
gáfu, hugkvæmni og góðvilja j sem við og við hefir hvarflað að því að finna að því, sem því var
ryður nýjar brautir í heilbrigðis- mér. Við þurfum að eignast slíkt ábótavant um, til þess að hjálpa
málum íslendinga. Með þessu er vinnuhæli fyrir fleiri sjúklinga okkur öllum til þess að halda á-
eg þó ekki að lítilsvirða þann en berklasjúklinga, t. d. fyrir! ham að bæta það. Eg þakka guði
skerf, sem aðrir hafa lagt til taugasjúklinga og aðra, sem ver- mínum fyrir þennan rétt til opin-
ið hafa á sjúkrahúsum, en ekki , berrar gagnrýni, og hinum miklu
fengið fullan þrótt til að demba | amerísku uppreisnarmönnum,
sér út í lífsbaráttuna sjálfa. Hér | sem gáfu okkur þetta frelsi og þá
eru allmargir menn og konur á stjórnarskrá, sem tryggir það.
sjúkrahúsum, eftir að búið er að j Rússnesku þjóðinni var gefin
gera allt fyrir þá, sem þar er j stjórnarskrá, þar sem þessu frelsi
Það er viðkunnanlegt á Reykja hægt að gera, en það er ekki i var lofað, en sú stjórnarskrá hef-
lundi, en fallegur skógarlundur mögulegt að fá þeim annan sama- j ur aldrei verið framkvæmd, og
mundi auka mjög á fegurð stað- stað við þeirra hæfi. Enn fleiri
þessa málefnis.
Tvennt var, sem eg fann nokk-
uð til að vantaði að Reykjalundi,
og skal nú að lokum minnast á
það nokkrum orðum.
anns og gera nafnið að sann-jeru þó sendir burt af sjúkrahús
nefni, sem það er tæplega orðið
unum, og hafa svo engin ráð önn-
fólki þurfum við hressingarhæli,
þar sem það fær tækifæri til að
hyggja sig upp andlega og líkam-
lega við góð og eðlileg skilyrði.
Reykjalundur er okkur bending
til víðtækari framkvæmda með
tíð og tíma.
Jakob Jónsson
er ekkert nema yfirvarp og
blekking. — Þessi stjórnarskrá
hefur sannarlega aldrei verið
annað en eitt af hinum mörgu
brögðum sem kommúnista leið-
togarnir hafa beitt, árum saman
til þess að telja frjálslyndum
mönnum utanRússlands, trú um,
að í Rússlandi væri verið að
byggja upp frjálst þjóðfélag. Ef
nokkur maður í Rússlandi dirfist
að finna að göllum rússneska
skipulagsins, eins og eg hefii
fundið að göllum ameríska skipu-!
lagsins, þá myndi hann eða hún'
fá kúlu í gegnum hausinn; og ó-
teljandi þúsundir hafa verið
skotnar niður fyrir þessar sakir.
Hinir ómannúðlegu stjórnar-
hættir frá dögum rússnesku keis-
aranna, hafa ekki breyst til batn-
aðar undir stjórn svoétleiðtog-
anna og sú staðreynd hefur
reynst hættuleg öllum sann-
frjálsum kröftum víðs vegar um
heim. ’ Ruddaháttur rússneska
kommúnista-stjórnarfarsins hef-
ur orðið þess valdandi, að fasist-
um hefur veist auðvelt að halda
því fram, að hverskonar frjáls-
lyndi væri hættulegt og leiddi til
harðstjórnar.
Það er nauðsynlegt að flett sé
ofan af rússnesku valdhöfunum,
og þeim meinað að auka vald sitt.
Það er í bili hið eina, sem hægt
er að gera fyrir rússnesku þjóð-
AREIÐANLEG
VINGJARNLEG og
ÁBYGGILEG þjónusta
til boða hjá öllum vorum sveita .
kornlyftu umboðsmönnum
ft 11*« *
FEDERHL GRHIIt LIIRITEO
ina. Það verður að forða hinum . lög settu og ákveðið kaupgjald
frjálslyndu þjóðum, hvar semj fyrir vinnu og þjónustu. Dags-
ennþá. Eitthvað er þó búið að [ ur en að fara inn á venjuleg heim
setja af plöntum. T. d. hafa Norð-[ ili 0g taka að sér störf, sem eru
rnenn gefið 600 greniplöntur. Eg þeim um megn. Handa þessu
hefði viljað leggja til, að annað'
hvort skógrækt ríkisins eða ein-
hver annar aðili, sem þess er um-
kominn, gæfi þótt ekki væri
nema nokkrar plöntur árlega til
gróðursetningar á Reykjalundi.
Með því væri sjúklingunum, sem
'þar þurfa að dvelja, gefið eitt
tækifærið til að kynnast gagn-
legu og skemmtilegu viðfangs-
efni. ss | UPTON SINCLAIR
Hitt, sem vantaði, var kapella,1 Sakar Rússa um að stoína heims
til notkunar á vinnuheimilinu. i fnðnum 1 hæ"» ~ <>g loiat
Því miður hafði engum hugsast Atlantshafsbandalagið
þetta, þegar stórhýsið var teikn-j
að, svo að nú eru nokkrir erfið- Upton Sinclair> Hægasti sósíal-
leikar á því, að fá þessu fram- ^ta-nthófundur Ameríku, fyrr-
gengt. Sóknarpresturinn á Mos- um marglofað átrúnaðargoð Lax-
felli, Hálfdán prófastur Helga- ness' Þórbergs Þórðarsonar og
son, lætur sér mjög annt um annara rauðhða hér á landi, hef-
heimilið, og hefir þar guðsþjón- ur á síðari árum bæst 1 hinn sí‘ |
ustur við og við, og þær athafnir vaxandl hóP þeirra andans manna j
gætu auðvitað farið fram í hin-1 sem einhvern tíma bjuggust við
um stóra samkomusal hinnar einhverJU góðu af kommúnism-
nÝju byggingar. En reynsla mín [ anum 1 Ruaalandi> en nd fyrirlita
sem prests við sjúkrahús, er sú,1 herrana 1 Moskva °g allt Þeirra
að þar ætti að vera opin kapella athæfi' Síðustu kveðjuna sem
alla daga, hljóð, kyrrlát, með ! hann sendir Þeim' er að finna 1
þægilegum sætum fyrir þá, sem eftirfarandi greinaratúf, sem
eiga örðugt með að hvílast j j birtist fynr skemstu í jafnaðar-
venjulegum stólum. Þarna ætti mannablaðinu “New Leader" í
að hafa fagurlega skrýtt altari,. • or •
blóm í vösum og blómsturpott-1 f janúar síðastliðnum skrifaði
um, og myndir af fögrum kirkju-! Professor Counts mér til að
legum listaverkum í fremstu röð.j benda mér á það, að Alexander
Allt ætti að miða við huggun, I Fadeyev (rússneskur rithöfund-
rósemi, von og traust. Þarna ættu ur) hefði sett nafn mitt á lista
menn að geta komið inn á hvöld- yfir snjöllustu rithöfunda, lista-
arstundum sínum til þess að menn og vísindamenn í auðvalds-
njóta andlegs friðar eða leita [ heiminum , sem “alstaðar hefðu
slíks friðar í bæninni til Guðs.; orðið vinir Sovjet-Rússlands”
Slík kapella þyrfti að vera lokuð | “ahur blómi heimsmenningarinn-
úti frá skarkala annríkisins, en arinnar . Eg svaraði prófessor
skemmtilegt hefði samt verið að Counts, og hann birti bréf mitt
geta haft hana svo áfasta sam- {1 New Leader . f svari mínu
komusal stofnunarinnar, að hægt hahaði eg Rússland, land “aftur-
hefði verið að sameina hvor- [ haldsins þjóðarrembings og yfir-
tveggja við venjulegar messur, drotnunarstefnu” og sagði, að nú-
líkt og eg sá gert á norsku sjó- ( verandi flokkstefna (lína) kom-
mannastofunni í London. Þar er múnistanna hlyti að leiða til nýrr
samkomusalur framan við kirkj- [ ar heimsstyrjaldar. Eg sagði, að
Til Mr. og Mrs. V. J. Guttormsson
á þeirra gullbrúðkaupsdegi, 5. febrúar 1949
una, og sé fólkið of margt til að
rúmast í sjálfri kirkjunni, er
opnað á milli. Líkt mun þessu
vefa hagað í skólunum á Drangs-
nesi. Mér finnst, að á Reykja-
lundi þyrfti að taka eitthvert lít-
annað hvort hefði Fadeyev —
“ekki lesið bækur mínar”, eða þá,
að “þær hefðu verið rangþýddar
á rússnesku.”
Mér er ekki nýnæmi á missögn-
um eins og þeirri, sem Fadeyev
ið herbergi frá, sem bænhús. gerir sig sekan um. Þær byrjuðu
Þetta yrði tiltölulega auðvelt.upp úr 1920, þegar Willi Munz-
því að það er varla nokkur hlut^ enberg í Berlín fór að skrifa
ur til kirkjunnar, sem ekki mættij nafn mitt undir ávörp sem mér
búa til á staðnum, og lang-á-, höfðu aldrei verið sýnd. Enginn
nægjulegast væri, ef allt væri höfundur, sem eins og er fær bæk
verk heimilismanna sjálfra. —[ ur sínar birtar í flestum löndum
Meira að segja messuskrúði, heims, getur svarað öllum ósann-
kertastjakar og altarisumbúnað- indum og rangfærslum sem hann
ur ætti. að vera að öllu leyti verður fyrir að hálfu einstakra<
heimasmíðaður. En þess bæri að kommúnista.
Innilegar þakkir fyrir öll góð vinahót. Megi hin guðdóm-
lega gæfa halda áfram að vernda ykkur og leiða, til síðustu
stundaþessa lífs, og til eilífðar sælu.
Frá guða heimi gæfan hrein
á engil vængjum sýndist svífa
sorta og skýin burtu drífa
elskenda bera burtu mein.
Hún kom til ykkar á æsku-skeiði
unaðs sólin þá skein í heiði,
bað að þið legðuð hönd í hönd
hugglöð svo tengduð vina bönd.
Þið reynt hafið landnemans lukku, og stríð
létuð ei bugast á framsóknar brautum
hikandi hvergi í hættum né þrautum
breytt gat ei stefnu hagl eða hríð.
“Eldflugur” sýna að voruð á verði
veginn skírari hljómlistin gerði,
sem gefin var óspart á góðvina fundum
gleðin í hásæti ríkti þá stundum.
Þið hafið gengið gæfunnar braut,
gefið mörgum af nægta sjóði,
barna-lán ykkar bezti gróði
og sigurvinning í sæld og þraut.
Vinirnir þakka verkin snilda,
væri þeim ljúft og einnig skylda
að heiðra gullbrúðkaups hjónin kær
til hinstu stunda sú minnng grær.
»
Þú himinborna heilladís
í heimi skapar gleði mesta,
gefur vísdóm og vini bezta,
kraft til að sigra eld og ís.
Fram til sigurs þó fjölgi sporin,
í fr-iði og eining þið verðið borin.
Gæfan skal leiða vís er von
Vigfús og Borgu Guttormson.
Svo hugsa og óska ykkar velunnandi vinir.
Ranka og Ágúst Magnússon
Til Vigfúsar og Vilborgar Guttormsson
Á fimtugasta giftingarafmæli þeirra 14. ágúst 1949
Mér finst eg standa á háúm hæðum.
og horfa yfir dali og hlíðar.
Blóðið rennur ört í æðum
við endurminning horfnrar tíðar.
Eftir marga ára tugi
enn er geymt í muna sjóði,
vinarþel sem vakti hugi
vina og frænda í ræðu og ljóði.
Vér óskum þess af heilum huga
að heilla guðinn ykkur leiði
og kæti meðan kraftar duga
kærleikssólin björt í heiði.
Mun um ótal áratugi
ávalt geymt í muna sjóði,
vinarþel sem vermdi hugi
vina og frænda í ræðu og ljóði.
A. S. Bardal
þær búa, frá því stríði, sem Rúss-
ar eru að undirbúa til þess að
leggja undir sig heiminn. Þess
vegna verðum við af heilum hug
að taka höndum saman við þær
frjálsu þjóðir, sem gert hafa með
sér sáttmálann um Atlantshafs-
bandalagið.”
f grein þeirri, eftir Betrand
Russel, sem Morgunblaðið gerði
að umtalsefni og þýddi úr í vik-
unni sem leið segir hinn breski
vitsmaður m. a., að mannkynið
myndi geta horft fram á stór-
kostlega aukna framleiðslu og
betri kjör fyrir allan þorra manna
ef óttinn við stríð gæti horfið.
Upton Sinclair hefur í heilan
mannsaldur verið talinn einn gáf-
aðasti og óháðasti sósíalisti sem
nú er uppi. f dag höfum vér vilj-! slá út auga,
að kynna lesendum skoðun hans! sekt, en svo
borgun fyrir asna lán var fjöru-
tíu pottar af korni, og dags kaup
keyrslumannsins var einnig
fjörutíu pottar af korni.
í þessum lögum eru og reglu-
gjörðum giftingar og hjóna-
skilnaði.
í Eshunna varð biðillinn að
borga brúðargjald til tilvonandi
tengdaföður síns; en ef brúður-
in dó áður giftingin færi fram,
varð faðir hennar að borga þessa
brúðar, eða brúðarfestu, peninga
til baka, ásamt 20 p. c. leigu.
Hegningarlaga bálkurinn, til-
setur ákveðnar sektir fyrir ýmsa
smærri glæpi og afbrot, svo sem:
fyrir að bíta nef af manni eða
skemma það, skal borga eitt pund
silfurs í sekt, eða skaðabætur; að
gildir hin sama
ofurlítið vægari
á því, hverjir eigi sökina á ótt-
anum við nýja styrjöld, og hvern-
sektar að brjóta tennur úr manni,
eða snúa fingur eða handlegg úr
ig hinum frjálsu þjóðum beri að; liði, það gildi hálft pund silfurs.
tryggja frelsi sitt og hamingju
gegn þeim fjörráðum, sem þeim
eru búin. —ísafold 20. sept.
3750 ÁRA GÖMUL
VERÐLAGSSKRÁ
Þessi verðlags ákvæði voru í
gildi fyir 3750 árum í hinni fornu
borg Eshnunna í Babyloniska
ríkinu. Það er haldið að þessi
lög séu hin elstu skrifuð lög,
sem til eru.
Prófessor Gaetze segir að þýð-
ing sín sé hvergi nærri fullgjörð
enn. Hann er að vinna að saman-
burði þessara laga við lög Bab-
ylonar manna, Essýringa, Gyð-
inga og Hittites, Lögum þessara
I fornu þjóða svipar mjög saman.
Hegningar lög þeirra allra voru
afar grimm og ómannúðleg.
G. E. E.
Junior Ladies Aid of First
Lutheran church, Victor St., will
Leirtöflur, þær sem þessi lög^ hold á regular meeting in the
eru skrifuð á hafa fundist í
frönsku fornmenjasafni í Bagh-
dal fyrir rúmu ári síðan. Maður-
inn sem fann þær er Albert E. R.
Gaetze, prófessir í Asseyrín og
Babyloníu fræðum, við Yale há-
skólann; formaður amerísku
rannsóknar- og vísindanefndar-
innar í Baghdad. Það er sagt að
church parlor Tuesday Oct. 11 at
2.30 p.m., followed by a shower
of gifts for the handicraft.
Hann gerði engum gott
Kona hins fræga læknis, Rob-
ert A. Millikan, var á leið í gegn-
um anddyrið á heimili sínu, þeg-
..... , , * , ar hun heyrir siminn hringir og
toflur þær sem hann er að rann- ^ ,,, , ,
, f . að þionustustulkan svarar í hann
oralro caii Vflll 'jrnm olHri on hin A ■'
Hún heyrir að hún segir:
— Já, þetta er hjá dr. Millikan,
já, en hann tilheyrir þeim hópi
lækna, sem gerir engum manni
neitt gott.
saka séu 200 árum eldri en hin
Babylönsku lög, sem kend eru
við Hammurabi, sem nú eru að
nokkru kunn.
Eshnunna var blómleg borg á
austurbakka Tigris fljótsins. —.
Borg þessi var í blóma sínum 201
öldum fyrir Krist.
Lögum þessum svipar að ýmsu
leyti til sumra núgildandi laga;
þau byrja með ýmsum reglu-
gjörðum, og þar á meðal með
erglugerð um verðlag á korni, ull
og ólíu. Tíu mælar af korni kost-
uðu einn shekel af silfri, sem var
fjórði partur úr únsu að þyngd.
Hið sama kostuðu tólf pottar af
olíu, eða sex pund af ull. Þessi
Maður nokkur kom inn í mat-
vöruverzlun og sagði:
— Eg vil kaupa öll fúleggin,
sem þér eigið?
— Hvað ætlið þér að gera við
þau? spurði afgreiðslumaðurinn,
ætlið þér kannske að fara að sjá
nýja leikarann troða upp í kvöld?
— Uss, sagði maðurinn og leit
í kringum sig, eg er nýi leikar-
inn.
^oseoseoes’sececðooososoððeceoseooQeosGOSososososcoserj
VERZLUNARSKOLANÁM
0
Aldrei hefir verið eins nauðsynlegt og ein-
mitt nú, að hafa verzlunarskóla mentun,
og það fólk sem hennar nýtur hefir venju-
lega forgangsrétt þegar um vel launaðar
stöður er að ræða.
Vér höfum nokkur námsskeið til sölu við
fullkomnustu verzlunarskóla í Winnipeg.
Spyrjist fyrir á skrifstofu vorri þessu
viðvíkjandi, það margborgar sig.
The Viking Press Limited
Banning og Sargent
WINNIPEG :: MANITOBA