Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 19.03.1903, Side 8

48
Þjóðviljinn.
XVII, 11.—12.
Hin nýja endurbætta
„PERFECT“
skilvinda
tilbúin hjá Burmrister & Wain
er nn fullsmíðuð og komin á markaðinn.
„PKRFECT“ er af skólastjórunum Torfa í Ólafsdal, Jón-
asi á Eyðum og mjólkurfræðingi Grönfeldt, talin bezt af öll-
um skilvindum, og sama vitnisburð fær „Perfect“ hvervetna
erlendis.
„PERFECT« er bezta og ó d ýr as t a skilvinda
nútímans.
„PERFECT" er skilvinda framtíðarinnar.
Útsölumenn kaupmennimir: Gunnar Gunnarsson Reykja-
vík, Lefolii á Eyrarbakka, Halldór Jónsson Vík, allar Grams
verzlanir, Asgeir Asgeirsson Isafirði, Kristján Gíslason Sauð-
árkrók Sigvaldi Þorsteinsson Akureyri, Magnús Sigurðsson
Grund, allar 0rum & Wulffs verzlanir, Stefán Steinholt Seyð-
isfirði, Friðrik Möller Eskifirði.
Einkasölu til íslands og Færeyja hefir:
Jakob Gunnlögsson,
Kjobenhavn K.
Af „Sigríði11, einu af fiskiskipum Th. Thor-
steinson’s kaupmanns, Bkipstjóri Ellert Schram,
fórst og einn maður, Ouðmundur Guðmundsson
að nafni, ókvæntur maður, systursonur síra
Magnúsar Andréssonar á Gilsbakka, er verið
hafði á stýrimannaskólanum í vetur.
Eitt af skipum P. J. Thnrsteinsson’s & Co.
í Hafnarfirði missti og af sér einn mann, Guðm.
Ólafsson í Hafnarfirði.
Enn fremur handleggshrotnaði og maður á
þilskipinu „Guðrún Soffía“, eign Th. Thorsteins-
son’s kaupmanns.
Enn er að vísu eigi frétt glöggt af öllum
fiskiskipunum, en vonandi, að mannskaðarnir,
er orðið hafa i veðri þessi, séu rnr upp taldir. |
Ýms þilskip hafa og orðið fyrir meiri eða
minni skemmdum á seglum o. fl.
Fiskiskip strandað. í sama veðrinu strand-
aði fiskiskipið „Eitla Rósa“ í Grindavík, eða var
hleypt þar í land, með því að skipið hafði orðið
fyrir svo miklum skemmdum í veðrinu, og var
orðið svo lekt, að ekki þótti haldandi á því
lengra.
Skip þetta var eign félags eins á Álptanesi,
og eitt af skipum þeim, er Einar hreppstjóri á
Óseyri við Hafnarfjörð sá um útgerð á. — Menn
björguðust allir.
Italskur kardínáli nokkur móðgaði eitt sinn
mjög freklega hinn heimsfræga málara Michel-
angelo. Málarinn hefndi sín þannig, að á einu
af iistamálverkum sínum, „Dómsdagur11, málaði
hann kardínálann meðal hinna fordæmdu í Hel-
víti, af svo mikilli snilld, að allir hlutu þegar
að þekkja hann. Kardínálinn varð hinn reiðasti
og gekk þegar á fund páfa Klemenz II. og fór
fram á, að hann léti málarann breyta mynainni.
Páfinn vissi fullvel, að kardínálinn hafði haft á
röngu að standa í deilunni við Michelangelo
og svaraði því: „Það er með öllu ómögulegt,
kæri kardínáli. Áð visu get jeg leyst menn úr
hreinsunareldinum, en þann, sem á annað borð
er kominn til Helv., get jafnvel jeg ekki tekið
þaðan aptur“.
FÁLKA......ÍFTÖBAKÍÐ
ER
Bezla neflólialíii.
THE
North British Ropework C°y.
Kirkcaldy
Contractors to H, M. Government
b ú a t i 1
rússneskar og ítalskar
fískilínur og fœri,
Manila, Coces og tjörukaðal,
allt úr bezta efni og sérlega vandað.
Biðjið því ætíð um Itirclsialcly
fiskilínur og færi hjá kaupmanni þeim,
sem þér verzlið við, þvi þá fáið þér það,
sem bezt er.
PRBNTSMIÐJA ÞJÓÐVILJANS
44
spilað bafði verið bjá Naronmoff, og viku áður en at-
burðir þeir gerðust, er nýlega var frá skýrt — sat Lísa
við gluggann, og var að fást við bróderingar sínar.
Henni varð þá nokkrum sinnum litið út um glugg-
ann, og sá þá liðsforingja, úr verkfræðinga hersveitinni,
standa ofur-rólega á götunni, og einblina á sig.
Hún leit niður, og liélt vinnu sinni áfram, af enn
meira kappi, en fyr.
Fimm mínútum siðar varð henni aptur ósjálfrátt
litið út um gluggann, og sér hún þá ekki liðsforingjann
standa þar enn í sömu sporunum.
Það var ekki vani hennar að gefa ungum mönnum
auga, er fram hjá gengu, og hafði hún þvi eigi augun
af vinnu sinni í nálega tvo kl.tíma, unz henni var sagt,
að morgunverðurinn biði hennar á borðinu.
Hún stóð þá upp, til þess að leggja vinnuna frá
sér, og varð henni þá litið út um gluggann, og sér hún
þá liðsforingjann standa þar enn á sama staðmum.
Henni þótti þetta kynlegt.
Eptir morgunverðinn leit hún svo aptur út um
gluggann, en þá var þó liðsforinginn farinn.
Hún hugsaði nú ekki frekar um hann, og hafði jafn
vel gleymt þessu atviki alveg, er hún sá hann tveim
dögum síðar.
Hiin var þá að stiga upp í vagninn, sem greifafrú-
in var setzt í, er hún kom auga á haun við dyrnar.
Andlit hans var að mestu hulið af stóra, loðna krag-
anum, sem á yfirhöfninni hans var, en engu að síður sá
hún þó, að hann var dökkeygur.
Lisa varð hrædd, án þess hún vissi, hvers vegna,
45
°g þegar hún settist í vagninum, fann hún, að hún skalf
öll og titraði.
Þegar hún kom heim, flýtti hún sér að gluggannm,
og hafði þá ákafan hjartslátt.
Liðsforinginn var þar þá, á vana-staðnum sínum,
og hafði ekki augun af glugganum hennar!
Hun dró sig þá strax í hlé, en eigi verður því
neitað, að hún var orðin fjarska forvitin, og fann, að
vöknuð var hja sér einhver undarleg tilfinning, sem hún
hafði aldrei áður orðið vör við.
Það kom nú ekki sá dagurinn, að liðsforinginn sæ-
íst ekki fyrir neðan gluggann hjá Lísu, og ieið þá eigi
á laungu, áður en byrjaður var þegjandi knnningsskapur
milli þeirra.
Þegar hún sat við vinnu sína, fann hún, að hann
var nálægt, og smám saman fór svo, að hún fór að hlakka
til þess, að hann kæmi.
Og þegar hann kom, brosti hún til hans, og svo
var að sjá, sem ungi maðurinn væri mjög þakklátur fyrir
þessa saklausu náð hennar.
Þegar Tomskí spurði ömmu sína, hvort hann mætti
koma þanqað með einn kunningja sinna, barðist hjarta
vesalings ungu stúlkunnar ótt.
En er hún heyrði, að kunningi þessi var Naronmoff,
iðraði hana þess saran, að hafa komið upp leyndarmáli
sínu, og ekki sizt þar sem hiin þekkti, hve léttiiðugur
unglingur Páll var.
Hermann var sonur þjóðverja, er setzt hafði að í
Bússlandi, og hafði Hermann fengið all-álitlega fjárupp-
hæð að erfðum eptir ha.nn.
En þar sem hann vildi fyrir hvern mun vera fjár-