Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 16.06.1913, Blaðsíða 7

XXVII., 25.-26.
101
.ÞJOÐVIL.JIL N.
Hinn heimsfrægi, eini ekta
Kína-lífs-elexír
trá Waldemar Petersen í Kaupmannahötn,
fæst hvarvetna á jLslandi og kostar að eins
2 kr. tlaskan.
Variðjjyður á eptiriíkingum. Gætið vel að lögverndunarvörumerkinu: Kín-
verja með glas í hendi og firmamerkinu: Waldemar Petersen, Frederikshavn,
Köbenhavn og á stútnum merkið: v;,p' í grænu lakki.
Furðuverk nútímans. i
100 skrautgripir, allir úr hreinu amer- !
ísku gull-„double“, fyrir að eins f
kr. 9,25. 10 ára ábgyrgð.
1 Ijóinaudi fallegt, þuunt 14 kar.
gull-„double“ anker-gangs karl-
manns-vasaár, sern gengurðð tíma,
ábyrgzt að gangi rétt í 4 ár. 1
fyrirt>ks leður-mappa 1 tvöföld
karlmanns-úrfesti, I skrautaskja
mi'ð manchettu-, flibba- og brjóst-
hnöppum með patent-lásura, 1 flng-
nrgull, 1 sfipsnæla, 1 kvenn-brjóst-
nál (síðasta nýjung), 1 bvítt perlu-
band, 1 fyrrrtaks va-ia-ritföng, 1
fyrirtaks vasa-snegill í hulstri, 80
gagnsmunir fyrir hvert heimili.
Allt safnið, með 14 kai*.
gylltu karlmanns-úri, sem
með rafmagni er húðað með hreinu
gulli, kostar að eins kr. 9,25 heimsent.
Sendist u.eð nóstkröfu. — Weltversandhaus H.
Spingarn, Krakau, Ostrig. Nr. 466. — Þeim, er
kaupir meira en 1 safn, verður sendur ókeypis
með hverjul safni 1 ágætur vasa-vindlakveikjari.
Séu vörurnar ekki að óskum. verða peningarnir
sendir aptur: þess vegna er eugin áhætta.
R eykjavílv.
, —o— 16. júni 1913.
Trúlofuð eru hér í baenum ungfrú Rannveig
Þorvarðard',ttir og stud. med. Ólafur Þorsteins-
son frá Mjóafirði.
Sömuleiðis ungfrú Agnes Eggertadóttir (frá
Laugardælum) og Kristinn GuðfinnssonfráSunnn-
hvoli hér í bæ.
Botuia fór til Vestfjarða 4. þ. m. Meðal far-
þega voru þeir: Indriði Einarsson, skrifstofu-
stjóri, Pétur Halldórsson, bóksaii og fleiri stór-
stúkumenn, alls 24, á stórstúkuþingið, sem nú
er haldið á Isafirði. Enn fremur stúdentarnir
Sigurður Sigurðsson frá Vigur og Arngrimur
Krístjánsson, ung'rú Þórhildur Thorsteinsson,
Mrs. Þó: dis Eldon frá Araeriku o. fl.
" ........................... ....
Einnig brá ritstjóri Þjóðviljans sér snöggva
ferð vestur, til viðtals við kjósendur sína, og er
hann væntanlegur seinast i mánuðinum aptur.
„Skálholt11 kom hingað úr strandferð 6. þ. m.
Farþegar: Ólafur G. Eyjólfsson, Jón Brynjólfs-
son og Guðm. Bergsteinsson, kaupmenn, Ditlev
Thomsen, konsúll, Sttingrímur læknir Matthías-
i sod, ungfrú Kristjana Blöndahl o. fl.
„Hólar“ komu úrstrandj.eið sama dag. Höfðu
horfið aptur írá Stokkseyn austur til Víkur til
þess að koma þar á land vörum, sem lengi höfðu
legið eptir í skipinu. Margir farþegar sáu þvi
þann kostinn vænstan að sleppa skipinu á Stokks-
eyri og fara landveg til Reykjavíkur. Meðal
þeirra voru þeir Jón Þórarinsson fræðslumála-
stjóri og Siguigeir ullarmatsmaður Einarsson.
-ri-4-í í •
Gasatöðin. Carl Prancke hefir beiðst leyfis •
hjá bæjarstjórninni tii þess að mega hækka gas-
verðið um 10°/0, vegna verðhækkunar á ýmsum
nauðsynjum stöðvarinnar, einkum kolum. Bæj-
arstjórnin synjaði þessa.
Pr-jóníatxiaö
sto sem
liærí'atnað karla og kvenna
sokka
trefla og
sjaldúka
er lang-bezt og ódýrast í verzlun Skúla
Thoroddsen’s á ísafirði.
Kaupcaicl ur
BÞjóðviijaDSK, sem breyta um bústaði,
rru vÍDsamlega beðair að gera afgreiðsl-
uddí aðvart.
iir-iufin'ii—n»—b wmrn.iiniiiKmii'iiintTiiuiiiinstiHMriiiiimKitiirtiTimnini'fm—«—mmmm mmmmmm«—■
216
tFilippus flýtti sór þá fram.
„Afsakið! En seðillÍDn, sem eg er með, koro rétt
i þessu frá skrifstofunDÍ, og þólti mér réttast, að fá yður
itaDn dú þegar!“
Filippus tók við seðlinum, og las haDp.
SeðillÍDn var svo látandi:
„S/.asað uppi, hvar ungfrú Stirling er niðurkcmin! Hún
er hjá kvennmanni, sem sögð er vera kona Eeith’s, og eru
þær uppi i sveit, — á stað, þar sem Leith kvað opt hafa
leitað hælis.
Þangað ættuð þér helzt að fara, áður en þér gerið móður
yðar nokkuð aðvart!
Kynlegt annars, að ungfrú Stirling skuli standa i sam-
bandi við téð fólk, og þarfnast það skýringar!11
Filippus komst mjög við, er hann las spðilinn, og
braut liann siðaD saman.
Hann lét þjóninn fara, er hann heyrði Lolu kom8,
og gerði sér von um, að hún spyrði sig einskis.
Lolu grunaði þó þegar, er hún sá, þjóninn fara, og
sá Filippus halda á bréfinu, að eitthvað væri um að vera.
„Þér hafið líkleg fiétt eitthvað um Mary? Er ekki
evo?“ rnælti hún, er þau gengu út að vagninum.
Fib'ppus hugsaði sig ögn um, og fékk henni siðaro
seðilÍDn.
Lola varð ofsa-kát,
.Hvort okkar hafði þá réttara fyrir sér?“ mælfi
hún. „Þjófurinn hefur náðzt, en nú vitum við, að hanD
hefur og huft aðstoðarmann! Mér kemur þetta alls ekki
óvænt, — hefur aldrei á stúlkuna litizt“
Hún braut seðilinn samai:, en fékk Harcourt hann
eigi aptur, — ætlaði sér, að hafa hans önnur not, lofa
Patrick að sjá hann.
213
Lávarðurinn sat á stól, í dálitlu herbergi, niðri í
hÚ9Ínu, og beið Lolu þar.
Andrés, þjónn hans, °tóð þnr og við hliðina á honum.
Lávarðurinn gerði þióninum vísbendingu að fara út,
er Lola kom inn, og gegndi þjónninn því þegar.
Patrick ætlaði, að standa upp, á móti henni, en
brast þí krapta
„Hvað veldur komu yðar hÍDgað?“ spurði Lola í
skyndi.
„Það er mjög ovænt, og áriðandi, erindi, sem það
gerir“, svaraði lávarðurinn, stillilega. „Það er skylda
mín gagnvart yður! sem koúði mig, til að heimsækja
yður! Þér eruð laus allra mála við mig!“
„Lau9 allra mála við yður!“ mælti Lola, all-áköf.
„Ekki nota eg mér það! AnDars skil eg yður vel! Þér
eigið við það, að þar sem stúlkan mín, án minnar vit-
undar, hefur grennslazt eitthvað ep+ir dýrgripa hvarfinu,
þá —“
Patrick Iávarður kímdi ögn.
„Ekki er það nú ástæðan“. mælti hann, „heldur
hitt, að eg er annar, en þér hugðuð mig vera! Jeg er
ekki auðmenni, og mér ber eigi lávarðstitillinn, heldur
gengur hann, sem og eignirnar — að LyDck-Towers-
herragarðinum með töldum — til föðurbróður míns, Gfre-
gory Barminster. — Honum, en eigi mér, ber allt þetca,
með rétti“.
„Hvaða slúður er þetta?“ mælti Lola, all-gröm.
„Þér vitið það engu síður, en eg, að Gregory Barmirst-
er er dáinn! Þér ætlið að eins, stúlkunnar vegna, að
reyna að losna við mig! En jeg læt ekki fara með mig
sem heimskingja, — skil yður allt of vel!K