Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 31.01.1914, Blaðsíða 1

r
3.-4. tbl.
fteykjavík 31. janúai* 1914.
„Eimskipafélag lslands“.
(Stofnun þess. — Stjórn kosin).
Eins og auglýst hafði verið, var stofn-
fundur „Eimskipafélags Islands“ settur
í Reykjavík*) 17. janúar þ. á. (1914),
á hádegi.
Fundinum stýrði Halld&t yfirdómari
Ðaníelsson, en fundarskrifarar voru:
Björn yfirdómslögmaður Pálssan, og
Magnús dýralæknir Einarsson
Samþykkt var á fundinum yfirlýs-
ing þess efnis, að „Eimskipafélag íslands“
skyldi stofna, og er 17. janúar 1914
þvi skoðaður, sem stofndagnr, eða
afmælisdagur félagsins.
Siðan var rætt fram og aptur um
félagslögin, og gekk i það allur fundar-
timinn þann daginn, en fundinum síðan
freatað í nokkra daga, þ. e. til 22. jan.
þ. a., — bráðabirgðastjórninni, að við-
bættum fáeinum öðrum, falið að íhuga
lögin nákvæmar, sem og framkomnar
breytingartillögur, áður en lögin yrðu til
fnllnaðar samþykkt.
A fundinum 22. janúar þ. á., vovu
Ifígin sídan rœdd all-ýtat lega ad nýju,
og ad lokum samþykkt til fnllnaðar.
Samþykkt var, að kosningu í stjórn-
ina skyldi hagað svo að þessu sinni, að
fulltrúi Yestur-íslendinga, hr. J. J. Btld-
fell} til nefndi fjóra, og ákvæði fundur-
inn síðan, hvorir tveir þeirra skyldu
»»ti eiga í stjórninni, ásamt þeim, er
hluthaí'ar að öðru leyti kysu.
þenna hátt voru þá i stjúrnina
kosnir:
Halldót yfirdómari Dmnielsson, og
Jón samábyrgðarstjóri Ounnarsson.
Hinir, sem í stjómma voru kosnir,
eru:
Sveinn yfirdómslögm. Bjtítnsson 6fi77atkv.
Ölafui Jdhnson, konsúll 5570
Eggert yfirdómslögm. Claessen 4144 ____
Oardat kaupm. Gislason og 3678 ________
Jón Björnsson, kaupmaður 3399 _
Semjist svo um, að ráðherra _________
vegna hluttöku landssjóðs, — kjósi einn
mann í stjórnina. gengur sá úr, er fæ8t
hlaut atkvæði, nema hann hafi verið
kosinn formaður, eða ritari, stjórnarinnar.
Vestur-íslendingar höfðu vænzt þess,
að tveir menn úr þeirra hóp gætu átt
sæti í stjórninni, en til þess þarf breyt-
ingu a siglingalöggjöf landsins, Og til-
högunin því höfð, sem fyr segir, en
*) Fundurinn var settur i „Iðnó“, oK I
t»:' til miðdegisverðartima, en aidnn ee — v
þrengsln 1 rIðnó“ — haidinn i Fríkirkii
®en>, Pr68t"rA °* fulltrú*r Fríkjrkjuasfnaði
goðfuslegm léðu.
V uttr-y ^gið
! eigur yðar (hús, húsgögn,
vörur o. 11.) íyrir eldsvoða
1 brnnabótaíélaginu
„Greraeral”,
stoínsett 1085.
Aðal-umboðsmaður fyi*ir
Isiand.
Sig. Thoroddsen
adjunkt.
Umboðsmaður fyrir Norð-
ur-isafjarðarsýslu er Jón
flróbjartsson verzlunar-
s'fcjóri- Dnglegur iimboðs-
maður óskast fyi-ir Vestur-
ísa f j a rða rsýslu.
K aiapend rir-
nt>jóðviijans“, 8em breyta nm bústaði,
► ru vinsamleea lieðnir að gera aígreiðs!-
unni aðvart.
Vestur-íslendingum þó áskilinn téður
réttur, breyti Alþingx siglingalögunum,
sem likiegt er talið.
Endnrskoðunarmenn reikninga vor*
kosmr:
Lárus h. Bjarnason, prófessor, og
ólafur O. Egjósfsson, verzlunarskólastj.
Þá var stjórn félagsins heimilað,
að láta byggja tvö eimskip til milli-
landaferðn, sem og tvo stiandferdabáta,
ef samningar takast vid landstjórnina i
þá átt.
Ákveðið var — þótt almanaksárið sé
ella reikningsár félagsins —, að fyrsta
starfsár, og reikningsár þess, skyldi þó
talið frá stofnfundinum (17. janúar þ. á.)
til 31. des. 1915.
Um veðdeildarlögin nutti Bjöm
bankastjóri Kristjánsson, mjög glöggt, og
ýtarlegt erindi í „Iðnóu, að kvöldi 20.
janúar þ. á.
Tilefnið var: ftaeða (eða fyrirlestur),
er Jóh. fasteignasali Jóhannesson hafði
flutt litlu áður, á almennum fundi, um
veðdeildarlögin, er siðasta Alþingi sam-
þykkti.
Fyrirlestur hr. Björns Kristjánssonar
hefir nú verið birtur orðrétt í 6. nr.
„Isafoldar“ þ. á., svo að almenningi
gæfist, kostur á, að kynnast honum.
Málið er þýðingarmikið, og því áríð-
andi, að sem flestir geri sér það sem
allra ljósast.
Við hverja er barist?
(Uppkasts“-voðiiin m. m.).
Eins og menn muna, voru þingflokk-
arnir, á síðasta Alþingi, alls fjórir:
Flokkarnir voru:
a, Sambandsflokkimnii, þ. e. stuðn-
ingsmenn núverandi ráðherra.
b, „Heimastjórnar“-flokknrinn, þ.
e. þeir úr honum, sem flokknum
héldu áfram, og eigi gengu í
„sambaridsflokkinn11, enda studdu
og sízt ráðherrann á síðasta Al-
þingi.
c, Bændaflokkurinn, er í voru að
eins bændurnir á þinginu.
d, Sjálfstæðismennirnir.
Við hverja af þrem fyrst nefndu flokk-
unum er það nú, sem vér sjálfstæðis-
mennirnir verðum að berjast, við kosn-
ingamar, sem nú fara í hönd, eða er
það við þá alla?
í þessu efni má þá strax geta þess,
að því er til „tíændaflokksins11 kemur,
að i öllnm aðal-málunum, þ. e. þeim,
er eigi lutu að landbxxnaðinum, lét hann
flokksmenn sína alveg óbnndna á
síðasta alþingi.
Sömu teglu teljum vét þá og vist, ad
hann fylgi áfram, svo að bóndi, sem er
sjálfstæðisstefnunni fylgjandi, og þó í
„Bændaflokknum11, geti því, alveg óhindr-
að, fylgzt að málum með oss, sjálfstæð-
ísmönnunum, að því er til allra sjálf-
stæðismálefna þjóðarinnar kemur.
Bœndur, sem sjálfstœdismenn etu,
asttu þá og, ad geta verid í flokki vor,
sjálfstœdismanna, á þingi, þótt þeíl* séu
þá jafnframt i „Bændaflokknum“, og
ráði þar ráðum sínum. með stéttarbræðr-
um sinum, að því er til allra þeirra mál-
efnanna kemur, er að landbúnaðinum
lúta.
Þad er og eitt i stefnu vor, sjálfstœd-
ismanna, að styðja, og efla, sem bezt,
sjálfstæði hverrar stéttar i landinu,
sem er, og þá eigi sízt fjárhagslegt sjálf-
stæði bændastéttarinnar, og sjálfstæði
hennar ella, — minnugir æ hins forn-
kveðna: „Bóndi er bústólpi, — bú er
landstólpi“.
Að sjálfsögðu verður oss, sjálfstæðis-
mönnunum, þvi og ekkert kærara, en
að styðja æ sem bezt að öllu því, ei'
bændastéttinni horfir til sannarlegrar
hagsældar.
Við „Bændaflokkinn“, sem slíkan.
þ, e. að þvi leyti, sem um umbótatil-
raunir hans ræðir, bændastétt landsins
til heilla, berjnmst vér þvi eigi, —
viljum þá þvert á móti einatt vera í
svo góðri samvinnu við hann, sem unnt er.