Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi


Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 30.01.1915, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 30.01.1915, Blaðsíða 8
18 ÞJC;Ð VILJINN. XXIX., 4.-5. og geta, ef yill. valið um 8., 9., 10., 11., og 14. söguheftið i sögusafni >Þjóðv.€. Þess þarf naumast að geta, að sögu- safnshepti „Þjóðv. hafa víða þótt mjög skemmtileg, og gefst mönnum nú gott færi á að eignast eitt þeirra, og geta þeir sjálfir valið, hvert söguheftið þeir kjósa af sögusöfnum beim, er seld eru í lausa- sölu á 1 kr. 60 aura. Ef þeir, sem þegar eru kaupendur blaðsins, óska að fá sögusafnshepti, þá eiga þeir kost á því, ef þeir borga 29. árgang fyrir fram. Til þess að gera nýjum áskrifend- nm og öðrum kaupendum blaðsins sem hægast fyrir, að þvi er greiðslu andvirðisins snertir, skal þess getið, að borga má við allar aðal-verzlanir landsins, er slxka innskript leyfa, enda sé iitgefanda af kaupandanum sent innskriptarskii'teinið. Þeir, sem kynnu að vilja taka að sér útsölu »Þjóðv.<, sérstaklega í þeim sveitum, þar sem blaðið befir verið lítið keypt að undanfömu, geri svo vel, að gera útgefanda »Þjóðv.< aðvart um það, sem allra bráðast. TJtanáskript til útgefandans er: Skúli Thoi'oddsen, Vonai'stræti 12, Reykjavík. RITSTJÓRI OG EIGANDI- SKÚLI THORODDSEN Prentsmidia ÞjóðvilianS. Um endilangt Island. Hamri i IIíiíníaT-Iii-Oö. Þaðan skrifar Oddur m. Bjamason: Eg er 47 ára gamall og hefi um mörg ár þjáðst af magakvillum, meltingarþrautum jg nýmaveiki. Eg hefi leitað margra lækna en árangur enginn orðið. En þegar eg nú er búinn að taha inn úr 5 flöskum af hinum heimsfræga Kína-lífs-elexír, finn eg, að mér hefir batnað til muna. Eg votta bittergerðarmanninum mitt innilegasta þakklæti. Iijói’sárliolti. Siqríður Jönsdbttir frá Þjórsár’nolti, sem nú er komin til Reykjavíkur, ritar þannig: Eptir að eg frá barnæsku hafði þjáðst at langvarandi hægðaleysi og andarteppu, reyndi eg að lokum hinn alkunna Kina-lífs-elexír og leið mér eptir það betur en nokkuru sinni áður á æfi minni, sera nú or orðin 60 ár. íteykjavík. Ouðbjörq Hansdöttir, Kárastíg 8, skrifar: Mér hefir í 2 ár liðið mjög ílla af brjóstþyngslum og taugaveiklun, en eptir að hafa notað 4 flösk- ur af Kina-lifs-elexír líður mér miklu betur og vil eg því eigi án> þessa góða bitt- ers vera. Njálsstöðum í Húnavatnssýslu. Steinqrímur Jónatansson skrifar þaðan Eg þjáðist tvö ár af íllkynjuðum magakvilla og gat ekki orðið albata. Eg íeyndi þá nokkrar flöskur af hinum alkunna Kína-lífs-elexir og fór eptir það síbatnandi. Eg vil nú ekki án hans vera og ræð öllum, sem þjást af ssms konar kvillum, að reyna þenna ágæta bitter. Himbalcoti á Eyrarbakka. Þaðan skrifar Jóhanna Sveinsdóttir: Eg er 43 ára og hefi um 14 ár þjáðst af nýrnaveiki og þar af leiðandi veiklun. Af mörgum meðölnra, sem eg hefi reynt, hefir mér langbezt batnað af Kina-lífs-elexir. Keýliiavíli. Halldör Jónsson í Hlíðarhúsum skrifar þaðan: Fimmtán ár hefi eg notað hinn heimsfræga Kína-lifs-elexír við lystarleysi og magakvefi og hefi jafnan orðið sem nýr maður eptir að hafa tekið bitterinn inn. Hinn eini ekta Kiina-lifs-elexii* kostar að eins 2 krónur ílaslian og fæst hvarvetna á íslandi — Hann er að eins ekta frá Waldemar Petersen, Frederikshavn, Kobenhavn. 120 Onesta svaraði engu, en yppti öxlum. „Nokkuð til í þvi, sem hún segirÞ mælti Wind- mulier, og fylgdist síðan, með GIío, þangað, sem Wetters- baoh og ungfrú Falkenberg voru. Ungfrú Falkenberg — en það var sxma stúlkan, sem Windmuiler mætti i stigannm — var í meira lagi þurleg á svipmn, og gjörðist þó fremuJ glaölegri, er hún sá, hve alúðlega hr. Wettersbach tók kveðjn Windmuller’s. „Vornð það ekki þér, sem eg mætti í stiganum?“ mæiti hún. „Jeg þekkti yðui eigi í fyrstu, hr. . . . hr. prófessor — karlmennirnir eru allt öðru visi, er þeir hafa hattinn á höfðinu, en —“ „Já — en jeg tók þó ofan fyrir yður, ungfrú“, svaraði Windmuller innilega, og blátt áfram „Þér virt- ust þá hvorki veita því, né sjálfum mér eptirtekt!“ „Anna María — ungfrú Falkenberg að ættarnafni — rekur nefið upp í loptið, er hún heilsar einhverjum“, mælti Gío, í græskulausu gamni „Þegiðu!“ mælti Anna María. „Ljótt, að hæðast svona að manni! Verndið raig, hr. Wettersbach! Þér bafið og látið það í ljósi, sem yðar skoðun, ao t,' væri eigi nef-ófríð, en nefið á mér mun laglegra1 en grísk-róm- versku nefin!“ „Hefi eg látið það álit í ljósi?“ mælti Wettersbach, hlægjandi. „Það er þá eitt dæmið þess, hve opt menn þvaðra og blaðra, i algerðu hugsunarleysi!“ Önnu Maríu brá svo við, að svo var, sem eldur brynni í augum henni. „Látið nú eigi, eins og þér hafið gleymt því!“ mælti bún, og iagði að mun áherslu á orðin. „Munið þér það ekki? Þuð var í fyrra vetur, á listamanna-hátíðinni í 121 Múnchen, er þér dönsuðuð við mig „Cotillon“- (þ. e. dansmerkj-) dansinn? En dansinn höfðuð þér beðið mig, að ætl* yður, jeg man ekki hve lengi áður!“ Wittersbach rankaði nú og eitthvað við þessu. Samtalið, eða orðin, höfðu fallið svo, að hann hafði þá orðið, að kveða svo að orði, — hefði ella beint verið ókurteis. „Jeg hafði b.omsveig í hárinu, rauðar rósir“, mælti Anna María enn fremur, „og líktuð mér þá við — — en jeg kem mér nú annars nkki til þess, að hafa það eptir!“ Wettersbach maldraði eitthvað í móinn, en Anna María kvað hann eigi geta mótmælt, sneri sér á hæl, og mælti: „Já, dansinn sá — — mig dreimir hann enn um nætur — — yndislegasti dansleikurinn í öllu lífi mínu!“ „Þér eruð þá ánægð með það, sem lítið er“, svaraði Wettersbach; og sneri nú ræðunni að Gío, er hlustað hafði á tal þeirra, þögul og alvarleg. „Leitt!“ mælti hann, „Suraar stúlkur, sem eigi verður við talað, án þess þær snúi út úr orðurn manns!“ „Voruð þér í Miinehen í fyrra vetur?“ mælti Gío, án þess að blanda sér i hitt samræðu-efnið. „Jeg var þar í þrjár vikur, sem sendihena!“ svaraði hann. „Borgin er fögur!“ „Svo er að heyra, sem þér hafið skemmt yður þar vel!“ mælti hún og leit til Önnu Mariu. „Jeg var þar á ýmsum skemmtisamkomum, sem svo eru nefndar!“ svaraði Wettersbach. „Jeg á þar gipta systur og bjó hjá henni; — maðurinn hennar er háskóla-

x

Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi
https://timarit.is/publication/131

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.