Lögberg - 25.03.1891, Blaðsíða 3

LÖöBBRC, MlÐVIXUDAOrNN 25. MARZ |8«J.
3
KFNAHAGUR ÍSLENDINGA
í Amerlku.
Eptir ,,Fjallkonunrii“.
Fyrir árslokiu oíðustu voru
prentaðar hjer „SkVrslur um liagi
íslendinga 1 Ameríku (Manitoba og
Norðvesturlandinu í Canada) sumar-
ið 1890“ og hafa pessar skvrslur
▼erið sendar út um allt land. Detta
er lltið ágrip af skVrslum, sem
stjdrnin I Canada hefur látið gera
I sutnar er leið í nflendutn fslend-
inga; í peiin skfrslum er tilgreint
nafn livers búanda í nylendunum,
bvena«r ltann hefttr reist J>ar b(t,
i’ve margt fólk hanu liefur 1 heiin-
>'i, hve mikið liann hefur af rækt-
uðu landi, bve niikið hann á af
9;naði, hvers virði húseignir og bús-
áhöld ern, hve mikið ló hann hafði
01 að byrja tneð búskapmn, hve
skuldugur hann er og loks hve
mikið eignir hans eru metnar I doll-
ar& tali. Retta er allt geit eptir
frarntali bændanna sjálfra. N jer
1‘öfum nú kynnt oss frumritin að
þessum skfrslum og borið [>aer satn-
við fáein brjef frá fslendinguin
' [>essum nylendum, sem vjer höf-
Urn getað náð í, og höfum vjer
ekki orðið annars varir, en að skfrsl-
unum og brjefunum beri lijer um
saman, að svo miklu leyti sem
brjefin skyra frá efnahag inanna }>ar.
Eptir pessum skfralum virðist
svo sein efnahagur Ísíendinga í }>ess-
um n/lendum sje furðanlega göður
eptir ástæðum, }>ar sem allur fjöld-
>nn hefur byrjað búakajiinn ineð
l'tlum efnum.
í Argyle-nylendunni eru lang-
fleatir cfnaðir inenn og efnahagur-
*nn par jafnastur, en |>angað geta
ekki fleiri flutt, pví aö lönd eru
}>ar öll numin. í Argylenylendunni
'oru I á<rúst 1890 113 búendur.
Ffnaðastur }>eirra er Sigurður Kristó-
fersson úr Þingeyjarsyslu, er inetur
eignir slnar yíir 10,000 dollara virði.
Hann kom pangað 1881 og byrj-
aði með $250, en mun hafa graett
mest á kaupskap. Ymsir eru par
ðeiri vel fjáður menu, svo sem
Þoríteinn Jónsson af Melrakkasljettu
(7,745), Björn Andrjesson úr Skaga-
firði (7,145), Jónas Jónsson úr Skaga-
firði (6,725), Skafti Arason úr
Þingeyjarsyslu (6,í>50), Árni Sveina-
aon úr Fáskrúðsfirði (5,395), Jóhann
Jónsson frá Eyrarlandi (Eyjafirði)
(5,540), Björn Sigvaldason úr Axar-
lirði (5,240) o. s. frv. Að öllum
jafnaði virðiat svo sem Þingeyingar
komist bezt áfram í Ameríku, en
ekki verður með vissu s*gt um
j>«Ö; hitt er vlst, að úr engri syslu
landains hafa jafnmargir að tiltölu
farið tíl Amerlku sem Þingcyjar-
gf8]u-__I>e*si nylenda er nú 10
ára gömul, enda mun hún fremst
af öllum íslendiuga bygðum I Amer-
Iku.
Þingvalla-nylendan gcngr næst.
Argyle-nylendunni að efnahag. Efn-
nðtistu bændnr par eru Olaftir Ó-
lafsson frá Vauiscnda I Gullbringu-
sýslu (2,160), Kristján Ilelgason
(2,653) og Jón Magnússon (2,59»).
Þessi nyienda er að eins 4 ára
gömul.
Álftavatns-nylendan er aftur fá-
tækari. Þar voru I júní 1890 að
eins 32 búendur, en peir munu
hafa fjölgað nokkuð síðar á árinu.
Efnaðastir peirra vorn peir Árni M.
Frlinann (1,630) og Jón Sigfússon
(1,940). Þessi nylenda er að eins
fjögra ára gömul. Höfuð-ókostur
hennar er pað, að hún er of vot-
lend.
Frá Nyja íslandi höfum vjer
að eins sjeð akyrslur úr nokkrum
hlut nylendunnar. Efnahagur ís-
lendinga par mun ekki vera jafn-
góður sem I Argyle-nyleadunni og
Þingvalla-nylendunni, an flestir munu
pó komast par af. Þar mun sarat
minst um framfarir, og vtldur llk-
lega mest samgönguleysið, pví að
pangað Oggur engin járnbraut.
Aftr hafa Ny-lslendingar góð hlunn-
indi af fiskiveiðum I vatninu.
Frá Alberta nflandunni, Qu’-
Appell dalnum og bygð íslendinga
I British Columbia (vestur við Kyrra-
haf) höfum vjer ekki sjeð fullkomn-
ar skyrslur,
Það vasri fróðlegt, að fá aðrar
eins skVrslur frá bygðum íslend-
inga I Bandarlkjunum, sem cinkan-
lega eru I Dakota og Minnesota.
Hjer um bil priðjungur peirra
íslendinga, er vestur hafa farið, byr
I Winnipeg. Um bag> pess fólks
er ekki liægt að fá glöggvar skyrsl-
ur, en eptir pvl sem blöðin segja,
bæði Islenzk og ameríksk, standa
íslendingar ekki á baki öðrum að-
komcndum par I bænum.
Eptir pví sem ráða má af pess-
um skýrslum, sem ekki er ástaeða
til að rengja, er efnahagur íslend-
inga I Manitoba talsvert betri en
margir munu hafa búist við, og er
pa’' gleðiefni fyrir landsmenn peirra
heitna.
Allt i uppnami i Walsh’s klædabud, No. 513 Main Street, beint
a moti City Hall.
30,000 VIRDi AF VOR-FOTUM, HÖTTUM GG HÚFUM,
Al) t. sem karlmannafatnaoi tilheyrir.
Mr. W. Walsh fór nýleja sjálfur aiutur á stóru inarkaðin* og keyjiti fyrir miu;,M en hilfviröi iiossnr vörur rnr lu'ður
þ*r nú fram fyrir irinna verð en heyrzt hefur nokkru sinni áður í tessum bar. KarlmHnnafi'it a $3,5o. drengjH/fit $í,50,
barnaföt $1, karlmanna tweed buxur 95c., vesti 75c., treyjur $2.50, nvir voryfirfrtikkar $5. merskiitur 25c, nærbuxur 25c.,
yfirhafnarskirtur 25c. og 50c. Overalls 25c.,-50c., kragar. inansjettm, vassklútar, sllpsi, uppihöld o. s. frv. með tiltölulogn
lágu verði Ellevu k»ssar af stíjvjelum og skóm keyptír fyrir 50c. af dollnrmim. mvV, soldir fjarska hillmra.
IIATTAR! HATTAR! ITATTAR! IIATTAR! IIATTAR!
Allir nýir. og einmitt innfluttir til kessa vorshöndlunar. Þeir voru kevptir fyrir ininna en hálfvirfii, og verfia srldir tneð
framúrska'randi lágu verði. Þjer verðifi aö skoða vönirnar til |>ess að geta gert vfiiir nokkra hugmvnd um Her; irr
eru allar nýjar eg óskemmdar og merktar að seljast fyrir minna en hálfrirði. Agett tækifæri fyrir kaupmenn úti á
landi til að fá vöru langt fyrir neðan „Wholcsale“ verð.
WTLSH’ S
ódyrasta klæðabúð I borginni.
Nr. 513 Main Str. á móti Citv Ilall
[llnu 3i
$2,50 Tvlftin.
Þeir, sem jeg tók myndir af síðastl. sumar á Mountain Dak.
og sömuleiðis út í Isl. nylendunum hjernamegin llnunnar, geta nú feng-
ið viðbót af samslags myndum (Duplicates) fyrir $2,50 tylftina, eða sex
myndir fyrir $1,50, með pyl að senda mjer nafn sitt og utanáskript
ásamt borguninni.
J. BL0NDAL,
207 McWilliam Street,
WlXXII’KG, Max
MOUWTAIN œ. CAIMTCN,
—N. Dak-
Yerzla með allan þann varning, *em
vanalega er seldur í búðum i smábiejum
út um lundið (general Storcs). Reztu vörur.
Lfe/jatu pritar! óhlutdnrg viðskipti!
Okkar ,motto‘ er:
„Fljót ttala og l'dill ág&Siu.
■ i
B. H. Nunn & Co.
EptirmaCur J. TEES, t07 Main St.
Selur mjög billega
Pianos, Organs,
Saumavjkla*
og
Viólln, Goitara, Harmomkur, Concertinas,
Munnhörpur, Bougeos, Mandolin, hljóBfeera-
strengi o. j. frr.
Manitoba Music House
443 Main Str., Winnipeg [lO.des 6m.
OKEYPIS
HIMIUSRJETTAR-
I I
Fluttnr!
W. H.
Mountain og Canton, N. Dak.
J.P.
II.
EDINBURCH, DAKOTA.
V’erzla roeð allan pann varning,
em vanalega er seldur 5 búðum I
Hppbobsh'dlíian, Dirbingamslbur, Jsmábæjunum út um landið (general
! etore*). Allar vörur af beztu teg-
! undum. Komið
Jftanito ba & estur-
b r a u t i n.
Landdeild fjelagsins lánar frá
200 til 500 dollara með 8 prCt.
leigu, gegn veði i heimilisrjettar-
löndum fram með brautinni. Jjftn-
i!5 afborgist á 15 áiutn.
Snúið yður peraónulega eða brjef-
lega á ensku eðft íslenzku til
A. W. 8dea
Land-commissioners M.& N.-
West brautarinnar.
396 Main Str.
Winnipeg.
f.u>tcigna6aii,
fluttur til
561 MAIN STREET.
Vistráðagtofft Northcrn Pacific & Mabí-
toba flutt á »am» stað. Jeg reyni að
leysn samrizkiisan !ega af hendi öll störf,
sem nijar er trúuð fvrir.
Jeg geri «111 ámegða; borga kverj-
ura sitt I tmm.
Húsbúnaði ftliskoasr hef jeg jafcan
nægtir af.
Nógar vörut. Hnppakaup hand*
öllum.
inn og spyrjið um
annars-
vcrð, áður en pjer kanpið
aðar.
M. 0. SMITH.
-----SKÓSMIÐUR-----
>iýr til tIvó og siígvjel wriu uái.i
Suðausturhorn Ross og Ellen Str.,
hjá HUNTER & Co. Winnipeg
u26.1y.}
JARDARFARIR.
iLIornið á Main & Noti;e Damek]
iLíkkistur og nllt sem til jarö-j
lurfnra ]>arf.
ÓDÝRAST í BŒNUM.
íeg geri mjer mesta far um, a'ðl
lallt geti farið sern bezt frauii
jvið jarðarfarir.
letephone -Yr. 413.
Opið dag ey
>f I I i ’ii á l
352
„Ójá, pjer Wtlið ajálfur að fara
&ð leita?“ sagði Gorby, og var
gremjublandiun fyrirlitningarkeiinur
5 fómnum. „Lcita að hverju—nianni,
SeUi }>cgar er tekinn?“
„Jeg held ekki, að }>jer lialið
»áð rjetta manninum“, svaraði Kil-
*>p stillilega.
Gorby leit á liann með með-
aumkvunarhrosi.
„Nei, auðvitað gerið pjcr pað
ekki, af pvl að jeg náði hotium;
^tlið pjer að trúa pví, pegar pjcr
sjáið hann hengdan?“
„Þjer cruð nokkuð slunginn,
}>að eruð ]>jcr“, svi.raði Kilsi}>; „cn
ckki eruð }>jer óskeikull eins og
I>áfinn“.
„Og hvaða ástaeður liafið pjer
t'J að segja, að hann sje ckki rjetti
>»aðurinn?“ spurði Gorby.
Kilsip brosti og laumaðist pvert
J'hr herbergið líkt og köttur.
„Jeg ætla ekki að fara að segja
J'ður allt, sein jeg veit, en yður
er ekki eins óhætt og pjer cruð
ekki eins slingur eins og pjer hald-
ið“, og svo brosti hann aptur glettu-
lega og fór at,
261
augnablik sigur á lagkænsku hans.
„Skiljið pjer ]>að ekki —- pessi ]>app-
Ir hefur komið úr einhverri skrll-
götunni pess vegna hlytur hon-
uni að hafa verið stolið“.
Nú rann allt I einu nýtt ljós
upp fyrir Kilsip.
„Talbot Villa, Toorak“, liróp-
aði hann fjörlega, preif brjefið apt-
ur og skoðaði ]>að með mjög mik-
illi aðgætni, „}>ar sein innbrotspjófn-
aðurinn var framinn“.
„Einmitt ]>að“, sagði Calton og
brosti ánægjulega. „Nú skiljið pjer,
liverju m jer ríður á — pjer verðið
að fara með mig út í skrílgöturn-
ar, }>angað sem pyfið frá húsinu í
Toorak var falið. Þetta pappirsblað
— hann benti á brjelið — er part-
ur af pyiinu, sein ekki liefur náözt
I, og einhver |>ar hlytur að hafa
notað }>að. Brian Fitzgerald licfur
gert eins og liann var beðinn, og
liann hefur verið par um pað leyti
scm morðið var framið“.
„Jeg skil“, sagði Kilsip og
mumpaði I honum ánægjulega. „Þ*ð
voru fjórir irienn riðnir við pann
iuubrotspjófuað, og }>cir földu pytið
260
inn, bcr pað, að hann hafi verið á
Russellsstræti kl. 1, og lnisinóðir hans
ber pað, að liann hafi komið heim
til sín I Austur-Melbourne kl. 2 —
nei til Toorak hefur liann ekki
fari2“.
„llvenær var |>essu brjefi skilað?“
„Skömmu fyrir kl. 12 I Mel-
bourne-klúbbnum, af stúlku, sem
svndist vera miður siðsötn eptir }>v!
sem pjónninu par póttist sjá. —
Þjer sjáiö, að í brjefinu stendur,
aö brjefbcrinn muni biða eptir bon-
um á Bourkes stræti, og par scm
annað stræti er nefnt, og ]>ar sem
Fitzgcrald fór ofan Russells stræti
eptir að hann skildi við Whyte, til
]>ess að komast pangað, sem hann
var beðinn að kotna, pá verður eðli-
legast að hugsa sjer, að bijefber-
inn hafi beðið eptir honum á horn-
inu á Bourkes og Iíussells strætunv
Nú“, hjelt niálafærslumaðurinn Afram,
„parf jeg að fá að vita, liver stúlk-
an er, sein komið hefur með brjcfið“.
„En hvcrnig á að fara að ]>ví?“
„Hamingjan hjálpi mjer, Kilsip!
Ilvað pjer getiö verið heimskur“,
hrópaði Calton; grcmjau vann eitt
253
Mr. Gorby starði á eptir lion-
um steinhissa og grainur mjög. Sann-
leikurinn var sá, að Kilsip hafði
trúað pvl fastlega, að Fitzgerald
mundi vera rjetti maðurinn, pangað
til Calton kom inu lijá lionmu cfa
uin pað; en svo langaði lt.Tnn til
að stríða Gorby með pessum dylgj-
um, pó að hann vissi sjálfur ekki
neitt, er gat rjettlætt pær.
„Ilann cr köttur oo* höircromi-
ur“, sagði Gorby við sjálfan sig,
pegar starfsbróðir lians hafði lokað
dyrunum; „en pAta cr ekkert nema
skrum; pað vantar ekki nokkdrn lið
í vitna-framburðinn gegn Fitzgerald,
svo að hann iná gera sitt sárasta
til fyrir mjer“.
Kl. 8 um kveldið kom mjúk-
fætti og rnjúkraddaði lögreglupjónn-
inn inn i skrifstofu Caltons; mála-
færslumaðurinn beið hans }>ar mcö
ópreyju. Kilsip lokaði dyrunum með
hægð, settist svo niður beint á móti
Calton, og beið pess að liann vrti
á sig. En málafærslumaöurinn rjetti
lionum fyrst vindil, tók svo frain
wbisky-llösku og tvö glös út úr
eiuhverju ósyuilegu hólfi, fyllti auu-