Lögberg - 14.02.1895, Blaðsíða 2

2
LöGBERO, FIMMTUDAGINN 14. FEBRÚAR I8Í-5.
Austurálfu-Bismarclí.
t>að eru ek'ti nerai fá ár síðan að
mjög örðugt var að eiga við ping
Japansmanna, og pað er ekki lengra
síðan en í fyrra vor, að „Mikadó-
inn“ (keisarinn) varð að rjúfa pirgið.
Nú gefa pingmennirnir þar sein full-
tráar pjóðarinnar sampykki sitt til
alis, sem stjórnin fer fram á, og hver
einasti maður viðurkennir, að pað sje
að miklu leyti að þakka sigurvinn-
ingunum yfir Kínverjum. En eigi
er ólíklegt, að það stríð hefði farið
að meira eða minna leyti á annan veg
e i pað hefur enn farið, ef Japan hefði
e <ki átt mann, sem farið hefur að
líktog Bismarck — komið hernaðar-
milum landsins í annað horf prátt
fyrir mótspyrnu pingsins. t>esi mað-
ur er Ito greifi, formaður japanska
ráðaneytisins. Merkt Berlínarblað
sefifir ævisögu hans, og úr benni er
það tekið, sem hjer kemur á eptir.
Ito greifi er kominn af japanskri
hö'ðingjaætt, og á unga aldri gekk
hann inn í herlið „Shiogunsins-1, sem
|>á hafði æðstu ráð í Japan*). t>eir
Ito og Inonye, vinur hans, sem sendur
hefur verið til pess að umskapa stjórn-
arfyrirkomulag Kóreu, heyrðu til peim
flokki, sem báru fjandskaparhug til
allra útlendinga, með pví að peim
hafði verið kennt frá barnæsku, að
skrælingjarnir með fölu andlitin
mundu ráða landi peirra að fullu-
t>á áttu nær pví allir útlendingarnir
heiina í Yokohama, og pessum ungu
ákafamönnum, sem ekki rjeðu sjer
fyrir ættjarðarást, datt í hug pað ráð,
að drepa alla pessa skrælingja. t>eir
lögðu af stað frá Tokyo með hundrað
manns til pess að reyna að fá pess-
ari æðislegu hugmynd framgengt,
en fyrirætlan peirra koinst upp>
og peir urðu að ryðja sjer
veg með vopnum gegnum hring
pann er hermenn höfðu slegið utan
um pá. l>eir fengu bráðlega að vita,
að ef peir hefðu fengið ráðum sínum
framgengt, hefði pað af pví hlotizt,
að ættjörð peirra hefði lent I stríði
við England, og að í slíku stríði gætu
Jajiansmenn pví að eins orðið sigur-
sælir, að peir ættu stórskip og fall-
bissur. t>eir Ito og Tnonye báðu pá
Choshna prinz, foringja sinn, leyfis til
pess að fara til Englands, kynna sjer
háttu fjandmannanna, skoða vopna-
búr peirra og komast að raun um, í
hverjum leyndardómi væri fólgið
vald peirra yfir hafinu. Peningar
peirra voru sendir til Shanghai, og
jifnframt skipun um að senda pá til
Lundúna, en agentinum í Shanghai
hifði ekki veiið skyrt greinilega frá,
hvirnig hann ætti að að fara, og hann
kom peim á skip til England3 sem
rjettum og sljettum hisetum, I stað
að útvega peim far sem farpegjum.
t>jgar til Lundúna kom, gengu skip-
verjar á land, að undanteknum pess-
um tveimur japönsku unglingum;
enginn kom til að sækja pí. Dað var
lakasti dagurinn í öllu peirra lífi.
l>eir höfðu einn dollar á sjer, og
lögðu af stað til pess að kaupa brauð
fyrir hann; og bakarinn sá, að pe3sir
útlendingar höfðu enga hugmyn udm
gildi peninganna, og skilaði peim
ekki afgangnum. Til allrar hamingju
fyrir pá var vitjað um pi næ3ta_ dag,
og pá byrjuðu peir að kynna sjer
fyrirkomulagið á mannfjelagi Norður-
álfunnar.
Eptir mörg kynleg ævint/ri
sneru peir aptur til Japans, og meðan
peir voru að heiman liafði fjandskap-
urinn gegn útlendum mönnum farið
vaxandi. Ferðamennirnir sögðu, að
útlendir menn væru alveg eins hug-
prúðir eins og Japansmenn, en miklu
voldugri, og höfðu pað upp úr krafs-
inu, að liðsmenn Shiogúnsins litu á
pá sem landráðamenn, og kveld eitt
rjeði manngrúi á Ito og skildi við
hann úti á víðavangi með peirri sann-
færing, að hann væri dauður. Móðir
hans annaðist hann og fyrir hennar
*) Keisari fapansmanna var lengi valda-
laus, nema að nafninu, en öll ráðin voru í hönd-
um ,,Shiogunsius“, yfirhershfoðingjans.
aðbjúkrun komst hann á fætur aptur,
en á andliti hans sjást pmn dag í
dag örin eptir sár pau er hann fjekk
petta kveld.
Skömmu síðar varð stjórnarbylt-
ing á Japan. Shiogúninn missti allt
vald sitt og keisarinn fjekk vö'.din I
hendur á borði eins og I orði. Dá fór
skyndilega vaxandi vald og frægð
peirra ferðamauuanna, einkum Itos
greifa. Ilann hefur nú um mörg ár
staðið fyrir málum ættjarðar sinnar.
Dað fyrsta, sem honuin kom til hugar,
eptir að hafa náð Kóreu á sitt vald,
var að koma menning vesturlanda
inn í pað land, og pað getur vel ver-
ið, að hann, sem sjer svo langt, hafi
pegar í huga álíka umbætur í Kína.
Dað að Japansmenn hafi ætlað sjer í
stríð, sannast greinilega af pví, hvern-
ig hernaðar-yfirvöldin liafa komið ár
sinni fyrir borð. Öllu var svo aðdá-
anlega fyrir komið, að unnt var að
senda 100,000 manna frá Japan, án
pess að koma neinum truflingi á iðn-
aðar og viðskiptalíf landsins. Dað er
l'ka mjög einkennilegt, að horsveit-
irnar voru ekki að eins vel búnar að
vopnum og skotfærum, pegar pær
lögðu af stað, heldur höfðu pær og
allan útbúnað nútímams, svo se.m
telefóna og telegrafa áhöld. Meira
að segja, par sem herlið Kínverja í
Kóreu saug fólkið svo út, að pað
varð allslaust, höfðu .lapansmenn forða
sinn með sjer, og höfðu pÚ3uudir
burðarmanna til pess að flytja far-
angur sinn.
Hvað pólitiski andinn er fjörug-
ur I pessari pjóð! Dað var ekki að
eins að stjórnin sendi frjettaritara,
heldur gerðu og peir flokkar pað líka,
sem stjórninni eru andstæðir, til pess
að geta haft pólitiskan hagnað af
frjettunum frá ófriðarstöðvun um.
Nær pví öll blöðin hafa líka sína sjer-
stöku frjettaritara. En Ito greifi
hefur hert ritskoðunina, og blöðin hafa
fengið aðvörun um pað, að pau verði
gerð upptæk, svo framarlega, sem
pað komist upp um pau, að pau breiði
útfrjettir án sampykkis ritskoðaranna.
Ito greifi lætur sjer mjög annt
um iðnaðar framfarir ættjarðar sinnar.
Hanu hyggur, að flestir útlendiugar
muni hafa of lágar hugmyndir um
möguleika Japans fyrir að verða ofan
á I iðnaðarsamkeppninni rneðal pjóð-
anna. Dað er ekki of mikið sagt, pó
að fullyrt sje, að skamrct sje pess
tírna að bíða, að hin síðustu rnerki
villimennskunnar hverfi I Japan. Sú
breyting er ekki að litlu leyti að
pakka viðleytni hins mikla stjórn-
málamanns Itos, sem er Bismarck
Japansmanna.
Landvarnir á Islandi.
Eptir „Sunnanfara“.
Arið 1788 ritaði Levetzow stipt-
amtmaður brjef til alpyðu I ymsar
syslur á Suðurlandi um pað, hvað
margir mundu par vera færir um að
taka pátt I landvörn, ef ófrið bæri að
höndum, og með hverju peir ætluðu
að berjast, og biður menn að rita á
brjefin og sendasjer svoaptur. Ætl.
um vjer að mönnum pyki gaman að
heyra, hvernig landsmenn vikust und-
ir petta mál, og setjurn vjerpví ágrip
um pað eptir frumskyrslunum sjálf-
um.
Brjefið til Alptnesinga er dag-
sett 15. okt. 1788. Dar gefa sig alls
203 til landvarnar og segjist 173 af
peim ætia að berjast með „Spyd og
Stager“, 29 með „flint“ og 1 með
,,floret“.
Brjtfið til Beykvíkinga er dag-
sett 30, okt. Verða par 50 alls trl
varna, og ætla 16 af peim að berj_st
með „by3sum“, 9 með ,,spjóti“, 7 með
,,höggjárni“, 5 með „spírulegg“, 5
með „hand3paða“, 2 með „handspæk“,
1 með „sverði“, 1 með „byssu og
sverði“, 1 með „kylfu og sverði“, 1
með „korða og öxi“, „Gísli Guð-
mundsson með sína morgunstjörnu“
og:
„Eo1 mun koma með elli bleika
> > n
Óskelfdur til hildarleika.
Dorfinnor Dorláksson11.
Brjefið til G irðmanna og Strand-
armanna er ritað 10. nóv. Garðmenn
setja pau skilyrði, að peir fari ekki
til varnar út af hr°ppnum, að vörnin
sje bersynilega til nytsemi (óvinaliðið
ekki augljóslega yfirsterkara), að
kammerherrann útsjái peim duglegan
fyrirliða og spyrja, hvort sjómenn og
vinnumenn sj-j ekki varnarskyldir.
Alls gefa sig 33 menn til varnar í
Garði, og ætla 6 af peim að berjast
með „bare(Ji“, 4 með „brosmu I löng-
um sköptum11, 3 með ,,skógaröxi“, 3
með „trjekepp11, 2 með „handöxi11,
2 með „broddstaf11, 2 með „barefli
með járngadd fram úr“, 2 með „spíru-
legg“, 2 rneð „orfi með (laungum)
ljá“, 1 með „byssu með kúlu“, 1 með
„byssu og arngeir11, 1 með „barefli
með járni11, 1 með ,.pál“, 1 með „öxi“,
1 með ,,heyljá“ og 1 með „handöxi
með laungu járnvöfðu skapti11.
Strandamenn setja og nokkur
skilyrði, og gefa sig par fram 22
menn. Drír af peim ætla að berjast
með „barefli11, 2 með „gaddakylfu11, 2
með „járnsleginni lensu11, 2 með „öxi
með laungu skapti11, 1 með „trjebar-
efli með eggjárni fram úr“, 1 með
„trjebarefli járrislegnu með göddum11,
I rneð „handspík reggaða með brodd
um úr“, 1 með „kylfu með járngödd
um“, 1 með „járnsLginni kylfu11, 1
með „stjaka ineð járni'1, 1 með „skóg-
aröxi11, 1 með „norskum forlsum11, 1
með ,,spjóti“, 1 með „byssu11, 1 með
„trjekepp-1 og 1 með „pál“.
Brjefið tili Grindvíkinga, Hafna-
manna, Iiangæinga og Borgfirðinga
er dagsett 24. nóv.
í Grindavík gefa 43 sig fram.
Dar af vill 31 berjast með „barefli11.
5 mað „árngeir11, 4 með „gevær og
barefli11, 1 með „bajonet11, 1 með
„byssu11, og 1 með „byssu og sverði11.
Hreppstjórar Grindvíkinga skyra frá
að ókunnug ófriðarskip muni ekki
rata inn á Grindavík, og hafa pví ver-
ið búnir að gleyma Tyrkjanum.
í Höfnúnum rita 20 manns á
skjalið. Af peim ætla 8 að berjast
með „spjóti11, 4 með „barefli11, 1 með
„byssu og spjóti og járnslegnu
skapti11, 1 með „járnspjóti og stuttu
trjeskapti á“, 1 með „laungu spjóti
og laungu skapti'1, 1 með „spjóti af
járni og stuttu trjeskapti11, 1 með
„höggspjóti, pó laungu skapti járn-
slegnu11, 1 með „byssu11 og 1 (Dor-
steinn Oddson) „segist ekki geta sig
til varnar gelið vegna hræðslu11.
Rangæingar liafa verið rækalli
herskáir. í Holtunum gefa sig fram
80 manns. Ætla 46 af peim að berj-
ast með „barefli11, 12 með „kylfum11,
II ineð „spjótum og lagvopnum1- 5
með „stingjum11, 3 með „járnslegnum
kylfum11. 2 með „Ijáum11, og 1 með
„tvíeggjuðum arngeir11. Á landinu
gefa sig fram 40, og ætla 15 af peim
að berjast með „staung og stjaka með
broddi11, 12 með „barefli með broddi'1,
6 með „spjóti með skapti11, 3 með
„ljáum“, 2 með „lagavopni11, og 2
með „arngeir11. Af Rangárvöllum
ætla að koma 38 manns og 18 af peim
hafa með sjer „barefli11, 6 „spjót, lag-
vopn og sverð“, 6 „byssu11, 2 ,,öxi“, 2
„kylfu11, 2 „ljái11 og 2 ætla að stríða
með „járnköllum11. Úr Fljótshlíð-
inni hervæðast 56, og ætla 33 af peim
að berjast með „ljáum11, lö með „kylf-
um“, 3 með „barefli“, 2 með „byssu*1,
1 með „járnkalli11 og 1 með „spjóts-
mynd“. Austurlandeyingar ætla allir
(15) að stríða með „barefli11 og hrepp-
stjórarnir I Útlandeyjum segja, að
peir „kunni allir að geta veitt sjer
orf og ljá, en ekki önnur vopn11.
Einna óbeisnust eru áhöldin hjá
Borgfirðingum. Deir I „Sturlureykja
pingsókn11 segjast reiðubúnir til pess
„að voga lífi og blóði fyrir kónginn
og föðurlandið og verja sig og sína
til pess ydersta og ganga í móti óvin-
unum með peim verjum, sem hafa
kunna, sem ekki er annað (en) staurar
og slagbrandar11. Skrifa undir pað
9 manns. Síðan skrifa undir petta
og sampykkja 11 menn I Lundar
pingsókn og 22 á Akranesi. Dá
prjóta skyrslurnar.
Dótt ekki væri útbúnaðurinn
sem burðugastur, hefur pó eptir pess-
um skyrslum gegnt útboðinu nær
700 manns.
Dað eru likur til að Levetzow
hafi borizt nokkuð mikið á, enda gef-
ur Espólín pað I skyn. Um hann var
kveðin pessi baga, pejrar hann kom
til landsins, líklega 1785 með stipt-
amtmannsembættið.
Undir dunkar aldan ni jó,
f msir krunka hrafnar nóg,
koparhlunkur koin af sjó
kamarjunkur Levetzow.
Saga irá Wlimiiieg-.
HVERXIO TVEIR JIERKIR MENX f
SLJETTUBORGINNI KOMCST
TIL IIEILSU.
Annar pjáðist af meltingarleysi og
hinn af taugaveiklan. Saga pessi
er skráð af fregnrita blaðsins
Tribune.
Tekið eptir IVinnipeg Tribune.
Nú átímum eru menn mjög van-
trúaðir á krapt peirra meðala, sem
auglyst eru, cg opt heyrist sagt að
pað sje að eins einstaka sinnum að
heyrist getið um að pau komi að
haídi. Drátt fyrir petta vildi pað til
fyrir skömmu síðan,að fregnriti blaðs-
ins Tribune heyrði getið um, að einn
af íbúum Winnipeg bæjar hefði gert
tilraun með Dr. Williams’ Pink Pills,
af pessu leiddi að hann fór að grensl-
ast nákvæmar eptir afleiðingunum og
varð hann pess ví3, að nokkrir merkir
íbúar Winnipeg-bæjar hefðu í seinni
tíð brúkað petta meðal sjer til mikilla
bóta. Einn af pessum mönnum var
W. A. Cbarlesworth, hinn alpekkti
„contractor11, sem hefur síðan hann
settist að í Winnipeg átt mikinn pátt
í að reisa margar af byggingum peim,
sem nú skreyta pessa sijettuborg.
Dað er ekki nema eðlilegtpó að pað
sem jafn-vel pekktur maður, sem Mr.
Charlesworth, segir, veki eptirtekl,
enda var fregnritanuin falið á hendur
að komast nákvæmlega eptir öllu,
sem Mr. Charlosworth hefði að segja.
Fregnritinn hitti hann að máli á hinu
skrautlega heimili hans á William
Ave. fyrir fáum dögum, og bað hann
að segja sjer hvernig allt heíði geng-
ið til frá byrjun. Mr. Charlesworth
var í fyrstu ófús á að lúta gera sig að
umtalsefni, en Ijet pó tilleiðast að
segja sögu sína vegna hinna mörgu,
sem kynnu að hafa not af pví. Degar
Mr. Charlesworth fyrir hjer um bil 13
árum átti heima nálægt Cairo í Suður-
Illinois, veiktist hann af hitasótt, sem
dró úr honum prótt og dug og \eikl-
aði svo allan líkamann, að hann pjáð-
ist stöðugt í tíu ár af meltingarleysi.
Hann kom hingað norður í peim til-
gangi að lækna sig af pessari vesöld
en breytingin kom að litlu gagni. Að
vísu hefur hann aldrei verið eins
slæmur síðan hann kom hingað norð-
ur, en hann hefur saint orðið að hafa
góðar gætur á sjer og brúka heilmik-
ið af „quinine11 á hverju liausti til að
verjast hitasóttinni sem allt af vildi
ásækja hann. Dað bar og á gallsyki
í honum við og við sem var mjög til
prauta, og meltingarleysið var við-
varandi. Ilaustið 1891 afrjeð hann
að gera greinilega lækningatilraun á
sjer, svo hann fjekk sjer Dr. Wil-
liams Pink Pills sem hann hafði sjeð
auglystar í einhverju blaði. Hann
byrjaði að brúka pær í októbcrmán-
uði, og fyrsta mánuðinn fann hann á
sjer lítinn bata, en eptir pað var bat-
inn fljótur, og breytingin mikil.
Kuldana, veturinn 1891—92, sem
flestum munu minnisstæði, poldi
hann mjög vel vegna pess hve með-
alið hafði hyggt vel upp líkamann og
hreinsað blóðið. Meltingarleysið fór
rjenandi og hitasóttin hefur ekki gert
vart við sig síðan. Ilann hjelt áfram
með pillurnar pangað til um miðjan
janúar. Að lokum sagði Mr. Char-
lesworth: „Iteiddu pig ekki ein-
vörðungu á minn vitnisburð, en farðu
og findu Mr. Fairchild líka, hann lief-
ur brúkað pillurnar eins og jeg“.
Dað parf varla að taka pað fram,
að pessi Mr. Fairchild er B’rank B'air-
child,eigandi hinnar langstærstu land-
vjela og vagna-verzlunar í Vestur-
Canada. Mr. Fairchild er svo vel
pekktur af lesendum blaðsins Tnbune
að pað er ónauðsynlegt að lysa hon
um nánar fyrir almenningi. Fregn-
ritinn fór einnig tii hans og styrkti
hann sögusögn Mr. Charlesworth.
Fyrir nokkru síðan pjáðist Mr. Fair-
child af taugaveiklun, sem var afleið-
ing af ofpreytu. Hann pjáðist stöð-
ugt af verk í hnakkanum og bakinu.
Eptir að hann var búinn að vera á
sjúkrahúsi í Chicago, var honum ráð-
lagt að fá sjer meðöl. sem hreinsa og
bæta blóðið, og eitt af peim meðöl-
um sem tilnefnt var voru Pills. Hann
byrjaði með að brúka meðal í upp-
leystu ástandi, en par oð honuin pótti
ópægilegt að flytja pað með sjer, af-
rjeð hann að gera tilraun meðpillurn-
ar að ráði Mr. Charlesworth. Honum
heppnaðist tilraunin vel og hjelt á-
fram að brúka pær pangað cil hann
var kominn til heilsu. Hann mælir
sterklega með peim sem blóðhreins-
andi meðali.
Dr. Williams Pink Pills eru bún-
ar til af Dr. Williams Medical Co.,
Brcokville, Ont., og Schenectady, N.
Y., og eru seldar í öskjum, (aldrei í
tylfta-tali eða hundraðatali), fyrir 50c
askjan, eða 6 öskjur fyrir $2,50, og
má fá pær hjá öllum lyfsölum. eða
með póiti frá Dr. Williams Medical
Co.; frá hvorum staðnum sem menn
vilja heldur.
BRISTOL'S
PILLS
Cure Biliousness, Sick Head-
ache, Dyspepsia, Sluggish Liver
and all Stomach Troubles.
BRISTOL’S
PILLS
Are Purely Vegetable,
elegantly Sugar-Coated, and do
not gripe or sicken.
BRISTOL’S
PILLS
Act gently but promptly and
thoroughly. “The safest family
medicine.” All Druggists keep
BRISTOL’S
PILLS
DOYLE & C0.
Cox*. IVIeiíxx «Sc James
Bjóða sauðakjöt í súpur fyrir 4c.
pundið, hvað mikið eða lítið sem
tekið er, og 30 pund af súpu-nauta-
kjöti fyrir $1.00.
Komið til okkar.
Doyle & Co.
ISLENZKUR LÆKNIR
13x*. M. Halldórasoxx.
Park River,-N. Dak.
Northern
PACIFIC R. R.
Hitivinscela brant
—til—
St. Paul, Minneapolis
—OG —
<5Moago
Og til allra staða í Bandaríkjunum og
Canaila; einnig tii gulluám-
anua í Kovtnai Ujer-
aðinu.
Pullmarj Plaoe svefnvaguar og bord-
stofuvagnar
ineð luaðlessinni daglega til
Toronto, Montreal
Og til allra staða í austur Canada
yflr St. Paul og Chicago.
Tækifæri til að fara gegnum hin víðfrægu
St. Clair jarðgöng. Parangur tekur
fjeiagið íjábyrgð alla leið, og engin
tollskoðnn við landamærin,
SJOLEIDA FARBRJEF
Útveguð tíl og frá Stóra Bretlandi, Evrópu
Kína eg Japan með hinum allra
heztu flutningslínum,
Frekari uppl/singar viðvíkjandi farbrjef-
um og öðru fást hjá hverjum sem er
af agentum fjelagsins. eða
Chas. S. Fee,
Qen. Pass. & Ticket Agt., St. Paul
H. Swinford,
Gen. Agent, Winnipeg
H. J Belch Ticket Ag’t
486 Main St. - • IVinnipeg