Lögberg - 14.02.1895, Blaðsíða 5
LóGBERG, FIMMTUDAGINN 14. FEBRUAR 1895.
5
forstöðuraenn Lögbergs ,,[>jófa“ eða
öðrum saknæmum nöfnum og af [>etrri
einföldu ástæðu geta [>eir ekki hafið
ireiðyrðamál gegn blaðinu eða rit-
stjóra [>ess. t>að sem stendur í veg-
inum fyrirþví eru landslög og rjettar-
far, sem Hkr. virðist álíta að stjórnin
og hver annar geti brúkað eins og
honum sjfnist. Hinireinu, sem geta
hafið [>etta meiðyrðamál, eru fje-
hirðirinn í Siftonsveit og ráðherrarnir.
t>að er ekki óhugsandi að einhverjir
þessara manna verði við tilmælum
Hkr. jafnvel [>ó að erfitt sje að koma
ábyrgð fram á hendur blaðanna, eins
og vjer áður höfum bent á, vegna
J>ess að landslög veita [>eim svo mikla
vernd. En [>vt ódrengilegra er fyrir
blöðin að misbrúka þetta nærri tak-
markalausa frelsi, sem [>eim er veitt í
[>9ssu landi. En, hvað sem [>essu líð-
ur, [>á er Hkr. sjálfdæmd og fyrirfram
dæmd, eptir sömu reglunni og blaðið
hefur framfylgt gagnvart fjehirðinum
f Sifton og ráðherrunum, og sá, sem
ritað hefur meiðyrðin um pessa menn,
er eptir Hkr. eigin röksemdafærslu”,
„fangelsis-limur“, án pess búið sje að
rannsaka mál hans og dæma í pví, af
pví 301. og 302.gr. hegningarlagantoa
frá 1892 „úrskurða [>að greinilega“.
IÞessar greinar hljóða nefnilega svo:
„301. gr. Sjerliver sá hefur gert sig
sekan í lagabroti er kæra má fyrir, og
má dæma hann í tveggja ára fangelsi
eða sekta allt upp að fjögur hundruð
dollars, eða hvorutveggja, sem birtir
(á prenti eða á annan hátt) nokkur
heiðurskerðandi meiðyrði, vitandi að
þau eru ósönn“.
„302 gr. Sjerhver sá hefur gert sig
sekan í lagabroti er kæra má fyrir, og
má dæma hann I eins árs fangelsi eða
sekta allt upp að tvö hundruð dollars,
eða hvorutveggja, sem birtir nokkur
heiðurskerðandi meiðyrði“.
Þó nú ritsj. Hkr. sje pannig af
lögunum „greinilega úrskurðaður“
fangelsislimur, [>á er sannleikurinn
sá, að landsstjórnin eða rjettvísin
getur ekkert við hann gert pangað til
einhver þeirra, sem meiddur hefur
verið, klagar hann; alveg eins stend-
ur á með fjehirðinn i Sifton. Hkr.
liefur haldið pví fram, að allir glæpa-
menn, háir sem lágir, eigi að hnepp-
ast í fangelsi. Vjer erum blaðinu
samdóma um pað, og vonum að ritstj.
blaðsins verði eptir trú sinni.
Hkr. hefur optar en einu sinni
komið með pað, sem blaðið gefur í
skyn að sje hin sanna saga Sifton
sveitar málsins. Uví fer fjarri, að
Hkr. hafi sagt allan sannleikan.
Blaðið hefur bæði farið herfilega rangt
með og diegið undan, auðsjáanlega
með pví augnamiði að gera málið
sem svartast fyrir lesendum sínum og
leiða pá frá sannleikanum í stað pess
að leiða þá til hans. I>etta er óheið-
arlegt og vítavert, hvaða blafr sem
gerir það, en ekki sfzt*fyrir Hkr., sem
>ykist vera svo átakanlega vandað
blað, bæði til manns og handa, en
sem ymislegt sannar, að er bara
hræsnis dula.
Hin sanna saga Siftonsveitar
málsins er eins og fylgir:
Þingmaðurinn fyrir Landsdowne
kjördæmi hefur verið fjehirðir Sifton-
sveitar síðan um 1886. Bækur hans
og reikningar hefur verið yfirskoðað
, hverju ári, og reikningarnir stað-
festir sem rjettir. Samt sem áður
ljek grunur á því síðasta ár, að eitt-
hvað væri bogið við reikninga sveit-
arinnar, og bað því sveitarstjórnin
fylkisstjórnina að setja sjerstakan
yfirskoðunarmann, samkvæmt valdi,
sem stjórninni er veitt til slíks í
sveitalögum fylkisins. Stjórnin setti
Mr. Smart sem sjerstakan yfirskoð-
unarmann reikninganna upp á kostn-
aö sveitarinnar, því það er enginn
fastur sveitar-reikninga yfirskoðunar-
maður til, þó Hkr. gefi slíkt í skyn,
(og „Municipal Commissioner“ fær
engin laun fyrir þann starfa sinn, þó
Hkr. tali um hann sem hálaunaðan).
Mr. Smart yfirskoðaði svo reikning-
ana, og komst að þeirri niðurstöðu,
að fjehirðirinn skuldaði sveitinni
$1,422,29, en ekki yfir $6000, eins og
Hkr. hefur haldið fram. Skyrslu þá,
sem yfirskoðunarmaðurinn afhenti
fylkisstjórninni, sendi hún sveitar-
stjórninni í Sifton, og ljet hún (en
ekki fylkisstjórnin, eins og Hkr. seg-
ir) prenta 100 eintök af skýrslunni.
Sveitarstjórnin (sem er úr flokki apt-
urhaldsmanna) komst að þeirri niður-
stöðu, að fjehirðirinn sjálfur hefði
enga hugmynd haft um, að hann
skuldaði sveitinni þetta fje, og þess
vegna ekki vísvitandi dregið það
undir sig. Svo kom það og upp úr
kafinu, að skuldin var nokkuð minni;
það varð svo niðurstaðan, að sveitar-
stjórnin samdi um að taka $4,180.63
sem fullnaðarborgun af fjehirðinum.
t>að getur vel verið, að fjehirðirinn son
hafi gefi sveitarstjórninni ávísan upp
á tilvonandi þingmannskaup sitt;
þingmenn af báðum flokkum gefa
opt ávísanir upp á kaup sitt fyrir-
fram. En það er víst, að fylkisfje-
hirðirinn ábyrgist ekk'i nje borgar
þessar ávísanir fyrr enþingmenn hafa
unnið fyrir þingkaupi sínu. E>að sem
Hkr. hefur sagt um ávísan þá, sem
þingm. fyrir Landsdowne átti að hafa
gefið, er því bara bull, eins og því
nær allt, sem blaðið hefur þvætt um
þetta mál.
Gamla sveitarstjórnin 1 Sirton
gerði 22. des. ályktan um, að lög-
sækja ekki fjehirðinn, en 2. jan. gerði
hin nýkomna sveitarstjórn ályktan
um, að fá málið í hendur hjeraðsdóm-
aranum (county court judge). En svo
gerði sveitarstjórnin þá ályktan 8.
jan. að hætta við þetta. Brjef Mr.
sfnum annað eins og Ilkr. hefur boðið
sínutn. En Ilkr. trúir þvf máske, sem
einn sleikjudallur ritstjórans sagði
nylega í b'aðinu, að vandræðadella
hans sje „hárffn“ blaðamennsks.
Að endingu leyfum vjer oss að
benda Hkr. á, að ef blaðið vill fara f
þjófaleit-, |>á er líklegast, að árangur
verði af „erfiði“ þess, ef það leitar i
húsi fóstru sinnar, ajiturhaldsstjórnar-
innar í Ottawa.
! Ilelliwells (sem var oddviti gömlu
sveitarstjórnarinnar, en er nú fjehirð-
ir sveitarinnar) dags. 18. jan. og sem
birt var I „pólitisku biblíu“ lvringl-
unnar, „The Nor’-Westor“, 21. s. m.,
syuir þetta. Af þessu er auðsætt, að
sveitarstjórnin var ekki f neinum vafa
um, hver átti að taka upp málið og
hveinig átti að fara að því — en hún
hefur máske ekki lesið Hkr!! — Mr.
Helliwell er stækur apturhaldsmaður,
og sótti við síðustu kosningar á móti
fjehirðinum um þingmennskuna fyrir
Landsdowne, en varð undir. Ilann
er því eðlilega enginn vinur Green-
waystjórnarinnar nje þingmannsins;
en fer þó kuiteisum og vingjarnlegum
orðum um hann um leið og hann neit
ar því að hann nje sveitarstjórnin,
(sem hann segir að hafi verið af apt
urhaldsflokknuir ) er hann var oddviti
fyrir, liafi verið á nokkurn hátt að
hylma yfir með fjehirðinum, og að
Greenway stjórnin hafi ekkert hlut-
azt til f þá átt. Fleiri brjef úr Sif-
tonsveit hafa verið birt f „Nor’ West-
er“ um þetta mál, sem gefa f skyn,
að það sje öðrum mönnum að kenna,
sem fjehirðirinn trúði fyrir reiknings-
haldinu, að svona fór, og að fjehirðir-
inn sjálfur ekki hafi vitað, að hann
skuldaði þetta fje, fyrr en Smart gaf
sk^rslu sína, en um þetta getur ekki
Heimskringla. Þar sjer maður sann-
leiksást blaðsins! Maðurskyldi ætla,
að Mr. Helliwell sje kunnugra um
þetta mál en Hkr., og þó kallar hann
ekki fjehirðirinn ,,þjóf“, nje gefur
einu sinni í skyn, að nein óráðvendui
hafi átt sjer stað af hans hálfu. Mr.
Helliwell dróttar því að „Nor’Wester“
að blaðið hafi látið leiðast af pólitisk-
um hvötum f þessa máli, og segir f
því sambandi: „Guð hjálpi flokk
vorum (apturhaldsflokknum) ef þetta
er pólitík“. „Nor’ Wester“ fór að
liæla sjer, um leið og brjef Mr. Hel-
liwells birtist, fyrir að hafa varazt að
viðhafa nokkur hörð orð um Mr. Dick-
(fjehirðirinn og þingmanninn)
þegar blaðið sá, að það hefði verið að
fara með rugl,_ enda leyfa sjer engin
blöð, sem gefin eru út á ensku máli,
að berja fram blákalda 1/gi, þegar
þau fá uppl/singar sem s/na að þau
hafa farið villt. En Hkr. leyfir sjer
þetta gagnvart lcsendum sfnum, og
er það kallað „dishonest journalism“
(óráðvönd blaðamennska.)
Einmitt af því að Hkr. hefur
leyft sjer að fara svo miklu lengra í
þessu máli en „Nor’Wester“, neydd-
umst vjer til, sannlcikans vegna, að
fara út í þessa deilu við blaðið. t>að
er þó ekki aðgengilegt verk, að eiga
orðastað við blað, sem er eins alveg
skeytingarlaust um sannleikaog sann-
girni og það blað er. Mótstöðublöð
„Nor’WesterV' þurftu ekki að eyða
HúsíföS'n til sölu.
mörgum orðum um
blað þorði ekki að
málið, þvf það
bjóða lesendum
eolds,
PYNY - PECTORAL
brinprs quick relisf. Curoa all ir.»
fammation of the broncliial
tuiies, throat or chest. No un-
certainty. Relievee, eoothes,
heals promptly.
A Large Bottle for 25 Cents.
ORVIS i LAWHLNCE CO.s ITD.
PR0PRI8T0RS.
MONTREAL.
í hú <i Einars Hjörleifssonar á Ross
Ave. eru til sölu
ýmisleg liúsgögit
svo sem:
matreiðslustó, 2 ofuar, 3 rúmstæði,
rúmföt, 2 kommóður, 2 sófar, stólar
með /insu lagi, barnskerra, barns-
vagga, parlorborð, eldhúsborð, skrif-
borð, bóka-skáj>ur, gólftepp', glugga-
tjöld, bjrðbúnaður, stundaklukka og
/mislegt fleira.
Flestir munirnir eru n/legir og
verða seldir við mjög vægu verði.
r
5
ÍRarket Square ^ Wlnnipeg.
(Andspænis MarkaSnum).
Allar nýjustu endurbielur. Keyrsla ókeypis ti 1
og frá vagnst<>8vum. Aðbúnaöur hinn bezti.
John Baird,
Eigandi,
flier er mikil skriáa, Id vd
Fylgið hópunum, aem streyma til stóru búððrinnar okkar, og hagn/tið
ykkur kjörkaupin:
21 pd. Rasp. sykur.............$1.00
32 “ Haframjöl............... 1.00
40 4’ Maismjöl................ 1 00
4 “ 40c. Jr.j>aus Te........ 1.00
Gott Baking Powder lOc. baukurÍNn
Spear & Climax tóbak 40c. pd.
Corn Starcb að eins 5c. pakkinn
Soda Crackers kassinn
Rúsfnur 4c. pundið
Dust Te lOc. pundið.
50 stykki af Bro. Sápu fyrir $1.00
Evoporated epli......7c. punoið
“ apricots.. 8c.
“ Peaches.. 8c.
“ Sveskjur .5c.
u
Pees, Tometoes & Corn 9c. kannan
Allar okkar miklu vörur eru eþtir þessu.
Gleymið ekki að við erum ætíð á undan og að aðrir að eins fylgja á eptir.
KELLY MERGANTLE CO.
Stóbsalar og smásai.ah.
MiLTON,
N. DAKOTA
ASSESSMEflT SYSTEM. gUTUAL PRINCIPLE.
hefur á fyrrn helmingi yflrstandnndi árs tekið Iifsábyrg8 upp á nærri
ÁTTA MILLIÓNIR. Nærri NÍU
ÞRJÁTlU OO
MILLJONUM meira en á sama tímabili í fyrra.
Vidlagasjóðnr fjelagsins er nú meira en liálf fjárda luillióll dollarv.
Aldrei hefur (>að fjelag gert eins mikið og nú. Hagur bess aldrei staðið eins vel
Ekkcrt lífsábyrgðarfjelag er nú í eins miklu áliti. Ekkcrt slíkt fjelag hefur
komið sjer eins vel á meðal hinna skarpskygnustu íslcndinga. Yflr J>á iilld af
þeim hefur nú tekið ábyrgð í (>ví. Martíar J’iisnndir hefur j>nð nú allareiðu greitt
íslending lll, Allar rjettar dánarkröfur greiðir það fljótt og skilvfslega.
Upplýsingar um fetta fjelag geta menn fengið hjá
W. H. I’AII/SO.Y, Winnipeg, P. S BARIUL, Akra,
Gen. Agent Man. & N. W. T. Gen. Agent N. & 8. Dak. & Minn.
A. R. McNlCliOR,
McIntykk Bl’k, Winnipeo,
Gex. Masaukr fyrir Manitoba. N. W. Terr., B. C., &c.
I. KAPÍTULl.
Fjögur ár eru liðin síðan októberkveldið góða.
Jeg er nú átján ára. Jeg er einn orðinn eptir af
hinum gömlu lærisveinum Mr. Porters. Einhvcr ill-
úðlegur gæzlumaður hefur sótt þá alla, og farið með
þá, jeg veit ekki hvert. Aðrir hafa koraið f þeirra
stað, en jeg er enn eptir. Dað eru nokkur ár síðan
jeg fór að verða forvitinn um það, hvort jeg ætti
nokkra föður- eða móður-systur, nokkurn föður- eða
móður-bróður, eða nokkurn fjárhaldsmann; þvf að
allt til þess tíma, sem jeg er að rita um, hef jeg
aldrei sjeð nje heyrt neinn ættingja minn, og j«g
hef ekki minnstu hugmynd um frá hverjum eða
hvaðan það kemur, sem mjer er árlega lagt til að
lifa af. I>að er ekki lengur borið við að kenna injcr
neitt. Fyrir tveimur árum var hætt að láta mig vera
með drengjunum, og jeg hef fengið rúm f ofurlitlura
klefa. Líf mitt er hræðilega leiðinlegt. Jeg hef
mjög lftið meira frelsi nú en meðan jeg var barn.
Jeg er þunglyndur, dutlungagjarn, utan við
m'K °K trúrækinn. Jeg hef ekkcrt annað að lesa en
{ácinar hálfguðræknislcgar bækur. Uvað jog |>rái
654
kemur út úr kirkju fyrsta sunnudag f tnaí ásamt
konu sinni, konunni, sem mest sÓpar að í þeim
landshluta, og eitthvað fjórum börnum, dtengj-
Um og stúlkum, sem eru eins heilsuleg eins
og þau eru falleg. Dau gefa auga leiði einu, setn
er nærri kórdyrunura, og lialda svo heimleiðis eptir
lystigarðinam, sem farinn er að grænka þennan ynd-
islega vordag, þangað til þau nema staðar eitthvað
50 faðma eða meira frá dyrunum á Outram-höllinni,
írammi fyrir hliðinu að íbúðarhúsi, sem er eins og
bíkúpa í lögun, og búið til úr hálmi og stöfum. Hús
þetta er kallað ,,kraal“, og hefur Otur reist það al-
einn. Dvergurinn sjálfur situr fyrir framan þennan
kofa, er að baða sig þar í sólskininu og skera sóp-
sköpt með hnff út úr beinasta aspar-ungviðnum, er
liggur við hlið hans. Hann er kynlega búinn, sum-
jiart í Suðurálfu- og sumpart I Norðurálfu-fötum, en
aó öðru leyti hefur tfminn engar breytingar gert
á honum.
„Heill sje þjer, Baas“, segir hann, þegar Leon-
aid kemur til hans. „Er B&as Wallace kominn?“
„Nei, hann kemur, þegar við eigum að fara að
borða miðdegisverð, Mundu, að þú átt að kotna og
ganga um beina.“
„Jeg skal koma í tæka t'.ð, Baas, fremur
þennan dag en nokkurn annan“.
„Otur“, kallar lítil ungfrú, „þú átt ekki að búa
til sój>sköpt á sunnudögum; það er ósköp ljóti“.
Dvergurinu glottir í stað þoss að svara; svo
651
hana, þvf að hvaða kona skyldt geta st&ðið sig gcgn
látnuin kej>pinaut? Nú mi jeg til með að vcra f
þakklætis-skuld við hana fyrir örlæti hennar alla
mfna ævi. O! ef jeg hefði ekki misst gimstcinana,
ef jeg bara hefði ekki misst gimsteinana!“
Og vesalings Júannafleygði sjer á grúfu á rúm-
ið og fór að gráta beizklega, cn sagan greinir ekki
frá þvf, hvernig Leonard rjeð fram úrþessum óvæntu
en eðlilegu örðugleikum.
Ein vika var liðin, og Leonard var, með Júönnu
við hlið sjer, aj>tur staddur í stóra salnum f Outram,
þar sem þeir bræðurnir höfðu kveld eitt fyrir mörg-
um árum unnið eið sinn. AUt var eins og áður, þvl
að f þessum sal hafði engu verið breytt — Jatia hafði
sjeð ura það. Þar var biblfan, hlekkjuð við borðið,
sarna biblfan, sem þeir höfðu unnið eið sinn við.
Þarna voru myndirnar af forfeðrum hans og horfðu
stillilega niður til hans, eins og þeir ljetu sjer fátt
finnast um söguna af þrautum hans og hinum kyn-
lcga sigri hans yfir óhamingjunni „fyrir hjálp konu
ein.iar14. Þar var málaði glugginn með ættarmerkj-
unum og metnaðarlegu einkennisorðin: ,Fyrir hjart-
að, heimilið og heiðurinn4 og ,Per ardua ad astra4.
Hann hafði unnið hjartað og heimilið, og hanu hafði
varðveitt heiður sinn og haldið eið sinn. Hann hafði
staðizt þrautir og hættur og nú hafði hann öðlazt
kórónu stjarnanna.
Og var Leonard þá með öllu ánægður, þar sem
bauu stóð og hurfði á þoasa bluti, scut bauu Ij&QUAð*