Lögberg - 14.02.1895, Blaðsíða 6

í;
LÖGBERG FIMMTlJDAGIN> 14. FEBRUATl 1895.
Yflrlýsingr.
Sö'iutn þfss að mjer er kunnugt
um, ið f>að Lefur af vissutn itiönnum
verið borið út lijer utn patta bjggð-
arlag, og að líkiudum víðar, að jeg
við síðdfctliðnar sveitarráðs kosningar
hafi pegið borgun (mútu) af Mr. Jóni
Pjetursyni í f>ví skyni að greiða Mr.
J. Magnússyni atkvæði mitt, og J>ar
sem jeg hef af vissum manni — sem
jeg af hlífð ekki vil í jjettasinn nafn-
greina í opinberu blaði — verið
þýfgaðitr um að slíkt hafi átt sjer
stað, og f>að harðlega borið upp & mig,
og enn fremur f>ar sem margt virðist
benda til j>ess að mútu-glósa sú sem
Orðabelgur Hkr., sem út kom 19. J>.
m., er blásinn upp með, ásamt öðru
fleiru góðgæti, eigi að stefna í sömu
átt, og sje til orðinn i pessari sömu
verksmiðju — og par sem öllu pessu
skrafi er auðsjáaulega fleygt út í
peim tilgangi að sverta rnig og Mr.
Jón Pjetursson — pá finn jeg mig
knúðan til að lysa pví opinberlega
yfir, að allt pettaskraf um að jeg hafi
pegið, eða að mjer hafi verið boðið,
nokkuð sem borgun (eða mútu) af Mr.
Jóni Pjeturssyni eða nokkrum öðrum
manni, I pvi skyni að jeg greiddi at-
kvæði með Mr. Jóh. Magnússyni við
siðusiu sveitarráðskosningar, er fram
fóru 18. des. f. á., er tilhœfulaus
ly/i. Jeg greiddi atkvæði mit.t með
Mr. Jóh. Magnússyni af peirri einu
ástæðu, að pað var sannfæring mín,
að liann væri betur hæfur maður til
od Ivitastöðunnar en mótsækjandi
hans, Mr. St. Sigurðson.
Geysir, 80. janúar 1895.
Albert Jóhannesson.
f sambandi við pessa ofanrituðu
yfirlysingu mína get jeg ekki stillt
mig um — máiefniuu til skýringar —
að geta pess að árið 1898 greiddi jeg
atavæði með Mr. St. Sigurðsyni. Og
hreinskilnislega s?.gt, gerði jeg J>að
að nokkru leyti fyrir áeggjun ann-
ara, og að nokkru leyti fyrir van-
pekkingu sjálfs mfns, pvf ef satt er
sagt, pá hafði jeg á peirri tíð ekki
neinn lagalegan atkvæðisrjett, par
sem jeg var ekki búinn að afleggja
hinn vanalega pegnskyldu eið. En
ef til hefði komið, að mjer hefði orðið
mótmælt, var jeg fastlega eggjaður á !
af vissum manni, að rjettlæta pessa j
a Iferð með eiði, vitandi pað vel, að |
st eiður hefði getað áunnið mjerj
fangelsis-vist um lengti eða skemmri,
tfma. Og nú kveldinu fyrir sveitar j
riðskosningarnar sfðustu 1894, varj
jsglika beðinn að greiða atkvæði|
m jð Mr. St. S. og boðin óákveðin
n I
b >rgun par til af ónefndum manni, er
kvaðst reka pað erindi í umboði Mr.
St. S.
Dað að jeg tók ekki agnið, hefur
vildarmönnum St. S. gramizt, og hafa
J>ví í reiði sinni tekið j>að fyrir að út-
j breiða pessar lygasögur um að jeg
j hafi pegið borgun fyrir atkvæði mitt
frá hinni hliðinni, og verður J>á tnálið
! ckki eins óskil janlegt.
Skyldi ekki „kosningabitlings“-
liöfundinum, sem hefur gerzt ,,pirill“
orðabelg Hkr. 19. p. tn., pykja við
^eigaað spyrja sjátfan sig að, hvort
að önnur eins aðferð við kosningar,
.oíipettasein hjer er skyrt frá, gæti
ekki verið fullkomlega varasöm?
Geysir P. O., 30. jan. 1895.
Albert Jóhannesson.
Rjettið hjálparhönd.
Dað mun öllurn íslendingum
lijer i grendinni kunnugt, fyrir hvað
hörmulegu slysi Mr. Jón Gunnarsson,
Glenboro P. O., varð síðastliðið sum-
ar, er hann slasaðist svo stórkostlega,
að hann síðan má heita örkumsla-
maður, og getur ekki fengið pess
bætur, að pví er Iæknar segja, nema
fyrir dýra handlækning; en hana er
hann alls ekki fær um að kaupa, eink-
um par hann hefur varið allmiklu fje
til læknishjálpar, nema honum komi
einhvers staðar hjálp frá.
Oss, sem leikið höfum sjónleik-
ina „Misskilning-‘ og „Sambiðlana“
hjer fyrir skömmu, hofur pví kotnið
samart um, að sj?na nefnda leiki á n/
hjer í Glenbero miöciLudaginn 20.
f>. m. kl. 7-J- síðdegis, í pví augna-
! miði, að allt pað, er inn kemur, að frá
^dregnum beinum kostnaði, gangi til
| læknisbjálpar Mr. Jóni Gunnarssyni,
i og leyfum vjer oss pví hjer með, að
skora vinsamíega á alla J>á landa vora,
er föng hafa á, að sækja leiki pessa
sem fjölmennast, pví peir munu við-
urkenna, að hjer sje um nauðsynja-
mál að ræða, sem sje: að reyna að
hlaupa undir bagga með dugandi fjöl-
skyldumanni, er orðið hefur fyrir
dætnafáum ókjörum. — Inngangur,
eius og síðast: fyrir fullorðna 25 cts;
börn frá 0 árum 15 ets.
Glenboro, 0. febr. 1895.
í umboði leikendanna.
S. Thorarensen.
Eit.s oot áskorun sú er stendur
hjer að ofan ber með sjer, hefur leik-
flokkur sá er Mr. Thorarensen ritar
fyrir leikið sjónleiki pessa fyrir
skömmu í Glenboro. Frá gáfuðum
og áreiðanlegum manni J>aðan höfum
vjer haft pær spurnir af frammistöðu
leikendanna, að hún hafi verið íslend-
ingum til sóma enda I/kur og Glen-
boro-blað lofsorði á hana. Og parsem
par við bætist, að aegnamiðið með að
s/na leiki pessa af n/ju vitanlega er
hið lofsverðasta, leyfum vjer oss að
mæla hið bezta með fyrirtækinu.
Hvciruig' kvef verðiivr læknað.
Einn af hinum óviðfeldnustu
kvillum, sem ásækja Canadamenn um
kuldatíinann, er kvef f höfðinu. Dað
er óviðfeldið af pví pað orsakar höfuð-
verk hleypir bólgu í aasirnar og or-
sakar /nts önnur ópægindi, og hættu-
legt er pað, ef ekki er leitað lækn-
inga við, pví að úr pví getur orðið
nefreDsli, með hinum ógeðfeldu hrækj-
um, andf/iu, lyktarleysi og jafnvel
smekkleysi, sem af pví getur leitt, og
í mörgum tilfellum verður úr pví tær-
ing. Nasal Balm er hið eina meðal,
sem á augabragði linar höfuðkvef og
á stuttum tíma læknar pað algerlega
og ef Nasal Balm er dyggilega brúk-
að læknar hann einnig hið versta
nefrensli. Capt. I). II. Lyon forseti
C. P. R. Car Ferryfjelagsins í Pres-
cott, Ont., segir: „Jeg brúkaði Nas-
al Balm við langvarandi höfuðkvefi
og eptir að hafa brúkað pað aðeins
tvisvar í 24 klukkutíma er jeg orðinn
albata. Jeg vildi ekki selja glasið
mitt fyrir $100, ef jeg gæti ekki náð
mjer í annað“. Nasal Balm fæst hjá
öllum lyfsölum, og með pósti fyrir 50
cts. glasið, frá G. T. Pulford & Co.
Brockville, Ont.
Ult'1
(HlipJáfi'
3$«
CHAf|NÖ
fgupTiOHS
ec.
SKIN
SorrAxs
WHiTC
í RAKARABÚÐ
. A. Nicastros
áið pið ykkur betur rakaða fyrir lOc.
en annarsstaðar í bænum. Hárskurður
25c. fyrir fullorðna, 15c. fyrir ung
linga. Tóbak og vindlar til sölu.
337 itlnin St reet,
nsestu dyr við O’Connors Hotel.
Jeg hef $10,000, sem jeg get lán-
að með mjög r/milegum kjörum gegn
góðu fasteigna veði. Einnig hef jeg
ús og hæjarlóðir til sölu með góðum
kjörum.
H. Lindai..
366 Main Str.
Arinbjorn S. Bardal
Selur líkkistur og annast um út-
farir. Allur útbúnaður sá bezti.
Opið dag og nótt.
629 ElQin /\ve.
OVIDJAFNAN-
LEGT
TÆKIFÆRI,
*
— Til |æss að fá —
GOTT BLAÐ OC. GÓÐAR
SÖGUBÆKUR FV'RIR
LÍTIÐ VICRÐ,
*
Nýir kaupendur aS
8. ÁRGAXGI
LO&BEROrS
fá í kaupbæti sögurnar:
„I ÖRVÆNTING",
252 bls., 25c. virði.
„QUARITCII OFURSTI,
562 bls., 5Dc. virði
„pOKULÝÐURINN",
(þegar hún verður full-
prentuð) um 700 bls ,
að minnsta kosti 65c.
virði —
ALLT pETTA fyrir eina
Sa.oo,
ef borgunin fylgir pöntuninni.
*
Til dætnis urn að sögurnar eru
eigi metnar of hátt, skal
geta |>ess, að „pokulýður-
inn“ hefur nýlega veriögef-
inn útá ensku,og eralmennt
seldur á $1.25.Og þegar |>ess
cr gætt, hversu rnikið |>að
kostar að |>ýða aðra eins
bók — 700 bls. — vonunt
vjer að menn átti sig á j>ví,
hversu mikið það er, sem
vjer bjóðum hjer fyrir $2.
*
pcir, sem borga þennan
yfirstandandi áttunda árgang
LÖGBERGS
fyrir þann
15. fcbrúar
næstkomandi, fá í kaupbæti
hvora söguna sem þeir kjósa
heldur, .Quaritch ofursti" eða
,,pol:ulýðurinu“. Einnig fá
allir gamlir kaupendur blaðs-
ins sem þegar hafa borgað
þennan árgang blaðsins aðra-
hvera söguna ef, þeir æskja
þ?
Iilttlicrg I*r. fí l’nbl. Co.
MANITOBA
SKATING
* RINK
A hornintt á McWilliam og Isabel Strætuin
It.VN'I> SPIL.Vlt ; ♦ ♦
Dkiðjudögum, Fimmtudögum
Laugakdögum.
Optnn frá kl. 2.30 til 5 c. m.
og 7.30 til 10 á kveldin.
CAPTAIN BERGMAN Ko.n,r.
MANITOBA.
fjekk Fykstu Verðlaun (gullmeda-
líu) fyrir liveiti á malarasýnirigunni,
setn haldin var í Lundúnaborg 1892
og var hveiti úr öllum heiminum s/nt
par, En Manitoba er ekki að eins
hið bezta hveitiland í h>imi, heldur er
par einnig pað bezta kvikfjáriæktar-
land, setn auðið er að fá.
Manitoka er hið hentugasta
svæði fyrir útflytjendur að setjast að
í, pví bæði er par enn mikið afótekn-
um lönduni, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, par sem gott
fyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoba eru hin miklu og
fiskisælu veiðivötn, sem aldrei bregð-
ast.
í Manitoba eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir.
í Manitoba eru ágætir frískólar
bvervetna fyrir æskul/ðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Brandon
og Selkirk og fleiri bæjum munu
vera samtals um 4000 íslendingar.
— í n/lendunum: Argyle, Pipestone,
N/ja íslandi, Álptavatns, Shoal Lake,
Narrows og vesturströnd Manitoba
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendingar. í öðrum stöðum í fylk-
inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar.
í Manitoba eiga pví heima um 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrast
pess að vera pangað komnir. í Manl-
toba er rúm Tyrir mörgum sinnum
annað eins. Auk pess eru í Norð-
vestur Tetritoriunum og British Co-
lumbia að minnsta kosti um 1400 ís-
lendingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu-
búinn að leiðbeina ísl. innflytjendum.
Skrifið eptir n/justu uppl/sing-
um, bókum, kortum, (allt ókeypis) til
Hon. thos. GREENWAY.
Minister *f Agriculture & Immigration,
WlNNIPKG, MaNITOBA.
652
ist svo vel við? Vera má, að hann liafi ekki verið
pað með öllu, pví að parna hinum meginn í kirkju-
garðinum var gröf, og inni i kirkjunni var mintiis-
mark úr hvítum marmara, aðdáanlega líkt kocu,
sem hafði elskað hann, pó að tíminn og raunirnar
hefðu breytt andlitinu undarlega. Sjálfum hafði
honum líka mistekizt: hann hafði að sönnu haldið eið
sinn og barizt pangað til takmarkinu var náð, en pað
var ekki ltann sjálfur, sem hafði unnið sigurinn.
Allt, sem hann átti nú, hafði áður verið eign Gyð-
ings eins, meðbiðils hans. sem hafði orðið hlutskarp-
ari og fráleitt hafði dreymt um, livar forlögin
niundu láta eignir hans lenda.
Og var Júanna ánægð? Biturleikinn 1 hinni
fyrstu geðshræring hennar var horfinti, og hún vissi
vel, að I.eonard elskaði hana einlæglega. En hart
var pað, að hún sem tekið hafði pátt í prautunum
skyldi vera svipt laununum — að annari konu, sem
að minnsta kosti hafði reynzt veik fyrir, ef hún hafði
ekki biátt áfram verið ótrú, skyldi auðnast að gefa
manni hennar pað sem hún hafði sjálf lagt svo hart á
sig að vinna — pað sem hún hafði unnið — og tap-
að. Og enn harðara var pað, að hjer á J>essu forna
höfðingjasetri, sem paðan af átti að verða heimili
hennar, skyldi hún dag og nótt mega til með að
verða vör við návist konu einnar, yndislegrar konu
og fölrar, er aptraði henni frá að ná pví sem hún
práði mest af öllum hlutum — ást ntannsins hennar
algerðri og óskiptri. Pað er enginn vafi á pví, að
653
húu gerði of inikið úr pessu; karlmenn eyða ekki
öUu sínu lífi í hugs/ki út af endurminningum um
fyrstu konurnar, sem peir hafa elskað — ef peir
gerðu pað, væri pessi veröld heldur pungbúin. En
í henuar augum var petta verulegt mótlæti, og um
mörg ár fannst henni pað. Og sje eitthvað sannleiki
í hjörtum manna, pá gerir lítið til pó að skynsemin
segi, að pag sje vitleysa.
í stuttu máli, pegar pau Leonard og Júanna
voru nú farin að njóta velgéngni sinnar í fullum
niæli, fóru pau að kynnast pví, að hamingjan gefur
aldrei gjafir sínum með báðum höndum, eins og
Frakkar komast að orði, heldur pykir henni gainan
að taka pað með annari hendinni, sem hún gefur
með hinni. Fáum fellur alger eymd í skaut; engum
alger gæfa. Heppni peirra liafði á margan hátt ver-
ið svo afarmikil, að pað hefði verið ónáttúrlegt, og
hefði vel mátt vekja ótta um framtíðina, ef pessir
örðugleikar hefðu ekki dregið úr henni, örðugleik-
ar, sem pau hafa að líkindum lært að gleyma, pegar
árin færðust yfir pau og færðu peim n/jar raunir og
aukna blessun.
Yera má, að með pví aðgægjast allra snöggvast
inn í framtíðina fáum vjer betri og sannari hug-
mynd um pað sem eptir er af sögu Leonards og Jú-
önnu Outram, heldur en með pví að lesa um
marga, einstaka atburði.
Tíu ár eða um pað bil ern liðin, og Sir Leonard,
sem nú er J>ingmaður og konungsfulltrúi í s/slu sinni,
innilega eitt eintak af Shakespeare, en nijer hefur
aldrei verið gefinn einn einasti skildingur til að nota
mjertil gamans; og svo mundi ekki mega minnast á
pað við sjera Porter, að koma með aðra eins bók
inn í hans hús. Hver einasta mynd frá peim eina
atburði, er rofið hefur tilbreytingarleysið í tilveru
minni, er óafmáanleg í huga mínum; og jeg get
aldrei skilið í huganum leyndardómsfulla barnið,
sem jeg hitti við gamla Norðmanna-hliðið, frá Júlíu
í leiknum. Hvað pað er kynleg endurmenning, sem
hún hefur skilið eptir í heila mínum; hún er allt af
hjá mjer í draumum mínum! Skyldi jeg nokkurn
tíma fá að sjá hana aptur? Jeg er allt af að spyrja
sjálfan mig að pví. Já; mjer finnst jeg vera viss
um pað. Jeg finn, að hún er einhvern veginn ofin
inn í forlög mín.
Josiah Oook sáum við aldrei aptur, en jeg
heyrði, að hann hefði farið burt með leikflokknum,
sem fór úr bænum skömmu eptir að ævint/ri pað
gerðist, sem fyrir mjer vakir. Auðvitað ákvað sjera
Obadia Porter hans eilífðar forlög með pvl að dæma
hann í díkið botnlausa, og hann tók ekkert til greina,
hvað neinn æðri dómstóll en lians eigin kynni að
hafa um {>að að segja.
Fáein orð ætla jeg að segja um tvær nianneskj-
uj, sem mjög mikla p/ðing hafa fyrir líf mitt par 4
eptir, og svo ætla jeg að halda áfram sögu minni.
Önnur peirra var mjög Htilsigld persóna__________
ckki ncma vinnukona. Á. æskuárum mínum var