Lögberg - 14.01.1897, Blaðsíða 6

6
LftOBFTBO FIMMTtJDAGnW 14 JANÚAR 18ftY.
Ymislegt.
HÝJAB FOBNLEIPA FBJETTIB.
Mr Nnwbnrry skýrir frá f>ví. hve
mikla fyrirhttfn þ»ð koati fornfræð-
iriga að komast fram ú•• hinu bðtíjrna
steinletri, Ojr í hlaðmu „Aeademy,‘
skyrir hrnn frá f>vf, að fjej/ar hann
vav að t»ka eptiri^ af letri fivf, er
atrtð A hinum uiikla lej/atað Rekhmara,
„l'ati h»nn I sex m&nuði starf.ð hlð
harða.-ta, stand-ndi 1 siyum oi; notað
kert»ljós.‘- Champollion, Roseline,
M'ilkinaon, Lepsius, tíbersog Bruysch
Pasha hafa rani sakað yrafreitinn í
Theba, en allur sá undra fróðleikur,
s» ui p»r er í jðrðu j/rafinn, er ekki
haif tæmdurenn. Mr. Newberry hef-
ur l»gt tnikla aíúð á, að raunsaka
f/r»fir vissra rnannu, og á rnört;um
peirra er letur ojr niyndir, sem h»fa
uijöjr rmkla pyðiny Að komast f
jjratir pessa.r var rnjög ertitt, pvf í
peini búa hinir svonefndu „fellahiiis-‘.
í ein ii j;rðtium faimst skyrsla eptir
verkfræðirij/ erstarfaði fyrir Hatsheps
ut diottniujru, eo htfði hann sjeð um
smiðma á hiiiuni tveimur miklu „obel-
isku‘ í Koiuak.
*
N/ mannfræðilej/ iippgötvan hef-
ur verið j/erð p«j"tr mflur frá Waynes
bui j/ f suðvestur borniuu á Pcruisyl
vania. Ma*ur nokkur var að plæj/ja.
Ou varð fyi honum fjöldi Steina, en
pe.iii n kvæmar var að f/'-ett, rey d st
petti að vera d-tuðra u anna yratir,
öld int;is rtlfkar öllu «r ftður hefur
fu dis pess kynst 20 bvelfingar fui d-
urt, 27 þumlungar á lentrd bver hv<-lf
ing, 17 p .mlunj/ar á br< idd oj/ 12
j>M;nurig»r 4 dypt, (hæð) ou yfir sjer
h'erri peirra 1» steinn. 42 punilú' y»r
á lenyrl, 3 puuilunyar á pykkt 02 28
ptiltiiu ya breiður til liöfða, prjátfu
p',H7ilunyar, p r sem hann er f.ieið st
ur oy 24 pumluns/ar parsem htrm t r
n.ji'stur. S'ein 1 tnr von 6 pumlunj/a
f _,ö ðu niður. í hverri hveifi .y vHr
m lins-heinayrii d,ei var pa.ni iy krep|il
°y f’.í^l'P'1^ 8,1 B,'i B^ hfit* purft1 ekki
itit-iia t-n 18 pumlunya rúrn oy torn
hö aðiti öll i óeðlileynm >te llUj/iim.
oy sneru öll mót suðii U1 d r hverri
ha' skúpu var skelp-dd , löyð eíns oy
kodd'; oy f möryuai af gröfunum
voru beinayritidur af fiiylum. Giaf-
irnar láyu 1 hriny (myi duðu hriny) er
var hjer um bii 400 fet að pvermáli.
Margar bein-kúlur fundust í gröfui •
um, en að eins einn hlutur úr málmi,
og var pað hálftungl úr kopar.
*
Blaðið „L’lndustrie Electrique“
sk/rir frá eptirfylyjandi einföldu að-
ferð til pess að breyta mælinum
„F»hrenheit‘* f ,,centigrade“ mæli:
Aðferðin er pessi: Dr»y 32 gráður
frá og deil svo með 2; 1 egg svo við
pað, sem 1 kvótan kemur, einn tíunda
af honum, oy, vilji menn vera enn ná-
kvæmari, pá legy einn hundraðasta
enn við. Til dæmia: ef menn vilja
finna pá ,,centigrade“-tölu, er svari
til 72 graða á Fahreuheit, pá drag töl-
urna 32 frá 72 og deil svo afyangin
um (40) með 2, pá kemurí kvótan 20;
legg einn tiunda við pá tölu (20) er
verður 22, og vil ji menu vera enn ná-
kvæmari, pá bæt einu hundraðasta
við, O; kemnr pá út 22. 2 Aðferðin
er ekki eins auðveld, ef hana skal nota
til að finna út hið gagnstæða, en er pó
all eptirtektarverð.
*
HÖGGOBMAENIB í JAVA.
Fregn/iti blaðsins „The Illustrat
ed Family N'-wsp»per“ sk/nr frá pvf,
sem hjer fylgir á eptir, viðvíkjaudi
eitruðum höygorrnum á eyjunni Java:
Imho sykur-bú örðin f Java er
yfir 12 000 ekrur, og er einn priðji
partur af pví svæði pakinn sykur-viði.
t>»ssi sykur skógur er einn af hinum
pjettustu skógum 4 Java, eins pjettur
eins og Veggur, og ófær umferðar
jafnvel fyrir/ms villid/^en höggorm
ar prffast p»r vel, og par eru ekki
færri en 10 mismunandi tegundir
höggorma, sem allar eru ban-eitrað»r.
Átta vinnumenn, er unnið bafa par,
hafa diið par af hðygormabiti á fjrtr-
um máuuðuin. JHinn svo-uefodi krðj"-
höggorrnur er voðalegastur allra högg-
orma tegund- par, sakir pess, að hann
víkur ekki úr vegi manna, og sje
sti /ið ofan 4. hann með berum fótum,
hítur hann til bana. 12 mflur paðan
eru rú tirnar af burginni Ch'iru, með
‘,öda hálfhruninna stein-mustera,
s-m hafa verið úr meistaralega út-
Jiggnum steini ge ð. Norðan við
þessar byggingar eru langir b >ga
g.ng»r, og pangað fl/ja vilhid/r und
an hiiium ópoíandi hita. 61 f'k p-ss
mn jönuum ert) smá he bergí. svo
h'iridrnðuin skiptir, öll gluggalaus
í pess m h.’bergjum felast fl.'iri
höggi rrn r en á uokkrnm öðruru
s'að á evjunni
C> ð er ekki undravert, pótt aust-
urlat d -pjóðir álíti E 'glendinga
vitlansa menn, par sem peir
fremj» svo marga fffldirf'ku, er að
eins virðist hafa pann tilgang að setja
iff sitt I háska. Fyrir tveim árum
s ðan var enskur sjóliðsforingi í kynri-
is^erð hjá stórhónda einum par á eyj
unni, og aðal flónska hans lá f pví,
að safna skriðd/rum á Java. Hmn
eini förunautur hans var enskurskips
drengur, um 16 ára gamall, og peir
tveir sveimuðu fylgdarmannslaust um
skógana, prátt. fyrir marg-ítrekaðar
aðvaranir að gera pað ekki. í rúst-
unum af Choru fjekk sjóliðsfoiinginn
mikla uppskeru af erfiði sfnu, og drBp
par ljóm»rdi fallegar, svartan jagúar
(tigrisd/'), en æfintýri eitt. er hann
komst f við höggorm, endaði veiðiför
hans. Einn dag var hann og piltur
+ ■
\Cramps\
\ Colic, \
\ Colds, \
Croupt
Co:i£hst\
Tooth- l Æ
nche, \ 4ÍL.
DIAKRIUEA, DYSENTEKY, A ►
andall BOWfíL, COMVI.AINTS. *; •*
A Sure, Sale, Qulcl: I uro íor thcso 4 £
troubics Is
inn studdir uridir einum af hinum höggormar. Menn liafa lagt út í leið
löngu bogagöngum í stóra musterinii, angur til að reyna að ná eiuhverju af
og pegar sjóliðsforinginn leit paðan peim, en loptslagið er svo banvænt
inn í inngangiun til eins af hinum par inn á eynni að peir, sem petta
dimrnu herbergjum, sá hann eitthvað hafa reynt, hafa orðið frá að hverfa.
gult í innra horninu í pví. Hann fór í safninu f Batavia 'er húð af högg-
strax inn hugsunarlaust og rak göngu- ormi, spm h'/tur að hafa verið 50 fet
staf sinn í hina gulu hrúgu. Óðara en 4 lengd pegar hann var 4 lífi. Slíkar
hann snerti hrúguna hvæsti svo voða- skepnur mundu kreista lífið úr rnanni
lega í henni, að pað var eins og eins ljettilega og úr hjera.“—Scienti-
veggirnir skilfu, og á sama augna fic American.
bliki stökk ákaflega stór Dari—högg- ________________________
ormur á hann, eins skjótt og tfgrisd/r
stikki. Höggormar pessir eru hiu
áleitnasta og liættulegasta tegund af
böggormum peim, er drepa á paun
hátt að vefja sig utan um menn og
skepnur og kreista sundur. Ormur-
inn muldi öxl foringjans með tönnum
sínum, og á augabragði var hann bú-
inn að snúa sig utan um líkama
mannsins, sem fannst að hann ætia að
kremjast sundur, eins og stálreipi
væri reirt utan um hann.
En harðfeegi piltsins frelsaði líf
herra hans. Haun hafði stóran, beitt-
an hnff, er hann notaði til að ryðja
peim veg um skógana, og hió hann
orminn t'ö mikil högg ineð únffnum
rjntt aptan við hausinn, á hinn veik-
asta blett á skrokk ormsins, af pvf
hann er par mjóstur, og fór hrygg-
urinn par s’indur. Tök ormsins lin-
uðust, eu hann sló svo hart um sig
með sporðinum, að haan fócbraut
piltinn Hað liðu tvær klukkustund-
ir áður en menn fundu pá fjelaga, og
síðau voru peir fl ittir heim í kerru.
vinstri öxi sjóiiðsforingjans var «vo skrautmunum,
sundur uiulin, að ekki var hægt að I
setji beinið saman aptur, og hand- ClcfSVOrU,
3?
(perbv rura'.) J
Vsed Internally and Estcrnally. 4Í 4.
Two SizeR, C.Cc. and ROc. liottlcs. ‘■i’f.
Vjer erum
Nu fiunir
að fá hið bezta
upplag
lag af
legguriun varð afllaus ætið eptir,
£>eir komu satrit báðir til, eptir all-
lai-gi legu í hitasótt. Jeg sá högg-
orminn, og var hnin hrær'ilegur,sv»rt-
ur og gulur að lit og 15 fet á lengd.
Slfkur orm ir mur di merja h st til
d»uðs einsog ekkert væri.
Einn S'nni var jeg úti að skjóta,
nálægt Wasl-ánei. nokkuð langt inn
á eynei, og var að athuga nokkur
villisvfn. sem komu að ánni til að fá
sjer að d'ekka. Allt í einu sá jeg
böggorms haus lypta sjer upp úrgras-
iriu og heyrði eitt svfnið reka upp
skræk. , Python“-höggormur hafði
gripið eitt fullorðna svínið, sem var
ful- 3 fet á hæð á herðakamh, og vaf
ið sig tvöfaldan utanum pað. Svínið
virti't lengjast mjög undir binum
voðalega pr/stingi lykkja ormsins, og
pegar ormurinn vafðist utan af pví
var ekki annað að sjá, en langa ket-
flyxu, og ekkert nema hausinn s/udi,
að petta hefði verið svín. Jeg skaut
SÍðan ormipn, sem var að eins 12 fet
á lengd og liðugir 7 pnml. að gegn-
ummáli, og pó hafði hann mölbrotið
beinin f svfninn eins og pau hefðu
verið brunnið kol. t>að er enginn
vafi á, að f flóunutn inn á eynni felast
margir ákaflega stórir „anaconda“-
Leirtaui,
Rrúðum og öðru barnngnlli,
se,ni bægt er að firina vestan
Stórvatuanna. Og vjer ætl
um að sel ja pað með svo lágu
verði að ailir geti keypt.
Vjer höfum eiunig fylt
búð vora með inatvöru (groce
ries) fyrir jólin. Og fatameg-
in f búðinni höfum vjer margt
falleg tfyrir ykkur til að gleðja
vini ykkar með.
Ó-ikandi ykkur gleðilegra jóla
og ánægjulegs D/árs, eru
vjer
Ykkar einlægir
SELKIBK
TRADINII CB’T.
BORGAR SIG BEZT
að kaupa skó, sem eru að öllu leyt
vandaðir, og sem fara vel á fæti
Látið mig búa t.il handa yður skó
sem endast í fleiri ár. Allar aðgerð-
ir á skótaui með mjög vægu verðí.
Stefán Stefánsson,
6i!5 Main Stkket. Winntpeo
M. C. CLARK
TANN LÆKNIR,
er fluttur á hornið á
MAIN ST- 02 BANATYNE AVE-
Globe Hote!,
146 Pbincess St. Winnipeg
Gistihús (>etta er útbúið með öllum nýjast
útbúnaði. Ágætt fæði, frí baðherbergi og
vínföng og vindlar af beztu tegund. Lýs
upp með gas ljósum og rafmagns-klukk-
ur í ölium herbergjum.
Herbergi og fæði $1,00 á dag. Einstaka
máltíðir eða herbergi yflr nóttina 25 cts
T. DADE,
Kigandi.
Nopthem Pacifie By.
TXJVLE G^X?,ID_
Taking effect on Monday, Augnst 24, 1896.
Kead Up. MAIN LINE. Kead Down
iNorin Bournl. öouth Bound
s s U; S >. ? ó « \ z 0 — 0 p * 0 a- K s J M * (A U Q STATION8. -í ! 1 ~ 4J H * M M Q 'f JL 2 ÍH £ Ó -5 Um £, Q
8 lop 5.50» 3-3oa 2 soa 8 35p 1 i.4ua 3 55 p i.2op 12.20p 12. lOp S-4Sa 5 oöa 7-3°P 8. ,Op 8 Oop I0.3op . .Winnipeg.. . ... Morris .... . . Emerson . .. .... l’embina.. .. . . Grand Forks. Winnipeg funct’n .... Duluth .... .. Minneapolis... .... St, Paul.... .... Chicago.... 1.00» 2.30 3.25 3-4'P 7-"5 10.451 8.00 a 6.40 a 7.15 a 9-35 P 6.4 ’p 9 OUp 11.Oop 'l,4óp 7 j°P 5,50p
MORRIS-BRANDON BRANCH.
East Bound iVest Bound
£ ® 3S i, 0 Sda | « & 1 Sá O. 8- STATION8 N IN U ij! rö — [— M E-
8 30 p 8.2op 5.21 p 3.58 p 2.151 l.S"|P 1.1 A 9.49a 7.0 ia 2.55p 12.55p ll.ðOp 11.20a 10 40a 9.38 9-4Ia 8.35a 7.41/a .. . Winnipeg . . .... Roland .... .... Miami .... Somerset .. . .... Baldur .... .... Belmont.... . .. Wawanesa... ... Brandon.... l,00a 1.30p 2.290 3-cop 3-Ú2p ð.OIp S- 22p 5 °3P 8.’2op 6 45p 8.ooa 9.5oa 10.52a 12.51p 3,22p “M5P 6,02p 8.30p
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH.
West Bound. East Bound.
Mixed .Vo 143, every day ex. Sundays 8TATION8. Mixed No. 144» every day ex. Suudays.
5 4.5 p m 7.30 p m .. . Winnipeg. .. Portage la Prairie 12 35 a m 9.30 a m
Numbers 107 and 108 have through Pull
man Vestibuled Drawing Room Sleeping Car
between Winnipeg and St. Paul and Minne-
apolis Also Palace Dining Cars. Close con-
nection to the Pacitic coast
Kor rates and full intormation concerning
connections with other lines, etc., apply to any
agent of the company, or,
CHAS. *>. FEE, H SWINFORD,
G.P &T. A.,St.Paul Ger.Agert, Winnipe
CITY OFFICE,
Main Street. Winnipeg.
296
að eina snöpgvast ljóst, að eitthvað hefði komið
fyrir hann -eittbvað hefði komið aptan að honum 0%
slegið hann. Vindillinn fjell úr munninum á hon-
um—eldsp/tan fjell snarkandi ofr glansandi niður á
steinlagða strætið; hann anaraðist við, og sá vissulega
mann með rautt hár og rautt skegg, er sló til hans
hvað eptir annað; hann reyndi að hafa hendur á of-
rfkisrnauninum, og fjell svo yfirkominn til jarðar.
Í>ví næst heyrði haun glögj/t hma kunnugu rödd
próiersor Bostocka og að hann hrópaðl upp: „Dú
morðin,.i - pú piælmenni! Nú hef jeg ráð í pig.
N“i, jeg skal aldrei sleppa pjer, nema pú drepir mig,
eins #g pú hefur drepið hann“. Og nú virtist hon-
um að hann skilja allt saman, að Bestock hefði
fyigt ho.iuui eptir, til pess að halda verndarhendi yfir
houum. Hanu reyudi til að rísa á fætur, til pess að
aðstoða Bostock g**gn morðingjanum, sem nú hefði
að eins Bostock að eiga við, eu pá gagntók hann
einhver sjerleg, sæc og sefaudi tilfianiug—tilfiuning
urn fróun og preytu og hvfld—og honum fannst eitt
ai gnablik—eitt ynd slegt augnablik—að hann sæi
sndlit brygja sig ástúðlega niður að honum ofan úr
buium stuuda bimiii—og pví næst lukust rugu hans
tuittvaua aptur, og Bostook, morðin ínu, rysking-
sruar og bættan, sem Bostock var staddur í, allt var
gieyuit, og Gerald fjell í ómegin.
801
„Jeg vona, að jeg hafi ekki gert yður ónæði,
Mr. GiantorP-, tók Bostock til máls.
„Enginn hlutur gerir mjer ónæði*‘, sagði Gran-
ton kurteislega. „Viljið pjer ekki koma inn og fá
yður dálítið af brennivíni og sódavatui, og reykja
einn vindil?*‘
Frá fyrstu byrjun hafði Granton einhvern
óákveðinn /migust og vantiaustá Bostock. Augu
Bostocks höfðu sífellt verið bonum ráðgáta. Hvar
hafði hann sjeð pessi augu?—og hvers vegna höfðu
pau leiptrað svo mjög pá, en voru nú svo dauf og
sljó, og hvf stóðu pau ætíð fyrir hugskotssjónum
hans eins og pau tilheyrðu öðru aDdliti? Hvf hafði
Bostock, sem var suillingur að skilmast, geðshrær-
íngarlaust, gert hin klaufalegu misgrip á sverðunum
um daginn? Allar pessar spurningar gerðu Granton
varan um sig. Bostock gat verið eins heiðarlegur
borgari og hann var góður skilmingamaður, en pað
skaðaði ekki að vera var um sig. Granton hafði
verið á mörgum stöðum, par sem Hf manDS gat legið
við anr.an hvern dag, að vera ætíð var um sig og
verða aldrei uppnæmur af nokkrum hlut. Iiess vegna
ljet hann nú enga undran í Ijósi við komu Bostocks,
og beið eptir að heyra, hvað Mr. Bostock hefði
að segja,
„Launmorðingi hefur rjett nýlega ráðist á vin
yðar, Mr. AspeD, á upphlaðna ár-bakkanuin,“ sagði
Bostock.
Pegar Grauton he^rði petta, jfirgaf rósemi kðUð
800
1 erminni. Löffreglupjónninn tók petta pögula
vitni f málinu í vörzlur sfnar og fór með pað á lög«
reglu stöðina. L>ar sagði Bostock alla sögu sína.
X>að var enn ekki liðið langt fram yfir miðnætti.
Bostock áleit,að hann gerði rjettast í að finna Rupert
Granton, og leggja honum á herðar pá so'glegu
skyldu, að segja lafði Scardale og Miss Locke pessa
illu fregn. Hann vissi, að Granton kom opt á ferða-
manna-klúbbinn, og hann hafði heyrt hann sjálfan
segja, að haun væri einn af stufnendum hans. Hann
hugsaði sjer að leita hans fyrst á klúbbnum, og væri
haun ekki par, pá gæti h»nn, ef í nauðirnar ræki,
hringt á Claridge-hótelinu og heimtað að finna Mr
Granton. Þ >ð var enginn eti í huga hans um pað,
að Granton væri rjetti maðurinn til að flytja pessa
fregn. Eins og nú stóð á, gat Bostock ekai flutt
fregnina sjálfur. Honum var umhugað nm, að bæta
fyrir sjálfum sjer með hinni hetjulcgu blutdeiíd, sera
hann átti í að frelsa Gerald; og ef hann að eins
gæti komið peirri skoðan inn hjá Grantori, að hann
hefði frelsað líf Geralds, pá gæti Granton komið
lafði Scardale á sömu skoðun—og Fideliu llka.
Gianton var pví maðurinn, er hann purfti fyrst að
finna og koma á pessa skoðun.
HamÍDgjan hagaði pví svo til, að hann fann
Granton á ferðamanna-klúbbnum, par sem hann var
að drekka út miðnættið—lítið annað. Granton kom
út til hans með vindil í munninum og reykti. Hann
varð sjáanlega forviða yfir, að sjá Bostock, en bældi
strtut uudraa slaa uiður.