Lögberg - 06.05.1897, Blaðsíða 6

4
LÖGBERQ FIMMTUDAGINN 6. MAÍ I8y7.
llerar helztu Evrópu-
hjóðanna.
Það eru nú svo margir spádómar
um, að Evrópu-p>jóðunum lendi saman
1 ófriði þepar minnst vonum varir, að
oss pykir iíklecrt, að lesendum vorum
pyki fróðlegt að lesa eptirfylgjandi
ritstjórnargrein, sem nylega birtist í
hinu merka London blaði Spectator.
Greinin sýnir hvaða álit ritstjórinn
hefur á her hinna ýmsu stórpjóða á
meginlandi Evrópu, og hljóðar hún
svo:
„Hinir afarmiklu herar á megin-
la dmu, sem virðast svo ómótstæði-
legir, hafa allir, eins og hinn litli
landher vorsjáifra (Breta), sínar veiku
bliðar, og eru pær veiku hliðar mis-
munandi í hinum mismunandi
rfkjum. hetta vita og pekkja
peir vel, sem leggja fyrir sig
að kynna sjer ástand heranna í Ev-
rópu. I>ýzki landherinn er ef til
vill hin fullkomnasta bardaga-vjel
af peim öllum, en eins og von
Moltke greifi sagði, hefur aldrei ver-
ið reynt, hvernig hann hagar sjer
á flótta. Herinn byggist á almenri
pvii gunar-herpjónustu, og pannig er
n mðugum jafnt sem viljugum sópað
iun í her-netið, og má keisarinn til að
vera yfir-herstjóii og vera með liðinu
1 her-ieiðangrum. Hað er nú rjett
nndir hendingu komið hvort keisarinn
er pví vaxinn, að velja fljótt hin
beppilegustu ráð, sem honum eru
getin, og velja hina færustu herfor-
i igja til að stýra biuum ýmsu deild-
uin f bardögum. Maður á bágt með
jafnvel að hugsa sjer, að eins stór-
kostleg bardaga-vjel og pýzki herinn
er, geti beðið fullkominn ósigur og
eyðilagst—vjel, sem 30 ár hafa geng-
ið í að byggja upp og fullkomna—
en hin veruJega eldraun pess hers
yrði pað, ef bann ætti að heyja annan
og enn stórkostlegri Zorndorf-bardaga
og ætti að sigra annan rússneskan
her, sem væri jafnmikill og hann
sjálfur (pýzki herinn), og væri fast-
ráðinn í að Játa lífið á vígvellinum*.
Rússneski landberinn, sem er óvið-
jafnanlegur að tölu og hlýðir foringj-
um sfnura bókstaflega, samanstendur
af hálfsoltnum mönnum, sem annað
livort fyrir pá sök (að peir eru illa
íæddir) eða fyrir pað, að peir eru ein-
hvernveginn sjerlega veikir af sjer,
deyja svo hrönnum saman, pegar peir
rru á herferðum, að undrum sætir, og
pegar peir eru komnir burt af Rúss-
landi, virðast peir beinlínis leggja
pað I vana sinn, að deyja. Hver
jússneskur herinn eptir annan hefur
*) Iljer er átt við þaö, þegar Friðrik mikli
Prússakonungur f sjö ára stríðinu lagði á móti
rússneska hcrnum meí lið sitt, eyðilagði brýrn-
er að baki sjer, svo herinn gæti ekki flúiS til
baka, áður en hann háði hinn blóðuga bardaga,
s8m kenndur er við Zorndorf.—Ritstj. Lögb.
>annig eins og skrælnað uppt Kákas-
us-landinu og á Balkan-skaganum,
og pað er engin sönnun fyrir að
ástæðan fyrir pessu mannahruni,hvort
sem hún er skortur á vistum eða svik
í útbýtingu peirra, eða skortur áglað-
lyndi, sem er einkenni á geðslagi slaf-
nesku pjóðflokkanna,—pað er engin
sönnun fyrir, segjum vjer, að nú sje
búið að útrýma orsökinni til pess.
Rússneski herinn, sem er óyfirvinnan-
legur pegar hann er að verja land
sitt, er ekki eins voðalegur pegar
hann er aðsækjandi f öðru landi, eins
og síðasti ófriðurinn milli Rússa og
Tyrkja sýmr.—I>ó fyrirkomulag og
skipun hers Austurríkis-manna sje
ljómandi gott og í peim her sje ef til
vill hið bezta riddaralið í veröldinni,
pá hugsar sá her á of mörgum tung-
um, hjá honum á sjer stað oí margs-
konar föðurlandsást og hjá peim
mönnum, sem honum stjórna, kennir
of mjög stjettamunar, sem opt hefur
orðið orsök til, að vantað hefur áhuga
hjá hermönnunum, sem peireru að æfa
og hafa yfir að segja.—ítalska herinn
vantar pað sjálfstraust sem skapast
við sögu fulla af sigurvinningum, og
saga ftalska hersins f Abyssinia virðist
sýna, að pó hann sje reiðubúinn sð
leggja til orustu hvaða liðsmunursem
er, pá sjeu foringjarnir ekki vanir við
að taka upp á sig neina ábyrgð, hver
útaf fyrir sig, og treysti að öllu leyti
uppá ytírherforiugjann, sem ef til vill
hofur ekki nóga herkænsku til að
bera til að vera stöðu sinni vaxinn.—Þá
er franski herinn, með sitt nýja og
fullkomna skipulag, með sín hundruð
púsunda &f hugrökkum hermönnum
og áhugaroiklum yfir-herforingjum,
jafnvel sá her hefur sínar veiku hliðar.
t>að er álitið, að vistadeildin sje enn
full af spillingu, sem kemur fram í
hinum miklu samningum um vistir og
aðrar nauðsynjar hersins; meðal hinna
afarmörgu lægri liðsforicgja eru enn
íjölda-margir sem ekki eru stöðu
sinni vaxnir, og hermála-ráðgjafinn,
general Billot, hjelt nýlega ræðu fyrir
fulltrúum ýmsra blaða, sem fjalla um
hernaðarmál, er lýsir með undra-
verðri einlægni ýmsum öðrum göll-
um á franska hernum. Mjög stutt
herpjónustu tímabil á ekki alveg við
geðslag frönsku pjóðarinnar, sem, pó
hún sje fljót að læra og ótrauð
í bardaga, er ekki einr fljót að
sjá nauðsynina á heraga, sem
gerir menn eins og dauðar vinnu-
vjelar. l>að tekur franska her-
menn langan tfma að læra að hlýða
skilyrðislaust, eða eins og general
Billot komst að orði, „við verðum að
muna pann sannleika, að geðslag
pýzku pjóðarinnar er hneigðara fyrir
pær hugmyndir um heraga og hlýðni,
sem vorir ungu,frönsku hermenn hafa
ekki, og sem eru pó svo gáfaðir og
fjörugir, en—látum oss kannast við
pað—sem eru svo galgopalegir og
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
****************************:
Ef eitt fat endist vel, hlýtur efnið að hafa verið vandað. Þjer
getið ekki fengið gott brauð úr slæmu mjöli.
Morai,: Það er ómögulegt að fá pað bezta úr neinu nema
pað bezta sje til í pvf; og pað bezta verður að hafa verið látið í
pað áður en hægt er að taka pað paðan. Það er vanalegt að
ákveða um ágæti hinna ýmsu Sarsaparilla með pví að hifa stórt
„Bezta“ á hverri æösku. „En segið mjer hvað er á ykkar, og jeg
skal segja hver er bezt.“ Þetta er sanngjarnt. En pær segja:
„ö, við megum ekki segja, pað er leindarmál.“ Þó er ein undan-
tekning—ein Sarsaparilla sem hefur ekki leindarmál. Það er
Aver’s. Ef pjer viljið fá að vita hvað er í Ayer’s Sarsaparilla,
skuluð pjer biðja læknirinn að skrifa eptir forskriftinni, og munntu
pásjá pað Ayer’s er einmitt sú hezta.
Nokkur efi? Fáið „Curebook."
Hún eiðileggur allar efasemdir.
Skrifid til J. C. Ayer & Co., Lowell, Mass.
hug8unarlausir.Og pó við megnm æfin-
lega blessa stjórnarbiltinguna frönsku,
sem gerði oss svo greinilega að mönn-
um og borgurum, pá get jeg ekki &ð
OLE SIMONSON,
_mælir með sfnu nýja
Scandinavian Hotcl
mjer gert að segja, að frá hermeunsku-
legu sjónarmiði talað, hefur stjórn-
arbyltingin gert verk peirra, sem
hafa á bendi að kenna hermönnum
vorum, mjög erfitt— pað verk, að
leggja pá menn undir ok heragans,
sem hugmyndin um frelsi er orðin
trúaratriði hjá, er mjög erfitt1 “.
718 Main Strebt.
Fæði $1.00 á dag.
Northero Pacifie By.
TIME CAED.
Taking effect on Monday, Augnst 24, 1896.
Read Up, MAIN LINE. Read Down
Slunginn svlkari.
Nýrnaveiki svíkst að manni ivörum—Fyrst er
lltilsháttar kvef—Svo ináttiirlegur bliSsam■
dráttur—þá bilga—og síSast hin hræiilega
,Brights'-veiki—cn South American Kidney
Cure er sjerlegt nýrnameSal—þaS linar sjiik-
diminn á sex klukkustundum—og þaS lœkn-
ar undantekningarlaust.
Mr. James BcBrine i JamestoWn, Ont., segir:
„Jeg held að South American Kidney Cure hati
frelsaö líf mitt. Jeg var svO yfirkominn að vin-
ii minir urðu dags daglega að hjálpa mjer til
að kasta af mjer vatni“.
Mr. A. Williamson, tollhjónn f Kincardine,
Ont., skrifar: ,,Jeg get sterklega mælt með
þessu sjerstaka nýrnameðali sem hinni mestu
blessun fyrir alla J>á er þjást af þvagleppu og
nýrnaveiki“.
MURRAY
SM K I8WV
&
LANMAN’S
FLORIDA WATER
ILL DRUB8I8TS, PERFUMEBS AND
mmi JHLEB8._
orth Bound. South Bound
N —1 P 8TATION8. ’ 2
2 6 * % fc S St.Pat Bx.No: Dally St.Pan Ex.No. Daily. £ 4 § 55 Ö
8. iop 2.55p ... Winnipeg.... i.OOp i6 45P
5-5oa i.2op . — Morris .... 2.3°p 9 o3p
3-3oa 12.20p .. . Emerson ... 3.25p 11 30p
2.loa 12. lop .... Pembina.. .. 3-4° P 11 45p
8.35p 8.45» .. Grand Forks. . 7.05 p 7 3°P
I i.4oa 5.o5a 7-3°P Winnipeg Junct’n .... Duhith .... 10.46P 8.00 a 5 50p
8.j0p .. Minneapolis... 6.40 a
8.0op ....St. Paul.... 7.15»
I0-3opl .... Chicago.... 9- 3Spl
MORRIS-BRANDON BRANCH.
East Bound 8TATION8. West Bound
Freight ^ Mon.Wed. 1 & Fríday. ! <x> t: bc * ,7. S ® jo 1 0- h : > S S«. • M Es H
8.30 p 2.55p ...Winnipeg. . l,00a 6.45p
8,2op 12.55p 1.30p 8.ooa
5.23 p U.59p .... Roland .... 2.2®p 9.5oa
3.58 p 11.20a .... Miami 3.oop 10.52a
2.15p l0.40a .... Somerset... 3.52p 12.51p
l-57|p 9.38 .... Baldur .... ð.oip 3,22p
1.12 a 9-4ia ... .Belmont.... 5>22p 4.I5P
9.49a 8.35a ... Wawanesa... 5-03P 6,o2p
7.0o a 7-4Öa .... Brandon.... 8.2op 8.30p
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH.
Weet Bound. STATION8. East Bound.
Mixed No 143, every day ex.Sundays MlxedNo r every day •x. Sundays.
5 45 p m 7.30 p m ... Winnipeg. .. Portage la Prairie 12.35 a m 9.30 a m
Numbers 107 and 108 have through Pul
man Vestibuled Drawinj* Room Sleeping Ca
between Winnipeg and St. Paul and Minne
apolis. Also Palace Dining Cars. Close con
nection to the Pacific coast
For rates and full information concerning
connections with other lines, etc., apply to any
gent of the company, or,
CHAS. S. FEE, H. SWINFORD,
G.P.&T.A.,St.Paul. Gen.Agent, Winnipe
CITY OFFICE.
Main Street, WÍnnipeg.
fc
Broak Up a Cold in Time
C BY U5I NT
PYNY-PECTORAL i
The Quick Cure for COUGHS,
COLDS, CROUP, BRON-
CHITIS, HOARSENESS, ©tc.
Mrs. Joseph Nofwick,
of 63 Sorauren Ave., Toronto, wrítes:
" ryny-Rectoral hu never f»il©d to cnre
my chiítlren of croup after a few do»ea. It
< iired mygelf of a long-standing cough after
st-vural other remedies had failcd. It haa
jilso provod an excellent cough cure for my
faini y. I prefer it to anr otber mediclne
ínr cougha, croup or hoaraeneaa. ’
H. O. Barbour,
of Little Rocher, N.B., writes:
"As a cnre for cougha Prny-Pectoral la
the li<*at í**Uing medicine I hav
touiei a will have no other."
have; tny cua-
Large Itottle, 25 Ct§.
DAVIS & LAWRENCE CO., L-d.
Proprietors, Montrbai.

Jv-'-d.
MANITOBA.
fjekk Fykstu Verðlaun (gullmeda-
líu) fyrir hveiti á malarasýningunni,
sem haldin var 1 Lundúnaborg 1892
°g var hveiti úr öllum heiminum sýnt
lar. En Manitoba e; ekki að eins
hið bezta hveitiland 1 heiuti, heldur er
jar einnig pað bezta kvikfjárræktar-
land, sem auðið er að fá.
Manitoba er hið hentugasta
svæði fyrir útflýtjendur að setjast að
í, pví bæði er par enn mikið af ótekn
am löndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, bar sem gott
fjrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoba eru hin miklu og
fiskisælu veiðivötn, sem aldrei bregð-
ast.
I Manitoba eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir.
í Manitoba eru ágætir frfskólar
hvervetna fyrir æskulýðinn.
1 bæjunum Wiunipeg, Brandon
og Selkirk og fleiri bæjum munu
vera samtals um 4000 íslendingar.
— í nýlendunum: Argýle, Pipestone,
Nýja-íslandi, Álptavatns, Shoal Lake
Narrows og vesturströnd Manitoba
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendingar. í öðrum stöðum í fjlk
inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar.
í Manitoba eiga pvl heima um 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrast
pess að vera pangað komnir. í Maní
toba er rúm fyrir mörgum sinnum
annað eins. Auk pess eru I Norð-
vestur Tetritoriunum og British Co-
lumbia að minnsta kosti um 1400 í»-
endingar.
íslenzkur umboðsm. ætlð reiðu-
búinn að leiðbeina Isl. innflytjendum>
Skrifið eptir nýjustu upplýsing-
m, bókum, kortum, (allt ókeypis) ti
Hon. THOS. GREENWAV.
MinÍBter *f Agriculture & Immigration
WlNNIPKG, MANITOBA.
488
Sú undarlegft hugsun flaug í gegnum huga
hannar á pessu augnabliki, að ef Rupert Granton
væri parna staddur, pá mundi hann geta tieygt
Bland út um hinn opna glugga. Hún óskaði ekki
eptir, að unnusti hennar væri par kominn, jafnvel til
að vernda hana. Hún óttaðist afleiðingarnar af pvi,
ef hann og Bland hefðu hittst á annari eins stund og
pessari. Hefði hún bara vitað petta fyrirfram!
„Prófessor Bostock,“ sagði hún hæglátlega,
„pað erekki likt yður,að aðhafast annað eins og pjer
eruð nú að aðhafast—að prengja yður óvænt inn í
herbergi stúlku um miðja nótt og heimta, að hún
tali við yður. Jeg skal ekki tala við yður.“
„Hvað getið pjer gert?“ sagði hann.
„Jeg skal opna hurðina og fara út; eða jeg skal
hringja klukkunni pangað tll einhver kemur—“
sagði hún.
„Það er að segja, ef jeg lofa yður að gera ann-
aðhvort,“ sagði bann.
„Þjer ætlið pó ekki að hindra mig frá pvl með
valdi?“ sagði hún.
„Jú, pað ætla jeg einmitt að gera,“ sagði hann
grimmúðlega. „En jeg skal halda yður í fanginu,
eins og pjer væruð bam—rjett eins og ofurlítið
b&m.“
En setjum svo að jeg hljóði upp?“ sagði hún.
„Þá eru mjer tveir vegir opnir,“ sagði hann
Larðneskjulega. „Annar vegurinn er, að drepa yð-
ur, en hinn er að segja, að pjer hafið boðið mjer að
Jtoma inn í herbergi yðar.“
493
„Hvernig komust pjer hingað“, spurði Iafði
Scardale reiðuglega. „Hvernig gátuð pjer verið bvo
ósvífinn, að koma hingað og prengja yður inn í her-
bergi ungrar stúlku um pett.a leyti kveldsins?“
„Við höfum haft margar skilminga-æfingar að
UDdanförnu“, svar&ði hann, „og mjer fannst æski-
legt, að við hefðum eina æfinguna enn-—“
Granton hreifði hægri hendina eins og að hann
ætlaði að berja, en lafði Scardale tók um handlegg-
inn á honum, til að hindra hann. Þó lafði Scardale
væri gáfuð og menntuð kona, pá var hún einföld 1
aðra röndina, og hún skildi ekki meininguna, sem
loyndist i talshætti Blands.
„Skiiminga-æfingu kiukkan 11 að kveldi til“,
hrópaði hún pess vegna undrandi. „Hvað meiuið
pjer, Mr. Bostock“.
„Jeg hjelt að pað væri rjett af mjer að kenna
Miss Locke nokkuð, sem hún ætt: að læra, viðvlkj-
andi vissu fólki, sem hún ætti að pekkja betur“,
sagði Bland, og leit um íeið grimmúðlega til Grac-
tous, „viðvíkjandi fólki, sem hún ætti að vara sig
á. Jeg ætlaði hvorki að móðga hana nje gera henni
neitt mein, heldur gera henni greiða, ef hún að eins
vildi kannast við pað—“
„Hann hefur ekki móðgað mig“, sagði Fidelia
skyndilega, pvl hún óttaðist frekari ryskingar, „nema
með pví, að koma hingað og neita að fara pegar jeg
sagði honum að fara burt“.
„Það er nóg móðgun“, sagði Granton.
492
Hún opnaði nú hurðina, og lafði Scardale og
Rupert GraDton komu æðandi inn i herborgið.
„Frelsið mig frá pessum manni!“ hrópaði Fid-
elia, sem nú hafði misst allt vald yfir sjálfri sjer.
Rupert stökk til Blands og sló hanu griiumi-
legt högg með hnefanumá milli auguanna, og Bland
datt niður á gólfið og lá par eins og drusla.
„Varið yður, varið yður!“ hrópaði Fidelia;
„hann er vls til að fremja morð“.
Rupert stóð grafkyr, alveg rólegur, og beið
eptir, að á sig yrði ráðist; en prófessor Bostock reis
á fætur eins fljótt og hann gat og gerði enga tilraun
til að ráðast á Granton.
„Jeg flýgst ekki á í viðurvist kvennfólks“,
sagði Bostock.
„Jegsáyður stinga mann 1 viðurvist kvenn-
fólks“, sagði Granton. „Munið pjer ekki eptir
sl ilminga-einvíginu góða?“
„Segið mjer allt um pað, hvernig á pessu stend-
ur, Fidelia“, sagði lafði Scardale, sem hafði verið að
reyna að sefa og hughreysta veslings stúlkuna-
„Hafið vald yfir sjálfum yður, kæri Rupert, og skipt-
ið yður ekkert af pessum manni. Við skulum eig*
við mál hans bráðum. Segið okkur alla söguna, Fi-
delia. Verið kyr par sem pjer eruð, Mr. Bostock“.
„Nei, jeg held að pað sje bezt að jeg fari“,
sagði Bland, sem nú var búinn að taka á sig sitt
vanalega, kalda og stillta látbragð. Jeg sje ekki að
mín sje pörf hjerna, rjett sem stendur“.