Lögberg - 24.06.1897, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 24. JUNÍ 1897.
lóð sjer, skammt fyrir sunnan kirkju
I'ingvalla-safnaðar, og er vandað að
efni og smlði.
I>að var Jjví hátiðisdagur fyrir
fjelagið þegar J>að kom saman I sinu
nyja húsi i fyrsta skipti á þessari sam-
^omu. Samkoman byrjaði kl. 8 um
kveldið. Veður var hið inndælasta.
Fólk kom að úr öllum átturn, par til
l'úsið var orðið fullt. Skemmtanir
'eru bæði góðar og fjölbreyttar. Mr.
bleingrímur Hall skemmti ágætlega
"•eð organspili. Hann gekk á „Gust
imis Adolphus Conservatory of Mus-
'c ‘ i St. Peter, Minn., síðastliðinn vet
Ur’ °g fjekk framúrskarandi vitnis-
hurð. Halldórson bræður frá Moun-
tiin peyttu lúðra sína,og pykir mönn
"ra ætið gaman að heyra pá leika pá
bst. I>ar að auki var söngur góður og
'•kemmtandi. Af öðrum skemmtun
"tn má nefna samtöl, fjörug og heilsu-
bsetandi ef pað er satt, að pað sje gott
fyrir heilsu mannsins að hlæja. Upp-
lestur var einnig á dagskrá, og pótti
vl8t flest af pví gott. Ræður voru
haldnar af Halldóri Halldórssyni,
‘'"gmund Fölmer og B. J. Brandson;
°g var gerður góður rórnur að máli
Jitirra allra; en aðalræðumaður sam-
homunnar var Mr. Brandson. t>að
hefur liklega öllum komið saman um,
sem voru á samkomunni, að ræða hans
hafi verið hið skemmtilegasta og bezta
s,"n fram fór par I pað skipti. Hann
rteddi um frelsisbaráttu og ástand eyj-
•■'nnnar Cuba, og var pað skoðun
rtBðumannsins, að bæði ætti Cuba
Hhilið frelsi sitt og að hún mundi ná
J'vi áður en lyki leik peirra Spánverja
<Jg Cubamanna. Eftir fagran inngang
"m afreksverk nítjándu aldarinnar og
I‘á skfnandi birtu, sem frelsi hennar
"g framför hefði varpað yfir heiminn,
hró hann upp áhrifamikla -mynd af
h'Du skuggalega ástandi eyjarinnar
“g hinni prælslegu aðferð Spánverja
v'ó uppreisnarmenn, og endaði svo
'mðuna með pví að draga saman í eitt
hina sterkustu drætti úr lysingu sinni
“g láta pað mjög einarðlega i ljósi, að
h"»ndaríkin ættu að hjálpa Cubamönn-
il|n til að ná frelsi sinu. Ræðan var
öllu leyti snilldarleg, og heyrum
'Jcr landbúar ekki opt slíkar ræður.
Að skemmtunum enduðum fengu
»Uir samkomu-geslir lemónaðe og
hukur ókeypis, og var veitt óspart.
''lukkan að ganga 12 keirði fólk heim
5 tunglsskyninu, og ljetu allir er jeg
Í!‘laði við ánægju sína í ljósi yfir pvi,
fram hafði farið. I>annig kom
llandalagið saman I húsi sinu i fyrsta
skipti.
Gkstur.
Hún gat ekki borðað.
FRÁSAGA KVKNNWANNS, SEM H.IÁÐIST
AF MKI.TINGARLKYSI.
Hafði Ógleði, uppsölu, kvalir I mag-
anum ,höfuðverk og ýmsa aðra
kvilla.
Eptir Lorelois, Sorel, Que.
Dyspepsia og óregla á melting-
arfærunum er farin að verða mjög al-
geng meðal allra stjetta, og pað er
vist óhætt að segja að pað eru fá
veikiudi sem fara jafn i'la með menn
og meltingarleysi. E>að hefur verið
sagt að góð meltingarfæri og gleði
eða ánægja haldist höndum saman og
pað er óhætt að fullyrða að pað er
meiri sannleiki I pví en margur held-
ur. t>að er pvi víst óhætt að fullyrða
að meðal pað, sem læknar penna
kvilla, er mönnum blessunarríkt og
gerir menn lukkulega, og getur
pekkingin á pví pess vegna aldrei út-
breiðst um of. E>etta er álit Mrs.
Lussier, í Sorel, Que., og af peirri
ástæðu gaf hún manni frá Le Sorelois
blaðinu eptirfylgjandi vitnisburð:
„í langan undanfarinn tíma pjáðist
jeg af einhverri vesöld sem jeg vissi
ekki vel hvað var, en sem reyndist
að vera dyspepsia. í hvertskipti sem
jeg borðaði fannst mjer jeg verða
mjög full, jafnvel pótt jeg borðaði að
eins lítið. Svo fjekk jeg kvalir inn-
vortis, og ógleði og stundum uppsölu.
E>etta orsakaði hægðaleysi, sem bæiti
töluvert á vanlíðan mína og orsakaði
höfuðverk og íeber. Jeg var alveg
að missa matarlystina. Enpegarhjer
var komið ráðlagði sonur minn Álbert,
sem er aðstoðar ráðsmaður við blaðið
Le Sorelois, mjer, að reyna Dr. Wm.
Pink Pills, og benti mjer um leið á að
lesa grein í blaðinu, frá manneskju,
sem hafði pjáðst 11 kt og jeg. Eu jeg
hafði enga trú á að pessar pillur gætu
nokkuð bætt mjer, og hugsaði pví
ekkert um pær. Nokkrum dögum
seinna las jeg greina aptur, og afrjeð
pá »ð reyna pillurnar, og hef nú mikla
ástæðu til að láta mjer pykja vænt
nm að jeg gerði pað. Jeg tók um
2 pillur á eptir hverri máltíð, og tók
jeg fljótt eptir pví að meltingin fór
smá batnandi. Jeg hjelt áfram að
brúka pillurnar liðugan mánuð, og er
glöð að geta sagt að jeg er nú orðin
albata. E>egar maður er kominn á
minn aldur (66 ára) pá pykir manni
vænt um að geta notið góðrar máltíð-
ar, og jeg blessa stundina, sem jeg
byrjaði að brúka Dr. Williams Pink
Pills, og ráðlegg pær öllum sem pjást
líkt og jeg“.
Dr. Williaros Pink Pills lækna
meltingarleysi, gigt, fluggigt, liða
gigt, St. Vitus dance, taugaveiklun,
höfuðverk, og veikindi frá blóðinu
svosem: scrofula, langvarandi erys-
ipelas og setur roða og fjör í fölar
kinnar. E>ær eiga sjerstaklega vel
við öllum kvillum tilheyrandi kvenn-
mönnum, og hvað karlmenn snertir,
pá eru pær góðar við öllum lasleik,
sem stafar af áhyggju, ofpreytu og
ofreynslu. Seldar hjá öllum lyfsölum
og hjá Dr. Williams Medicine Co.,
Brockville, Ont., fyrir 50c askjan eða
6 öskjur fyrir $2 50. £>að eru til
falsaðar pillur, sem eru gerðar bleikar
á lit, til að likjast Pink Pills, en menn
eru varaðir við peim. Hinar rjettu
Pillur eru i öskjum (eða baukum) og
stendur utan á peim „Dr. Williams
Pink Pills for Pale People“. Takið
ekkert annað.
KAPITOLA.
Við undirritaðir höfum ráðist í að
gefa ú t nöguna Capitola i
bókarformi og verður hún al-
prentuð í enda pessa mánaðar.
Sagan verður 500—600 bis. og
kostar inuheft í vandaðri kápu
50c. Eugum pöntunum utan
Winnipeg verður sinnt nema
andvirðið fylgi pöntuninni, og
engar bækur verða afhentar hjer
I bænum nema borgað sje um
leið.—-E>ar eð að eins 500 eintök
af söguuni verða prentuð, má bú-
ast við að færri fai hana en vilja.
E>að er pví vissara fyrir pá, sem
vilja eignast hana, að bregða við
hið bráðasta, annars geta peir
orðið of seinir. Utanáskript okk-
ar er: Kapitola, Box 305,
Winnipeg, Man.
Winnipeg, 1. júni 1897.
J. V. Dalmann,
E. JÓHANNSSON,
M. Pjktursson.
FRANK SCHULTZ,
Fitjancial and Realj Estate Agent.
Gommissioner irj B. F|.
Gefur ut giptinga-leyfisbrjef.
Er innheimtumadnr fyrir
THE TRUST ANO LOAN COMPANY
OF CANAD/\.
Baldur - - Man.
J. W. CARTMELL, M. D.
GLENBORO, MAN.,
f>akkar íslendingum fyrir undanfarin póS við
sklpti, og óskar að geta verið þeim til þjenustu
framvegis.
Ilann selur í lyíjabúð sinni allskonar
„Patenf* meðul og ýmsan annan varning, sem
venjulega er seldur á slíkum stöðum.
Islendrngur, Mr, Sölvi Anderson, vinnur
apóthekinu. Hann er bæði fús og vel fæ að
fulka fyrtr yður allt sem |>jer æskið.
HOUGH & CAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: Mclntyre Block, Main St.
Winnipkg, Man.
SelKirK _
Traúlng Co'u.
VERZLUNBRMENN
Wcst Selkirl^, - - Matj.
Vjer bjóðum ykkur að koma og
skoða nýju vorvörurnar, sem við
erum nú daglega að kaupa innn.
Bcztu Vörur,
Lægstu prísar,
Ny Alnavara,
Nyr Vor-Fatnadur,
Nyir Hattar,
Nyir Skór,
Ny Matvara.
Einnig fiöfum við mikið af hveiti
mjöli og gripafóðri, og pið munið
ætíð finna okkar prísa pá lægstu.
Gerið svo vel að koma til okkar
SELKIBK
TBADING CO’Y.
-A_A_I-. J. __1_.L_I_2
50 YEARS*
Anyone flendlnflj a nketch and descrtptlon may
qulckly ascerfjitn. froe, whether an Invention ig
probably patontnhlo. Communications etrictly
confldential. Oldest atency forsecuringr jmteuta
in America. VVe have a Waahinjjton offlce.
Patents taken tbrough Munn & Co. receive
special notice iu the
SCIENTIFIC AMERICAN,
heautifully illustratod, largest circulation of
any Hcientiflc iournul, weekly, terms$3.00 ayear;
f l.nO six ruonthH. Hpecimen coplen and IÍand
Book on Patents sent froe. Addresa
MUNN & CO.,
361 Broadway, New York*
VEGGJA-PAPPIR.^^
Nú er kominn sá tími sem náttúran íklæðist skrúða sínum, og tíminn
som fátækir og rikir prýða heimili sin innan með Veggja-pappír.
Spursmálið fyrir kaupandanum er: Hvar get jeg fengið hann falleg'
astan og billegastan? en peir sem reynslu hafa fyrir sjer eru ekki
lengi að hugsa sig um að fara til
R. LECKIE, veggja-pappirs-
sala, 425 Main St.
20 ^egundir á 5 cent rúllan og mikið úrval fyrir 6c., 7^, 10 og upp.
Borða á lc., 2, 2^, 4 og upp. Mr. Á. EGGERTSSON vinnur í búð-
inni og ætíð til reiðu að tala v.ð ykkur.
TANNLÆKNIR,
M. C. CLAEK,
er fluttur á hornið á
MAIN ST. OG BANATYNE AV£.
Dr. G, F. Bush, L..D.S.
tannlækn r.
Tennur fylltar og dregnar út ánsárs-
auka.
Fyrir að draga út töun 0,50.
Fyrir að fylla tönn 41,00.
527 Main St.
MANITOBA.
fjekk Fyrstu Vkrðlaun (gullmeda-
líu) fyrir hveiti á malarasj'ningunni,
sem haldin var í Lundúnaborg 1892
og var hveiti úr öllum hciminum sýnt
par. En Manitoba e ekki að eins
hið bezta hveitiland í h^i.^í, heldur er
par einnig pað bezta kvikfjáwæktar-
land, sem auðið er að fá.
Manitoba er hið hentugasia
svæði fyrir útflytjendur að setjast að
i, pvi bæði er par enn mikið af ótekn
um löndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, bar sem gott
fyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoba eru hin miklu og
fiskisælu veiðivötn, sem aldrei bregð-
ast.
í Manitoba eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir.
1 Manitoba eru ágætir frískólar
hvervetna fyrir æskulýðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Brandon
og Selkirk og floiri hæjum inunu
vera saintals um 4000 íslendingar.
— í nýlendunuin: Argyle, Pipestoue,
Nýja-íslandi, Álptavatns, Shoal Lake
Narrows og vesturströnd Manitoba
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendiugar. í öðrum stöðum í fylk
inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar.
í Manitoba eiga pví heima um 8600
íslendingar, sem eigi munu- iðrast
pess að vera pangað komnir. í Maní
toba er rúm fyrir mörgum sinnuin
annað eins. Auk pess eru í Norð-
vestur Tetritoriunum og British Co-
lumbia að minnsta kosti um 1400 ís-
endingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð relðu-
búinn að leiðbeina ísl. innflytjendum.
Skrifið eptir nýjustu upplýsing-
m, bókum, kortum, (allt ókeypis) ti
Hon. THOS. GREENWAY.
M.inÍ8ter «f Agriculture & Immigration
WlNNIPKG, ManíTOBA.
19
tilfinningarleysi sem einkenni pá, sem gerst hafa
Bknar, hvort sem peir hafa gert pað að garnni sínu
'a af nauðsyn. Hann var lækuir—pó hann stund-
1 ebki lækningar sem iðn.
Steinmetz horfði á Alexis og hló ögn við. Hann
I a ®ptir hinum mjúklegu átökum, sem íýstu dálítilli
^tningu fyrir leifum mannsins. I>að var auðsjað að
&ul Alexis var einn af peim mönnum, sem skoða
^annlífið frá alvarlegu sjónarmiði og sem hafa pað f
Jatta sínu sem vjer, sökum skorts á heppilagra orði,
^llutn hluttekningu.
»Gætið að yður, að pjer fáið ekki einhverja
j sýki af honum,“ sagði Steinmetz hryssmgs-
»Jeg vildi ekki fara höndum um hvaða mou-
(bóndamann) sem jeg fyndi liggja dauðan með-
atn vegunum, pó með peirri undantekningu, auð-
' ") að jeg állti, að Jiað væri ekki meiri peninga
? ®Qna á hon um. Það væri synd, að skilja nokkuð
ttar eptir handa lögregluliðinu.“
Alexis svaraði engu. Hann var að skoða hinar
»ÍL
^rnir
ansu, óhreinu hendur hins dauða manns. Fing-
^ ** voru ainr leirugir; negiurnar voru brotnar.
• &®Urinn hafði auðsjáanlega krækt fingrunum 1
ftð °llla * h vorn grastopp, sem hann náði í, eptir
^ann datt af hestinum.
^ »Uítið pjer á hendurnar á honum,“ sagði Alexis
* einu. „E>etta er Englendingur. E>jor sjáið
te> fingur með svona lagi á rússneskum mönnum.“
Steinmetz laut niður, og lijelt svo út hinum
22
Og pegjandaleg. Á svona landslagi, par sem lítið
virtist um llf og pað var pví dýrmætt, virtist dauð-
inn hafa meira afl en annarsstaðar til að vekja ótta.
E>essu er allt öðruvísi varið í fólksmörgum bæjum,
par sem mergðin virðist vera trygging fyrir að mann-
kynið haldi áfram að vera til, par sem hvert manns*
lífið virðist miklu minna virði sökum grúans, sem til
er af peim. Kveldroðinn var að breytast 1 græna
slikju, og á miðjum hinum heiða himni skoin Júpíter
—sem pá var mjög nærri jörðu—með mikilli birtu,
eins og bjart lampaljós. E>að var pannig kveld sem
maður að eins sjer & Rússlandi og í hinum miklu
norðlægu löndum, J>ar sem sólin sezt nærri f norðr-
inu og heita má að sólsetrið og sólaruppkoman hald-
ist í hendur. Yfir allt landslagið breiddi sig nóttin,
heiðrík og gagnsæ, með grænlcitum ljóma, og varð
ekki dimmri en rökkur á Englandi.
Hinir tveir lifandi menn báru hinn nafnlausa,
ÓJ>ekkjanlega, dauða mann yfir að hinu kræklulega
grenitrje, sem var nokkra faðma frá veginum. E>eir
lögðu hann flatann og krosslögðu hinar leirugu,
óhreinu hendur hans á brjóstinu og bundu svo vasa-
klútinn um andlit hans.
Svo gengu peir burt og skildu hinn dauða mann
eptir í tunglskininu og stjörnuljósinu: týndan mann,
sem fallið hafði meðfram veginum yfir hina miklu
sljettu, án pess að nokkur vissi af, án pess að eptir-
láta nokkuð sem benti á hver hann var: hálfrunnið
lífsskeið, saga, sem hætti í miðju kafi; pví hann var
15
væri, að hann færi burt úr landinu. E>að er mögu*
legt, að Karl Steinmetz hsfi haft grun um, að souur
Natásha prinzessu hafi tekið í arf eptir hana eitthvað
af pessum háfleygleik og skeytingarleysi um afleið-
ingar, sem einkennir slafnesku pjóðirnar, en sem
hann áleit galla hjá peim.
„E>jer snúið pá aptur I Tver?“ sagði Alexía
eptir all-langa pögn.
„Já, jeg má ekki yfirgefa Osterno rjett setn
stendur“, svaraði Steinmetz. „E>að getur verið, að
jeg feti 1 fótspor yðar, pegar kemur fram á vetur,
Allt er rólegt á Rússlandi á veturna, m^ög rólegt,
ha, ha!“
Hann ypti öxlum, og einskonar hrollur fór ani
hann um leið og hann sagði petta. En pað varaði
að eins augnablik, pví annað dró athygli hans að
sjer. Hann lypti sjer upp í ístöðunum, og rýndi
fram undan sjer í hinu vaxandi rökkri.
„Hvað er petta á veginum fram uudan okkur?*<
sagði hann svo í höstum róm.
Alexis hafði pegar tekið eptir hinu sama, og*
sagði: „E>að virðist vera hestur, týndur hestur, pví
hann er mannlaus, pó pað sýnist vera hnakkur á
lionum“.
E>eir voru að halda í vesturátt, og dagsbirtan,
sem enn var eptir, var á vosturloptinu. Hestinn bar
pvf við loptið, eins og einhvern draugalegan skugga,
par sem hann stóð við veginn og virtist vera að bíta.
„I>að er áreiðanlegt, að pað er hnakkur 4 hon*