Lögberg - 25.11.1897, Blaðsíða 2

2
LÖOBERG, FIMMTJDAGINií 25. NOVEMBER 1897.
Gullbrúðkaup.
I>að er sjaldgæft, að hjón lifi svo
leogi saman að f>au haldi 50 ára
minning hjónabands síns. En f>eim
mun sjaldgæfara sem f>að er, f>eim
mun eptirtektaverðara er pað.
Flestir Vestur-íslendingar munu
hafa heyrt getið um £>orlák G Jónssan,
föður peirra sjera Páls heitÍDS og
sjera N. Steingríms £>orláksson».
Fimrotudaginn 28. október voru liðin
50 4r frá pvi, að hann gekk i hjóna-
band. Börn hans höfðu komið sjer
saman um að halda dag J>?nnan há-
tiðlrgan.
Fyrst var komið saman i kirkj-
unni á Mountain jitlu fyrir miðjan
dag. Voru par gullbrúðkaupshjónin,
börn peirra flest og barnabörn og
mirgt af vinum peirra og nágrönnum.
I>eir vorupar prestarnir sjera N. Stein-
grímur Dorláksson og sjera Friðrik J.
Bergmann.
Athöfnin byrjaði með pví að sung-
inn var brúðkaupssálmurinn nr. 589.
Hugsanirnar, sem vakna hjá manni,
pegar sá sálmur er sunginn, eru
nokkuð aðrar við annað eins tækifæri
og petta, pegar samferðin á hjúskap-
arleiðinni hefur varað í 50 ár, en peg-
ar öll sú leið er ófarin. Pau sannindi,
sem par eru tekin fram, eiga samt
jafnvel við bæði tækifærin, en verða
björtust pá, pegar reynslan er fengin
fyrir peim. Að sálminum enduðum
stje sjera F. J. Bergmann í stólinn,
las einn Daviðs sálm og flutti bæn.
Því næst prjedikaði sjera N. Steingr.
Dorláksson, sýndi fram á dásamlega
hindleiðslu drottins i öllum hlutum
og talaði um pá lofgjörð til vors
himneska föður, sem fylla ætti iijöit-
un við annað eins tækifæri og petta.
Dví næst fór fram altarisganga. Voru
gullbrúðkaupshjónin og börn peirra
til altaris. Að síðustu var sunginn
sálmurinn nr. 443: „Vertu hjá mjer,
halla tekur degi“. t>egar sá sálmur
hafði verið sunginn til enda, stóðu hin
ö'druðu brúðhjón um stund fyrir
framan gráturnar meðan peir sem við
voru staddir fluttu peim sínar ham-
ingjuóskir.—I>á var öllum boðið að
piggja góðgjörðir, en auglýst um
leið, að komið yrði saman í kirkjunni
sptur að pví búnu.—E>egar komið var
aptur í kirkjuna var orðið nokkuð
framorðið. Samt tóku ymsir til máls
og urðu pað all-fjörug ræðuhöld, sem
h jeldust pangað til dimmt var orðið.
Fór pá fólk að fara, pví margir áttu
langt heim til sln. í kirkjunni las
sjera Steingrímur npp kvæði eptir
föður sinn,—lofgjörðarsálm, sem hann
hafði ort til drottins út af pessum
liðna áfanga æfi sinnar.
Af pví að pau hjónin, Porlákur
G. Jónsson og kona hans, eru af svo
mörgum pekkt bæði hjer og 4 ís-
landi, látum vjer hjer fylgja helztu
æfiatriði peirra.
Þorlákur Gunnar Jónsson er
fæddur á Þernunesi í Fáskrúðsfiiði í
Suður-Múlasyslu 16. ágúst 1824. Var
Jón, faðir Þorláks, sonur ívars Jóns-
sonar, er eitt sinn bjó 4 Bakka á Tjör
nesi; átti hann fyrir konu Aðalbjörgu,
systur sjera Þorláks, sem lengi var
prestur í Húsavik á undan sjera Jóni
Þorsteinssyni go var Þorlákur G. Jóns-
son látinu heita eptir pessum ömmn-
bróður slnum. En Gunnars nafnið
var í höfuð á sjera Gunnari í íjaufási,
föður Tryggva Gunnarssonar og peirra
systkina. ívar, afi Þorláks, mun hafa
flutt frá Bikka til Stefáns Amtmanns
Thorarensen og verið all-lengi ráðs
maður hjá honum. ívar pótti nokkuð
skrítinn og glettinn, búmaður mikill
og hófsmaður, pótti pvf amtmanni
vænt um hann, en fannst bann pó
stundum nokkuð strlðinn. Var Stef-
án amtmaður t. d. eitt sinn að tala um
blóðtökur og halda pví fram, að blóð
ætti að taka sem fjærst hinum veika
parti. Sagði pá ívar, að eptir peirri
kenning ætti, pegar liestur hefði
skœl, að taka honuán blóð á stertinum.
Var mörg lík fyndni eptir honum
höfð. Þegar ívar fór frá amtmanni,
gerðist hann bóndi I Hvammi fyrir
framan Akureyri og seinast á eigin-
jöxð sinm Naustum við Akurejrri.
Móðir Þorláks hjet Rannveig og
var dóttir sjera -Magnúsar Erlends
sonar, prófasts á Hrafnagili, og Ingi-
bjargar, dóttur Sveins lögmans á
Munkapverá, og er sú ætt alkunn.
Um pað leyti er Þorlákur fædd-
ist, var sjera Hjálmar Guðmundsson
prestur að Kolfreyjustað og sóknar-
prestur foreldra hans. Þegar hann
skírði Þoriák, orti hann vlsu pessa:
Herrans náð og dyggðadáð
dagvaxi með Þorláki;
lífs um práð I lengd og bráð
lukk&n sje með Gunnari.
Þegar Þorlákur var á 8. ári flutt-
ust foreldrar hans frá Þernunesi að
Naustum við Akureyri, eptir lát ívars
Jónssonar, afa hans. Þar var hann
hjá peim pangað til hann var 11 ára.
Þá fór hann til sjera Sigurðar Arna-
sonar á Hálsi. Sjera Sigurður var
sonur Árna frá Sigluvlk, sem pessi
vísa var ort um:
Hvergi sjer 4 happi hrukku,
hamingjan er rlk;
augafullur er af lukku
Árni I Sigluvlk.
Kona sjera Sigurðar á Hálsi hjet Val-
gerðu og var dóttir sjera Magnúsar
Erlendssonar á Hrafnagili og var pví
móðursystir Þorláks G- Jón' s mar. Hjá
peim pretshjónunum á Hálsi var hann
I 9 ár, og fór paðan tvítugur til Sig-
fúsar Schulesen, sem pá var syslu-
maður I Þingeyjarsýslu; gengdi hann
pá skrifarastörfum fyrir hann einn
vetur, og segist pá ekki hafa kunnað
annað en fljótaskript. En síðan lærði
hann af sjálfum sjer að skrifa ágæta
rithönd, og hefur henni enn mjög Htið
farið aptur, svo fágætt er að sjá jafn
gamlan mann rita svo vel.
Nú fór Þoilákur aptur að Hálsi
til sjera Þorsteins Pálssonar, sem pá
var nýkominn pangað, og gengdi
vinnu mannsstörfum hjá honum eitt
ár. Fór hann með honum suður til
Reykjavlkur á alping pað, sem par
var haldið 1847—hið annað— og var
kaupamaður hjá Ólafi Stephensen,
sekretjera I Viðey, um pingtímann.
Um haustið, pegar heim kom, fór
hann til Húsavíkur og varð skrifari
aptur hjá Schulesen sýslumanni.
Gekk hann pá um haustið (28. okt.
1847) að eiga ungfrú Henrjettu Lov-
ísu Nlelsdóttur. Faðir hennar var
Níels Jónsson Nielsen, faktor á
Siglufirði og E kifirði, pangað til
hann flutti paðan á fíúsavík, og par
dó hann. Faðir hans, Jón Níelsson,
var af norskum ættum frá Kristians-
sand I Noregi; hjet kona hans Solveig
og átti fyrir seinni mann Baagoe, er
lengi var faktor á Húsavlk, og pótti
hún mesta merkiskona; var hún amma
(föðurmóðir) Lovísu Níelsdóttur. En
móðir hennar hjet Guðrún Jónsdóttir,
ættuð úr Fljótum, af hinni svokölluðu
Hrauna-ætt, sem talin var með merk-
ustu ættum.
Lovísa Níelsdóttir er fædd 16.
ágúst 1821 og er pví premur árum
eldri en maður hennar. Hún hefur
verið tápkona hin mesta, bæði til sál-
ar og líkama og borið sinn part af
stríðinu með frábærum dugnaði, og
verið hin mesta sómakona I öllu.
Á peim árum, sem Þorlákur var
skrifari á Húsavlk, leitaðist hann við
að afla sjer allrar peirrar pekkingar
oo menntunar, sem honum var unnt,
en aldrei átti hann kost á að njóta
neinnar kennslu. Komst hann með
ástundun sinni svo langt, að hann
hefur ætlð verið talinn ireð upplýst-
ustu alpýðumönnum.
Eptir að Þorlákur fór frá Schule-
sen sýslumanni, var hann eitt 4r sjálfs
síns maður á Húsavík og stundaði pá
sjómennsku. Þá fluttu pau hjónin
að Stórutjörnum I Ljósavatnsskarði
árið 1851 og bjuggu par I 14 ár. Þá
fluttust pau að Krossi og voru par I 4
ár og svo að Stórutjörnum aptiy: og
voru par önnur 4 ár. En árið 1873
fiuttust pau til Amerlku og voru pft
synir peirra tveir, Páll og Haraldur,
komnir ft undan. Höfðu peir sezt að
I borginni Milwaukee í Wisconsin-
ríkinu og pangað fluttust foreldrar
peirra með fjölskyldu s'ns, ásamt
hópi af íslenzku fólki, flestu úr Þing-
eyjarsýslu. í Milwaukee voru pau
hjónin eitt ftr, en fóru haustið 1874
til Shawano Co., Wis., par sem hópur
af Islendingum tók sjer bólfestu.
Voru pau fyrst til húsa hjá norskum
hjónum, en námu svo land 12 mílur
fyrir utan hið eiginlega landnám í?-
lendinga par, rjett við hliðina á Indí-
ánum, sem par voru býsna fjölmennir
um pær mundir. Var par sljettuland
skóglttið, go vonaði ÞorlákurG. Jóns-
son, að pangað mundi löndum pykja
árennilegra að hverfa en inn I hyl-
dýpi furuskóganna. Þótti pað næsta
áræðnislegt af svo gömlum manni,
enda átti haun mörg spor á milli
pessa heimilis slns og hinnar eigin-
legu nylendu, og varð pá opt að
skilja konuna eina eptir heima með
tvö yngstu börnin, og Indíánar allt I
kring. Kom pá fram táp hennar og
kjarkur engu síður en hans, pví frem-
ur fáar konur mundu hafa leikið
petta eptir henni.
Árið 1875 tók Páll sonur peirra
prestvígslu I St. Louis og myndaði
parna I Shawano Co. fyrsta íslenzka
söfnuðinn bjer I landi og pjónaði hon-
um, ásamt norskum söfnuðum par I
grenndinni, pangað til árið 1877 að
hann fór til Nýja-íslands.
Sumarið 1879 fluttist Þorlákur
með konu sinni og flestum börnunum
til Norður Dakota og tóku sjer ból-
festu par sem kallað var í Vík—nú
Mountain P. O. Þar hafa pau síðan
átt heiina,—nú síðari árin til skiptis
hjá börnum sinum.
Þeim hjónum varð 9 barna auðið;
voru pað 6 drengir og 3 stúlkur og
eru nöfn peirra pessi:
1. Haraldur, giptur Marlu, dótt-
ur Sigurðar heiiins á Ljósavatni, og
systur Stefáns Sigurðssonar, kaup-
manns I Minneota. Haraldur var um
nokkur ár kaupmaður á Mountain, en
er nú kominn suður til Detroit, Minn.,
og býr par. Þau Mara'dur og María
hafa átt 10 börn, en 5 eru dáin.
2. Jón Valdemar, giptur Petrínu
Guðnadsdóttur, stjúpdóttur Sigur-
geirs Björnssonar, bónda að Gardar.
Þau hafa átt 8 börn, en eitt er dáið.
3. Pftll; hann lærði I heimaskóla
og fór svo til Reykjavíkur og stund-
aði nám við latínuskólann og útskrif-
aðist paðan tneð ágæt'seinkunn 1871.
Var hann pá einn vetur heima með
foreldrum sínum, en fór með Haraldi
/ .
bróður sínum og konu hans til Aine-
rlku 1872. Fljótt tók hann að stunda
guðfræðisnám við prestaskólann I St.
Louis og útskrifaðist paðan sumarið
1875 og tók um leið prestvígslu.
Hann var prestur íslendinga bæði I
Shawano Co., Nýja íslandi og Dakota.
Nýlenduna I Pembina Co. stofnaði
hann en entist ekki aldur til að sjá
hana ná peim framförum og blóma,
sem nú er orðið, pvl vorið 1882 ljezt
hann úr brjósttæringu og var öllum
mönnum harmdauði, peim e^ nokkuð
pekktu til hans.
4. Guðrún Jakobina; hún giptist
norskum manni, Gjentoft leaksen,
hafa pau lengst af búið í Shawano Co.,
Wisconsin, en eru nú komin til Pem-
bina Co. og sezt par að. Þeim hjón-
um hefur orðið 10 barna auðið, en 2
hafa dáið. Elzta dóttir peirra, María,
er gipt íslenzdum inanni, Brandi
Sveinbjörnssyni; eiga pau eitt barn á
lífi, svo gömlu hjónin, Þorlákur og
Lovlsa, eru pegar orðin langafi og
langamma.
5. Rannveig, einnig gipt norsk-
um manni, Tönnes A. Möller, dug-
legum og ötulum bónda og mjög
heiðarleguro rnanni. Búa pau I
WÍDnebago Co., Wis., og eru allvel
efnnm búin. Þau hafa átt 8 börn og
lifa pau öll.
6. Níels Steingrlmur; hann lærði
undir skóla hjá sjera Páli heitnum
bróður sínum veturinn 1875—76, fór
um haustið 1876 til Decorah, Iowa, ft
hinn nafukunna latínuskólu Norð-
manna par, Luther College, stundaði
par nám I 5 ár og útskrifaðist paðan
með ágætum vitnisburði 1881. Var
hann pá 2 ár við kaupmennsku með
Haraldi bróðru slnum á Mountain, fór
pá til Noregs 1883 og var par við
guðfræðisnám við báskólann 1 Krist-
lanfu I 4 ár, tók pá köllun safnaðanna
I Minnesota, 'vlgðist 1887, giptist
1888 norskri konu, Erika Rynning,
frá Kristíanlu, fór fyrir 3 ftrum sfðan
frá Minnesota til Park River og pjón-
ar nú norskum söfnuðum. Þau bjón-
in hafa eignast 4 börn, en eitt er
dáið.
7. Þorsteinn, giptur Hlaðgerði,
dóttur Gríms heitins L&xdals og Al-
dlsar Jónsdóttur Bergman.i, en syst-
ur Daniels Laxdal, niálafærslumanns,
og hálfsystur Eggerts Laxdal, kaup-
manns á Akureyri. Þau hjónin eiga
nú heima á Milton, N. D , og vinnur
Þorsteinn par I búð. Þeim hefur
orðið 8 barna auðið og eru 3 dáin.
8. Björn, giptur Ingu, dóttur Jó-
hinns Stefánssonar frá Kroppi I Eyja-
firði. Hafa pau átt 6 börn, en 2 eru
dáin. Þau búa 2 mílur fyrir suð-
vestan Mountain.
9. Solveig Valgerður, gipt Sig-
urjóni Sveinssyni, bónda á Mountain.
Þau hafa eignast 7 börn, en eitt er
dáið.
Af pessu sjest að ættbálknrinn er
orðinn býsna stór. Barnabörnin eru
orðin 61, en af peim eru 15 dáin.
Og par að auki er 1 barnabarnabarn.
Margt mætti um pau hjón segja,
en pað pykir ekki hlýða að segja
hjer nema sem fæst. ÞorlákurG. Jóns-
son gengdi hreppstjórastörfum í
Ljósavatnshrepp I 8 ár og var við
sveitarstjórn riðinn miklu lengur.
Sáttasemjari var hann til margra ára.
Heimili peirra var ætíð hið mesta
rausnarheimili, pð börnin væru mörg
og efnin fremur af skornum skammti.
Kirkjuna vestur-íslenzku hafa pau
stutt af mætti, en bezt pó með pví,
að gefa henni 2 presta úr hópi sona
sinna. Stærsta reynslan, sem drott-
inD hefur sent I peirra garð, hefur
auðvitað verið sú, að pau fengu svo
skamma stund að njóta pess sonarins,
sem pau sjálfsagt befðu mátt vænta
mest af fyrir allra hluta sakir. En
pau báru pann harm með peirri still-
ingu og hugarró, sem einkennt hefur
allt líf peirra.
Þau eru enn bæði við góða beilsu
að kalla má, frísk og ern á fæti, með
óbilaða sjón, bæði andlega og lfkam
lega, en farinn er hann að kvarta um
heyrnarleysi hin slðari ftrin, og mega
pó enn ekki heita mjög mikil brögð
að pvf um hann svogamlan mann.
Um leið og Lögberg flytur petta
ftgrip af æfi pessara gömlu gullbrúð-
kanpshjóni1, leyfir pað sjer að flytja
peim og börnum peirra einlægar
lukkuóskir.
Gat ekkl laust uiður í 18
uiánudi.
McsBur í Toronto Junction er þjdðist af
hjartveiki.
VeikindiMr. L. W. Law, í Toronto
Junction, Ont., voru ekki mjög hættuleg
þótt þau væru töluvert óþægileg, þar eð það
þurfti að hlaða koddpra alit í kringum
hann í rdminu, því ef ^hann lagðist niður
fjekk hann svo mikil andköf að hanu atl-
aði að kafna. Honum batr aði ekkert fyrr
en hann reyndi Dr. Agnews Cure for the
Heart. Ein inntaka bættl honum ti) stórra
muna og ein flaska iæknaði hann, og hanD
nýtur eins góðrar heilsu nd eins og annað
folk. Hjartveikin leiðir til dauða ef hdn
er ekki læknuð.
DP
CHASES
QUIETS THE
COUGH.
ALLflYS V
INFLAMMA-
TION OF THE
LUNGS AND BRONCHIAL TUBES.
MR. CHA8. BAILEY, of Close Ave.,
Toronto, atid Mauager celebratod Jessop
Steol Works, Manchester, Eng., eays:
“ As a quick cough cure for faonlyuse, I
coneider Dr. Chase’8 Hyrup of LiiiHeed
and Turpentine the most wonderful mix-
ture conceivable. This medicine cured
me of a eovere attack of La Grippe very
promptly. Mv wife would not consider
our child eare from croup aud coughð
without this preparatiou in the hou«o.
Sold by »U dealcr-, or F.'1m%n«on, Bates & Co.,
Torooio. Ont.;
ULLARKAMBAR...
Norskir að ætt og uppr
fást fyrir eicn dollar ($1]
131 Higgins st. Winnipeg
I NOKKUfí |
* *
tOfíD UM I
BfíAUD.
Líkar ykkur gott brauðog
smjör? Ef þjer halið smjör-
ið og viljið fá ykkur veru-
lega gott hrauð — betra
brauö en þjer fáið vanalega
hjá bdðarmönnum eða
bökurum--þá ættuð þjerað
ná í einhvern þeirra manna
er keira dt brauð vort, eða
skilja eptir strætisnafn og
ndme- ykkar að 870 eða
679 Main Street,
W. J. Boyd.
Bezta „lce Cream“ og
Pastry 1 bænum. Komið
og reynið.
Stranahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUR
SKRIFFÆRI, SKRAUTMUNI, o. s. frv.
Menn geta nd eins Og áðnr skrifað
okkur á Islenzku, þegar þeir vilja fá meööl
Muuið eptir að gefa ndmerið af meðalinu.
Glohe Hotel,
146 Prxncbss St. WinnifbO
Gistihds þetta er títbdið með öllum nýjast
dtbdnaði. Ágætt fæði, frí baðherbergi og
vínföng og vindlar af beztu togund. Lýs
upp með gas ljósum og rafmagns-klukk-
ur i öllum herbergjum.
Herbergi og fæði $1,00 á dag. Einstaka
máltíðir eöa herbergi yfir nóttina 25 cts
T. DADE,
Kigandi.
MANITOBA.
fjekk Fyrsto Vkbðlaun (gullmeJs-
liu) fyrir hveiti á malarasýningur.1',
sem haldin var I Lundúnaborg 1892
°g var hveiti úr öllum heiminum sýut
par. En Manitoba e: ekki aö cins
hið bezta hveitiland 1 heiuai, heldur - r
par einnig pað bezta kvikfjftnrækt»r-
land, sem auðið er að f&.
Manitoba er hið hentugs tft
svæði fyrir útflytjendur að setjast »ð
í, pví bæði er par enn mikið af ótekn
am löndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, bar sem g1*1
fyrir karla og konur að fá atvinuu.
í Manitoba eru hin miklu og
fiskisælu veiðivötn, sem aldrei brcg7'-
ast.
í Manitoba eru jftrnbrautirmikl-
ar og markaðir góðir.
í Manitoba eru ftgætir friskólar
hvervetna fyrir æskulýðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Brandon
og Selkirk og fleiri bæjum muuu
vera samtals um 4000 íslending’r.
— í nýlendunum: Argyle, Pipestbu*»
Nýja-íslandi, Álptavatns, Shoal L«ko
Narrows og vesturströnd Manit«',>ft
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendingar. í öðrum stöðum í fjl^
inu er ætlað að sjeu 600 íslending’’1,
í Manitoba eiga pvl heima un. 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrast
pess að vera pangað komnir. í M >' >'*
toba er rúm fyrir mörgum sinn|,m
annað eins. Auk pess eru I N orð-
vestur Tetritoriunum og Briti.-h Co-
lumbia að minnsta kosti um 14( 0 í»"
endingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð rriðu-
búinn að leiðbeina ísl. innflytje: duin-
Skrifið eptir nýjustu upplýsinfí*
m, bókum, kortum, (allt ókeyj s) 11
Hon. THOS. GREENWA5 .
Minister *f Agriculture & Immigi .tioB
WlNNIPKG, MaNITOBA.