Lögberg - 25.11.1897, Blaðsíða 5

LÖQBEKG FIMMTUDAGINN 25 NOVEMBER 1897
5
göfuglyndi og vitsmuni, að kannast
við f>að, að vjer fengum voru máli
framgengt og asttum að hafa nægilegt
f>rek til J>ess að fyrirgefa f>eim sem J>á
misskyldu oss.
I>að er eitt mjög J>yöingarmikið
atriði, 1 f>essu sambandi, sem vjer
megum ekki gleyma. Degar vjer tök-
um með opnum örmum á möti annara
þjóða mönnum, sem finnst J>eir hafa
verið kúgaðir og aðprengdir af stjórn-
um peirra landa er peir yfirgáfu, pá
eigum vjer heimtingu á J>ví, að peir
skilji allar deilur og missætti eptir
heima hjá sjer til pess, að pegar hing-
að kemur sje engin aðgreining á milli
J>yzkra og írskra Bandarlkjamanna,
nje nokkurra annara-pjóða manna,
sem hafa gerst Bandaríkjamenn. Vjer
purfum, af fremsta megni að bæla
niður og fyrirdæma pá viðurstyggð 1
flokka pólitíkinni, sem leggur friðinn
& milli pjóðanna í hættu til stundar-
hagnaðar fyrir einstaka menn; jafn-
vel samkomulagið á millipeirra pjóða
er sett t hina voðah'gustu hættu, sem
komnar eru af einum og sama stofni,
hafa sömu lyndiseinkunnir, sameigin-
lega hagsmui, sömu skyldur að
rækja, tala sama tungumál, eiga sömu
söguna og eru kristnir trúbræður. Allt
pað, sem getur orðið til pess að raska
góðu samkomulagi a milli pessara
pjóða, parf að bælast niður og dætn-
ast til dauða, bæði við atkvæðaborðin,
1 blöðunum, frá prjedikunarstólnum
og i allri framkomu og orðræðum
skynsamra manna.
Mjer virðist ekki hægt að hugsa
sjer meiri smán, eða neitt sem sje jafu
skaðlegt fyrir hagsmuni pjóðanna i
gjörvöllum hinum menntaða heimi,
eins og pað ef vináttubandið, sem nú
tengir saman England og Bandarikin,
slitnaði eða veiktist. Stríð á rnilli
Englands og Bandarikjanna pýddi nú,
álika eins og í hinni sorglegu upp-
reisn um árið, pað, að bræður bærust
á banaspjótum; en flokkabrugg,stjórn-
kænska og ráðaneytis fyrirskipanir
varna pvi ekki að slfkt komi fyrir.
Eini vegurinn er sá, að innræta pjóð
um beggja rikjanna sannan bróður-
anda og stillingu“.
ÓHOLLT LOPT í KJÖLLURUM.
Bæði í bæjunum og úti i sveit-
unum er pað, alvanalegt að veikindi
koma upp i húsum vegna pess, að
dimmum skotum og afkimum er ekki
haldið nægilega hreinum. I>etta
kemur eKki endilega af p%í sem
almennt er kallað óprifnaður eða
ill umgengni,heldur af hinu, að sjer
stakrar varúðar parf að gæta til pess
að peir staðir, sem vanalega er dimmt
í, orsaki ekki óheilnæmi á heimilinu.
t>etta á ekki sízt við kjallarana i
tnörgum húsum, sem vanalega eru
dimmir og rakir og sólargeislarnir
komast ekki niður i,til pess að hreinsa
eiturloptið sem par myndast, vegna
pess að í kjöllurum er vana'ega litil ^
loptskipting. I>etta getur verið til-
fellið jafnvel par sem hvorki rusl nje
matjurtaleifar er haft I kjallaranum.
t>að er pvi aldrei nógsamlega brynt
fyrir fólki að hafa vakandi auga á
pvi að halda kjöllurum hreinum.
Veggirnir og loptið ætti að vera kalk-
að og hvitpvegið, pegar pví verður
kcmið við, svo pað haldist purt og
hreint. Varast skal að safna par
saman rusli og sorpi. Gólfið ætti að
vera vel steinlagt og með steinlfmi
ofan á, til pess að raki komist ekki
upp um pað. I>ar sem pví verður
við komið ættu gluggar og útidyr á
kjöllurum að standa opið pegar purk-
ur er. Loptstraumur upp úr kjöll-
urunum er banvænn, pó hann sje
ekki bráðdrepandi. t>essu er opt og
einatt engin eptirtekt veitt; menn
vita að peir, sem 1 húsunum búa,
missa heilsuna, en peir gera sjer enga
grein fyrir orsökinni. Kjallaraloptið
flyzt I 8máskömmtum upp í húsið
pegar kjallarinn er opnaður, og sje
honum ekki haldið hreinum og lopt-
góðum, pá eitrast loptið 1 húsiou og
eyðileggur heilsu peirra, sem í pví
búa, beinlínis eða óbeinllnis.—Pio-
neer Press.
Til kjósendaima í
„WARD 4..
N.Ý fólksflntnings - lína frá
Wmnipug lil Icel. River.
Fólksflutningasleði pessi fer sína
fyrstu ferð frá Winnipeg kl. 1 á mánu-
daginn 29. p. m., og kemur til Icel.
River kl. 5 á miðvikudag. Fer frá
Icel. River á föstudaginn kl. 8 f. m.
og kemur til Wpeg á sunnudag kl. 1,
og verður pannig hagað ferðum til
loka marzmánaðar.—Allur aðbúnaður
verður svo að hann gefur ekki eptir
pví er fólk hefur átt að venjast að
undanförnu, en verður endurbættur
til betri pæginda að mörgu leyti, pví
reykingar, tóbaksspýtingar og víu-
drykkjur verða ekki leyfðar I sleðan-
um, og parf kvefmfólk pvl ekki að
kvfða pví, að pað verði veikt af pess-
háttar sterkju, eins og opt hefur átt
Isjer stað að undanförnu; ekki smakk-
! ar keyrarinn heldur vín,og er pað aðal-
íspursmálið til pess að höfð sje öll
jnauðsynleg aðgætni og stjórn á hest
unum, lfka verður sleði pessi vel stöð-
ugur, pví efri partur byggingarinnar
verður úr máluðum striga, sem gerir
hann svo Ijettan að ofan. Allur far-
angur verður ábyrgður fyrir skemtnd-
um og ekkert sett fyrir töskur, sem
eru ekki yfir 25 pund, og fargjald
sanngjarnt. Fólk verður flutt frá og
að heimilum sfnutn í Wpeg. Detta
er eign Islendings og er pað 1 fyrsta
skipti sem tíutningur fæst með
svona góðum skilmálum. Eptir
frekari upplysingum er að leita
hjá Mrs. Smith, 412 Ross ave., eða
hjá Mr. Duffield, 181 James st., par
sem hestarnir verða.
Si&urður Th. Keistjánsson,
keyrari.
I WINNIPEG BÆ
Eptir tilmælum margra
kjósenda í 4. kjördeild, hef eg
látið tilleiðast að gefa kost á
mjer sem fulltrúa-efni fyrir
nefnda kjördeild við næstu
bæjarstjórnar- kosningar, og
leyfi mjer þessvegna vinsam-
lega að biðja fslenzka kjós-
endur um fylgi sittog atkvæði.
Vegna þess livað tíminn er
orðinn naumur, býst eg ekki
við að geta sjeð nema fáa
kjósendur sjálfur og vona að
menn misvirði það ekki und-
ir kringumstæðunum.
Virðingarfyllst,
Edward D. Martin.
Richards & Bradshaw,
Málafærsluincnn o. s. frv
Mclntyre Block,
WlNNrPBG, - - Man.
NB. Mr. Thomas H, Johnson les lög hjá
ofang reindu fjelagi, og geta menn feníið
hann til að túlka þar fyrir sig þegar þörf gerist
WINNIPEG
Clotllillg llousc.
A_móti Hotel Brunswick
D. W. FLEURY,
sem í síðast liðin sex ár hefnr verið
í „Blue Store", verzlai nú sjálfur
með
Karlmanna-og
Drengja-alfatnad,
Nærfatnad, Skyrtur,
Kraga, Hatta, Húfurog
Lodskinna-vörur
— AÐ —
564 MAIN STREET.
Næstu dyr norðan við W. Wellband.
MUNID
eptir pvl að bezta og ódyrasta
gistihúsið (eptir gæðum) sem til
er I Pembina Co., er
Jennings House
Cavalier, X. I)nk.
Pat. Jennings, eigandi.
IKTy j 0,3? vo3»to» I
ITytt ple>ss I
Aldrei hafa vörur verið me ð læ gra \eiíi en nú I
CHICAGO- BUDINNI,
EDINBURG, N. DAK.
HÆÐSTA VERÐ BORGAÐ FYRIR ALLA BÆNDA-VÖRU:
Ull, Sokkaplögg, Egg, Smjer, Kartöflur, Eldivíd.
Við höfum Dýlega aukið pláss'ð í búðinni til stórra muna og höfum pví
betra tæki á að taka á móti hinutn mörgu skiptavinnm okkar og láta.
fara vel um pá á maðan peir eru að skoða vörurnar.
1 1 Ökkur pætti tnjög
vænt um að fá verzlun ykkar, ojí pegar pjer purfið á láni að halda, pá
getum við hjálpið ykkur, pví við höfum ógrynni af vörum. Tveir If.
lendingar vinna I búðinni. — Munið eptir að koma I CHIOAGO-búð-
ina. Yinsamlegast.
FIELD & BRANDVOLD, ed1Nbur0.n.p.
Department of the Interior,
Ottawa, 1 Nóvember, 1897.
I>AÐ KUNNGERIST hjer með að
Innanríkis deildin gefur leyfi (permits)
fyrir árið 1898 til »ð yrkja skólalönd
pau, er áður hafa verið plægð.
I>essi leyfisbrjef fást með pvl skil-
yrði að borguð sjeu 50 cents fyrir-
frara fyrir hverja ekru af akri, nema
pvl aðeins að fleiri en einn leggi inn
boð fyrir landið. í pví tilfelli fær sá
leyfið sem hæðsta leigu b/ður frpm
yfir 50 cents á ekruna.
Dessi leyfisbrjef verða að eins gefin
fyrir skólalönd, sem búið er að plægja
eitthvað á áður, og ekki undir neinum
kriDgumstæðum er leyfilegt að plægj*
upp óbrotið land.
Beiðni um leyfi til að yrkja pessi
lönd næsta ár ættu að vera komin til
Secretary, Department of the Interior,
Ottawa, ekki seinna en fyrir 15 Jan-
úar 1898.
Allir eru varaðir við pví að reyna
að hafa afnot af pessvm skóla löndum
án pess fyrst að fá leyfi til pess.
SamKvæmt fyrirsk'pan,
JAS A. SMART,
Deputy Minister.
OLE SIMONSON,
mælir með sínu nýja
Scandinavian Uotel
718 Main Street.
Fæði 11.00 á dag.
MlllM l—M I II lllll 11
Arinbjorn S. Bardal
Selur líkkistur og annast um út-
arir. Allur útbúnaður sá be?ti.
Opið dag og nótt.
613 ElQin Ave. Telepljane 306.
Nokthern
PACIFIC
RAILWAY
til allra staða I austurparti Can-
ada hjernamegin við Montreal.
Os til staða par fyrir austan, mcð
tiltölulega sama verði.
Farseðlar verða til sölu frá
6. TIL 31. DESEMBER
Menn mega vera 10 daga á ferð-
inni austur og 15 daga 4 baka-
leiðinni. Farseðlarnir gilda I Í5
mámiði frá pví peir eru keypt-
ir og hægt að fá tlmann lengdao
ef J>ötf gerist. Menn geta kosið
um hvaða leið sem peir vilja
Til Evfopu
Sjerstakar afsláttur gefinn á far-
seðlum til Evrópu landa
California Exeursion
Lægsta far til allra staða í Cali-
foruia og á Kyrrahafsströndinni,
og til baka aptur ef menn vilja
Skrifið eða talið við agenta North-
ern Racific iárnbrautarfjelatrsins, eða
skrifið til
H. SWINEORD,
General Agent,
WINNIPEG, MAN
282
Hugsið yður halla eins brattan eins og húspak,
sem lagður er pykkum IsflÖgum, eins og stræti væri,
sem slðan eru gerðar samfrosta með pví að hella
vatni yfir pær; hugsið yður sleða með stáldrögum,
eins vel fægðum og skegghnífar væri; hugsið yður
púsundir af ljósum beggja vegna við pennan glans-
andi lsveg, og pá hafið pjer fengið dálitla hugmynd
Um bvað pað er, sem nefnist Ishðll. Að renna sjer
uiður eptir peim uppæsir mann vafalaust raeir en
allt annað, sem manni getur dottið í hug—næst pví
of til vill að vera á hvalaveiðum.
Það er ómögulegt að anda, eptir að pjónninn
Lirindir sleðanum af stað. Tilfinning manns er llklega
Svipuðust pví ef maður dytti niður úr lopthát, og
samt sem áður fer maður aptur upp á Ishólinn, til
áð renna sjer niður af honum, eins vissulega og
drykkjumaðurinn snjfr aptur til flösku sinnar. Refa-
reið (Fox hunting) er barnaleikur I samanburði við
pað, og pó hafa rosknir og ráðnir menn beðið pess
heitt, að peir mættu deyja á refaveiðum.
Steinmetz stóð við rætur hólsins pegar hann
fann, að einhver stneygði handlegg slnum utan um
kandlegg hans. t>að var Magga Delafield, og hún
Sagði: „Viljið pjer renna yður með mjer á sleða?“
Ilann sneri sjer við og brosti að henni—sem var
rjöð og blómleg I loðklæðum slnum—og sagði;
„Nei, kæra unga fröken mín. En jeg pakka
yður fyrir að hafa stungið upp á pvl.“
„Er pað svo hættulegt?“ spurði hún.
279
Hann lauk aldrei við setninguua. Hin djúpu,
ástríðufullu augu hennar mættu augum hans. Fing-
ur hennar komu DÍður á hinar slðustu nótur í laginu
eins og hamri væri slegið á pær. Hún stóð skyndi-
lega á fætur og gekk pvers yfir um stofuna.
„A jeg að hringja og biðja að koma inn með
teið, móðir mln?“ sagði hún.
Þegar greifafrúin vaknaði, var Chauxville að
fletta nótnablöðum, sem lágu á fortepianóinu.
XXIII. KAPÍTULI.
VETRAK leiksvið.
A milli Pjetursborgar og sjávar erujfmsar uppá-
halds-eyjar (I Neva ll jótinu), sem aðmeiraeða minna
leyti hafa verið úthlutaðar útlendingum peim, er búa
I höfuðstað Rússlands, sem bústaður. I>ar búa Eng-
lendingar, og á sumrin heyrir maður hin alpekktu
hróp knattleika-vallarins, en 4 vetrum stytta menu
sjer stundir með pvl að ganga á prúgum (Snow-
shoes), renna sjer á skautum og renna sjer niður af
Isliólum á sleðum.
A eynni ChristefEsky var haldin mikil ísfarar-
samkoma daginn áður en Howard-Alexis fólkið ætl-
aði að leggja af stað frá Pjetursborg til Tver. Fyrir
samkomunni stóð eiun af útlendu sendiherrunum,
278
Augnalok Katrínar titiuðu, en hún svaraði engu.
Sársaukinn í hjarta hennar hafði ekki enn pá tekið á
sig ákveðið hefndar-gerfi. Ast beDn ar á Paul var
enp ást, en hún var hættulega nærri pv I að snúast í
hatur. Katrín var enn ekki komin svo langt, að
óska ákveðið að Paul skyldi líða pjáningar, en pað,
að sjá Ettu — fagra, fulla af sjálfstrausti og skeyt-
ingarlausa sem eiganda Pauls — hafði flutt hana all-
nærri pví takmarki.
„Hroki peirra, sem hafa fengið allt er peir æskja
eptir, er ópolandi“, hjelt Chauxville áfram á sinn
vanalega tvíræða hátt.
KatrSn — Katr ín, sem var sönn Eva — leit til
hans, og pögn hennar gaf honum leyfi til að halda
áfram.
„Sumir karlmecn hafa allt annað dreugskapar-
lögmál fjrir kcnur, sem engu geta af sjer hrundið,“
sagði hann.
Katrln vissi óljóst, að kona getur ekki hæglega
ollað karlmanninum, sem hún er reið við, pj raingi,
nema hann elski hana.
Hún beit á vör. Og 4 meðan hún hjelt áfram
að spila, fór nytt ljós að renna upp I auguin hennar.
Hljóðfæraslátturinn var dýrðlegur, en euginn í stof-
unni tók eptir honum.
„Jeg skyldi ekki hafa neina mvðaumkun með
slikum mönnum“, sagði Chauxville. „Þeir eiga
enga meðaumkun skilið, pví peir ha a enga með-
aumkun sýnt sjálfir. Sá karltuaðar, sem hefur
dregið kveunuiann á tálar, á skilið að --“