Lögberg - 09.03.1899, Blaðsíða 6

6
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 9. MARZ 1899.
Anclinæli.
Laufásbygð, 23. febr. 1899.
„Gaman er að börnunutn“, sagði
karlinn, sem átti sjö liálfvitana ott
áttunda umskifting. Mér datt í hucr,
að Ifkt væri'ásigkomulagið hjá grein-
ar-höfundinum, sem skrifaði frá Sin-
cUir, Man. 24. jan. 1899 í „Hkr“.
Ég efast ekki um, að höf. sé upp með
sér af að geta synt önnur eins andans
tilprif á ritvellinum, eins ogr par eru
S/Dd> I>ð krydd greioarinnar sé slettur
til fjöldans hér, antikristindómur og
rangt só hermt frá pví, sem hann pó
virðist vilja segja sem verulegar
fréttir.
Mér dettur ekki í hug, að elta
höf. í alla pá krókastigu, sem hann
fer í nefndri ritgerð sinni, pvl pá yrði
écr að skrifa helmingi lengri grein í
pað minsta. Hérum bil hið sama er
svo víða tekið upp aftur og aftur;
bara dálítið vikið við orðum, til að
komast í mótsögu við sjálfan sig. Ég
tek pví að eins nokkur atriði til skoð
uaar. Höf. talar um samkomuhús-
byggingu °£T gefur I skyn, að ekki sé
I „mikið ráðist af hoilli sveit manna,
bara ef fólk væri samt»ka“. I>að er
nú fyrst og fremst, að petta gat varla
heitið blaðamál, eins skamt og pað
var pá á veg komið. Mér er kunn-
ugt uro, að pessu máli var búið áð
hreifa dálítið við nokkuð marga menn
í bygðinni, til að heyra undirtektir
manna áður en fundur væri haldinn
til að ræða málið ytarlega. Voru
undirtektir manna fremur góðar, pó
allir væru auðvitað ekki með pví í
fyrstu, sem náttúrlega kemur af yms-
um orsökum. Allir, sem ég hef heyrt
tala um pað mál, sjá pörfina til að fá
pví framgengt. Svo pað er óparfi,
enn sem komið er, að hafa nokkrar
glósur um viljaleysi manna í pá átt.
Svo kemur höf. með heljar langa
rollu um „baslarana11* eða „hálfbasl-
ara“, sem honum svo póknastað kalla
pá, og segir pá talsvert efnaða, svo
ekki sé pað að fælast. Hefði höf.
getað bætt pví við, að peir væru jafn-
miklir andans menn og hann, pá tel
ég víst að peir pyrftu ekki að „basla“
eða „bálfbasla“ til leDgdar.
Svo kemur pessi kröftuga setn-
iug, sem höf. leggur „böslurunum11 á
hjarta: „I>að fólk, sem ekki giftir
sig, liggur á liði öínu <>g grefur pund
sitt í jörðu, en pað er afar leiðinlegt
fyrir pjóð/élagið og syn 1 móti guði
og mönnum“. I>ví trúi ég líka vel,
að pað sé leiðinlegt fyrir t>jóðfélagið,
sem er synd mót^guði og mönnum.
I>að mun vera sitthvað, pjóðfélagið
og mennirnir? „Mannið ykkur pví
upp baslarar og baslarainnur“ segir
höf. o. s. frv. Ég minnist ekki, að
*J Þetta orð er búið til úr enska orð-
inu bachelor, sem þýðir: ógyftvr niaður.—
Ritstj. Lögb.
hafa séð orðið innur viðhaft í annari
meikingu en um giftar konur, svo
sem um keisara-innur. Yill ritstjór-
inn gera svo vel að skyra pað betur.
£>etta hlytur að vera eitthvert ný-
næmi. Rétt á eftir pessari „baslara11-
hugvekju er áskorun eða herhvöt, eða
hvað helzt menn eiga að nefna pað,
og segir höf. að talsvert margir „basl-
arar“ hafi bæzt hór við árið sem leið; 3
ógiftir menn hafa tekið hér land á pví
ári. í>að eru nú peir „talsvert
mörgu“. Um leið og höf. fann ástæðu
til að telja fram pessa „baslara11, læt-
ur hann ógetið tveggja giftra manna,
sem híngað fluttust og hér settust að
á löndum á sama tíma. I>að hefði pó
varla verið „synd fyrir guði og mönn-
um“, eftir orðum höf., að geta peirra
líka.
/
Framar í greininni er höf. búinn
að segja frá Lestrarfélags-samkomu á
ákveðnum fundardegi (27. janúar)
safnaðarins. Svo kemur hann löngu
seinaa með pessa spurningu: „Hvaða
félagsskap höfum við hérannars? Já,
ég veit nú.ekki, en pað er til safnað-
arfélags-nefna, og svo er Lestrarfé-
lagið hið eina meðal íslendinga, sem
lífsmark sést á“. I>að er fyrst og
fremst sjáanlegt á rithættinum, að
höf. er ekki safnaðarlimur, og pá um
leíð hefur honum pótt pað eitthvað
myndarlegra af sór, að gera alt pað
sem auðvirðilegast í augum almenn-
ings, er söfnuðinum við keinur. I>að
j er fyrir höf. eins og peim sem gleymt
hafa heitum peim, er peir unnu við
ferminguna, að peir geta ekki látið
par við sitja, heldur reyna að seilast í
náungann til að svívirða hans trúarlíf.
Hvatirnar, sem til pess liggja, pekkja
menn og verkin eru vottarnir. Lestr.
arfélagið telur 9 meðlimi^svo von er
að veður megi gera út úr pví. Söfn-
uðurinn hefur 20 fullorðna meðlimi
og 14 unglinga. I>etta er rétt synis-
horn af rithætti höf. I>að er ekki ná-
kvæmlega rétt bjá greinar-höf., sem
hann segir um hveitiverð í Reston, að
pað hafi verið í haust „50 ets. bush.
no. 1“. Sannleikurinn er, að hveiti-
verðið í Reston var, á peim tfma, sem
hór segir: Nr. 1 hæst 63 cts., lægst
47 cts. Taki maður meðaltal af pessu
verði, pá verður pað 55 cts , og er ég
viss u m,að meira var selt hér um pláss
fyrir ofan 55 ct. verð en undir pví.
Fyr má nú vera minnisleysið. Svo
enda ég pessar Ifnur með peirri ósk,
að höf. verði sannorðari og gætnari
pegar hann skrifar næst í opinber
blöð um almenn mál.
Nýlendubói.
Tilegraf er eitt af helztu nárasgreinum á St.
Paul ,Business‘-skól:.num. Kennararnir, sem
jyrir þeirri nf msgrein standa, eru einhverjir þeir
beztu i landinu, , MAGUIRE BROS.
91 East Sixth Street, St. Paul.Minn
Dr. O. B.JÖRNSON,
618 ELGIN AVE., WINNIPEG.
Ætíð heitna kl. 1 til 2.30 e. m. o kl. 7
til 8.30 e. m.
Tclcfón 1156.
Dr.T. H. Laugheed,
CHen1t>ox-o, Man.
Hefur ætið & reiðum höndum allskonar
tneðöl, EINKALEYFIS-MEÐÖL, SKRIF-
FÆRI, SKÓ/.ABÆKUR, SKRAUT-
MUNI, og VEGGJ APAPPIR, Verð'
lágt
Anyone sendlnf? a aketch and deecriptlon may
qulckly ascertain our opinion free whether an
inventlon ts probably patentabie. Communloa-
tionfl strictly confldential. Handbookon Patents
flont free. Oldeat aircncy for securing patenta.
Patenta taken through Munn & Co. recelve
tpecial notlce, without charge, in the
Scicntific Rmcrícan.
A handaomely illustrated weekly. Larirest cir-
cutation of any scientiflc journal. Ternis. f.i a
yo;ir; four months, $L Sold by all newsdealers.
ÍYIUNN & Co.36,Broa<lwayN6W York
Brunch Offlce. 825 F St., Washington. D. C.
Penin^ar til leigu
Land til sals...
Undirskrifsður útvegar peninga til
áns, gegn veði í fasteign, með betri
k|örum en vanalega. Hann liefur
Mnnig bújarðir til sölu víðsvegar um
íslendinga-nylenduna.
S. GUDMUNDSSON,
Notary Futollo
- Mountain, N D.
Northern
PACIFIC
RAILWAY
REGLUR VID LANDTÖKU.
Af öllum 8ectionum með jafnri tölu, sem tilheyrasambandsstjórn-
inni í Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta fjölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160.ekrur fyrir
heimilisrjettarland, pað er að segja, sje landið ekki áður tekið,eða sett
til síðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn méiga skrifa sig fyrir landinu á peirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanríkis-ráðherrans,
eða innflutninga-umboð'tmannsins í Winriipeg, geta menn gefið öðr-
um uraboð til pess að skrifa sig fyrir lartdi., Innritunargjaldið. er $10,
og hafi landið áður verið lekið parf að borga $5 eða $10 umfram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pví er samfara.
HEIMILISRJETTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum verða menn að uppfylla beimilis-
rjettarskyldur sínar með 3 ára ábúð og yrking landsins, og má land-
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði á ári hverju, án sjer-
staks leyfis frá innanríkis-r&ðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti sín-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRJF
Ef pér hafið í huga ferð til
sunu.R - - -
CALIF0RN1U,
AUSTUR
CANADA ...
eða hvert helzt sem er
SUDUR
AUSTUR
YESTUR
ættuð pér að finna næsta agent
Northern Pacific járnbrautar-
fólagsins, eða skrifa til
CHAS. S. FEE H- SWINFORD
, G. P. & T. A., General Agent,
St. Paul. Winnipeg.
ætti að vera gerð strax eptir að 3 árin eru liðin, annaðhvort hjá næsta
umboðsmanni eða hjá peim sem sendur er til pess að skoða hvað unn-
ið hefur verið á landinu. Sex mánuðum áður verður maður pó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum í Ottawa pað, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmann
pann, sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til pess að taka
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhenda slíkum umboðam. $5.
LEIÐBEININGAR.
Nykomnir innflytjendur fá, & innflytjenda skrifstofunni í Winni-
peg og á öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoha og Norð-
vesturlandsin, leiðbeiningar um pað hvar lönd eru ótekin, ogallir, sem
á pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beiningar og bjálp til pess að ná í lönd sem peim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvíkjandi timbur, kola og námalögum. All-
ar slíkar reglugjörðir geta peir fengið par gefins, einnig geta menn
fengíð reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautarbeltisins í
British Columbia, með pví að snúa sjer brjeflega til ritara innanríkis-
deildarinnar í Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins I Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum I Manitoba eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
* Deputy Minister of the Interior.
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta íengið gefins, og átt er við
í reglugjörðinni hjer að ofan, pá eru púsnndir ekra af bezta landi,sem
hægt er að fá til leigu eða kaup3 hjá járnbrautarfjelögum og ymsum__
öðrum fjelögum og einstaklingum.
Noríhp”Q Pacifie Hy.
TTJVHE OVAIRID-
___________MAIN LINE._______________
Morris, Errerson, St. Paul, Chicago,
Toronto, Moctreal . . .
Spok ne, Tacoma,
Victoria, San Frinci'co:
Fer daglrga 12.15 e. m.
Kemur dagiega 1.05 e, m.
PORTAGK LA PRAIRIE BRANCH.
Portage la Prairie og s'adir hér a milli:
Fer daglega nema a
sunnudng, 4.45 e.no.
Kcmur daglega nema a
sunnudag, 1 l.o5 f.m
MORRIS-BRANDON BRANCH.
Morris, Roland, Miami, Baldur,
Bclmont, Wawar.esa, Brandon;
einrig Souris River brautm fra
Belmont lil Elgin:
Fer hvern Manudag, Midvixud.
og Föstudag 10.40 f. m
Kemur hr ern þridjud , Fimmtui.
og Laugardag 3.05 e. m.
CHAS. S. FEE, H. SWINFORD,
G. P. &T. A.,St. Paul. Gen.Agent, Winnipe,

514
fólkið hafðist við í—kofa, sem voru líkari fugls-
hreiðrum en manna-híbylum. En hví skyldi fólk
petta byggja hús eða erfiða, par sem hinn fyrsti ó-
aldarflokkur, er fram hjá fór, mundi kveykja í húsum
pess, og' par eð eigin hjeraðshöfðingi pess mundi
kúga út úr pví með höggum og blótsyrðum hina
síðustu ávexti erfiðis pess? í>að sat parna I hinni
dypstu mannlegri eymd, og hin eina, en beiska bugg-
un pess var, að pað gseti ekki sokkið dypra niður í
_ eymdar-díkið. En samt hafði pað enn pann mann-
lega bæfilegleika að geta talað, og ráffærði sig hvað
við annað í hrískofum sínum, góndi illilega með hin-
um döpru augum sínum og benti með hinum mögru
fingrum sínum á hin stóru höfðingja-býli, semjjátu sig
eins og krabbumein inn í líf íbúa hjeraðsins. t>egar
pvílíkt fólk, sem er komið út yfir bæði von og ótta,
fer að sjá í hinum dimmu hugskotum sinum hver er
uppspretta eymdar pess, pá eiga peir sam hafa kúgað
pað og kvalið optast óh&mingju-stund í vændum.
Hinir próttlausu verða sterkir pegar peir eiga ekk-
ert og hafa ekkert, pví pá fyrst finna peir til hins
áfeDga bardaga-titrings örvæntingarinnar. Höfð-
ingja bylið er reisulegt og með sterkum múrum, en
hrískofinn auðvirðilegur og veikur fyrir. En guð
hjálpi aðalsmanninum, konu hans og börnum, pegar
mennirnir í hriskofunum fara að hreifa sig til hefnda!
Ferðamanna-flokkurinn reið í gegnum pannig
útlitandi hjerað 8 til 9 milur, eða pangað til sólin
var sigin lágt niður á vesturloptinu og skuggar
519
„Og hverju svaraðir pú?“ öskraði hinn.
„Að pað væru engin pvílík kvikindi í húsinu,
göfugi herra11, svaraði húsbóndinn.
„Og pó er jeg ekki búinn að vera hjer heila
klukkustund áður en jeg verð pess var, að Englend-
ingar eru að skriða um a.llt húsið. Hvar getur mað-
ur verið, til pess að maður sje laus við pann ban-
væna pjóðflokk? Getur ekki franskur maður sezt að
í frönsku gistihúsi á franskri grund án pess, að klið-
urinn af hinu afskræmislega máli peirra rifi í og
meiði eýru manns? Vísaðu peim veg allrar verald-
ar, húsbóndi, pví annars kunna bæði peir og pú að
hafa verra af pví“.
„Já, jeg skal gera pað, göfugi herra, jeg skal
gera pað!“ hfópaði hinn kibræddi húsbóndi og flytti
sjer út úr stofunni, en um leið mátti heyra hina blíðu
og sefandi rödd konunnur vera að reyna að friða
hinn fokvonda mann sinn.
„t>að er sannarlega bezt fyrir ykkur að fara
ykkar leið, herrar mínir“, sagði húsbóndinn við Sir
Nigel og menn hans. „t>að eru ekki nema sex míl-
ur hjeðan til Villefranche, og pað er hægt að fá góð
herbergi og greiða & gistihúsinu ,Lion Rouge‘.“
„Nei, svaraði Sir Nigel“, jeg get ekki farið fyr
en jeg hef sjeð mann penna, pví mjer virðist að hann
muni vera maður, sem vonast rná eptir að fá heiður
af. Hvað heitir hann og hvaða nafnbót hefur hann?“
„t>að er ekki fyrir mig að nefna nafn hans, nerna
með hans leyfi11, svaraði húsbóndinn. „En jeg sár-
518
kyrr, með hendina á handfanginu á hurðinni, á með-
an Sir Nigel eg hinir sðrir fóru af bski. I>egar
maðurinn við eldinn heyrði raddir hinna annara Dy-
komnu manna, og hvaða tungu peir töluðu, pá
fleygði hann hnetu-fatinu niður á gólfið og fór sjálf-
ur að kslla á húsbóndann, par til pað tók undir f
öllu húsinu af öskri hans. Húsbóndinn kom hlaup-
andi, með hvlta svuntu framan á sjer, pegar hann
heyrði öskrin I gesti sfnum, og var öskugrár í fram-
an af ótta, her dur hans skulfu og hárið reis á höfði
hans. „Fyrir guðs skula, herrar mínir11, sagði hús-
bóndinn I lágum hljoðum um leið og hann fór fram
hjá Alleyne og fjelögurn bans,11 t'alið mjúklega við
'hann og yfið liann ekki upp! Fyrir sakir hinnar
helgu meyjar, verið mjúkir í tali við hann!11
„Hver er pá pessi maður?11 spurði Sir Nigel.
Alleyne var í pann veginn að svara Sir Nigel,
pegar hinn ókunni maður við eldinn öskraði upp á
ny svo ekkert annað heyrðist.
„t>ú, prællinn pinn, gistihúss-maður11, öskraði
hann, „spurði jeg pig ekki að pví,. pegar jeg kom
hingað með konuna mfna, hvort gistihús petta væri
hreint og pokkalegt?11 %
„Já, pjer gerðuð pað, göfugi herra“, svaraði
húshóndinn.
„Spurði jeg yður ekki sjerstaklega að pvf, hvort
nokkur óværu-kvikindi væru í húsinu?“ grenjaði
maðurin við eldinn.
„Já, göfugi herra11, svaiaði húsbóndinn.