Lögberg - 04.01.1900, Blaðsíða 2

Lögberg - 04.01.1900, Blaðsíða 2
2 LÖGRERG, FIMMTUDAGLNN 4 JANUAR 1900 Jenny. (Þýdd smásaga). HéBan — J>»r sem é g sit á skrif Btofu minni — heyri é» vanalega peg ar Jenny er að hlunkast upp og ofai sti^ann með sópinn og sorpsk<j£E jn» Áð ír hafði hún J>að til siðs, að syogj* uniir með pessum verkfærum sfnum. ýmist sálmalðg', eða Jjá bjóðsðuginc brezka, eftir þvf sem & henni lá, en 1 seinni tlð hefur hún verið J>ðgul oí hljóð, og jafnvel vandvirk við stóri sln. Aður hefði ég mikið viljaf gefa fyrir sllks J>ögn, og eins hefu' konan mln oft óskað eftir pessar vindvirkni; en nú, pegar hvoru tveggja er fengið, erum við ekki eim- ánægð með J>að eins og við höfðum gert okkur I hugarlund, Sannast að segja mundi ég fagoa með sjálfun mér, J>ó ég ef til vill léti J>*ð ekk’ uppskátt, ef ég heyrði Jenny-syogj» vlsu-etúf, og ég vildi vinnt til a? hún bryti eitthvað af borðbúnaðinum —að undanteknu græna uppihaldinu hennar Kfemiu—ef ég mætti vona, að petta punglyndis tfmabil hennar væn pá á enda. Ekki verður f>vl pó neitað, að vif vorum farin að preytast á að heyra hana tala um piltmn sinn, pegar hún loksins )ét af pvl. Jenny var ætíð ó pvinguð I tali við konu mfna. t>ær spjölluðu um alla mögulega hluti I eldhúsinu, og stundum freistaðist jafnvel ég til að taka J>átt í samtalir.u, pegar skrifstofuhurðiu var opin og ég heyrði á J>að. En eftir að Vilhelm kom til sögunnar var f>að æfiolega hann, sem talað var um—Vilhelm, og aldrei annað en Vilhelm, hvað Vil- helm sagði um petta eða hitt; hann kom alls-tiiðar inn f. Og J>eg>-r við héldum að úttalað væri um Vilhelm og hann væri orðið útslitið umtalsefni, pá reyndist pað J>ó á annan veg. t>að var Vilhelm upp aftur og aftur — við n ý og gömul at> ik. Trúlofun peirra stóð yfir prjú ár. En J>að, hvernig hún fyrst kyn’ist honum og hvernig hún gat orðið svona hrifin af honum, var okkur ætíð hulinn leytidardómur. Ég fy rir mitt leyti Imynda mór, að hún hafi fyrst hitt bann á götuhorn- inu, J>ar sem síra Barnabas Box hé t samkomur sfnar á sunuudagakvöldin. Ástarguðirnir era vanir að flögra I kriogum pess kyns kvöldsöngva, eins ognyflugur kringum parafín lampa. Ég giska á, að húo hafi staðið par og sungið eálma upp úr tér, I stað pess að koma heim og sinna verki síuu, og pá hafi Vilhelm gengið fcm hjá og kallað: „Hallo!‘‘ og bún hafi svarað: , Hallo sjálfur11; og svo pegar pessum kurteisis-reglum var full- ægt, hafi pau farið að tala saman. Og par eð Efemia hefur pann vítaverða sið, að lála vinnufólkið skeggræða við sig, pá fékk hún fljótt að beyra um Vilhelm. „Hann var svo dæmalaust almennilegur piltur“, sagði Jenny, rg pá fór kona mín að sj yrja frekar eftir honum. „Hann er annar dyravörður hjá Mayoard fat»sala“, ssgði Jenny, „og hann fær 18 shillings—nærri pví eitt pund sterling — á viku, og pegar aðal dyravörðurinn fer, verður hann gerð ir að aðal-dyraverði. Hann er af góðu bergi brotinn, og ekkert af skyldmennum hans er erfiðisfólk. Faðir haDS var maturta-sali, og hefur ,farið á böfuðið*. Ein afsystrum hans er á ,deyjenda‘-heimilinu. Þetta sýn- ist ákjósanlegur ráðahagur fyrir mig, sem er einstæðingur.“ „Þið eruð pá trúlofuð?1' rpurfi kona rofn. „Ekki beinlÍDis trúlofuð, en bann er að drsga saman peninga fyrir britginri—pað á að vera ,amatyst‘- h iogur“, s»gði Jenny. „Jæj8, Jenny,“ sagði kona mfn, „pegar pið eruð reglulega trúlofuð, pá máttu bjéða horum hingað á Bunnudags-eftirmiCdögum, og getur Játið hann borða með pér kveld- matinn I eldhúsinu.“ Efemia hefur ætíð álitið skyldu slna að bera rcóðurlega umbyggju fyrir vionukoDunum. Skömmu siðar m i 1 I ;> f 11 11, og bar nikið á honum I húsinu, pvl Jenny íafði sérstakt lag á að láta -ekki penn- m trygðapant sinn dyljast. Eldri Vliss Maitland var mjög örg yfir pví >g sagði, sð pað væri ekki tilblyðilegt ð vinnufólk bæri hringi. En kona nfn leitaði f tveimur bókum—um siði >g hætti á heimil nu og I félagsllfinu —og fann ekkert bann gegn pvf. Svo við pað sat, cg Jenoy hafði átölulaust pennan viðauka hamingju sinnar. t>essi Vilhelm—augesteinn JenDy —leit út fyrir að vera gerðarlegur niltur og heldur mannvænlegur. .,Vilheltn“—sagði Jenny eitt sinn, er Tún var að telja fram ölflöskur, „Vil ielm er bindindismaður, og hann eykir ekki heldur; tóbaksreykur ger r svo mikið ryk I húsinu, og svo er >að svoddan peninga-eyðsla — og svo 'yktin — e” pað er lfklega nauðsyn legt fyrir sum8.“ X>«ð hefur eflaust runnið upp fyr- ir sálarsjón Jenny, að pað væri illa veit af henni að vera svona óbeinlíu- is að minua húsmóður slna á pau til- tðlulega verri kjör, sam húu hafði við •ið lúa, pvl húu betti góðfúslega við: .,Ekki svo að skilja, rð ég sé að finna að búsbóndanum; hann er reglulegur eogill pegar hann er að reykja, 1 sam- anburði við pað sein hann er endrar- nær.“ Vilhelm var ekkert vel til fara fyrst pegar við sáum hann. Hann hafði lfka Ijótan yfirlit, sem minti á syst-.rina er var á „deyjeDda“ heimil- mu“, og augun voru grá og daufleg. Efemiu leizt aldrei vel á hann. I>að, að hann væri af góðu bergi brotinn, vottaði hann með pvl að ganga með „a]paka“-regnhlff, sem hann aldrei skildi við sig. „Hann gengur í k»pelluna“, ssgði Jenny. „Pabbi haDS—“ „Hvsð segir pú, Jenny?“ gre:p kona mfn fram I. „Pabbi hans tilheyrir kirkjunni, en Mr. Maynard er ,Plymouth‘ bróðir; Viihelm áiltur pað stjómkwnskubragð að hafa sömu trú. Mr. Maynard k> m- ur oft að tala við Vilhelm að gamni •■ínu, pegar ekki er mikið að gera, bæði um kirkjumál og um að nota upp hvern spotia. Hann hefur heil- mikið álit á Vilhelm og hugsar um sálu hans, og eins um pað hvernig hann notar spotta“. Skömmu seinna fréttum við, að Vilbelm væri orðinn yfir-dyravörður, með 23 shiilings um vikuna. „Hann er eigiulega yfir peim sem keyrir út vörurnar“, sagði Jenny, ,,og hann er pó giftur og á 3 börn“; og Jenny lofaði okkur, í yfirlæti ánægju sinnar, að hún skyldi fá Vilbelm til að sjá um að alt, sem við hjónin keyptum hjá Msynards, sky di verða fljótt og skilvfslega afher t. Eftir pessa forfrömun Vilhelms fór hann að verða betur til fara. Einn dag fréttum við, að Mr. Maynard hefði gefið honura bók. „ ,Smiles help yourself* er hún köiluð“, sagði Jenny; ,en hún er samt ekke.rt kómisk. Hún segir hvernig bezt sé að komast f fram í heiminum, og pað, sem Vilhelm las mér úr henni, var yndislegt“. Efemia sagði mér frá pessu hlæj- andi, en alt 1 einu varð hún alvarleg. „Heyrðu, góði“, sagði hún, „Jenny sagði rcér nokkuð, sem mér fóll ekki. Hún hafði verið heldur fálát stundar- korn, og svo segir hún upp úr purru: ,Vilhelm er lacgt fyrir ofan mig í öllu. Er ekki svo?- “ „Ég só ekkert fskyggilegt í I3u“, sagði ég; en seinna opnuðust augu mín fyrir pvf. Einn sunnudngs-eftirmiðdag sat ég við skrifborð mitt og las í góðri bók. Einbver gekk fyrir gluggann, og um leið heyrði ég Efemiu hrópa upp yfir sig, eins og í hræðslu: „Ó, George, sástu hann?“ Við litum bæði út, og sögðum, eins og með einum munni, hægt og gætilega: „Silki hatt! Gula hanzka! Nýja regnhlíf!“ „Ætli pað sé vitleysa, George, að mér sýniat hálsbindið hans vera alt að einu eins og pitt? Ég er hrædd um að Jenny leggi honum til háls- bindin. Hún var nýlega að tala um fötin pÍD, og sérstaklega um hálsbind- jn, hvað væru falleg, og hann er auðsjáarlega að stæla p’g-“ l>au gengu nú aftur fram hj*> glugganum, og leiddust pá. Jenny leit út fyrir að vera mjög upp með sér og lukkuleg, en eitthvað var hún pó óeðlileg, eins og hún kynni ekki við sig með bórnullarhanskaua og hann með silki hattinn. I>etta var bæsti tindur hamiogju Jency. Þegar hún kom inn sagH hún; ,,Mr. Maynard hefur talað við Vilhelm nýlega; bann vill láta hann fara að verða I búðinni og afgreiða par. Og svo verður hann -,888Ístent‘ við fyrsta tækifæri. Mr. Maycard hefur s”0 mikið álit á honura“. ,.Já, hann er að komast upp I heiminu n“, sagði kona mfn. „Já, pað má nú segja“, sagði Jer.nv hugsandi—og hún andvarpaði. Næsta sunnudag, pegar við sát- um að kvöldverði, spurði ég konn mfna: „Að hverju leyti er pessi sunnudagur ólfkur öðrura sunnudög- um? Hefur nokkuð borið við? Hef- ur pú breytt nokkru til inni, glugga- tjöldunum eða öðru? Eða hefur pú sett hárið upp öðruvísi en vant er, án pess að spyrja um álit mitt? Ég finn svo greinilega muninn, en er ómögu- legt að átta mig á, 1 hverju hann liggur.“ Hún svaraði mér f afar mæðuleg um tón: „George, vertu ekki að spauga með petta. Hefur pú ekki tekið eftir pvf, að Vilhelm hefur ekki litið sjá sig í dag, og aumingja Jenny er að gráta uppi á lofti?-4 E>.ir var gátan ráðin. Jenny v«r — eins og ég gat um í fyrstu — hætt að gánga syngjandt um hú ið, hætt að gáskast og brjóts, og pað sló konu rofna óðara sem illur fyrirboði. Næsta sunnudag, og sunnudaginn par á eft- ir, bað Jeony leyfis að mega fara út að garga — með George, — og kon- an mín, sem aldrei er neitt að grensl- ast inn f annara sakir, leyfði henm' pað án pess að fpyrja nokkurs. 1 bæði skiftÍD, pegar Jenny kom heim, var hún rauð og beit f andliti og mjög ákveðin á svipinn. E>'gar hún sá að hún var eioskis spurð, bóf hún sjálf talið um petta roálefni sitt. „E>að er venð að narra Vilhelm frá n ór“, sagði hún. „Já, hún er kvennhatta sali og kann að spila á fortepiano“. „En mér skildist pú segja, að pú værir að ganga með honum á sunnu- dögum ‘, sagði konan mfn. „Nei, eksi með honum, á eftir bonum. Ég gekk stundum með peim, ng óg sagði henni að hann væri trú lofaður roér,“ svaraði Jenny. „Nei, Jenny mfo, gerðir pú pað? Hvað gerðu pau pá?-‘ spurði kouau mfn. „E>au önsuðu mér ekki fremur en ég væri seppi“, svaraði bún, „svo ég sagði h‘-n d, að ég skyldi finna hana f fjörugrjótinu.“ „Detta hefur ekki verið mikil skemtiganga fyrir pig, Jenny“, sagði koaa mlna. „Nei, og ekki pau heldur“, sagði Jenny. „Ég vildi bara“, hélt Jenny á- fram, „að ég kynni að spila á forte- plano. En hvað sem pví líður, pá ætla ég samt ekki að láta hana taka hann frá' mér. Hún er eldri en hann, og hárið á henni er ekki gull-litað upp við hársræturnar, hvernig sem á pví stendur.“ Dað var einn frídagur f ágúst- mánuði, tem tók af öll tvfmælin. Við vitum ekki greinilega hveroig orustan var háð, heldur að eins um smá-atrið’, sem Jenny sagði frá. Hún kom heim úfln og rykug, og heit og æst I skapi. K vennhatta salinn, móðir hennar og Vilhelm höfðu tekið sig saman um Niðurl. á 7. bls. !tlr«. IVin^low’i Soothlna Sjrrnp er gamalt og vel reynt húsmeðal, sem yflr 50 ár hefur verið brúkafi af miJjónum mæfira handa bómum teirra um tann- tökutímann. Þafi huggar bnrnifi, mýkir tannholdið, eyðir bó gunni, dregur úr sár- iij'tunum, JækDar bukhlaup. er J>ægilegt á bragðið, og er bezta mefial við niður- urgangi. Fæst á ölJnm lyfjabúðum heims- ins. Verð 25c flaskan. tíiðjifi um Mrs. Wmslow’s Soothing Syrup, mæður munu reyna,að f>að er bezta barnameðalið um tanntökutfmann. Viltu borga |5.00 fyrir góðan Islenzkan spunarokk ? Ekki Jíkan J>eim sem hér að ofan er sýud- ur, heldur islei zkan rokk. Ef svo, þá gerið umbo smöunum voium aðvart og \ér sku'um panta 101)0 rokka fiá Noregi og sei d» yður t>á ou liorga sjá'fir flutnings- g.1a!dið. Rokkarnirern verðirúr hörðum við að undanteknum bjó hrinvn' m. Þeir eiu mjög sni'trir og seældan fóðruð inuan með biýi, á hino hHgauleiias'a hátt. Mustads ullarkambar eru betri en denskir J. L. kambar af t>ví t>eir eru blikulagðir, svo t ð þeir rífa ekki. Þ ir eru gerðir úr grenivið og þetsvegna léttari. Þeir eru be'ti fyi ir amerikanska ull sem er grótjrerðavi eu ísienzka nllin. Krefjist t-ví að fá Mn-tads No. 27 eða 3*'. Vérsendum þá með pósti, eða umboðs- menn vorir. Þeir kosta $1.00. Stólkambar tilbúnir af Mustads, gróflreða fínir. Kosta $1.25. Gólfteppa vefjarskeiðar með 8,9,10,11.12, 13 eða 14 reirum á þumlungnum. Kosta hver'$.’.50. Spólurokkar betri en nokkur spunarokkur til þess brúks. Kosta hver $4.0í). Phoenix litir Þeir eru biíni'- til í Þý/.kalandi, oe vér höf- nm þekt þá I Noregi, Svíaríki Danmörku og Finnlandi og voru þeir i miklu áliti þar. Verzlun vor sendir vörur um allan heim og litirnir hafa verið brúkaðir i síðastl. 4“ ár. Ver dbyrgjumst aö þessir litir eru yóöir. Það eru 3o lit'r t l að lita ull. lereft silki eða baðmud. Krefji-t, að fá Phoenix litina, því íslenzkar litiinarreglur e> u á hverjum pa Kka og þér getið ekki misskil- ið þær. Litirnir eru seldir hjá öilum und- irritufum kaupmönniim. Kosta 10 cents pakkinn eða 3 fyrir 2'c. eða sendir með pósti gegn fyrirfiam boigun. Norskur hleypir, til osta og búðingagprðar o. fl. Tilbúinn úr káli8iðmm, selt í flöskum á 25c, 45c.. 75c. og $1.25. Norskur smjörlitur seldur með sama verði og hleypirinn. Borthens þorskalýsi. Þér þekkið vissnleea norska þorskMýsið. en lér vitið ekki hveisvegna það er hið bezta lýsi. Viðstrei'dur íslands og Nor- egs vex viss tegund at' sjóþangi. s“m þorsk- arnir éta, og hefur það þau áhrif álifur flskanna, að hún fær í sig viss ákveðin h-ilbrigðisefn’, sem læknar i-egja hin l>eztu fltuefni s«m nokkiim tima hata þekst. Lýsið er ávætt við öllum lu’'gnasjúkdóm- um. Það eru ýmsar aðferðir við hreins- un Jifraiinnar. Mr. Borthens hreinsunar- aðferð er >ú b< zta, sem enn hðfur verið uppftmdín. Lý i hans er því hið bezta sem hægt er að fá. Ennfremnr ber þers að gæt- , að Borthens þorskalýsi ereinung- is búið til úr Jitur úr þeim flikum, sem veiddir eru í net og eru með fullu fjöri. Sá fiskur sem veiddur er á línn, veikist eins fljótt og önnullinn snertir ha-’n. Þar af leiðir, að lýsi, sem brætt er úr lifnr úr færaflski, er óholt og veikir en læknar ekki. Krefjist þessvegna að fá Borthens Jýsi. Verðið er: ein mork fyrir $1.1-0, pel- inn 5fc. Skr fið oss eða umboðsmönnum- vorum og íáið hið beztaog hollastaþortka lýsi. póstf ef vfðsklftakttupmenn yðar hafa þa8 ekki. Whale Amher (Hvalsmjör) er önnur frnmlejðsla Norðurlanda. Það erbúið th úr beztu efnum hvalflskjarins. Þ>ið mýkir oe svertir og eerir vatn-helt og endingarcott nlt leður, skó, stígvél, ak- týgi og hesthófa. og styður “ð fágun ieð- ursins með hvaða blanksvertu sem það er fágað. Ein askja af þessu efni verndar leðrið og gerir það margfalt endingar- betra en það annars muridi verða. Það hefur verið notað af fiskimönnnm á Norð- urlöndum í h 'ndnrS á-a. Ein askja k >st- a>, eftir stærð, 10c., 2fc, 60‘. og $1.00 hvort heldur fyrir skó eða aktýgi. Smokine. Það er efni sem reykir og verndar kjöt af öllum tegund im, fisk og fugla. Þiðer borið á kjötið eða tisk’nn með busta. og ef'ir eina viku er það orðið reykt ogtilhú- ið tii neyz.ln. Meo þvf að reykj * inatvæli á þenaan hátt, þarf hvorki að hai'a bau ná- lægt hita né heldur þar sem flngur eða ormar komastað þeim. Ekk: minka þau yg ípnþorna og ié't st. e;ns og þegar reykt er við eld. Þetta efni er heidur ekki nýtt. Það hefur verið notað f Noregi í nokkrar aldir, Po’tflaskan nægir til að reykja200 pund. Verðið er 75c. og að auki 25c. fyr- ir burðargjald, Notkunarreglur fylgja hverri flösku. Svensk sag-atblöð, 3Jf og 4 fet á breidd, Þér haflð eflaus h-yrtgetið um svenskt stál. Þessi blöð eru húin il úr þvi og eru samkyuja þeim sem biúkuð ern á íslandi. Gr ndurnar getið þér sjalfir smiðað, eins og þér gerö- uð heima. S# teta löt g sagarblöð kosta 7í c og 4 fet,a $i < 0, Send meö pósti gegn fyrirlram borgun. Áhöld til bökunar í heima- húsum. NOItSK VÖFLUJARN. mótuð f líking við 5 hjörtu. Mótin eru st»rk, ung og endingargóð. Þau baka jafnar og góðnr vörtur og kosta $1.00. NORSK IiliAUÐKEFLI, fýrir flatbrauö. Kostyi 75c. RÓSAJARN. Baka þunnar, fínar og á- gælar kökur. Ve'ð 5"c DÖNSK EPLASKÍFUJÁRN; notuð ein' jg á Isiundi. Kosta f Oc. OOROJARN. Baka þ"n"ar.,wafers‘'kök- ur. ekM vöflur. Kosta $1 35. LUMMUJÁRN. B ika eina lum mu í einu Þær eru vafðar upp áðnr en þær ern bornar á borð og eruávætar. Kosta $1 2 ’. SPRITSIARN (sprantu-járn). Þau eru nofuð við ýmsa kökngerð. og til að móta smjör og brjóstsyknr og til að troða út langa (sausnge . Þeim fy'gir 8 stjörnumót og I trekt. Send með pósti- Verð $1.(0 Eftirfylgjandi menn selja ofantaldar vörur; Uans T. Edlenson. Milton, N. D. J. B. Buck...........Edinburgh, N.D. Uanson & Co............. “ “ Syvkkud Bros........Osnabrook “ Bidlake & Kinchin........ “ •* Geo W. Marsiiall......Crtstal “ Adams Bros...........Cavalier “ C. A. Holbhook & Co.,.. “ “ S. Thorwai.dson.......Akra, P. J. Skjöld.........Haligon, “ Elis ThorwalÐson,....Mount dn, “ Oli Gilbertson........Towner, “ Thomas & Ohnstad,.... Willow City “ T K. Shaw............. Pembiua, “ Thos L Price............ “ “ Holdahl & Foss,......Roseau, Minn, Eu eng’nn i Minneota..... Oliver & Byron,.....W.‘ Sel kirk, Msn. Th. Korofjörd-......Selkirk “ Sigdrdson Bttos.,...Hnausa, “ Thorw» ldson & Co.,... Icel. River, “ B. H. ulson..........Gimli, •« O. Thohstkinson,.... “ “ Júlíus Davisson.....Wtid Oak “ OÍSLI .1 ónsson.....Wild Oak, “ Halldór Eyjólfsson,. .Saltcoats, Assa. Auni Eridriksson, .... Ross Ave , Wpeg. Th Thgrkklsson......Ross Ave.. “ Th Goooman..........Ellice Ave', “ Petur Thompson,.....W«ter St. “ A. Hallonquist......Logan Ave, “ T. Nelson & Co„_____321 Main St. “ Biðjið ofanskrifaða menn um þessar vörur. eða ritið beint til aðal-verzlunar- stöðvanna. Heymann Bloch’s heilsusalt. Vel þekt ttm plla Evrópu og á íslnndi fyr- ir heilnæm áhrif í öJhim magaajúkdóm- um. Það læknar alla maga veiki og s'yrk ir meltingarfærin. Það hefur meðniæli leztu iæbna á Norðurlöndum, og er aðal iækningi lyf í Noiegi, Svíaiíki, D inmörku og FÍDtilamdi. Þnð erselt hérli-nd s í fer- hyrndum pökkum, með ranðprentiiðum neyzlureglum. Verðtðer25c. Seutraeð Alfred Anderson & Co., 5'i'i stern Importers, 1310 Washini/ton Avo So. MINNEAPOLIS, MINN. Eða til Cunnars Sveinssonar, Aðai-umboðíimHaQS fyrir (Jauada* 195 PriLcesá St., Winiiipeg, \laD* Áttunib cftir f>ví þegar f>ér kaupið föt, að pað er yður fj rir beztu, að sjá um að yður séu seld Shorey’s Ready Tailored Clothing. Þau eru ekki búin tilsamkvæmt pöntun, heldur samkvæmt pví, sem fer bezt. Hver einustu föt eru ábyrgst. Og f>au eru til sölu í öllum beztu verzlunum.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.