Lögberg - 01.02.1900, Blaðsíða 3

LÖGBEJRG, FLMMTUDAUINN 1 AR JtóWÍ.

Fréttabréf.
Brardon, Msn. 23 jan 1900.
Herra ritstj. Lögbergs.
JafiiTel J>ótt fátt *é til sagna bé"'an
fift oss Bramioa íalendiogum, f>ykir
•lK» Óviðe ganda að lkta endrum og
sinnum frft oss hejra. Á krinu, sam
leið, httfa all-margtr ísl. flutt héðan ft
braut, svo að la dar eru hér orðnir
með allra fæsta móti, um 130, sem
fyrir sig er nóg til Jiess, að féLi/s
Btörf vor hafa freqjur verið dauf f
seiuni tíð. Að vfsu eru hiu þrjö
félög enn{>& í gaogi meðal vor, en
fremur hæclát og rög 1 framkvsBmd
um —Söfuuðurinn lúterski er stærsta
fólagið meðal vor, og að eðlilegleik
um hið starfsamasta; hann hefur haft
guðc{>jónu8tur & bverjuui sunnud, og
s.d. s«óla með um 40 netnendum og
4 kennururr. Á affmgadagskvöid
»ar hitldinn kvöldsöagur 1 ktrkju
Bafn. eius og að undanförnu, og jóla-
ttés-samt>oma & eftir, all fjölmem ;
höfðu nemendur sunnudagask. undir
hfilð hant, reist jó atióð, pryu pað og
kirkjuna og póiti vet faruast; p -ir
BUDgu nokkra jólasálma, sögðu sögur,
böfðu samtal, m. m., og fór pað fraui
undir umsjón sunnudsk ttjóra; einn g
lásu peir Atr. E. Egilson og Mr. L
Árnason sína söguna hvor, er vel kttu
við. Guð.-pj. á jóiad., kveíd.ÖDgur k
gamalár.-dagskvöid, til að kveðja hið
hverfanda ftr og ininnast hins iið ia
tima og pe3s, hve dúrmset hver hu>
gefna stuud sr, pótt henni só oft
fargað fyrir litið. £>á komn raenn að
▼anda saman i kirkjuoni á t ýársdag,
td pess að fagua hinu n^jn ári með
guðspjónustu og sameiginlegri btten,
óska hver öðrum til blessunar og
í>skka fyrir hið liðna. I>i er að minn-
**t a pað, að söfn. hefumyiega haldið
*’nn T*nalega ársfucd, til pess að
pjöra hina fjárhagslegu skilagreio
slns, og kjóstt f/pa fulltrúa
°S T*rð nö nokkur breyting á
peim frá pTft sem áður hefur verið.
G. E. Gunnlaugsson,, sem lengst af
hefur verið forseti sttfnaðarins,
gaf eigi kost & sér lengur til pess
Starfs, og var Mr A. Egilsson pað starf
& hendur að haida uppi guNpjónust
um fyrir söfouðinD, sem G E. Gunn-
lau rason hsfur hsft á heodi siðau söfn-
uðurinn myndaðist fyrir römum 10
(irum. HÍDÍr aðrir fulltrúar voru
kosnir: Mr. L Ámason (rit<ri) sem
fyr Mrs T. Ásmund*on (fóhirðir) í stað
Mrs. Austmann, sem hefur ræktpann
st-rfa fyrir söfn- um ad-langan tíma,
eu gaf nö sigi kost & ?ér; hinir tveir
fulltröarnir voru kosnir’, pau Mr. J. J
Austmanu og Mrs. Sigurðssou.
Stmnud»g»st óla kennarar voru kosnir
pessir: G. E Gunnlaugsson formaðu'-
eins og fyr, og meðkennarar: Mrs.
Gunnlaugsson, Mr. E. Egilsson og
Mi»s Goodman. Svo er nö peirri
sögu Jokið i bráð.
E inpt hjarir birdicdisfélaeið B;óð
erni og heldur áfram að starfa, pótt
meðiimir pess hsfi fækkað. Bindind
istnálið virðist eigi sérlegt áhugamáj
meðal vor Brandor -Iilet dmga, sem
nð sjálfsögðu er aðal orsökin til pess.
að starfsemi vor f bii dindts áttina er
sorgLga dau1. Bókafélag íslonding>t
hér er einnig starfandi og striðandi
fy ir sinni tilveru, pótt hægt fari
Sem ssgt, h»fa öll pessi félög liðið
hnekki við burtför nýtra og star andi
'noðlima. E t hvað um pað, menn
reyna að halda f horfinu; fóikiðfer og
fólkið kemu’-,»ytt fólk og nýir krafta^
Nokkru fyrtr jólin messaði missións
p estur k’ ikjuféLgsins sira R Martein-
son hjá oss, og gazt möanum vel að;
sömuleiðts hefur síra J. J. Clemeas
vitjað vor endrum og sinnum, og
gjört sig hér að góðu kunnann.
Mvt var 8krafað hér um kosninga-
leytið, „sumt var gaman, sumt var
parft", o. s frv. Fáir m.nti hafa
gjört sér p-ið I hugarlund, að svona
mundi fara, enda munu atkvæ"'i pá
öðruvísi hafa fallið. Margir eru nö
sárir, en pnð sr heldur seint í petta
sinn, en mátuleg hugvekja að gá sfn
t'gn betur og vinna með almeunari
áhoga, láta sig ekki vora of vissan
tn sigurinn. Sízt parf p«im að sárna
er vö!din mistu, en pjóðin fær nö að
«já og preifa á, hvað hön hefur mist
Hön lmrir af skaðanum "eins og a^r r,
«n slík lexia veiður btínui að likiud
um b^sna (iyr.
DRw.CHASE
ÍS^EÍ Tauga-
MBÐFKin) Sjukdomum
Við rannsókn tsugasjúkdóma,
ko r»t Dr. A W. Chase að pvi, að i
nær pvi öilum tilfell im stafaði veikin
af rangri næringu. Nálægt einn
fimti af öllu blóðÍDU í likamanum er 1
heLrnm, og nema p»ð sé gott og
brein*1 fá ekki taugarnar sfna réttu
næringu og preytast og bilt.
Tauga-slekja, tauga-höfuðverkur,
tauga magaveiki, svefnleysi og fjðr-
leysi, og niðurdráttur er vottur um
eiklað, vatnskent blóð og bilaðum
taugar.
ba' var blóðinu og taugunum til
næringar, að Dr. A. W Chase’s Nerve
Food var húið til. Hvað vel pað hef-
ur bætt alla sjökdóma, sem stafa af
punnu blóði og veikum trugum. er
s’-nnun fyrir pví, »ð sö hngmynd Dr.
Chase’s, að næra tatigarnar og blóðið,
er tétt. Hre -sa tdi meðöl keyra ein-
ungis áfrara hið preytta tauga kerfi
pangað til m»ður byltist niður.
Dr. A W. Chase’s Nerve Food
myndar nýjan heila og tauga sellur,
og hreinsar og bæt r blóðið. I>að
gerir bila ar taugar styrkarog hraust-
ar. 50o. stór askja hjá öllnm verzl.
unarriiðnnum, eða hjá Edmanson,
Bates & Oo., Toronto.
BIÐJÍÐ UM
EDDY’S
HUS-, HKOSSA-, GOLF- OG ST(>
BUSTA
E>eir endast BETUR en nokkrir aðrir, sem boðnir eru, og eru viðurkendir_AÍ
öllum, sem bröka pá, vera öllum öðrum^betri.
REGLUR VID LANDTÖKU.
Af öllum sectionum með jafnri tölu,sem tilheyra sambandsstjórn-
inni i Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta fjölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, pað er að segja, sje landið ekki áður tekið,eða sett
til síðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu á peirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Meö leyfi innanríkis-ráðherrane;
eða innflutninga-umboðsmannsins í Winnipeg, geta menn gefið öði
um umboð til pess að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjaldið er $1C,
og hafi laadið áður verið tekið parf að borga $5 eða $10 umfram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pví er samfara.
HEIMILISRJETT ARSKYLDU R.
Samkvæmt nö gildandi lögum verða menn að uppfylla heimilis-
rjettarskvldur sfnar með 8 ára ábúð og yrking landsins, og má land-
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði á ári hverju, án siei-
staks leyfis frá innanrlkis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti sín-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRJF
ættij að vera gerð strax eptir að 3 árin eru liðin, annaðhvort hjá næsta
umboðsmanni eða hjá peim sem sendur er til pess að skoða hvað unn-
ið hefur vertð á landinu. Sex mánuðum áður verður maður pó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum i Ottawa pað, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmann
pann, sem kemur til að skoða landtð,. um eignarrjett, til pess að taka
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhenda slíkum umboðam. $5.
LEIÐBKININGAR.
Nykomnir innflytjendur fá, & innflytjenda skrifstofunni 1 Winni-
peg > á öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Norð-
vestui.andsin, leiðbeiningar um pað hvar lönd eru ótekin, ogallir, sem
á pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beiningar og bjálp til pess að ná i lönd sem peim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvikjandi timbur, kola og námalögutn. All-
ar slfkar reglugjörðir geta peir fengið par gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautarbeltisins f
British Columbia, með pví að snúa sjer brjeflega til ritara innanríkis-
deildarinnar í Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins í Wiunipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum i Manitoba eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interioi.
N. B.—Auk lands pess, sem menn'geta íengið gefins, og átt er við
reglugjörðinni hjer að ofan, p& eru púsnndir ekra af bezta landi,sero
hægt r að f&til leigu eða kaups hjá jámbrautarfjelögum og ymsum
öðrutn félögum og einstaklingum.
Takið eftir
Breyting á ferða-áætlun vegna
snjóleysis.
Ég flyt. fólk og flntning á milli Sel-
kirk og Nýji íalands i vet.ur, og er
ferða-áætlun mín á pessa leið:
Verð á vsgnstöðvunum i S-lkirk á
hverju föstud*gskveldi og tek psr á
móti ferðafólki frá Winnipeg; fer frá
Selkirk kl. 7 á laugatdagHmorgua; frá
Gimli á sunnudagsnr.orgna norður til
Hnausa ('g alla leið til íslendinga-
tíjóts, ef fólk æskir pess); legg af stað
til baka Lá Hnausum (eða fslendinga-
fljóti) á mánudagsmorgoa; frá Gimli
á priðjudagsmorgna og kem tll Sel-
kirk sama dag.
Ég hef tvo sleða á ferðinni, annan
fyrir fólk og hinn fyrir fltitning, peg-
ar nokkuð er að flytja.
Eg hef upphitað „Box ‘ og égæt-
an fitbönað i alla staði, og ég ábyrgist
að enginn drykkjuskapur eða óregla
verði um hö”.d haft á sleðanum.
Gísli Gíslason.
Sjlkirk, Mar.
Til Nyja-islands.
Eins og að undauförnu læt ég
lokaða sleða ganga milli Selkirk og
Nyja íslanda i hverri viku i vetur, og
leggja peir af stað frá Selkirk 4
hverjum mánudagsmorgni og kom*
til Gimli kl. 6 samdægurs. FráGim'i
fer sleðinn næsta inorgun kl. 8 f.
h. og kemttr til íslendingafljóts
ki. 6 e. h. t>arveiður hans einn datr
tim kyrt, en leggur svo sftur af stnð
til baka & sunnudagsmorgna og fimtu-
d' g'morgna kl. 8 f. b. og kemur tii
Gimli kl. 6 samdægurs. Fer svo frá
Gimli næsta morgun kl. 8 f. h. og
kemur til Solkirk kl. 6 sama dag.
Mr. Helgi Sturlaugsson og Mr.
Kristján Sigvaldason duglegir, gætn*
ir, og vanir keyrslumenn keyra
mína sleða eins og að undanförnu o /
munu peir láta sér íórlega ant um
alla pá sera með peim ferftast, eios
og peir geta b>rið um **m ferðast
hafa með peim áður. Takið yður
far með peim pegar pér purfið að
ferðast milli pessara staða.—Járn-
í brautarlestin fer frá Winnipeg til
Selkirk á miðvikudagskveldum, sem
só & hentugasta tfma fyrir pá sem
vildu taka sér far með mfnum sleða,
er leggur af stað fi fimt dagsmorgna
eins og áður er sagt.
GEORGE S. DICKENSON.
DR- J. E. ROSS,
TANNLÆKNIR.
Hefur orö á sér fyrir aö vera meö þeim
beztu í bænum.
Telefon 1040. N|a1(| St.
880
nnum far»; pað eru nú samt hór á slóðum einn eða
tveir menn í viftbót, pótt pér sjáift pá ekki“, sagði
hann. „En flóttamaðurinn mun ekki voga sér hÍDg-
að héftan af“,
Ég brosti í kampinn. Mér pótti sftur vænt nm
sjálfsn mig fyrir skarpskygni minajogí petta sinn
álft ég aft mér hafi ekki skjátlast, eins og ég hef gef
ift I skyn aft n ér hafi skjátlast i hinum atriftunum.
Ég hugsafti nefnilega með rr ér, að á mefan varð-
manna-hringurmn hefði verið um hö ið hefði Con-
stantine verið 1 pvf; par sem hringurinn væri dú far-
ínn, efaðist ég ekki um að Cjnstantine væri einnig
farinn.
í>að hlaut að vera dimt i hfisimt, pvi tjöldin
voru dregin fyrir gluggana, eins og pau höfftu verið
pe«rar ég kom pangað áður, kvöldið sem ég drap
obo ge8tgjafa og lenti I höndunum á Kortes og
0^^ L Jö“ð hafði snúist sfðan, pví pá var pessi
f?Uraki> *angt I burtu og einmitt sá sem ég
Í.V.8. .tar „„
optab.„r(j„d„„n a|D.r 1 b<ott>
min af Mouraki; Kortes v»r k.,.; • • r>
... t "r oezti vinur minn; Dem-
etri j»Ja, hvern hafði Panayiota meint?
„Eif?um u ekki sð fara inn?“ sagði Mouraki,
pegar við komam að hústnu. „Bieið £mt við. é~
»tla aB berja á hurðinameð göngustaf minum. Óað
er engmn vafi &, að frú Stefanopoulos er j hösinu.
íg býst ekki við að húu hafi fartð til manns sins“.
„Ég tmynda mér, að henni hafi pótt fyr-r Þeaar
Jyön frétti afl b»no v« 9‘oppmn burt“, sagði ég
88?
an“, sagði ég og skimaðist aftur um i hinu litla her-
bergi og leit & blettÍDn par sem Vlsobo baffi fallið,
vafion í gluggatjaldið, er hann rafði dregið niður
með eér, og svo & bkrifborðið, sem hin dauða Franc-
esoa hafði legið fram &. Hönd Mouraki’s var nú á
handfanginu á hurðinni; bann stóð par, ópolinmóður
að komast burt úr húsinu, og beið eftir að ég yrði
sér samferða. En ég sá nú no’ kuð, er ég hafði ekki
á^ur tekið eftir, rak npp lfigt óp og stökk yfir að
skrifborðinTi. Ég hafði sem só séð pappirs blaftu
liggja & borðinu, einmitt par sem höfuð Francescu
hafði hvflt.
„Hvað gengur aft?“ spurfti Mouraki.
Ég svaraöi honum engu. Ég greip pappirs-
blaftið. I>að iá penni milli pess og blekbyttuonar.
Á blaðið var skrifuð liðug einlina; stafirnir voru
klestir, líkast pvi sem bár hinnar dánu konu hefði
klest p& áður en blekið var orðið purt. Ég hóit blað-
inu upp til að lesa pað. Mouraki gekk hratt yfir
tii min.
„F&ið mér pað“, sagfti hann og rétt’, út höndina.
„t>aft er ef til vill eitthvaft & pví, sem ég ætti aft sjá“.
Fyrsta bt ndingin um starfa, um nýtt Ijóa efta
nyjar uppgötvanir, gaf mér aftur hina vanalegu still-
ingu og athugunarsemi mína.
„I>vl ekki eitthvað sem óg ætti að sjá, kært
pasja minn?“ sagði ég, bélt hendinni fyrir aftan bak-
ið og horfði fram&n f hann.
,(Þér gleymið stöðu minni, Wheatley lávarður“;
32á
flokk manna að leita að Constantine i kvöld, og p4
skuluð pér hafa fult frelsi til að tala við haua“.
Ég er yður óendinlega pakkl&tur fyrir pað“,
sagði ég; „pér eruð alt of göfuglyndur“.
„Ég vona að við séum prúðmenoi enn pá, pótt
við höfum verið svo óhepnir að verða keppinautar í
&stum“j ssgði hann, og svo tók haDn höndina af stig-
anum eitt augnablik, til pess að geti pryst hönd
minni.
Svo klifraði hmn upp stigann og ég & eftir, oa
ég braut heilann um, hvað Mouraki meinti með pess-
um siðasta leik sinum.
T>ví mér virtist að manni veitti ekki &f reglu-
legum kattaraugum til pess að fylgjast með ráða-
bruggi Mouraki's pasja, augum, sem sneju eins vel f
myrkri sem í birtu. Mér var alveg ómögulegt að
skilja I pessu sfðasta boði hi.ns. Ég vissi ekki, hvort
pað var bara dálftil kurteisi, sem honurn var alveg
óhætt að syna, eða að á bakvið pað fælist < inhver ný
ráðagerð. Jæja, pað v&r ekki til mikils að brjóta
beilann um petta. Hvað sem öðru liði, feugi ég pá
að ruinsta kosti að tala við Phroso. Ef til vill — ný
hugsun greip mig skyndilega, og ég—-
„Hvað ollir yður svoua mikillar geðshræringar?“
spurði Mcuraki, sem horfði á andlit mitt með bros á
vöruoum.
„Ég er ekki í neiuni geðshræringu“, sagði óg,
Ec blóðið sauð pó í æðum mfnum, pví ný hugsuq
gagntók mig.