Lögberg - 02.08.1900, Blaðsíða 3

LOQBBRQ, ffmMTtrD4aiN\ 2. ÁQUSTfc1900
3
Lysing
tvcggja ferðamanua á náma-
eign Park River námafé-
lagsins í Hope, Idaho.
ViÖ undirritaöir gefum hér meÖ
til kynna, aö á ferö okka' til Spokane,
Wash., fyrir nokkrum döfrum 8 öan,
skoöuöum viÖ námu og eigi ir Park
River Gold & Copper Mining & Mill-
ing fólapsins, sem eru i Cabinet fjöll-
unum í Idaho ríkinu. Okkur undraÖi
stórum að sjá f hvaö ljómandi góðu
lagi hún var og hve öllu var par vel
stjórnað. I>aö er enginn efi á pví
framar, að Park River Gold & Copper
Mining and Millirg félagið er áreiö-
anlegt að öllu leyti og tr&ust og óhult
stofnun, grundvölluð á trúmensku og
ráðdeild, og ráman ágæt £>aö sem
peir R. C. Reinertson, J. C. Hauge
og C. O. Hauge hafa sagt, frá pví að
félagiö var myndað til pessa t[ma,get-
um við 1 alla staði staöfest sem rétt
og satt.
Félagiö er óhult og áreiðanleg
Btofnun bæöi fyrir þá sem nú pegar
hafa lagt peninga i það og sömuleiðis
fyrir pá sem munu gera pað héi eftir,
og mun innan skams gefa ríílega
vexti af peningum peim, sem f pað
hafa veiiðlagðir. Félagiö hefur bætt
einni námalóð rið eignir stnar svo nú
á pað fjórar námalóðir. Sú námalóð
er kölluö „Good Hope“, og frá hen íi
\erða grafin neðri námagöngin, sem
eiga að liggja meðfram málm æðinni.
Nú pegar er búið að grafa inn að
málmæðinni, og sést að hún er mjög
rfk af gulli og eir, og reynist ágæt-
lega við málmhreinsunina. Náma-
göngin eru 100 feta löng og 80 feta
djúp giyfja hefur gerð verið niður frá
ganginum. Við fórum niður i botn
gryfjunnar og skoðuðum málmgrýtið
og fórum með nokkuð af pvf upp með
okkur án pess pó að velja úr pvl.
£>egar pað var hreinsað gaf pað af sér
$5.70 virði af gulli, og $46 08 virði sf
eir, eða alls $51 78 úr tonninu. Góð-
ur akvegur 1| mflna langur hefur
verið lagður frá námunni til járn-
brautar til pess að koma megi málm-
grýtinu á járnbrautarvagna. Enn
annað hús er verið að byggja og verð-
ur pað fullgert innan fárra daga.
Vélar hafa verið keyptar og fluttar
pangað svo sem Burleigh bor, endur-
bættur, lyftivél úr járni með járn-
kaðli 200 feta löngum, sem getur
lyft 1000 punda punga, loftvængur,
200 fet af járnpfpum til pess aö blása
rykið f gegnum upp úr námunni, raf-
magns gijótspreDginga vél, sem get-
ur kveikt í sprengiefni í 30 stöðum í
einu, oinn grjótflutnings vagn, 200
fet af járnbrautarteinum, eitt lyfti
ker, er hellir úr sér sjálft, Til pess
að verkamenn skorti eigi ferskt loft
niðri í námunni, hefur verið byrjað
að grafa göng frá yfirborðinu niður í
námuna jafnhliða aðal námugröfinni.
Trestle lækurinn hefur nægilegan
vatnapunga til pess að hreyfa hinar
pyngstu vélar er við námur parf að
nota. Félagið hefur öðlast rétt til
pess að nota pennan læk, og
eykur pað verðmæti eignanna að
miklum mun. Dað er álit hinna
reyndustu námamanna að hvergi sé
hægt að fá betri stað til pess að setja
niður málmbræðsluhús en við Trestle
lækinn. Meðfram Pend d’Oreille
vatninu er fögur slétta kölluð Milk
range. A hana skozkur bóndi. Hún
er 200 til 300 ekrur að stærð og
mundi verða ljómandi fallegt bæjar-
stæði. Okkur skilst, að stjórnarnefnd
félagsins hafi nú pegar að nokkru
leyti látið hreinsa petta svæði f pvf
augnamiði. Daðan til námun'-ar er
1 ^ mfla. J. C. Hauge, forseti félags-
ins er umsjóparmaður námunnar, og
getum v;ð lýst ánægju okkar yfir p^í,
hvernig verkið hefur verið unnið á
»vo stuttum tfma, og hvernig pening-
um hefur verið varið. R C.Roinertson,
varafors. og að aðalráðsmanni félags-
ins, er mjög mikið hrósað fyrir með-
ferð cg útsölu á hlutum félagsins, til
pess að afla peninga f p&rfir pess.
Hefur hann hrundið pvf áfram með
stökum dugnaði. Við erum sann-
færðir um, að mjög rfkar málmæðar
liggja frá einum enda til annars f
gegnum allar námalóðir félagsins.
Reynslan hefur sýnt, að pvf lengra
sem grafið er pvf stærri veiður málm-
æðin og pvl auðugri af málmi. Nú
ei verið að grafa gegnum æðina til
pess n&kvæmlega að komast fyrir
hvað pvermál liennar er. £>að er
gizkað á, aö hún sé að minsta kosti 12
fet að pvermáli. Það hefur nú pegar
verið grafið 7 til 8 fet af pveimáli
hennar, Okkur finst pað vera skylda
okkar gagnvatt s.jórnarnefnd félags-
ins að gefa pessa skýrslu, vegDa peirra
góðu ráðsmensku og sönnu frásagna,
og einnig vegna hluthafa félagsins.
Við vottura hér með, að hið ofan rit-
aða er f alla staði réttir og sannir
málavextir.
Thomas Wadgk,
Th. Thoelaksson.
Aðeins fáeina daga verður tak-
mörkuð upphæð af hlutum seld fyrir
10 cents hluturinn. Ef pér ætlið
yður að kaupa hluti gerið pað nú peg-
ar áður en peir hækka f verði, Nú
er sfðasta tækifæri að kaupa pá með
pessu verði, pvf innan skams tvö-
faldast pað.
„EIMREIDIN“,
fjölbreyttasta og skemtilegasta
í maritið á íslenzku. Ritgjörðir, mynd-
ir, sögur, kvæði. Verö 40 ots. hvert
hefti. Fæst hjá H. S. Bardal, S.
Bergmann, o. fl.
‘ Dp. M. Halldopsson,
Stranahan & Hamre lyfjabúð,
Park ivar, — ff. Dal^ota.
Er að hiíta á hverjum miðvikud.
í Grafton, N. D., frá kl.ð—6 e. m.
Stranahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUR
bKRlFFÆRl, SKRAUTMUNI, o.s. frv.
tW~ Menn geta nú eins og áðnr skrifað
okkur á íslenzku, þegar f»eir vilja fá meðöl
M unið eptir að gefa númeríð á glasinu.
Anyone sendlng a sketch and descriptlon may
qulckly aacertain our opinion free whether an
lnvention is probably patentable. Communlca-
tlons strictly confldentlal. Handbookon PatenU
sent free. Oldest agency for securlng patents.
Patents taken tbrough Munn & Co. recelre
tpecial notice, without charge, ln the
Sckntific Btncrkan.
A handsomely illustrated weekly. Largest clr-
culation of any scientlflc lournal. Terms, f3 a
year; four months, $L 8old byall neWsdealers.
■8M t ö.-'—rthw T|rt
Branch Offlce. 625 F 8L, WuhlD«toa, D. C.
REGLUR VID LANDTÖKU.
Af öllum sectionum með jafnri tölu, sem tilheyrasambandsstjórn-
inni í Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 og 20, geta fjölskyldu-
feöur og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 100 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, pað er að segja, sje landið ekki áður tekiö,eða sett
til sfðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu á peirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanrfkis-ráðherrans,
eða innflutninga-umboðsmannsins f Winnipeg, geta menn gefið öðr-
um umboö til pess að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjaldið er $1C,
og hafi landið áöur veriö tekið parf að borga $5 eða $10 umfram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pvf er samfara.
HEIMILISRÉTTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum veröa menn að uppfylla heimilis-
rjettarskyldur sfnar með 3 ára ábúð og yrking landsms, og má land-
neminn ekki vera lengur frá landinu en 0 mánuði á ári hverju, án sjer-
staks leyfís frá innanrfkis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti sfn-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
ætti &ð vera gerö strax eptir að 3 árin eru liðin, annaðhvort hjá næsta
umboðsm&nni eða hjá peim sem sendur er til pess að skoða hvað unn-
ið hefur verið á landinu. Sex mánuðum áður veröur maður pó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum f Ottawa pað, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmann
pann, sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til pess að taka
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhendaslfkum umboðam. $5.
LEIÐBEININGAR.
Nýkomnir innflytjendur f&, & innflytjenda skrifstofunni f Winni-
peg g & öllum Dominion L&nds skrifstofum innan Mauitoba og N orð-
vcstuilandsin, leiðbeiningar um pað hv&r lönd eru ótekin, ogallir, sem
á pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beiningar og hj&lp til pess að □& f lönd sem peim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvfkjandi timbur, kola og n&malögum All-
ar slfkar reglugjörðir geta peir fengið par gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjórn&rlönd innan j&rnbrautarbeltisins f
British Columbia, með pvf &ð snúa sjer brjeflega til ritara innanrfkis-
deild&rinnar f Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins f Winnipeg eöa
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum f Manitoba eða Norð
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior.
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta fengið gefins, og átt er við
reglugjörðinni hjer að ofan, pá eru púsnndir ekra &f bezta landi,sem
hægt er aðjfátil leigu eða kaups hjá járnbrautarfjelögum og ýmsum
öðrum félögum og einst&klingum.
Islenzkur tirsiniður.
Þóröur Jónsson, úrsmiður, selur
alls aonar gnllstáss, smiöar hringa
gerir viö úr og klukkur o.s.frv.
Verk vandaö og verö sanngjarnt.,
290BXalxi. ap-fc.—Winnii'ko.
Andspænlr Manltoba Hotal-rú«tnnum.
SEYMOUB HOUSE
Marl^et Square, Winnipeg,
Eitt af beztu veitingahúsum bæjarins
Máltíðir seldar á 25 cents hver. $1.00 á
dag fyrir fæöi og (jott herbergi. Billiard-
stofa og sérlega vonduö vínföug og vindl-
ar. Ókeypis keyrsla aö og frá járnbrauta-
stöövunum.
JOHN BÁÍRD, Eigandi.
ARiNBJORN S. BARDAL
Selur'líkkistur’og annast um útfarir
Ailur útbúnaöur. sá bezti.
Enn fremur selur hann [ai rkonar
minnisvaröa cg legsteina. j
Heimili: á horninu á «q
Ross ave. og Nena str. •
OLE SIMONSON,
mælir með slnn nýja
Scandínavian llotel
718 Main Strkkt.
Fæði $1.00 $ dag.
Telephone
306.
7ÍC ’r y.
TH3 - - -
„Imperial
Limited"
The quickest and best equipped train
crossing the continent.
EAST T -
Via the Great Lakes
by the steamers
.ALBERTA”
„ATHABASKA”
„MANITOBA”
Sailing from Fort William
TUESDAY . . .
FRIDAY and
. . . SUNDAY
60 hours from Winnipa^ by
way of the Great Lakes.
— 6
For full particulars consult nearest
C. P. It. agent or to
C. E. McPHERSON,
G. P. A., WlNNlPKO.
Wm. Stitt.
Asst. Gen. Pass. Agt.
PANADIAN
. ... pa
PACII
119
„Hvaða ályktun!“ sagði Barnes. „Nú, ég fann
pessa lýsingu mfna af hinum stolnu gimsteinum f
vasa & kjól sem Rose Mitehel átti“.
„Hvað er petta?“ sagði Mitchel. „Er yður al-
vara að segja, að hún væri konan sem stolið var fr&?-‘
UndrunÍD, sem lýsti sér á andliti Mitchels, setti Mr.
B&rnes f enn meiri bobba, pvf ef hann vissi petta
ekki, p& vandaðist málið enn meira.
„Er yður alvara með, að pér hafið ekki vitað
petta?“ spurði Barnes.
„Hvernig hefði ég átt að vita pað?“ sagði
Mitchel.
Nú varð ofurlftil pögn. Báðir mcnnirnir stönz-
uðu til að hugsa um kringumstæðurnar. Loks tók
Mr. Barnes til máls og sagði kuldalega:
„Mr. Mitchel, ég er nauðbeygður til að taka
yður fastan“.
„Hver er ákæran gegn mér?“ sparði Mitohel.
„Ákæran er sú, að pér hafið stotið gimsteinum,
og að pér hafið ef til vill myrt Rose Mitchel“, sagði
B&rnea.
„Er mikill asi & yður að liafa mig burt með
yður?“ spuröi Mitchel mjög rólegur.
„Hvers vegnaspyrjið pérað pví?“, sagði Barnes.
„Vegna pess, að ef enginn sérlegur asi er & yð-
ur, pá pætti mér vrent um að mega bera upp fyrir
yður eina eða tvær spurningar“, sagði Mitcbel.
„Dér megið gora pað“, sagði Barnes.
„Jæja“, sagði Mitohel, „ég vil pá fyrst spyrja
126
fyrnefndi til Tiffany’s gullsmiðs og skildi rúbfninn
par eftir til pess að l&ta setja hann f umgjörð, og
sagði n&kvæmlega fyrir um, hvernig hún ætti að
vera. Morguninn eftir gaf Wilson Mr. Barnes pá
skýrslu, að Mitchel hefði eytt öll&m sfð&ri hluta
dagsins & Union League-klúbbnum, en hefði svo far-
iö með unnustu sfna & prfvat dans-samkomu um
kvöldið.
Þegar Mitchel var að klæða sig morguninn eftir,
hinn 5. desembe'1, kom pjónn upp í herbergi hans
með nafnspjald, som n&fn vinar hans, Randolphs, var
prentað á, og nokkrum mfnútum seinna kom Rand-
olph sjálfur inn í herbergið. Mr. Mitchel tók vin-
gjarnlega á móti honum og rétti honum höndina, en
Randolph neitaði að taka f hönd hans og sagði:
„Hafið mig afs&kaðan, Mitchel, eu ég kom til að
taia við yður um petta veðm&l, sem ég var - nógu
heimskur að gera við yður“.
„Jæja, hvað er um pað!“ sagði Mitchel.
„Ég fmyndaði mér ekki að pér munduð fara
eins langt og pér hafið farið“, sagði Randolph.
„Eins langt og hvað?“ sagði Mitchel.
„Nú, hafið pér ekki lesið blöðin?“ sagði Rand-
olph.
„Nei!“ sagði Mitchel. „Ég les pau aldrei. Ég
erhafinn upp yfir pá tegund af bókmentum.“
„p& skal ég, með yðar leyfi, lesa yður grein úr
einu blaðinu“, sagöi R<»ndolpb.
„Já, gerið pað, ég skal hlýða á yður með mesta
115
„Mr. Mitohel“, sagði B&rneS, „maður <ieð jtfn
mikilli skynsemi og pér hlýtur að vita, að hún og
henn&r lfk&r halda ekki loforð sfn“.
„Það er alveg satt“, sagði Mitchel; „en ég fékk
hjá henni all&r skriflegar s&nn&nir, er hún bafði.
höndum, svo að ég svifti hana öllum meðulum til að
ón&ða mig framar. Þér sögðuð fyrir ofurlftilli stundu
sfðan, að p&$ væri alvarleg játning tem ég gerði, aö
ég hefði verið & valdi pessarar konu. Ég býst við að
pér h&fið meint, að sá hlutur gæti verið hvöt til nt)
drýgja petta morð. Þér sj&ið nú að pctta er ekki
satt, p&r eð ég get sann&ð, að ég hef losað mig undan
valdi hennar fyrir ári sfðan“.
„Hvernig getið pér sannað paö?“ sagði Barnes.
„Ég hef akriflega viðurkenningu frá konunni
fyrir, að hún hafi tekið & móti tfu púaund dolluruni
frá mér eða jafngildi peiira, gegn pvf, að afhenda
mér skjöl viðvfkjandi ætt minni, o, s. frv.“, sagði
Mitchel.
„Hafið pér pessi skjöl ennpá?“ spurði Baroes.
„Mér pykir réttara að svara ekki peirri spurn.
ingu“, sagði Mitchel.
„Gott og vel“, sagði Barnes; „en svarið p& pe3s.
ari spurningu: Hvar fenguð pér petta rauða leður.
veski, og hvað er í pvf?“ Um leið og Barnes sagðl
petta, tók hann upp veskiö og hélt pvi réttfyrir frarn.
an augun & Mitchel. Hann varð auðsj&anlega d&lft.
ið vandræðalegnr f nokkur augn&blik, en sagði sfð.uit'
„Það eru Rokkrir gimstein&r f pvl“.