Lögberg - 02.08.1900, Blaðsíða 5

LOQBERQ, PIMMTQDA.QtNN’ 2. ÁGUST*1900.
5
senda hann til Philipp!ne-eyja í þeim
tilganjri aB koma honum úr veginuæ.
Enda er enginn tiugufótur fyrir peirri
staðhæfing „Heimskiinglu” -fregn-
ritans.
Eins og nú stendur milli flokk-
anna er útlitið mjög einhliða, og
meiri llkur til en hitt að Bryan sj&lf-
ur greiði atkvæði með McKinley.
t>að eru ekki nema f&ir dagar slðan
að hann gaf pað út við blaðamann í
Cbicago, að hann (Bryan) væri til
með að gefa McKinley atkvæði allra
peirra, sem hefðu aukið efni sín seÍD-
ustu fjögur &r, en taka sj&lfur at-
kvæði peirra sem annað hvort stæðu
1 stað eða hefði hrakað aftur & bak í
efnalegu tilliti & sama tímabili —Eft-
ir pví verður Bryan að greiða at-
kvæði með McKinley við nsestu kosn-
i> gar, ef hann annars stendur við orð
stn, eins og sést af eftirfylgjandi
skyrslu, sem tekin er úr virðinga-
bókum bæjarins Lir.colo, I Nebraska,
fimta „y^ard 4, par sem Bryan & heima:
1893.. ..1280 1887....$1,485
1894.. .. 200 1898.... 2,980
1895.. .. 340 1899.... 2,980
1896.. .. 270 1900.... 4,550
Skýrslan ber með sér, að &rin 1893,
4, 5 og 6, undir demókrata-stjórn
Clevelands, stóðu eignir Br_’ ans í
stað, og var pó Bryan & peim &rum
að leitast við að hafa of«n af fyr:r sér
heiðarlegan h&tt sem lögfræðingur,
en &rin 1897, 8, 9 og 1900 græddi
Bryan & t& og fiDgri, og margfaldaði
eignir sfnar ekki einasta tffalt heldur
næstum tvítugfalt, pó hann eins og
allir vita ekki hafi gert handarvik
allan pann tfma, nema að ferðast um
og prédika móti McKinley-stjóminni.
l>að yrðu víst f&ir af leiðandi
flokksmönnum Bryans, sem mundu,
samkvæmt pessari reglu, gefa honum
atkvæði við næstu kosningar.
Bandaeíkja-Ísl.
Hrygd og vonleysi
fara á plótta pyeik þbeki, heil-
BKIGÐI OG HUGAKEÓ.
Sjúklingurinn var veiklaður, tauga-
sjúkur og niðurbrotinn eftir að
hafa haft la grippe—Hann pj&ð-
ist af andvökum og hjartveiki.
Pað er eðlilegt hverjum sjúkling,
sem boðinn er læknisdómur, að spyrja:
„Hefur meðalið hipnast vel?” Vér
getum ekki svarað pessari spurningu
betur með öðru en pvf, að birta vitn-
isburði fr& fólki, sem prungið er af
pakklæti og löngun eftir pví að aðrir,
sem líða, fái lært af reynslu peirra
Meðal pessa pakkláta fólks er Mrs.
Douglas Kilts, frá Perry Statiou f
Ontario. Mrs. Kilts segir: — Fyrir
premur árum sfðan varð ég veik af
la grippe. Veikin fór svo með mig,
að ég varð mjög niðvrbrotin og tauga-
veikluð. Taugaveiklunin var svo
mikil að ég næstum pví hafði riðu.
Mér kom ekki dúr á auga. Ég fékk
sl+mar hviður af hjartveiki, og höfuð-
verkurinn, sem óg m&tti líða, var ótta-
legur. Ég hafði enga matarlyst, og
var bókstaflega að visna upp; ég gat
ekki gegnt innanhúss-störfum og var
svo m&ttlaus að ég gat naumast lyft
upp tebolla. Ég var undir hendi eóðs
læknis, en pó firangurslaust. í ör-
væntingu minni fór ég að reyna
einkaleyfis meðöl og reyndi margar
tegundir, hverja eftir aðra, &n pess að
ég hefði nokkuð gott af. Þannig
dró ég fram lffið pangað til veturinn
1899; p& reyndi vinur minn nokkur
til pess að fá mig til að reyna Dr.
Williams’ Pink Pills. É/ lét tilleið-
ast og fór að nota pær. Ég fann taf-
arlaust að pillurnar gerðu mér gott,
og ég fann að styrkleiki minn sm&
kom til mfn aftur. Ég hélt fifram að
nota pillurnar samkvæmt fyrirskrift
pangað til ég v*r búin með átta öskj-
ur, og p& var ég orðin alheil. Ég
fékk aftur alla mfna krafta, ágæta
matarlyst og hjartveikin og tauga-
veiklunin var algerlega horfin, og nú
gat ég notið inndæli svefnsins, sem
mér haíði áður verið varnað. Ég
hafði pyngst um prj&tíu pund og gat
með léttleik gegnt heimilisstörfum
mínum. Lffstíð mfn afði vissulega
verið framlengd. Ég hef pá trú að
lækning mfn sé óvanajeg af pvf að
meira en &r hefur liðið sfðan, og ég er
svo hraust og heilsugóð, að ég pori
að segja að heilsubetri kona er ekki
til í mfnu nágrenni; ég er meira að
segja hraustari nú en ég hef verið f
tuttugu ár, og petta & ég pvf að pakka
að ég notaði Dr. Williams’ Pink Pill.
Mér finst ég aldrei f&i nægilega lofað
pær, pví ég trúi pvf að pær hafi
frelsað lff mitt. Sonur minn hefur
einnig haft mjög mikið gott af pillum
pessum við notkun peirra gegn sum-
arkvillum.“
Dáiiarfregn.
Hinn 9. júlí 1900 andaðist að
heimili sínu í Sayreville, N. J., konan
Ingibjörg Sezelía Björnsdótt:r. Hún
var fædd 20. júlf 1865 á Kringlu f
Tcrfalækjarhrepp í Húnavatnssýslu.
Foreldrar hennar voru: Björn Ólafs
son bróður sonur Olsens s&l., er leDgi
bjó á pingeyrum, og Vilborg Jóns-
dóttir, dóttir Jóns s&l. er lengi bjó &
Hafstöðum ft Skagaströnd. Ingibjörg
s&luga flutti til Amerfku í júlf 1889
og giflist 19. október sama ftr Birni
S. Jónssyni frft Vigdísarstöðum 1
Kirkjuhvamms hverfi f Húnavatns-
sýslu. £>eim*hjónum varð fjögra
barna auðið af hvorjum eitt lifir,' pilt-
ur 5 fira. íogibjörg sál. pj&ðist meira
og minna f full 5 &r, fyrst 'af sulla-
veiki og sfðar snerist sýkin í lungna-
ticringu, er leiddi hana til bana. Jarð
arförin fór fram hinn 11- sama m&n-
aðar. og var hún mjög fjölmenn bæði
if íslendingum og annara pjóða
mönnum, er pektu hina l&tnu. Hún
var jarðsungin af pýzkum presti.
Ingibjörg s&l. var góð og guðelskandi
l»ona, gestrisin og góðgjörðasöm.
Hún var jafnan glaðvær og bar sjúk-
dóms mótltcti sitt með stakri polÍD-
mæði. Hún var mikið hneigð til bók-
arinnar og ættð reiðubúin að taka
pHt í öllum góðum félagsm&lum f
vorum f&menna hópi. Hennar er pvf
sárt saknað af öllum, Bem henni kynt
ust, en tilfinnanlegastur er auðvitað
missirinn fyrir hennar góða eigÍD-
mann, sem ekkert lét ógert til pess
að gera hentai lífið sem léttast og
koma henni til heilsu. Einnig sj&
henDÍ & bak með s&rum söknuði ung-
ur sonur og háöldruð móðir, er fyrir
skömmu hafði fluzt til dóttur sinnar
_frá bænum Selkirk I Manitoba.
Drottinn gaf, drottinn tók; veg-
samað sé nafnið drottins.
VlNUE HINNAE LÁTNU.
Saln af sögum og kvæiTum
eftir
Sig. Júl. Jóhannesson,
byrjar að koma út í sumar. Fyrsta
heftið kemur út í figúst og verður
með mynd höfundarins; í pví verða
einungis kvæði, og kostar að eins 35
cents. I>eir, sem kynnu að vilja
eignast petta hefti, gjöri svo vel að
skrifa sig fyrir pví hjá höfundinum
sem fyrst.
Með vinsemd og virðingu,
SlG. JÓL. JÓHANNESSON,
358 Pacific Ave., Winnipeg.
Islcnzkur AlálafH’rsliiinadiir.
THOMAS H. JOHNSON,
BARRISTER, SOLICITOR, KTC.
Room 7, Nanton Block,
43(1 Main Strcct, ■ WISliIPEfi, MASITOBA.
Telephope 1220. P. O. Box 750.
KENNAR/
GETUR FENGIÐ
stöðu við Arnes
South skóla frá 15. sept. næstkomandi
til 15. desember. Umsækjendur snúi
sér til undirritaðs fyrir 29. tgúst, og
segi hvaða laun peir vilja f& og
hvaða æfingu peir hafa haft við
kenslu.—Jóhannes Magnússon, Sec-
Treas., Arnes, MaD.
I. M. Gleghorn, M D.
LÆKNIR, og JYFIR8ETUMAÐUR, Et
’lefur keypt lyfjabúðina á Baldur og hefur
þvf sjálfur umsjon á öllum meðölum, sem hanr
ætur frá sjer.
EEIZABETH 8T.
BALDUR, - - MAN
P. 8. Islenzkur túlkur við hendina hve
nær sem börí ger is».
Dr, M. C. Clark,
T A Tvr-KTT. ^FUFg-KTTT?.
Dregur tennur .kvalalaust.
Gerir við tennur og selur
falskar tennur. AJt verk
mjög vandað og verð sann-
gjarnt.;
Office: 53 2a IVJ AINJSTREET,’
yflr Craig8-búðinni,
Phycisian & Surgeon.
Ctskrifaður frá Queens háskólanum f Kingston,
og Toronto háskólanum f Canada.
Skrifstofa f HOTEL GILLESPIE,
> CRYSTAL N. D,
Ver gefum . . .
Trading
Stamps
lvarlmannafatnaður. Tweed
föt frá Halifax. Vanaverð
$6.00. Hjá oss á $4.25.
Yfir 200 fatnaðir handa
mönnum og drengjum. Nýjar
og góðar vörur; en vegna þess,
að sumar stærðir eru útseldar
og þótt fötin kosti $10 til $14
þá bjóðum við yður nú að
velja úr þeim fyrir $8.25
Nýjustu $1.00 skyrtur með
silki brjósti fyrir 75c.
þér munið reka yður á það,
að þetta er ódýrasta búðin í
bænum, þar sem þér annars
viljið verzla.
Komið og reynið.
458 Main Str.,
Winnipeg.
Mr. J. A. Blönd&l biður alla p&,
sem skrifa honum viðvíkjandi Sam
einingunni, að senda bréfin I P. O.
Box 339, Winnipeg, Man.
SKEMTIFERDIR
300 milur uorður utn
WINNIPEG-VATN
Gu fuskipin „C ty of Selkiuk ‘ o
„Premfkr'* sigla frá Selkirk, fiiti^nð t
öðruvísi verður auglýst, þanuig:
Mánudagskvöld.....kl. 12
Fimtudagskvöld....kl. 13
Föstudagskvöld....kl, 12
Ferðin tekur 3 til 4 daga.
Farseðlar alla leið frá Winnipeg og
þangað aftur, kosta $14.00 og fást hja F.
A. Drummond, 339 Main St:, Winuipeg,
The Dominion Fish Company, Ltd.
W. HOBINSON,
Manager.
V erkfæra -sala
il Gimli.
Ég undirskrifaður hef til sölu alls
konar akuryrkju-verkfæri og tl. frá
Massey-Harris félaginu í Wpeg,—
Með þvf að snúa sér til mín, geta
menn fengið góð verkfærj og kom-
ist að hagfeldum samningum.
Gimli, 28. maí 1900.
S. THORARE \\SEN.
TJIVIOIM
Hcfur
Svona
Mcrki
Kauiiu)
Etm
Auiiab
ltraiii)
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
Í ®
8 '-S
•*< V
<3
Jtq
Itulual tarve liiml lií'c
A8SOCIATIOX.
Asseasinent Syatem. © Mutual Principlo.
Er eitt af hinum allra sticrstu ljfsábyrgðarfclögum heimsins
og hefur starfað meira en nokkurt anDað lífábyrgðarfélag á
sama aldursskeiði. Þrátt fyrir lágt gjald ábyrgðartakenda haf'a
s
~ g
N g
£ fc
*§o §,
i-i
O Ss.
Tekjur þess frá upphafi numið yflr........$ ðSjOOCjOf 0
Dánarkröfur borgaðar til ertingja (um 70o/°
af allri inntektinni) .................4í,0il0,0C0
Árlegar tekjur þess nú orðið til jafnaðar.... 6,000,000
Árl. dánarkröfur borg. nú orðið tiljafu.... 4,000,000
Eignir á vöxtum.............................. 3/00,090
Lífsábyrgðir nú í gildi .................. 173,000,000
Til að fullnægja mismunandi kröfum þjóðanna, selur mí
Mutual Reserve Fund Life-félagið lífsábyrgðir undir friátíu
mismunandi fyrirkomulögum. or hafa ÁBYRGT verðmæti efdr
tvö ár, hvort heldur lánveitingu, uppborgaða eða framlengda
lífsábyrgð eða peninga útborgaða.
Undanfarin reynsla sannar skilvísí Mutual Reserve Fund L 'e-
félagsins fullkomlega.
Leitið frekari upplýsinga hjá
-A-. K. McNICHOL, ge&M^þ:er'
411 Mclntyre Block,Winnipeg, Man.
417 Guaranty Loan Bldg., Minneapolis, Minn.
Olir.
WINNIPEG, MAN. . .
Olafsson, Gen. A<
' nt.
O
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
X ■
\ w li.'iixii-r.u, ...... «
♦♦ ♦♦
♦♦♦ ♦♦♦
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦«I♦♦♦♦♦♦♦♦♦#
121
„Ég haföi einungis hilt hann 1 eitt skifti áður“,
sagöi Mitchel, „og pað var við peninga-spilaborð.
I>að var ástæðan fyrir, að mér pótti leitt &ð hann
skyldi koma I húsið sem konuefni mitt var í. Við
skulum p& sleppa pjófnaðinum, pví prátt fyrir neitan
mfna álítið pér ef til vill að skýring yðar sé rétt, og
kviðdómur kynni að komast að sömu niðurstöðu; l&t-
um oss pvl snúa okkur að morðinu. ímyndið pér
yður, að nokkur ir.aður mundi veðja um að drýgja
glæp og ganga sfðan svo langt að hann dræpi konu“.
„Ég fmynda mér pað ekki!“ sagði Birnes. „En
pegar pór, eftir að pér voruð búinn að fremja pjófu-
uðinn, uppgötvuðuð að pessi kona, sem pér segið að
hafi haft peninga út úr yður með hótunum, hafði
fengið sér herbergi í sama húsinu og unnusta yðar
var í, pá g&tuð pér hafa farið til hennar til pess að
telja bana & að fara burt, og pegar bún ekki fókst til
Pobs, drepið bana, til að frelsa yður,sj&lfan“.
„t>að er auðséð að pér pekkið mig alls ekki“,
sagði Mitchel. „En pað er eitt atriði í pvf, sem pér
sögðuð, sem vekur eftirtekt mfna. Skil ég pað rétt,
að hin myrta kona hafi haft herbergi f leiguherbergja-
liúsinu & 80. stræti.?
„Areiðanlega, og pér vissuð pað líka“, sagði
Barnes.
„Yður skj&tlast“, sagði Mitchel. „En látum oss
tala um gimsteinana. í>ér álítið að petta séu gim-
steinarnir, sem stolið var. Ef ég sanna yður hið
gagnstæða, viljið pér p& lofa að taka mig ekki
í&stan ?“
124
uð gera yður svo mikið ómak. Ég verð p& að l&ta
yður f té frekari sannanir? Gott og vel. Athugið
petta“. Um leið og hann sagði pessi orð, tók hann
brófböggu! upp úr kassamim og dró út úr honum
kaupbréf til sfn, dagsett fimm &rum íður og var I
kaupbréfi pessu enn & ný n&kvæm og rétt lýsing af
gimsteinunum og veskinu, sem peir voru f. Dar við
pess utan fest kvittun fr& tollhúsinu í New York-
borg fyrir tollinum, sem borgaður hafði verið & gim-
steinunum, og var kvittun pessi einnig dagsett 5 fir-
um áður. Þessar sannanir gat Mr. Barnes ekki
htakið. Það vnr auðséð^að pessir sérstöku gim-
steinar voru eign Mr. Mitchels.
„Þetta nægir“, sagði Mr, Barues. „í>að væri
beimska aö taka yður fastan, par sem pér hafið pessi
skjöl í höndum til að sýna hvaða dómara sem er, og
sem muudi pá tafarlaust l&ta yður lausan. En samt
sem áður skal ég ekki gleyma atvikinu með pessar
tvær sambljóða skr&r yfir gimsteinana, né heldur at-
vikinu með hnappinn“.
„Meðal annara orða, Mr. Barnes,“ sagði Mitchel,
„er yður nokkuð & móti skapi að segja mér hvar pér
funduð hnappinn, er pér mintust &?“
„Ég fann hann í herbergi konunnar, sem myrt
var“, svarði Barnes.
„I>& er ekki furða pótt pér álituð hann dýrmæt.
an“, sagði Mitchol. „Ég er forviða & að pór skylduð
gefa Miss Remsen hann“. Það var ofurlftill glettn-
is-glampi f augum Mitchel's pcgar hanu talaði síð-
117
„Hin rólega ósvffni yðar skal ekki hj&lpa yður í
petta sinn“, sagði Barnes. „I>etta eru hinir stolnu
gimsteinar“.
„Þér eruð viss um pað! Uppgötvið pér pað á
sama h&tt og pér pykist hafa uppgötvað hver er pjóf-
urinn, með pví einungis að horfa & p&?“ sagði Mit.
chel með sömu hæðandi röddinni, er hafði nokkrum
sinnum áður ert leynilögreglumanninn meir en lítið.
„Hættið öllum barnaleik“, sagði Mr. Barnes.
„Ég hef í höndum skrá yfir hina týndu gimsteina, og
petta veski og innihald pess kemur n&kvæmlega heim
og saman við lýsinguna. Og, pað sem meira er,
pessi skrá, sem pér hafið, er n&kvæm eftirmynd af
skránni er ég hef 1 vasanum“.
„Ah, n& erum við komnir að atriðum sem hægt
er að preifa & og komum út úr heimi s&larfræðinnar“,
sagði Mitchel og beygði sig áfram, eins og liann
hefði mikinn áhuga fyrir m&linu. „Skil ég yður rétt.
Þér hafið skrá yfir hina stolnu gimsteina, og hún er
n&kvæm eftirmynd af skrá minni yfir p&. Lýsingin
kemur einnig heim hvað snertir veskið og gimstein.
ana. Er petta rétt hjá mér?“
„Alveg iétt“, svaraði Barnes. „Getið pér nú,
með hinni sérlegu uppfundninga-g&fu yðar, búið til
sögu er dugi í pessari klípu?“
- „Þér gerið mór órétt til, Mr. Barnes'1, sagði
Mitobel. „Ég er enginn sögusemjari. Það er ein.
mitt munurinn & mér og glæpamönnum peim, sem
r ^ruð vanur að eiga við. Þeir drýgja glæpi sínaj