Lögberg - 20.09.1900, Blaðsíða 6

6
LÖOBEKO, EIMTUDAOINN 20. SEBTEMBER 1900.
Sttídentaleiðangurinn
danski.
t>eir komu nftnr úr GeysisferP-
nni mánudaginn 13. f>. m., eins og
til stóP, í slærau ve'ri, útsynnings-
stormi og ripningn, En brattir og
fjttrugir voru f>eir eigi a' sífiur. Bæj-
armpnp, sem inni voru, vissu eigi
fyrri til en f>eir heyrðu mikinn söng-
klið úti, og var f>að „Eldgamla ísa-
fold*', sem verið var að fara með. Dað
var \>k stúdentasveitin danska, sem
reið t fylkingu um bæinn og inn á
Austurvöll og sungu Jjjóðsöng vorn
h»um róm. Nálægt 50 manna úr
bæuum, karla og kvenna, höfðu riðið
I móti f>eim upp að vegamótunum
fyrir ofan Hólm, pótt vont væri veðr-
ið, og fögnuðu hvorir öðrum f>ar með
söng og ræðuhaldi. Deir höfðu feng-
ið rigningu allan daginn frá Ding-
völlum,'ferðamennirnir, og eins dag-
inn áður, frá Grysi til Dingvalla.
Ylirleitt voiu peir gagndrepa að neð-
anverðu að mii sta kosti, báða dagana;
út úuaðurinn var ekki betri en pað.
Djíoi bafði verið kent pað barnalega
ferða-viðvaningsráð suður í Khöfn, að
betra væri að vera ekki I vatnssttg-
vélum á svona ferðalagi, af pvt að pá
kynnu peir að verði stígvélafullir, og
pið væri mjög vont!* Sumir höfðuog
eugin almennileg re,, nhlífarföt yfir
sé . Var furða, hve vel peir poldu
vosbúðina, ails óvanir sltku.
Hins vegar voru peir hepnir með
veðut t austurleiðinni. Dó rigndi úá-
Htið daginn sem peir voru um kyrt á
Dmgvöilum, fimtudaginn. Deir skoð-
uðu sig rækilega um par alstaðar,
bæði um vellins, Lögberg gamla og
gjárnar allar. En dr. Finnur prófessor
fræddi pá um pað, er sögulega hafði
gerst par, t fyrirlestri frá peim stað,
er hann og fleiri fræðimenn vorir
vilja fullyiða að ver'ð hafi hið rétta
lögberg, við Almannagjárbarminn
eystia; paðan heyrast vel orðaskil
heim á túnið á prestssetrinu, pótt
ekki fé talað hærra en I vanalegum
róm. Dótti peim mik: ð til kou a lands-
lagsins og sögufrægðar pess, og
skemtusér mætaveJ. Til gistingar
skifti hópurinn eér niður l Valhöll,
hlöðu hjá prestinum og bæinn par, og
svo tjöld, er peir höfðu meðferðis.
Bezta veður fengu peir daginn
eftir, föstudaginn, til Geysis. Lögðu
& staö frá Dingvöllum kl. 8—9 um
morguninn, og voru komnir allir um
kl. 6 til Geysie. Nema hvað einn
gafst upp á leiðinni, dr. Arnold Lar-
sen, meiddi sig eitthvað, og varð eftir
á Laugarvatni. Og annar hafði orðið
eftir á Dingvöllum, Krarup prófessor,
6k l V8gni báðar leiðir og treystist
ekki að leggja meira á sig. Aftur
reycdist langelzti maðurinn í förinni,
Donnets de L’ehtenberg hofjæger-
mester, sem kominn er á áttræðisald-
ur, hinn rösdvast’; var fremur illa
riðandi, en lét hvorki pað né annað á
sér festa.
Nestið snæddu peir á Laugar-
völlum. Deim pótti og allmikið til
koma að sjá móbergshellana, sem par
eru. Mjög pótti 0{ varið t skÓJjinn I
Laugardalshólahllðinni, og höfðu peir
stzt átt von á að sjá svo fagran skóg
og mikinn hér. Heldur stóð peim
beygur af brúnni yfir Brúará, sem
naumsst er láandi, par sem nú eru
hnrfnar grindurnar eða handriðin me*-
fram henni, og svo mjó sem hún er,
en gijúfrið undir grængolandi. Riðu
hana pó allir, er á átti að herða, sæmi-
lega öruggir.
Degar hópurinn var kominn
skamt upp fyrir Múla og ekki var
nema 10—12 mínútna reið að Geysi,
gaus hann mikið gos, sem sárt pótti
að hálfmissa af pann veg; pví að ekki
gaus hann aftur svo að kvæði fyr en
daginn eftir, og pað eftir að porri
ferðamannanna varkominn austur yfir
Tungnfljót, á leið upp að Gullfossi.
Dað kom sér heldur en ekki vel, að
nú var lokið skálasmtð nni við Geysi,
er konsúll D. Thomsen hafði gera lát-
ið á sinn kostnað, með 24 rúmum
uppbúnum, eldhúsi o. fl. Dar höfðu
35 næturgisting í petta sinn. Skál-
ann sktrðu peir Regensen, I höfuðið á
stúdentagarðinum nafnkunna i Kaup-
mannahöfn. Hinir skiftu sér niður í
tjöld, á bæinn á Laug (7) og hlöð-
una par.
Daginn eftir, laugardagsmorgun-
inn, flutti dr. Finnur að afloknum
dögurði fyrirlestur um Haukadal og
Geysi. Nokkuru fyrir hádegi var
borin sápa í Geysi, 15 pd.—pað stóð
lengi á henni—; en ekki tími til að
geyma Gullfossförina pangað til hann
væri búinn að gera sápunni skil.
Tungufljót var strítt og mikið
nokkuð að vanda, og prekvirki að rlða
pað fyrir óvana. Dað gekk pó klak-
laust. Undir einum fór á sund, en
sakaði ekki.
Um Gullfoss fanst peim félög-
um frámunalega mikið. Hann birtist
peim og I allri sinni d/rð, með regn-
bogum yfir t stðdegissólunni, í hinum
mikli fossúða. Höfðu sumir í förinni
séð aðra frægustu fossa l heimi, svo
sem Niagara, Rtnarfossinn hjá Schaff-
hausen og Tröllhettuna I Svtpjóð, en
fullyrða, að Gullfoss sé tilkomumeiri
en peir allir. Fengu peir með naum-
indum slitið sig við pá mikilfenglegu
undrasjón.
Degar heim kom sítur til Geysis,
hafði D. Thomsen konsúll fyrirbúið
sveitinni allri miðdegisverð, matreidd-
an f BleSa að nokkru leyti (niður-
suðudósir o. fl.). Eftir um kveldið
var mjög glatt á hjalla, enda jók
Geysir sjálfur á skemtunina með dá-
vænum gosum. En smáhverirnir, Ó-
perrishola o. fl., héldu uppi fjöriau í
náttúrunni pess í milli. Veðrið blttt
og fagurt. Jöklasýn hin fegursta af
Kjóast&ðahæðum á h nmleiðinni frá
Gullfoss.
Morguninn eftir, sunnudags-
morguninn, var komin rigning, er
hélzt lengst af alla leiðina suður.
Ekki var trúttj* um vistaskort f
ferðinni, og hefði meira á borið, ef D.
Thomsen konsúll hefði eigi bætt úr til
muna, með mikilli fyrirhyggju og
ósérplægni.
Fylgdarmenn hafði hópurinn all-
ur 10 að tölu og hesta rúml.
hundrað.
Svo röskvir voru peir félagar all-
flestir eftir ferðina og prátt fyrir vos-
búð na, að peir voru við dansskemtan
f Iðnaöarmannahúsinn kveldið eftir,
mánudagskveldið, langt fram á nótt.
Driðjudaginn bjuggu peir sig til
brottfarar. En buðu pá um daginn
kl. 5 fjölda bæjarmanna út i Botntu,
peim er hýst höfðu pá, og peirra fólki,
til skilnaðarskálar í kampavfni m. m.
pað samkvæmi stóð 2—3 klukku-
stundir með miklu fjöri og óspörum
tölum (10—20), en sungin meðal ann-
ars eftirfarandi mikið vel kveðin ljóð
eftir stúdent Agúst Bjarnason.
—Isafold, 18. ágúst 1900.
Stormikid lof
SEM DR. WILLIAMs’ PINK PILLS UAPA
ÁUNNIÐ SÍR.
Ekkf að eins í Canada heldur og f
hverju einu siðuðu landi í heim-
inum. Verðleikar eingöngu liafa
hjálpað pesRu meðali, að skara
svo óendanlega fram úr öllum
öðrum meðulum.
Lof pað, Bem Dr. Williams’ Pink
Pills hafa hlotið, ekki einasta i Can-
ada heldur lfka um allan heim, er
komið af mjög svo góðum ástæðum,
sem segja má í tveim orðum—gull
vægir kostir. Blaðið E: terprise hef-
nr iðulega haft tækifæri, að ganga úr
skugga um Jækningar sem gerðar
hafa verið með pessu rneðali, og veit,
að f sumum tilfellum að minsta kosti,
var lækningin gerð eftir að önnur
meðul höfðu ekki svj mikið sem linað
prautirnar. Fyrir skömmu sfðan urð-
um vér varir við eina lækninguna
enn, sem sannarlega átti að auka vin-
sældir Dr. Williams’ Pink Pills í
bygðarlagi pví sem lækningin var
gerð t, og par sem vér getum getíð
drengskaparorð vort fyrir, að petta
eru sannindi, pá gæ'.i pað glatt von
einhverra annarsstaðar sem ltða.
Mr. Walter H. Johnson er einn
af hinum bezt pektu búendum í norð-
urhlut% Queens-héraðsins. Hann býr
f bænum Caledonia, par sem hann
hefur gistihús og á par að auki póst-
vagn sem flytur farpega og póst milli
pesss bæjar og Liverpool, um prjátíu
mflur vegar. Mr. Johnson var n/-
lega staddur I Bridgewater og sagði
par fregnrita pessa blaðs frá eftir-
fylgjandi atriðum: Daö var hér um
bil fyrir premur árum að hanri varð
ákaflega veikur. HAnn fékk sér pá
beztu læknishjálp sem kostur var á,
en batnaði svo að segja ekki neitt, og
læknirinn sagði, að pað væri mjög
lttil von um aó hann yrði fær um að
gegna sínum fyrri störfum. Veikin
s/ndist að veia búin að gagntaka
nýrun og hann lá átta vikur, eða
meir, í rúminu. Hann hafði stöðugar
og sárar prautir í bakinu, matarlystin
varð sáralttil og líkamsbyggingin öil
virtist vera að ganga úr lagi. Degar
parna var komið afréði hann að reyna
Dr. Williams’ Pink Pills og fékk sér
hálfa tylft af öskjum. Áður en tvær
vikur voru liðnar, fann hann að sér
var farið að batna, svo hann hélt inn-
tökunum áfrara par til hann hafði
eytt úr ttu eða tólf öskjum, og var
honum pá ekki einungis batnað að
fullu, heldur var heilsa hans að öllu
leyti betri en hún hafði verið í mörg
undanfarin ár. Sfðan petta vor, hef-
ul fiann verið stöðugt á ferðinni með
póstvagninn milli Caledonia og Liver-
pool og hefur fekki fuDdið til minstu
aðkenningar gömlu veikinnar, prátt
fyrir pað, að fiann verður oft og ein-
att að vera úti í slæmu veðri, sem vel
g*ti orsakað gömlu veikina aftur, ef
lfkamsbyggingin hefði ekki eignast
svo ramgjö>t mótstöðuafl með pvf að
brúka Dr. Williams’ Pink Pills.
Ef blóðið er hreint og heilbrigt
getur veiki naumast £tt sér stað. Á-
stæðan fyrir pví að Dr. Williams’
Pink Pills lækna svo marga sjúk-
dóma er sú, að pær verka beinlfnis á
blóðið og taugarnar og komast pann-
ig að rótum veikinnar. Önnur meðul
verka sðeins á ytri einkenni veikinnar,
eða afleiðingarnar, og pað er ástæðan
fyrir pvf, að veikin tekur sig undir
eÍDS upp aftur og meðalabrúkuninni
er hætt. Dr. Williams’ Pink Pills
lækna algerlega n/rnaveiki, gigt,
heimakomu, dofa og pessháttar sjúk-
dóma. En verið vissir um að fá pað
sem er ekta, sem ber að fullu yfir-
skriftina: Dr. Williams’ Pink Pills
for Pale People, á umbúðunum á
hverjum öskjum.
Mrs. Winslow’s Soothing Syrup.
Er gamalt og reynt hellsnbótarlyf sem í melra en 60
ár hefur verid brúkad af milliónum mœdra handa
bflrnum þeirra á tanntökuskeidinu. ]>ad perir barn-
id rólegt, mýkir tannholdld, dregur úr bóls;nt eydir
suida, fffiknar UDpþembu, er þæellegt á bra»;d og
hezta lækning við nidurgangi. Selt í öllum lyQabúr-
um í heimi. 26 cents flaskan. Bidjfd um Mrs. Win-
slow’s Soothing Syrup. Bezta medalid er mœdur
geta fengid handa börnum á tanntöktímanum.
AHir
Ifilja Spara Peninga.
Þegar (>iö burflð skó |>á komið og
verzlið við okkur. Við höfum alls
konar skófatnað og verðið hjá okk*
ur er lægra en nokkursstaöar
bænnm. — Við höfum íslenzkan
verzlunarþjón. Spyrjið eftir Mr,
Gíillis.
The Kilgour Bimer Go„
Cor. Main & James Str.,
WINNPEG
NORTHERN
PAGIFIC - -
RAILWAY
Til
St. Fa.u.1
9Xiiui.e n-
polis
Dulutli
til staða
Austur og Sudur.
TIil
$uttc
^clena
.Spokanc
,SeatUe
'ðTacoma
Jpocttaníi
Califúcnia
Japait
* Œhtna
JUaoka
litoníiike
irtaí $ritain,
. . . Jlfrica.
Fargjahl með brautnm í Manitoba 3
cent á mílnna. 1,000 mflna farseðla bæk-
ur fyrir 2>4 cent á mílnna, til söln hjá cll-
um agentum.
Nýjar lestír frá hafl til hafs, „North
Cost Limited“, beztn lestir í Ameríku,
hafa verið settar í gang, og eru þvi tvær
lestir á hverjum degi bæði austnr og
vestnr.
J, T. McKENNEY,
City Passenger Agent, Winnipeg.
H. SWINFORD,
Gen. Agent, Winnipeg.
CHAS. S. FEE,
G. P. & T. A„ St. Paul.
Canadian Pacific Bailway
Tlme Table.
Montreal, Toronto, New York &
east, via allrail, daily....
Owen Sound,Toronto, NewYork,
east, via lake, Mon.. Thr.,Sat.
OwenSnd, Toronto. New York&
east, via lake, Tues.,Fri..Sun..
Rat Portage, Ft. William & Inter-
mediate points, daily ex. Sun..
Portage la Praírie, Brandon, Leth-
bridge.Coast & Kootaney, dally
Portage la Prairie Brandon & int-
ermediate points ex. Sun....
Portagela Prairie,Brandon,Moose
Jaw and intermediate points,
dally ex. Sunday............
Gladstone, N'eepawa, Minnedosa
and interm. points, dly ex Sund
Shoal Lakc, Yorkton and inter-
mediate points....Tue,Tur,Sat
Shoal Laká, Yorkton and inter-
mediate points Mon, Wed. Fri
Can. Nor. Ry points. . . .Tues.
Thurs. and Sat..............
Can, Nor, Ry points......Mon,
Wed, and Fri................
Gretna, St. Paul, Chicago, daily
West Selkirk. .Moa., Wed., Fri,
West Selkirk. .Tues. Thurs. Sat.
Stonewall.Tuelon.Tue.Thur.Sat.
Emerson.. Mon. Wed. and Fri.
Morden, Deloraine and iuterme-
diate points....daily ex. Sun.
Glenboro, Souris, Melita Alame-
da and intermediate points
daily ex. Sun...............
Prince Albert......Sun., Wed.
Prince Albert......Thurs, Sun.
Kdmonton Mon,Wed.,Thur,Sun
Edmonton. Sun.,Wed,Thur,Sat
LV,
21 J0
21 10
8 00
7 15
19 io
8 30
8 30
8 30
7 15
14 Io
18 30
12 2o
7 40
7 30
8 5o
7 15
7 B
AIl.
6 30
6 30
18 00
20 2o
i5
lo
10
I9 lo
2I 2o
13 3y
Io 00
18 50
17 10
2o 20
17 30
21 20
21 2o
W. WHYTE,
Manager.
ROBT. KERR,
Traffic Manager.
202
„Ef Mr. Barnes vildi koma hingað hið allra fyrsta,
f>á gerði hann mikin greiða Emily Remsen“.
Hann las f>etta bréf tvisvar, og opnaði sfðan
annað bréfið, sem hljóðaði svo:
„J. Barnes Esq.
Kæri herra.—Ég leyfi mér nú að minna yður á
samta', er við áttum í mánuðinum sem leið. Ég sé
mjög mikið eftir að ég skyldi gefa í skyn, að f>að
væri nokkur mögulegleiki fyrir, að vinur minn Mit-
chel gæti verið eitthvað riðinn við pjófnaðinn, sem
frarain var í svefnvagninum á járnfirautarlestinni.
Eins og þér vitið, pá var rúbin-prjón, er var 110,000
virði, stolið frá Miss Emily Remsen 1 fyrrakvöld. Ég
efast ekki um pað meðsjá'lfum mér, að M tchel hefur
haft par hönd I bagga. Ég veit að hann læzt vera
veiknr á hóteli í Philadelphia, en getur pað ekki
verið humbuy? Dað hefði ekki verið erfitt fyrir haun
að laumast paðan hÍDgað til New York, klæða sig í
búnirg eins af hinum fjörutfu pjófum, taka gimstein-
iun og fara til baka til Philadelphia sömu nóttina.
Dað hefði verið bættulaust fyrir hann að fremja penn-
an pjófnað, einkum par sem Miss Remsen hefur ef
til vill verið í vitorði með honum og aðstoðað hann.
Með pvf nú að allir hlutir eru sanngjarnir pegar um
veðmál er að ræða, pá óska ég að pér tak'ð að yður
að sanna fyrir mig, að Mitchel hafi framið pennan
stuld. Mig langar til að vinna petta veðmál okkar,
og mér er sama pótt ég eyði peningum til pess.
Jafnvol pótt ég léti yður hafa Jjpilt púsund doliara,
207
„Uér neitið pá að hjálpa mér?“ sagði Miss
Remsen.
„Nei, pvert á móti“, sagði Mr. Barnes; „ég skal
gera alf, sem I mfnu valdi stendur, til að finna pjóf-
inn og ná 1 gimstein yðar. En ég parf enga peninga
frá yður“.
„Dér eruð mjög samvizkusamur maður, Mr.
Birnes, og ég dáist að yður fyrir pað“, sagði Miss
Itemsen. „Ég heiðra hvern pann mann, sem metur
skyldu sína meira en peninga“.
„Ég f.akka yður fyrir hin fögru orð yðar“, sagði
Mr. Barnes. „En fyrst ég á nú að hjálpa yður í
pessu efni, pá verðið pér að byrja með pvf að hjálpa
méc“.
„Ég skal auðvitað gera alt, sem ég get, I pá
átt“, sagði Miss Remsen.
„Segið mér pá“, mælti Mr. Barnes, „hvort pér
hafið ergan grun um hver pað kunni að vera, sem
stal gimsteini yðar?-‘ Miss Remsen hikaði sér, og
athugaði leynilögreglumaðurinn andlit hennar vand-
lega. Af pví hún svaraði ekki strax, spurði Mr.
Barnes hana annarar spurningar:
„Funduð pér pegar maðurinn tók rúbín prjón-
inn úr hári yðar?-‘
„Já, ég fann pað“, svaiaði Miss Remsen; „en ég
áttaði mig ekki 6 livað var að ske, fyr en h&nn var
búinn að ná prjóninum!“
„Dvf reynduð pér ekki að liindra pjófinn, eða
kalla upp?-‘ spurði Mr. Barnes.
20Ö
verður eins mikil ánægja í að tala við hann, eins og
mögulegt er að honum sé f að tala við mig. En
fyrst verð ég að fara aö finna Miss Remsen. Dað
getur vel verið að ég fái miklar upplysingar hjá
henni“.
Dað gekk nærri heill klukkutfmi f pað fyrir Mr.
Barnes að sinna ymsum öðrum málum, en að pví
búnu fór hann beina leið til húss Miss Remsens, og
fékk strax að tala við hana.
„Dér báðuð mig að finna yður, Miss Itemsen“,
tók Mr. Barnes strax til orða.
„Já, Mr. Barnes“, sagði hún. „Gerið svo vel að
fá yður sæti“. Degar leynilögreglumaðurinn hafði
tekið sér sæti, hélt Miss Remsen áfram og sigði:
„Svo ég komi tafarlaust að efninu, pá langar mig til
að tala við yður um rúbfninn, sem stolið var frá mór.
Mr. Mi chel gaf mér gimsteininn, og auk pess að
hann er mjög d/rmætur 1 sjálfu sér, pá pykir mér
mjög vænt um hann vegna gefandans. Ég vil að
pór takið að yður að liafa upp á gimsteininum, og ég
skal gefa yður eitt púsund dollara ef yður tekst pað“.
Mr. Barnes hafði aldrei fyr á æfi sinni fengið
jafnmörg púsund dollara boð á svona stuttum tfma.
Hann brosti pví ofurlftið og áagði:
„Detta boð yðar kemur of seint, Miss Remsen.
Ég hef fengið bréf frá Mr. Mitchel sjálfum, par sem
hann b/ður mér einmitt hið sama og pór. Dað væri
naumast rétt af mér að p'ggja borgun hjá tvoimur
fyrir sama verkið“,