Lögberg - 04.10.1900, Blaðsíða 6

6
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 4. OKTUBER 1900.
Opið bréf
til ritstjóra Lögbergs.
Kæri iikrra.
Éif leyfi trór að senda yður f>es?-
sr Ifnur ojy bíðja yður um rúm fyrir
f>i».r f hinu beiðraða bla*i yðar.
Éar hef Dýiega verið að kynna
nié" reikninpsbók f>á, sem alment er
kei d hér í Canada. eftir f>4 Thomas
Kirkland og William Scott.
Mér varð h41f kynlega við f>egar
éa hvernig f>eir kenna að lesa úr
tölnm, f>ví f>að er mjög frábrupðið
f>vf, er mór vitanlega tíðkast í Evr-
óp”.
Nú vil ég gjarna fá upp’ysingu
hjá yður um það, á hrerju pessi að-
ferð peirra byggist. En ég skal reyna
að útlista hvernig stendur á pessum
athugasemdum mfnum. Ég kippi
iné: ekkert upp við f>að, pó sumir
kunni að kalla pessar athugasemd’r
mfnar tóm.i vitleysu, af peirri eÍD-
földu ástæðu, að sá sjúkdómur virð-
ist hafa gripið mjög um sig hér vcstra
að katla alt pað vitleysu, sem menn
sk'lja ekki og sem er óvanalegt og
ópekt hér.
Nú kem ég að efninu:
Seinasta talan í 15. æfiogunni á
5. bls. er t. d.: 920 070 070 070 (p. e.
díu hundruð og tnttugu púsund og
sjötfu miljónir, sjötíu púsund og
sjötín). IÞetta segja peir að sé: níu
hundruð og tuttugu biljónir, sjötíu
miljÓDÍr, sjötfu púsund og sjötiu,
samanber svörin á 168. bls. pó vantar
79 929 929 930 (p. e.: sjötlu og níu
púsund nfu hundruð tuttugu og níu
miljónir, nfu hundruð tuttugu og nfu
púsund, nlu hundruð og prj'tfu) til
pess að framan nefnd upphæð nái
einni einustu biljón.
Samkvæmt pvf sem að framan er
sagtkalla peir 1000 000 000(eitt pús-
und miljónir) eina biljón, og gerast
pá biljónir litlar upphæðir hér I Car-
ada f samanburði við pað, sem pær f
raun og veru eru. Með öðrum crð-
um: hér eru ekki til púsundir miljóna
eða biljónt o. s. frv. E>ó vita víst
allir, að ein biljón er hvorki meiri né
minni upphæð en 1000 000x1000 000.
Með öðrum orðum: biljón er sú upp-
hæð, er kemur út, pegar ein miljón
er margfölduð með einni miljón. Bilj-
ónir byrja pví með 13. tölustaf. Trilj-
ón er aftur á móti: 1000000x1000000
xlOOO 000, eða sem er sama :
1000000 000 000x1000000 og byrjar
pví með 19. tölustaf, o. s. frv. t>etta
viðurkenna enskar orðabækur, sem ég
hef við hendina, jafnvel sú, sem gefin
rr út f Toronto, sama stað og framan
nefnd reikningsbók. I>vf er pá kent,
að t d. ein biljón sé 1000 000x1000
eða 1000 000 000 (eitt púsund miljÓD-
ir); pað vanta pó 999 000 000000 (nlu
bundruð nfutfu og nfu púsund milj-
ónir) til pess að petta sé satt? Orðin,
biljón, triljón o. s. frv. eru mynduð
af latneskum töluorðum og bera pað
með sér að miljóu, sem er 1000x1000,
skuli margfölduð tvisvar, prisvar o.
s. frv. með sjálfri sér, til pess að fá
p4 upphæð.
I>að er einkennilegt, að ekki
skuli vera til púsundir, tugir púsanda
og hundruð púsunda f miljónum, bilj-
ónum o. s. frv. pví eru pá púsund
til á milli miljóna og hundraða? E>vf
eru ekki miljónir látuar byrja með 4.
staf? Af pvf auðvitað, *ð hver tala
sem er, margfaldast með 10 við hvern
staf, sem bætt er við hann, en ekki
meira. E>annig veiður 100 að eins
1000 ef núlli er bætt aftan við hundr-
aðið; eins verður með 100 miljónir;
pær geta ekki stokkið upp í biljón pó
einu núlli sé bætt við, heldur upp f
1000 miljónir; ef öðru núlli er bett
við, pá upp í 10,000 miljónir; ef
priðja núllinu er bætt við, pá uþp f
100,000 miljónir og tífaldast pvf ein-
lægt. Hæsta tala, sem hægt er að
skrifa með miljóna nafni, er: 999 999-
999 999; ef 1 er lagður við pessa tölu,
pá verður talan ein biljón eða sama
og miljón margfölduö með milljón.—
Ef ég segði talnafræðingum í Evrópu
að nú væru ekki lengur til púsundir
miljóna, biljóna o. 8. frv., pá byst ég
við að peir rækju upp á mig stór
augu. Ef ég segði Eirfki mínum
Briem petta, pá geri ég láð fyrir að
hann segði eitthvað á pessa leið: Nei,
hvað er nú að tsrna? Hvað ortu að
segja, drengur? Eru eDgar púsundir
miljóna til? Mikil ósköp eru nú að
heyra að tarna. E>að er eitthvað að
pér dieDgur? Farðu út og láttu
rjúka af pér!
Að endingu vil ég leyfa mér að
m ælast til pess við hina vel færu
mentamenn hér, að peir lesi úr eftir-
farandi tölufyrir mig f Lögbergi sem
fyrst, með smé-biljóna aðferð reikn-
ingsbókarinnar hérna. E>að er auð-
vitnð enginn vandi, en pað er gróði
fyrir mig að sjá hvernig peir mynda
nöfnin.
Ég vona að pér, hr. ritstjóri, lán*
ið góðfúslega rúm f hinu heiðraða
blaði yðar til pessa.
Talan er pessi:
969 504 896 571 292 725 704 508 974 -
495 768 890 000.
Virðingarfylst,
Islendingur í SelkirJc.
LaDgvioDUf huDgurdaudi,
ÁSTAND ÞKIRRA 8KM ÞJÁ6T AP
MELTINGARLEYSI,
Upppembingur, höfuðverkur, andf/la,
ropar, önuglyndi og pyngsli fyrir
brjósti eru meðal einkennanna.
Magaveiki, eða meltingarleysi
eins og hún er oft kölluð, er einhver
hin hættulegasta veiði sem pjáir
mannkynið Degar magiun tapar
löngun nni eftir fæðu og um leið
próttinum til að melta hana, pá er
ástand mannsins pannig, að hann er
bæði andlega og Ifkamlega ófarsæll.
Einkenni veikinnar eru mörg, en œeð-
al peirra má telja pyngsli fyrir brjóst-
inu aða eiginlega fyrir öllu kviðar-
holinu, höfuðverkur, andfyla, nábftur,
óbragð f inunuinum, skspvonska, ó
reglulegnr svefn o. s. frv. Ástandið
er I rauuinni pannig, að blóðið, taug-
arnar og lfkaminn f heild s’nni er að
deyja langvinnum hungurdauða og
undir eins og pað fer að bera á fyrstu
einkennunum pá ætti að viðhafa Dr.
Williams’ Pink Pills til lækninga.
Mr. William Birt, nafnkunnur járn-
smiður í Pisquid P. E. I, er einn af
peim sem pjáöust svo árum skifti og
segir nú frá reynslu sinni peim til
ávinnb gs sem svipað eru pjáðir. Mr.
Birt segir: I>að var í mörg ár að ég
pjáðist af meltingarleysi ásamt tauga-
óstyrk, hjartveiki og öðrum pesshátt-
ar ópægindum. Matarlyst mín var
óregluleg og mér fanst pað sem ég át
sitja eins og pungur kökkur I magan-
ura. E>etta var samfara nokkurskonar
viðundarskap eða svefnésókn, en samt
v*r pað örsjaldan, að ég gat sofið vel
að nóttunni. 1 hvert skifti sem ég
fór í rúmið komu einhver undarleg-
heit yfir mig, samfara fljúgandi verkj-
um fyrir hjartanu, og pegar ég vakn-
aði á mergnana var ég alveg eins
preyttur og pegar ég lagðist fyrir.
Dað er óparfi að segja, að ég var altaf
að taka ýms&r tegundir af meðulum,
og reyndi, að ég held, allar. pær teg-
undir sem ráðlagðar eru við slfkum
meinum. Stundum létti mér of urlítið,
en versnaði, svo aftur og var pá oftast
hálfu verri en ég hafði áður verið.
Alt petta kostaði auðvitað heilmikið
af peringum, og ég horfði náttúrlega
í kostnaðinn par sem enginn árangur
var sjáanlegur. Einn dag kom nábúi
minn til mín, er brúkað hafði Dr.
Williams’ Pink Pills með góðum
árangri og ráðlagði mér að reyna pær,
og ég ásetti mér að gera pað pó ald-
rei nema ég béldi pað yrði bara ein
áraDgurslausa tilraunin enn. En mér
til hinnar mestu ánægju fann ég til
rnikils bata eftir að hafa notað pillurn-
ar í aðeins nokkrar vikur, og útlitið
varð alt f einu miklu betra. Ég hélt
áfram að brúka pillurnar í nokkra
mánuði með peim árangri, að heilsa
mfn varð eins góð og melting mín
miklu betri en hún hafði nokkurntfma
verið. Eitt af ápreifanlegustu ein-
kennunum, sem batanum voru sam-
fara var pað, að pyngd mfn óx úr 125
pundum upp í 155 pund. ,E>að er nú
meira en ár sfðan ég hætti að brúka
illurnar, og ég hef ekki fundið til
inna minstu einkenna gömlu veik-
innar. Við höfum samt pillurnar æf-
inlega til íhúsinu og heimilisfólk mitt
hefur oft brúkað pær við ymsu öðru,
og æfinlega með sama góða árangr-
inum.
E>ossar pillur eru fáanlegar hjá
öllum lyffölum, eða verða sendar,
burðargjald borgað, fyrir 50c. askjan
eða 6 öskjur fyrir $2.50, með pví að
skrifa til the Dr. Williams’ Medicine
Co., Brockville, Ont.
Waitnái Panlion selnr aiftinan-
lepfisbréf bmji & skrlfstofu L6|(berfs
otf beima bj& sér, 660 Koss Ave-
Dr. M. HalldorssoD,
8tranahan & Hmta lyfjabúö,
Park River, — fl Dal^ota.
Er að hiíta á hverjum miðvikud.
f Grsftor, N. D., fiá kl.6—6 e. m.
Stranahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUR.
SKRIFFÆRI, SKRAUTMUNI, o.s.frv.
Menn geta nú eins og áðnr skrifað
okkur á íslenzku, begar þeir vilja fá meðöl
Muniö eptir að gefa númerið á glasinu.
Anyone sendlnR a sketch and descrlption may
qulckly aacertain our opinion free wnether an
Invention is probably patentable. Communlca-
tionsstrtctly confldeiitial. Handbookon Patents
sent free. Oldost attoncy for securtng patents.
Patents taken throngh Munn & Co. recelve
ipecial notice, withour cliarge, inthe
Scieníific Jltnerican.
A handaoniely Illnstrated weekly. Largest clr-
culation of any scientiflc journal. Terms, $3 a
yoar; four months, $1. Bold byall newsdealers.
MUNN &Co.36,B'Md"*»New York
bruuch OIBce. 62ú B' Waihington, D. C.
REGLUR VID LANDTÖKU.
Af öllum sectionum með jafnri tölu, sem tilheyrasambandsstjórn-
inni f Manitobaog Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta fjölskyldu-
fööur og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyrir
heimilÍ8rjettarland, pað er að segja, sje landið ekki áður tekið,eða sett
til síðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars,
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu á peirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanrfkis-ráðherrans,
eða innflutninga-umboðsmannsins I Winnipeg, geta menn gofið öðr-
um umboð til pess að skrifa sig fyrir iandi. Innritunargjaldið er $1C,
og hafi landiö áður verið tekið parf að borga $5 eða $10 umfram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pvf er samfara.
HEIMILISRÉTTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum verða menn að uppfylia beimilis-
rjettarskyldur sínar með 8 ára ábúð og yrking landsins, og má land-
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði á ári hverju, án sjer-
staks leyfis frá innanrfkis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rietti sfn-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
ætti að vera gerð strax eptir sð 3 árin eru liðin, annaðhvort hjá næsta
umboðsmanni eða hjá peim sciu sendur er til pess að skoða hvað unn-
ið hefur verið á landinu. 8ex mánuðum áður verður maður pó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum f Öttawa pað, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmann
pann,'sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til pess að taka
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhenda slíkum umboðam. $5.
LEIÐBEININGAR.
N/komnir innflytjendur fá, á innflytjenda skrifstofunni f Winni-
peg á öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Noif-
vestuilandsin, leiðbeiningar um pað hvar lönd eruótekin, ogallir,sem
á pessum skrifstofum vinna, veMainnflytjendum, kostnaðar laust, leiö-
beiningar og hjálp til pess að í;u í lönd sem peim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvíkjandi timbur, kola og námalöguro All-
ar slíkar reglugjörðir geta peir fengið par gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautarboltisins f
British Columbia, með pví að snúa sjer brjeflega til ritara innanrfkir-
deildarinnar í Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins í Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum í Manitoba eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior,
N. B.—Auk landB pess, sem menn geta íengið gefins, og átt er við
reglugjörðinni hjer að ofan, pá eru púsnndir ekra af bezta landi,sem
hægt er aðTátil leigu eða kaups hjá járnbrautarfjelögum og /msum
öðrum félögum og einstaklingum.
226
„fíverníg stóð pá á pví, að Fi&her var f búningi
tnfnum?’; spurði Mitchel,
„Ég kem nú að pví atriði“, svaraði Thauret.
„Rétt áður en ég ætlaði að leggja á stað á samkom-
una, kom skraddarinn til mfn og sagði mér, að maður
rokkur hefði komið f búð hans og spurt hann ýmsra
spurninga viðvfkjandi mér; hann hefði sagst vera
Icynilögreglumaður og vera að elta uppi alræmdan
glæpamann. Skraddarinn sýndi manninum bréf yð-
ar. Hann iðraðist eftir að hafa gert pað og kom til
að segja mér frá öllu saman, til pess að ég ,kæmist
ekki 1 neinn vanda‘, eins og hann komst að orði. Ég
sá strax, að petta pýddi pað, að Barnes ætla*i sér að
verða á skemtisamkomunni, eða einhver tt njósnar-
mönnum hans að minsta kosti“.
„E>ér höfðuð rétt fyrir yður í pvf“, sagði Mitchel.
„Já, en ég var ekki viss um pað fyr en eftir að
pjófnaðurinn hafði verið fiammn og allir tóku af sér
grfmurnar14, sagði Thauret. „Barnes var f dularbún-
ingi eins af hinum fjörutíu pjöfum, og ég pekti hann
ekki á meðan hann hafði grfmuna. Efúr að hafa
fengið pessar upplýsingar, einsetti ég raér að hafa
dálftið garaan á kostnað hins mikla leynilögreglu-
manns með pvi, að vera i dularbúningi eins af hinum
fjörutiu pjófum, I staðinn fyrir búning yðar. En
pað var nú samt nauðsynlegt að einhver skyldi vera
f Ali Baba-búningnum, til pess að leikurinn hindrað-
ist ekki. Eini maðurinn, sem ég gat beðið að taka
|tð sér að leika Ali Baba, var Fisher, Jlann sam-
231
pótti vænt um pegar pér gáfuð Miss Iiemsen pennan
rúbfn, pvf ég áleit pað, að pér skylduð grafa panuig
upp einn af hinum huldu fjársjóðum yðar, merki um
að pér væruð að fá yðar.fulla vit aftur. Ég efast
ekki um, að pér hafið aðra samkyns rúbfna falda í
einhverju horninu á hólfi yðar í múrhvelfingunum.
E>vf ekki sækja annan rúbfn pangað cg gefa Miss
Remsen hann?“
„Yður skjátlast, Randolph“, sagði Mitchel. „Það
er ekki léttur leikur fyrir mig að útvega jafningja
rúbínsins, sem stolið var“.
„Hvers vegna ekki?“ sagði Randolph, „Var
nokkuð sérlegt við pennau rúbln?’*
„Já; en við skulum ekki tala um pað“, sagði
Mitchel.
Mr. Randolph varð forviða á að Mitchel skyldi
sleppa pessu efni svona snögglega, pvl hversu ófús
sem hann var á að sýna gimsteina sína, pá hafði hann
aldrei áður verið tregur til að grfpa tækifærið til að
tala um pá. Mr. Randolph reyndi pá nýjan veg, pví
hann mundi eftir bendingunum sem lcynilögreglu-
maðurinn hafði gefið honum.
„Mitchel“, sagði Randolph, „ég pyrði nærri að
veðja við yður um, að pér gætuð ekki einasta gefið
Miss Remsen eius góðan rúbfn aftur og p&nn, sem
stolið var, heldur að pér gætuð f raun og veru gefið
henni sama gimsteininn“.
„Ég vona að geta gert pað“, svaraði Mitchel
ofur hægt.
230
komna ráðstafanir sfnar. Klukkan 7, á mínútunni,
komu gestir hans til hans, og peir settust allir prfr
við borðið, sem búið var fyrir pá. Skömmu síðar
benti diskaglamrið hinumogin við tjaldið til pess, að
Mr. Barnes var seztur til borðs par.
Á meðan peir voru að borða priðja réttino,
reyndi Mr. Randolph að leiða samtalið i pá átt, sem
hann hafði fyrirhugað.
Hann sneri sér til Mitchels og sagði: „Ég vona
að pér hafið algerlcga náð ^ður eftir hin óhcppilegu
veikindi, sem hindruðu yður frá a8 koma á skemti-
samkomuna hjá Rawlston“.
„0, já“, sagði Mitchel, „pau vöruðu einungis
stutta stund. Hinar einu alvarlegu afleiðingar af
peim voru pær, að ég gat ekki sótt samkomuna. Ef
ég hefði veiið par, pá vona ég að ég hefði getað
frelsað Miss Remsen frá peirri skapraun, að missa
rúbin-prjón sinu“,
„En Mitchel“, sagði llandolph, „pótt pað sé
eðlilegt, að manni falli illa að missa dýrmætan gim-
stein, pá ætti að vera létt fyrir yður að fá annan jafn
góðan f staðinn“,
„Á hverju haldið pér pað?“ sagði Mitchel.
„Nú, pér eigið svo marga gimsteina“, sagði
Randolph. „Dað er ekki langt siðan að ég var að
segja við kunningja minn, að maður sem safnaði
saman eins mörgum dýrum gimsteinum og pér og
lokaði pá irni f múrhvelfingu, par sera eDginn fengi
að sjá pá, sé að vissu loyti geggjaður á vitinu, M<5l