Lögberg - 06.12.1900, Side 3

LÖGBJtRG FdMTUDAGlNN 6. DESEMRER ltíOO.
3
-tzbszsstz
„ALEXANDRA'
REKIN AF
VIGYELLINUM
The Canadian Dairy Supply Co.,
Winnipeg, Man.
Herrar:— Mór er ánægja í aS láta yður vita, að ég er sérstaklega vel
ánægður meS skilvinduna frá yður. Eg haföi „Alexandra" skilvindu til
reynslu um sama leyti og ég hafði yðar De Laval, og ég ætla að taka
De Laval-skilvinduna, af því að drengurinn minn, tíu ára gamall, á miklu
hægra með að snúa henni en ég á með að snúa „Alexandra". það þurfti
elfdan karlmann til að snúa „Alexandra“-vélinni, á meðan hún skildi
mjólkina úr níu kúm, og það var í raun og veru ofætlun fyrir einn mann.
Hún væri sjálfsagt fullgóð ef maður hefði vindmylnu til að snúa
henni með, en að eiga að gera það af handafli er nóg til að drepa hvern
rnaön. Stærðin var sama og De Laval, en átti þó að vera $10 dýrari, en
agentinn ætlaði að láta mig hafa hana fyrir satna verð,. ef ég vildi taka
hana, en ég kærði tnig ekki um að gera það.
Ef De Laval-skilvindan reynist eins vel á komandi ári og hún reynd-
ist á hinu umliðna, þá vildi ég hreint ekki án hennar vera, hvað sem hún
kostaði, og ég sé enga ástæðu til að hún geri það ekki. Yðar einl.
T. W. ROCHE, Minnedosa, Man.
Alexanðra Silvindurnar
eru hinar beztu, Yér hðfum [selt meira af Alexandra helta
sumar en nobkru sinni áður og hún er enn á uudan öilum
t'tppinautum.
Vér gerum oss í liugarlund, að salan verði enn meii i
næsta Sr, og vér afgreiðum fljótt og skilvíslega allar pant-
anii sendar til umboðsmanns vois
tyr. Gunnars Sveinssonar
og eins )>ær sem kunna að verða sendar beina leið til vor
R. A. Lister & Co„ Ltd.
232 King Stk., WINNIPEG
Skuldaklaflnn.
VXRZLUN ÖRUM & WULFFS í VOPNA-
FIRÐI.
I.
l>að hefur verið gefið i skyu i
Bj&rka að peir menn vseri i Vopoa
firði, sem tro lé bftðir verzlun ö. &
Ws. að þeir sé lítið frjálsari borgara-
lega en bændur voru á elnokunartim-
unum, ef verzlunaratjórinn neyti þassa
▼alds sins.
Ý msir menn hafa nú, bæði út af
sthugasemd minni við grein herra W.
Bachea hér 1 blaðinu og eins út af
hiuum hógværu orðum mtnum á Foss
völlum, látið i ljósi að Bjarki ýkti
petta af óvild eða til pess að skaða
pólitlskan andstæðing-sino.
Qér er hvorugu sliku að heilsa.
Bjarki hefur—þvi miður—meira
en nóg af sönnunum fyrir öllu pessu.
En & hinu er mér engin launung að
fregnin uro J>að að ver/.luoarstjórinn
væri að safna liði um Vopnafjörð
minti mig á /msar skuldbindingar-
skrár, sem ég hafði heyrt getið um
áður. Ég bað þvi um útskrift úr
sýslubókunum af /msum þeirra, og
við að kynna mór þær, varð mér ljóst
að skuldaklafinn var svo hörmulega
þröngur, að pað gat jafnvel verið
vandi fyrir faktorinn, að teyma ekki
fólkið á bonum.
Mér haföi aldrei dottið i hug að
ástandið væri svo sorglegt nokkurs-
staðar bér á landi, og ég þori að full-
yrða að ekkert likt á sér stað t. d. 1
Rvik eða hór á Seyðisfirði né nokk-
urastaðar par sem ég þekki.
Mig uggir og að fleirum muni
Vregða i brún en mér pegar þeir sjá
ástandið eins og pað er og verði sam-
mála mér um það, að hér sé ekki van-
þörf á fyrir þing og þjóð að taka i
taumana ef persónulegt frelai bænda
til land og ajávar á ekki að hamlast á
höndum og fótum eða glatast með
öllu.
L>ó ég nú taki þessa verzlun sem
dæmi til að sýna ástandið, þá læt ég
með öllu ósagt hvort ekki k inna sð
finnast sðrar sem binda klafann jafo-
faat eða fsstara, eins og ég líka læt
ósagt að hve miklu leyti alt vort verzl-
unaróstand er þessum mönnnm afsök-
un atbafna sinna, eða jsfnvel kann að
bera aöalsökina. Alt petta þarf ein-
mitt að rannsaka.
En það er vandalauat að s/na að
bér horfir til beinnar ánauðar fyrir
bændalýð á Islandi.
Ég vel aðeins af handahóti sýnis-
horn sf þessum hörmungarskrám; þær
eru margar ógóðar. Ég set depla á
staði allra nafna. Þau hafa enga
þýðingu, en geta'orðið mönnunum til
angurs.
Leturbreytingar hef ég gert.
ÓTSKBIFT
úr Veðmálabók N-Múlasýslu.
Ég undirritaður.......bóndi á
......f Vopoafjarðarhrepp’, játa með
þe.ssu mínu bréfi, að ég 1 dag er skuld
ugur við Örum & Wulffs verzlun á
Vopnafirði um 4000 —fjögur þúsund
—krónur. Skuld pessa lofa ég bé
með að gjalda að fullu á hioum næstu
10—tf *— árum,jafnt hvert ár,og skal
afborouninni árlega lokið innan 31.
dese m ber m ánaðar.
Til tryggingar fyrir skuld þess-
ari og öllum kostn&ði, sem leiða kann
af því, að ég ekki standi i skilum á
réttum tíma eða að öðru leyti van-
haldi samning þenna, svo og lfka til
tryggingar þvf, er nefnd verzlun eft-
irleiðis kann að l&na mér, veðset ég
hérmeð alt það, sem hér á eftir er talið:
1. Eignarjörð mína....með öll-
um húsum og öðrum m&nnvirkjum
sem henni fylgja og hlunnindum til
lands og sjávar, sem nú eru eða verða
kunoa, með ö'*rum veðrétti og með
uppfærsluiétti áeftir 600—sex hundr-
uð—króna skuld við landsbankanu í
Reykjavfk.
2. Geymsluhús' úr timbri, sem
ég bygði sfðastliðið sumar, og h&lfan
fiskiskúr, sem ég á.... hvorttveggja
með fyrsta veðrétti.
3. Tvo hluti 1 frostgeymslufélagi
Vopnfirðinga með fyrsta veðrétti.
4. Eftirfylgjandi lifandi pening
með fyrsta veðrétti: 1 kú svartskjöld-
ótta, 7 vetra; 1 naut svart, 6 annan
vetur; 1 hest gr&an 11 vetra: 33 ær
framgengnar að vori eða með lömbum
að hausti; 45 gemlÍDga, par af 2<i
geldinga og 19 gimbrar; 1 hrút 2
vetran; 2 sauði á 3. vetur; 10 sauði á
annan vetur.
5 Eftirfylgjandi dauða muni með
fyrsta veðrétti: 4 alfær rúm með
tvennum lökum hvert; 2 fjögra manna
för með árum og seglum, 1 gamalt
fjögra manna far, 1 tveggja manna
far, 2 sfldarnet, 6 stokka af lfnu, 6
ö ból, ð bólfæri, 2 h&karlsvaði, 2 kist-
ur, 5 koffort, 1 púlt, 1 bókask&p, 1
matarskáp, 1 saumavél, 1 vefstól, 1
rokk, 1 hefilbekk, Ö ljái, 4 skóflur, 1
hnakk, 2 söðla, 3 beysli, 2 klyfbera-
reiðfæri, ö pör kaöalreipi, 11 tunnur,
10 fötur, 10 mjólkurfl&t, 2 strokka,
8 matarpotta, 1 ámu, 2 kör, 2 kvartil,
1 eldavél, 1 kvörn, 2 vasaúr með fest-
um, 1 sieða, 3 stóla 2 borð, 1 byssu,
1 taðvél, 1 hjólbörur, 3 fiskisegl, 20
poka, 2 olfubrúsa, 2 lampa.
Skyldur skal ég til að sjá um, að
jörðinni og húsunum verði baldið f
sömu rækt og standi, og pau nú eru,
eða betra, svo lengi sem pau standa f
veði fyrir skuld pessari. Sömuleiðis
til að sjá um að gripir og dauðir mun-
ir farist ekki fyar fóðurskort eða
handvömm, enda að svo miklu leyti
sem unt er, að viðhalda og endurnýja
pað sem fyrnist, svo að veðið ekki
rýrni af mínum völdum.
Svo lengi sem skuld pessi stendur
hjámór,skuldbiud ég mig til að verzla
að öllu leyti við öru«n& Wulfli rerz1-
un á Vopoafirði. t>ó skal mér eigi
gefið að sök pó ég kaupi á öðrum
stað einstöku hlut, sem bú'i ekki hefur
til sölu. Haldi éj; ekki pennan skil
mála, skal mega segja upp /Hri skuld-
inni til borsrunar & prf ári.
Standi ég ekki f skilum með
hvers árs afborgun í réttan gjalddaga,
má gera fj&rnám & veðinu, hvort held-
ur f&steign eða lausafé, fyrir pvt sem
vangoldið er, & minn kostnað. Veð-
skuldabréfi pessu m& pinglýsa & minn
kostnað &n þessjég sé til pess kvaddur.
Til staðfestu er eiginhandar nafn
mitt undirskrifað í viðurvist tveggja
vitundarvotta.
Staddur & Vopnafirði,
p. 10. j&núar 1898.
Vitundarvottar:
L J. Finnbogason,
Halldór Jónsson.
Athugasemd: í>að athugast, að
veðsetjandinn hefur aðeias pinglesna
eignarheimild fyrir.......... og að
á jörðunni hvllir 750 kr. veðskuld við
landsbankann f Rvykjavík.
Skrifstofu Norður- Mölasfslu
12. febrúar 1898.
Jóh. Jóhannesson.
Árið 1808, hinn 12. febrúar er
véðskuldabréfs pessa fyrirfram getið 1
afssls- og veðm&labók Norður-Múls-
sýslu Ltra H. bls. 182 og verður ping-
lesið næ ta vor.
Skrifstofu Norður-Múlasýslu d.u.s.
Jóh. Jóhannesson.
Dinglestursgjald kr. 5 00
Athugasemd 1.50
Kr. 650'
—sex krónur og fimtíu aura—
Jóh. Jóh.
Lesið & manntalspingi á Vopna-
firði 13. júnf 1898.
Jóh. Jóhannesson.
Rétta útskrift staðfestir
Jóh. Jóhanneston.
Ritlaun Kr. 0,50
fimtfu aurar.
Borgsð.
Jóh, Jóh.
Dr. Dalgleish,
TANNLÆKNIR
kunngerir hér meö, að hann hefur sett
niður verð & tilbúium tönnum (set of
teeth), en þó með )>ví sKÍlyrði að borgað sé
út í hönd. Hann er sá eini hér í bænum,
sem dregur út tennur kvalalaust, fyllir
tennur uppá nýjasta og vandaöasta m'áta,
og' abyrgist alt sitt verk.
4-16 Main Street, tyolntyre Blook,
DR- J. E. ROSS,
TANNLÆKNIR.
Hefur orö á sér fyrir aö vera meö þeim
beztu í bsenum,
Telsfoi) 1040. 482 n|alq St.
C. P. BANNING,
D. D. S„ L. D. S.
TANNLŒKNIR.
204 Mclntyre Block, - Winnipeo.
TXLBFÓN 110.
Dr. O. BJORNSON,
6 18 ELGIN AVE , WINNIPEG.
Ætíð heima kl. 1 til 2.30 e. m. o kl, 7
til 8.80 e. m,
Tclefón 1156,
Dr. T. H. Laugheed,
GLENBORO, MAN.
Hefur ætíð á reiðum hönduœ allskonar
meðöl EINKALEYf IS-MEðÖL, 8KRIF-
FÆRI, SKOZABÆKUR, SKRAUT-
MUNI og VEGG J APAPPIR, Veiö
lágt.
Dr, G. F. BUSH, L. D.S.
TANNLAKNIR.
Tennur fylltar og dregnar út &□ s&rs.
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
527 Manr 8t.
Stranalan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUR
SKRIFFÆRI, SKRAUTMUNI, o.s.frv.
iy Menn geta nú eins og áðnr skrifað
okkur á íslenzku, þegar þeir vilja fá meööl
Munið eptir að gafa númerið á glasinu.
Phycisian & Surgeon.
Ötskrifaður frá Queens háskólanum i Kingstor,
og Toronto háskólanum í Canads.
Skrifstofa l HOTEL GILLESPIE,
ORYSTAL, N,D,
I. M. Clegliopi, M D.
LÆKNIR, og 1YFIR8ETUMAÐUR, Et-
'Iefur keypt lyfjabáöina á Baldur og he/ur
þvi sjálfur umsjon a öllura meðölum, sem hann
aetur frá sjer.
EKIZABKTH 8T.
BALDUR. - - MAN
P. 8. Islenzkur túlkur við hendina hve
nær sem þörf ger.ist.
Dp. M. C. Clark,
'T^JSTJSrXi^ElKiJSriK,-
Dregur tennur kvalalaust.
Gerir við tennur og selur
falskar tennur. AJt verk
mjög vandað og verð sann-
gjarnt.:
Offick: [53 2 M|AIN]STREET,|
yflr^Ci'aigs-búðinn i,
828
bún hafa verið fús á að bera það, að pið hafið komið
ykkur saman um þetta, og að það væri einung s bragð
til að vinna veðm&liö. Er ekki þetta rétt hugsunar-
fræöi?“
„Rétt hugsunarfræði?“ át Mitchel eftir honum.
„Já; en ég j&ta auðvitað ekkert viðvlkjandi pvt, hvað
aatt sé 1 þessu“.
„Annarhvor eða b&ðir þessir stuldir eru litils
vsrðir 1 samanburði við morðið“, sagði Barnes. „Ég
hef ásett mér að komast fyrir það, ef ég get. Sem
stendur álit ég, að sami maðurinn hsfi framið pjófn-
aðinn & lestinni og myrt koouna. Það er nú til einu
leiðarvisir, sem ég hef ekki getað rakið, en sem ég er
sannfærður um að hlytur að leiða mann beint til
morðingjans, ef hægt er að rekja hann“.
„Og hver er pesvi leiðarrisir?“ spurði Mitchel.
„Hnsppurinn, sem ég fann i herberginu“, sagði
Barnes. „Hann er pyðingarmikill. Það, að hoapp-
urinn akuli vera alveg af sama tagi og hnappa-sam
kerfi yðar, er of mikil samhljóðan tii þess, að þvi
fylgi ekki skyring sem 1/si petta málefni“.
„Á hvern h&tt búist pér við að ég geti aðstoðað
yður 1 pessu atriði?“ sagði Mitchel.
„Á meðan ég ímyndaði mér að pér væruð sekur,
áleit ég að pér hefðuð logið að mér, pegar pér aögð-
uð, að sjöundi hnappurino i samkerfinu væri Shake-
■peare-prjónninn, sem kouan yðar á. Það er ástæðau
fyrir, að ég áleit þ/ðingarmikið að ná hnappnum aft
yr; nógu pyðingarmikið til pess að koma njósuara
Í30
hafði Mitohel samt sent honum reglulegan boðaseöil
i miðdagsveizluna 1. janúar, með pósti, og skrifaði
utan & umslagið til ibúðarhúss hans. Mr, Mitchel
þótti ilt, að fá ekki neina visbendingu um, hvort
leynilögreglumaðurinn mundi koma i veizluna eða
ekki. En samt sem áður neyddist Mitchel til að
halda áfram veizlu-undirbúningi sinum og reiða sig &
p& veiku von, sem var um, að Barnes kæmi fram á
sjónarsviðið siðasta augnablikið. Mitohel vonaði að
svo færi, pvi annars hlaut r&ðagerð hans, viðvikjandi
þessu kvöldi, að fara út um þúfur að nokkru leyti.
Miðdagsverðurinn átti að byrjakl. 10 um kvöld-
ið, í hinum nafntogaða Delmonico’s-sal, og hafði Mit-
chel leigt par privat borðstofu. Það vantaði einung-
is 10 minútur i tlmann, sem ákveðið hafði verið að
setjast til borðs, og pi voru allir gestirnir komnir, að
Barnes undanskildum. Véizlugestirnir voru: Mr.
Van Rswlston, Mr. Randolph, Mr. Fisher, Mr. Neuil-
ly—sem hafði ásett sér að vera í New York yfir vet-
urinn—, Mr. Thauret, og nokkrir fleiri karlmenn.
Klukkan átti einungis eftir h&lfa minútu i tiu
pegar dyravörðurinn kallaði upp nafn Mr. Barnesar
og hann kom inn i herbergið, klæddur fallegum
kvöldsamkvæmis-búningi. Dað kom sigurhróss-
svipur á andlit Mitchels pegar hann sá Barnes koma
inn, og hann flýtti sér fram að dyrunum, til að taka á
móti þesaum gestisinum. Allir, sem viðstaddir voru,
skildu hvers vegna leynilögreglumanninum var boð-
ið„pví pað var nú orðið alkunuugt, að veðuaálið álti
31tí
huggaði sig við psu. Dví hvað annað gat hún rneiot
en það, að hann hefði gott tækifæri; þvi ef hið gagn-
stæða átti sér stað, hvernig gat það, að segja honum
sannleikann, hindrað hana frá að vinna veðmál sitt?
En samt sem áður reyndi hann, eftir pvi sem vikurnar
liðu, að fá ákveðnara svar hjá henni, en honum hepn-
aðist pað aldrei. Hann lifði samt í hinni sælu von
um sigur, og beið eins polinmóðlega og hann gat.
Randolph var bl&tt áfram vansæll allan timann.
Ætíð þegar hann var hjá Doru var hún góð við hann,
vingjarnleg við hann, og talaði oft við hann svo blið-
lega, að hjarta hans titraði’ En honum tókst ekkt
heldur að f& neitt annað út úr henni en sömu gömlu
be’.ðnina, að hann skyldi vera þolinmóður og biða.
Hann beið lika, en ekki þolinmóðlega.
Kn á meðan pessir kunningjar vorir höfðust við
parna i New Hampshire, og i stuttu máli frá pvi þau
Mitohel og Emily giftust, var Mr. Barnes í New York
og hélt stöðugt áfram að rannsaka alt er hor.um virt-
ist standa I einhverju sambandi við leyndarmálið, eða
leyndarm&lin, sem hann hafði árangurslaust verið að
reyna að greiða úr. Hann hafði sannfærst uu eítt
atriði svo algerlega, að það var ekki minsti vafi & pví
framar. Og petta atriði var pað, að Mr. Fisher hefði
engan p&tt átt f þjófnaðinum á járnbrautarlestinni.
Njósnarmonn hans höfðu komist að pvf, að Fishor
liafði verið fjarverandi frá New York í prjá daga
einmitt á peim tima, seui glæpuriun var framinn, en
J>aO haíOi roynst, við frckari tauusókuir, að einmitt,