Lögberg - 10.01.1901, Blaðsíða 6

6
LÖGBERÖ, FIMTUDAGINN 10. JANÓAR 1001.
Hafskip á stórvötnunum.
• þótt ýms af gufuskipum þeim
verzlunarmála blafisins „Commerc-
ial“, sem gefið er út hér í Winnipeg,
það er dags. 20. nóv. síðastl. og
liljóðar sem fylgir:
sem ganga á st^rvötnunum hér i
Ameríku (Superior, Huron, Jlichi-
gan. Erie og Ontario), séu eins stór
vönduð eins og meðal hafskip sem
ganga á milli hafna í Evrópu og
Ameríku, þá eru þau bygð til þess
að ganga einungis eftir nefndum
vötnurn, en eru ekki bygð og útbú-
ia fyrir ferðir á Atlantzhafi. þau
verða þv{ að liggja iðjulaus yfir
vetrarmánuðina (4 til 5 mánuði).
Ástæðan fyrir, að skip þessi eru
ekki bygð til siglinga á hafinu, er
sú, að skipaskurðir þeir er liggja á
milli sumra af stórvötnunum—t. d.
Welland-skurðurinn fram hjá Ni-
agara-fossinum—hafa ekki til skams
t!ma verið nógu djúpir til þess, að
mjög stór skip gætu farið um þá
með miklum farmi á. Og sarna var
að segja um hina svonefndu St.
Lawrence-skipaskurði, sem liggja
fram hjá flúðunum í St. Lawrence-
lljótinu, milli austurenda Ontario-
vatnsins og Montreal. Bandaríkja-
menn hafa um nokkur undanfarin
ár verið að ráðgera að grafa skipa-
skurð frá Erie-vatni eða Ontario-
vatni suðaustur í Hudson-fljótið,
nokkuð fyrir ofan New York-borg,
svo djúpan, að fermd hafskip gæti
farið eftir honum, en það fyrirtæki
mundi kosta svo hundruðum miljóna
dollara skifti, svo það er ekki
byrjað á því enn. það liggur að
vísu skipaskurður frá Erie-vatninu,'
hjá Buflalo, suðaustur f Hudson-
fljótið (hann nefnist Erie-skipa-
•kurður), en hann er einungis fyrir
mjög grunnrist skip, og það mundi
kosta meira að dýpka hann nægi-
lega fyrir hafskip, en að byggja
skurð á öðrum stað—austar.
En Canada hefur í mörg und-
anfarin ár verið að dýpka hina
gömlu skipaskurði sína (Welland-
skurðinn og St. Lawrence-skuröina),
og með framúrskarandi dngnaði
lauk Laurier-stjórnin við þetta verk
á þremur árum, þótt afturhalds-
stjórnin sál. hefði gert ráð fyrir að
það þyrfti 12 eða 13 ár til þess. Skip
sem rista 14 fet geta því nú gengið
á ailli efri stórvatnanna og Mont-
real. Og afleiðingin er sú, að nú er
verið að undirbúa að senda stór-
farma af korni frá Chicago, Duluth,
Port Arthur og Fort William til
Montreal, til þess að senda þá þaðan
með enn stæni skipum til Evrópu.
í þessu skyni er verið að undirbúa
að byggja afarmiklar kornhlöður
(Elevators) í Montreal, og þar er
einnig verið að gera fjarska miklar
hafnarbætur og byggja þar miklar
nýjar skipa-bryggjur. Auk þess er
búist við, að hér eftir verði margir
kornfarmar sendir beina leið frá
nefndum höfnum við efri stórvötnin
beina leið til Evrópu, eftir Canada-
skurðunum, án þess að skipin konoi
við í Montreal. Ennfremur er ver-
ið að ráðgera að byggja öfluga ís-
brjóta, til þess að halda St. L iwr-
ence-fljótinu opnu frá Montreal nið-
ur til sjávar allan veturiun, svo
siglingar verði þaðan og þangað alt
árið um kring.
Bandarík jamönnum þykir auð-
vitað súrt í broti með þessar sigl-
inga-umbætur Canada, því þær þýða
það, að meginið af hinum afar-inikla
korni frá Vesturríkjunum og Mani-
toba.sem hingað til hefur verið flutt
á sicipum frá höfnum við efri stór-
vötnin til Buftálo-borgar, þaðan
eftir Erie-skurðinum og með
járnbrautum til New York og það-
an til Evrópu, verður hér eftir flutt
til Evrópu í gegnum Montreal og
eftir St. Lawrence leiðinni. En það
er komið sem kornið er, og duglegir
Bandaríkja-menn eru nú einmitt að
gangast fyrir, að St. Lawrence
skipaleiðin ' erði notuð scm mest
04 bezt. Til þess enn betur að skýra
þetta inúl, birtum vér hér íyrir neð-
au þýðingu af bréfi frá Moutreal til
„Koma gufuskipsins .Monks-
haven' hingað (til Montreal) ofan
af efri stórvötnunum með farm sem
það sjálft á að flytja til Stórbreta-
lands, er byrjun á nýju tíinabili í
sögu Montieal hafnar.og sögu Can-
ada. þetta er hið fyrsta skip, sem
flytur farm beina leið frá hinum
miklu stöðuvötnnm inni { landinu
til Evrópu, og að þe-ssi ferð skipsins
með farm er möguleg er einungis að
þakka dýpkun skipaskurðanna, svo
að skip er rLta 14 fet geta siglt um
þá, sem sambands-stjórnin hefur
nýlega látið ljúka við.
„þrjú skip í viðbót, sem eiga að
fara til Evrópu með farm sinn, eru
nú á leiðinni ofan hingað (til Mont-
real). Gufuskipið ,Leatield‘ kemur
hingað á morgun, gufuskipið
,Theano'er nú ( Piescott, og gufu-
skipið ,Polica' er nú á leiðinni ofan
eftir vötriunum. Kotna skipsins
.Monkshaven' bendir til, að nú eru
byrjaðir vöruflutningar beina leið
frá stórvótnunum til Evrópu, án
þess að við farmi sé hreift, oj það er
ómögulegt að hugsa sér takmörk
á þessum beinu flutningum eftir
þessari leið, þegar hún verður betur
kunn og vissir partar af ánni hér
fyrir ofan verða dýpkaðir enn meir.
Gufuskipið .Monkshaven' kom hing-
að á höfnina í gær frá Couneaut-
höfn, ( Ohio-ríki, með farm af stáli
frá Carnegie-smiðjunum í Cleveland
(í Ohio). þessi stálfarmur er járn-
brautateinar, og á farmurinn,að fara
til Avonmouth á Englandi. þpgar
skipið (Monkshaven) fór frá Con-
neaut-höt'n, vorn á því 1,000 tona af
stáli, og flutti það þennan farm eins
og hann var til Prescott (við austur-
enda Ontario-vatns). þar voru 250
ton8 af farminum tekin af skipinu
og látin á flatbotnaðan flutningabát,
því skipa-leiðsögumenn milli Pres
cott og Montreal höfðu látið eigend-
ur skipsins vita, úður en það fór frá
Conneaut, að þeir væru hræddir um
að .Monkshaven', sem risti 13 ft. 3
þuml. með öllum farminum á, væri
ekki óhult með allan farminn á parti
f St. Lawrence-fljótinu fyrir neðan
Prescott. Eftir að búið var að taka
þessi 250 tons af skipinu, risti það
12 fet, og komst það algerlega slysa-
laust til MontreaH
það er enginn vafi á að sam-
kepni sú um kornflutninga, sem
dýpkun Canada-skurðanna hefur í
för með sér, hefur þau áhrif, að
bændur hér vestur í landinu fá
betra verð fyrir hveiti sitt, en þeir
annars hefðu fengið. þeim pening-
um hefur þess vegna verið vel var-
ið, sem lagðir hafa verið í skipa-
skurðina eystra; og það var vitur-
legt af stjórninni að hraða verkinu
sem mest, því þess fpr sem verkinu
var lokið, því fyr hafa bændur hér
hag af því.
Æíiminning.
Eins og áður hefur verið getið
um i Lögbergi, lézt Mngnös Jónsson
að hefnmli slnu 1 Se'kirk-bæ, Man.,
hinn 27 nóvember 1000, liðlega hálf
fertugur að aldri, frá konu og ö börn-
um. Jarðarfönn fór fram 1. dísem
ber og var hin veglegasta að öllu
leyti. Hinu mesti manofjö di, b»ði
íslendingar og ' enskumælandi menn,
sð’n ^ést hefur við pvíilkt tækifseri í
SelkV.a, var við jarðarförina, og sýoir
pað, meðal annars, hvað Magnús s&l.
var vel látinn par.
Ilioum mörgu viaum og kunn-
ÍDgjum hins látna langar til að geta
helztu æfi-atriða hans á prenti, og eru
pau sem fylgir:
Magnús 3&1. var fæddur að Birnu-
felli í Fellum, I Norðurmúli'ýílu,
hinn 27 jan. 1805. Foreldrar bans.
Jóq Eirlksson og Guðný M-*gnúsdótt
ir, eru ættuð úr Fijótsdalshéraði {
sö uu s/slu, og eru af góðum ættum
par. l>au búa nú 1 Nyj‘'-Islandi,
(skamt frá Husivick pósthúsi, M tui-
toba), og njóti virðingar pe'rra, er
pau pekkja, að maklegleikuro.
Magnús sál. Jónsson og M. J
Bjatnason, skáld og skólakentiari I
Geysie-bygð I Nýj -íslandi, voru
systra-synir.
Árið 1879 fluttist Magnús sál.
hingað til Ameríku með foreldrun.
sínum, og dvaldi Ssimt peim I Nova
Scotia fyrst i 3 árin. D»ðin fluttist
hann með peitn til Winnípeg og
dva’di pav önnur 3 ár, en síðan fluttu
au til Ný.ja-íslands, og hafa átt par
eiuia lengst ?,f siðtn.
'ffr'
Nyir kaupendur
°K
gamlir kaupendur
■ ■*
sera bore-a LÖGBERGí fyrirfrara fá
sögum Lögbergs, sem þeir kjósa sór:
gefl 11 s hverjar tvær af þessum
Þokulýðurinn...........50c. virði
Rauðir Demantar........50c. “
Sáðmennirnir.... ......50c. “
Hvíta hersveitin.......50c.
Phroso.............. .40c.
Leikinn glæpamaður.....40c.
og auk þess vandaða og stóra raynd af Níayara fossi og Aldamóta
númer Lönbergs
það eru mjög
' ---------------J------- .
gs Eregðið við og notið þetta kostaboð sem allra fyrst því
litlar iíkur til þess að það standt lengi.

Árin 1884—5 gekk Magnús s&l.
á heræfinga skóla Í Winnipeg. Og
pegar hin alkunna kyobiendinga og
Iodiára uppreist varð f Norðvestur-
landinu, undir forustu Riels, vorið
1885, var Magnús sál. I liði pví frá
Winnípeg, er sent var paDgað vestur
til að bæla uppreistioa niður, og
sýndi hann í peim ófriði, eins og
endrarnær, hugrekki og trúmensku
og ávann sér hylli og virðingu yfir-
boðara sinDa, og var sæmdur heiðurs-
jieningi að ófriðnum loknum.
Arið 1889 giftist Magnús sá'.
eftirlifandi ekkju sinni Ingibjörgu
Jónsdóttur, ættaðri úr Húnavatns-
sýslu—ágætis konu, eins og hún á
kyn til að rekja. Dau lifðu saman 1
svo ástríku hjónaband', að pað er I
minr.um haft af peim, sem ti! p-ktu.
Magnús 8ál. bar fágæta umhyggju
fynr konn sinni og börnum. pótt hann
væri efnalitill og lengst af lieilsutæp-
ur. Hann var fágætur reglumaður,
og Uessun drottins sýndi sig ápreif
anlega í pví, hrað hann gat sómasam-
lega staðið straum af fjölskyldu sinni
meðan lifið entist Heimili peirra
bjóna var jafnan opið fyrir gestum og
gargandi, og voru pau samhent í
gestrisninni, sem öllu öðru góðu, þvi
pau máttu ekkert aumt sjá.
Eftirlifandi, syrgjandi ekkja
Magnúsar sib, börn peirra, sorgmædd-
ir foreldrar—og hinir inörgu sam-
ferðamenn h?ns á lífsleiðinni, bæði
Isleizkir og enskumælandi—harma
hinh burtsofnaða fstvin. En pau
gleðja s:g öll við pá sæluríku von,
sem trúin & Frelsarann gefur, að ást-
vinurinn, sern er búinn að enda lífs
strlð sitt, hafi nú meðtekið verðlaun
hinna trúu pjóna og biði sinna eftir-
lifandi ástvina, par sem enginn skiln-
aður á sér stað raeðal peirra er eisk-
ast, par, sem öll sorgattár verða af-
perrnð.
Blessuð sé minning hins fram-
liðna.
Einn af vinum hins lítna.
* *
Blöðin „Austri‘‘ og „Bjarki“ eru
vinsamlega beðin að geta um lát
Magnúsar sil , avo að ættingjar haps
á Austurlandi fái að vita um psð.
Dp. M. C. Clark,
Dregur tennur kvalalaust.
Gerir við tennur og selur
falskar tennur, AJt verk
mjög vandað og verð sann
gjarnt.
Offick; 532 IVIAINJSTREET,'
ytir Craigs-btíðinni.
Dr. Dalgleish,
TANNLÆKNIR
knnngerir hér roeð, að hann hefur sett
niður verð á tilbiímm tönnum (set of
teeth), en þó með því sailyði að borgað sé
út í hönd. Hann er sá eini hér í bænum,
sem dregur út tennur kvalalaust, fyllir
tennur uppá nýjasta og vandað tsta máta,
og ábyrgist altsitt verk.
416 *Main Street, IV|clntyre Block.
EDDY’S
WIJH-, HROSSA-, GOLF. OG STO-
BUSTA
Deir ondast BETUR en nokkrir aðrir, sem boðnir eru, og eru'viðurkendii af
öilum, sem brúka p&, vera öllum öðrum“betri.
REGLUR VID LANDTÖKU
Af öllum sectionum með jafnri tölu, sem tilheyra sambandsstjórn-
inni 1 Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta fjölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, pað er að segja, sje landið ekki áður tekið,eða sett
til slðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu & þeirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanríkis-r&ðherrans,
eða innflutninga-umboðsmannsins 1 Winuipeg, geta menn gefið öðr-
um umboð til þoss að skrifa sig fyrir laudi. Innritunargjaldið er $1C,
og hafi iandið áður verið tekið parf að borga $5 eða %fr' fram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pvl er samfara.
PROKLAMA.
Svpplies for Treaty No. 8.
ATHABASKA-PEACE RIVER.
T OKUÐUM tilboðum, stíluðum
L/ til undirskrifnðs, verður veitt
móttaka til hádegis á mánudiginn,
28 janúar 1991, um að leggjatil mat-
væli, skotfæri og netagarn á vissa
staði f Athabasci béraðinu.
Upplýsingar um vörumagn, tfm-
ann og staðina geta roenn fengið hjá
undirrituðum, eða á Indían Commis
sioner skrifstofuoni í Winnipeg, Man.
J. D. McLEAN,
Secretary.
Department of Indian Affairs,
Ottawa, 10. nóvember, 1900.
CAVEATS, TRADE MAHK8,
COPYRICHTS AND DESICNS. |
; Send your busincss direct to Washington, <
■aveB time, costs less, better service* \
My offlce cloto to U. 8. Patent Offlce. FBEE prelimin- <
’ ary examln&tlona made. Atty’e fee not due untilpatent i
' ia aecured. PER80NAL ATT2NTI0N OIVEN-1# YEABF '
A0TUAL EXPEBIENCE. Book “How to obtain Patente," ;
,etc., aent free. Patenta procured through E. O Siggera
!receive special notfce, wlthout charge, ln the,
INVENTiVE ACE
illuatrated monthly—Eleveath year—tems, $1. a year.
En oiAAPnn Latc of C. A. Snow & Co.,
HETMILISRÉTTARSKYLUUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum verða mcnn að uppfylla heimilis-
rjettarskyldur slnar með 3 ára ábúð og yrking landsins, og raá land-
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði á ári hverju, án sjer-
staks leyfis frá innanrikis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti sín-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
ætti að vera gerð strax eptir að 3 árin eru liðin, annaðhvort hjá næ«ta
umboðsmanni eða hjá þeim Bera sendur er til þess að skoða hvað unn-
ið hefur verið á landinu. Sex mánuðum áður verður maður pó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum 1 Ottawa það, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmar.n
þann, sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til þess að taka
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhenda sltkum umboðam. 45.
LEIÐBEININGAR.
Nýkomnir innflytjendur fá, á innflytjenda skrifstofunni f Winni-
peg y á öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Norð-
vestui audsin, leiðbeiningar um það hvar lönd eruótekin, ogalÍir,8em
á pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beiningar og hjálp til þess að uá t lönd sem peim eru geðfeld'; enn
fremur allar upplýsingar viðvfkjandi timbur, kola og námalögum All-
ar sllkar reglugjörðir geta peir fengið þar gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjórnariönd innan járnbrautarbeltisins t
British Columbia, með þvt að snúa sjer brjeflega til ritara innanrtkis-
deildarinnar í Ottftwa, innflytjenda-umboðsmannsins f Winnipeg eða
til einhverra af Dorninion Lands umboðsmönnum I Manitoba eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior.
N. B.—Auk iands þess, srm menn geta íengið gefins, og átt er við
reglngjörðinni hjer að ofan, pá eru púsnndir ekra af bezta landi,sero
basgt r r að fátil leigu eða kaup; hjft jftrnbrautarfjelögum og ýirisum
öðrum féiögnru og eilibtakiingum.