Lögberg - 24.01.1901, Blaðsíða 4

4
LOOBEUO, FTMTU'DAOTNW 24 JAirtfAR.
LOGBERG.
Ritatjóri (Editor)! Sigtr. Jónasson.
Businese Manager: M. PAULSON.
ftil Winnipeg um kl. 1 e. m. sama
j; daginn, eða nál. 2 klukkustundum
feftir að drotningin lézt, og var l^ti^
jr strnx g* tió til kynna rneS bspjar-
I klukkunni. en öll tíögg voru dregin
Íí hálfa stöng.
AnfivitaS kom þessi fregn eng
um á övart, því þaö var orSift kunn
BUSTAD \-8KIFTI kanpenda verdur að tllkynna^ . .
gkriflega óg geta um fyrverandibústadjafnfram^ Ugt llVerVetnH, drotniDgin
fengiö slng síöastl. fimtudig og tiö
læknarnir gæfu enga von um af
hún gæti lifað nema öifáa daga.
En þratt fjTrir þetta varð heimiriun.
í lieild sinni niiki'i um fregwina, sen.
svnir í hve tniklum metum hin há-
aldraða, göfuga kona var hvervetna
\ ictoria, drotning Störbreta-
lands og írlands og keisarinna Ind-
lands, var fædd 24. mai 1819. Hún
var döttir Edwards heitoga af Kent
fjörða sonar Goorgs III. Bretakon-
j’ungs og Victoríu prinzessu af S xe
Sanlfeld Conburg, ekkju prinz Em-
ich Karls af Leiningeh. Victoriii
Utenáskiipttll argreléxlnfitofn hlaðetne er:
TK» Logberg Printing & Publishlng Co.
P. O.Boi 11202
Wtnnipeg.Mar.
tJtenáskrtpntllrltstjórane er:
Edtter I.Ssrbersr,
P -O.Boi 1292,
Wlnnlpeg, Man.
FIMTUDAGINN, 24. JAN. 1901.
Drotning vor dáin.
Stí sorgatfregn flaug út um alt
hið vitludn bnzka r ki.og heirnin
í beild síddí, þjitjudagiiin 22. þ. m.,fdrotning settist í hásæti Bretland-
lalnum föðurbróður S'num,
Couburg-Gothn; varð ekkja 14. des-lfyrir neðan skrá yfir þær frá upp
ember 1861. Og hin góða drotninglhafi, sem sýnir hvað margar blaó
lázt, eina og skýrt er frá að ofan.gs'ður hver bók er, og er sú skr
22. janúar 1901, á 82. aldurs iri,*sem fyl jr:
mædd að rnörgu leyti og södd lif-
daga.
Victoria drotning sat i hásæti
Bretlands li^uut 68^ ár— li-ngur en
nokkur konungur eða drotning hef
ur setið í því. Á stjórnararum
Victoriu urðu inestar af hinurn und
ursainlegu framförum hins brezka
veldis og heimsins í heild sinni. Og
á s'jórnarárum Victoriu óx hið
brezka ríki svo fjarskalega, að hiin
drotnaði yfir nál. tjórða hluta alls
þuricudis á hnettinum, og yfir full
um tjórðaparti alls mannkynsins.
í næsta númeri Imgbergs skýr-
um vér frá helztu æfi atriðum hinn-
ar miklu og góðu d'otningar og
helztu viðburðum i hinu brezka ríki
á stjórnarárum hennar.
Bókasafn Lögbergs.
í þessu númeri Lögbergs hyrjar
hin nýja neðanmáls saga, sem vé>
höfum lofað kanpendum vorum
Hún heitir „H 'fuð g’æpurinn", og
er eftir sama höfund og siðasta neð
anmáls-sagan („Leikinn glæpamað-
ar‘ ), sem öllam lesendum Lögbergs
hefur þótt svo ágæt, að því er vér
bezt vitum. Vér erum sannfærðii
um, að lesendum vorum þykir þessi
nýja saga enn betri en hin síðaSta,
þó þtim þætti hún góð, því þessi
saga er mjög sp nnflndi, sérlega vel
rituð og sýnir ýmsar hliðar á l'finu.
Tvær af helztu persÓDunum í þess-
ari sögu eru þar að auki knnningj-
ar lesenda vorra, sem sé þeir Leroy
Mitchel og Mr. Barnes, hinn frægi
New York leynilögreglumaður.
Nú er verið að innhefta síðustu
neðanmáls-söguna („Leikinn glæpa-
maður“), og geta kanpendur fengið
hana með sömu skilyrðurn og hinar
fyrri innheftu neðanmáls sögur,þeg-
ar húu er til.
Sögusafn L'ðghergs er nú orðið
hið langstærsta safn, sem nokkurt
fslenzkt blað hefur gf'lið út. Sig
Námar Salómons konungs, og
smásögur heftar aflan við 49t bls
A'lan Qaateimain..........470 —
Myrtur i vagni........... 62t —
Ltinliverfis jörðina á 8 > d.... 8’4 —
Erfða-krá Mr. Meesons.... 252 —
I örvænting..............2.‘ 2 —
Hedri.................... 230 —
Quaritch ofursti......... 5H2 —
Þokulýðuiinn............. 656 —
í leiðslu................ 817 —
Æfiintýri kapt. Hoins.... 617 —
Rauðir demantar.......... 654 —
Sáðmennirnir............. 554 —
Hvíta hersveitin......... 715 —
Phioso................... 495 —
Leikinn glæpamaður....... 865 —
í alt...............7,898 bls.
Löghergs félagið hefur þannig
látið þýða á fslenzku og komið n
prent 16 allstórum sög.um á þeim
13 árum, sem liðið er síðan það for
að gefa út blað sitt—sögum, sen
engar líkur eru til að annars hefðu
komist á fblenzka tungu—og efumst
vér ekki um að margir meti þetta
eins og vert er.
Avextirnir.
Nú eru farnir að sjist ávpxtirn
ir af hinui makalausu lögjj if aftur-
hHlds-stjórnarinnar hér i fylkinu a
síðasta þingi, og eru þeir alt annaf
cn glæsilegir. Sérílagi eru þessii
ávextir að koma f Ijós þes-a dagann
hór í Suður-Winnipeg kjördæminu
hvað snertir kosningalaga-fargan
afturhalds flokksins, því Roblin-
stjórnin er að lata búa til nýjar
kjörskrár í nefndu kjördæmi shiu-
kvæmt nefndu laga-fargani og ætlar
að 1 ta aukakosninguna 31. þ. m.
fara fram eftir þessari nýju kjörskrá
En auk þe<s að hin nýju lög
eru full af óheppilegum ákvæðum
og mótsögnum, þá er tíminn, sem
stjórnin hefur
kjörskrárinnar
svo stuttur, að hún getur ekki orðið
fullirerð og verið komin í hendur
tungum, o. s. frv. Allir, sem ekki
:eta lesið grundvallarlög fylkisins á
l’ersum tungum, verða sviftir at-
<væðisrétti gimkvænit löggjöf aft-
urhalds flukksins. Eugin yfirskoð-
un getur farið fram á þessari kjör-
skrá fyrir Suður-Winnipeg, svo að
þeir kjósendur seni ekki komast á
liana—og þ* * ir verða auðvitað fjðlda-
margir—eru algeilega sviftir at-
kvæðisrétti. þetta mundi ,,Hkr.“
hafa kallað að stela kjósendum af
kjíirskrá, ef frj tlslyndi fi ikkurinn
hetði verið að aðhat’nst annað eins.
En það er ekki liætt við að hlafið
hatí nokkrar athugflsemdir að gera,
hvprsn hróplegt ranglæti sem aftur-
lialds-Hokkurinn aðheíst.
Eins og allir munu skilja, að-
hefst flfturhalds s'jórnin (Roblin-
stjórnin) þetta ranglæti og svívirð-
incu til þess að bola sem fiestum
frjálslyndum kjósendum út af kjör-
-kránni fyrir Suður Winnipeg, og
öll löggjöf afturhalds-flokksins við-
víkjandi kjörskrám og kosningar-
•étti á s'ðasta þingi miðaði í þá átt,
að gera stjóruinni mögulegt að beita
áenni flokknum í hag og útbola
frjalslyndum mönnum.
En frjálslyndi flokkurinn ætlar
ekki að lata traðka á réttinduro
meðlinia snna á meðan nokkur
■ éttvisi er til i landinu. þess vegna
lögðu frjHlslyndir menn bænarskrá
fyrir yfird 'mara fylkisins þess et'nis,
að han i hanni að fremja það sem
heir ál ta lasnhrot hér í Sufiur-
Winnipeg. þetta mál kotn fyrir
dómarann síðastl. m^nudsg, og
héldu lögfræðingar þvi fram af hálfu
frj dslynda tíokksins, að ómögulegt
yrði a«\ tilnefna þingmannsefni á
löglegan h itt eins og stæði, með því
tilnefningiri yrði að fara fram viku
fyrir kosningar samkvæmt kosn-
ingalögunum, og að lögin heimtufiu
afi 25 gildir og góðir kjósendur rit-
uðu nöfn sín á tilnefningar skjal
ætlað til samnings^hvers jnngmannsefnis. En með því
f Suður-Winnipeg.^verið væri að semja nýja kjörskrá,
og hún yrði ekki fullgjör fyrir til-
nefningardaginn, þá væri ómögu-
'emhættisroanns þess, er á að hafaHegt að vita hverjir yrfiu taldir sem
hana með höndum, fyr en tveimur^, k jósendur á hinni nýju skrá, og að
urnar, sem þýdJar hsfa verið,prent-^dögum fyrir kosninguna, svo að al-, fyrir löt/um væru engir kjósendnr í
aðar neðanuiáls í Lögbergi og síðanT
sérprentaðar, eru allar et'tir ágæta

prívat-bústaðsínum, Oshorne Hous«-| William konungi IV.) 20. júní 1837,
á Wight ey (skamt UDdan suður- —----------‘ "T A ”
fctrönd Englands) þann sama dag.l
]. 6.30 e. m. Fregnin kom hingaðj
V mmmmmmmmmsmamsammammmmm
en var krýnd í Westminster Abbtyi
28. júní 1838. Hún gif'tist 10. fe-|
brúar 1840 prinz Albert af Saxe-i
menningur hefur ekkert tækifæri til. Suður-Winnipeg á meðan verið væri
að vita, hverjir eru á kjör.skrá og nð senija skrána. Et' hin gamla
hverjir ekki. Samkvæmt þeasumjr kjörskrá (frá 1899) væri notuð við
makflUu.su lögum verfur hver ein-|kosninguna í Suður Winnipeg—
asti kjósandi að koma sjslfur fyrir kjörskráinar frá 1899 hHfa verið
nefndina, sem hefur samning kjör-,; notaðar við allar aukakosningar
skrárinnar á-bendi, og sanna, afi sem fram hafa farið hér í fylkinu
hann hafi atkvæðisrétt, að hann sé s'ðastliðið ár—þá væri enginn vandi
Ymsum af hinum nýrri kaup-f 21 árs afi aldri, afi hann sé brezkur á ferðum, því þá væri hægt að fá
endum og lesendum vorum er váfa- þegn, að hann geti Usið grundvall- hina ligboðnu tölu af gi dum og
laust ökunnugt um hverjar sumar arlög Manitoba-fylkis á ensku, góónm kjósendum á tilnefningar-
sögurnar í „Bókasafni Lögbergs“ frönsku, þýzku, fslenzku eða á ein- skjclln.
hafa verið, svo vér prentum hér hverri af hinuun skandinavisku j Dómarinn gaf úrskurð sinn út-
höfunda, og hafa flestar fallið les-
[endum voruin vel í geð, enda er
fupplagið at' ýmsum þeirra algerlega
íbuió, þótt mörg hundruð hafi verið
fsérprentuð af hverri bókinni fyrir
fs'g-
HÖFUD-GLÆPURINN.
. SAGA
Eftib Rodbigues Ottolengui.
BRÉF TIL KUNNINGJA.
(í staéina fyrir formála).
Kæri Walter minnl
Lofifi œér a' bifijs yðnr afi fRtta til b»ka i bók
minnis yðar, par til pér koæið að blHÖsíðunni sem &
er skráð saga fyrsta kvöldsins, setn við lásrum við
veifiar & bökkum Mass»be«n’e árinnar. I>ér munið
vafalaust eftir, að við skírðum þenna fagra blett
„Ida'ia“, og þór munuð einnig minnast hinna uridur.
samlegu norðurljósa, sem svo dýrðlega nppljóm-
uðu hinn viðáttumikla himin, er hvolfdist yfir
höfðum okkar, þar sem biluriaa okl.ar,
vaggaðist svo mjúkliga & ánni 6 meðan við
hifium eftír að siluogur b'.ti á örigla okkar, eu sem
ældrei varð af. Hvilíkt kvöld var það ekk Við
11
leiki, að einn glœpur getur leitt til annars. En hvaða
sérstakt atriði dragið þér út úr því?‘
„Mjög þýðingarmikíð atriði“, sagðif M’tchel og
veifaði hendinni að gesti sfnum. „Eg sé, að eg er
hér frammi fyrir leynilögreglumanni er hefur nógu
mikið vit til að lfta lengra en það sérstaka málefni,
sem hann er að fást við, I>ví ef reynslan hefur aýnt
yður að glæpur getur af sór glæp—fyrirgefið þetta
harðneskjulega orðatiitæki, sem samt sero áður skýr.
ir þenna sannleika alveg nákvæmlega—, þá leiðir
vissulega af því, að maður gctur ekki vonast eftiri
að akilja til hlftar eitt sérstakt tilfelli, fyr en raaður
hefur rannsakað hið umliðna, til þess að komast eftir,
hrort það er einungis afleiðing af undangenginni
misgerð, eða það er fyrsta spor af vegi r&ðvendninn-
ar. X>ér eruð mór samþykkur í þessu?“
„ó, eg býst við því, að minsta kosti samþykkur
því sem kenningu, en þór eruð nú samt að fara dýpra
með mig en praktiakur leynilögreglumaður mundi
fara“, sagði Bvrnes.
„Ó, gott og vel, við skulum þá ekki fara dýpra
út i það“, sagði Mr. M'tchel og slepti þessari bugs-
anastefnu & hinn ákveðna bátt, sem einkendi hann.
„Eg vissi ekki hvað djópt þór kærðuð yður um að
fara; við skulum fyrir alla muni snúa aftur til grynn.
inga hins vanslega verks leynilögreglumanns. Fyrir-
gefið útúrdúrinn, og haldið áfram sögu yðar“.
Mr. Barnes sárnaði dálftið. Hann ski'di, að Mr.
Mitchel var að gera heldur litið úr bæfilegleikum
«
og drotnar yfir miklum flokk af krókarefum („orooks“
— glæpamönnum), svo að hversu bendlaður aem
hann er við glapi þeirra, þá segja þeir aldrei eftir,
heldur úttaka hegnÍDgu sfna, þpgar sök er sönnuð &
þ& og þeir dæmdii- i fangels', &o þess að koma upp
um meistara sinn. A þessum gufubát hitti eg að
minsta kosti fiintfu menn, sem mannfélagið vildi að
væri komnir & Siog Sing*.
En eg ætla mér ekki að benda yður & leyni-
gryfjurnar, sem þér kunnið að detta i. Haldið áfram
leit yðar eftir „ómögulegleikum“, og þegar þér hafið
furdið þ& alls, þ& sendið mór skr& yðar-yfir þá, og
þ& skal eg glaður segja yður, til þess að rugla yður,
hverjir af þeim hafa veiið feDgnir að i&ni úr hinu
verulega lífi.
Fáein orð í viðbót. Eg veit að yður er illa við
,,m6llýzkur“, og I þvl kemur mér saman við yður 1
aðal.atriðinu. Samt sem fiður eru „m&IIýzkur“ stund.
um nauðsynlegar. t>dð ætti aldrei að vera augna-
4 miö sögu.höfunda að sýoa, að hann só kunn: gur
fólkt sem afskræmir enska tungu, en þegar höfundar
koma & staði sem &st & allri m&lfræði er dauð, þ& v»ri
hlægilegt af þeim að l&ta persónur sfnar tala v&odaö
bókmál. I>esi vegna verðið þér að afsaka málið, sem
„slum‘'#-fólk mitt talar. Og enn eitt orð: I>4r
*) Sintt Sing nefnist hið
York,—Ritstj. Lögb.
alkunna betrunarhús ( New
*) Slvm (Sliima í fieirtölu) nefnast hverfi þan i stór-
borgum, sem bláiátækt íólk og óþjóðalýður hrúgast
UUU) í,—fiusw. Löaa. *