Lögberg - 14.02.1901, Blaðsíða 6

Ldoeena, u. p«nuíxj& idoa.
Islonzkur tvísöngur.
Fyrir skÖTnnu síPan birtist srrein
í blaðinu „Amnrika**, s«ra get ð er út
f (Jb osjfo, & dö sku. 0<s fjykir lfk-
legt að lesi ndutn Lögbergs f>yki
gítœan að sj4 greinina, — þótt vér
gf'turn ekki ftbyrjf8t að bön sé & góð-
ura rökum bygð að öllu leyti —, svo
vér böfutn f>/tt hana og birtum b&na
hér fyrir neðan. Hön h jó.'ar svo:
,,1 Dtnmörku fá menn mikla
beirasókn & komanda sutnti af Ivlend-
iogum og Færeyiogum, konum og
körlura. Eftir f>ví sem (blaðið
,Dtnnebrog‘ segir, vænta menn fall-
egs ftrangurs af Jiessum beimeóknum.
Hmir fsienzkú og færeysku gestir
ætla Bem *é, ft treð&n peirdveljaf
D*rn örku, að ferðaat um landið,
heimsækja (fólks) bftskólana og land-
bónaðarfélögin og halda fyrirlestra
um menniugar-ftstanú og nftttúru-
einkenni eyja sinna. Peir ætla f>ar
að aukt að s^na Dönum fslenzka og
færeyska ftjóðdansa, og verða f>eir,
er sfna pft, 1 tdheyrandi f>jóðtáaing-
um, og loks fft menn f>&r beima (i
Danmörku) tækifæri til að kynna sér
bæði gamal-fslenzkan söog og fs-
lenzkt sönglaga smfði vorra daga.
Á seiuni ftrum baf& alimörg Is-
ierzk sönglög verið búinn tiJ, et>
gamli islenzki tvísöngurinn er samt
og verður hið skemtilegasta af f>essu,
og veiður vafalsust bjart&sti depdiinn
i peirri mynd menningarinnar, sem
synd verður við petta tækifæri.
Þcð hefur vakið eftirtekt og ft-
huga bjft peim f Danmörku og út-
iöndum, sem gefa sig við sögu söng
fræðinnar, að ft Isiandi bafa menn
fui.dið cg geyma aitaf bandrit um
biun gamia tvisöng, er tiðkaðist f
Evrópu ft miðö.dunum. Og nú h&fa
n.enn fundið samkyns bandnt f bóka.
safni h&skólans f K&upinanuahöfn, jft,
menn b&fa jafnvel fundtð hanarit sem
skyra frft, hvernig pessi söngur var
upprunalega sangiun. D.ð, að Is
laudÍDgarnir ltfa mönaum að heyra
tvisi'nginn f frummynd sinni, gerir
paf vafalaust að verkum undir pess-
u a kringumstæðum, &ð pessi beim-
■ókn úr binu fj&rlæga uorðri til D&n-
m erkur verður sannarlegur við-
burður.“
Dánarfregn.
(AðsentJ.
Hinn 7. jan. síPsstliðinn, lézt að
Hensel, N. D., Albert £inarsaon
iScAtviny, ft lö. ftri, elzti sonur Ein.
ara tícbevings (Dorkelssonar Scbev.
iugs, breppstjóra ftft Stóra-Sacdfelli f
Skrifdaí), og konu hans Sigrlðar
Eyjólftdóttur (Kiistj&D8sonar).
1 vor er leið, 1 maf, dó Ami bróð-
ir Eictrs, binn bezti og r.ytasti mað.
ur, en f júnf mistu pau hj 5nin, Kinar
og kona hans, efnis pilt 8 ftrs, af s!ys-
för, og hörmuðu pau hann mjös>. Alls
hvfa nú & f)ura árura 9 eð* 10 nftn
ustu n&unear peirra verið bornir til
grsf&r. O r nú síðast kom petta
tnikla harmsftfelli fyrir pau.
Hinn lfttni sveinn var einksr góð
ur og efuilegur. B >r hann sjúkoað
sinn og d&uðapjftningarnar með ró og
preki. Og pó hann ungur væri,
bjóst h&nn við d»-.ða afnum, jsfovel
frft byrjun veikinnar. Gleymist pe ro
seint, er nærstaddlr voru, hinn fttak-
anlegi skiinaður pessa góða ung-
msnnis og foreldra bans, sem elskuðu
hann meir en sig sjAlf—Ly.singio f
erindum peim, sem bér etu prentuð í
blaðinu, styðst við petta, setn bér er
tékið fram, og er hún pvl enginn
hugarburður.
Albert sftl. var f orlofi bjft tnóð-
arsystir sinni, ekkju Áraa s&l. Sohov'
i ígs, er bann lagðist sjúkur, og p&r
dó hanD. Faðir hans var stöðugt yfir
honum, en móðirin varð oftar að vera
heima, yfir öðrum syni peirra hjóna,
er par 1& pungt hildinn & sama tfma.
Mft af pessu hér sagða geta nærri,
hvflík sorg pessara foreldra muni hafa
verið.— En ftsiðan mun hún snúast f
fögnuð, og pann fögnuð megnar ekk
ert frft peim að taka.
Albert E. Scheving:.
(f. 6. júní 1886, d. 7. jan. 1901).
(Lag: Vertu hjá mér, halla tekur degi).
Ó, hve lítið æska’ og fjörið stoða,
Ó, hve bágt að íiýja dauðans voða,
Ó, hve hæpið æ vér stöndum hér,
Ó, hve valt er, líf, að treysta þérl
Stutt frá jólum stundum er til dauða,
Stutt frá gleði lífs til mestu nauða.
Stutt er æfin,—-stríði blandin þó—,
Stutt hans líf, er svona ungur dó.
Fljótt er einatt fótspor lífsins stígið,
Fljótt til jarðar duftið aftur hnfgið.
Að sem leiítur lfður æfin hjá
Látni sveinn, þinn dauði minnir á.
Nú er hrygð { hjarta vina þinna,
Harmar sárir vakna upp við minna;
Öll hin möigu undangengnu sár,
Yfast nú við þessi sorgartár.
Kæri sveinn, er kvaddir föður móðnr,
Kristni sveinn.or þráðir látinn bróður, |
Annar bióðir þráði þig að sjá,
Þig að leysa synd og dauða frá.
Andi þinn var æ til ferðar búinn,
Auður þinn var hreina barnatrúin.
Dreymdi þig um dauðaélin hörð,—
Dýrð og fögnuð ofar vorri jörð,
Draumur þinn um dauðann nú er
rsettur,
Dauðaharmur þinn að fullu bættur.
Föðurkossinn fengið hefur þú,
Fuudið bróður þinn og drottinn nú.
Fagna eg að guð var þér svo góður,—
Græt með föðnr, systkinum og móður.
Hryggir mig hve þeirra sorg er þung.
Það mig gleður: sál þín leyst var ung,
Man eg sjálfur móður. föður kvarta
Mig þá 1 í fi ð tók frá þeirra hjárta.
Djúpt og stórt erdauðans banasár,
Dýpra’og stærra 1 i f • i n s hrygðartár
Oft er bezt að gröfin bðrn vor geymi,
Glapstigur or margur til i heimi.
Lffið einatt leiðir guði frá,
Leiðir dauðiun börnin guð að sjá.
Fagnið yfir því, að guð þau geymi,
Grátið yfir þeim, sera lifa’ í heirai.—
Engin gröf í öllum heirai’ er gleymd,
öll vor börn hjá honum verða geymd.
Þó að lifs vors Ijósin slolrai,—deyi,
Lýsir náðarsól er bregst oss eigi.
Þó að stiarna hrapi himni af
Hann má ráða sem að ljósið gaf.
Nú er dimt og dapurt sem um óttu,
Dauðinn fylgir oss sem sknggi’ á
nðttu.
—Ó, þú guð, sem gafst o«s lifið hér,
Gef oss annað betra lífhjá þér!
UndursamlBg atvlnna:—1HJJLP„,,bí°£
v»rnm n:ififrægu og verJmwtn rltMntrum, er lnn -
hn"4ft veroI»e h til þelrra er etanda í vorri
BtmRS COMBINATION og nkýringsir nm Þad.
bér hjálpiu OHs vlh fitb eH*iu þeirri o«r gerlet vor
inatur eri'idsrikl Hin elna »t:indnrd*verkamldJa
eem er ábv-ar't. Veidlarid »r hi<3 lagnta ng mttftr
med aér »*já ft f»ér takid penlngnna. Sendid lOc
(Hilfur eda frímerkl] lyr r Katelog og n p ýeitirar
ogfáld ydnr ai'n-nm wra*. Peningar borg •►t til
baka med fyr*tn p'ntu . Skrifld F. E. ENCELL &
Co, 332 Dearborn Str., Chicago.
Dr. O. BJORIVSON,
818 ELGIN AVE-, WINNIPEQ.
ÆtíC heima kl. 1 til 2.80 e. m, o kl, 7
til 8.80 ■>. m.
Telefón 1156,
Dr. T. H. Laugheed,
GLENBORO. MAN.
Hefnr ætíð á reiðum höndutn allskonai
meðöl.EINKALEYr ÍS-MEÐÖL. SKRIF
FÆRI, 8KÓ/.ABÆKUR, SKRAUT
MUNI og VEGGJAPAPPIR, Veið
lftgt.
Dr, G. F. BUSH, L. D.S.
TANNLÆKNIR.
Tennur fylltar o% drejjrnarút ftn s&rs
auka.
Fyrir afl draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn <1,00.
527 Mttv
Stranahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BfEKUB
SKRIFFÆRI, SKRAUTMUNI, o «.frv.
Ce* Menn geta ntí eins og aðnr skrifað
okkur á íslenzku, tegar beir vilja fft meðöl
Munið eptir að gefa ntímerið & glasinu.
SEYMOUR HÖUSE
Marl^et Square, Winnipeg.J
Eitt af beztu veitingahtísum bæjarlns
Máltíðir seldar 6 25 cents hver, fl.OO fi
dag fynr fæði og gott herbergi. Billiard-
stofa og sérlega vönduð vínföug og vindl-
ar. Ókeypis keyrsia að og frá jfirnbrauta-
stöðvunum.
JQHN BAIRD Eierandi.
OLE SIMONÖON,
tnælir með sfnu nyja
Scaödiuaviao Hotel
718 IMaiií Stbbbt.
F-ði «1.00 ft daB.
BEZTXJ
FOTOGRAFS
1 Winaipeg eru bánar til hjá
w:
ELFORD
COR. MAIN 8TR'
&IPACIFIC AVE'
Winnipeg.
íslendingutn til hægðarauka
hefur hann ráðið til sin Mr.
Benidikt Ólafsson, mynda-
smið. Verð mjðg sanngjarnt.
ARINBJORN S. BARDAl
Belur'lfkkistur og annast um útfaru
Allur títbtínaður sá bezti.
Enn fremur selur hann ai skona
minnisvarða cg legsteina.
Heimili: & hominu &
Ross ave. og Nena str.
PANADIAN . . .
L1 .... PAriFir
PACIFIC R'Y.
THE QUICKEST “d
BE8T ROUTE
.. . to the . .
EAST
AND
WEST
No Change of Cars to
TORONTO
MONTREAL
VANCOUVER
andSEATTLE
TOURISr SLEEPING CARS
to . . .
BOSTON, MONTREAL, TOR-
ONTO, VANCOUVER
AND SEATTLE.
Excursion ratee to
CALIFORNIA and other
Wir ER POINTS
For full particulars consult uearest
C. P. R. agent or
C. E. McPHERSON,
G. P. A., WlNNIPKG.
Wh. Stitt.
Asst. Gen. Pass. Agt.
==ai
CAVEATS, TRADE MARKS,
COPYRICHTS AND DESIQN8.
S&nri yonr basine«s rilrect to Wa«hingtoB|
•aves time, oosts lcss, better serrioe.
My crfBce cloee to U. B. Patent Offlce. FREK prelltalo-
•ry exaumliuttlons ms.de. Atty’e fee notdue nntllpftMt
1« aecnred. PEHSONAL ATTENTI0N QlVKN-1® YKAM
ACTUAL EXPKRXKNCB. Book "How to obtaln PAtent*,’*
etc., sent free. Patents procured through B. O Blggere
recelTe epeclal notfoe, without charge, ln the
INVENTIVE ACE
Uluatrated monthly—Eleventh year—ter-ni. $1. a vmt.
E.G.8ICBEBS“í~,<r-
cH\l Jkttl
^imteapolið, gttlnth
og til staða
Aastur og Sndur.
tCii
fnttr
gjtlma
^pokani
^eattlí
‘SUcoma
tportlanh
(KAlifornia
Jaþan
€hina
JUaeka
$lmtbike
(ireat gritain,
Ornrope,
. . . Jlfrica.
Fargjild með brautum 1 Msnltoba 8
cent á miln >». 1,000 m'lna farseðla bæk-
ur fyrlr c«nt ft miluna, til söla hjfi ÖIl-
um agentam.
Nýjar l«st'r frft hafl til hafs,'1 „North
Cost Liniited'1. bez'u lesiir i Amerika,
hafa v.-ri0 settar i, gan<, og eru þvi tvær
lestir & hverjum degi bæöi austur og
vestur,
J. T. McKBNNET,
City Passenger Aeent, Wlnnipeg.
H. bWINFORD,
Gen. Agent, Winnipeg.
CHAS. 8. FEE,
G. P. & T. A„ 8t.,Paul,
Saman drezln Aotluu frá Wp»i,
MAIN LINE.
Morris. Emerson, St. Paul. Chiogo,
og allra ftuSa suður, austur, vestur
Fer daglega ..........I e.m.
Kemur daglega.........1.311 e.m,
PORTAGE BRANCH
Portage la Prairie og stadir hér á mllli:
Fer mrnud miðvd fö tud,.4.3o e.m.
Kemur:—manud, miðvd, fost:... il <,9 f m
P la P—þriðjud, timtud, laugardi lo j5 f m
MORRIS-BRANDON BRANCH
Morris, Brandon; og st iða a millij
Fer Mánud, Midvd og Fóstud. , 10.45 l.m.
Kemur þridjud. Fimi.d Laugd. ,4.3o a. m.
CIIAS 8 FEE, H SWrNFORD,
G P and T A. Gantral Agant
St Paul WftoaijM
40
Biyudir tninar koma ekki saman við ftkvsði laganaa i
þessu atriði“, sagði Payton ofursti. „Lögin ftkveða
sjö ftra betrunarhúsg-vist fyrir að bera út barn. En
I þesBu tilfelli »ar tilgaugurinn auðsjftaniega að
drepa pað. Ancars hefði barnið verið skilið eftir
úti fyrir einhverjum húsdyrum, eða & eÍDhverjum
Oðrum stað, sem pað fyDdÍBt strax. Ef eg mætti r&ða,
þft skyldi hinn seki fft tuttugu ftra betrunarhúss.vist
að minsta kosti“.
„Hvaða gagn væri að pví?“ sagði Mitchel.
Hsdd talaði pessi orð svo hratt og þau komu avo flatt
upp & ofurstanD, að hann varð rftðalaua eitt augna-
blik, en aíðan hreytti hann eftirfylgjandi orðum úr
sér 1 geðshræringu:
„Hvaða gagn væri að þvi? Dað yrði lexia fyrir
hann, og einnig fyrir aðra, eða fiust yður það ekki?
Dað mundi gýna fóiki 9f þesiu tayi, að ef það ft
börn, þft verður það að annast þau, ella fata i fang-
elsi, eða er ekki svo?“
„Eg ftlít, að það væri betra að kenna fólki, að
þegar það ft börn, þá eigi það að annast þau, ftn þess
að fara í fangelsi“, sagði Mitchel.
„Detta er nú fögur kennÍDg", ssgði ofur’tino
hftfslega. „En geiið svo vel og segið mér, hvernig
ntti að fara að framkvæma bana?“
,.ó, cg segi ekki, að það sé lótt mftlefni að rftða
fram úr“, ssgði Mitcbel. „Eo mér virðist, ofursti, að
lögin hafi ekki hið rétta augnamið, eins og þau eru
jiú, ^f maður ber út barn sitt—eg segi maður, því
45
Ofurstinn gekk ft undan yfir um herbergisgólh
if, en forstöðukonan, sem var þar inni, stðð & f»t-
ur af stól sínum og fylgdi þeim eftir.
„Mig laogar til að sýna þessum herra siðasta
gestinn okkar“, sagði ofurstinn við foratöðukonuna.
„Hún er reglulegur engill“, sagfi konan og
fletti fibreiðunni ofan af stftlkubarninu i rekkjunni.
„Dér meinið, að húu hefði getað verið orMn
eugill“, sagði ofurstinn harðhnjóskulcga. „Foreldr.
ar hennar vonuðust eftir, að Lún yrði það sem brftð-
ast, Mrs. Martin“.
„Jft, þau gerðu það, ómanneskjulegu d/rin þau
arna!“ hrópaði forstöðukonan. „Eg vildi bara að
þau væru komir. 1 fangelai. Dmi ættu að f& tuttugu
ftra fangelsis-viat að minsta kosti“.
Mr. Mitohel brosti. Það leit út fyrir að hin nú.
verandi aðferð væri svo vinsæl, alment, að það væri
reglulrg Herkúlusar-þraut að f& löggjöfinni breytt
þannig, að hún fulloægði víaicdalegra og mann&star.
fyllra augnamiði. Manrftat gagnvart glæpamönnum!
Hve ai'dariega myndi þsð orð ekki hijóma i eyrum
almennings? S& mnður, sem mælti með þannig fyrir-
komulagi, mundi verða ftlitinn vitfirringur, eða að
roinsta kosti sérvizkubelgur.
Mr. Mitohel beygði sig yfir litlu rekkjuria og
stsrði 1 hiu stóru, bl&u augu barnsins, augu, sem
virtust ónftttúrlega stór vegna þess, hve vealings
litla andlitið var orðið magurt af sultinutn. En sarot
voru hendur og fætir barnsins enn boldug ogsaelleg,
44
eg meina ekki, að gera þessar eignir 1 raun og veru
upptækar, heldur binda þær þ&nnig, að faðirinn
gæti ekki selt þær eða Ifttið af hendi hagsmunum
barnslns til skaöa.“
„En setjum svo, að faðirinn hafi engin sj&anieg
framfærslu-meful?“ sa^ði ofurstiun.
„Maður sem getur unnið, en vill ekki vinna,
verður að vcra neyddur til að vinna“, sagði Mitohel.
„Ef hægt er að neyða menn til að þræla fyrir ríkiö, 1
fangelsi eða betrunarhúsi, þ& er vissulega hægt að
neyða menn til að vinna fyrir börnum sfnum, utan
fangelsa. Eg ftllt, að ef svona menn væru h/ddir
eÍDU sinni f m&nuði, þangað til þeir gerðu ærlega tii*
raun til að útvega sór atvinnu, þ& mundu þeir br&tt
verða ftkafir að leita sér að vinnu. Auðvitað gæti
svo farið, að þeim hepnaðist ekki að f& vÍDnu, þótt
þeir reyndu þaf; en eftir að hafa efat og sannað, að
þeir væru viljugir að uppfylla skyldu sfna, þ& væru
þeir komnir & sama stig eins og feðurnir f fyrri
flokknum, sem eg mintist &, og ættu skilið að þeim
værj bjftlpað.“
„Eg held að við verðum að senda yður & lög-
gjafarþÍDg rfkisins“, sagði ofurstinn, þvf hann fann
að hann var að fara balloka fyrir Mitohel f röksemda-
færslunui, og vildi þvf helzt l&ta þeasa ræðu falla
niður. „Langar yður ekki til að sj& sfðasta umsæaj.
andann um bj&Ip samkvæmt hugmyndum yðar?“
„Pað þætti mér sannarlega vænt um“,|sagði Mit-
chel, og sfðan fóru þoir b4ðir inn I herbergiö.