Lögberg - 21.03.1901, Blaðsíða 3

LQfitiSRG, FIAIrl'UÐAGINN 21, MARJZ 1301.
S
Islandsljócl,
svngin á ald<'m6t"háúd ísflrðinga
1. jan 1901.
Drottinn, sem reittir frœgð og heill til
forna,
farsppld og manndáð vek oss endurborna.
Strjók o^s af augum nótt og harm þess
horfna,
hniginnar aldar tárin láttu þorna.
* * *
Daeur er risinn, öld af öld er borin.
aldarsól ný er send að skapa vorin.
Ardegid kallar, áfram stefna sporin.
Enn er ei vorri framtið rtakkur skorinn.
Aldar á morgni vöknum til að vinna,
vöknum og týgjumst. nóg er til að sinna.
Hátt ber að stefna, von vid traust að
tvinna,
takmark og heit og efndir samau þrinna.
* * *
Ejallkonan unga. yngst af Norðurlðnd-
um,
óminn færheyrt af dáð frá systra strönd-
um;
biður með þrá, sem ástmey örmum þönd-
um
eftir þeim svein, er leysi hana’ af bönd-
um.
Sólgeisla hár um berðar bjartar felíur,
hátt móti röðlifannhvftthrjóstiðsvellur.
Eldhei*t í barmi seskublóðið vellur,
aldanna hrönn að fótum henni skellur.
Þróttinn hún finnur: öfl i œðum funa,
ólgandi fossa kynjamögnin duna.
Auðlindir sævar ótæmandi bruna.
Ónotuð frjógnött beiskju vekur muna.
Veit ’ún að hún er ei af kotungskyni,
kann og að fóstra marga vaska syni.
Mænirnú hljóðgegn ungraraldarskini--
hún þar von á lengi þráðum vini?
* * *
Sú kemur tíð, er upp úr alda hvarfi
tipp ris þú, Frón, og gengur frjálst að
■ arfi'
Oflin þin huldu geysast sterk að starfi,
steinuiðir skreytir ap ur gióðrarfarfi.
Sú kemur tíð, er sárin foldar gróa,
sveitirnar fyllast, akrar hylja móa,
krauð veitir sonum móðurmoldin frjóa,
menningin vex í lundi nýrra skóga.
6é eg i anda knör og vagna knúða
krafti, sem vannstúrfossaþinnaskrúða,
etritandi vélar, starfsmenn glaða’ og
prúða,
■tjórnfrjáiga þjóð með verzlun eigin búða.
í*lenzkir menn! Hvað öldin ber f skildi
eoginn fær séð, hve feginn sem h»nn
vildi.
H r«ei ^ hún geymir Helog Hildi.
þér, ættjörð, guð í sinni mildi.
®itt er og vist, sft éfram, áfram miðar.
PPi fram til ljóssins! tímans lúður
„ kliðar.
Idin oss vekur ei til vseiðarfriðar.
"8 er hún sjálf, og heimtar starf án
biðar.
Siarfið er margt( en eitt er hræðrabandið,
o orðið, hvar sem þér í fylking standið,
bvernig i9m 8tlíðiö þá og þá er blandið,
Pað er; tUka og byggja og trsytta d landið.
mun gá Guð, er veitti fregðtil foma,
fósturjörð vora re’sa endurboma,
þá munu bætast haimasár þess horfna,
hugsjónir rætast. Þá mun aptur moi gna.
H. H.
Islands fréttir.
R ik, 26. jnn. 1901.
Sjö ára málsrekstur. Dæuit var
loks í hiust f meiðyrðamál*, er dr.
Vaity - Guðinundsson höfðaði 7 árum
áftur gpgrr. dr. Jóui Do kelssyni yofira
—(>á t Khöfn, en nú i Rnykjavlk—út
af iiíc’felu-ji og ðh óðri í Sunnanfara
f matmán I8b3. Timinn-hafði tevgf'-t
þetta legnn (>pss aðsllegs, að stefndi
hnfði fenyið hvað eftir arinað mjöt;
lHng-an frest til vitnaieiðslu hór hc m»
á íslandi. Eo ekkert hafðist upp úr
þvf—sller sakargiftir ósannaðar, segir
í dómsástæðunum. Mdið var rekið
fyrir birkisdómi á Friðriksbdrgi og
dó ■ ur þar upp kveðio 24 figúst f. á,
með passum úrslitum:
,.Þol dcemisl rétt vera:
Framangreiud ummæli í msínúm-
eri mánaðarritsins 8unnanfara 181)3,
sem eru meiðandi fyrir stefuanda.
docent við KbsfnaThfiskóla, dr. phii.
Valtý GuðmundssOa, e'ga að ver*
danð og raarklaus, og ber stefnda, dr,
phil. Jóni Þorkeissyni, að greiða f
sekt tii rikissjóðs, 200 kr. eða saeta
einfttldu fangelsi 80 daga, ef sektin
er eigi að fullu Kreidd.
Þá ber og stefnda aö ecdurgjalda
hinu opinbera hinn mótaða psppír, er
hefði átt af nota, og pau réttargjöld
og ritlann, er hefði átt að greiða, ef
tnfilið heiði oigi verið gjafsóknarrnál
»8 þvf er st. fnanda suertir, og til
Diechmanns yfinóttarmálafsersl
manns 100 kr. í málafærslulaun og
fyrir útlsgðan kostnað 43 kr. 48 a.
ídasmd fjfirútlát greiðist á 15
daga fresti eftir löglega birtingn
dóms pessa og dóminum f heild tinni
að fullnægja að viðlagðri aðíttr a8
Jögum“.
Rvfk, 29 jan. 1901.
Sjtt.ára málsreksturinn. D*. Jón
Þorkelsson tjáir oss, að haun infi,
jafnskjóit stm honum var birtur dóm.
ur sá, sem getið er um f sfðasta b .,
uúoa snemrna I vetur, gert ráðctafanir
til, að hoDum vitri áfrýjað til æðra
dóms (Hof- og Stedsretten). Hann
lsgði fram voitorð hér heiman frá ís
landi, sem m <ifærslurnaður stefnaDd*
mótmælti, og purfti pvi að leiða vitni
bér hvað eftir annað.
R uigár'ölluni 6. jan. Ifér ber
ffitt til tiðicda, Heilsufar fólks yfir.
ieitt fremur gottj þð pykir sumum
kominn elæmur vogestur f bygðina,
par sem er skarlatssótin, og hefði hún
víst ekki færstsvo út i fyrstu, eins og
raun varð á, hefði verið skeytt um að
lát i vorn góða og tttula bóraðslækni
vita I ttma.
Illa brá tnönnum 1 brön, pegar
ensku fjfirkaupmerinirnir gengu aftur
úr skaftinu, erdi þótt vonutn framar
rættist úr raeð söíu ft sauðfé sfðasti.
hiu-'t, eu fémð r er orðinn með fæsta
móti hjft mönnunri og hvfur einkum
st itt að pví bæðí óhagstæð veðurátta
hö snnirihu til (einkum um niðorpHit
sýsÍunnar) og hið afarlága söluverB.
Dvf mun hafa mfttt til að láta pað,
hvort sem Ijúft var eða leitt.
Nö lftur helzt ót fyrir »ð pn=r
jsrðir, sem fyrir svo sem 4— 0 arum
fengu færri en viidu, wtli að standa í
eyði; en allir geta réð, hversu ilt er f
efni, ef aiiir stó bsardur, sara eðlilrga
eru oftast máttarstólpir hvers sveitar-
fólagrs, fækka smátt og sraátt; afrfisin
«f búunum er ekki svo mikil,að menr
stardist við að gr iða öll iíjöld, sem á
stórum búum hvfli, eiukum slðan
vinnukraftur rarð svona dýr, og veril-
un óhngstæð, enda er það ljka farið
«ð syaa sig, að eitthvað krepp r að
mönnum, pvf pstð m* heitn, að flesiir,
9°m geta, losi sig við böskapino, ei
aðrir flytj i í purrabúð að sjó, pó pað
sé nú neyðio, sem rekur á eítir mef
pað.
Lfka er góðu fyrir goldið, if ekki
er farinn að vakna talsverður vestur.
fHr»hugur f fólki hé', og hefur pó ó-
víða á landinu borið minna á hnnuro
en hér. Dfi er og ekki ófróðiegt að
geta pess, að f Arstur-Ltud-'yjum
v»r slðastl. vor rifið 2 ára garnalt
timburhús og selt fi uppboði, vegna
pess, að enginu vildi vinna tii að
kaupa húsið, sem ekki átti að kosts
nema helming verðs við það, sem
kostað hafði að koma pvf upp, og
kvsð pó jörðin veia góð; ekki er
furða, pót‘ hús'-vbætur fari hægt, pog
ar pessi dærnin gefsst.—Isafold
I.ŒILNIff.
W W. McQueen, M D..C.M ,
Physician & Surgeou.
Afgreiðslustofa yflr State Bank.
TlUÆk.MU
J. F. McQueen,
Dentist,
Afgreiðslustofa yflr Stv e Bank.
DÝRALÆIt'IR.
0. F. Eiliott, D.V S.,
Dýralæknir ríkisins.
l.seknar allskonar aj Ikdóma á skepnum
Sannejarnt verð.
LYF5ALI.
H. E. Closs,
(Prófgenginn lyfsali),
Allskonar lyf og Patent me'ði, Ritfðug
&c.—Læknlsforskriftum nákvamur gaum
ur geflun.
BEZTU'
FOTOGIIAFS
í Winnipcg eru búnar til hjá

ELFORD
COR.'MAIN STR'
&IPACIFIC AVE'
'Winiripeg-.
CAVE ATS, TRADE MABK8. i
COPYRICHTS AHP DESICN8. í
1 Send yotir bttginesadirect .to 4
savos tlme, ooste lem, bfitimr *«rvice. t
My offles c\o— to U, R. Patont Qfflec. TR^E rrslixnln *
wy examlnatiaws made. Atty; i- rtot due w.til paUnt #
la sftcured. PEBSOKAL ATTÍS i i02i 1V£X 19 TZAV \
' AOTOAL BXPtRXBNCS. Bs>ok "íLiw to cW *
, ctc., sent tt9%. Patents pTocnred thnsz,,h E. G Biggm \
,recdve special notloe, witliout 'Lsrge, in thsj
SNVENT8VE AGE|
;Uhutrssted montMy—Kleventh fl. » yenr *
:F í! RIRRFflSSVFVr.ðT.w'!.
La U. UIUíuLSÍ V. WASHINCiTON, D C-J
íslendingura tii hægðarauka;
hefur hann ráðið til sln
I3enidikt Ólafsson, mynda-
smið. Verð rojög sanngjamt.
ARÍNBJ9RN S. BARBAL
Helurflíkkistur og annast um títfarii
Ailur títbtínaður sá bezti.
Knn frecuur selur hann ai skona
minnisvarða cg iegsteina.
Heimili: á hornlnu & ^antt
Ross ave. og Nena ft.r.
PANADIAN . . .
^ • • • • _PAC1FIC R’Y.
THE QUICKEST and
BEST KOUTE
. . . to the . . .
EAST . ..
—_WEST
No Change of.Cars to
TORONTO
MONTREAL
VANCOUVER
andSEATTLE
TOURIST SLEEPING CARS
to , . ,
^imuapolis, Julníli
og til staða
Austur og fliifiur,
TTil
. jS.vn.tte
3Örlrna
Dpofeaiu
^acfrma
IJortlani
€ali£ornia
Japan
Chrna
JUaefea
Sixmbtht
(irrat jBritain,
€uropc,

Fargj-'ld með brautum i Manitob» á
cent á niilu ía. 1,000 m‘lna farseðla ba‘k-
tir fyrir i% cect á mfluna, til sðlu hjá öll-
nm agentum.
Nýjar l-st'r frá hafl til hafs, „North
Co«t Limited‘‘, bez’u lestir í Atneriku,
hafa v«rið settar i. gamr, oe <*rn þv( tv* r
lestir á hvorjum degi bæði austur og
vestur.
J, T. McKENNET,
City Passenger Aeent, Winnipeg.
H. SWINFORD
Gen, Agent, Winnipeg,
CHAS. S. FEE,
G. P. & T. A., 8t. ,Paul,
BOSTON, MONTREAL. TOR-
ONTO. VANCOUVER
AND SEATTLE.
Excursion rate? to
CALÍFORNIA, China
Japan, Astralia,
Akound the World
For full particulars consult noarest
C, P. R. agent or
0 K McrHERSON,
G. P. A., WiNNirsw.
Wm Stixt.
Asst. Gen. Paas. Agt.
haman dresln á.etlua fr.4 Wpej.
MATN LINE,
Morri?. Eœe-son, St. Paiil, Chineo,
og allra stuða suöur, austur, vestur
Fer dagiega ...........I 4f e m.
Kernur daglega.........l.JOe.m,
PORTAGE BRANCH
Portrge ia Prairie og stadir hér i niilli:
Fer mAnud miðvd fö tud,..4.80 e.m.
Kemur:—manud, iriðvd-, fost:... tl jp f rn
P la P—þriöjud, fimtud, laugard; lo 3S f m
MORRIS-BRANDON BRANCH
Morris, Brandoni ogstiSaa millit
Fer Mánud, Midvd og Föstud. to.4,1 f.ni.
Kemur þridjud. Fimi d Laugd. .4.80 e. m.
CHAS S FEF, H SWINFORL),
G P and T A, Genetal Agent
St Paul WinmYe
101
götuna, að lögreglunni skyldi nokkurn tlma hafa
oepnaat &8 ná t 8am.
V. KAPÍTULI.
SIBPEjBBI EÁBVaNDLIOS PJÓFNIOA*.
Á alaginu klukkan ajð var Mr. Mitohe! kominn
•> uinn tiltekna ataB, og beiB hann þar nógu lengi til
peys, &8 hanu fór &8 efast um, að Samúel »leípi mundi
®t a að koma 4 stefnumót eitt, en þá birtist þessi
sómamaður Mitchel alt f einu og stóB viB hlið h&ns,
‘ 1 °(( andi 1 bendingaleik. D ð v&r auðséð, &ð
tm hafði gaman af að leika pa8 bragð, að koma
yndilega fram ör fylgsoum sfnum, þvl þaB skrlkti
oaum, þegar bann aft undrunar svipinn á Mitehel,
og hann aagði:
„Fyrirgefið mér, herra minn, en eins og þér
skiljið, verð eg að halda uppi orðstlr minum!“
'•A'h já, auðvitað11, sagði Mitohol, sem mintist
þess hvaÖ þessi náungi var kallaður. „Jæja, pór
ejáið aö eg er kom'inn. Kruð þér ennþá viljugur til
aö fara tneð mig á þennan fund vina yðar?“
„Nú, auðvitaðl-* svaraði Sam. „Hvers vegna er
eg hingað koroinn? Fylgið mér eftir, og hsfið bara
augun optn og munninn aftur, og þft munuð pér ekki
komast 1 neinn vanda. En, meðai annara orða, hvað
« ytoi grein?“
108
Dossi spurtiing virtist sotja Sara f algerðan
bobba, pví hann ðaði til 1 nokkur augnablik og var
aB leita að fullnægjandi svari 1 buga sfnum, og kora
loks með pað í pessari trynd:
„Jæja, sjáið pér til, eg er ekki lserður maður og
gengur þcss vegna ekki vel að gefa skýriugar ytir
orB. Kg hef eytt svo miklum tiraa í faogelsum, og
bókasöfn fangelsanna eru vanalega svo fátætleg, að
eg msstti segja, að uppfræðsla mln hefði verið aiger-
lega forsómuö. Eu þaö er rnismunur á pessu tvennu,
■em hefur þýðingu hér í kvöld, pað get eg Sfgt yður
með vissu. Eins og pér vitið, þi ki.lla dómararuir
okkur ,glæpamenn‘, en við sjálfir köllum okkur
,krókarefi‘. Sklljið þér mig? ‘
„Ekki til hiítar“, »vara8i Mitohel. „Sk/rið
þetta betur“,
„Nú, skiljið pér ekki?“ sagBi Sam. „Ef oin-
hver sf pessum hópi hérna heyrði yður vera að tala
um ,gltppamenn‘, þá mundi hann stmx vita, að pér
eruð ekki einn af oss. Hann mundi vita, að pét eruð
ekki krókarefur sjálfur, og þá færi illa“.
„Ahi já, auðvitað“, ssgði Mr. M tehe). „Dað er
augsyailegt, að pess roinna scm eg tala hér, þvf
minni hætta er á, að eg komi yður 1 vanda raeð því,
að geia giappaskot“.
„Já, eo verið heldur ekki of pögull“, sagBi Sam.
„Ef þér hafiÖ of hægt um yður, þá munu peir vcrða
eins skjótir til að grun yður, eins og ef pór skylduð
vera of opinn. En pór voruð að spyrja að þvf, bvort
f [) ?
spila-staður v»ri á gufubU? A> htnn fari 1 tungl
skius.skemtiför niður eftir flóinuui, til að breiða yfir
slóð spilamannanna, HvaB segið pér til þess?“
„Ef pað, sem pér segið, er sitt, þá er petta autt
vitaB ailmerkilegt“, sagði Mitohel. „En eg stemi
ekki f neinu sambandi við iögregluna, og mér er
ekkert ábugamál að þessir spilamenn séu teknir
fastir“.
„Eg held pér séuð hreinn og beinn í pe»9u“,
■ igBi glæpamaðurinu f svo einkenuilegum tóo, að
það rsnn upp fyrir Mr. Mitcbel, að pessi tjáuDgi
hcfði verið að reyna haan, af ótta fyrir að hamt
kynui, þegar alt kæmi til alls, að vera leynilögreglu.
maður. En Mr. Mitohel hafði svarað svo hretnskilr.
islega, að jafnvel Samúeljsleipi var fiawgður, pví
hann bætti við í lágum róm:
„Eg bjóst ekki við, að pér kærðuð yður neitt
um pessa spilamensku. Ea eg get uiér til, að pér
eéuð að kynna yður glæpi sem nokkurskonar Dftma-
greip. Hef eg rétt fytir mór f þvi?“
„J&, pér hsfið rétt fyrtr yður“, svaraði Mttohel,
sem d iðiat að skarpskygni pessa náuuga.
„Ágætt!“ hrópaði Satn. ,,Di hef eg lfka náð f
yður. Hvaðsigiðpér til að hl/ða & fyrirlestur utu
glæpt, sera haldinn verður fyrir eintómum glæpa-
mönniim?'1
„Hver æt.l tr tð halda þenna fyrirlestnr ?“ sagttí
Mitehel.
„Nú, við köllum haaöjim prédikari11, svaraði